Jakie argumenty można przekazać do jądra podczas startu.: Argumenty startowe dla urządzeń peryferyjnych SCSI. Następna strona Poprzednia strona Spis treści 4. Argumenty startowe dla urządzeń peryferyjnych SCSI. Sekcja ta zawiera opis argumentów startowych używanych do przekazywania informacji na temat dołączonych adapterów i urządzeń SCSI. 4.1 Argumenty dla sterowników średniego poziomu. Sterowniki średniego poziomu obsługują takie rzeczy jak dyski, CD-ROM-y i taśmy bez wdawania się w szczegóły kontrolerów. Maksymalna liczba sprawdzanych urządzeń LUN. ("max_scsi_luns=") Każde urządzenie SCSI może mieć pewną ilość "pod-urządzeń" zawartych w nim. Najpopularniejszym przykładem może być tutaj jeden z nowych CD-ROM-ów SCSI, który obsługuje więcej niż jeden dysk na raz. Każdy z tych dysków jest adresowany numerem logicznej jednostki (ang. Logical Unit Number LUN) danego urządzenia. Ale większość urządzeń takich jak dyski twarde, taśmy to pojedyncze urządzenia a zatem ich numer logicznej jednostki będzie wynosił 0. Problem powstaje przy pojedynczych źle wykonanych urządzeniach LUN. Niektóre źle zaprojektowane urządzenia SCSI (stare i niestety nowe) zawieszają się gdy przeszukuje się je w celu znalezienia urządzenia o numerze LUN różnym od zera, a czasami zawieszają także całą szynę SCSI. Nowsze jądra mają argument startowy, który pozwala ci podać maksymalny numer urządzenia LUN, które będzie szukane. Domyślny numer szukanego urządzenia to 0, aby zapobiec problemowi opisanemu powyżej. Aby podać ilość poszukiwanych urządzeń LUN przy starcie, podajemy jako argument startowy "max_scsi_luns=n", gdzie n jest liczbą pomiędzy 1 a 8. Aby zapobiec problemom opisanym wyżej podajemy n=1. Parametry dla sterownika taśm SCSI. ("st=") Niektóre konfiguracje startowe sterownika taśm SCSI można podać w następujący sposób: st=rozm_buf[,próg_zap[,max_bufs]] Pierwsze dwie liczby są podawane w kilobajtach (kB). Domyślną wartością rozm_buf jest 32kB, a maksymalny rozmiar jaki może być podany to śmieszne 16384kB. próg_zap to wartość, przy osiągnięciu której zawartość bufora zapisywana jest na taśmę. Domyślną wartością jest 30kB. Maksymalna ilość buforów różni się w zależności od ilości wykrytych napędów i ma wartość domyślną = 2. Przykładem może być: st=32,30,2 Szczegóły można znaleźć w pliku README.st, który znajduje się w podkatalogu scsi źródeł jądra. 4.2 Argumenty kontrolerów SCSI. Uwaga ogólna dla tej sekcji: IOBASE - pierwszy port I/O, który jest używany przez kontroler SCSI. Wartość ta podawana jest szesnastkowo, i zwykle mieści się w przedziale od 0x200 do 0x3FF. IRQ - przerwanie sprzętowe, na które jest skonfigurowana karta. Odpowiednie wartości są zależne od konkretnej karty, ale zwykle są to 5, 7, 9, 10, 11, 12 i 15. Pozostałe wartości są zwykle używane przez popularne urządzenia takie jak dyski twarde IDE, napędy dyskietek, porty szeregowe itp. dma - kanał DMA (Direct Memory Access), którego używa karta. W zasadzie odnosi się tylko do kart bus-mastering. Karty PCI i VLB mają domyślnie tryb bus-mastering i nie wymagają kanału ISA DMA. SCSI-ID - identyfikator, którego używa dany kontroler do samoidentyfikacji na szynie SCSI. Tylko niektóre kontrolery pozwalają na zmianę tej wartości, ponieważ większość ma ją zapisaną wewnątrz siebie. Standardową wartością jest 7, ale urządzenia Seagate i Future Domain TMC-950 używają 6. PARITY - czy dany kontroler spodziewa się od przyłączonych urządzeń kontroli parzystości przy wymianie wszystkich informacji. 1 oznacza włączenie sprawdzania parzystości, 0 je wyłącza. I znowu nie wszystkie kontrolery pozwalają na zmianę tej wartości. Kontrolery aha151x, aha152x, aic6260, aic6360, SB16-SCSI (`aha152x=') Numery aha odnoszą się do kart a numery aic do właściwego procesora SCSI na kartach tego typu, włączając kartę SoundBlaster-16 SCSI. Podczas przeszukiwania tej karty, jądro próbuje znaleźć zainstalowany BIOS, a jeśli go nie ma, jądro nie znajdzie twojej karty. Wtedy musisz użyć argumentu startowego w postaci: aha152x=IOBASE[,IRQ[,SCSI-ID[,powt[,parity]]]] Zauważ, że jeśli sterownik został skompilowany z włączoną opcją debug, możliwa jest do podania także szósta wartość ustawiająca poziom śledzenia. Wszystkie parametry zostały opisane powyżej, a parametr powt pozwala na odłączenie lub ponowne podłączenie urządzenia jeśli jego wartością nie jest 0. Przykładowe użycie może być takie: aha152x=0x340,11,7,1 Zauważ, że parametry muszą być podane w odpowiedniej kolejności; to znaczy, że jeśli chcesz podać wartość parzystości musisz podać najpierw IOBASE, IRQ, SCSI-ID, i POWT. Kontroler aha154x. ("aha1542=") To są karty serii aha154x. Seria kart aha1542 ma w sobie wbudowany kontroler stacji dyskietek i82077, a aha1540 - nie ma. Są to karty typu busmaster i mają parametry do ustawienia swojej "uczciwości", która jest używana do dzielenia się szyną z innymi urządzeniami. Odpowiedni argument startowy wygląda następująco: aha1542=IOBASE[,buson,busoff[,dmaspeed]] Możliwe wartości IOBASE to: 0x130, 0x134, 0x230, 0x234, 0x330, 0x334. Klony oryginalnych kart mogą przyjmować inne wartości. Wartości buson i busoff odnoszą się do liczby mikrosekund przez jaką karta przejmuje kontrolę nad szyną ISA. Wartościami domyślnymi są: buson - 11us, busoff - 4us, tak aby inne karty (jak np. ISA LANCE Ethernet) miały szansę się dostać do szyny ISA. Wartość dmaspeed odnosi się do prędkości (w MB/s), z jaką działają transfery DMA (Direct Memory Access). Wartością domyślną jest 5 MB/s. Nowe typy kart pozwalają na ustawienie tej wartości programowo, starsze - poprzez zworki. Możesz podać wartość do 10 MB/s zakładając, że twoja płyta główna to wytrzyma. Eksperymentuj ostrożnie jeśli używasz wartości większych od 5 MB/s. Kontrolery aha274x, aha284x, aic7xxx ("aic7xxx=") Kontrolery te przyjmują argument w postaci: aic7xxx=extended,no_reset Wartość extended, jeśli jest różna od zera, określa czy tłumaczenie geometrii dużych dysków jest włączone czy nie. Argument no_reset, jeśli jest różny od zera, informuje sterownik, aby nie resetować szyny SCSI podczas ustawiania kontrolera. Kontroler SCSI AdvanSys. ("advansys=") Sterownik AdvanSys przyjmuje do czterech adresów I/O, które będą przeszukiwane w celu znalezienia karty SCSI AdvanSys. Zauważ, że wartości te (jeśli są używane) nie wpływają w żaden sposób na wykrywanie EISA czy PCI. Mają znaczenie tylko w przypadku kart ISA i VLB. Dodatkowo, jeśli sterownik został skompilowany z włączoną opcją śledzenia, poziom śledzenia może być ustawiony poprzez dodanie parametru 0xdeb[0-F]. Znaki 0-F pozwalają na ustawienie poziomu śledzenia na jeden z 16 poziomów. Kontroler Always IN2000. ("in2000=") W przeciwieństwie do innych adapterów SCSI, ten adapter używa przedrostków w postaci łańcuchów ASCII dla swoich wartości liczbowych. Oto lista jego parametrów: IOPORT:ADDR - gdzie ADDR jest adresem I/O karty (zwykle bez ROM-u). NORESET - Nie ma dodatkowych parametrów. Zapobiega zresetowaniu szyny SCSI podczas startu. NOSYNC:X - X jest maską bitów, gdzie pierwsze siedem bitów odpowiada siedmiu możliwym sterownikom SCSI (bit 0 - urządzeniu #0, itd). Ustaw dany bit, aby zapobiec synchronicznym negocjacjom na tym urządzeniu. Standardowo synchroniczne negocjacje są wyłączone w sterowniku dla wszystkich urządzeń. PERIOD:NS - NS jest minimalną ilością nanosekund w cyklu transferu danych SCSI. Domyślną wartością jest 500; inne akceptowane wartości to 250 i 1000. DISCONNECT:X - X=0 - nie pozwalaj na odłączenia, X=1 - rób adaptacyjne odłączenia, X=2 - zawsze pozwalaj na odłączenia. DEBUG:X - jeśli zdefiniowano symbol "DEBUGGING_ON" X jest maską bitów, która ustawia różne sposoby wydruku śledzenia - odnośnie konkretnych wartości zajrzyj do pliku /linux/drivers/scsi/in2000.h. PROC:X - jeśli zdefiniowano symbol "PROC_INTERFACE", X jest maską bitów, która określa jak działa interfejs /proc i co robi - odnośnie konkretnych wartości zajrzyj do pliku /linux/drivers/scsi/in2000.h. Oto niektóre przykładowe użycia tego argumentu: in2000=ioport:0x220,noreset in2000=period:250,disconnect:2,nosync:0x03 in2000=debug:0x1e in2000=proc:3 Sprzęt na podstawie AMD AM53C974. ("AM53C974=") W przeciwieństwie do innych sterowników ten nie przyjmuje parametrów I/O, IRQ, czy DMA. (Ponieważ AM53C974 jest urządzeniem PCI, nie ma potrzeby tego robić) W zamian za to, podawane parametry używane są do ustawiania trybów i prędkości transferu, które mają być używane pomiędzy adapterem a urządzeniem docelowym. Najlepiej opisać to przykładem: AM53C974=7,2,8,15 Linijka ta zostałaby zinterpretowana następująco: Do komunikacji pomiędzy kontrolerem o numerze SCSI-ID 7 a urządzeniem o numerze SCSI-ID 2 mają być użyte: transfer - 8MHz w trybie synchronicznym z maksimum 15-bajtowym offsetem. Więcej szczegółów znajduje się w pliku linux/drivers/scsi/README.AM53C974. Kontrolery SCSI BusLogic z jądrem w wersji 1.2. ("buslogic=") W starszych wersjach jądra, sterownik buslogic akceptuje tylko jeden parametr, który jest adresem I/O. Ma to być jedna z następujących wartości: 0x130, 0x134, 0x230, 0x234, 0x330, 0x334. Kontroler SCSI BusLogic z jądrem w wersji 2.x. ("BusLogic=") W wersjach jądra 2.x, sterownik BusLogic przyjmuje wiele parametrów. (!!! Uważaj na wielkość liter w argumencie !!!). Następujący opis jest wzięty bezpośrednio ze sterownika Leonarda N. Zubkoffa ze źródeł jądra 2.x. Argumentem startowym dla tego sterownika jest jego nazwa "BusLogic=" (jeszcze raz przypominam o zachowaniu wielkości liter), po której następuje lista parametrów liczbowych oddzielonych przecinkami oraz ewentualnie lista parametrów łańcuchowych także oddzielonych przecinkami. Większa ilość argumentów "BusLogic=" może być użyta w systemach z większą ilością adapterów BusLogic. Pierwsza liczba określa adres I/O, pod którym znajduje się kontroler. Jeśli nie jest podana, wartością domyślną jest 0, co oznacza aby resztę wartości odnieść do pierwszego znalezionego kontrolera BusLogic. Jeśli podane zostaną jakiekolwiek parametry adresowe I/O wtedy standardowe przeszukiwanie nie odbywa się. Druga liczba określa głębokość kolejki (Tagged Queue), która ma być użyta dla urządzenia docelowego, które obsługuje kolejkowanie. Głębokość kolejki jest ilością poleceń SCSI jaka jest możliwa do umieszczenia w kolejce poleceń do wykonania. Jeśli parametr ten nie jest podany, wartością domyślną jest 0, co oznacza użycie wartości wykrytej automatycznie opartej na całkowitej głębokości kolejki adaptera i numerze, typie, prędkości oraz możliwościach wykrytego urządzenia docelowego. Dla kontrolerów wymagających buforów bounce ISA, głębokość kolejki jest automatycznie ustawiana na BusLogic_TaggedQueueDepth_B, aby uniknąć nadmiernej prealokacji pamięci na bufory bounce DMA. Urządzenia docelowe, które nie obsługują kolejkowania, używają głębokości kolejki BusLogic_UntaggedQueueDepth. Trzecia liczba określa czas stabilizacji szyny w sekundach. Jest to ilość czasu do odczekania pomiędzy twardym resetem kontrolera, który inicjuje reset szyny SCSI a wykonaniem polecenia SCSI. Jeśli nie jest ona podana, wartością domyślną jest 0, co oznacza użycie BusLogic_DefaultBusSettleTime. Czwarta liczba określa opcje lokalne. Jeśli nie jest ona podana, wartością domyślną jest 0. Zauważ, że opcje lokalne odnoszą się tylko do specyficznych kontrolerów. Piąta liczba określa opcje globalne. Jeśli nie jest ona podana, wartością domyślna jest 0. Zauważ, że opcje globalne odnoszą się do wszystkich kontrolerów. Parametry łańcuchowe podaje się w celu kontrolowania kolejkowania, naprawy błędów i wyszukiwania kontrolera. Parametr odnośnie kolejkowania zaczyna się od "TQ:" i pozwala na wyraźne podanie czy kolejkowanie jest dopuszczone na urządzeniu docelowym, które je obsługuje. Następujące opcje tego parametru są dozwolone: TQ:Default - kolejkowanie będzie dopuszczone i oparte na firmowej wersji kontrolera BusLogic i na tym czy wartość głębokości kolejki pozwala na kolejkowanie poleceń. TQ:Enable - kolejkowanie będzie dozwolone dla wszystkich urządzeń docelowych na danym kontrolerze zamazując wszelkie limity, które wynikałyby z ustawień firmowych. TQ:Disable - kolejkowanie będzie niedozwolone dla wszystkich urządzeń docelowych na danym adapterze. TQ:<Per-Target-Spec> - kolejkowanie będzie kontrolowane indywidualnie dla każdego urządzenia docelowego. <Per-Target-Spec> - ciąg znaków "N" i "X". "Y" zezwala na kolejkowanie, "N" nie pozwala na nie, a "X" używa wartości domyślnej opartej na wersji firmowej. Pierwszy znak odnosi się do urządzenia 0, drugi - do urządzenia 1 itd. Jeśli ciąg znaków "Y", "N" i "X" nie pokrywa wszystkich urządzeń docelowych, dla urządzeń nie pokrytych używany jest znak "X" czyli wartość domyślna. Zauważ, że wyraźne żądanie kolejkowania może prowadzić do problemów; możliwość ta została wprowadzona, aby wyłączać kolejkowanie dla urządzeń docelowych, które nie obsługują go poprawnie. Parametr odnośnie naprawy błędów zaczyna się od "ER:" i pozwala na wyraźne zezwolenie uruchamiania sekwencji naprawy błędów kiedy wywołane zostanie polecenie ResetCommand z powodu niepowodzenia wykonania jakiegoś polecenia SCSI. Dostępne są następujące opcje dla tego parametru: ER:Default - sekwencja naprawy błędów wybierze pomiędzy twardym resetem a resetem szyny w zależności od zaleceń podsystemu SCSI. ER:HardReset - sekwencja naprawy błędów zainicjuje twardy reset adaptera, który także spowoduje reset szyny SCSI. ER:BusDeviceReset - sekwencja naprawy błędów wyśle do urządzenia docelowego powodującego błąd polecenie resetujące szynę. Jeśli sekwencja naprawy błędów jest ponownie inicjowana dla tego urządzenia docelowego i żadne polecenie SCSI do tego urządzenia nie wykonało się poprawnie od momentu wysłania polecenia resetującego, wtedy zostanie zainicjowany twardy reset. ER:None - sekwencja naprawy błędów zostanie zatrzymana. Opcja ta powinna być podana tylko jeśli reset szyny SCSI i reset szyny powodują całkowite i nieodwracalne zawieszenie urządzenia docelowego. ER:<Per-Target-Spec> - sekwencja naprawy błędów będzie kontrolowana indywidualnie dla każdego urządzenia docelowego. <Per-Target-Spec> jest ciągiem znaków "H", "B" i "N". "D" powoduje zachowanie domyślne, "H" - twardy reset, "B" - reset szyny, "N" - zatrzymanie sekwencji naprawy błędów. Pierwszy znak odnosi się do urządzenia 1, drugi - do drugiego, itd. Jeśli ciąg znaków nie pokrywa wszystkich urządzeń docelowych, wtedy dla urządzeń nie pokrytych przyjmuje się "D" czyli zachowanie domyślne. Parametry odnośnie przeszukiwania adaptera są następujące: NoProbe - nie przeprowadzać żadnego przeszukiwania - żadne kontrolery BusLogic nie zostaną znalezione. NoProbeISA - nie przeprowadzać standardowego przeszukiwania adresów I/O ISA - wykryte zostaną tylko kontrolery PCI. NoSortPCI - kontrolery PCI zostaną ponumerowane wg. porządku ustalonego przez PCI BIOS, ignorując jakiekolwiek ustawienia opcji AutoSCSI "Use Bus and Device # For PCI Scanning Seq.". Karty EATA SCSI. ("eata=") Od późnych wersji 2.0 jądra, sterownik EATA przyjmuje argument startowy, który specyfikuje adres bazowy I/O, który ma być przeszukiwany. Forma tego argumentu to: eata=iobase1[,iobase2][,iobase3]...[,iobaseN] Sterownik będzie przeszukiwał adresy w takiej kolejności w jakiej zostały podane. Future Domain TMC-8xx, TMC-950. ("tmc8xx=") Algorytm wyszukujący dla tych urządzeń SCSI szuka zainstalowanego BIOS-u, a jeśli taki nie jest zainstalowany, karta nie zostanie znaleziona. Albo jeśli sygnatura twojego BIOS-u nie zostanie rozpoznana wtedy karta także nie zostanie znaleziona. W tych przypadkach będziesz musiał użyć argumentu startowego w formie: tmc8xx=mem_base,irq Wartość mem_base określa ilość pamięci przeznaczonej na odwzorowanie obszaru I/O używanego przez daną kartę. Zwykle jest to jedna z poniższych wartości: 0xc8000, 0xca000, 0xcc000, 0xce000, 0xdc000, 0xde000.n Future Domain TMC-16xx, TMC-3260, AHA-2920. ("fdomain=") Sterownik wykrywa te karty na podstawie znanych sygnatur ROM BIOS-ów. Pełną listę znanych BIOS-ów znajdziesz w pliku linux/drivers/scsi/fdomain.c, jak i wiele innych informacji. Jeśli twój BIOS nie jest znany, to możesz podać parametry bezpośrednio w formie: fdomain=iobase,irq[,scsi_id] Port równoległy IOMEGA / sterownik ZIP. ("ppa=") Ten argument przeznaczony jest dla kontrolera SCSI portu równoległego SCSI, który jest wbudowany w sterownik IOMEGA ZIP. Może także działać z oryginalnym urządzeniem IOMEGA PPA3. Argument startowy dla tego sterownika ma formę: ppa=iobase,speed_high,speed_low,nybble Wszystkie wartości oprócz IOBASE są opcjonalne. Jeśli chcesz zmieniać którąś z tych trzech opcjonalnych wartości lepiej przeczytaj plik linux/drivers/scsi/README.ppa. Kontrolery oparte na NCR5380. ("ncr5380=") W zależności od twojej karty, 5380 może odwzorowywać albo porty I/O albo pamięć. (Adres poniżej 0x400 zwykle oznacza odwzorowywanie adresów I/O, ale PCI i EISA używają adresów I/O powyżej 0x3FF.) W każdym z przypadków podajesz adres, numer IRQ i numer kanału DMA. Przykładem dla karty z odwzorowywaniem portów I/O może być: ncr5380=0x350,5,3 Jeśli karta nie używa IRQ, wtedy podajemy 255 (0xFF) jako numer IRQ. Wartość 254 (0xFE) oznacza automatyczne wykrycie numeru przerwania. Więcej szczegółów znajdziesz w pliku linux/drivers/scsi/README.g_NCR5380. Kontrolery oparte na NCR53c400. ("ncr53c400=") Kontroler ten jest obsługiwany przez ten sam sterownik co opisany wyżej 5380. Argument startowy przyjmuje identyczne wartości za wyjątkiem DMA, którego 53c400 nie używa. Kontrolery oparte na NCR53c406a. ("ncr53c406a=") Argument startowy tego sterownika ma formę: ncr53c406a=PORTBASE,IRQ,FASTPIO gdzie IRQ i FASTPIO są parametrami opcjonalnymi. Wartość przerwania = 0, wyłącza użycie przerwania. Wartość FASTPIO = 1 włącza użycie instrukcji insl i outsl zamiast instrukcji jedno-bajtowych inb i outb. Sterownik może także przyjmować DMA jako opcję podczas kompilacji. Pro Audio Spectrum. ("pas=16") PAS16 używa układu SCSI NCR5380, a nowsze modele obsługują konfigurację bezzworkową. Argument startowy ma postać: pas16=iobase,irq Jedyną różnicą jest to, że możesz podać numer przerwania 255 (0xFF), które poinformuje sterownik, żeby pracował bez używania przerwania, aczkolwiek przy utracie jakości. IOBASE ma zwykle wartość 0x388. Seagate ST-0x ("st0x=") Algorytm wyszukiwania dla tych kontrolerów szuka zainstalowanego BIOS-u, a jeśli takiego nie znajdzie, lub jeśli sygnatura w BIOS-ie nie zostanie rozpoznana, karta nie zostanie zidentyfikowana. W takich przypadkach musisz użyć argumentu startowego w formie: st0x=mem_base,irq Wartość mem_base określa obszar adresów I/O odwzorowywany, którego używa karta. Jest to zwykle jedna z poniższych wartości: 0xc8000, 0xca000, 0xcc000, 0xce000, 0xdc000, 0xde000. Trantor T128. ("t128=") Te karty są także oparte na układzie NCR5280 i akceptują następujące parametry: t128=mem_base,irq Wartości dla mem_base to z reguły: 0xcc000, 0xc8000, 0xdc000, 0xd8000. Karta Ultrastor SCSI. ("u14-34f=") Zauważ, że zdaje się, że są dwa niezależne sterowniki dla tej karty, tj. CONFIG_SCSI_U14_34F, który używa u14-34f.c i CONFIG_SCSI_ULTRASTOR, który używa ultrastor.c. u14-34f jest tym (w późnych jądrach 2.0), który przyjmuje argument startowy w formie: u14-34f=iobase1[,iobase2][,iobase3]...[,iobaseN] Sterownik będzie przeszukiwał adresy w podanej kolejności. Karty Western Digital WD7000. ("wd7000=") Sterownik dla wd7000 szuka znanego łańcucha BIOS ROM i zna kilka standardowych ustawień konfiguracji. Jeśli ustawienia te nie są poprawne albo masz nierozpoznaną wersję BIOS-u, możesz użyć argumentu startowego w formie: wd7000=irq,dma,iobase 4.3 Kontrolery SCSI nie przyjmujące parametrów. Obecnie następujące karty nie przyjmują żadnych argumentów startowych. W niektórych wypadkach możesz na siłę zmienić wartości, edytując kod źródłowy sterownika, jeśli już musisz. Adaptec aha1740 (próbkowanie EISA), NCR53c7xx,8xx (PCI, oba sterowniki), Qlogic Fast (0x230, 0x330), Qlogic ISP (PCI) Następna strona Poprzednia strona Spis treści