• ból brzucha (kolka),
• biegunka (diarhoe),
• zaparcie (obstipatio),
• wzdęcie (meteorismus).
Objawy kolkowe mogą być spowodowane:
spazmem mięśniówki (bóle spastyczne),
rozciąganiem jelit,
bólami otrzewnowymi,
wskutek rozciągania, naciągania krezki.
Ze względu na stopień nasilenia bóle kolkowe możemy podzielić na:
łagodne (niepokój, przestępowanie z nogi
na nogę, oglądanie się na boki lub na
powłoki brzuszne),
umiarkowane (o większym nasileniu),
znacznego stopnia - duże (uderzanie
kończynami o brzuch, nagłe upadanie,
objawy szału).
Skutki:
utrata płynów ustrojowych (odwodnienie),
utrata elektrolitów (Na, K, HCO3),
zagęszczenie krwi, hypowolemia,
hipoksja,
zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej
(kwasica metaboliczna),
hipoglikemia,
wzrost koncentracji mocznika w surowicy,
utrata białka (endogenny rozpad, niedostateczne
wchłanianie i trawienia białek).
1.Jelitowa (enteralna)
a) Pasaż treści niezaburzony
- urazowe zapalenie czepca i otrzewnej
- kwasica żwacza
- wzdęcie żwacza
- zapalenie trawieńca
- enteritis acuta
- skurcz jelit ( spasmus intestini, enteralgia)
- zatkanie ujścia czepcowo-księgowego
- skręt trawieńca
- wpochwienia jelit
- rozszerzenia i skręt jelita ślepego
- rozległe zapalenie otrzewnej
- skręt kreski dysku okrężnicy
3. Kolka pozajelitowa (extraenteralna)
- zatkanie przewodu żółciowego
- pyelonephritis
- urolithiasis
- cystitis
- torsio uteri
(w przebiegu np.:)
- choroba Aujeszki
- ostre zatrucia
- ukłucia owadów
- mykotoksyny
(spasmus intestini, enteralgia catarrhalis)
Z reguły dotyczy jelit cienkich, głównie u koni.
Przyczyny: ostre zapalenie jelit, zbyt zimne poidło, nadmiar wody, oszroniona lub zmarznięta pasza,
stany biegunkowe na różnym tle.
Objawy: nagły niepokój, ból przez l -2 godziny, częste oddawanie rzadkiego kału w małych ilościach,
często mija samoistnie.
Leczenie: środki przeciwbólowe, środki hamujące ruch jelit, wykluczyć zimną wodę i złą karmę,
krótkotrwała głodówka.
Zapalenie jelit ( enteritis) Proces przebiegający z zaburzeniem czynności
motorycznej, wydzielniczej i wchłaniania.
Może przebiegać jako zapalenia: nieżytowe ( entritis catarrhalis), krwotoczne ( entritis huemorrhagica), włóknikowe ( enteritis fibrinosa).
» bakterie i wirusy,
» błędy żywieniowe (nagła zmiana, zapiaszczenie, zepsucie itp. paszy, zbyt duża ilość pasz wysokoenergetycznych),
» procesy chorobowe przedżołądków (kwasica, zasadowica
itp.),
» w przebiegu niektórych zatruć i chorób zakaźnych,
» zaburzenia gospodarki mineralnej (np.: niedobór miedzi).
upośledzenie lub utrata łaknienia,
osowiałość,
biegunka,
kał – w różnym stopniu uwodniony, czasem z
domieszką krwi,
parcie na kał
podkasany brzuch,
zagęszczenie krwi
Choroba ma przebieg ostry lub przewlekły.
W przewlekłym:
Kał zawiera dużą ilość śluzu.
Łaknienie jest zmienne, a pragnienie przeważnie zwiększone.
Zwierzęta chudną i są apatyczne.
zastosowanie odpowiedniej diety (dobre siano,
zaprzestanie skarmiania paszami treściwymi i
kiszonkami),
podanie pozajelitowo, a najlepiej dożylnie izotonicznych płynów elektrolitowych (w zależności od stopnia
odwodnienia ustroju i zagęszczenia krwi).
w przypadkach infekcyjnych antybiotyki (gorączka,
krew w kale)
probiotyki
witaminy (B)
(invaginatio intestini)
Przy wzmożonej perystaltyce jelit dochodzi do nagłego wejścia jednego odcinka jelita w drugi. Często przyczyną są zmiany organiczne w przewodzie pokarmowym (blizny, guzy, zrosty). Powoduje to ból, zwężenie światła jelita oraz przekrwienie.
Usposabiająco działa wzrost ciśnienia w jamie brzusznej.
Najczęściej u sztuk młodych do 3 lat, notowane zimą i wiosną.
Występuje przy przejściu jelita czczego w biodrowe, w końcowym odcinku dysku okrężnicy i w jelicie ślepym.
U bydła wpochwienie małego stopnia może występować fizjologicznie, jak też w okresie agonii.
W przebiegu choroby możemy wyróżnić trzy okresy: I) początkowy, trwa od 2 do 6 godzin: nagle pojawia się ból (kolka wskutek wpochwienia), niepokój różnego stopnia (oglądanie się na brzuch, ruchy ogona, parcia do przodu, pokładanie się itp.),
II) posmutnienie, trwa do 2 dni: brak wydalania kału, mniejsze nasilenie objawów kolkowych, posmutnienie, w prostnicy kał z domieszką krwi (badanie per rectum), zaburzenia w krążeniu,
III) autointoksykacja - zatrucie i wstrząs: niewydolność serca znacznego stopnia, zaleganie, zaburzenia świadomości, oziębienie obwodowych części ciała, sinica błon śluzowych, śpiączka (niedotlenienie mózgu).
Wpochwienie u bydła trwa stosunkowo długo, bo nawet 6-9
dni, a wyjątkowo do 2 tygodni.
• Rozpoznanie: obraz kliniczny, badanie per rectum (w dolnej części jamy brzusznej, za kością
łonową, duży kiełbasowaty lub wielkości uda
twór, bolesny przy palpacji -zazwyczaj choroba
dotyczy jelita biodrowego), zmiana zarysu
powłok brzusznych.
• Leczenie: środki przeciwbólowe i rozkurczowe
oraz zabieg chirurgiczny polegający na resekcji
odcinka wpochwionego.
Przeciwwskazane stosowanie środków
przeczyszczających.
Rozszerzenie, przemieszczenie i skręt jelita ślepego
( dilatatio, dislocatio et torsio caeci)
Często dołącza się skręt okrężnicy.
Przyczyny i patogeneza: poprzedzone jest
rozszerzeniem przez gazy, przeładowanie płynną
treścią i gazem osłabia czynność ruchową; ciężar
ciągnie jelito ślepe do dołu z jednoczesnym
pociągnięciem więzadeł (ligamentum ileocaecale);
Postacie:
rozszerzenie z nieznacznym przemieszczeniem,
rozszerzenie ze skrętem w prawo, rozszerzenie ze
skrętem w lewo.
Objawy: niestrawność, objawy kolkowe małego lub średniego stopnia, niepokój, postawa kozła gimnastycznego,
posmutnienie, stękanie, autointoksykacja, niewydolność
krążenia,
zmiana zarysu powłok brzusznych – uwypuklenie dołu
głodowego po prawej stronie na całej długości, napięcie powłok brzusznych (ostry brzuch),
zmniejszone lub brak wydalania kału lub powleczony śluzem, włóknikiem, krwią, wypuk bębenkowy niekiedy z
podźwiękiem metalicznym, pluskanie przy osłuchiwaniu, brak zmian w zakresie pola stłumienia wątrobowego,
badanie per rectum: balonowaty lub rurowaty cienkościenny twór w prawej górnej połowie jamy brzusznej, przysłaniający
nerkę.
głębokie wlewy z ciepłej wody,
środki przeciwbólowe,
punkcja jelita ślepego igłą wprowadzoną do
prostnicy lub punkcja od zewnątrz po wykonaniu
laparotomii, po upuszczeniu gazów zwykle
następuje samoistna repozycja,
bardziej zalecana jest operacja, jak najwcześniej.
(torsio mesenterici)
Dochodzi do skrętu dysku okrężnicy wraz z przylegającym jelitem czczym, niekiedy ślepym i biodrowym, wokół kreski.
Przyczyny: upadek, tarzanie się (przy znacznym wypełnieniu jelita ślepego), zmiany chorobowe w
żwaczu, atonia.
Objawy: przebieg nadostry: kolka bardzo silnie wyrażona, charakterystyczna postawa wchodzenie
przednimi kończynami do żłobu, autointoksykacja,
wzrost tętna i oddechów, śmierć na skutek
autointoksykacji.
Leczenie: operacyjne (zazwyczaj za późno).