39. i 40. Co to jest inflacja, jakie są jej główne przyczyny i formy? Pojęcie inflacji i analiza jej podstawowych przyczyn.
Inflacja - wzrost przeciętnego poziomu cen i dóbr w jakimś okresie. Czysta inflacja jest przypadkiem szczególnym który pojawia się wtedy, kiedy wszystkie ceny dóbr i czynników produkcji wzrastają w tym samym tempie.
Przyczyny inflacji zwykle tkwią w zjawisku szybszego wzrostu popytu niż podaży, w wyniku szybszego wzrostu plac i innych dochodów ludności niż produkcji. Trudną do opanowania przyczyną inflacji jest wzrost kosztów produkcji. Punktem wyjścia procesu inflacyjnego bywa także nadmierna emisja skarbowego pieniądza papierowego lub nadmierna ekspansja kredytowa.
41. Dlaczego i w jakich warunkach możliwe jest występowanie inflacji utajonej?
Inflacja utajona polega na permanentnej nadwyżce popytu nad podażą. Występuje w gospodarkach centralnie planowanych. Państwo nie zmieniało poziomu cezn w miarę narastania niedoborou podaży w stosunku do popytu, lecz utzymywało je przez określony czas na stałym poziomie, co powodowało brak towarów i powstawanie tzw. przymusowych oszczędności. Polityka taka powodowała hamowanie wzrostu wydajności pracy, zanik motywacji pracowników, marnotrastwo pracy i czasu wolnego.
42. Proszę scharakteryzować monetarystyczną teorię inflacji.
W koncepcji monetarystów przyczyną inflacji jest występowanie nadmiaru pieniądza na rynku w stosunku do podaży dóbr i usług. Najwybitniejszy przedstawiciel tego kierunku: Milton Friedman. Nadmierna podaż pieniądza pozwala ludziom lupić więcej dóbr i usług, a ponieważ ich ilość nie zwiększa się, to wywołuje to wzrost cen, zgodnie z równaniem ilościowej teorii pieniądza. Takie podejście sprowadza inflację do zjawiska tylko i wyłącznie pieniężnego.
43. Co to jest stopa inflacji, a co to jest inercyjna stopa inflacji?
Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza - wzrost realnego popytu na pieniądz
Inercyjna stopa inflacji - oczekiwana stopa inflacji uwzględniona w porozumieniach, umowach i ustaleniach indeksacji płac, kształtowaniu przyszłej wysokości podatków oraz wyznaczania stopy procentowej.
Inflacja inercyjna polega na systematycznym wzroście cen, do którego ludzie stopniowo przyzwyczajają się. Jednak stopa takiej inflacji musi być niska.
44. Na czym polegają różnice miedzy „inflacją ciągnioną przez popyt” a „inflacją pchaną przez koszty”?
Przyczyny inflacji ciągnionej przez popyt:
- nadmierny popyt na określone dobra konsumenta w stosunku do określonej podaży
- gospodarstwa domowe, które są głównymi nabywcami dóbr konsumpcyjnych;
- związki zawodowe, które spekulują wzrostem płac;
- zaciąganie kredytów - banki udzielają kredytu mniej lub bardziej zależnie od potrzeb upłynnienia pieniądza;
- państwo jako dysponent budżetu (jest nabywca wielu dóbr i usług), jeżeli wydatki państwa są wyższe od jego możliwości (dochodu) to również zwiększy się popyt a przy tym wzrośnie inflacja;
- inwestorzy przedsiębiorstw - stopa inwestycji może wpływać na. inflację w sposób pośredni. Inwestorzy kupują dobra kapitałowe (maszyny, budynki itp.) w efekcie rosną ceny materiałów itd. - wzrasta cena produkcji, co powoduje wzrost cen w efekcie końcowym. Tak więc inwestorzy w dużym stopniu spowodowali nadmierny popyt;
- nadmierny wzrost eksportu, wtedy gdy eksport odbywa się kosztem rynku wewnętrznego. W momencie kiedy dany rynek nie jest w stanie produkować danego towaru - wzrost takiego eksportu może spowodować wzrost cen na rynku;
Przyczyny inflacji pchanej przez koszty:
- przyczyn tej inflacji doszukujemy się po stronie producentów - są oni swego rodzaju ceno twórcami. To producenci kształtują wyższe ceny a obniżają produkcję, jeżeli będą w dużym stopniu podwyższać ceny w konsekwencji spowodują inflację;
- wykluczenie monopolu (wzrost konkurencji) może zahamować inflację, wówczas przedsiębiorstwo zastanawia się nad podwyższaniem cen;
- koszty surowców i materiałów - wzrastają surowce zakupione zagranicą; płace; koszty finansowe ~ wzrasta oprocentowanie kredytów;
- podatki.
Jeżeli rosną koszty to spadają zyski.
46. Proszę scharakteryzować formy inflacji ze względu na jej tempo.
inflacja pełzająca - nie powoduje znacznych szkód w gospodarce, ceny rosną najwolniej - poniżej 10% na rok;
inflacja krocząca - ceny rosną do kilku procent na rok tj. około 10 - 16%;
inflacja galopująca - ceny rosną nawet do 100% w skali roku, 1-15% w skali miesiąca;
megainflacja - tempo wzrostu do 50% miesięcznie;
hiperinflacja - ceny rosną ponad 50% w skali miesiąca czyli więcej niż o 100% w skali roku.
47. Co to jest hiperinflacja i jakie skutki powoduje?
Hiperinflacją nazywamy zjawisko polegające na utrzymywaniu się bardzo wysokiej stopy inflacji.
Hiperinflacja niszczy gospodarkę oraz podstawy egzystencji ludności, obniża dramatycznie realne zasoby pieniądza, sprowadza do absurdu siłę nabywczą pieniądza i dochodów, winduje na niebotyczny poziom ceny, przy równoczesnym astronomicznym poziomie nominalnej podąży pieniądza. W toku hiperinflacji następuje gwałtowna ucieczka od pieniądza, a jego miejsce w obiegu krajowym zajmują waluty obce (np. w Niemczech i Polsce - dolar USA).
48. Co to jest „złudzenie inflacyjne” i jak wpływa na ocenę poziomu życiowego przez ludność?
Złudzenie inflacyjne - występuje gdy ludzie mylą zmiany realne ze zmianami nominalnymi.
Przyjmijmy, że w danym okresie następuje wzrost cen, ale także rosną płace, różne świadczenia społeczne - jednym słowem te wszystkie składniki, które składają się na dochody nominalne. Jeśli wszystkie zmienne nominalne wzrastają w takim samym tempie, to - przy wyższych cenach, ale i wyższych płacach nominalnych - siła nabywcza płacy, tj. płaca realna, utzymywać się będzie na tym samym poziomie. Innymi słowy, miomo wyższych cen, za większą płacę nominalną ludzie będą mogli kupić taką samą jak poprzednio ilość dóbr i usług. Uwzględnienie jedynie wzrostu wydatków, bez brania pod uwagę rosnących nominalnych dochodów, prowadzi do powstania tzw. złudzenia inflacyjnego. Obserwując postępujący wzrost cen nabywcy uważają, że następuje ich ubożenie, podczas gdy w rzeczywistości zwiększenie nominalnych dochodów może rekompensować postępujące podwyżki cen.
49. i 46. Co to jest stagflacja i jakie przyczyny mogą ją wywołać? W jakie sposób przy pomocy polityki monetarnej można złagodzić skutki stagflacji? W jaki sposób następuje tzw. akomodacja do szoku podażowego?
Stagflacja - oznacza współwystępowanie wysokiej inflacji i dużego bezrobocia.
Wstrząsy podażowe -> stagflacja
Można przytoczyć wiele przykładów zjawisk wywołujących wstrząsy podażowe:
1) silny wzrost cen surowców podstawowych, zwłaszcza importowanych, powodujący zwiększenie kosztów produkcji,a w konsekwencji - podwyższenie cen.
2) nieurodzaj w rolnictwie, niszczący plony i ograniczający podaż produktów rolnych, zwłaszcza żywności, co powoduje podniesienie jej cen.
3) skuteczna presja związków zawodowych na podniesienie poziomu płac, która - zwiększając koszty produkcji - prowadzi do podwyższenia cen.
4) wprowadzanie przez rządy nowych aktów prawnych w sprawie ochrony środowiska zmusza przedsiębiorstwa do stosowania kosztownych urządzeń zapobiegających zanieczyszczeniu np. wody, co odbija się na wzroście kosztów i zwyżce cen.
5) w pewnych warunkach wzrost kosztów związany jest z forsowaniem eksportu, odbijając sie na ogólnym poziomie kosztów i cen.
Wstrząsy podażowe powodują zatem wzrost kosztów produkcji i podniesienie poziomu cen, co z kolei wpływa na ograniczenie zagregowanego popytu i zmniejszenie produkcji. Występuje więc równocześnie spadek produkcji i zatrudnienia, co stanowi przejaw stagnacji i wzrost poziomu cen, co jest wyrazem inflacji. (inflacja+stagnacja->stagflacja)
W wypadku pojawienia się stagflacji bank centralny staje przed alternatywą: albo utrzymać zagregowany popyt na dotychczasowym poziomie, co oznacza spadek produkcji i zatrudnienia poniżej ich normalnych stóp, albo wpłynąć na zwiększenie zagregowanego popytu drogą zwiekszania podaży pieniądza, powodując przyspieszenie powrotu gospodarki do poziomu naturalnej stopy produkcji Y (z kreska na górze). Zwiększenie podaży pieniądza powoduje wzrost zagregowanego popytu, co obrazuje przesunięcie się krzywej zagregowanego popytu z pozycji AD1 do pozycji AD2. Wskutek tego punkt równowagi gospodarki przesuwa sie do punktu E3, a wielkość produkcji i zatrudnienia wraca do poziomu Y (z kreska). W ten sposób interwencyjne działanie banku centralnego może przyczynić się do zlikwidowania negatywnych skutków spadków produkcji, a tym samym zapobiec stagnacji, lecz nie może spowodować powrotu poziomu cen do stanu poprzedniego P1. Inflacja będzie trwałym skutkiem okresowej stagflacji i może oznaczać utrzymanie się inflacji inercyjnej na wyższym poziomie. Wynikiem interwencji banku centralnego stało się więc dostosowanie (akomodacja) gospodarki do skutków szoku podażowego, którego trwałym efektem będzie wyższy poziom cen, czyli inflacja. Nie ma jednak w takim wypadku możliwości dostosowania rozmiarów zagregowanego popytu do zagregowanej podaży i jednoczesego utrzymania pełnego zatrudnienia i niższego, poprzedniego poziomu cen. Inflacja okazuje się stałym skutkiem stagflacji.
Do tego mam jeszcze wykres ale się pokopau więc dam wam jutro (wtorek)
50. W jaki sposób można przezwyciężyć długookresowe, inflacyjne skutki stagflacji?
Tu nic nie mam bo jakoś tego nie znalazłem :}
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl