Przedmiotem podatku majątkowego może być:
a) całość lub część posiadanego majątku, tj. stan majątku;
b) zmiana praw majątkowych, tj. nabycie lub zbycie praw majątkowych (podatki od nabycia odpłatnego i nieodpłatnego praw majątkowych); majątkowych) przyrost majątku nie związany ze zmianą właściciela majątku (wówczas osobą opodatkowaną jest ta sama osoba).
Najstarsza konstrukcja to podatek od wartości posiadanego majątku: podatki obciążające majątek przedsiębiorstw państwowych (dywidenda) oraz majątek ludności i sektora prywatnego (podatek od nieruchomości
wspólna konstrukcja). Możliwe jest dwojakie ujęcie podstaw wymiaru podatku
netto i brutto. Brutto skłania producentów do wyłączenia z produkcji przestarzałych środków technicznych, netto skłania do wykorzystania maszyn i urządzeń już w znacznym stopniu zamortyzowanych. Oddziaływanie regulacyjne podatku majątkowego na producentów jest uzależnione od tego, czy podatek ten może być wliczany w koszty(oddziaływanie nikłe, bo podatek jest częścią składową ceny i może zostać przerzucony na nabywcę), czy jest elementem zysku (podatek obciąża zysk producenta, jego regulacyjne oddziaływanie jest znaczne i zależy od wysokości stawek opodatkowania). Nie mają istotnego znaczenia regulującego i fiskalnego, bo stanowią jedynie uzupełnienie innych podatków. Źródłem jest dochód (nie powoduje zmniejszenia majątku, podatek nominalny) lub majątek(pomniejsza majątek, więc jest to podatek realny).
Do majątkowych należą: podatek od nieruchomości, dywidenda, podatek od spadków i darowizn oraz podatek od odpłatnego nabycia praw majątkowych (opłata skarbowa), podatek od środków transportowych.