kwiecień 2014/99

12

issn 1895-5355

podatkowe

t e z y u z a s a d n i e n i a k o m e n t a r z e p o r a d y

rzecznictwo

O

PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB

FIZYCZNYCH

Nocleg pracownika oddelegowanego
do pracy za granicą szef doliczy
do przychodu

1

sygn. akt I SA/Kr 1908/13

PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG

Oddział zagranicznej firmy
ma prawo do odliczenia VAT

1

sygn. akt I FSK 353/13

PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB

FIZYCZNYCH

Sprzedaż środka trwałego nieujętego
w ewidencji nie generuje przychodu

3

sygn. akt II FPS 8/13

PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB

PRAWNYCH

Sprzedaż bonów nie skutkuje
powstaniem przychodu w CIT

4

nr ILPB3/423-476/13-2/PR

TEMAT NUMERU

Na rozliczenie z fiskusem
jest czas do końca kwietnia

5–8

PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB

PRAWNYCH

Wydatki związane ze szkoleniami
dla przedsiębiorców z branży
są dla firmy kosztem

9

nr IPTPB3/423-461/13-2/PM

PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG

Przekazanie nagród w zamian
za zdobyte punkty bez VAT

10

sygn. akt III SA/Wa 1704/13

PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB

PRAWNYCH

Opłaty dotyczące wcześniejszego
rozwiązania leasingu firma
zaliczy do kosztów

11

nr IPTPB3/423-436/13-4/GG

w n u m e r z e

Nocleg pracownika oddelegowanego do pracy

za granicą szef doliczy do przychodu

W przypadku gdy osoba zatrudniona wykonuje pracę np. we Francji w ramach 

oddelegowania, to poniesione przez pracodawcę wydatki na nocleg, transport 

czy telefon są przychodem ze stosunku pracy. Jeżeli świadczenia te nie są wymie-

nione w katalogu zwolnień, należy je opodatkować.

Sprawa dotyczyła spółki, która świadczy usługi we Francji, gdzie wysyła swoich pracow-

ników. Przedsiębiorstwo zapewnia zatrudnionym bezpłatny transport, a także noclegi,

opłaty za Internet, telefon oraz posiłki regeneracyjne.

Firma zapytała ministra finansów, czy wartość takich świadczeń będzie stanowiła

dla pracowników przychód ze stosunku pracy. Spółka twierdziła, że nie.

Innego zdania był jednak organ podatkowy, a także WSA w Krakowie, do którego spra-

wa trafiła. Sąd uznał, że świadczenia, które nie zostały zwolnione z podatku, a które

zatrudniony otrzymuje, są przychodem ze stosunku pracy i należy je opodatkować.

− Pracodawcy powinni zwracać szczególną uwagę na to, czy pracownik będzie wykonywał

zadania w ramach podróży służbowej, czy też oddelegowania, a w konsekwencji, które świad-

czenia nie będą stanowiły przychodu – radzi Izabela Sadlik, starszy konsultant w Accreo.

Wyrok WSA w Krakowie, sygn. akt I SA/Kr 1908/13

Przeczytaj komentarz eksperta na stronie 2.

Oddział zagranicznej firmy ma prawo

do odliczenia VAT

Gdy zarejestrowany w Polsce oddział brytyjskiej spółki kupuje towary i usługi na rzecz 

centrali, to przysługuje mu odliczenie podatku od towarów i usług. Istotne jest jednak 

to, aby zagraniczny przedsiębiorca wykonywał czynności opodatkowane.

Spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii utworzyła w Polsce oddział, który świadczy na

rzecz centrali wiele czynności.

Spór dotyczył tego, czy oddział może od takich zakupów odliczyć VAT.

Zdaniem polskiej firmy − tak.

Z takim stanowiskiem nie zgodził się organ podatkowy. Ostatecznie sprawa trafiła

do NSA. Sąd potwierdził tym samym prawo polskiego oddziału zagranicznej spółki

do odliczenia VAT od nabywanych w Polsce towarów i usług związanych z czynnoś-

ciami wykonywanymi przez oddział na rzecz centrali.

Tomasz Hatylak, doradca podatkowy w kancelarii Squire Sanders Święcicki Krześ-

niak przypomina, że warunkiem odliczenia jest to, aby zagraniczna spółka wykaza-

ła związek pomiędzy zakupami oddziału w Polsce a swoją działalnością za granicą.

Wyrok NSA, sygn. akt I FSK 353/13

Przeczytaj komentarz eksperta na stronie 2.

Dla naszych Czytelników przygotowaliśmy prezenty. Szczegóły na str. 2

2

Podatek dochodowy od osób fizycznych/Podatek od towarów i usług

dokończenie ze str. 1

Sąd potwierdził, że przychodem ze sto-

sunku pracy są zarówno przekazane 

pracownikowi wypłaty, jak i otrzymana 

wartość pieniężna świadczeń w naturze 

bądź ich ekwiwalentów. 

Pytanie do eksperta:

Które świadczenia

wydane osobom zatrudnionym mogą

korzystać ze zwolnienia z PIT?

dokończenie ze str. 1

NSA uchylił wyrok WSA w Gliwicach, 

który odmówił oddziałowi zagranicz-

nej firmy prawa do odliczenia VAT. 

Sąd wskazał, że rozstrzygnięcie sądu 

I instancji jest niezgodne z obowiązują-

cymi przepisami dotyczącymi VAT. 

Pytanie do eksperta:

Jakie znaczenie dla

przedsiębiorców ma powołany wyrok

NSA?

Nocleg pracownika oddelegowanego do pracy za granicą

szef doliczy do przychodu

Oddział zagranicznej firmy ma prawo do odliczenia VAT

wykonującemu na polecenie pracodawcy

zadanie służbowe poza miejscowością,

w której znajduje się siedziba szefa, lub

poza stałym miejscem pracy, przysługu-

ją należności na pokrycie kosztów zwią-

zanych z podróżą służbową.

Oddelegowanie wystąpi w sytuacji, w któ-

rej w wyniku zmiany umowy jako miejsce

wykonywania pracy zostanie wskazana

np. inna miejscowość.

Przykładowo będzie tak, jeżeli pracow-

nik do tej pory pracował w Warszawie,

a w związku z utworzeniem nowego oddzia-

łu w Gdańsku to właśnie miasto zostanie

wskazane jako nowe miejsce wykonywa-

nia pracy. Jeżeli zaś jego współpracownik

pracujący w Warszawie zostanie wysłany

na kilka dni do Gdańska, to będzie odby-

wał podróż służbową.

Pracodawcy powinni rozważyć, które świad-

czenia przekazywane pracownikom mogą

zostać objęte zwolnieniem z PIT. Korzyst-

nym rozwiązaniem będzie zapewnienie

zakwaterowania osobie oddelegowanej

albo wypłacenie jej równowartości tego

świadczenia w wysokości nieprzekracza-

jącej miesięcznie 500 zł. W takim przy-

padku pracownik nie uzyska przychodu,

jeżeli jego miejsce zamieszkania będzie

położone poza miejscowością, w której

znajduje się zakład pracy, a pracownik

nie korzysta z podwyższonych kosztów

podatkowych.

Dodatkowo za każdy dzień pobytu za gra-

nicą oddelegowanego pracownika pra-

codawca może wypłacić zatrudnionemu

świadczenie w wysokości odpowiadającej

30% diety. Wysokość będzie uzależniona

od kraju, do którego został oddelegowany.

Wyrok WSA w Krakowie z 12 lutego 

2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1908/13

Zgodnie z Kodeksem pracy w umowie o pra-

cę trzeba wskazać miejsce wykonywania

pracy przez zatrudnionego. Jednocześnie

(na podstawie art. 77

5

§ 1) pracownikowi

Ze stanowiskiem NSA w pełni należy się

zgodzić, orzecznictwo sądowe niemal

jednoznacznie uznaje oddział za jednost-

kę organizacyjną wyodrębnioną jedynie

wewnętrznie, której działalność stanowi

w istocie formę organizacyjną działalno-

ści przedsiębiorcy zagranicznego w Pol-

sce. Rażąco niekonsekwentne było więc

w tym kontekście odbieranie prawa przed-

siębiorcy zagranicznego do odliczania

podatku zapłaconego w związku z zaku-

pami dokonanymi przez jego oddział,

związanymi niepodważalnie z jego opo-

datkowaną działalnością realizowaną na

terytorium UE.

Nie znamy jeszcze pisemnego uzasadnie-

nia wyroku, jednak można się domyślać,

że sąd zechce nawiązać do argumentacji

zawartej we wcześniejszych orzeczeniach.

W szczególności do precedensowego

wyroku Naczelnego Sądu Administracyj-

nego w Warszawie z 26 lutego 2013 r.

(sygn. akt I FSK 493/12), który uznał, że

oddział zagranicznej firmy lub podatnik

tylko zarejestrowany do celów VAT ma pra-

wo do pełnego odliczania VAT od zakupów

związanych z usługami serwisu gwaran-

cyjnego na rzecz jednostki macierzystej.

Można przyjąć, że komentowany wyrok

pozwoli na umocnienie linii orzeczniczej

przyznającej polskim oddziałom podmio-

tów zagranicznych prawo odliczania VAT.

A to w sposób jednoznaczny rozstrzygnie

kontrowersje w tym zakresie, co z kolei

może okazać się znaczące dla funkcjo-

nowania w Polsce oddziałów zagranicz-

nych podmiotów.

Wyrok NSA z 12 lutego 2014 r., 

sygn. akt I FSK 353/13

Izabela Sadlik

starszy konsultant w Accreo

W sprawie rozstrzygająca była ocena, czy

zasadne jest odliczanie naliczonego VAT

od kupionych przez oddział towarów na

rzecz centrali, która wykonuje czynności

na rzecz podmiotów trzecich. WSA w Gliwi-

cach uznał, że w związku z brakiem dwóch

podmiotów – oddział i centrala uznawane

są za jedynie wewnętrznie wyodrębnione

jednostki, brak także powstania prawa do

odliczenia VAT zapłaconego przy zakupach.

NSA wskazał jednak, że w świetle art. 86

ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT w pełni zasadne

jest odliczanie VAT, skoro zakupy związane

są w sposób bezsprzeczny z opodatkowa-

nymi czynnościami świadczonymi za gra-

nicą na rzecz kontrahentów zewnętrznych.

WYJĄTKOWE KORZYŚCI DLA PRENUMERATORÓW

Specjalnie dla naszych Czytelników

przygotowaliśmy trzy praktyczne prezenty:

y

y

Jakie świadczenia szef dopisze do przychodów pracowników.

y

y

Najważniejsze interpretacje podatkowe i orzeczenia z IV kwartału 2013 roku.

y

y

Wskaźniki i stawki uwzględniające ostatnie zmiany.

Wszystkie publikacje dostępne są w wersji elektronicznej w formie e-booków.

Aby je pobrać, wystarczy wejść na stronę:

www. ebooki.wip.pl

w zakładkę księgowość.

Z każdym numerem prezenty dla stałych Czytelników.

Sprawdź na www. ebooki.wip.pl/księgowość

Tomasz Hatylak

doradca podatkowy

z kancelarii Squire Sanders

Święcicki Krześniak

Kup książkę

3

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Sprzedaż środka trwałego nieujętego w ewidencji nie generuje

Wyjaśnienie sądu

Na rozbieżności w orzecznictwie doty-

czącym zaliczenia przychodu ze sprze-

daży nieruchomości wykorzystywanej

na potrzeby związane z działalnością

gospodarczą do przychodu z tej działal-

ności zwrócił uwagę już w sierpniu 2013

roku Rzecznik Praw Obywatelskich. W piś-

mie o nr RPO/676612/11/V/620.1 RZ

prof. Lipowicz poprosiła NSA o zajęcie się

sprawą ze względu na sprzeczne wyroki

sądów administracyjnych.

Rozpoznając skargę, NSA stwierdził, że do

rozstrzygnięcia sporu niezbędne jest prze-

analizowanie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a

ustawy o podatku dochodowym od osób

fizycznych (dalej: ustawa o PIT) w brzmieniu

obowiązującym od 1 stycznia 2004 r. Jak

wyjaśnił sąd, ustawodawca jednoznacz-

nie wskazał, że przychód ze sprzedaży

jest przychodem z działalności gospo-

darczej, jeżeli spełnione są łącznie dwa

warunki. Po pierwsze, sprzedaż dotyczy

środka trwałego. Po drugie, jest on ujęty

w ewidencji środków trwałych i wartości

niematerialnych i prawnych.

Tym samym NSA w poszerzonym składzie

nie zgodził się z poglądem zaprezento-

wanym w wyroku NSA z 25 październi-

ka 2011 r. (sygn. akt II FSK 739/10).

Zdaniem sądu w sytuacji gdy podatnik

w celu osiągnięcia korzyści uchyla się

od obowiązku wpisania danego składni-

ka majątku do ewidencji środków trwa-

łych, to mimo braku stosownego wpisu

sprzedaż składnika majątku generuje

przychód z działalności gospodarczej,

jeśli faktycznie składnik ten wykorzy-

stano w działalności gospodarczej. Sąd

w tym wyroku stwierdził, że brak wpisu

do ewidencji jest kwestią drugorzędną

i nie może przesądzać o kwalifikacji

danego przychodu. Z takim stwierdze-

niem nie zgodził się 7-osobowy skład

NSA. Sędziowie stwierdzili, że co do

rozliczeń podatkowych (mając na uwa-

dze art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy

o PIT) sprzedaż danego środka trwałego

opodatkowanego przychodu

Odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części wykorzystywanych w prowadzonym 

biznesie, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych, nie jest przychodem 

z działalności – wyjaśnił NSA w uchwale w składzie 7 sędziów.

nie generuje przychodu z działalności

gospodarczej.

Pytanie do eksperta:

Sędziowie uznali,

że mimo braku stosownego wpisu

sprzedaż danego składnika majątku

nie generuje przychodu z działal-

ności gospodarczej. Czy nie będzie

to prowadziło do nadużyć ze strony

podatników?

trwałe nieujęte w ewidencji i nie rozpo-

znają przychodu z działalności gospodar-

czej, będą w lepszej sytuacji podatkowej

niż podatnicy, którzy je do niej wprowadzi-

li. Pogląd nie do końca jest słuszny, a to

dlatego że jeśli cena sprzedaży środka

trwałego jest niższa od ceny jego zakupu,

to podatnik nie rozliczy straty z pozosta-

łymi przychodami z działalności gospo-

darczej, tak jak to zrobi podatnik, który

wprowadził go do ewidencji.

Jeśli natomiast cena sprzedaży jest wyższa

od ceny zakupu, to rzeczywiście w lepszej

sytuacji są podatnicy, którzy nie wprowa-

dzili środka trwałego do ewidencji. Przy-

chód uzyskany z jego sprzedaży będzie

przychodem ze źródła, którym jest odpłat-

ne zbycie nieruchomości oraz innych rze-

czy. W sytuacji gdy upłynie 5 lat do chwili

sprzedaży, począwszy od końca roku,

w którym nabyto środek trwały będący

nieruchomością, to przychód w ogóle nie

powstanie. W przypadku ruchomości okres

ten wynosi pół roku, począwszy od koń-

ca miesiąca, w którym doszło do nabycia

środka trwałego.

Odnosząc się do rozstrzygnięcia NSA,

podatnicy wykorzystujący środki trwałe

w prowadzonym biznesie, aby zaoszczę-

dzić na podatkach, nie będą zwlekali

z decyzją o wprowadzeniu do ewidencji

aż do chwili, gdy ustalą, czy ich sprze-

daż przyniesie zysk lub stratę. Nie jest

to jednak posunięcie słuszne, gdyż brak

w ewidencji środka trwałego prowadzi do

przestępstwa skarbowego polegającego

na nierzetelnym prowadzaniu księgi, któ-

rą jest również ewidencja środków trwa-

łych. Jeśli zatem uchwała NSA miałaby być

źródłem nadużyć podatkowych, to fiskus

ma narzędzia, dzięki którym jest w sta-

nie je wyeliminować, bez konieczności

zmiany ustawy o podatku dochodowym

od osób fizycznych.

PODSTAWA PRAWNA

art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z 26 lipca

1991 r. o podatku dochodowym od osób

fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r.

poz. 361 ze zm.).

Uchwała 7 sędziów NSA z 17 lutego 

2014 r., sygn. akt II FPS 8/13

Jakub Rychlik

doradca podatkowy

Do czasu podjęcia uchwały przez NSA

można było zaobserwować dwa poglądy

dotyczące klasyfikacji przychodów uzyska-

nych ze zbycia środków trwałych nieujętych

w ewidencji środków trwałych, a faktycznie

wykorzystywanych w prowadzonej działal-

ności gospodarczej. Zwolennicy uznania

ich za przychody z działalności gospodar-

czej argumentowali, że podatnicy, którzy

nie ujęli środków trwałych w ewidencji,

mimo ciążącego na nich obowiązku, są

w lepszej sytuacji niż przedsiębiorcy, któ-

rzy wywiązali się z tego obowiązku. Dlate-

go też ich zdaniem nawet w sytuacji, gdy

środek trwały nie został wprowadzony do

ewidencji, a był wykorzystywany w pro-

wadzeniu przedsiębiorstwa, to przychód

z jego zbycia powinien zostać opodatko-

wany na takich samych zasadach, jakby

był zaewidencjonowany.

Z kolei zwolennicy drugiego poglądu

odwołują się do wykładni językowej. Uwa-

żają, że skoro ustawodawca mówi o środ-

kach trwałych ujętych w ewidencji, a nie

o takich, które podlegają tylko wykazaniu,

to sprzedaż składników niezaewidencjo-

nowanych nie generuje przychodu z dzia-

łalności gospodarczej.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyro-

ku z 25 października 2011 r. (sygn. akt

II FSK 739/10) doszedł do wniosku, że

przedsiębiorcy, którzy sprzedadzą środki

Wyjątkowy przewodnik

Polityka Rachunkowości w firmie z komentarzem do planu kont

Książka zawiera wzorcowe rozwiązania

w zakresie polityki rachunkowości, dostosowane do specyfiki firm według znowelizowanej ustawy o rachunkowości.

Informacje i zamówienia: tel.: [phone], e-mail: [e-mail]

Kup książkę