ROLA PIEL
GNIARKI W IDENTYFIKACJI ZABURZEC
W ZAKRESIE
UKA
ADU RUCHOWEGO U PACJENTÓW NEUROLOGICZNYCH I
NEUROCHIRURGICZNYCH
Zaburzenia ruchowe mogą powstać w wyniku uszkodzenia neuronu obwodowego, neuronu
ośrodkowego, układu pozapiramidowego i móżdżku.
OBJAWY USZKODZEC
UKA
ADU RUCHOWEGO
1. Objawy uszkodzenia neuronu obwodowego- tzw. porażenie wiotkie.
a) porażenie lub niedowład mięśni,
b) zanik mięśni
c) obniżenie napięcia mięśniowego
d) osłabienie lub zniesienie odruchów fizjologicznych
2. Objawy uszkodzenia neuronu ośrodkowego- tzw. porażenie kurczowe
a) porażenie lub niedowład mięśni
b) wzmożenie napięcia mięśniowego
c) wygórowane odruchy fizjologiczne,
d) obecność odruchów patologicznych, np. odruchu Babińskiego
e) osłabienie lub zniesienie odruchów brzusznych
3.Objawy uszkodzenia układu pozapiramidowego- powoduje przede wszystkim zmiany
napięcia mięśniowego i spontanicznej czynności ruchowej, dotyczącej w jednakowym stopniu
wszystkich grup mięśniowych.
Zaburzenie napięcia mięśniowego objawia się:
a) wzmożeniem napięcia mięśniowego lub
b) obniżeniem napięcia mięśniowego
Zaburzenia ruchowe przejawiają się :
a) zubożeniem czynności ruchowej pod postacią spowolnienia i ubóstwa ruchowego lub
zniesieniem ruchów dowolnych pod postacią bezruch,
b) nadmiarem ruchów, tj. ruchami mimowolnymi, których wykonywanie nie zależy od
woli chorego.
- ruchy pląsawicze- szybkie ruchy kończyn( głównie mięśni ksobnych, tj.
przywodzących ku osi ciała) , grymasy twarzy karykaturalnie
naśladujące ruchy dowolne
- ruchy atetotyczne  powolne ruchy palców rąk lub stóp, doprowadzające
do ich dziwacznych ułożeń
- ruchy torsyjne- powolne, skręcające ruchy kończyn lub tułowia
- ruchy baliczne- obszerne, gwałtowne ruchy kończyn o charakterze
wyrzucania
- drżenie- szybkie i rytmiczne; może przybrać postać kręcenia pigułek lub
liczenia pieniędzy
- mioklonie- nagłe , szybkie i nieregularne skurcze mięśniowe
4. Objawy uszkodzenia móżdżku- występują zaburzenia w wykonywaniu ruchów prostych i
złożonych oraz w postawie ciała , zwane ataksją ( bezładem, niezbornością ) móżdżkową.
Chory nie może utrzymać równowagi, chwieje się lub pada, zatacza się jak pijany. Ruchy
kończyn są niezborne i nieskoordynowane, zbyt  obszerne , a przy zbliżaniu się do celu
występuje drżenie. Mowa jest wybuchowa, skandowana, chory traci zdolność płynnego
mówienia i płynnego wykonywania ruchów dowolnych. Występuje oczopląs.
OBJAWY PODRAŻNIENIOWE W NIEKTÓRYCH TYPACH USZKODZEC

UKA
ADU RUCHOWEGO
Drgawki- są to szybko po sobie następujące skurcze mięśni prążkowanych, wywołane
patologicznymi wyładowaniami w pewnych grupach komórek nerwowych. Mogą mieć
charakter ograniczony ( dotyczą np. jednej kończyny, twarzy , połowy ciała) lub uogólniony.
Mioklonie- czyli zrywania mięśniowe. Są to krótkotrwałe skurcze pojedynczych mięśni z
niewielkim efektem ruchowym.
Skurcz mięśni- jest to długotrwały stan nadmiernego napięcia mięśniowego, mięśnia lub
grupy mięśni w różnych stanach patologicznych
Drżenia- są to rytmiczne ruchy naprzemienne o niewielkiej amplitudzie, dotyczące głównie
odsiebnych odcinków kończyn, głowy lub języka. Drżenie patologiczne może mieć różny
charakter i może ujawniać się jako:
- drżenie spoczynkowe, czyli statyczne, pojawiające się w spoczynku;
- drżenie postawne , występujące przy przyjęciu określonej pozycji ciała
- drżenie zamiarowe- pojawia się w czasie ruchu i nasila się ku jego
końcowi
ROLA PIEL
GNIARKI W IDENTYFIKACJI ZABURZEC
W ZAKRESIE UKA
ADU
CZUCIOWEGO U PACJENTÓW NEUROLOGICZNYCH I
NEUROCHIRURGICZNYCH.
Objawy uszkodzenia dróg czuciowych zależą od lokalizacji i rodzaju uszkodzenia. Wyróżnia
się objawy podmiotowe i przedmiotowe zaburzeń czuciowych.
1. OBJAWY PODMIOTOWE ZABURZEC
CZUCIOWYCH
a) Ból- mechanizm powstawania bólu nie jest zupełnie jasny, pewną rolę odgrywają
substancje bólotwórcze, jak histamina, bradykinina, serotonina i prostaglandyny. W
zależności od pochodzenia można wyróżnić wiele rodzajów bólu.
- ból z uszkodzenia tkanek miękkich, związany ze zmianami patologicznymi w obrębie skóry,
stawów , mięśni, jest ściśle zlokalizowany; nasilają go dotyk i ruchy.
- nerwoból- jest związany z częściowym uszkodzeniem lub podrażnieniem nerwu
obwodowego. Ma charakter ostry , rwący i piekący oraz promieniuje wzdłuż przebiegu nerwu
obejmując okolicę przez niego unerwioną.
- ból korzeniowy- bywa spowodowany przez różne stany patologiczne tylnych korzeni
rdzeniowych. Charakteryzuje się promieniowaniem w okolice unerwione przez dany korzeń.
- ból wegetatywny- występuje przy uszkodzeniu lub podrażnieniu układu wegetatywnego. Ma
charakter piekący, parzący, jest zwykle rozlany. Środki przeciwbólowe zmniejszają jego
natężenie w niewielkim stopniu.
- ból trzewny- jest związany z procesami chorobowymi w obrębie narządów wewnętrznych
- ból tzw. psychogenny występuje w niektórych nerwicach, ma różny
charakter i umiejscowienie, nie towarzyszą mu żadne zmiany organiczne.
- bóle fantomowe  występują po amputacji kończyn. Są odczuwane w nie
istniejącej kończynie
b) Parestezje- są to przykre wrażenia pojawiające się w postaci drętwienia, mrowienia,
uczucia przebiegania prądu i zimna. Są znamienne dla uszkodzenia neuronu obwodowego.
2. OBJAWY PRZEDMIOTOWE ZABURZEC
CZUCIOWYCH
Uszkodzenia dróg czuciowych mogą spowodować powstawanie ubytków czucie lub
całkowitego znieczulenia. Zjawisko to może dotyczyć jednego rodzaju czucia, np. bólu lub
temperatury, albo wszystkich rodzajów czucia. W zależności od rozległości ubytków czucia
może wystąpić np. niedoczulica połowicza, korzeniowa lub inna.
3. OBJAWY USZKODZENIA DRÓG CZUCIOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD
LOKALIZACJI USZKODZENIA.
a) Uszkodzenie nerwy obwodowego- charakteryzuje się bólami i parastezjami oraz
ubytkami wszystkich rodzajów czucia w obszarze unerwionym przez dany nerw.
b) Uszkodzenie korzeni tylnych- zaburzenia czucia są identyczne jak w uszkodzeniu
nerwu obwodowego, lecz rozkładają się w obszarze unerwienia korzeniowego; bóle
nasilają się przy kaszlu i kichaniu .
c) Uszkodzenie rdzenia kręgowego- zaburzenia czucia kształtują się różnie w zależności
od rodzaju uszkodzenia.
- poprzeczne uszkodzenie rdzenia- znamionuje m.in. obustronne zniesienie
czucia wszystkich rodzajów.
- Połowicze uszkodzenie rdzenia  powoduje wystąpienie zespołu Brown-
Seguarda. W zespole tym poniżej poziomu uszkodzenia występuje
zniesienie czucia głębokiego i przeczulica na bodz
ce dotykowe po stronie
uszkodzenia, a po stronie przeciwnej zniesienie czucia bólu i temperatury.
Zespołowi temu towarzyszą jeszcze inne objawy uszkodzenia rdzenia
kręgowego, takie jak porażenia ruchowe i objawy wegetatywne.
- Uszkodzenie powrózków tylnych , tzw. ataksja tylnopowrózkowa,
charakteryzuje się zaburzeniami czucia głębokiego polegającymi na
utracie płynności ruchów dowolnych. Ruchy są niezborne,
nieskoordynowane, jednak wyrównują się pod kontrolą wzroku.
c) uszkodzenia dróg czuciowych w pniu mózgu- powoduje powstanie różnych zespołów
zaburzeń czucia, które występują po stronie przeciwnej do uszkodzenia.
d) Uszkodzenie wzgórza- powoduje m.in. zaburzenia czucia cechujące się przede
wszystkim bardzo silnymi bólami, zwykle obejmującymi połowę ciała, oraz
zaburzeniami czucia głębokiego.
e) Uszkodzenie pól czuciowych kory mózgowej  powoduje przede wszystkim
niemożność oceny nasilenia i umiejscowienia bodz
ców oraz upośledzenie czucia
głębokiego po stronie przeciwnej do uszkodzenia, ograniczając się często do jednej
kończyny lub tylko jej części. Ponadto mogą wystąpić m.in.
- astereognozja, czyli niezdolność do rozpoznawania za pomocą dotyku
znajomych przedmiotów
- atopognozja, tj. utrata zdolności do lokalizowania bodz
ców dotykowych
- ekstyncja- przy jednoczesnym działaniu dwóch bodz
ców tylko jeden jest
dobrze odczuwany i lokalizowany
- baragnozja- tj. utrata umiejętności rozróżniania ciężaru przedmiotów.
ROLA PIEL
GNIARKI W IDENTYFIKACJI ZABURZEC
W ZAKRESIE FUNKCJI
UKA
ADU AUTONOMICZNEGO U PACJENTÓW NEUROLOGICZNYCH I
NEUROCHIRURGICZNYCH .
OBJAWY USZKODZENIA UKA
ADU WEGETATYWNEGO
Objawy te bywają różne. Są to :
a) zaburzenia naczynioruchowe, charakteryzujące się zblednięciem skóry, zasinieniem
jej lub przekrwieniem;
b) zaburzenia wydzielania potu, czyli brak pocenia lub nadmierna potliwość
c) zaburzenia troficzne dotyczące głównie kończyn i przejawiające się w formie obrzęku,
owrzodzenia, zmian skórnych i paznokci;
d) bóle zwykle o charakterze pieczenia i palenia, często bardzo silne;
e) różne zaburzenia metaboliczne i gospodarki wodno-elektrolitowej;
f) zaburzenia w prawidłowym funkcjonowaniu narządów wewnątrzwydzielniczych;
g) zaburzenia termoregulacji; zaburzenia snu.