Wychowanie jako podstawowe pojęcie pedagogiczne- różne kategorie pojęciowe.
Globalizacja, socjalizacja, jurydyfikacja, humanizacje, hominizacja, nacjonalizacja.
Biurokratyzacja,
Wychowanie- etymologicznie, czyli ze względu na słowo-twórczą budowę wyrazu, „wychowanie” w języku polskim pierwotnie znaczyło tyle, co „żywienie, utrzymanie” to , co dziś zawiera się w chowie( hodowli) zwierząt i w wyrażaniu „ dobrze kogoś chować”, czyli dobrze odżywiać.
Kiedy używamy słowa” wychowanie” myślimy o:
- działaniu wychowawczym czyli czynnościach wychowawców,
- warunkach, okolicznościach i bodźcach czyli sytuacjach wychowawczych,
- wyniku czyli wytworze wszystkich działań i warunków,
- zachodzących zmianach, a więc o całkowitym procesie wychowawczego rozwoju człowieka.
Wychwanie to stwarzanie takich sytuacji wychowawczych w których……..
Prakseologiczne- najstarsze definicje podkreślają jako istotne dla wychowania przede wszystkim dziłania wychowawców, wpływanie na wychowanków i urabianie ich.
Ewolucyjne- kolejna grupa definicji podkreśla nie celowe urabianie wychowanka przez wychowujące społeczeństwo, lecz swobodny wzrost dziecka, określając, wychowanie jako proces samorzutnego rozwoju w zakresie różnego rodzaju doświadczenia nabywanego przez wychowanka.
Sytuacyjne- grupa trzecia określeń wychowania zwraca uwage na warunki i bodźce przyczyniające się do rozwinięcia wychowanka.
Adaptacyjne- czwarta grupa definicji skupia uwagę na wytworach i osiąganych skutkach działania wychowawczego. W tym ujęciu proces wychowania polega na kształtowaniu się charakteru lub osobowości wychowanka, jego wykształcenia lub światopoglądu.
Podsumowanie:
- wychowanie jako naprawa ludzkiego życia
- wychowanie jako stawienie i rozwiązywanie zadań
- wychowanie jako zmiana celowa
- wychowanie jako wprowadzenie w życie wartościowe
- wychowanie jako kierowanie rozwojem( człowiek w różnych fazach życia)
- wychowanie jako towarzyszenie jednostce ( nurt antypedagogiki)
Pajdocentryzm i didoloscentryzm.
Socjologizm praktyczny
Pedagogika
Wychowanie
Co to jest społ. Konsumpcyjne
Podział wychowania
Związek pedagogiki z naukami społecznymi
Orientacje jakościowe i ilościowe
Religie Judaizm/ Prawosławie
Funkcje wyjaśniające opisowe.
Oświata XXI wieku – kierunki przeobrażeń
Zmiany, które następują, są najbardziej widoczne w postaci:
- szybkiego rozwoju technologii informatycznej; jest ona szybsza w działaniu, tania, dostępna przyjazna, wielostronna
- globalizacji produkcji( towary i usługi) finansów, rynków, oczekiwań
- nowych wyzwań dotyczących roli i suwerenności państw narodowych, zacieśniających się więzi między strukturami krajowymi a międzynarodowymi
- fali innowacji i przedsiębiorczości w skali światowej po przezwyciężeniu tradycyjnych barier czasu, granic, języka
Alvin Toffler uważa, że:
- zwycięży ten, kto będzie miał dostęp do informacji i umiejętność jej przetwarzania i stosowania. Wiedza stanie się najważniejszą wartością współczesnej cywilizacji.
Społeczeństwo informacyjne
- samo pojęcie „ społeczeństwo informacyjne” zostało sformułowane w Japonii przez Tadlo Umesao w 1963 roku. Zaczęto przewidywać wielką rolę elektroniki w nowej cywilizacji opierającej się na technologiach informatycznych ( produkcja towarów sterowanych). Japonia stała się liderem produkcji z zakresu technik informacyjnych.
Najważniejszą cechą nowego społeczeństwa miała być „ wiedza teoretyczna”, źródło wartości i rozwoju społeczeństwa przyszłości.
Istnieją trzy kierunki zmian w społeczeństwie informacyjnym:
- globalizacja gospodarki, technologii i i komunikacji
- potwierdzenie waznej roli „ tożsamości” jako źródła znaczenia
- kryzys państw narodowych na rzecz państw sieciowych
Komputopia:
- społeczeństwo dobrobytu, będącego udziałem wszystkich
- jednostki uwolnione od trudu pracy na taśmie produkcyjnej, będą się organizować w formie dobrowolnych społeczności do realizacji różnych celów
- społeczeństwo będzie bezklasowe, wolne od władzy centralnej
- ludzie będą żyli w symbiotycznym związku z naturą