PROGRAM WCZESNEGO

WSPOMAGANIA ROZWOJU

DZIECKA 6-LETNIEGO

(wspomaganie rozwoju i zapobieganie powstawania

dysharmonii w różnych sferach rozwoju)

PROGRAM OPRACOWAŁA

MRG KATARZYNA WADOWSKA - SMYCZYŃSKA

Wczesne

wspomaganie

rozwoju

dziecka

jest

pomocą,

ukierunkowaną

na usprawnianie funkcjonowania dziecka o nieprawidłowym rozwoju we wszystkich sferach jego życia, jak również działaniem zapobiegającym pogarszaniu się aktualnego stanu funkcjonowania dziecka.

Za podjęciem, jak najwcześniejszych działań wspomagających rozwój

przemawiają:

- duża plastyczność centralnego układu nerwowego we wczesnym okresie rozwoju dziecka i związana z tym możliwość usprawniania zaburzonych funkcji,

- możliwość zahamowania rozwoju zaburzeń i niekorzystnych zmian,

- mniejsze dzieci szybciej się uczą, są bardziej podatne na stosowane różnorodne techniki,

- rodzice małych dzieci mają więcej sił i zapału do pracy z nimi, są bardziej zaangażowani we współpracę ze specjalistami, jak również we własny udział

w zajęciach stymulujących rozwój, terapii.

Im wcześniejsza diagnoza i podjęcie działań mających na celu wspomaganie i usprawnianie rozwoju zaburzonych funkcji, tym większe są szanse na ich zahamowanie oraz lepsze rokowania na przyszłość.

CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU

Program Wczesnego Wspomagania Dziecka 6-letniego jest przeznaczony

do dodatkowej pracy dydaktyczno – wychowawczej z chłopcem cechującym się dysharmonią rozwojową (wspomaganie rozwoju i zapobieganie powstawania dysharmonii w różnych sferach rozwoju).

Praca z dzieckiem koncentruje się nie tylko na poszerzaniu wiadomości, kształtowaniu niezbędnych umiejętności, lecz również na wyrabianiu postaw społecznych i przezwyciężenia trudności adaptacyjnych. Systematyczna i intensywna pomoc wpłynie korzystnie na jego samopoczucie, wzmocni samoakceptację, zmotywuje go do samodzielnej

pracy. Program opracowano z uwzględnieniem opinii Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej i wskazań do dalszej pracy.

CHARAKTERYSTYKA DZIECKA

Chłopiec uczęszcza do przedszkola „Zielona Półnutka” w Swarzędzu obecnie do grupy dzieci 5-letnich. Chłopiec jest dzieckiem bardzo pogodnym, miłym, lubianym przez rówieśników. Dziecko w nowych dla siebie sytuacjach jest niepewne, wymaga odpowiednich działań stymulacyjnych i adaptacyjnych. Szybko też zniechęca się w sytuacjach, kiedy proponuje mu się zadania nowe, jednak zachęta i właściwa motywacja oraz cierpliwość podnoszą poziom wykonywanych zadań. Chłopiec ma trudności z opanowaniem wiadomości i umiejętności niezbędnych do nauki czytania, pisania, liczenia (nieharmonijny rozwój intelektualny, opóźniony rozwój mowy, zaburzenia funkcji percepcyjnych). Dziecko jest pod opieką Poradni Logopedycznej. Ogólna sprawność dziecka jest dobra.

CEL OGÓLNY

Stymulacja rozwoju dziecka zwłaszcza sfery umysłowej, motorycznej

i emocjonalnej.

CELE SZCZEGÓŁOWE

Stwarzanie sytuacji sprzyjających rozwojowi procesów poznawczych,

doskonalących pamięć, umiejętność koncentracji uwagi, umiejętność

spostrzegania, porównywania, rozwijające logiczne myślenie, wyciąganie wniosków na podstawie zaobserwowanych związków przyczynowo-skutkowych.

Stosowanie ćwiczeń rozwijających percepcję słuchową, wzrokową oraz koordynację słuchowo-wzrokowo-ruchową.

Rozwijanie myślenia matematycznego.

Kształcenie umiejętności czytania, utrwalania znajomości liter.

Kształcenie wiary we własne możliwości.

Usprawnianie motoryki dużej i małej.

W realizacji programu wykorzystam elementy następujących metod i technik terapeutycznych:

- metody: słowna, oglądowa, praktyczna, problemowa,

- Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz,

- Ruch Rozwijający W. Sherborne,

- Edukacja przez ruch,

- Dziecięca matematyka E. Gruszczyk-Kolczyńskiej,

- ćwiczenia rozwijające sprawność ruchową ręki H. Tymichovej,

- elementy ćwiczeń relaksacyjnych,

- terapia wyobrażeniowa (Bajki, które leczą – D. Brett),

- terapia zabawą.

WNIOSKI WYNIKAJĄCE Z OBSERWACJI DZIECKA

Mocne strony dziecka:

- dobra spostrzegawczość wzrokowa,

- dobra sprawność manualna,

- radość, pogoda ducha, uśmiech,

- chęć do współpracy.

Słabe strony dziecka:

- słaby rozwój słuchu fonematycznego,

- niska umiejętność dokonywania analizy i syntezy wzrokowej,

- słaba umiejętność dokonywania analizy i syntezy słuchowej,

- słabe opanowanie pojęć i umiejętności matematycznych,

- mała znajomość liter.

TREŚCI EDUKACYJNE

Treści programowe dobrane są tak, by rozwijały dziecko w następujących obszarach edukacji:

słuchanie i rozumienie mowy oraz posługiwanie się mową,

doskonalenie sprawności wzrokowej i słuchowej,

przygotowanie do pisania i czytania,

kształtowanie pojęć matematycznych,

budowaniu systemu wartości.

ZAŁOśENIA PROGRAMU

Rozwijanie mowy, wzbogacanie zasobu słownictwa, budowanie zdań poprawnych pod względem gramatycznym, fonetycznym.

Usprawnianie analizy i syntezy słuchowej.

Usprawnianie percepcji wzrokowej i pamięci wzrokowej na materiale konkretnym (domino, loteryjka, zabawy w dobieranie, wyszukiwanie, dokładanie elementów, układanki z części na wzorze, obok wzoru i bez wzoru, zagadki, historyjki obrazkowe, rebusy, krzyżówki itp.).

Utrwalenie znajomości liter i cyfr poprzez zastosowanie metody polisensorycznej.

Rozwijanie umiejętności czytania tekstów.

Rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała i przestrzeni poprzez wskazywanie i nazywanie części ciała, układanie i określanie położenia przedmiotów w stosunku do innych przedmiotów lub układu odniesienia.

Rozwijanie myślenia matematycznego (klasyfikowanie zbiorów według wzrastającej lub malejącej liczby ich elementów jako przygotowanie do zrozumienia, że w ciągu liczb naturalnych każdą liczbę określają dwie relacje: jest większa o jeden od poprzedniej i mniejsza o jeden od następnej, dodawanie i odejmowanie liczb naturalnych w zakresie 10 itp.).

Czytanie znaków matematycznych <, >, =, +, - oznaczających czynności porównywania, dodawania i odejmowania.

Rozwijanie motoryki dużej i małej (kształtowanie rytmicznych, płynnych ruchów pisarskich, usprawnianie nadgarstka, dłoni i palców, różnorodne ćwiczenia manualne

– rysowanie, malowanie, wydzieranie, wycinanie).

Stosowanie wzmocnień pozytywnych (pochwała za aktywny udział w zajęciach, w przezwyciężaniu trudności, zauważanie i nagradzanie własnej inicjatywy, jak również samodzielności w różnych dziedzinach na co dzień) oraz zachęty i właściwej motywacji

EWALUACJA PROGRAMU

Przedmiotem ewaluacji są wyniki końcowe, które dziecko osiągnie w wyniku realizacji programu w zakresie zdobytych wiadomości i umiejętności. Dokonana zostanie przed zakończeniem roku szkolnego. Do ewaluacji programu posłużą:

- arkusz wiadomości i umiejętności,

- wytwory prac dziecka,

- opinia rodziców.

BIBLIOGRAFIA

M. Bogdanowicz, Ć wiczenia grafomotoryczne przygotowują ce do nauki pisania według H. Tymichowej, Fokus, Gdańsk 1985

M. Bogdanowicz, Metoda Dobrego Startu pracy z dzieckiem w wieku od 5-10 lat, WSiP, Warszawa 1985

A. Franczyk, K. Krajewska, Program psychostymulacji dzieci z wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju. Ć wiczenia i zabawy do wykorzystania w pracy dydaktyczno – terapeutycznej dla nauczycieli i terapeutów pracują cych z dzieć mi o specyficznych potrzebach edukacyjnych, Impuls, Kraków 2002

D. Dziamska, Edukacja przez ruch. Fale, spirale, jodełki, zygzaki, WSiP, Warszawa 2005

D. Dziamska, Edukacja przez ruch. Kropki, kreski, owale, wią zki, WSiP, Warszawa 2005

D. Dziamska, Edukacja przez ruch. Zabawy z papierowym wachlarzem, WSiP, Warszawa 2008

M. Kwiatkowska (redakcja), Podstawy pedagogiki przedszkolnej, WSiP, Warszawa 1986

E. Kujawa, M. Kurzyna, Reedukacja dzieci z trudnoś ciami w czytaniu i pisaniu metodą 18

struktur wyrazowych”, WSiP, Warszawa 1996

E. Gruszczyk – Kolczyńska, Dzieci ze specyficznymi trudnoś ciami w uczeniu się matematyki, WSiP, Warszawa 1997

H. Łazowska, B. Mikiciuk, B. Moritz, Co zrobić , aby ułatwić dziecku naukę czytania i pisania. Ć wiczenia usprawniają ce funkcje słuchowe i ję zykowe, Impuls, Kraków 2002,

E. M. Skorek, Rysowane wierszyki, Impuls, Kraków 2002,

H. Spionek, Zaburzenia w rozwoju uczniów, a niepowodzenia szkolne, WSiP, Warszawa 1976

H. Tymichova, Ć wiczenia rozwijają ce sprawność ruchową rę ki i koordynację wzrokowo-ruchową , Glottispol, Gdańska 1998

B. Zakrzewska, Reedukacja dzieci z trudnoś ciami w czytaniu i pisaniu, WSiP, Warszawa 1976