00 Program nauki Technik technologii szkła 311 33

background image
background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1


Autorzy:

mgr in

ż

. Krzysztof Kubit

mgr El

ż

bieta Pietrasz

mgr in

ż

. Jolanta Nowak


Recenzenci:

dr Katarzyna Cholewa-Kowalska
mgr in

ż

. Marek Galewicz


Opracowanie redakcyjne:

mgr Iwona Kacak


Korekta merytoryczna:
mgr in

ż

. Barbara Arciszewska

mgr in

ż

. Aneta Hedasz



Korekta techniczna:
mgr Magdalena Mrozkowiak
















background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2






Spis tre

ś

ci

Wprowadzenie

3

I.

Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

5

1. Opis pracy w zawodzie

5

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu

dydaktyczno-wychowawczego

7

II.

Plany nauczania

12

III Moduły kształcenia w zawodzie

14

1. Podstawy zawodu

14

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

18

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

22

Konstruowanie elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

25

Stosowanie podstawowych technik obróbki materiałów

30

Stosowanie układów sterowania i regulacji maszyn
i urz

ą

dze

ń

34

2. Metody badania surowców szklarskich i szkła

39

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci surowców szklarskich

42

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci szkła

45

Wykonywanie analiz laboratoryjnych surowców
szklarskich i szkła

49

3. Technologia topienia masy szklanej

53

Opracowywanie receptur zestawu szklarskiego

56

Dobieranie

surowców

i

sporz

ą

dzanie

zestawu

szklarskiego

59

Eksploatacja pieców szklarskich

62

Topienie masy szklanej

66

4. Technologia produkcji i przetwarzania szkła

70

Wytwarzanie szkła gospodarczego i opakowaniowego

73

Wytwarzanie szkła technicznego

77

Wytwarzanie szkła budowlanego

81

Stosowanie technik wyka

ń

czania szkła

85

Stosowanie technik zdobienia szkła

89

Stosowanie technik przetwórstwa szkła

93

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

5. Praktyka zawodowa

96

Organizowanie procesów produkcyjnych

98

Nadzorowanie procesów produkcyjnych

101



Wprowadzenie

Celem kształcenia w zawodzie technik technologii szkła jest

przygotowanie absolwenta do skutecznego wykonywania zada

ń

zawodowych w warunkach gospodarki rynkowej. Wymaga to zarówno
dobrego przygotowania ogólnego jak i opanowania podstawowej wiedzy
i umiej

ę

tno

ś

ci prezentowania wła

ś

ciwych postaw zawodowych.

Absolwent

szkoły

powinien

charakteryzowa

ć

si

ę

otwarto

ś

ci

ą

,

komunikatywno

ś

ci

ą

, wyobra

ź

ni

ą

, zdolno

ś

ci

ą

do ci

ą

głego uczenia si

ę

i podnoszenia kwalifikacji, a tak

ż

e umiej

ę

tno

ś

ci

ą

oceny własnych

mo

ż

liwo

ś

ci.

Kształcenie zawodowe z wykorzystaniem podej

ś

cia modułowego,

poprzez powi

ą

zanie celów i materiału nauczania z procesem pracy

i zadaniami zawodowymi umo

ż

liwia:

przygotowanie uczniów do wykonywania zada

ń

zawodowych, głównie

przez realizacj

ę

zada

ń

zbli

ż

onych do tych, które s

ą

wykonywane na

stanowisku pracy,

integracj

ę

tre

ś

ci nauczania z ró

ż

nych dyscyplin wiedzy,

stymulowanie aktywno

ś

ci intelektualnej i motorycznej uczniów,

pozwalaj

ą

cej na indywidualizacj

ę

procesu nauczania.

Kształcenie modułowe charakteryzuje si

ę

tym,

ż

e:

preferowane s

ą

aktywizuj

ą

ce metody nauczania, które wyzwalaj

ą

aktywno

ść

, kreatywno

ść

i zdolno

ść

do samooceny ucz

ą

cego si

ę

oraz

zmieniaj

ą

rol

ę

nauczyciela w kierunku doradcy, partnera, projektanta,

organizatora i ewaluatora procesu dydaktycznego,

proces nauczania - uczenia si

ę

ukierunkowany jest na osi

ą

ganie

umiej

ę

tno

ś

ci intelektualnych i praktycznych, które umo

ż

liwiaj

ą

wykonywanie okre

ś

lonego zakresu pracy w zawodzie,

wykorzystuj

ę

si

ę

w szerokim zakresie zasad

ę

transferu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci wcze

ś

niej uzyskanych przez ucznia w toku nauki

formalnej, nieformalnej oraz incydentalnej,

program nauczania posiada elastyczn

ą

struktur

ę

, a znajduj

ą

ce si

ę

w nim moduły i jednostki modułowe mo

ż

na aktualizowa

ć

,

modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

i wymienia

ć

nie burz

ą

c ich konstrukcji tak,

aby dostosowa

ć

tre

ś

ci do zmieniaj

ą

cych si

ę

potrzeb rynku pracy,

rozwoju nauki i technologii oraz predyspozycji ucz

ą

cych si

ę

.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Modułowy program nauczania dla zawodu składa si

ę

z „modułów

kształcenia w zawodzie” i odpowiadaj

ą

cych im „jednostek modułowych”,

wyodr

ę

bnionych na podstawie okre

ś

lonych kryteriów, umo

ż

liwiaj

ą

cych

zdobywanie wiedzy oraz kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych

dla zawodu.

W strukturze programu wyró

ż

nia si

ę

:

zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,

plany nauczania,

programy modułów i jednostek modułowych.

Program modułu kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia,

wykaz jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych
i literatur

ę

.

Program jednostki modułowej zawiera: szczegółowe cele kształcenia,

materiał

nauczania,

ć

wiczenia,

ś

rodki

dydaktyczne,

wskazania

metodyczne do realizacji programu jednostki oraz propozycje metod
sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia.

Dydaktyczna

mapa

programu

nauczania,

zamieszczona

w zało

ż

eniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie,

przedstawia

schemat

powi

ą

za

ń

(korelacji)

mi

ę

dzy

modułami

i jednostkami modułowymi, który okre

ś

la kolejno

ść

ich realizacji. Ma ona

ułatwi

ć

dyrekcji szkół i nauczycielom planowanie i organizowanie

procesu dydaktycznego.

W programie przyj

ę

to system kodowania modułów i jednostek

modułowych, który zawiera nast

ę

puj

ą

ce elementy:

symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

klasyfikacj

ą

zawodów szkolnictwa zawodowego,

symbol literowy, oznaczaj

ą

cy grup

ę

modułów:

O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
S – dla modułów specjalizacji.

cyfra arabska dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej

wyodr

ę

bnionej w module jednostki modułowej.


Przykładowy zapis kodowania modułu:
311[33] – symbol cyfrowy dla zawodu: Technik technologii szkła,
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy zawodu.
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
311[33].O1.01
311[33] – symbol cyfrowy dla zawodu: Technik technologii szkła,
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy,

01 – pierwsza jednostka modułowa wyodr

ę

bniona w module O1:

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

I. Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

1. Opis pracy w zawodzie

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie technik technologii szkła

311[33] mo

ż

e by

ć

zatrudniony w:

hutach

szkła

płaskiego,

opakowaniowego,

gospodarczego

i technicznego,

zakładach wytwarzaj

ą

cych szkła specjalne,

zakładach wytwarzaj

ą

cych włókno szklane i wełn

ę

mineraln

ą

,

zakładach przetwórstwa szkła,

zakładach zdobienia szkła.

Absolwent mo

ż

e prowadzi

ć

działalno

ść

gospodarcz

ą

w zakresie

produkcji i przetwarzania szkieł.

Zadania zawodowe

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie technik technologii szkła

powinien by

ć

przygotowany do wykonywania zada

ń

zawodowych

w zakresie:

wytwarzania szkła płaskiego, opakowaniowego, gospodarczego

i technicznego,

wytwarzania galanterii szklanej i wyrobów artystycznych,

wytwarzania szkieł bezpiecznych i specjalnych,

produkcji szkieł laboratoryjnych,

wytwarzania włókna szklanego, wełny mineralnej i szklistych

materiałów włóknistych,

nadzorowania procesu produkcyjnego,

kontrolowania jako

ś

ci wyrobów szklanych.

Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umie

ć

:

okre

ś

la

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci surowców, materiałów, półfabrykatów i wyrobów

gotowych,

posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

sporz

ą

dza

ć

schematy technologiczne,

u

ż

ytkowa

ć

i konserwowa

ć

aparatur

ę

laboratoryjn

ą

,

ustala

ć

skład chemiczny szkła na podstawie wymaga

ń

okre

ś

lonych

dla wyrobu,

stosowa

ć

receptury zestawu szklarskiego w produkcji szkła,

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

dobiera

ć

metody topienia masy szklanej w zale

ż

no

ś

ci od jej

przeznaczenia,

wykonywa

ć

badania wła

ś

ciwo

ś

ci surowców i szkieł,

dobiera

ć

maszyny

i

urz

ą

dzenia

do

okre

ś

lonego

procesu

produkcyjnego,

oblicza

ć

zdolno

ść

produkcyjn

ą

urz

ą

dze

ń

stosowanych w procesie

wytwarzania szkła,

obsługiwa

ć

piece szklarskie podczas wytopu masy szklanej,

przestrzega

ć

parametrów procesowych podczas odpr

ęż

ania wyrobów

w odpr

ęż

arkach komorowych i tunelowych,

wykonywa

ć

obliczenia termotechniczne,

ocenia

ć

jako

ść

masy szklanej,

kształtowa

ć

wyroby sposobem r

ę

cznym oraz formowa

ć

je w procesie

zmechanizowanym,

nadzorowa

ć

procesy wytwarzania szkieł i aparatury laboratoryjnej,

nadzorowa

ć

procesy

wytwarzania

włókna

szklanego,

wełny

mineralnej oraz szklistych materiałów włóknistych,

ocenia

ć

jako

ść

wyrobów ze szkła,

okre

ś

la

ć

techniki wykonania, wyko

ń

czania i zdobienia wyrobów

szklarskich w porozumieniu z projektantem,

posługiwa

ć

si

ę

j

ę

zykiem obcym w zakresie wspomagaj

ą

cym

wykonywanie zada

ń

zawodowych,

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

wskazywa

ć

sposoby utylizacji odpadów zwi

ą

zanych z produkcj

ą

szkieł,

kierowa

ć

zespołem pracowników,

korzysta

ć

z

ż

nych

ź

ródeł

informacji

oraz

z

doradztwa

specjalistycznego,

prowadzi

ć

działalno

ść

gospodarcz

ą

,

wykorzystywa

ć

technologi

ę

informacyjn

ą

w zakresie niezb

ę

dnym

do wykonywania zada

ń

zawodowych,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

przestrzega

ć

przepisów prawa dotycz

ą

cych działalno

ś

ci gospodarczej,

przestrzega

ć

przepisów prawa dotycz

ą

cych wykonywanych zada

ń

zawodowych,

udziela

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla

zawodu technik technologii szkła mo

ż

e by

ć

realizowany w czteroletnim

technikum oraz w dwuletniej szkole policealnej.

Program

nauczania

obejmuje

kształcenie

ogólnozawodowe

i zawodowe. Kształcenie ogólnozawodowe zapewnia orientacj

ę

w zawodzie, umo

ż

liwia opanowanie podstawowych umiej

ę

tno

ś

ci

z zakresu działalno

ś

ci zawodowej oraz ułatwia ewentualn

ą

zmian

ę

zawodu. Kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie absolwenta
szkoły do realizacji zada

ń

na typowych dla zawodu stanowiskach pracy.

Ogólne i szczegółowe cele kształcenia wynikaj

ą

z podstawy

programowej.

W programie nauczania wyodr

ę

bniono pi

ęć

modułów: jeden

ogólnozawodowy oraz cztery zawodowe. Moduły s

ą

podzielone na

jednostki modułowe. Ka

ż

da jednostka modułowa zawiera tre

ś

ci

stanowi

ą

ce wyodr

ę

bnion

ą

logicznie cało

ść

. Realizacja celów kształcenia

modułów i jednostek modułowych umo

ż

liwia opanowanie umiej

ę

tno

ś

ci

pozwalaj

ą

cych na wykonywanie okre

ś

lonego zakresu pracy. Czynnikiem

sprzyjaj

ą

cym nabywaniu umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych jest wykonywanie

ć

wicze

ń

zaproponowanych w poszczególnych jednostkach modułowych.

Moduł 311[33].O1 „Podstawy zawodu zawiera pi

ęć

jednostek

modułowych

i

obejmuje

ogólnozawodowe

tre

ś

ci

kształcenia.

Moduł ten powinien by

ć

realizowany w pierwszej kolejno

ś

ci.

Moduł 311[33].Z1 „Metody badania surowców szklarskich i szkła

zawiera trzy jednostki modułowe i obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce okre

ś

lania

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła, dobierania metod badania surowców szklarskich

i szkła oraz wykonywania analiz laboratoryjnych.

Moduł 311[33].Z2 „Technologia topienia masy szklanejzawiera

cztery jednostki modułowe i obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce dobierania

surowców do eksploatacji pieców szklarskich oraz sporz

ą

dzania

zestawów szklarskich.

Moduł 311[33].Z3 „Technologia produkcji i przetwarzania szkła”

zawiera sze

ść

jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

dobierania maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji i przetwarzania wyrobów ze

szkła oraz wytwarzania, przetwarzania, wyka

ń

czania i zdobienia szkła.

Moduł 311[33].Z4 „Praktyka zawodowa zawiera dwie jednostki

modułowe i obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

organizowania procesu

produkcyjnego

oraz

nadzorowania procesów produkcyjnych wyrobów ze

szkła.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

Zwi

ą

zki oraz zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy modułami i jednostkami modułowymi

przedstawiono w wykazie modułów i jednostek modułowych oraz
dydaktycznej mapie programu.

Wykaz modułów i jednostek modułowych

Symbol
jednostki
modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

Moduł 311[33].O1

Podstawy zawodu

360

311[33].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

30

311[33].O1.02 Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

30

311[33].O1.03 Konstruowanie elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

90

311[33].O1.04 Stosowanie

podstawowych

technik

obróbki

materiałów

120

311[33].O1.05 Stosowanie układów sterowania i regulacji

maszyn i urz

ą

dze

ń

90

Moduł 311[33].Z1

Metody badania surowców szklarskich i szkła

252

311[33].Z1.01 Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci surowców szklarskich

54

311[33].Z1.02 Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci szkła

94

311[33].Z1.03 Wykonywanie analiz laboratoryjnych surowców

szklarskich i szkła

104

Moduł 311[33].Z2

Technologia topienia masy szklanej

324

311[33].Z2.01 Opracowywanie receptur zestawu szklarskiego

84

311[33].Z2.02 Dobieranie surowców i sporz

ą

dzanie zestawu

szklarskiego

78

311[33].Z2.03 Eksploatacja pieców szklarskich

78

311[33].Z2.04 Topienie masy szklanej

84

Moduł 311[33].Z3

Technologia produkcji i przetwarzania szkła

744

311[33].Z3.01

Wytwarzanie

szkła

gospodarczego

i opakowaniowego

150

311[33].Z3.02 Wytwarzanie szkła technicznego

150

311[33].Z3.03 Wytwarzanie szkła budowlanego

150

311[33].Z3.04 Stosowanie technik wyka

ń

czania szkła

66

311[33].Z3.05 Stosowanie technik zdobienia szkła

160

311[33].Z3.06 Stosowanie technik przetwórstwa szkła

68

Moduł 311[33].Z4

Praktyka zawodowa

140

311[33].Z4.01 Organizowanie procesów produkcyjnych

70

311[33].Z4.02 Nadzorowanie procesów produkcyjnych

70

Razem

1820

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Dydaktyczna mapa programu


































311[33].O1.01

311[33].O1

311[33].O1.02

311[33].O1.03

311[33].O1.04

311[33].Z1

311[33].Z1.01

311[33].Z1.02

311[33].Z1.03

311[33].Z2.04

311[33].Z2

311[33].Z2.01

311[33].Z2.02

311[33].Z3.06

311[33].Z3.05

311[33].Z3.04

311[33].O1.05

311[33].Z3

311[33].Z3.03

311[33].Z3.02

311[33].Z3.01

311[33].Z4.01

311[33].Z4.02

311[33].Z2.03

311[33].Z4

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Dydaktyczna mapa modułowego programu nauczania przedstawia

schemat powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy modułami i jednostkami modułowymi

oraz okre

ś

la kolejno

ść

ich realizacji. Stanowi podstaw

ę

do planowania

procesu dydaktycznego. Ewentualna zmiana kolejno

ś

ci realizacji

programu

modułów

lub

jednostek

modułowych

powinna

by

ć

poprzedzona szczegółow

ą

analiz

ą

dydaktycznej mapy programu

nauczania, przy zachowaniu korelacji tre

ś

ci kształcenia.

Modułowy program nauczania wymaga przygotowania nauczyciela

w zakresie kształcenia modułowego, aktywizuj

ą

cych metod nauczania,

pomiaru dydaktycznego oraz projektowania i opracowywania pakietów
edukacyjnych.

Nauczyciel powinien równie

ż

udziela

ć

pomocy w rozwi

ą

zywaniu

problemów,

kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowe,

uwzgl

ę

dniaj

ą

c

indywidualne predyspozycje, mo

ż

liwo

ś

ci i do

ś

wiadczenia uczniów.

Ponadto, powinien rozwija

ć

zainteresowania zawodem, wskazywa

ć

na

mo

ż

liwo

ś

ci dalszego kształcenia i zdobywania nowych umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych. Jego zadaniem jest kształtowa

ć

takie cechy osobowe, jak:

dokładno

ść

, systematyczno

ść

, rzetelno

ść

i odpowiedzialno

ść

za prac

ę

,

sprawne komunikowanie si

ę

, twórcze rozwi

ą

zywanie problemów oraz

współdziałanie w grupie.

Wskazane jest, aby realizacja zaj

ęć

edukacyjnych przebiegała

z wykorzystaniem aktywizuj

ą

cych metod nauczania, takich jak: dyskusja

dydaktyczna, metoda tekstu przewodniego, metoda samokształcenia
kierowanego, metoda sytuacyjna, metoda projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Stosowanie tych metod zapewnia dominacj

ę

procesu uczenia si

ę

nad

procesem nauczania, co w naturalny sposób aktywizuje uczniów
do pracy i przygotowuje do planowania działa

ń

oraz dokonywania

samokontroli i samooceny. Nie zwalnia to jednak nauczyciela od pomocy
uczniom w rozwi

ą

zywaniu problemów zwi

ą

zanych z realizacj

ą

zada

ń

oraz sterowania tempem ich pracy.

Wskazane jest równie

ż

stosowanie filmów dydaktycznych oraz

organizowanie wycieczek do przedsi

ę

biorstw produkuj

ą

cych wyroby ze

szkła

w

celu

poznania

produkowanych

asortymentów

szkieł,

stosowanych maszyn i urz

ą

dze

ń

. Wa

ż

ne jest w trakcie realizacji

programu zwraca

ć

uwag

ę

na samokształcenie i pozyskiwanie informacji

z ró

ż

nych

ź

ródeł: literatury zawodowej, podr

ę

czników, poradników,

przepisów prawa, norm PN i ISO, instrukcji, Internetu.

Celowe jest zapraszanie na zaj

ę

cia edukacyjne wła

ś

cicieli lub

menad

ż

erów przedsi

ę

biorstw produkcyjnych.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Cennym do

ś

wiadczeniem mo

ż

e okaza

ć

si

ę

równie

ż

prowadzenie

przez uczniów teczki prac, w której b

ę

d

ą

gromadzi

ć

własne

opracowania.

Podana w tabeli wykazu modułów i jednostek modułowych

orientacyjna

liczba

godzin

na

realizacj

ę

mo

ż

e ulec zmianie

w zale

ż

no

ś

ci od stosowanych przez nauczyciela metod nauczania

i

ś

rodków dydaktycznych.

Nauczyciel

powinien

uczestniczy

ć

w

organizowaniu

bazy

dydaktycznej oraz ewaluacji programów nauczania, szczególnie
w okresie dynamicznych zmian w technologii i technice.

Zaleca si

ę

, aby zaj

ę

cia prowadzone były w grupach do 15 uczniów,

w blokach 3 i 4 godzinnych, w 2 – 3 osobowych zespołach
a w uzasadnionych przypadkach proponuje si

ę

prac

ę

indywidualn

ą

.

Praktyk

ę

zawodow

ą

proponuje si

ę

realizowa

ć

w ci

ą

gu 7 godzin dziennie.

Istotnym elementem procesu dydaktycznego jest sprawdzanie

i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów. W tym celu nale

ż

y

prowadzi

ć

badania diagnostyczne, kształtuj

ą

ce i sumuj

ą

ce.

Badania diagnostyczne maj

ą

ułatwi

ć

ocen

ę

poziomu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia.

Badania kształtuj

ą

ce, przeprowadzone w trakcie realizacji słu

żą

dostarczaniu bie

żą

cych informacji o efektywno

ś

ci procesu nauczania –

uczenia si

ę

.

Badania

sumuj

ą

ce

powinny

dostarcza

ć

informacji

zwrotnej

o osi

ą

gni

ę

ciach uczniów w zakresie realizacji celów jednostki modułowej.

Informacje uzyskane w wyniku bada

ń

pozwalaj

ą

na dokonywanie

ewaluacji procesu nauczania.

Ocenianie ma u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w stosunku

do wymaga

ń

edukacyjnych oraz mobilizowa

ć

do systematycznej pracy,

samokontroli i samooceny. Podstawowe narz

ę

dzia sprawdzania

i oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów to sprawdziany ustne, pisemne,

praktyczne oraz testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych powinno odbywa

ć

si

ę

w pracowniach i warsztatach szkolnych, na odpowiednio wyposa

ż

onych

stanowiskach pracy.

Szkoła realizuj

ą

ca kształcenie w zawodzie technik technologii szkła

powinna posiada

ć

pracownie: rysunku technicznego, technologiczn

ą

,

komputerow

ą

oraz laboratorium chemiczne i laboratorium kontroli

produkcji.

Je

ż

eli szkoła nie dysponuje odpowiedni

ą

baz

ą

dydaktyczn

ą

, mo

ż

e

skorzysta

ć

z oferty Centrum Kształcenia Praktycznego lub zorganizowa

ć

zaj

ę

cia w zakładach produkcyjnych.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

II. PLANY NAUCZANIA

PLAN NAUCZANIA
Czteroletnie technikum
Zawód: technik technologii szkła 311[33]
Podbudowa programowa: gimnazjum

Dla

młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba
godzin

tygodniowo

w

czteroletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

tygodniowo

w

czteroletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

w

czteroletnim

okresie

nauczania

Semestry I-VIII

Lp.


Moduły kształcenia

w zawodzie

Klasy I-IV

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1. Podstawy zawodu

10

7

126

2.

Metody badania surowców
szklarskich i szkła

7

6

88

3.

Technologia topienia masy
szklanej

9

7

113

4.

Technologia produkcji
i przetwarzania szkła

24

15

303

Razem

50

35

630

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie





background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

PLAN NAUCZANIA
Szkoła policealna
Zawód: technik technologii szkła 311[33]
Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie

ś

rednie

Dla

młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba
godzin

tygodniowo

w dwuletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

tygodniowo

w

dwuletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

dwuletnim

okresie

nauczania

Semestry I-IV

Lp.


Moduły kształcenia

w zawodzie

Semestry I-IV

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1. Podstawy zawodu

10

7

136

2.

Metody badania surowców
szklarskich i szkła

7

6

96

3.

Technologia topienia masy
szklanej

9

8

123

4.

Technologia produkcji
i przetwarzania szkła

24

16

327

Razem

50

37

682

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie






background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

III. Moduły kształcenia w zawodzie

Moduł 311[33].O1
Podstawy zawodu

1. Cele główne

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska w procesie pracy,

ocenia

ć

ryzyko zagro

ż

enia zdrowia i

ż

ycia zwi

ą

zane z wykonywaniem

zada

ń

zawodowych,

wskazywa

ć

sposoby zapobiegania zagro

ż

eniom wyst

ę

puj

ą

cym

w procesie pracy,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

stosowa

ć

procedury

udzielania

pierwszej

pomocy

osobom

poszkodowanym,

wykonywa

ć

rysunki

techniczne

cz

ęś

ci

maszyn,

zgodnie

z obowi

ą

zuj

ą

cymi normami,

posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

okre

ś

la

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów konstrukcyjnych,

dobiera

ć

materiały konstrukcyjne do budowy maszyn,

dobiera

ć

techniki obróbki materiałów,

charakteryzowa

ć

budow

ę

maszyn i urz

ą

dze

ń

,

rozpoznawa

ć

elementy konstrukcyjne maszyn i urz

ą

dze

ń

,

ocenia

ć

stan techniczny maszyn i urz

ą

dze

ń

,

charakteryzowa

ć

rodzaje nap

ę

dów,

analizowa

ć

schematy układów sterowania,

okre

ś

la

ć

zastosowanie układów regulacji

w maszynach,

posługiwa

ć

si

ę

przyrz

ą

dami pomiarowymi,

wykonywa

ć

pomiary

warsztatowe

przy

pomocy

przyrz

ą

dów

pomiarowych.









background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol
jednostki
modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę


311[33].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

30

311[33].O1.02 Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

30

311[33].O1.03 Konstruowanie elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

90

311[33].O1.04 Stosowanie podstawowych technik obróbki

materiałów

120

311[33].O1.05 Stosowanie układów sterowania i regulacji maszyn

i urz

ą

dze

ń

90

Razem

360



3. Schemat układu jednostek modułowych


























311[33].O1

Podstawy zawodu

311[33].O1.03

Konstruowanie elementów maszyn

i urz

ą

dze

ń

311[33].O1.04

Stosowanie podstawowych technik

obróbki materiałów

311[33].O1.01

Stosowanie przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska

311[33].O1.02

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

311[33].O1.05

Stosowanie układów sterowania

i regulacji maszyn i urz

ą

dze

ń

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

4. Literatura

Adamczewski J.: Pomiary cieplne. WNT, Warszawa 1999
Albin K.: Reklama. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000
Bernaciak A.: Ochrona

ś

rodowiska w praktyce. Wydawnictwo SORUS,

Warszawa 2004

Bolkowski S.: Elektrotechnika. WSiP, Warszawa 2004
Brauer H.: Ochrona powietrza. Skrypty uczelniane. Politechnika
Krakowska, Kraków 1993
Buchfelder M.A.: Podr

ę

cznik pierwszej pomocy. Wydawnictwo Lekarskie

PZWL, Warszawa 1999
Chocholski A.: Elektrotechnika z automatyk

ą

.

Ć

wiczenia. WSiP,

Warszawa 2004
Dobrza

ń

ski

L.:

Metaloznawstwo

i

obróbka

cieplna.

WSiP,

Warszawa 2004
Giełdowski L.: Przekroje.

Ć

wiczenia i zadania rysunkowe. WSiP,

Warszawa 1998
Górecki A., Grzegórzki Z.: Monta

ż

, naprawa i eksploatacja maszyn

i urz

ą

dze

ń

przemysłowych. Technologia. WSiP, Warszawa 2003

Górecki A.: Technologia ogólna – podstawy technologii mechanicznych.
WSiP, Warszawa 2004
Horemann E., Hubscher H., Klaue J., Schierack K., Stolzenburg R.:
Gwiazdeczki M.: Rysunek zawodowy w przemy

ś

le szklarskim. WSiP,

Warszawa 1978
Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998

Hillar

J.,

Jarmoszuk

S.:

Ś

lusarstwo

i

spawalnictwo.

WSiP,

Warszawa 2004
Jabło

ń

ski W., Płoszajski G.: Elektronika z automatyk

ą

. WSiP, Warszawa

2003
Karaczun Zb.: Ochrona

ś

rodowiska. Aries, Warszawa 1999

Kijewski J., Miller A., Pawlicki K., Szolc T.: Maszynoznawstwo. WSiP,
Warszawa 2004
Kotlarski W., Grad J.: Aparaty i urz

ą

dzenia elektryczne. WSiP,

Warszawa 2004
Kozak D., Chmiel B., Nieko J.: Ochrona

ś

rodowiska. Wydawnictwo

UMCS, Lublin 2001
Leszczy

ń

ski W., Zakrzewska K.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy.

Mac S.: Obróbka metali z materiałoznawstwem. WSiP, Warszawa 2004
Malinowski J.: Pasowania i pomiary. WSiP, Warszawa 1993
Mejer L., Pró

ż

niak B., Werstler J.: Urz

ą

dzenia mechaniczne w przemy

ś

le

szklarskim. Arkady, Warszawa 1966
Michel K., Sapi

ń

ski T.: Czytam rysunek elektryczny. WSiP, Warszawa

1999, WSiP, Warszawa 2005

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Najlepsze dost

ę

pne techniki (BAT). Ministerstwo

Ś

rodowiska, Zwi

ą

zek

Pracodawców Polskie Szkło. Warszawa 2004
Paprocki K.: Rysunek techniczny. WSiP, Warszawa 1999
Parcha

ń

ski J.: Miernictwo elektryczne i elektroniczne. WSiP, Warszawa

1995
Popławski Z.: Maszynoznawstwo specjalne dla sekcji szkła. Skrypty
uczelniane AGH, Kraków 1974
Por

ę

bski J.: Rysunek zawodowy dla hutników szkła. PWSZP, Warszawa

1956
R

ą

czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Warszawa 2003

Roman M.: Kanalizacja i oczyszczanie

ś

cieków. Arkady, Warszawa 1986

T

ę

pczak K.: Ochrona i kształtowanie

ś

rodowiska. WSiP, Warszawa 2001

Szmaj E.: Bezpiecze

ń

stwo i Higiena pracy w hutach szkła. CRZZ,

Warszawa 1965
Tuszy

ń

ski K.: Pomiary i automatyka w przemy

ś

le chemicznym. WSiP,

Warszawa 1995
Waszkiewiczowie E. i S.: Rysunek zawodowy. WSiP, Warszawa 1997
W

ą

chalewski T.: Elementy chemii

ś

rodowiska. Wydawnictwo AGH,

Kraków 1994
Wojciechowski E.: Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. O

ś

rodek

Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o., Gda

ń

sk 1998

Wojtku F., Bukata W.: Materiałoznawstwo cz

ęść

1 i 2. WSiP, Warszawa

1999
Zawora J.: Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2001
Zwiejski S.:

Rysunek techniczny

wraz

z zestawem

arkuszy

ć

wiczeniowych. Format – AB, Warszawa 1997.

Praca

zbiorowa.:

Aparatura

kontrolno-pomiarowa

w

przemy

ś

le

chemicznym. WSiP, Warszawa 1993
Praca zbiorowa. Mały poradnik mechanika. WNT, Warszawa 1999
Praca zbiorowa: Nap

ę

d elektryczny. WSiP, Warszawa 1994

Praca zbiorowa: Prawo ochrony

ś

rodowiska Wspólnoty Europejskiej.

Tom 1-6. Warszawa 1994-1996
Praca zbiorowa: Technologia szkła tom 2. Arkady, Warszawa 1987


Czasopisma specjalistyczne: Ochrona

ś

rodowiska, Aura, Gospodarka

wodna, EKO profit, Energetyka, Gaz, woda i technika, Bezpiecze

ń

stwo

i Higiena Pracy, ATEST, Słu

ż

ba pracownicza, Nauka i Praktyka.


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

Jednostka modułowa 311[33].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska,

okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki pracodawcy w zakresie zapewnienia

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,

okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki pracownika w zakresie bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy,

okre

ś

li

ć

zagro

ż

enia dla zdrowia na stanowiskach pracy,

dobra

ć

ś

rodki ochrony indywidualnej odpowiednio do wykonywanej

pracy,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

okre

ś

li

ć

wymagania dotycz

ą

ce pomieszcze

ń

pracy i pomieszcze

ń

higieniczno-sanitarnych,

przewidzie

ć

konsekwencje naruszenia przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy podczas wykonywania zada

ń

zawodowych,

udzieli

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,

scharakteryzowa

ć

sposoby prowadzenia gospodarki odpadami,

okre

ś

li

ć

sposoby prowadzenia gospodarki wodno –

ś

ciekowej

w przedsi

ę

biorstwie,

okre

ś

li

ć

sposoby prowadzenia gospodarki w zakresie ochrony

powietrza w przedsi

ę

biorstwie,

scharakteryzowa

ć

substancje szkodliwe oraz odpady powstaj

ą

ce

w procesach produkcyjnych,

okre

ś

li

ć

wpływ odpadów produkcyjnych na

ś

rodowisko,

dobra

ć

sposób utylizacji odpadów wytwarzanych w procesie

produkcyjnym,

zaplanowa

ć

działania maj

ą

ce na celu ograniczenie emisji substancji

szkodliwych dla

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Prawna ochrona pracy.
Higiena pracy.
Klasyfikacja czynników szkodliwych w

ś

rodowisku pracy.

Zagro

ż

enia

ż

ycia i zdrowia pracownika.

Metody i

ś

rodki zapobiegania czynnikom szkodliwym.

Ś

rodki ochrony indywidualnej i zespołowej.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

Zagro

ż

enia poza prac

ą

: techniczne, organizacyjne i ludzkie.

Wymagania dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej w hutach szkła.

Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy.
Pierwsza pomoc poszkodowanym w wypadkach przy pracy.

Ochrona

ś

rodowiska a działalno

ść

przedsi

ę

biorstwa.

Post

ę

powanie z odpadami i truciznami powstaj

ą

cymi przy produkcji

szkła.
Gospodarka wodno –

ś

ciekowa w przedsi

ę

biorstwie.

Emisje szkodliwych substancji do

ś

rodowiska.

Sposoby ograniczania emisji szkodliwych substancji do

ś

rodowiska.

Najlepsze Dost

ę

pne Techniki (BAT).

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy dotycz

ą

cych

pomieszcze

ń

pracy i pomieszcze

ń

higieniczno – sanitarnych.

Rozpoznawanie

zagro

ż

e

ń

wypadkowych

wyst

ę

puj

ą

cych

na

stanowisku pracy.

Dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej

pracy.

Udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach

przy pracy.

Dobieranie sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych do gaszenia po

ż

aru.

Planowanie zagospodarowania odpadów powstałych podczas

produkcji szkła.

Opracowywanie sprawozdania na temat emisji substancji szkodliwych

do atmosfery.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Instrukcje i teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Kodeks pracy.
Przykłady regulaminów: bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, przeprowadzania ewakuacji w przedsi

ę

biorstwie.

Filmy

dydaktyczne

dotycz

ą

ce

udzielania

pierwszej

pomocy,

stosowanego sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych.

Ś

rodki ochrony indywidualnej.

Apteczka pierwszej pomocy.
Fantom do nauki resuscytacji.
Plany ewakuacyjne przykładowych przedsi

ę

biorstw.

Przepisy prawa dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej budynków i innych obiektów budowlanych i terenów.

Przepisy dotycz

ą

ce ustalania okoliczno

ś

ci i przyczyn wypadków przy

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

pracy oraz sposobu ich dokumentowania, a tak

ż

e zakresu informacji

zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy.
Podr

ę

czny sprz

ę

t ga

ś

niczy.

Wydawnictwa z zakresu ochrony

ś

rodowiska.

Ustawy i rozporz

ą

dzenia dotycz

ą

ce ochrony

ś

rodowiska.

Instrukcje gospodarki: wodno –

ś

ciekowej, odpadami, ochrony powietrza.

Sprawozdania na temat emisji substancji szkodliwych do

ś

rodowiska.

Schematy instalacji do ograniczania szkodliwych emisji substancji
szkodliwych do

ś

rodowiska.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci przestrzegania zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach
przy pracy, rozpoznawania

ź

ródeł i czynników niebezpiecznych

w

ś

rodowisku pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

Program powinien by

ć

realizowany przez nauczyciela specjalist

ę

do spraw bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na samodzielne wykonywanie

przez uczniów

ć

wicze

ń

dotycz

ą

cych udzielania pierwszej pomocy osobie

poszkodowanej oraz przeprowadzania reanimacji w sytuacjach
zagro

ż

enia

ż

ycia. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien wykona

ć

na fantomie

ć

wiczenia

dotycz

ą

ce udzielania pierwszej pomocy. Niezwykle wa

ż

ne jest

kształtowanie postawy odpowiedzialno

ś

ci, sumienno

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

współdziałania w grupie.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów

kształcenia wymaga stosowania ró

ż

nych metod i form pracy z uczniami

oraz wła

ś

ciwego doboru

ś

rodków dydaktycznych.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

stosowanie aktywizuj

ą

cych

metod nauczania: przypadków, tekstu przewodniego, inscenizacji oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w grupach 15

osobowych, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe, w odpowiednio
przygotowanym pomieszczeniu dydaktycznym.

Realizacj

ę

programu

jednostki

modułowej

mo

ż

e

ułatwi

ć

zorganizowanie zaj

ęć

w pomieszczeniach stra

ż

y po

ż

arnej i punktach

pomocy medycznej.








background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki

modułowej, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy ucznia jak i nauczyciela.

Nauczyciel prowadz

ą

cy proces dydaktyczny zobowi

ą

zany jest

opracowa

ć

wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz

ochrony przeciwpo

ż

arowej,

stosowanie procedur zapobiegania zagro

ż

eniom

ż

ycia i zdrowia

pracowników,

dobieranie

ś

rodków ochrony

indywidualnej,

udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach

przy pracy,

wykonywanie reanimacji na fantomie,

sporz

ą

dzanie sprawozda

ń

zwi

ą

zanych z ochron

ą

ś

rodowiska.

Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów pisemnych i ustnych, sprawdzianów praktycznych, testów
osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez

ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

zastosowanie sprawdzianu teoretycznego. Zadania w te

ś

cie mog

ą

by

ć

otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luk

ą

) lub zamkni

ę

te (wyboru

wielokrotnego, na dobieranie, typu prawda-fałsz).

W

ko

ń

cowej

ocenie

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich

stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów.

Podstaw

ą

do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest poprawne

i samodzielne wykonanie

ć

wicze

ń

.









background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

Jednostka modułowa 311[33].O1.02
Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

znaczenie normalizacji w technice,

dobra

ć

przybory

kre

ś

larskie

oraz

materiały

rysunkowe

do

wykonywania rysunków,

sporz

ą

dzi

ć

szkice z zastosowaniem zasad rzutowania prostok

ą

tnego

i

aksonometrycznego,

wykona

ć

rysunki cz

ęś

ci maszyn,

zastosowa

ć

zasady wymiarowania rysunków technicznych,

wykona

ć

przekrój i kład przekroju elementu maszyny,

rozpozna

ć

oznaczenia stosowane w dokumentacji technicznej,

odczyta

ć

rysunki

techniczne:

wykonawcze,

zło

ż

eniowe,

zestawieniowe, monta

ż

owe, zabiegowe, operacyjne,

odczyta

ć

schematy kinematyczne maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych

w procesach produkcyjnych szkła,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje dokumentacji technicznej,

rozpozna

ć

elementy maszyn lub urz

ą

dze

ń

na podstawie dokumentacji

technicznej,

odczyta

ć

schematy technologiczne procesów produkcyjnych,

wykona

ć

schemat blokowy okre

ś

lonego procesu produkcyjnego,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

konstrukcyjn

ą

,

technologiczn

ą

i warsztatow

ą

.

2. Materiał nauczania

Znaczenie normalizacji w technice.
Przybory kre

ś

larskie i materiały rysunkowe.

Zasady sporz

ą

dzania szkiców figur płaskich, brył geometrycznych

i cz

ęś

ci maszyn.

Rzutowanie prostok

ą

tne i aksonometryczne.

Zasady wymiarowania.
Przekroje i kłady przekrojów.
Rodzaje rysunków technicznych.
Schematy kinematyczne maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Rodzaje i elementy dokumentacji technicznej.

Schematy technologiczne procesów produkcyjnych.
Schematy blokowe procesów produkcyjnych.
Dokumentacja konstrukcyjna, technologiczna i warsztatowa.


background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

3.

Ć

wiczenia

Szkicowanie figur płaskich oraz brył geometrycznych.

Szkicowanie elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Wymiarowanie i opisywanie pismem technicznym rysunków cz

ęś

ci

maszyn.

Wykonywanie rysunków brył w rzutach prostok

ą

tnych.

Wykonywanie rysunków cz

ęś

ci maszyn w rzutach prostok

ą

tnych.

Wykonywanie

przekrojów

elementów

maszyn

oraz

kładów

przekrojów.

Odczytywanie rysunków technicznych: wykonawczych, zło

ż

eniowych.

zestawieniowych, monta

ż

owych, zabiegowych i operacyjnych.

Sporz

ą

dzanie

schematów

blokowych

okre

ś

lonych

procesów

produkcyjnych.

Analizowanie

dokumentacji

konstrukcyjnej,

technologicznej

i warsztatowej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Komplet przyrz

ą

dów kre

ś

larskich i materiałów rysunkowych.

Modele brył geometrycznych i cz

ęś

ci maszyn.

Wzory pisma znormalizowanego.
Schematy kinematyczne maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w przemy

ś

le

szklarskim.
Dokumentacja konstrukcyjna, technologiczna i warsztatowa.
Schematy procesów technologicznych.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj

ą

ce zasady wymiarowania

i wykonywania rysunków technicznych.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania rysunków technicznych oraz posługiwania si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

stosowanie aktywizuj

ą

cych

metod nauczania, takich jak: przypadków, inscenizacji, pokazu
z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów z organizacj

ą

stanowiska pracy oraz zwróci

ć

uwag

ę

na

wła

ś

ciw

ą

postaw

ę

podczas pracy. Podczas

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien

obserwowa

ć

prac

ę

uczniów i udziela

ć

dodatkowych wyja

ś

nie

ń

i wskazówek. Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały
potrzebne do wykonania

ć

wicze

ń

i zapewnił uczniom mo

ż

liwo

ść

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, takich jak: normy, instrukcje,

dokumentacja techniczna.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

Po wykonaniu rysunków i schematów procesów technologicznych

ucze

ń

powinien zaprezentowa

ć

je na forum grupy.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni rysunku technicznego

w grupach 15 osobowych.

Proponuje si

ę

, aby

ć

wiczenia z zakresu szkicowania i wymiarowania

cz

ęś

ci maszyn uczniowie wykonywali indywidualnie, za

ś

ć

wiczenia

dotycz

ą

ce schematów technologicznych w zespołach 2-3 osobowych.

W przypadku

ć

wicze

ń

indywidualnych uczniowie powinni mie

ć

zapewnione osobne stanowiska pracy.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z uwzgl

ę

dnieniem

zało

ż

onych celów kształcenia,

identyfikowanie post

ę

pów uczniów w toku realizacji programu oraz

rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych celów kształcenia,

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu programu

jednostki modułowej.

Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

staranno

ść

i dokładno

ść

wykonywania rysunków, szkiców, oraz

schematów technologicznych,

prawidłowe wymiarowanie wykonywanych rysunków,

interpretacj

ę

oznacze

ń

zamieszczonych w dokumentacji technicznej.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

Jednostka modułowa 311[33].O1.03

Konstruowanie elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

sklasyfikowa

ć

materiały konstrukcyjne,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów konstrukcyjnych,

scharakteryzowa

ć

procesy otrzymywania metali i ich stopów,

rozró

ż

ni

ć

gatunki stali,

ż

eliwa i staliwa,

sklasyfikowa

ć

stopy metali nie

ż

elaznych,

sklasyfikowa

ć

tworzywa sztuczne,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie tworzyw sztucznych,

okre

ś

li

ć

rodzaje, wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie materiałów spiekanych,

rozró

ż

ni

ć

podstawowe gatunki drewna i okre

ś

li

ć

ich zastosowanie,

dobra

ć

materiały konstrukcyjne do wykonania okre

ś

lonej cz

ęś

ci

maszyny,

obliczy

ć

napr

ęż

enia i odkształcenia dla prostych przypadków

obci

ąż

e

ń

,

rozró

ż

ni

ć

obci

ąż

enia przenoszone przez osie i wały,

scharakteryzowa

ć

poł

ą

czenia rozł

ą

czne i nierozł

ą

czne elementów

konstrukcyjnych maszyn i urz

ą

dze

ń

,

sklasyfikowa

ć

ło

ż

yska

ś

lizgowe i toczne,

scharakteryzowa

ć

nap

ę

dy hydrauliczne, pneumatyczne, elektryczne

i mieszane,

scharakteryzowa

ć

rodzaje sprz

ę

gieł,

sklasyfikowa

ć

hamulce i okre

ś

li

ć

ich przeznaczenie,

okre

ś

li

ć

zastosowanie przekładni z

ę

batych,

ś

limakowych i ciernych,

okre

ś

li

ć

zastosowanie elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

,

scharakteryzowa

ć

czynniki i procesy powoduj

ą

ce zu

ż

ycie elementów

maszyn,

zabezpieczy

ć

elementy maszyn przed korozj

ą

,

scharakteryzowa

ć

procesy zwi

ą

zane z eksploatacj

ą

, zu

ż

yciem

i uszkodzeniem cz

ęś

ci maszyn,

okre

ś

li

ć

sposoby smarowania i regeneracji cz

ęś

ci maszyn,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczno-ruchow

ą

maszyn

i urz

ą

dze

ń

.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja materiałów konstrukcyjnych.
Metody otrzymywania metali i ich stopów.
Gatunki stali,

ż

eliwa i staliwa.

Stopy metali nie

ż

elaznych.

Tworzywa sztuczne, ich wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Rodzaje, wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie materiałów spiekanych.

Gatunki drewna i ich zastosowanie.
Napr

ęż

enia i odkształcenia dla prostych przypadków obci

ąż

e

ń

.

Osie i wały.
Poł

ą

czenia rozł

ą

czne i nierozł

ą

czne elementów konstrukcyjnych maszyn.

Ło

ż

yska

ś

lizgowe i toczne.

Nap

ę

dy hydrauliczne, pneumatyczne, elektryczne i mieszane.

Rodzaje sprz

ę

gieł.

Hamulce i ich przeznaczenie.
Przekładne z

ę

bate,

ś

limakowe i cierne.

Zu

ż

ycie elementów maszyn.

Regeneracja cz

ęś

ci maszyn.

Sposoby smarowania cz

ęś

ci maszyn.

Metody zapobiegania korozji.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie materiałów konstrukcyjnych na podstawie próbek

oraz okre

ś

lanie ich zastosowania.

Rozpoznawanie gatunków stali oraz stopów metali nie

ż

elaznych na

podstawie oznaczenia.

Porównywanie wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów konstrukcyjnych.

Dobieranie materiału konstrukcyjnego do wykonania okre

ś

lonej cz

ęś

ci

maszyny.

Obliczanie odkształcenia bezwzgl

ę

dnego i wzgl

ę

dnego przy

rozci

ą

ganiu.

Wyznaczanie warto

ś

ci napr

ęż

e

ń

dopuszczalnych dla danego

materiału na podstawie tablic.

Rozpoznawanie poł

ą

cze

ń

rozł

ą

cznych i nierozł

ą

cznych elementów

konstrukcyjnych maszyn.

Dobieranie ło

ż

yska do okre

ś

lonych warunków pracy na podstawie

katalogu.

Dobieranie sprz

ę

gła do okre

ś

lonych warunków pracy urz

ą

dzenia na

podstawie katalogu.

Dobieranie typu hamulca do okre

ś

lonych warunków pracy urz

ą

dzenia.

Rozpoznawanie elementów i mechanizmów w konstrukcji maszyn.

Dobieranie

ś

rodków ochrony cz

ęś

ci maszyn przed zu

ż

yciem

i korozj

ą

.







background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Próbki materiałów konstrukcyjnych.
Zestaw gatunków drewna, tworzyw sztucznych.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce procesów obróbki cieplnej i cieplno-

chemicznej.
Foliogramy dotycz

ą

ce procesów otrzymywania metali i ich stopów oraz

znakowania stopów

ż

elaza oraz stopów metali nie

ż

elaznych.

Foliogramy z zakresu maszynowej obróbki wiórowej, odlewania, obróbki
plastycznej, ł

ą

czenia metali.

Modele i eksponaty poł

ą

cze

ń

rozł

ą

cznych i nierozł

ą

cznych.

Kolekcja cz

ęś

ci maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Kolekcja cz

ęś

ci maszyn i urz

ą

dze

ń

o ró

ż

nym stopniu zu

ż

ycia.

Schematy maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Rysunki konstrukcyjne cz

ęś

ci maszyn.

Plansze, foliogramy, fazogramy obrazuj

ą

ce

:

osie i wały, spr

ęż

yny

i elementy spr

ęż

yste, poł

ą

czenia rozł

ą

czne i nierozł

ą

czne, mechanizmy

krzywkowe, korbowe, z

ę

bate, przekładnie z

ę

bate, cierne, ci

ę

gnowe

.

Ś

rodki do zabezpieczania elementów maszyn przed zu

ż

yciem i korozj

ą

.

Tabele

przedstawiaj

ą

ce

wła

ś

ciwo

ś

ci

ś

rodków

smaruj

ą

cych

i zabezpieczaj

ą

cych przed korozj

ą

cz

ęś

ci maszyn.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce procesy zabezpieczenia, regeneracji

oraz uszkodzenia cz

ęś

ci maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Dokumentacja konstrukcyjna.
Polskie Normy, katalogi.
Poradnik mechanika.
Teksty przewodnie i instrukcje do

ć

wicze

ń

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

zagadnienia

dotycz

ą

ce konstruowania elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

oraz

zastosowania elementów konstrukcyjnych. Stanowi on podbudow

ę

do

realizacji programów modułów zawodowych.

W osi

ą

gni

ę

ciu zało

ż

onych celów kształcenia istotne znaczenie ma

dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si

ę

realizowa

ć

metod

ą

: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego, pokazu

z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Realizuj

ą

c

program

jednostki

modułowej

wskazane

jest

prezentowanie filmów dydaktycznych, foliogramów, schematów oraz
plansz. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów.

W trakcie realizacji programu nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na kształtowanie

postaw zawodowych takich, jak: utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku

pracy, przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

staranne wykonywanie zada

ń

.

Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e

by

ć

rozszerzony w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci

szkoły.

Stanowiska

ć

wiczeniowe powinny by

ć

wyposa

ż

one w niezb

ę

dny

sprz

ę

t, narz

ę

dzia, materiały i pomoce dydaktyczne. Uczniowi nale

ż

y

umo

ż

liwi

ć

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, takich jak: normy,

poradniki, katalogi, dokumentacja techniczna.

Wskazane jest, aby tre

ś

ci programowe realizowa

ć

w ró

ż

nych formach

organizacyjnych. Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni

technologicznej w 15 osobowych grupach, z podziałem na 2-3 osobowe
zespoły.

Praca

w

grupie

pozwala

na

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

ponadzawodowych,

takich

jak:

komunikowanie

si

ę

,

zespołowe

podejmowanie decyzji, prezentowanie wykonanych prac.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

na

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej, na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Szczególnie wa

ż

ne jest opanowanie przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci:

okre

ś

lania wła

ś

ciwo

ś

ci tworzyw konstrukcyjnych,

posługiwania si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

dobierania sposobów zabezpieczenia oraz regeneracji elementów

maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych oraz motywowa

ć

do

samodzielnej pracy.

Nauczyciel prowadz

ą

cy proces nauczania – uczenia si

ę

zobowi

ą

zany

jest opracowa

ć

wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie

szkolne.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów pisemnych i ustnych,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

zastosowanie sprawdzianu teoretycznego (test dydaktyczny

wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych (zadanie

typu próba pracy).

W

ocenie

ko

ń

cowej

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich

stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów.























background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Jednostka modułowa 311[33].O1.04
Stosowanie

podstawowych

technik

obróbki

materiałów

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozró

ż

ni

ć

rodzaje wymiarów liniowych,

okre

ś

li

ć

wymiar tolerowany,

rozró

ż

ni

ć

metody pomiarowe,

wyja

ś

ni

ć

podstawowe poj

ę

cia metrologiczne,

sklasyfikowa

ć

przyrz

ą

dy pomiarowe,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci metrologiczne przyrz

ą

dów pomiarowych,

dobra

ć

przyrz

ą

dy pomiarowe do pomiaru i sprawdzania cz

ęś

ci

maszyn,

okre

ś

li

ć

ę

dy pomiarowe,

przygotowa

ć

stanowisko

do

obróbki

materiałów

zgodnie

i wymaganiami ergonomii,

dobra

ć

parametry obróbki okre

ś

lonego materiału konstrukcyjnego,

dobra

ć

narz

ę

dzia i maszyny do rodzaju wykonywanej obróbki

materiałów,

wykona

ć

trasowanie na płaszczy

ź

nie,

wykona

ć

prace z zakresu obróbki r

ę

cznej: piłowanie, wiercenie,

gwintowanie, prostowanie, gi

ę

cie, ci

ę

cie,

ś

cinanie,

scharakteryzowa

ć

sposoby spajania metali i ich stopów,

rozró

ż

ni

ć

podstawowe rodzaje obróbki plastycznej,

scharakteryzowa

ć

sposoby maszynowej obróbki wiórowej,

scharakteryzowa

ć

metody odlewania,

sprawdzi

ć

jako

ść

wykonanej pracy,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

, instrukcjami, katalogami oraz

poradnikami,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas obróbki

materiałów.

2. Materiał nauczania

Rodzaje wymiarów.
Tolerancja wymiarów liniowych.

ę

dy pomiarowe.

Mierzenie i sprawdzanie.
Metody pomiarowe.
Klasyfikacja i wła

ś

ciwo

ś

ci metrologiczne przyrz

ą

dów pomiarowych.

Wzorce miar. Sprawdziany.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

Czujniki.
Przyrz

ą

dy suwmiarkowe i mikrometryczne.

Obróbka materiałów i jej parametry.
Narz

ę

dzia, oprzyrz

ą

dowanie i maszyny do obróbki materiałów.

Trasowanie na płaszczy

ź

nie.

Obróbka r

ę

czna: piłowanie, wiercenie, gwintowanie, prostowanie, gi

ę

cie,

ci

ę

cie,

ś

cinanie.

Spajanie metali i ich stopów.
Rodzaje obróbki plastycznej.
Maszynowa obróbka wiórowa.
Metody odlewania.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska podczas obróbki materiałów.

3.

Ć

wiczenia

Obliczanie wymiarów granicznych, odchyłek granicznych, tolerancji.

Wykonywanie pomiarów cz

ęś

ci maszyn o ró

ż

nych kształtach za

pomoc

ą

przyrz

ą

dów suwmiarkowych i mikrometrycznych.

Sprawdzanie otworów i wałków sprawdzianami jednogranicznymi

i dwugranicznymi.

Dobieranie rodzaju obróbki w zale

ż

no

ś

ci od wła

ś

ciwo

ś

ci materiału

oraz jego zastosowania.

Trasowanie na płaszczy

ź

nie elementów geometrycznych.

Dobieranie narz

ę

dzi i przyrz

ą

dów do wykonywania prac z zakresu

obróbki r

ę

cznej materiałów.

Wykonywanie prac z zakresu obróbki r

ę

cznej:

ś

cinanie, przecinanie,

wycinanie, ci

ę

cie, prostowanie, gi

ę

cie, wiercenie, rozwiercanie

otworów, gwintowanie, piłowanie.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Katalogi przyrz

ą

dów pomiarowych.

Instrukcje u

ż

ytkowania przyrz

ą

dów i sprawdzianów.

Przyrz

ą

dy suwmiarkowe zwykłe, czujnikowe, cyfrowe o ró

ż

nym zakresie

pomiaru i ró

ż

nym noniuszu.

Przyrz

ą

dy mikrometryczne o ró

ż

nym zakresie pomiarowym.

Czujniki zegarowe.
Statywy, uchwyty, płyty pomiarowe.
Sprawdziany jedno i dwu graniczne do otworów i wałków.
Dokumentacja pomiarowa.
Foliogramy dotycz

ą

ce: klasyfikacji przyrz

ą

dów pomiarowych, pomiaru

suwmiarkami i mikrometrami, czujnikami oraz posługiwania si

ę

przyrz

ą

dami.

Narz

ę

dzia, przyrz

ą

dy i materiały pomocnicze do trasowania.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

Narz

ę

dzia, elektronarz

ę

dzia, przyrz

ą

dy i urz

ą

dzenia do obróbki r

ę

cznej.

Instrukcje stanowiskowe.
Dokumentacja warsztatowa.
Polskie Normy, katalogi.
Poradniki: mechanika,

ś

lusarza.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce ró

ż

ne techniki obróbki materiałów.

Teksty przewodnie i instrukcje do

ć

wicze

ń

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

wykonywania

pomiarów

powszechnie

stosowanymi

przyrz

ą

dami pomiarowymi oraz wykonywanie podstawowych prac

z zakresu obróbki materiałów. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

utrwalanie nawyków bezpiecznej i higienicznej pracy oraz prawidłowego
u

ż

ytkowania narz

ę

dzi, przyrz

ą

dów, maszyn i urz

ą

dze

ń

.

W procesie nauczania – uczenia si

ę

nale

ż

y stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce

metody nauczania: tekstu przewodniego, dyskusji dydaktycznej, pokazu
z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Przed przyst

ą

pieniem do realizacji

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz przekona

ć

o konieczno

ś

ci stosowania

ś

rodków ochrony indywidualnej w czasie

pracy.

Ć

wiczenia praktyczne powinny by

ć

poprzedzone pokazem

z obja

ś

nieniem. Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa

ć

ć

wiczenia,

a nauczyciel pełni

ć

rol

ę

konsultanta i doradcy. Stanowiska do

ć

wicze

ń

powinny by

ć

wyposa

ż

one w niezb

ę

dny sprz

ę

t, narz

ę

dzia, materiały

i pomoce dydaktyczne. Nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, takich jak: normy, dokumentacja techniczna,

warsztatowa, instrukcje i poradniki.
W celu lepszego zrozumienia tre

ś

ci z zakresu obróbki plastycznej

i odlewnictwa, maszynowej obróbki wiórowej i spajania nale

ż

y

prezentowa

ć

filmy dydaktyczne oraz zorganizowa

ć

wycieczk

ę

do

zakładu pracy, w którym stosuje si

ę

ż

ne techniki obróbki materiałów.

Przed projekcj

ą

filmu lub wycieczk

ą

nale

ż

y ukierunkowa

ć

obserwacje

uczniów.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologicznej w grupie do

15 uczniów, z podziałem na zespoły 2 – 3 osobowe. Podczas zaj

ęć

ka

ż

dy ucze

ń

powinien mie

ć

mo

ż

liwo

ść

wielokrotnego wykonania

ć

wiczenia.





background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z uwzgl

ę

dnieniem

zało

ż

onych celów kształcenia,

identyfikowanie post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów kształcenia,

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu tre

ś

ci

kształcenia jednostki modułowej.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych i pisemnych sprawdzianów,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

wykonywanie pomiarów warsztatowych,

posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

staranne wykonywanie

ć

wicze

ń

,

stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

test osi

ą

gni

ęć

w formie sprawdzianu teoretycznego

(test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej

ę

tno

ś

ci

praktycznych (zadanie typu próba pracy).

W

ocenie

ko

ń

cowej

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich

stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów.





background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

Jednostka modułowa 311[33].O1.05
Stosowanie układów sterowania i regulacji maszyn
i urz

ą

dze

ń

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozró

ż

ni

ć

podstawowe wielko

ś

ci okre

ś

laj

ą

ce energi

ę

elektryczn

ą

,

zastosowa

ć

podstawowe prawa z zakresu elektrotechniki,

rozpozna

ć

elementy

obwodu

elektrycznego

pr

ą

du

stałego

i przemiennego,

rozpozna

ć

materiały: przewodz

ą

ce, półprzewodz

ą

ce izolacyjne

i magnetyczne,

rozró

ż

ni

ć

poł

ą

czenia odbiorników szeregowo, równolegle, w gwiazd

ę

i w trójk

ą

t,

rozró

ż

ni

ć

: uziemienie ochronne, uziom, przewód uziemiaj

ą

cy

i zerowanie,

przewidzie

ć

zagro

ż

enia i okre

ś

li

ć

skutki nieprzestrzegania przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas pracy przy urz

ą

dzeniach

elektrycznych,

wyja

ś

ni

ć

zasad

ę

działania

transformatora,

pr

ą

dnicy,

silnika

elektrycznego, prostownika,

wykona

ć

pomiar nat

ęż

enia pr

ą

du i mocy w obwodach pr

ą

du stałego

oraz przemiennego jednofazowego i trójfazowego,

rozró

ż

ni

ć

podstawowe elementy elektroniczne,

odczyta

ć

proste schematy układów automatycznej regulacji,

wyja

ś

ni

ć

rol

ę

stycznika i przeka

ź

nika w układach sterowania,

wyja

ś

ni

ć

przeznaczenie

poszczególnych

członów

układów

automatycznej regulacji,

okre

ś

li

ć

funkcje sterownika w układach sterowania,

wykorzysta

ć

programy komputerowe do sterowania procesami

technologicznymi,

posłu

ż

y

ć

si

ę

PN, katalogami oraz poradnikami,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony od

pora

ż

e

ń

pr

ą

dem elektrycznym, ochrony przeciwpo

ż

arowej podczas

wykonywania pomiarów.

2. Materiał nauczania

Energia elektryczna, pomiary energii elektrycznej.
Podstawowe prawa elektrotechniki.
Obwody elektryczne.
Transformatory.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

Silniki pr

ą

du stałego.

Silniki indukcyjne jednofazowe i trójfazowe.
Technika o

ś

wietleniowa.

Instalacje elektryczne.
Urz

ą

dzenia grzewcze.

Zabezpieczenia odbiorników i urz

ą

dze

ń

elektrycznych.

Metody pomiaru

napi

ę

cia, nat

ęż

enia pr

ą

du i mocy w obwodach pr

ą

du

stałego oraz przemiennego jednofazowego i trójfazowego.
Podstawy elektroniki.
Podstawy automatyki.
Układy i elementy automatycznej regulacji, zasilania, sterowania,
zabezpieczania i sygnalizacji.
Mikroprocesory i sterowniki mikroprocesorowe.
Przepisy

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony od pora

ż

e

ń

pr

ą

dem

elektrycznym oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej.


3.

Ć

wiczenia

Rozró

ż

nianie

materiałów

przewodz

ą

cych,

półprzewodz

ą

cych,

izolacyjnych i magnetycznych.

Analizowanie obwodów pr

ą

du stałego i przemiennego.

Analizowanie układów zabezpiecze

ń

w obwodach elektrycznych.

Okre

ś

lanie ró

ż

nic mi

ę

dzy uziemieniem ochronnym a zerowaniem.

Okre

ś

lanie warunków u

ż

ytkowania instalacji elektrycznych maszyn

i urz

ą

dze

ń

przemysłu szklarskiego.

Rozpoznawanie elementów urz

ą

dze

ń

elektronicznych na podstawie

ich wygl

ą

du i oznaczenia.

Okre

ś

lanie ró

ż

nic w budowie i pracy pr

ą

dnicy oraz silnika.

Wykonywanie

pomiarów

napi

ę

cia,

nat

ęż

enia

pr

ą

du,

mocy

w obwodach pr

ą

du stałego i przemiennego.

Porównywanie sterowania automatycznego z regulacj

ą

automatyczn

ą

na podstawie schematów blokowych.

Porównywanie pracy stycznika i przeka

ź

nika w układach sterowania.

Wyja

ś

nianie

przeznaczenia

poszczególnych

członów

układów

automatycznej regulacji na podstawie schematu blokowego.

Analizowanie

działania

elektronicznych

układów

automatyki

przemysłowej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Materiały

dydaktyczne

dotycz

ą

ce:

zastosowania

materiałów

w elektrotechnice,

zasady

ł

ą

czenia

elementów

w

obwodach

elektrycznych, działania układów elektrycznych i elektronicznych.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

Elementy elektryczne i elektroniczne.
Elementy układów automatyki przemysłowej.
Zasilacze, generatory, prostowniki.
Silniki, pr

ą

dnice, transformatory, liczniki energii elektrycznej.

Rozruszniki, nastawniki wzbudzenia.
Elementy instalacji elektrycznej.
Oscyloskop.
Zestaw do pokazów i

ć

wicze

ń

z zakresu: ł

ą

czenia i uruchamiania

typowych obwodów elektrycznych pr

ą

du stałego, pomiaru podstawowych

wielko

ś

ci elektrycznych.

Przyrz

ą

dy pomiarowe analogowe i cyfrowe.

Schematy układów elektrycznych i elektronicznych.
Schematy układów automatycznego sterowania i regulacji.
Modele układu sterowania przeka

ź

nikowo - stycznikowego.

Programy komputerowe do symulacji zjawisk zachodz

ą

cych w obwodach

pr

ą

du stałego i przemiennego oraz działania

ź

ródeł energii elektrycznej

i układów elektronicznych.
Programy komputerowe do sterowania procesami technologicznymi.
Polskie Normy.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

5.

Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

stosowania układów sterowania oraz regulacji maszyn i urz

ą

dze

ń

.

W trakcie realizacji programu szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

rozró

ż

niania

elementów

i

urz

ą

dze

ń

automatyki, czytania schematów podstawowych układów automatycznej
regulacji

oraz

wykorzystywania

programów

komputerowych

do

sterowania procesami technologicznymi w przemy

ś

le szklarskim.

Podczas

zaj

ęć

uczniowie

powinni

pozna

ć

budow

ę

układów

elektrycznych i elektronicznych oraz ich zastosowanie w maszynach
i urz

ą

dzeniach przemysłu szklarskiego.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia wymaga stosowania

aktywizuj

ą

cych metod nauczania, takich jak: dyskusja dydaktyczna,

metoda tekstu przewodniego, pokazu z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

nale

ż

y ł

ą

czy

ć

teori

ę

z praktyk

ą

poprzez odpowiedni dobór

ć

wicze

ń

, wykorzystywa

ć

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z zakresu elektrotechniki nabyte na lekcjach

fizyki oraz kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ść

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł

informacji.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

Budow

ę

i zasad

ę

działania maszyn i urz

ą

dze

ń

nale

ż

y wyja

ś

ni

ć

na

rzeczywistych maszynach lub modelach dydaktycznych. Obja

ś

nienie

mo

ż

na wspomóc filmem dydaktycznym, foliogramami, schematami,

a tak

ż

e programami komputerowymi symuluj

ą

cymi prac

ę

maszyn

i urz

ą

dze

ń

elektrycznych.

Do wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien przygotowa

ć

zestawy

ż

nych

układów,

teksty

przewodnie,

instrukcje

do

ć

wicze

ń

,

dokumentacje techniczne, poradniki. W trakcie

ć

wicze

ń

ucze

ń

powinien

wykona

ć

pomiar podstawowych parametrów układów, zmontowa

ć

prosty

układ

przeznaczony

do

wykorzystania

w

maszynach

i urz

ą

dzeniach szklarskich oraz sprawdzi

ć

poprawno

ść

jego działania.

Zaleca si

ę

, aby nauczyciel obserwował prac

ę

ucznia, wskazywał

popełnione bł

ę

dy oraz naprowadzał na wła

ś

ciwy tok pracy.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologicznej oraz

pracowni komputerowej w grupie do 15 osób. Wskazane jest, aby
podczas wykonywania

ć

wicze

ń

uczniowie pracowali indywidualnie lub

w zespołach 2-3 osobowych.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Proces oceniania powinien
obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu

wiedzy

i

umiej

ę

tno

ś

ci

uczniów

z uwzgl

ę

dnieniem zało

ż

onych celów kształcenia, identyfikowanie

post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci kształcenia oraz

rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych celów kształcenia.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

organizacj

ę

stanowiska pracy,

rozró

ż

nianie elementów elektrycznych i elektronicznych,

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

ł

ą

czenie układów pomiarowych na podstawie schematu,

czytanie schematów układów automatycznej regulacji,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

prac

ę

w zespole.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej zaleca si

ę

przeprowadzi

ć

badanie osi

ą

gni

ęć

w formie sprawdzianu teoretycznego

(test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej

ę

tno

ś

ci

praktycznych (zadanie typu próba pracy).

W

ocenie

ko

ń

cowej

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich

stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia.

























background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

39

Moduł 311[33].Z1
Metody badania surowców szklarskich i szkła

1. Cele główne

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

rozpoznawa

ć

surowce szklarskie,

-

charakteryzowa

ć

struktur

ę

wewn

ę

trzn

ą

szkła,

-

dobiera

ć

sposoby otrzymywania szkła,

-

charakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

-

okre

ś

la

ć

wpływ składników szkła na jego wła

ś

ciwo

ś

ci,

-

dobiera

ć

metody badania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

-

wykonywa

ć

badania fizycznych i mechanicznych wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

-

charakteryzowa

ć

sposoby barwienia szkła,

-

dobiera

ć

aparatur

ę

laboratoryjn

ą

i przyrz

ą

dy pomiarowe do badania

surowców szklarskich i szkła,

-

wykonywa

ć

badania laboratoryjne surowców szklarskich i szkła,

-

stosowa

ć

procedury post

ę

powania z substancjami truj

ą

cymi,

ż

r

ą

cymi,

wybuchowymi i palnymi,

-

opracowywa

ć

i interpretowa

ć

wyniki bada

ń

laboratoryjnych.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[33].Z1.01 Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci surowców szklarskich

54

311[33].Z1.02 Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci szkła

94

311[33].Z1.03 Wykonywanie analiz laboratoryjnych surowców

szklarskich i szkła

104

Razem

252






background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

40

3. Schemat układu jednostek modułowych
















4. Literatura

Barela R., Soprzy

ń

ski A., Ufnalski W.: Chemia fizyczna.

Ć

wiczenia

laboratoryjne. WPW, Warszawa 1987
Barycka I., Skudlarski K.: Podstawy chemii. PWN, Warszawa 1986
Bana

ś

J., Solarski W.: Chemia dla in

ż

ynierów. Wydawnictwa AGH,

Kraków 1999
Biela

ń

ski A.: Chemia ogólna i nieorganiczna. PWN, Warszawa 1982

Biela

ń

ski A.: Podstawy chemii ogólnej. PWN, Warszawa 1999

Bolewski A.,.: Metody bada

ń

minerałów i skał. Wydawnictwa

Geologiczne, Warszawa 1988
Görlich E.: Stan szklisty. Wydawnictwo AGH, Kraków 1989
Jarosz

M.,

Malinowska

E.:

Pracownia

chemiczna.

Analiza

instrumentalna. WSiP, Warszawa 1994
Karpi

ń

ski W.: Chemia fizyczna dla techników chemicznych. WSiP,

Warszawa 1994
Klepaczko-Filipiak B., Łoin J.: Pracownia chemiczna. Analiza techniczna.
WSiP, Warszawa 1994
Łada Z., Ró

ż

ycki G.: Pracownia chemii analitycznej. Analiza techniczna

i instrumentalna. WSiP, Warszawa 1990
Materiały szkoleniowe: Szkoła Wiedzy Szklarskiej Techglass. Kraków
2000/2001
Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1988
Namie

ś

nik J., Łukasiak J., Jamrógiewicz Z.: Pobieranie próbek

ś

rodowiskowych do analizy. PWN, Warszawa 1995

N

ę

dzy

ń

ski L.:

Ć

wiczenia z chemii fizycznej dla techników chemicznych.

WSiP, Warszawa 1990

311[33].Z1

Metody badania surowców

szklarskich i szkła

311[33].Z1.01

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci surowców

szklarskich

311[33].Z1.02

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci szkła

311[33].Z1.03

Wykonywanie analiz

laboratoryjnych surowców

szklarskich i szkła

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

41

Nowotny W.: Szkła barwne. Arkady, Warszawa 1969
Pampuch R., Haberko K., Kordek M.: Nauka o procesach ceramicznych.
PWN, Warszawa 1992
Rosołowski S.: Pracownia chemiczna. Analiza jako

ś

ciowa. WSiP,

Warszawa 1996
Rubel S.: Pracownia chemiczna ilo

ś

ciowa. WSiP, Warszawa 1993

Zallen R.: Fizyka ciał amorficznych. PWN, Warszawa 1994
Praca zbiorowa.: Poradnik chemika analityka. WNT, Warszawa 1994
Praca zbiorowa.: Technologia szkła. Wła

ś

ciwo

ś

ci fizykochemiczne szkła.

Polskie Towarzystwo Ceramiczne, Kraków 2002
Praca zbiorowa.: Wprowadzenie do chemii ogólnej i analizy chemicznej
cz

ęść

1 i 2. Wydawnictwo AGH, Kraków 1987


Czasopisma specjalistyczne: ABC jako

ś

ci, Glass, Glass Industry, Glass

Production, Glass Science and Technology, Glass Technology, Glass
Wordwide, International Glass Review, Normalizacja, Problemy jako

ś

ci

Rewia jako

ś

ci, Szkło i Ceramika.


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.






















background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

42

Jednostka modułowa 311[33].Z1.01
Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci surowców szklarskich

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

okre

ś

li

ć

chemiczne wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków,

-

rozró

ż

ni

ć

rodzaje wi

ą

za

ń

chemicznych oraz okre

ś

li

ć

ich wpływ na

wła

ś

ciwo

ś

ci zwi

ą

zków chemicznych,

-

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci

zwi

ą

zków

chemicznych

nieorganicznych

i organicznych,

-

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci zwi

ą

zków chemicznych w ró

ż

nych stanach

skupienia,

-

obliczy

ć

efekty masowe i energetyczne reakcji chemicznych,

-

wyja

ś

ni

ć

pochodzenie surowców szklarskich,

-

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci surowców szklarskich,

-

sklasyfikowa

ć

surowce ze wzgl

ę

du na skład chemiczny,

-

okre

ś

li

ć

przeznaczenie surowców szklarskich,

-

wyja

ś

ni

ć

struktur

ę

wewn

ę

trzn

ą

krzemianów,

-

rozró

ż

ni

ć

wi

ęź

botwórcze składniki szkła.

2. Materiał nauczania

Chemiczne wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków.

Rodzaje wi

ą

za

ń

chemicznych.

Wła

ś

ciwo

ś

ci zwi

ą

zków chemicznych nieorganicznych i organicznych.

Wła

ś

ciwo

ś

ci zwi

ą

zków chemicznych w ró

ż

nych stanach skupienia.

Obliczenia masowe i energetyczne reakcji chemicznych.
Surowce szklarskie.
Struktura wewn

ę

trzna krzemianów.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie chemicznych wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków na podstawie

tablic.

Porównywanie wła

ś

ciwo

ś

ci ró

ż

nych zwi

ą

zków chemicznych.

Obliczanie efektów masowych i energetycznych reakcji chemicznych.

Klasyfikowanie surowców ze wzgl

ę

du na pochodzenie oraz skład

chemiczny.

Porównywanie wła

ś

ciwo

ś

ci surowców szklarskich.

Okre

ś

lanie przeznaczenia surowców szklarskich.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tablice z wła

ś

ciwo

ś

ciami pierwiastków chemicznych.

Modele wi

ą

za

ń

chemicznych.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

43

Kolekcja surowców szklarskich.
Modele kryształów ró

ż

nych substancji.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

wła

ś

ciwo

ś

ci zwi

ą

zków chemicznych oraz struktury wewn

ę

trznej szkła.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na odró

ż

nienie

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła w ró

ż

nych stanach skupienia, klasyfikowanie

surowców i szkła ze wzgl

ę

du na skład chemiczny.

W osi

ą

gni

ę

ciu zało

ż

onych celów kształcenia istotne znaczenie ma

dobór metod nauczania. Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu

nauczania

stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce

metody

nauczania:

dyskusji

dydaktycznej, tekstu przewodniego, pokazu z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e

by

ć

rozszerzony w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci

szkoły.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów z zakresem i rodzajem wykonywanych zada

ń

, z obsług

ą

aparatury

oraz

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

obowi

ą

zuj

ą

cymi na stanowisku

ć

wiczeniowym.

Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały potrzebne do

wykonywania

ć

wicze

ń

. Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa

ć

ć

wiczenia, a nauczyciel pełni

ć

rol

ę

konsultanta i doradcy.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

laboratorium chemicznym, w grupach

do 15 osób, w zespołach 2–3 osobowych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

poziom oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Proces oceniania powinien
obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z uwzgl

ę

dnieniem

zało

ż

onych celów kształcenia,

identyfikowanie post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów kształcenia,

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

44

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu tre

ś

ci

kształcenia jednostki modułowej.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli przeprowadzonej w formie ustnej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Szczegółowej

uwagi

podczas

oceny

wymaga

realizacja

nast

ę

puj

ą

cych celów kształcenia:

okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci zwi

ą

zków chemicznych,

klasyfikowanie surowców szklarskich,

okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci surowców szklarskich.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

badanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych w formie sprawdzianu

teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych (zadanie typu próba pracy).

W

ocenie

ko

ń

cowej

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich

stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów.




















background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

45

Jednostka modułowa 311[33].Z1.02
Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci szkła

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

scharakteryzowa

ć

sposoby otrzymywania szkła,

-

odró

ż

ni

ć

stan szklisty od innych stanów skupienia,

-

sklasyfikowa

ć

szkło ze wzgl

ę

du na skład chemiczny,

-

okre

ś

li

ć

przeznaczenie szkła w zale

ż

no

ś

ci od jego składu

chemicznego,

-

wyja

ś

ni

ć

zjawisko przechodzenia

ś

wiatła przez ciała stałe, ciecze

i gazy,

-

wyja

ś

ni

ć

zasady barwienia szkła sposobem jonowym i koloidalnym,

-

scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci płynnej masy szklanej,

-

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

-

okre

ś

li

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na zmian

ę

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

-

dobra

ć

składnik szkła zmieniaj

ą

cy okre

ś

lon

ą

wła

ś

ciwo

ść

szkła,

-

dobra

ć

metod

ę

badania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

-

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania urz

ą

dze

ń

do badania wła

ś

ciwo

ś

ci

szkła,

-

dobra

ć

sprz

ę

t laboratoryjny i urz

ą

dzenia do badania wła

ś

ciwo

ś

ci

szkła,

-

posłu

ż

y

ć

si

ę

instrukcjami oraz normami podczas wykonywania bada

ń

i pomiarów,

-

przygotowa

ć

próbk

ę

do badania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

-

wyznaczy

ć

charakterystyczne punkty lepko

ś

ciowe szkła,

-

okre

ś

li

ć

współczynnik

rozszerzalno

ś

ci cieplnej szkła,

-

okre

ś

li

ć

współczynnik

rozszerzalno

ś

ci liniowej szkła,

-

wyznaczy

ć

zakres krystalizacji szkła,

-

oznaczy

ć

klas

ę

hydrolityczn

ą

szkła,

-

zmierzy

ć

absorbancj

ę

szkła,

-

oceni

ć

bezbarwno

ść

szkła,

-

zbada

ć

mikrotwardo

ść

szkła,

-

opracowa

ć

wyniki

pomiarów

z

wykorzystaniem

programu

komputerowego,

-

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania

bada

ń

i pomiarów.

2. Materiał nauczania

Sposoby otrzymywania szkła.
Składy chemiczne szkła.
Przechodzenie

ś

wiatła przez ciała stałe, ciecze i gazy.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

46

Zasady barwienia szkła sposobem jonowym i koloidalnym.
Wła

ś

ciwo

ś

ci płynnej masy szklanej.

Wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne, chemiczne, optyczne i mechaniczne szkła.

Metody badania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła.

Przyrz

ą

dy do badania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła.

Metody opracowywania wyników pomiarów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania bada

ń

i pomiarów.


3.

Ć

wiczenia

Porównywanie sposobów otrzymywania szkła.

Odró

ż

nienie stanu szklistego od innych stanów skupienia na

podstawie analizy ich wła

ś

ciwo

ś

ci.

Okre

ś

lanie przeznaczenia szkła na podstawie jego składu

chemicznego.

Dobieranie składników szkła zmieniaj

ą

cych jego wła

ś

ciwo

ś

ci

termiczne, chemiczne i optyczne.

Analizowanie metod badania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła na podstawie norm.

Dobieranie sprz

ę

tu laboratoryjnego i urz

ą

dze

ń

do badania

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła.

Przygotowywanie próbek do badania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła.

Wykonywanie badania lepko

ś

ci szkła.

Okre

ś

lanie zakresu krystalizacji szkła.

Okre

ś

lanie współczynnika cieplnej rozszerzalno

ś

ci liniowej.

Okre

ś

lanie klasy hydrolitycznej szkła.

Wykonywanie badania absorbancji szkła.

Badanie udarno

ś

ci oraz okre

ś

lenie wytrzymało

ś

ci na zginanie szkła.

Oznaczanie mikrotwardo

ś

ci szkła.

Rozpoznawanie barwy szkła na podstawie jego widma absorbancji.

Opracowywanie wyników pomiarów i bada

ń

w postaci tabel,

wykresów, diagramów z zastosowaniem programów komputerowych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tablice z wła

ś

ciwo

ś

ciami ciał krystalicznych oraz ciał szklistych.

Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj

ą

ce struktur

ę

wewn

ę

trzn

ą

szkła.
Modele struktury wewn

ę

trznej szkła.

Tabele ilustruj

ą

ce składy chemiczne szkła.

Kolekcja szkła o ró

ż

nym przeznaczeniu.

Kolekcja szkła zabarwionego na ró

ż

ne kolory.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce budow

ę

urz

ą

dze

ń

pomiarowych oraz

badanie wła

ś

ciwo

ś

ci szkieł.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

47

Plansze, foliogramy przedstawiaj

ą

ce wła

ś

ciwo

ś

ci szkła.

Instrukcje stanowiskowe i instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Sprz

ę

t laboratoryjny.

Próbki szkła do bada

ń

.

Lepko

ś

ciomierz.

Urz

ą

dzenia do badania wła

ś

ciwo

ś

ci mechanicznych szkła.

Dylatometr.
Spektrofotometr UV-VIS.
Stanowisko

komputerowe

z

programem

komputerowym

do

opracowywania wyników pomiarów.
Polskie Normy i instrukcje dotycz

ą

ce bada

ń

wła

ś

ciwo

ś

ci szkieł.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce sposobów

otrzymywania szkła, zasad barwienia szkła, okre

ś

lania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła

oraz metod badania wła

ś

ciwo

ś

ci szkła.

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania bada

ń

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła.

W procesie nauczania - uczenia si

ę

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

kształtowanie postaw zawodowych niezb

ę

dnych w pracy laboratoryjnej,

takich jak: utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy, staranno

ść

,

dokładno

ść

, odpowiedzialno

ść

za wyniki bada

ń

, przestrzeganie

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

Program nauczania proponuje si

ę

realizowa

ć

aktywizuj

ą

cymi

metodami nauczania: tekstu przewodniego, dyskusji dydaktycznej,
pokazu

z

obja

ś

nieniem

oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Pokaz

z obja

ś

nieniem powinien obejmowa

ć

kolejne czynno

ś

ci zwi

ą

zane

z przygotowaniem próbek szkła do bada

ń

, ze zwróceniem szczególnej

uwagi na przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska. Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do

wykorzystania przez nauczyciela. Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e by

ć

rozszerzony

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci szkoły. Nauczyciel

powinien przygotowa

ć

materiały potrzebne do wykonania pokazów

i

ć

wicze

ń

, jak: teksty przewodnie, katalogi, normy, dokumentacj

ę

techniczn

ą

oraz zgromadzi

ć

w pracowni niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne.

Przed przyst

ą

pieniem do realizacji

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z regulaminem laboratorium.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

uczniowie powinni korzysta

ć

z instrukcji stanowiskowych. Instrukcji dotycz

ą

cej wykonywania bada

ń

,

norm i poradników oraz przestrzega

ć

regulaminu obowi

ą

zuj

ą

cego

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

48

w laboratorium. Wskazane jest równie

ż

prezentowanie filmów

dydaktycznych

oraz

zorganizowanie

wycieczki

do

laboratorium

technologicznego huty szkła. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu

lub wycieczk

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, a po obejrzeniu filmu

lub odbyciu wycieczki przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w laboratorium kontroli produkcji

w grupie do 15 uczniów, w zespołach 2-3 osobowych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych, motywowa

ć

do samodzielnej

pracy i samooceny.

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y ocenia

ć

na podstawie: sprawdzianów

ustnych i pisemnych, sprawdzianów praktycznych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, obserwacji czynno

ś

ci ucznia wykonywanych podczas

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny przeprowadzonej w formie ustnej nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na opanowanie przez uczniów

umiej

ę

tno

ś

ci:

dobierania metod bada

ń

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

wykonywania bada

ń

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła,

korzystania z norm i instrukcji podczas wykonywania bada

ń

,

opracowywania wyników pomiarów,

przestrzegania przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

wykonywania bada

ń

.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

badanie

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych

w

formie

sprawdzianu teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz
sprawdzianu umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych (zadanie typu próba pracy).

W

ocenie

ko

ń

cowej

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich

stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów.



background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

49

Jednostka modułowa 311[33].Z1.03
Wykonywanie analiz laboratoryjnych surowców
szklarskich i szkła

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

zjawisko absorbcji i adsorbcji,

scharakteryzowa

ć

analizy

jako

ś

ciowe

i

ilo

ś

ciowe

surowców

szklarskich i szkła,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy do wykonania analiz surowców

szklarskich i szkła zgodnie z wymaganiami ergonomii,

posłu

ż

y

ć

si

ę

instrukcjami i normami podczas wykonywania analiz

laboratoryjnych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

aparatur

ą

laboratoryjn

ą

zgodnie z jej przeznaczeniem,

pobra

ć

próbki surowców szklarskich i szkła do analizy laboratoryjnej,

wykona

ć

roztwory z próbek laboratoryjnych surowców szklarskich

i szkła,

przeprowadzi

ć

analiz

ę

jako

ś

ciow

ą

i ilo

ś

ciow

ą

składników surowców

szklarskich i szkła,

wykona

ć

analiz

ę

sitow

ą

surowców szklarskich,

okre

ś

li

ć

g

ę

sto

ść

szkła,

zbada

ć

skład chemiczny

ś

cieków i odpadów powstałych podczas

produkcji szkła,

przeprowadzi

ć

utylizacj

ę

roztworu trawi

ą

cego szkło,

wykona

ć

pomiar temperatury gazów i cieczy,

wykona

ć

pomiar ci

ś

nienia gazów i cieczy,

wykona

ć

pomiar przepływu gazów i cieczy,

wykona

ć

pomiar składu chemicznego spalin oraz emisji szkodliwych

gazów i pyłów z pieca za pomoc

ą

analizatora spalin,

przygotowa

ć

zgład mineralogiczny wtr

ą

cenia w szkle,

zastosowa

ć

procedury post

ę

powania z substancjami truj

ą

cymi,

ż

r

ą

cymi, wybuchowymi i palnymi,

okre

ś

li

ć

zasady

przyznawania

certyfikatów

systemu

jako

ś

ci

i akredytacji laboratoriów badawczych,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania

pomiarów i analiz laboratoryjnych.

2. Materiał nauczania

Zjawisko absorbcji i adsorbcji.
Analiza jako

ś

ciowa i ilo

ś

ciowa surowców i szkła.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

50

Surowce szklarskie i szkło.
Analiza sitowa surowców szklarskich.
Metody okre

ś

lania g

ę

sto

ś

ci szkła.

Metody badania

ś

cieków i odpadów.

Utylizacja roztworów trawi

ą

cych.

Pomiary temperatury gazów i cieczy.
Pomiary ci

ś

nienia gazów i cieczy.

Pomiary wielko

ś

ci przepływu gazów i cieczy.

Pomiary składu chemicznego spalin oraz emisji szkodliwych gazów
i pyłów.
Zgłady mineralogiczne.
Substancje truj

ą

ce,

ż

r

ą

ce, wybuchowe i palne.

Certyfikaty systemu jako

ś

ci i akredytacji laboratoriów badawczych.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania analiz laboratoryjnych.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie

aparatury

laboratoryjnej

do

wykonywania

analiz

chemicznych.

Pobieranie próbek surowców i szkła do analiz laboratoryjnych.

Wykonywanie

podstawowych

analiz

chemicznych:

wa

ż

enia,

odparowania, stapiania, rozpuszczania.

Porównywanie wielko

ś

ci i kształtu ziaren piasku szklarskiego pod

k

ą

tem przydatno

ś

ci do procesów technologicznych.

Wykonywanie analizy ziarnowej surowców.

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych i chemicznych surowców szklarskich:

rozpuszczalno

ś

ci w wodzie i kwasach, wilgotno

ś

ci, straty pra

ż

enia.

Oznaczanie składu chemicznego szkła.

Wyznaczanie g

ę

sto

ś

ci szkła.

Wykonywanie pomiarów temperatury gazów i cieczy.

Wykonywanie pomiarów ci

ś

nienia gazów i cieczy.

Wykonywanie pomiarów wielko

ś

ci przepływu gazów i cieczy.

Wykonywanie zgładu mineralogicznego wtr

ą

cenia w szkle.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Sprz

ę

t laboratoryjny do analiz chemicznych.

Próbki surowców i szkła.
Instrukcje wykonywania bada

ń

i analiz chemicznych.

Polskie Normy okre

ś

laj

ą

ce metody bada

ń

surowców i szkła.

Przyrz

ą

dy do pomiaru temperatury gazów i cieczy.

Przyrz

ą

dy do pomiaru ci

ś

nienia gazów i cieczy.

Przyrz

ą

dy do pomiaru wielko

ś

ci przepływu gazów i cieczy.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

51

Materiały do wykonania zgładu mineralogicznego.
Mikroskop polaryzacyjny.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj

ą

ce wyposa

ż

enie

laboratorium.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce wyposa

ż

enie laboratoryjne oraz

podstawowe analizy laboratoryjne surowców i szkła.
Normy ISO dotycz

ą

ce organizacji i zasad pracy laboratoriów

badawczych.
Ksi

ę

ga jako

ś

ci laboratorium badawczego.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci w zakresie wykonywania analiz laboratoryjnych.

Okre

ś

lone w programie cele kształcenia umo

ż

liwi

ą

opanowanie przez

uczniów

umiej

ę

tno

ś

ci

rozpoznawania

sprz

ę

tu

laboratoryjnego,

wykonywania podstawowych pomiarów oraz analiz laboratoryjnych
surowców szklarskich i szkła.

Przed przyst

ą

pieniem do realizacji

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z regulaminem laboratorium oraz zwróci

ć

uwag

ę

na konieczno

ść

stosowania

ś

rodków ochrony indywidualnej podczas wykonywania

analiz.

W osi

ą

gni

ę

ciu zało

ż

onych celów kształcenia istotne znaczenie ma

dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si

ę

realizowa

ć

metod

ą

: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego, pokazu

z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Pokaz z obja

ś

nieniem

powinien

obejmowa

ć

wykonywanie

analiz

laboratoryjnych

ze

zwróceniem

szczególnej

uwagi

na

przestrzeganie

przepisów

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

i

ochrony

ś

rodowiska.

Przykładowe

ć

wiczenia

zamieszczone

w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela.

Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e by

ć

rozszerzony w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb

edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci szkoły. Nauczyciel powinien przygotowa

ć

materiały potrzebne do wykonania pokazów i

ć

wicze

ń

: przewodnie

teksty, katalogi, normy, dokumentacj

ę

techniczn

ą

oraz zgromadzi

ć

w pracowni niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne.

Podczas

ć

wicze

ń

uczniowie powinni posługiwa

ć

si

ę

katalogami,

normami oraz instrukcjami. W celu wzbogacenia procesu dydaktycznego
wskazane

jest

prezentowanie

filmów

dydaktycznych

oraz

zorganizowanie wycieczki do laboratorium technologicznego w hucie
szkła. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu lub wycieczk

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu filmu lub odbyciu

wycieczki przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

52

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w laboratorium chemicznym

w grupie do 15 uczniów, w zespołach 2-3 osobowych.

W procesie nauczania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie postaw

zawodowych niezb

ę

dnych w pracy laboranta takich jak: staranno

ść

,

dokładno

ść

, odpowiedzialno

ść

za wyniki analiz, przestrzeganie

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Nauczyciel prowadz

ą

cy proces dydaktyczny zobowi

ą

zany jest

opracowa

ć

wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na opanowanie przez uczniów

umiej

ę

tno

ś

ci:

dobierania metod bada

ń

analitycznych,

korzystania z norm i instrukcji podczas wykonywania analiz,

wykonywania analiz,

opracowywania wyników pomiarów,

przestrzegania przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

podczas

wykonywania analiz.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y ocenia

ć

na podstawie: ustnych

i pisemnych sprawdzianów, sprawdzianów praktycznych, testów
osi

ą

gni

ęć

szkolnych, obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

zastosowanie testu pisemnego z zadaniami wielokrotnego wyboru

oraz testu praktycznego z zadaniami typu próba pracy, do których nale

ż

y

opracowa

ć

kryteria oceniania i schemat punktowania.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich stosowanych

przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów.





background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

53

Moduł 311[33].Z2

Technologia topienia masy szklanej

1. Cele główne

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

opracowywa

ć

receptur

ę

zestawu

szklarskiego,

-

dobiera

ć

surowce do sporz

ą

dzenia zestawu,

-

okre

ś

la

ć

zasady magazynowania surowców,

-

dobiera

ć

maszyny

i

urz

ą

dzenia

do

sporz

ą

dzania

zestawu

szklarskiego,

-

oblicza

ć

zapotrzebowanie zestawiarni na surowce szklarskie,

-

charakteryzowa

ć

materiały ogniotrwałe stosowane do budowy pieców

szklarskich,

-

klasyfikowa

ć

piece szklarskie i pomocnicze,

-

charakteryzowa

ć

budow

ę

ż

nych typów pieców: płomieniowych,

płomieniowych opalanych tlenowo, płomieniowych z dogrzewem
elektrycznym, elektrodowych, segmentowych,

-

rozró

ż

nia

ć

sposoby opalania pieców szklarskich,

-

ocenia

ć

efektywno

ść

technologiczno-ekonomiczn

ą

pracy pieców,

-

dobiera

ć

piece do wytopu mas szklanych ró

ż

nych rodzajów,

-

charakteryzowa

ć

stadia topienia masy szklanej,

-

okre

ś

la

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci płynnej masy szklanej na efektywno

ść

procesu topienia masy szklanej,

-

nadzorowa

ć

proces wytopu masy szklanej,

-

rozpoznawa

ć

wady masy szklanej,

-

stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej

,

ochrony

ś

rodowiska podczas sporz

ą

dzania

zestawu szklarskiego oraz topienia masy szklanej.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[33].Z2.01 Opracowywanie receptur zestawu szklarskiego

84

311[33].Z2.02 Dobieranie surowców i sporz

ą

dzanie zestawu

szklarskiego

78

311[33].Z2.03 Eksploatacja pieców szklarskich

78

311[33].Z2.04 Topienie masy szklanej

84

Razem

324




background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

54

3. Schemat układu jednostek modułowych


















4. Literatura

Andrusieczko A.: Grzejnictwo elektryczne w przemy

ś

le szklarskim. ISiC,

Warszawa 1980
Bolewski A., Budkiewicz M., Wyszomirski P.: Surowce ceramiczne.
Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1991
Dobrzy

ń

ski S.,

ś

ę

dziowski W.: Materiałoznawstwo szklarskie

i ceramiczne. WSiP, Warszawa 1981
Faustyn R.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przemy

ś

le szklarskim. WSiP,

Warszawa 1980
Galewicz M.: Współczesne kierunki w budowie pieców szklarskich cz

ęść

1, 2, 3. Szkło i Ceramika nr 3,4,6 /2002
Hilgertner A., Nowotny W.: Piece szklarskie. WSiP, Warszawa 1985
Janiec M.: Materiały ogniotrwałe. WSiP, Warszawa 1984
Materiały szkoleniowe: Szkoła Wiedzy Szklarskiej Techglass. Kraków
2000/2001
Molenda J.: Chemia w przemy

ś

le. WSiP, Warszawa 1996

Nadachowski F.: Zarys technologii materiałów ogniotrwałych.
Wydawnictwa Techniczne, Katowice 1995
Nowotny W.: Szkła barwne. Arkady, Warszawa 1969
Pawłowski S., Serkowski S.: Materiały ogniotrwałe. Zakład poligraficzny,
Gliwice 1996
Piech J.: Piece ceramiczne i szklarskie. Wydawnictwa AGH, Kraków
2001

311[33].Z2

Technologia topienia masy szklanej

311[33].Z2.02

Dobieranie surowców

i sporz

ą

dzanie zestawu szklarskiego

311[33].Z2.01

Opracowywanie receptur zestawu

szklarskiego

311[33].Z2.04

Topienie masy szklanej

311[33].Z2.03

Eksploatacja pieców szklarskich

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

55

Rospond A., Serkowski S.: Wyło

ż

enia ogniotrwałe. SITPH, Gliwice 1999

Senkara T.: Obliczenia cieplne pieców grzewczych w hutnictwie.
Wydawnictwa

Ś

l

ą

skie, Katowice 1981

Praca zbiorowa.: Technologia szkła tom 1. Arkady, Warszawa 1987
Praca zbiorowa.: Wykorzystanie odpadów przemysłowych w technologii
szkła i materiałów budowlanych. PAN, Warszawa 1986

Czasopisma specjalistyczne: ABC jako

ś

ci, Glass, Glass Industry, Glass

Production, Glass Science and Technology, Glass Technology, Glass
Wordwide, International Glass Review, Normalizacja, Problemy jako

ś

ci

Rewia jako

ś

ci, Szkło i Ceramika.




Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.





















background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

56

Jednostka modułowa 311[33].Z2.01
Opracowywanie receptur zestawu szklarskiego

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

okre

ś

li

ć

skład chemiczny szkła na podstawie zestawu surowcowego,

-

okre

ś

li

ć

skład surowcowy zestawu na podstawie składu chemicznego

szkła,

-

przekształci

ć

skład chemiczny szkła wyra

ż

ony w % wagowych na

skład molowy,

-

opracowa

ć

receptur

ę

zestawu szklarskiego na podstawie wymaga

ń

okre

ś

lonych dla wyrobu,

-

okre

ś

li

ć

wymagania dotycz

ą

ce składu chemicznego i jako

ś

ci

surowców do produkcji ró

ż

nych rodzajów szkła,

-

wykona

ć

obliczenia zwi

ą

zane z nawa

ż

aniem surowców do zestawu,

-

wykona

ć

obliczenia zwi

ą

zane z korekt

ą

składników zestawu,

-

okre

ś

li

ć

warunki technologiczne sporz

ą

dzania zestawu szklarskiego,

-

obliczy

ć

ilo

ść

surowców niezb

ę

dn

ą

do sporz

ą

dzenia zestawu

szklarskiego przy u

ż

yciu programu komputerowego,

-

sporz

ą

dzi

ć

zapotrzebowanie zestawiarni na surowce szklarskie,

-

skorzysta

ć

z norm, poradników, dokumentacji technologicznej

podczas opracowywania receptur zestawu szklarskiego.

2. Materiał nauczania

Zestawy szklarskie i skład chemiczny szkła.
Sporz

ą

dzanie zestawów szklarskich.

Receptury zestawów szklarskich.
Podstawowe surowce do produkcji szkła.
Podstawowe prace wykonywane w zestawiarni.
Nawa

ż

anie surowców do zestawu szklarskiego.

Proces technologiczny sporz

ą

dzania zestawu szklarskiego.

Obliczenia ilo

ś

ci surowców do sporz

ą

dzania zestawu szklarskiego.

Zapotrzebowanie zestawiarni na surowce szklarskie.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie składu surowcowego zestawu na podstawie składu

chemicznego szkła.

Okre

ś

lanie składu chemicznego szkła na podstawie zestawów

surowcowych z uwzgl

ę

dnieniem lotno

ś

ci składników szkła.

Okre

ś

lanie

składu

molowego

szkła

na

podstawie

składów

chemicznych szkła.

Dobieranie surowców do zestawu szklarskiego na podstawie recept.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

57

Dokonywanie korekty składników dotycz

ą

cej zamiany w zestawie

szklarskim.

Planowanie

procesu

technologicznego

sporz

ą

dzania

zestawu

szklarskiego.

Sporz

ą

dzanie

zapotrzebowania

na

surowce

szklarskie

dla

zestawiarni.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Foliogramy ze składami chemicznymi szkła o ró

ż

nym przeznaczeniu.

Zestawy tabel z recepturami zestawów szklarskich o ró

ż

nym

przeznaczeniu.
Karty charakterystyk surowców szklarskich.
Zestawy plansz z organizacj

ą

pracy zestawiarni surowców o ró

ż

nym

stopniu zautomatyzowania.
Komputer osobisty z oprogramowaniem do okre

ś

lania receptur

zestawów szklarskich oraz okre

ś

lania zapotrzebowania na surowce

szklarskie.
Normy,

poradniki,

dokumentacja

technologiczna

dotycz

ą

ca

opracowywania receptur zestawu szklarskiego.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

okre

ś

lania

składów

chemicznych

szkieł,

składów

surowcowych zestawów szklarskich oraz dobierania surowców do
zestawów

szklarskich

na

podstawie

wymaga

ń

okre

ś

lonych

w recepcie.

W osi

ą

gni

ę

ciu zało

ż

onych celów kształcenia istotne znaczenie ma

dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si

ę

realizowa

ć

aktywizuj

ą

cymi metodami nauczania: dyskusji dydaktycznej,

tekstu przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych z zastosowaniem

specjalistycznego

oprogramowania

do

opracowywania

receptur

zestawów szklarskich

.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

zestawy

ć

wicze

ń

obliczeniowych

o zró

ż

nicowanym stopniu trudno

ś

ci. Szczególn

ą

uwag

ę

podczas

wykonywania oblicze

ń

nale

ż

y zwróci

ć

na poprawne wykonywanie

korekty składników zestawu szklarskiego oraz zamiany składników
w zestawie.

Uczniowie powinni sami wykona

ć

obliczenia, a nauczyciel pełni

ć

rol

ę

konsultanta i doradcy.

Zaj

ę

cia

powinny

odbywa

ć

si

ę

w

pracowni

komputerowej

z indywidualnymi stanowiskami komputerowymi, w grupach do 15 osób.

Proponuje si

ę

, aby

ć

wiczenia z zakresu okre

ś

lania receptur

szklarskich

uczniowie

wykonywali

indywidualnie,

a

ć

wiczenia

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

58

z zakresu procesów technologicznych sporz

ą

dzania zestawów

szklarskich w zespołach 2-3 osobowych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych oraz motywowa

ć

do

samodzielnej pracy i samooceny.

Nauczyciel prowadz

ą

cy proces dydaktyczny zobowi

ą

zany jest

opracowa

ć

wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia, podczas której

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

poprawne wykonywanie oblicze

ń

,

dobieranie surowców do zestawów szklarskich,

sporz

ą

dzanie zapotrzebowania na surowce szklarskie.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y ocenia

ć

na podstawie: sprawdzianów

ustnych i pisemnych, sprawdzianów praktycznych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli przeprowadzanej w formie ustnej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu proponuje si

ę

zastosowanie testu

pisemnego z zadaniami wielokrotnego wyboru oraz testu praktycznego
z zadaniami typu próba pracy, do których nale

ż

y opracowa

ć

kryteria

oceniania i schemat punktowania.

W

ocenie

ko

ń

cowej

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich

stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów.





background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

59

Jednostka modułowa 311[33].Z2.02
Dobieranie surowców i sporz

ą

dzanie zestawu

szklarskiego

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

dobra

ć

surowce do sporz

ą

dzenia zestawu szklarskiego,

-

okre

ś

li

ć

sposoby magazynowania surowców,

-

scharakteryzowa

ć

techniki uzdatniania surowców szklarskich,

-

okre

ś

li

ć

przydatno

ść

technologiczn

ą

surowców

do

zestawu

szklarskiego,

-

wyja

ś

ni

ć

sposób post

ę

powania z surowcami toksycznymi,

-

dobra

ć

metod

ę

przygotowywania zestawu szklarskiego,

-

zaplanowa

ć

kolejno

ść

czynno

ś

ci podczas sporz

ą

dzania zestawu

szklarskiego,

-

zorganizowa

ć

prac

ę

w zestawiarni surowców o ró

ż

nym stopniu

zautomatyzowania,

-

dobra

ć

urz

ą

dzenia do sporz

ą

dzania zestawu,

-

posłu

ż

y

ć

si

ę

instrukcjami przygotowywania zestawu i badania

jednorodno

ś

ci zestawu szklarskiego,

-

scharakteryzowa

ć

technik

ę

granulowania, brykietowania i spiekania

zestawu szklarskiego,

-

zabezpieczy

ć

zestaw szklarski przed pyleniem,

-

dobra

ć

sposób transportu zestawu do zasobnika przywannowego,

-

zbada

ć

jednorodno

ść

zestawu szklarskiego,

-

skorzysta

ć

z dokumentacji technologicznej dotycz

ą

cej sporz

ą

dzania

zestawu szklarskiego,

-

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas sporz

ą

dzania

zestawów szklarskich.

2. Materiał nauczania

Surowce do zestawu szklarskiego.
Magazynowanie i transport surowców. Uzdatnianie surowców.
Przydatno

ść

technologiczna surowców.

Metody post

ę

powania z surowcami toksycznymi.

Organizacja pracy w zestawiarni surowców.
Instrukcje przygotowywania zestawu szklarskiego.
Sposoby transportu zestawów szklarskich do pieców.
Badanie jednorodno

ś

ci zestawu szklarskiego.

Techniki sporz

ą

dzania zestawów szklarskich.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w zestawiarni surowców.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

60

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie sposobu transportu i magazynowania surowców.

Dobieranie surowców do zestawów szklarskich.

Planowanie pracy w zestawiarni surowców.

Dobieranie urz

ą

dze

ń

do sporz

ą

dzania zestawu szklarskiego.

Planowanie kolejno

ś

ci nawa

ż

ania surowców do zestawu szklarskiego.

Dobieranie technik przygotowywania zestawów w zale

ż

no

ś

ci od

sposobu transportu zestawu do pieca.

Badanie jednorodno

ś

ci zestawu szklarskiego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kolekcje surowców szklarskich.
Zdj

ę

cia obrazów makroskopowych surowców.

Prospekty firm oferuj

ą

cych surowce dla przemysłu szklarskiego.

Filmy obrazuj

ą

ce wydobywanie, przetwarzanie i uzdatnianie surowców

szklarskich.
Katalogi firm oferuj

ą

cych urz

ą

dzenia do uzdatniania surowców

szklarskich.
Katalogi firm oferuj

ą

cych urz

ą

dzenia stosowane w zestawiarniach

surowców.
Modele urz

ą

dze

ń

stosowanych w zestawiarni surowców.

Schematy organizacyjne zestawiarni surowców o ró

ż

nym stopniu

zautomatyzowania.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce prac

ę

zestawiarni surowców.

Próbki zestawów szklarskich przygotowanych ró

ż

nymi technikami.

Regulaminy i instrukcje dotycz

ą

ce obsługi urz

ą

dze

ń

zestawiarni

surowców.
Dokumentacja

technologiczna

dotycz

ą

ca

sporz

ą

dzania

zestawu

szklarskiego.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

dobierania surowców do sporz

ą

dzania zastawów szklarskich oraz

planowania pracy w zestawiarni surowców.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce

metody

nauczania,

w

szczególno

ś

ci:

dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

tekstu przewodniego, pokazu z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Realizuj

ą

c

program

jednostki

modułowej

wskazane

jest

prezentowanie filmów dydaktycznych oraz zorganizowanie wycieczki do
zestawiarni surowców szklarskich w hucie szkła o ró

ż

nym stopniu

zautomatyzowania. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu lub

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

61

wycieczk

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu filmu

lub odbyciu wycieczki przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

,

ucze

ń

powinien

opanowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci dobierania surowców do zestawu szklarskiego. Nale

ż

y

równie

ż

zapozna

ć

uczniów z zasadami post

ę

powania z surowcami

toksycznymi oraz uzasadni

ć

konieczno

ść

stosowania

ś

rodków ochrony

indywidualnej podczas pracy z tymi surowcami.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

w pracowni technologicznej, w grupach do

15 osób, w zespołach 2–3 osobowych.

W procesie nauczania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie postaw

zawodowych niezb

ę

dnych w pracy zestawiacza surowców, takich jak:

staranno

ść

, dokładno

ść

, odpowiedzialno

ść

za sporz

ą

dzony zestaw.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas

oceny

nale

ż

y

sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci

uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.

Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych i pisemnych sprawdzianów,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobieranie surowców szklarskich do zestawu,

korzystanie z norm i instrukcji,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

test dydaktyczny wielostopniowy oraz test praktyczny

z zadaniami typu próba pracy.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom

wykonania

ć

wicze

ń

.


background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

62

Jednostka modułowa 311[33].Z2.03
Eksploatacja pieców szklarskich

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

sklasyfikowa

ć

materiały ogniotrwałe według ró

ż

nych kryteriów,

-

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów ogniotrwałych,

-

scharakteryzowa

ć

technologi

ę

wytwarzania materiałów ogniotrwałych

oraz materiałów pomocniczych stosowanych do budowy pieców,

-

okre

ś

li

ć

czynniki maj

ą

ce wpływ na wydzielanie p

ę

cherzy gazowych,

korozj

ę

, erozj

ę

materiałów ogniotrwałych,

-

dobra

ć

materiał ogniotrwały na okre

ś

lony element pieca szklarskiego,

-

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci paliw stosowanych do ogrzewania pieców

szklarskich,

-

wyja

ś

ni

ć

zasady modelowania matematycznego i fizycznego pieców

szklarskich,

-

scharakteryzowa

ć

budow

ę

pieców

szklarskich

oraz

pieców

pomocniczych,

-

okre

ś

li

ć

zasady stosowania elektrycznego dogrzewu w piecach

szklarskich,

-

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

oraz zasad

ę

działania pieców elektrodowych,

-

okre

ś

li

ć

sprawno

ść

energetyczn

ą

pieców szklarskich,

-

wykona

ć

obliczenia termotechniczne pieców szklarskich,

-

rozró

ż

ni

ć

sposoby odzysku ciepła z pieców szklarskich,

-

okre

ś

li

ć

zasady rozgrzewu, wygaszania pieców szklarskich,

-

zastosowa

ć

zasady obsługi technicznej pieców szklarskich,

-

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas obsługi pieców

szklarskich.

2. Materiał nauczania

Podział materiałów ogniotrwałych.
Wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów ogniotrwałych.

Technologia wytwarzania materiałów ogniotrwałych.
Korozja i erozja materiałów ogniotrwałych.
Zastosowanie materiałów ogniotrwałych.
Zasady modelowania matematycznego i fizycznego pieców szklarskich.
Wła

ś

ciwo

ś

ci paliw.

Budowa i zasada działania pieców szklarskich do wytopu mas szklanych

ż

nych rodzajów.

Budowa i zasada działania pieców szklarskich pomocniczych.
Budowa i zasada działania pieców szklarskich elektrycznych.
Sprawno

ść

energetyczna pieców szklarskich.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

63

Obliczenia termotechniczne pieców szklarskich.
Sposoby odzysku ciepła z pieców szklarskich.
Zasady przeprowadzania rozgrzewu i wygaszania pieców szklarskich.
Zasady obsługi technicznej pieców szklarskich.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie materiałów ogniotrwałych.

Ocenianie stopnia zu

ż

ycia materiałów ogniotrwałych na podstawie

próbek z objawami korozji i erozji.

Dobieranie materiałów ogniotrwałych do konstrukcji elementów

pieców szklarskich.

Porównywanie wła

ś

ciwo

ś

ci paliw stosowanych do ogrzewania pieców

szklarskich.

Dobieranie pieców do wytopu mas szklanych o okre

ś

lonych

wła

ś

ciwo

ś

ciach.

Analizowanie zalet i wad poszczególnych rodzajów pieców

szklarskich.

Obliczanie sprawno

ś

ci cieplnej oraz parametrów termotechnicznych

pieców szklarskich.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kolekcja materiałów ogniotrwałych.
Katalogi z wła

ś

ciwo

ś

ciami materiałów ogniotrwałych.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce sposoby wytwarzania materiałów

ogniotrwałych.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj

ą

ce zastosowanie

materiałów ogniotrwałych w ró

ż

nych cz

ęś

ciach pieców szklarskich.

Próbki i fotografie materiałów ogniotrwałych z objawami korozji i erozji.
Katalogi firm oferuj

ą

cych materiały ogniotrwałe.

Tabele z wła

ś

ciwo

ś

ciami paliw.

Modele pieców szklarskich.
Schematy konstrukcyjne pieców szklarskich.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj

ą

ce zastosowanie pieców

szklarskich.
Tabele ze wska

ź

nikami termotechnicznymi pieców szklarskich.

Harmonogramy rozgrzewu oraz wygaszania pieców szklarskich.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce budow

ę

, rozgrzew, wygaszanie oraz

remonty pieców.







background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

64

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

materiałów stosowanych do budowy pieców szklarskich oraz zasad
eksploatacji pieców szklarskich.

W trakcie realizacji programu nale

ż

y ł

ą

czy

ć

teori

ę

z praktyk

ą

poprzez

odpowiedni dobór

ć

wicze

ń

, wykorzystywanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

z

innych

obszarów

tematycznych

oraz

rozwija

ć

umiej

ę

tno

ść

samokształcenia i korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce

metody

nauczania,

w

szczególno

ś

ci:

dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

przypadków, tekstu przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Szczególn

ą

uwag

ę

podczas

ć

wicze

ń

nale

ż

y zwróci

ć

na zasady

prawidłowego doboru materiałów na poszczególne cz

ęś

ci pieców oraz

u

ś

wiadomienie skutków niewła

ś

ciwego doboru materiałów do budowy

pieców na podstawie analizy skorodowanych i zu

ż

ytych materiałów.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

materiały potrzebne do wykonania

pokazów i

ć

wicze

ń

: przewodnie teksty, katalogi, normy, dokumentacj

ę

techniczn

ą

oraz zgromadzi

ć

w pracowni niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne.

Podczas poznawania materiałów ogniotrwałych nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na ich rodzaje, wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien mie

ć

mo

ż

liwo

ść

bezpo

ś

redniej identyfikacji materiałów. Podczas

ć

wicze

ń

uczniowie powinni korzysta

ć

z katalogów, norm oraz poradników.

Budow

ę

pieców szklarskich nale

ż

y wyja

ś

ni

ć

na podstawie modeli

ż

nych typów pieców oraz prezentacji filmów dydaktycznych

obrazuj

ą

cych czynno

ś

ci zwi

ą

zane z ich eksploatacj

ą

. Zaleca si

ę

równie

ż

zorganizowa

ć

wycieczk

ę

do huty szkła.

Przed

projekcj

ą

filmu

lub

wycieczk

ą

dydaktyczn

ą

nale

ż

y

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu filmu lub odbyciu

wycieczki przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni technologicznej w grupach

do 15 uczniów, podzielonych na zespoły 2 – 3 osobowe.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych oraz motywowa

ć

do

samodzielnej pracy i samooceny.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

65

Podczas kontroli przeprowadzonej w formie ustnej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Oceny uczniów nale

ż

y dokona

ć

na podstawie: sprawdzianów

pisemnych i ustnych, sprawdzianów praktycznych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia

podczas

ć

wicze

ń

.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas, której

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

rozpoznawanie materiałów ogniotrwałych,

okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów ogniotrwałych,

kryteria doboru i zastosowanie materiałów ogniotrwałych w piecach

szklarskich,

jako

ść

i staranno

ść

wykonywanych prac,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom

wykonania

ć

wicze

ń

.


















background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

66

Jednostka modułowa 311[33].Z2.04
Topienie masy szklanej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

wyja

ś

ni

ć

zasady obsługi pieców o działaniu ci

ą

głym i okresowym,

-

scharakteryzowa

ć

efekty cieplne towarzysz

ą

ce procesom topienia

masy szklanej,

-

wyja

ś

ni

ć

procesy i zjawiska zwi

ą

zane z wytopem oraz odbarwianiem

masy szklanej,

-

okre

ś

li

ć

czynniki maj

ą

ce wpływ na poprawne przeprowadzenie

procesu topienia masy szklanej,

-

dobra

ć

metod

ę

i parametry procesu topienia masy szklanej

o okre

ś

lonych wła

ś

ciwo

ś

ciach,

-

okre

ś

li

ć

wymagania

dotycz

ą

ce

mas

szklanych

o

ż

nym

przeznaczeniu,

-

okre

ś

li

ć

zasady i metody klarowania i odbarwiania masy szklanej,

-

okre

ś

li

ć

zasady wytopu mas szklanych kwarcowych, borokrzemowych

oraz ołowiowych,

-

okre

ś

li

ć

wpływ ró

ż

nych czynników wpływaj

ą

cych na wytop szkła

barwnego,

-

scharakteryzowa

ć

sposoby ujednorodniania szkła,

-

wyja

ś

ni

ć

zasad

ę

klarowania masy szklanej,

-

skontrolowa

ć

proces topienia masy szklanej w piecu,

-

oceni

ć

jako

ść

odbarwiania masy szklanej,

-

rozpozna

ć

wady masy szklanej,

-

okre

ś

li

ć

wpływ parametrów procesu topienia masy szklanej na jako

ść

masy szklanej,

-

dobra

ć

parametry procesu rozgrzewu i wygaszania pieca,

-

skorzysta

ć

z norm, instrukcji, dokumentacji technologicznej podczas

topienia masy szklanej,

-

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas topienia masy

szklanej.

2. Materiał nauczania

Piece o działaniu ci

ą

głym i okresowym.

Zjawiska i procesy podczas topienia masy szklanej.
Topienie mas szklanych szczególnych rodzajów.
Topienie mas szklanych barwnych.
Instalacje do mechanicznego i pneumatycznego klarowania masy
szklanej.
Odbarwianie masy szklanej.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

67

Wady masy szklanej.
Procesy rozgrzewu i wygaszania pieców.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej,

ochrony

ś

rodowiska podczas topienia masy szklanej.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie pieców do wytopu masy szklanej o okre

ś

lonych

wła

ś

ciwo

ś

ciach.

Charakteryzowanie stadiów topienia masy szklanej.

Rozpoznawanie procesów i zjawisk zachodz

ą

cych podczas wytopu

masy szklanej.

Porównywanie

procesu

wytopu

mas

szklanych

o

ż

nym

przeznaczeniu:

kwarcowych,

borokrzemowych,

ołowiowych,

barwnych.

Porównywanie sposobów ujednorodniania mas szklanych o ró

ż

nym

przeznaczeniu.

Ocenianie stopnia odbarwienia szkła na podstawie wygl

ą

du próbek

oraz widma absorbancji szkła.

Rozpoznawanie wad masy szklanej na podstawie ich wygl

ą

du.

Okre

ś

lanie przyczyn powstawania wad masy szklanej na podstawie

analizy procesu topienia szkła.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Modele pieców szklarskich do wytopu mas szklanych o ró

ż

nym

przeznaczeniu.
Plansze, foliogramy, filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce stadia topienia

masy szklanej.
Próbki szkła z poszczególnych stadiów topienia masy szklanej.
Foliogramy z instalacjami do klarowania szkła.
Harmonogramy wytopu mas szklanych o ró

ż

nym przeznaczeniu.

Harmonogramy rozgrzewu i wygaszania pieców o działaniu okresowym
i ci

ą

głym.

Polskie Normy dotycz

ą

ce wad masy szklanej.

Katalogi z wadami masy szklanej.
Kolekcja szkła z wadami masy szklanej.










background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

68

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

rozpoznawania

procesów

i

zjawisk

zwi

ą

zanych

z wytopem masy szklanej oraz okre

ś

lania technik topienia masy

szklanej.

W osi

ą

gni

ę

ciu zało

ż

onych celów kształcenia istotne znaczenia ma

dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej wskazane jest
realizowa

ć

metod

ą

: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego, pokazu

z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały potrzebne do

wykonania pokazów i

ć

wicze

ń

: przewodnie teksty, katalogi, normy,

dokumentacj

ę

techniczn

ą

oraz zgromadzi

ć

w pracowni niezb

ę

dne

ś

rodki

dydaktyczne. Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa

ć

ć

wiczenia,

a nauczyciel pełni

ć

rol

ę

konsultanta i doradcy.

Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

podczas

ć

wicze

ń

na zasady

prawidłowego doboru pieców szklarskich do wytopu masy szklanej,
oraz u

ś

wiadomienie skutków nieprawidłowego zastosowania pieców do

topienia

masy

szklanej

pod

wzgl

ę

dem

eksploatacyjnym

oraz

energetycznym.

W trakcie wyja

ś

niania procesów i zjawisk zachodz

ą

cych z wytopu

masy szklanej oraz zasad prowadzenia wytopu masy szklanej wskazane
jest prezentowanie filmów dydaktycznych. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed

projekcj

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu filmu

wycieczki przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w pracowni technologicznej

w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.

W procesie nauczania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie cech

osobowo

ś

ci niezb

ę

dnych w pracy technologa szkła takich jak: poprawna

analiza wska

ź

ników energetycznych pieców oraz odpowiedzialno

ść

za

prowadzony wytop masy szklanej.


















background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

69

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów. Ma ono dostarczy

ć

informacji

o zakresie i stopniu realizacji celów kształcenia jednostki modułowej.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z uwzgl

ę

dnieniem

zało

ż

onych celów kształcenia,

identyfikowanie post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów kształcenia,

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu tre

ś

ci

kształcenia jednostki modułowej.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych i pisemnych sprawdzianów,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

interpretowanie wska

ź

ników energetycznych pieców szklarskich,

kryteria doboru i zastosowanie pieców do topienia mas szklanych

ż

nych rodzajów,

wskazywanie zasad prawidłowej eksploatacji pieców szklarskich,

rozpoznawanie wad masy szklanej.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

badanie osi

ą

gni

ęć

w formie sprawdzianu teoretycznego

(test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej

ę

tno

ś

ci

praktycznych (zadanie typu próba pracy).

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

.



background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

70

Moduł 311[33].Z3
Technologia produkcji i przetwarzania szkła

1. Cele główne

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

klasyfikowa

ć

wyroby szklane ze wzgl

ę

du na przeznaczenie,

-

charakteryzowa

ć

techniki produkcji i przetwarzania szkła,

-

planowa

ć

proces produkcji i przetwarzania szkła,

-

okre

ś

la

ć

etapy produkcji i przetwarzania okre

ś

lonego rodzaju szkła,

-

wyja

ś

nia

ć

budow

ę

oraz działanie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji

i przetwarzania szkła,

-

rozró

ż

nia

ć

narz

ę

dzia, materiały i

ś

rodki stosowane do przetwarzania

szkła,

-

dobiera

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji i przetwarzania

okre

ś

lonego szkła,

-

dobiera

ć

sposoby zasilania maszyn formuj

ą

cych szkło w mas

ę

szklan

ą

,

-

obsługiwa

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji i przetwarzania szkła,

-

okre

ś

la

ć

skutki niewła

ś

ciwej obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych

do produkcji i przetwarzania szkła,

-

nadzorowa

ć

procesy produkcji i przetwarzania szkła,

-

charakteryzowa

ć

proces odpr

ęż

ania szkła,

-

stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas procesów

produkcji i przetwarzania szkła.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[33].Z2.01 Wytwarzanie szkła gospodarczego

i opakowaniowego

150

311[33].Z2.02 Wytwarzanie szkła technicznego

150

311[33].Z2.03 Wytwarzanie szkła budowlanego

150

311[33].Z2.04 Stosowanie technik wyko

ń

czania szkła

66

311[33].Z2.05 Stosowanie technik zdobienia szkła

160

311[33].Z2.06 Stosowanie technik przetwórstwa szkła

68

Razem

744





background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

71

3. Schemat układu jednostek modułowych



















4. Literatura

Einarsson G.: Podstawy telekomunikacji

ś

wiatłowodowej”. Wydawnictwa

Komunikacji i Ł

ą

czno

ś

ci, Warszawa 1998

Faustyn R.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przemy

ś

le szklarskim. WSiP,

Warszawa 1980
Grze

ś

kowiak W.: Obróbka szkła. WPL, Warszawa1961

Kadeta U., Siekierska T.: Energooszcz

ę

dne szyby zespolone. Szkło

i Ceramika, nr 49/1998
Klindt L., Klein W.: Szkło jako materiał budowlany. Arkady, Warszawa
1982
Majewski A.: Podstawy techniki

ś

wiatłowodowej: zagadnienia wybrane.

Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000
Materiały szkoleniowe: Szkoła Wiedzy Szklarskiej Techglass. Kraków
2000/2001
Mejer L., Pró

ż

niak B., Werstler J.: Urz

ą

dzenia mechaniczne w przemy

ś

le

szklarskim. Arkady, Warszawa 1966
Nadachowski F.: Wst

ę

p do projektowania technologii ceramicznych.

Wydawnictwa AGH, Kraków 1999
Nowotny W.: Szkła barwne. Arkady, Warszawa 1969
Nowotny W.: Technologia szkieł gospodarczych cz

ęść

1, 2, 3. WSiP,

Warszawa 1985

311[33].Z3

Technologia produkcji

i przetwarzania szkła

311[33].Z3.01

Wytwarzanie szkła

gospodarczego

i opakowaniowego

311[33].Z3.02

Wytwarzanie szkła

technicznego

311[33].Z3.03

Wytwarzanie szkła

budowlanego

311[33].Z3.04

Stosowanie technik

wyko

ń

czania szkła

311[33].Z3.05

Stosowanie technik

zdobienia szkła

311[33].Z3.06

Stosowanie technik

przetwórstwa szkła

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

72

Nowotny W.: Technologia szkła cz

ęść

2. Arkady, Warszawa 1986

Nowotny W.: Technologia szkła cz

ęść

2. WSiP, Warszawa 1979

Nowotny W.: Technologia zdobienia szkła. WSiP, Warszawa 1978
Popławski Z.: Maszynoznawstwo specjalne dla sekcji szkła. Skrypty
uczelniane AGH, Kraków 1974
Stefa

ń

czyk B.: Ró

ż

ne odmiany szkła płaskiego. Okno, nr 4/2003

Wodniak K.: Materiały

ś

cierne, wytwarzanie, wła

ś

ciwo

ś

ci. WNT,

Warszawa 1982
Praca zbiorowa.: Technologia szkła tom 1 i 2. Arkady, Warszawa 1987

Czasopisma specjalistyczne: ABC jako

ś

ci, Glass, Glass Industry, Glass

Production, Glass Science and Technology, Glass Technology, Glass
Wordwide, International Glass Review, Normalizacja, Problemy jako

ś

ci

Rewia jako

ś

ci, Szkło i Ceramika.

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.




















background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

73

Jednostka modułowa 311[33].Z3.01
Wytwarzanie

szkła

gospodarczego

i opakowaniowego

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

sklasyfikowa

ć

szkła gospodarcze oraz opakowania szklane,

-

scharakteryzowa

ć

etapy

produkcji

szkła

gospodarczego

i opakowaniowego,

-

zorganizowa

ć

proces

produkcji

szkła

gospodarczego

i opakowaniowego,

-

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

procesu produkcji szkła

gospodarczego i opakowaniowego,

-

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

,

zasad

ę

działania,

zastosowanie

maszyn

i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła gospodarczego oraz opakowaniowego,

-

dobra

ć

materiały

i

narz

ę

dzia

do

r

ę

cznej

produkcji

szkła

gospodarczego,

-

dobra

ć

technik

ę

wytwarzania szkła gospodarczego,

-

uformowa

ć

wyrób ze szkła sposobem r

ę

cznym,

-

dobra

ć

sposoby zasilania maszyn formuj

ą

cych mas

ę

szklan

ą

,

-

dobra

ć

półautomaty i automaty do produkcji szkła gospodarczego

oraz opakowaniowego,

-

scharakteryzowa

ć

czynniki maj

ą

ce wpływ na formowanie szkła

gospodarczego oraz opakowaniowego,

-

zastosowa

ć

techniki uszlachetniania powierzchni opakowa

ń

ze szkła,

-

zastosowa

ć

zasady

odpr

ęż

ania

szkła

gospodarczego

oraz

opakowaniowego,

-

rozpozna

ć

wady wykonania szkła gospodarczego i opakowaniowego,

-

okre

ś

li

ć

wielko

ść

napr

ęż

e

ń

w

szkłach

gospodarczych

i opakowaniowych za pomoc

ą

polarymetru i polaryskopu,

-

okre

ś

li

ć

mo

ż

liwo

ść

wyeliminowania wad powstałych podczas

wytwarzania szkła gospodarczego i opakowaniowego,

-

okre

ś

li

ć

wpływ parametrów procesu produkcji na jako

ść

szkła

gospodarczego i opakowaniowego,

-

oceni

ć

jako

ść

szkła gospodarczego i opakowaniowego,

-

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

procesów produkcji szkła gospodarczego i opakowaniowego.

2. Materiał nauczania

Szkła gospodarcze i opakowaniowe.
Wytwarzanie szkła gospodarczego i opakowaniowego.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

74

Budowa, zasada działania i zastosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

do

produkcji szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Materiały i narz

ę

dzia do r

ę

cznej produkcji szkła gospodarczego.

Formowanie wyrobów ze szkła sposobem r

ę

cznym.

Zasilanie maszyn formuj

ą

cych wyroby z masy szklanej.

Półautomaty

i

automaty

do

produkcji

szkła

gospodarczego

opakowaniowego.
Uszlachetnianie powierzchni szkła opakowaniowego.
Odpr

ęż

anie szkła gospodarczego oraz opakowaniowego.

Wady wykonania szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Kontrola jako

ś

ci szkła gospodarczego i opakowaniowego.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas procesów produkcji

szkła gospodarczego i opakowaniowego.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie

asortymentów

szkła

gospodarczego

i opakowaniowego na podstawie ich wygl

ą

du oraz wła

ś

ciwo

ś

ci.

Planowanie procesu produkcyjnego okre

ś

lonego wyrobu ze szkła

gospodarczego i opakowaniowego.

Dobieranie narz

ę

dzi do r

ę

cznego formowania szkła gospodarczego.

Formowanie wyrobów ze szkła sposobem r

ę

cznym.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła gospodarczego

i opakowaniowego.

Analizowanie zalet i wad ró

ż

nych sposobów zasilania maszyn w mas

ę

szklan

ą

.

Przeprowadzanie procesu odpr

ęż

ania szkła.

Wykonywanie

pomiarów

wielko

ś

ci

napr

ęż

e

ń

w

szkłach

gospodarczych i opakowaniowych za pomoc

ą

polarymetru.

Ocenianie jako

ś

ci szkła gospodarczego i opakowaniowego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Katalogi szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Kolekcja szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Kolekcja narz

ę

dzi do r

ę

cznego formowania szkła.

Dane

techniczne

maszyn

i

urz

ą

dze

ń

do

wytwarzania

szkła

gospodarczego i opakowaniowego.
Modele zasilaczy.
Filmy dydaktyczne obrazuj

ą

ce sposoby produkcji szkła gospodarczego

i opakowaniowego.
Foliogramy,

ilustracje

i

fotografie

przedstawiaj

ą

ce

procesy

technologiczne produkcji szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Polarymetr i polaryskop do pomiaru napr

ęż

e

ń

w szkle.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

75

Przyrz

ą

dy

do

kontroli

jako

ś

ci

szkła

gospodarczego

i opakowaniowego.
Polskie Normy dotycz

ą

ce kontroli jako

ś

ci szkła gospodarczego

i opakowaniowego.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

wytwarzania szkła gospodarczego i opakowaniowego.

Okre

ś

lone w programie cele kształcenia umo

ż

liwi

ą

opanowanie przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci rozpoznawania szkła, dobierania maszyn

i urz

ą

dze

ń

do produkcji oraz kontrolowania jako

ś

ci szkła.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce

metody

nauczania,

w

szczególno

ś

ci:

dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

przypadków, tekstu przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

zasady prawidłowego doboru maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła oraz

u

ś

wiadomienie skutków ich niewła

ś

ciwego doboru.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

materiały potrzebne do wykonania

pokazów i

ć

wicze

ń

: przewodnie teksty, katalogi, normy, dokumentacj

ę

techniczn

ą

oraz zgromadzi

ć

w pracowni niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne.

Podczas rozpoznawania szkła gospodarczego i opakowaniowego

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na ich rodzaje, wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie.

W trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

uczniowie powinni korzysta

ć

z poradników, katalogów, norm, danych technicznych maszyn i urz

ą

dze

ń

oraz innych

ź

ródeł informacji.

Proces dydaktyczny nale

ż

y wspomaga

ć

filmami dydaktycznymi

oraz wycieczkami do wydziału produkcji szkła gospodarczego
i opakowaniowego. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu lub

wycieczk

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu filmu

lub

odbyciu

wycieczki

przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Zaj

ę

cia nale

ż

y realizowa

ć

w pracowni technologicznej, w grupie do

15 uczniów, podzielonych na zespoły 2-3 osobowe.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

76

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Proces oceniania powinien
obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z uwzgl

ę

dnieniem

zało

ż

onych celów kształcenia,

identyfikowanie post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów kształcenia,

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu tre

ś

ci

kształcenia jednostki modułowej.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych i pisemnych sprawdzianów,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na umiej

ę

tno

ść

:

rozpoznawania

asortymentów

szkła

gospodarczego

i opakowaniowego,

dobierania narz

ę

dzi, maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła

gospodarczego i opakowaniowego,

kontrolowania jako

ś

ci szkła gospodarczego i opakowaniowego.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

badanie

osi

ą

gni

ęć

w

formie

sprawdzianu

teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych (zadanie typu próba pracy).

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

.






background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

77

Jednostka modułowa 311[33].Z3.02
Wytwarzanie szkła technicznego

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

sklasyfikowa

ć

szkła techniczne,

-

scharakteryzowa

ć

etapy produkcji szkła technicznego,

-

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła optycznego,

-

wyja

ś

ni

ć

zjawisko fotoczuło

ś

ci i fotochromii,

-

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

oraz zasad

ę

działania maszyn i urz

ą

dze

ń

do

wytwarzania szkła technicznego,

-

scharakteryzowa

ć

technologi

ę

produkcji szkła typu Pyrex, Jena,

Palex,

-

okre

ś

li

ć

etapy procesu wytwarzania

ś

wiatłowodów,

-

scharakteryzowa

ć

szkła mikroporowate i dozymetryczne,

-

scharakteryzowa

ć

tworzywa dewitryfikacyjne,

-

okre

ś

li

ć

etapy procesu wytwarzania dewitryfikatów,

-

dobra

ć

technologi

ę

wytwarzania szkła neutralnego,

-

dobra

ć

metody produkcji szkła pró

ż

niowego oraz dla potrzeb TV,

-

zaplanowa

ć

proces produkcji okre

ś

lonego szkła technicznego,

-

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

procesu produkcji szkła

technicznego,

-

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji rur, pr

ę

tów szklanych oraz

włókna szklanego,

-

zastosowa

ć

techniki wytwarzania szkła dla potrzeb farmacji,

-

skontrolowa

ć

proces wytwarzania szkła technicznego na ró

ż

nych

etapach produkcji,

-

posłu

ż

y

ć

si

ę

instrukcjami obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji

szkła technicznego,

-

rozpozna

ć

wady wykonania szkła technicznego,

-

okre

ś

li

ć

mo

ż

liwo

ś

ci wyeliminowania wad powstałych w procesie

wytwarzania szkła technicznego,

-

okre

ś

li

ć

wpływ parametrów produkcyjnych na jako

ść

szkła

technicznego,

-

oceni

ć

jako

ść

szkła technicznego,

-

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas procesów produkcji

szkła technicznego.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja szkła technicznego.
Wła

ś

ciwo

ś

ci szkła technicznego.

Zjawisko fotoczuło

ś

ci i fotochromii.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

78

Budowa, zasada działania i zastosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

do

produkcji szkła technicznego.
Produkcja szkła typu Pyrex, Jena, Palex.
Produkcja

ś

wiatłowodów.

Szkła mikroporowate i dozymetryczne.
Charakterystyka tworzyw dewitryfikacyjnych.
Produkcja dewitryfikatów.
Produkcja szkła neutralnego.
Produkcja szkła pró

ż

niowego oraz dla potrzeb TV.

Maszyny i urz

ą

dzenia do wytwarzania rur, pr

ę

tów szklanych oraz włókna

szklanego.
Produkcja szkła dla potrzeb farmacji.
Kontrola procesu wytwarzania szkła technicznego na ro

ż

nych etapach

produkcji,
Wady wykonania szkła technicznego.
Przyrz

ą

dy i narz

ę

dzia do kontroli jako

ś

ci szkła technicznego.

Przepisy

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej podczas procesów produkcji szkła technicznego.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie asortymentów szkła technicznego na podstawie jego

wygl

ą

du oraz wła

ś

ciwo

ś

ci.

Porównywanie

procesów

produkcji

ż

nych

rodzajów

szkła

technicznego.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji rur i pr

ę

tów.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji włókien szklanych.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji

ś

wiatłowodów.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła dla potrzeb farmacji.

Dobieranie parametrów procesu produkcji szkła technicznego.

Kontrolowanie procesów wytwarzania szkła technicznego na ro

ż

nych

etapach produkcji.

Badanie i ocena jako

ś

ci szkła technicznego.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kolekcja szkła technicznego.
Katalogi szkła technicznego.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce sposoby wytwarzania szkła

technicznego.
Foliogramy,

ilustracje

i

fotografie

przedstawiaj

ą

ce

procesy

technologiczne wytwarzania szkła technicznego.
Modele ci

ą

garek rur i pr

ę

tów, linii do produkcji włókien szklanych oraz

linii do produkcji

ś

wiatłowodów.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

79

Schematy

działania

i

rysunki

konstrukcyjne

ci

ą

garek,

studni

podmaszynowych, linii do produkcji

ś

wiatłowodów.

Dane techniczne maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła technicznego.

Polskie Normy dotycz

ą

ce kontroli jako

ś

ci szkła technicznego.

Przyrz

ą

dy do kontrolowania jako

ś

ci szkła technicznego.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

wytwarzania szkła technicznego.

Okre

ś

lone w programie cele kształcenia umo

ż

liwi

ą

opanowanie przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci rozpoznawania szkła, dobierania maszyn

i urz

ą

dze

ń

do produkcji oraz kontrolowania jako

ś

ci szkła.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce

metody

nauczania,

w

szczególno

ś

ci:

dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

,

metod

ę

przypadków,

tekstu

przewodniego,

gier

symulacyjnych, pokazu z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

podczas

ć

wicze

ń

na zasady

prawidłowego doboru maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła oraz

u

ś

wiadomienie skutków niewła

ś

ciwego ich doboru.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

materiały potrzebne do wykonania

pokazów i

ć

wicze

ń

: przewodnie teksty, katalogi, normy, dokumentacj

ę

techniczn

ą

oraz zgromadzi

ć

w pracowni niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na rodzaje, wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie szkła technicznego,

natomiast procesy produkcji nale

ż

y wyja

ś

ni

ć

na podstawie prezentacji

filmu dydaktycznego lub obserwacji przebiegu procesu produkcji szkła
technicznego w hucie szkła.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w pracowni technologicznej,

w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.

6.

Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

80

-

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z uwzgl

ę

dnieniem

zało

ż

onych celów kształcenia,

-

identyfikowanie post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów kształcenia,

-

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu tre

ś

ci

kształcenia jednostki modułowej.
Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych i pisemnych sprawdzianów,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

rozpoznawanie wyrobów ze szkła technicznego,

okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci szkła technicznego,

dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła technicznego,

kontrolowanie jako

ś

ci szkła technicznego.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

badanie

osi

ą

gni

ęć

w

formie

sprawdzianu

teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych (zadanie typu próba pracy).

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

81

Jednostka modułowa 311[33].Z3.03
Wytwarzanie szkła budowlanego

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

sklasyfikowa

ć

szkło budowlane,

-

scharakteryzowa

ć

etapy produkcji szkła budowlanego,

-

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

, zasad

ę

działania i okre

ś

li

ć

zastosowanie maszyn

i urz

ą

dze

ń

do wytwarzania szkła budowlanego,

-

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła izolacyjnego,

-

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

studni podmaszynowej do produkcji szkła płaskiego,

-

scharakteryzowa

ć

metody produkcji szkła walcowanego,

-

wyja

ś

ni

ć

technik

ę

wytwarzania szkła float,

-

okre

ś

li

ć

etapy produkcji szkła piankowego,

-

zaplanowa

ć

proces produkcji szkła budowlanego,

-

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

procesu produkcji szkła

budowlanego,

-

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji szkła płaskiego,

-

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji kształtek budowlanych,

-

dobra

ć

ś

rodki spieniaj

ą

ce do produkcji szkła piankowego,

-

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji włókien izolacyjnych,

-

skontrolowa

ć

proces wytwarzania szkła budowlanego na ró

ż

nych

etapach produkcji,

-

rozpozna

ć

wady szkła budowlanego,

-

okre

ś

li

ć

mo

ż

liwo

ś

ci wyeliminowania wad powstałych w procesie

wytwarzania szkła budowlanego,

-

okre

ś

li

ć

wpływ parametrów produkcyjnych na jako

ść

szkła

budowlanego,

-

oceni

ć

jako

ść

szkła budowlanego,

-

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas procesów produkcji szkła budowlanego.

2. Materiał nauczania

Szkło budowlane.
Budowa, zasada działania i zastosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

do

produkcji szkła budowlanego.
Produkcja szkła budowlanego.
Wła

ś

ciwo

ś

ci szkła izolacyjnego.

Produkcja szkła płaskiego.
Budowa studni podmaszynowych do produkcji szkła płaskiego.
Produkcja szkła walcowanego.
Produkcja szkła float.
Produkcja szkła piankowego.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

82

Maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji szkła płaskiego.

Maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji kształtek budowlanych.

Ś

rodki spieniaj

ą

ce do produkcji szkła piankowego.

Maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji włókien izolacyjnych.

Kontrola procesu wytwarzania szkła budowlanego na ro

ż

nych etapach

produkcji,
Wady wykonania szkła budowlanego.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz przeciwpo

ż

arowe podczas

procesów produkcji szkła budowlanego.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie asortymentów szkła budowlanego na podstawie jego

wła

ś

ciwo

ś

ci oraz wygl

ą

du wyrobów.

Planowanie procesu produkcji okre

ś

lonego szkła budowlanego.

Porównywanie

procesów

produkcji

ż

nych

rodzajów

szkła

budowlanego.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła płaskiego.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła walcowanego.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji włókien izolacyjnych.

Rozpoznawanie wad wykonania szkła budowlanego.

Kontrolowanie jako

ś

ci szkła budowlanego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kolekcja szkła budowlanego.
Katalogi z wła

ś

ciwo

ś

ciami szkła budowlanego.

Dokumentacja techniczna produkcji szkła budowlanego.
Dane techniczne maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła budowlanego.

Modele walcarek, ci

ą

garek, linii float.

Schematy działania i rysunki konstrukcyjne walcarek. ci

ą

garek, studni

podmaszynowych, linii float.
Filmy

dydaktyczne

przedstawiaj

ą

ce

sposoby

produkcji

szkła

budowlanego.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj

ą

ce procesy produkcji

szkła budowlanego.
Polskie Normy dotycz

ą

ce oceny jako

ś

ci szkła budowlanego.

Przyrz

ą

dy i narz

ę

dzia do oceny jako

ś

ci szkła budowlanego.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia z zakresu

wytwarzania szkła budowlanego.

Okre

ś

lone w programie cele kształcenia umo

ż

liwi

ą

opanowanie przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci rozpoznawania szkła, dobierania maszyn

i urz

ą

dze

ń

do produkcji oraz kontrolowania jako

ś

ci szkła.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

83

W osi

ą

gni

ę

ciu zaplanowanych celów kształcenia istotne znaczenie

ma dobór metod nauczania. Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu

nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce metody nauczania, w szczególno

ś

ci:

dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

problemow

ą

, metod

ę

przypadków,

metod

ę

tekstu przewodniego, pokazu z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

zasady prawidłowego doboru maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła,

skutki niewła

ś

ciwego doboru maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła,

skutki nieprawidłowej eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji

szkła.

Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały potrzebne do

wykonania pokazów i

ć

wicze

ń

: przewodnie teksty, katalogi, normy,

dokumentacj

ę

techniczn

ą

oraz zgromadzi

ć

w pracowni niezb

ę

dne

ś

rodki

dydaktyczne. Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa

ć

ć

wiczenia,

a nauczyciel pełni

ć

rol

ę

konsultanta i doradcy.

Podczas

ć

wicze

ń

uczniowie powinni korzysta

ć

z katalogów, norm

oraz danych technicznych. Zaleca si

ę

równie

ż

prezentowanie filmów

dydaktycznych oraz zorganizowanie wycieczki do huty szkła w celu
zapoznania uczniów z procesem produkcji szkła budowlanego
w warunkach rzeczywistych. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu

lub wycieczk

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu

filmu lub odbyciu wycieczki przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w pracowni technologicznej,

w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.

6.

Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Proces oceniania powinien
obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z uwzgl

ę

dnieniem

zało

ż

onych celów kształcenia,

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

84

identyfikowanie post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów kształcenia,

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu tre

ś

ci

kształcenia jednostki modułowej.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych i pisemnych sprawdzianów,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

rozpoznawanie szkła budowlanego,

okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci szkła budowlanego,

dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji wyrobów.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

przeprowadzi

ć

badanie osi

ą

gni

ęć

w formie sprawdzianu teoretycznego

(test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej

ę

tno

ś

ci

praktycznych (zadanie typu próba pracy).

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich sprawdzianów stosowanych przez nauczyciela oraz poziom
wykonania

ć

wicze

ń

.


















background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

85

Jednostka modułowa 311[33].Z3.04
Stosowanie technik wyka

ń

czania szkła

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

sklasyfikowa

ć

techniki wyka

ń

czania wyrobów ze szkła,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

produkcji szkła,

zaplanowa

ć

proces wyka

ń

czania wyrobów ze szkła,

dobra

ć

materiały do wyka

ń

czania wyrobów ze szkła,

dobra

ć

technik

ę

do obcinania kap od wyrobów ze szkła,

dobra

ć

narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do nacinania obrze

ż

y i nacinania

poprzecznego płyt ze szkła,

dobra

ć

urz

ą

dzenia i urz

ą

dzenia do r

ę

cznego i automatycznego

odłamywania płyt ze szkła,

dobra

ć

narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do rozkroju rur i pr

ę

tów ze szkła,

dobra

ć

szlifierki do obróbki szkła,

dobra

ć

ś

rodki

ś

cierne do obróbki mechanicznej szkła,

dobra

ć

urz

ą

dzenie do zatapiania obrze

ż

y wyrobów ze szkła,

zastosowa

ć

urz

ą

dzenia do docierania korków szklanych i wiercenia

otworów w szkle,

skontrolowa

ć

parametry pracy maszyn i urz

ą

dze

ń

do wyka

ń

czania

wyrobów ze szkła,

rozpozna

ć

wady wyka

ń

czania wyrobów ze szkła,

okre

ś

li

ć

mo

ż

liwo

ś

ci wyeliminowania wad wyka

ń

czania wyrobów ze

szkła,

oceni

ć

jako

ść

wyko

ń

czenia wyrobów ze szkła,

oceni

ć

jako

ść

wyko

ń

czenia wyrobów ze szkła,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas procesów

wyko

ń

czania wyrobów ze szkła.

2. Materiał nauczania

Wyka

ń

czanie szkła.

Materiały do wyka

ń

czania szkła.

Obcinanie kap od wyrobów ze szkła.
Maszyny i urz

ą

dzenia do nacinania obrze

ż

y i nacinania poprzecznego

płyt ze szkła.
Maszyny i urz

ą

dzenia do rozkroju rur i pr

ę

tów ze szkła.

Szlifierki do obróbki szkła.
Szlifowanie szkła.

Ś

rodki

ś

cierne do obróbki mechanicznej szkła.

Urz

ą

dzenia do zatapiania obrze

ż

y wyrobów ze szkła.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

86

Urz

ą

dzenia do docierania korków szklanych i wiercenia otworów w szkle.

Wady wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

Ocena jako

ś

ci wyko

ń

czania wyrobów ze szkła.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, przeciwpo

ż

arowe oraz ochrony

ś

rodowiska podczas procesów wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

3.

Ć

wiczenia

Charakteryzowanie technik wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

Planowanie procesu wyka

ń

czania okre

ś

lonego wyrobu ze szkła.

Dobieranie materiałów do wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do szlifowania wyrobów ze szkła.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do zatapiania wyrobów ze szkła.

Rozpoznawanie

ś

rodków

ś

ciernych stosowanych do wyka

ń

czania

wyrobów ze szkła.

Dobieranie urz

ą

dze

ń

do rozkroju płyt szklanych.

Dobieranie urz

ą

dze

ń

do rozkroju rur i pr

ę

tów ze szkła.

Rozpoznawanie wad wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kolekcja wyrobów wyko

ń

czonych metodami op

ę

kiwania, szlifowania

i zatapiania.
Schematy i rysunki konstrukcyjne op

ę

karek, szlifierek, zatapiarek.

Dane techniczne maszyn i urz

ą

dze

ń

do wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

Modele urz

ą

dze

ń

do wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

Filmy

dydaktyczne

przedstawiaj

ą

ce

procesy

technologiczne

wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj

ą

ce procesy wyka

ń

czania

wyrobów ze szkła.
Polskie Normy dotycz

ą

ce kontrolowania jako

ś

ci wyka

ń

czania szkła.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci dobierania odpowiednich materiałów, narz

ę

dzi, maszyn

i urz

ą

dze

ń

do wykonywania okre

ś

lonych prac zwi

ą

zanych z obróbk

ą

i wyka

ń

czaniem wyrobów ze szkła.

Zastosowanie ró

ż

norodnych metod nauczania sprzyja zrozumieniu

zjawisk i procesów technologicznych oraz kształtowaniu umiej

ę

tno

ś

ci

wykorzystywania

wiedzy

teoretycznej

w

sytuacjach

typowych

i problemowych. Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania, w szczególno

ś

ci: dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

przypadków, tekstu przewodniego, pokazu

z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

87

Ć

wiczenia praktyczne powinien poprzedzi

ć

pokaz z obja

ś

nieniem.

Podczas pokazu opis słowny nale

ż

y ograniczy

ć

do minimum, natomiast

demonstrowa

ć

jak najwi

ę

cej przykładów czynno

ś

ci, zwracaj

ą

c uwag

ę

na

wła

ś

ciwy tok pracy.

Podczas

ć

wicze

ń

uczniowie powinni korzysta

ć

z poradników,

katalogów, norm oraz danych technicznych.

W trakcie wyja

ś

niania procesów wyka

ń

czania szkła nale

ż

y

prezentowa

ć

filmy dydaktyczne oraz zorganizowa

ć

wycieczk

ę

do

wydziału wyko

ń

czania szkła. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu

lub wycieczk

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu

filmu lub odbyciu wycieczki przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w pracowni technologicznej

w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych, motywowa

ć

do samodzielnej

pracy i samooceny.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

pisemnych i ustnych sprawdzianów,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobieranie metod wyka

ń

czania wyrobów ze szkła,

dobieranie materiałów, maszyn i urz

ą

dze

ń

do wyka

ń

czania wyrobów

ze szkła,

kontrolowanie jako

ś

ci wyka

ń

czania wyrobów ze szkła.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

badanie

osi

ą

gni

ęć

w

formie

sprawdzianu

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

88

teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
praktycznego (zadanie typu próba pracy).

W

ko

ń

cowej

ocenie

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich

stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

89

Jednostka modułowa 311[33].Z3.05
Stosowanie technik zdobienia szkła

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

sklasyfikowa

ć

techniki zdobienia wyrobów ze szkła,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

dotycz

ą

c

ą

zdobienia szkła,

zaplanowa

ć

proces zdobienia szkła,

dobra

ć

materiały i narz

ę

dzia zdobienia szkła,

sporz

ą

dzi

ć

roztwór trawi

ą

cy szkło,

zastosowa

ć

technik

ę

trawienia chemicznego szkła,

dobra

ć

narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do malowania szkła,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci farb do malowania szkła,

wyja

ś

ni

ć

zjawisko lazurowania i iryzowania,

sklasyfikowa

ć

tarcze rze

ź

biarskie,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje dekoracji rze

ź

bionych w szkle,

dobra

ć

ś

rodki do polerowania

ż

łobin,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci

ś

rodków do matowania mechanicznego szkła,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci powłok metalicznych nakładanych na szkło,

scharakteryzowa

ć

zdobienie szkła technik

ą

kwiatu mrozu, laserow

ą

,

ultrad

ź

wi

ę

kow

ą

, fotochromii i fotchochemigrafii,

rozpozna

ć

wady zdobienia wyrobów ze szkła,

okre

ś

li

ć

mo

ż

liwo

ś

ci wyeliminowania wad powstałych podczas

zdobienia szkła,

posłu

ż

y

ć

si

ę

normami, katalogami oraz instrukcjami obsługi maszyn

i urz

ą

dze

ń

podczas zdobienia szkła,

oceni

ć

jako

ść

zdobienia szkła,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas procesów

zdobienia szkła.

2. Materiał nauczania

Techniki zdobienia szkła.
Organizacja procesów zdobienia szkła.
Materiały i narz

ę

dzia stosowane w technikach zdobienia szkła.

Roztwory trawi

ą

ce szkło.

Techniki trawienia chemicznego szkła.
Narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do malowania szkła.

Wła

ś

ciwo

ś

ci farb do malowania szkła.

Lazurowanie i iryzowanie.
Tarcze rze

ź

biarskie.

Dekoracje rze

ź

bione w szkle.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

90

Polerowanie

ż

łobin.

Matowanie mechaniczne szkła.
Powłoki metaliczne na szkle.
Zdobienie szkła kwiatem mrozu.
Zdobienie szkła sposobem laserowym, ultrad

ź

wi

ę

kowym, fotochromii

i fotchochemigrafii.
Wady zdobienia szkła.
Ocena jako

ś

ci zdobionego szkła.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, przeciwpo

ż

arowe oraz ochrony

ś

rodowiska podczas procesów zdobienia szkła.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie sposobu zdobienia szkła na podstawie wygl

ą

du

wyrobów.

Planowanie procesu zdobienia szkła ró

ż

nymi technikami.

Sporz

ą

dzanie roztworu trawi

ą

cego szkło.

Porównywanie wła

ś

ciwo

ś

ci farb stosowanych do malowania szkła.

Malowanie wyrobów ze szkła.

Dobieranie narz

ę

dzi i tarcz rze

ź

biarskich do wykonywania dekoracji

w szkle.

Wykonywanie dekoracji rze

ź

biarskich.

Nakładanie powłok metalicznych na szkło.

Rozpoznawanie wad powstałych podczas zdobienia szkła.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kolekcja wyrobów zdobionych ró

ż

nymi technikami.

Kolekcja tarcz rze

ź

biarskich.

Kolekcja dekoracji rze

ź

biarskich.

Dane techniczne maszyn i urz

ą

dze

ń

do zdobienia szkła.

Dokumentacja techniczna procesu zdobienia szkła.
Modele urz

ą

dze

ń

do zdobienia wyrobów szkła.

Schematy działania i rysunki konstrukcyjne urz

ą

dze

ń

do rze

ź

bienia,

malowania, matowania oraz metalizowania szkła.
Materiały, narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do zdobienia szkła.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce procesy technologiczne zdobienia

szkła.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj

ą

ce procesy zdobienia

szkła.
Polskie Normy dotycz

ą

ce zdobienia szkła i kontrolowania jako

ś

ci

zdobienia szkła.



background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

91

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

rozpoznawania

sposobów

zdobienia

szkła,

dobierania

maszyn

i urz

ą

dze

ń

do zdobienia oraz kontrolowania jako

ś

ci szkła.

W trakcie realizacji programu nale

ż

y ł

ą

czy

ć

teori

ę

z praktyk

ą

poprzez

odpowiedni dobór

ć

wicze

ń

, wykorzystywanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

z

innych

obszarów

tematycznych

oraz

rozwija

ć

umiej

ę

tno

ść

samokształcenia i korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce

metody

nauczania,

w

szczególno

ś

ci:

dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

przypadków, metod

ę

tekstu przewodniego, pokazu

z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Metoda tekstu przewodniego

wymaga przygotowania materiałów do wykonania

ć

wiczenia: pyta

ń

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełnienia, wskazane jest korzystanie

z Internetu.

Podczas

ć

wicze

ń

uczniowie powinni korzysta

ć

z poradników,

katalogów, norm oraz dokumentacji technicznej.

Proces dydaktyczny nale

ż

y wspomaga

ć

filmami dydaktycznymi oraz

wycieczkami do huty szkła w celu obserwacji technik zdobienia szkła.
Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu lub wycieczk

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu filmu lub odbyciu wycieczki

przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w pracowni technologicznej

w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 3-4 osobowe.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

stanu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z uwzgl

ę

dnieniem

zało

ż

onych celów kształcenia,

identyfikowanie post

ę

pów ucz

ą

cych si

ę

w toku realizacji tre

ś

ci

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów kształcenia,

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

92

sprawdzanie wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po zrealizowaniu tre

ś

ci

kształcenia jednostki modułowej.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych i pisemnych sprawdzianów,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

rozpoznawanie sposobów zdobienia szkła,

dobieranie materiałów, narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

do zdobienia szkła,

kontrolowanie jako

ś

ci zdobienia szkła,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

W ko

ń

cowej ocenie nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia zastosowanych przez nauczyciela.


background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

93

Jednostka modułowa 311[33].Z3.06
Stosowanie technik przetwórstwa szkła

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

sklasyfikowa

ć

techniki przetwórstwa szkła,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

dotycz

ą

c

ą

przetwórstwa

szkła,

zorganizowa

ć

proces przetwórstwa szkła,

dobra

ć

materiały i narz

ę

dzia do okre

ś

lonej techniki przetwórstwa

szkła,

zaplanowa

ć

proces przetwórstwa wyrobu ze szkła,

scharakteryzowa

ć

etapy wytwarzania szkła zespolonego,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci szkła bezpiecznego,

scharakteryzowa

ć

etapy hartowania szkła,

dobra

ć

materiały do utwardzania szkła,

wykona

ć

obróbk

ę

palnikow

ą

rur i pr

ę

tów,

dobra

ć

metody

wytwarzania

szkła

chroni

ą

cego

przed

promieniowaniem słonecznym oraz szkła specjalnego,

dobra

ć

urz

ą

dzenia do gi

ę

cia szyb,

dobra

ć

materiały do klejenia i laminowania szkła,

scharakteryzowa

ć

metody ł

ą

czenia elementów szkła z innymi

materiałami,

rozpozna

ć

wady wykonania przetworzonego szkła,

okre

ś

li

ć

mo

ż

liwo

ś

ci wyeliminowania wad przetwarzania szkła,

posłu

ż

y

ć

si

ę

przyrz

ą

dami do oceny jako

ś

ci przetworzonego szkła,

oceni

ć

jako

ść

przetworzonego szkła,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas procesów

przetwórstwa szkła.

2. Materiał nauczania

Podstawy przetwórstwo szkła.
Materiały i urz

ą

dzenia stosowane w technikach przetwórstwa szkła.

Wytwarzanie szkła zespolonego.
Wła

ś

ciwo

ś

ci szkła bezpiecznego.

Hartowanie szkła.
Utwardzanie szkła.
Obróbka palnikowa rur i pr

ę

tów.

Szkła chroni

ą

ce przed promieniowaniem słonecznym oraz szkła

specjalne.
Urz

ą

dzenia do gi

ę

cia szyb.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

94

Materiały do klejenia szkła.
Ł

ą

czenie elementów szkła z innymi materiałami.

Zdobienie tafli szkła technik

ą

fusingu.

Wady wykonania przetworzonego szkła.
Ocena jako

ś

ci przetworzonego szkła.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska podczas przetwórstwa szkła.

3.

Ć

wiczenia

Planowanie procesu przetwarzania szkła.

Dobieranie narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

do przetwórstwa rur i pr

ę

tów.

Hartowanie powierzchni szkła.

Utwardzanie powierzchni szkła.

Wykonywanie wyrobów ze szkła o ró

ż

nych kształtach z rur i pr

ę

tów.

Ł

ą

czenie elementów szkła z innymi materiałami.

Zdobienie tafli szkła technik

ą

fusingu.

Analizowanie przyczyn powstawania wad w procesie przetwórstwa

szkła.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kolekcja wyrobów przetwarzanych ró

ż

nymi technikami.

Schematy działania i rysunki konstrukcyjne hartownic, urz

ą

dze

ń

do

gi

ę

cia szyb, nakładania powłok uszlachetniaj

ą

cych.

Dokumentacja techniczna technik przetwórstwa szkła.
Dane techniczne maszyn i urz

ą

dze

ń

do przetwórstwa szkła.

Materiały, narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do przetwarzania szkła.

Polskie Normy dotycz

ą

ce przetwarzania szkła.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci dobierania maszyn i urz

ą

dze

ń

do zdobienia oraz

kontrolowania jako

ś

ci szkła.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y wdra

ż

a

ć

uczniów do samodzielnej pracy, zach

ę

ca

ć

do studiowania czasopism

i literatury zawodowej oraz korzystania z zasobów Internetu.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce

metody

nauczania,

w

szczególno

ś

ci:

dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

przypadków, tekstu przewodniego, pokazu

z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Zastosowanie ró

ż

norodnych metod nauczania sprzyja zrozumieniu

procesów przetwórstwa wyrobów ze szkła oraz kształtowaniu
umiej

ę

tno

ś

ci wykorzystywania wiedzy teoretycznej w sytuacjach

typowych i problemowych.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

95

Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e

by

ć

rozszerzony w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci

szkoły. Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały potrzebne
do wykonania pokazów i

ć

wicze

ń

: przewodnie teksty, katalogi, normy,

dokumentacj

ę

techniczn

ą

oraz zgromadził w pracowni niezb

ę

dne

ś

rodki

dydaktyczne.

Proces dydaktyczny nale

ż

y wspomaga

ć

filmami i wycieczkami

dydaktycznymi. Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, aby przed projekcj

ą

filmu lub

wycieczk

ą

ukierunkowa

ć

obserwacj

ę

uczniów, za

ś

po obejrzeniu filmu

lub odbyciu wycieczki przeprowadzi

ć

dyskusj

ę

i dokona

ć

podsumowania.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w pracowni technologicznej

w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych powinna mobilizowa

ć

i aktywizowa

ć

do

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

dobieranie technik przetwórstwa szkła,

dobieranie wła

ś

ciwych materiałów i urz

ą

dze

ń

do przetwórstwa szkła,

stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

.

Oceny uczniów nale

ż

y dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych i pisemnych sprawdzianów,

sprawdzianów praktycznych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas

ć

wicze

ń

.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

badanie

osi

ą

gni

ęć

w

formie

sprawdzianu

teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
praktycznego (zadanie typu próba pracy).

W ko

ń

cowej ocenie nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

96

Moduł 311[33].Z4
Praktyka zawodowa

1. Cele główne

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

-

okre

ś

la

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziału produkcji,

-

charakteryzowa

ć

obieg dokumentów zwi

ą

zanych z planowaniem,

wytwarzaniem i kontrol

ą

jako

ś

ci wyrobów ze szkła,

-

posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

procesów produkcyjnych

wyrobów ze szkła,

-

planowa

ć

zlecenia produkcyjne,

-

organizowa

ć

proces produkcji okre

ś

lonych wyrobów ze szkła,

-

dobiera

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do okre

ś

lonych linii produkcyjnych

wyrobów ze szkła,

-

oblicza

ć

wydajno

ść

maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła,

-

okre

ś

la

ć

zapotrzebowanie na materiały zwi

ą

zane z realizacj

ą

zamówienia produkcyjnego,

-

ocenia

ć

zgodno

ść

przebiegu

procesu

produkcji

wyrobów

z dokumentacj

ą

,

-

ocenia

ć

przebieg

procesów

technologicznych

na

podstawie

parametrów procesowych,

-

tworzy

ć

komputerowe bazy danych technologicznych,

-

stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas procesów

produkcji szkła.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[33].Z4.01 Organizowanie procesów produkcyjnych

70

311[33].Z4.02 Nadzorowanie procesów produkcyjnych

70

Razem

140








background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

97

3. Schemat układu jednostek modułowych


































311[33].Z4.02

Nadzorowanie procesów

produkcyjnych

311[33].Z4.01

Organizowanie procesów

produkcyjnych

311[33].Z4

Praktyka zawodowa

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

98

Jednostka modułowa 311[33].Z4.01
Organizowanie procesów produkcyjnych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

sporz

ą

dzi

ć

schemat organizacyjny działu produkcji wyrobów

ze szkła,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

produkcji wyrobów

ze szkła,

wykona

ć

plan

realizacji

prac

zwi

ą

zanych

z

zamówieniem

produkcyjnym na okre

ś

lone wyroby ze szkła,

okre

ś

li

ć

zakres prac poszczególnych wydziałów produkcyjnych,

okre

ś

li

ć

zakres czynno

ś

ci wykonywanych na stanowiskach pracy,

dobra

ć

technologi

ę

i metod

ę

wytwarzania okre

ś

lonych wyrobów

ze szkła,

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do linii produkcyjnej okre

ś

lonych

wyrobów ze szkła,

wykona

ć

obliczenia zwi

ą

zane z wydajno

ś

ci

ą

maszyn i urz

ą

dze

ń

na liniach produkcyjnych,

sporz

ą

dzi

ć

zapotrzebowanie na materiały niezb

ę

dne do realizacji

zamówienia produkcyjnego,

oszacowa

ć

koszty produkcji wyrobów,

okre

ś

li

ć

termin wykonania zamówienia produkcyjnego.

2. Materiał nauczania

Zapoznanie uczniów z programem praktyki oraz harmonogramem
praktyki.
Zapoznanie uczniów ze specyfik

ą

produkcji wyrobów.

Działy produkcji wyrobów ze szkła.
Zamówienia produkcyjne na wyroby ze szkła.
Zakresy prac wydziałów produkcyjnych.
Czynno

ś

ci na stanowiskach pracy.

Technologia i metody wytwarzania wyrobów ze szkła.
Obliczenia wydajno

ś

ci maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Zapotrzebowanie na materiały produkcyjne.
Koszty produkcji wyrobów ze szkła.
Terminy wykonania zamówie

ń

produkcyjnych.





background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

99

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie

nabytych

w

procesie

kształcenia

wiadomo

ś

ci

i

umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych,

w

rzeczywistych

warunkach

pracy

.

Warunkiem

prawidłowego przebiegu praktyki zawodowej jest zorganizowanie jej

w hucie szkła na wydziale przygotowania produkcji.

Ze wzgl

ę

dów organizacyjnych dopuszcza si

ę

pewne zmiany

w programie wynikaj

ą

ce z charakteru działalno

ś

ci prowadzonej przez

przedsi

ę

biorstwo.

Przed rozpocz

ę

ciem praktyki zawodowej nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z programem oraz szczegółowym harmonogramem praktyki.

Uczniowie powinni pozna

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

działu produkcji

wyrobów szklanych, obowi

ą

zuj

ą

ce regulaminy, przepisy bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

W czasie odbywania praktyki uczniowie powinni wykonywa

ć

ż

ne

prace

zwi

ą

zane

z

kształtowaniem

umiej

ę

tno

ś

ci

praktycznych

niezb

ę

dnych do wykonywania okre

ś

lonych zada

ń

zawodowych,

poznawa

ć

nowoczesne metody i techniki organizowania procesów

produkcyjnych oraz stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

W czasie wykonywania zada

ń

praktycznych opiekun praktyk powinien

obserwowa

ć

prace uczniów, udziela

ć

im odpowiednich wskazówek oraz

wspólnie z uczniem analizowa

ć

popełnione bł

ę

dy.

Uczniowie prowadz

ą

c dzienniczek praktyk powinni dokonywa

ć

w nim

zapisów z ka

ż

dego dnia praktyki dotycz

ą

cych: stanowiska pracy,

zakresu wykonywanych czynno

ś

ci, godzin praktyki oraz wniosków

i spostrze

ż

e

ń

. Zapis powinien by

ć

czytelny i potwierdzony podpisem

opiekuna praktyki.

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie podczas realizacji programu praktyki, na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów. Kryteria oceniania nale

ż

y przedstawi

ć

uczniom

przed rozpocz

ę

ciem praktyki.

Dokonuj

ą

c oceny pracy uczniów nale

ż

y zwraca

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na:

stosowanie bezpiecznych metod pracy i organizacj

ę

stanowiska

pracy,

odpowiedzialno

ść

za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,

dobór i zastosowanie maszyn oraz urz

ą

dze

ń

do produkcji szkła,

planowanie i wykonywanie prac,

sprawno

ść

i dokładno

ść

wykonania zada

ń

,

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

100

współprac

ę

w zespole,

odpowiedzialno

ść

za bezpiecze

ń

stwo własne i współpracowników,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej, opiekun

praktyki powinien wpisa

ć

w dzienniczku praktyki opini

ę

o pracy ucznia

oraz ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.
































background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

101

Jednostka modułowa 311[33].Z4.02
Nadzorowanie procesów produkcyjnych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

dokona

ć

analizy dokumentacji produkcyjnej wyrobów zgodnie

z instrukcjami i przepisami obowi

ą

zuj

ą

cymi w przedsi

ę

biorstwie,

oceni

ć

zgodno

ść

przebiegu

procesu

produkcji

wyrobów

z dokumentacj

ą

,

skontrolowa

ć

parametry pracy maszyn i urz

ą

dze

ń

na liniach

produkcyjnych wyrobów ze szkła,

skontrolowa

ć

zabezpieczenie

maszyn

i

urz

ą

dze

ń

przed

uszkodzeniem,

obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia stosowane do sterowania i kontrolowania

procesów produkcyjnych,

sprawdzi

ć

zgodno

ść

wykonania,

sposób

pakowania

i magazynowania wyrobów z dokumentacj

ą

,

wykona

ć

prac

ę

na wybranych stanowiskach produkcyjnych,

obliczy

ć

zdolno

ść

produkcyjn

ą

maszyn i urz

ą

dze

ń

na liniach

produkcyjnych,

oszacowa

ć

odpad

produkcyjny

na

poszczególnych

liniach

produkcyjnych,

oceni

ć

efektywno

ść

okre

ś

lonego procesu produkcyjnego,

okre

ś

li

ć

mo

ż

liwo

ś

ci zwi

ę

kszenia efektywno

ś

ci procesu produkcji,

przedstawi

ć

wska

ź

niki

produkcyjne

w

postaci

diagramów

i wykresów,

sporz

ą

dzi

ć

komputerow

ą

baz

ę

danych technologicznych,

sprawdzi

ć

zgodno

ść

procesu

produkcyjnego

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

i ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Procesy produkcyjne wyrobów ze szkła.

Parametry pracy maszyn i urz

ą

dze

ń

na liniach produkcyjnych wyrobów.

Zabezpieczenia maszyn i urz

ą

dze

ń

przed usterkami.

Zdolno

ść

produkcyjna maszyn i urz

ą

dze

ń

na liniach produkcyjnych.

Odpad produkcyjny na liniach produkcyjnych.
Efektywno

ść

procesu produkcyjnego.

Wska

ź

niki produkcyjne.

Komputerowe bazy danych technologicznych.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska podczas produkcji wyrobów ze szkła.

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

102

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów, w rzeczywistych warunkach pracy

.

Realizacja programu jednostki modułowej powinna odbywa

ć

si

ę

w hutach szkła na wydziale produkcji.

Ze wzgl

ę

dów organizacyjnych dopuszcza si

ę

pewne zmiany

w programie wynikaj

ą

ce z charakteru działalno

ś

ci prowadzonej przez

przedsi

ę

biorstwo.

Przed rozpocz

ę

ciem praktyki zawodowej nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z programem oraz szczegółowym harmonogramem praktyki.

Uczniowie powinni pozna

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

przedsi

ę

biorstwa,

obowi

ą

zuj

ą

ce regulaminy, przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

W czasie odbywania praktyki uczniowie powinni wykonywa

ć

ż

ne

prace

zwi

ą

zane

z

kształtowaniem

umiej

ę

tno

ś

ci

praktycznych

niezb

ę

dnych do wykonywania okre

ś

lonych zada

ń

zawodowych,

poznawa

ć

nowoczesne metody i techniki organizowania procesów

produkcyjnych oraz stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Uczniowie prowadz

ą

c dzienniczek praktyk powinni dokonywa

ć

w nim

zapisów z ka

ż

dego dnia praktyki dotycz

ą

cych: stanowiska pracy,

zakresu wykonywanych czynno

ś

ci, godzin praktyki oraz wniosków

i spostrze

ż

e

ń

. Zapis powinien by

ć

czytelny i potwierdzony podpisem

opiekuna praktyki.

4.

Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie przez cały czas realizacji programu praktyki, na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów. Kryteria oceniania powinny dotyczy

ć

poziomu oraz zakresu opanowania przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. Kryteria dotycz

ą

ce

oceniania nale

ż

y przedstawi

ć

przed rozpocz

ę

ciem praktyki.

Umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c ich prac

ę

podczas wykonywania zada

ń

zawodowych.

Dokonuj

ą

c oceny pracy uczniów nale

ż

y zwraca

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na:

stosowanie bezpiecznych metod pracy i organizacj

ę

stanowiska

pracy,

zdyscyplinowanie, sumienno

ść

oraz zaanga

ż

owanie w wykonywanie

zada

ń

,

odpowiedzialno

ść

za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,

jako

ść

wykonywanej pracy,

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

103

samodzielno

ść

w wykonywaniu zada

ń

,

odpowiedzialno

ść

za bezpiecze

ń

stwo własne i pracowników,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Na zako

ń

czenie programu jednostki modułowej opiekun praktyk

zawodowych powinien wpisa

ć

w dzienniczku praktyki opini

ę

o pracy

i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
00 Program nauki Technik technologii drewna 311 32
00 Program nauki Technik technologii chemicznej 311 31
00 Program nauki Technik technologii żywności 321 09
00 Program nauki Technik techno Nieznany (3)
00 Program nauki Technik techno Nieznany (4)
00 Program nauki Technik transportu kolejowego 311 38
00 Program nauki Technik technologii żywności 321 09
00 Program nauki Technik elektronik 311 07
00 Program nauki Technik geolog 311 12
00 Program nauki Technik garbarz 311 09
00 Program nauki Technik telekomunikacji 311 37
00 Program nauki Technik papiernictwa 311 27
00 Program nauki Technik meteorolog 311 23
00 Program nauki Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 311 42
00 Program nauki Technik masazy Nieznany
00 Program nauki Technik żywienia 321 10
00 Program nauki Technik handlo Nieznany
00 Program nauki Technik uslug Nieznany
00 Program nauki technik organi Nieznany

więcej podobnych podstron