Iwanek Partie i systemy partyjne państw wysoko rozwiniętych


Skrypty Uniwersytetu nr 55OÅ›

S|askiego

Redaktor serii: Nauki PolityczneÅ›

Piotr DobrowolskiÅ›

759736

Recenzent śI wydaniaś

Marian GrzybowskiÅ›

'J if-

il,f ilvJ",'J

RedaktorˆÅ›Elzbieta GiszterˆÅ›

p.?"

s fiÅ›

KorektorÅ›

Lukrecja Wawrzyczekśffiaa

I *.J-JÅ›

t, "A*Å›

lssN 0239-6432Å›

rsBN 83-226-0889-6Å›

Copyright

O 1999śby Wydawnictwo Uniwersytetu

S|askiegoWsze|kie prawa zastrzezoneÅ›

WydawcaśWydawnictwo Uniwersytetu S|askiegośuf . Bankowa 'l2B,40-007 Katowiceś

'l200

Wydun|oll Nak|Ati l 50rg' Alk dll]k 0,0 Ad( wyd 13'5śPodpltr,r.) (1o dItkU I dn]k ukotlcrono W kwl6tntu 1999 r.śl)al)r.r ollrEl kl lll, 70r100, tl0Uś(;6nr 14 zlś

(;/.||ty

M rlrm| Pryw|tna,'u|lF(]'. /rklrdy Poligrrf|czn.śll| |l('.,lI t!,,{4..|09 cIiwioÓś

nr lur-H{r. ,t}, I AI,A, lA<Å›

t$glfl,5 ś5uao@s'ś

Wstep ..Å›

Wanda PON IATOWSM-GROCHALSM:śrEednoczone śKrÓtestwo śWielklej Brytanii i IrIandii PÓlnocnejś

NSK|, Krzysztof ERZCHoWSK| ˆ
Btany ZiednoczoneAmeryki . . . .ˆÅ›Eugeniusz ERZCHOWSKI ˆ

Bogdan LoM | ZW| :Å›

ZWI :śr Republika Federalna Niemiecś

MENDśrFrancJa ...śJrn IWANEK:
rHbzpanlaÅ›

Zblgniew EL:Å›

AndrzcjBlSZTYGAˆÅ›lilmdlaˆÅ›

|wonr

WRoNSK|:ˆÅ›KrntdaˆÅ›


ursJBep)Å›

Partie śpolityczne śtworza śKonstytucje, śuchwetlu jt1 t,t'sltt-

wy, monopo lizuj a faktycznie Å›wy bory,,s a pclr l u nt c öó
t t l t, tl t,

|luorza śrzad, śkontro luj a administrac'j e, kie n| t1 p rztl l -

siebiorstwami śi instytucjami śpublicznymi śo raz śdct'lr l t t-

ja śswobodnie, śjak śi kiedy musimy je ./inansow(|c 'śI . J. Gonzz|ez |]ncitlarś

jest dla studentów Moz,wykorzystywany do uczenia przedmiotów: wspólczesne systemy partyjnc orazśwl|p(t czos po| teZ pomocnicze.ś

Sl
| nc systemy ityczne badz jako materialy
( )d dirwna obserwujemy brak aktualnych opracowan dydaktycznych. Prezentowa-()prucowanie luki wtym zakresie. Zagadnieniadotyczacc

jest zatemtuupelnieniem
pl|rtii i systcmów partyjnych na|eZado wymagajacych stalej aktualizac1i i coraz tośl|()wych sylltcz w zwiaZkvze zmieniajacasie Nie ulega

rzeczywistoscia. watpliwoSci,w 1lrtlccsic ftlnnowania przyszlego politologa problemy systemów paAjnych, śsz.cr,c-wiedzy o nich na|eZado centralnych.

i syrrtctyczrrej Zagadnien

Skrypt zawicra opracowania o wybranej grupie panstw wysoko rozwinietych.party.inc Stanów Aednoczonych, Wielkiej Brytanii' Niemiec i Franc'ji saśmlieertnc tltl grupy systemówwiodacych i sanajbardziej pomocne w fonnulowaniuś

bardzicj uniwersalnych ocen i opisów. Tematyka pozostalych rozdzial(lw

|'Ltw|lych
ztls|ttlu wyscIc|(c.ionowana badz,to braku w polskim pismiennictwic

z powodu opra-lwllli tlil tcn tcmat,badz:ze wzgledu na niewielkaliczbe pub|ikac.ji

o przcdstawia-lye h zl|gt|dllictliaclr. to oczywiscie . Zamlerz.eniem

Nic wyczerpuje calosci autortiwśies| przyg()t(lwatric czesci zawiera.jace.| par-

drugie.i skryptu' omówicnic systcnr(lw
tyirryrh irlllych panstw wysoko rozwinietych.śW zitlrtzelnitl skrypt ma prczontowac formacjc

podstawowc idcowc i polityczllcśW wyllt.ittrycIt rncchaniztny dzialalnosoiapartii' polllieldzy

kraiitc|r, rzadzace zwiz1r,ki
paltirrllli tt lritlistwcIn, zwiazki z systcnrctn tlraz stitlc:

a w szcz,cgólrlosci wyl.lorczylll
l ztltir.ttne ltrnkc.itlnowania party.jnych' w wiclu oprilc()wil-

celchy systcmów /,tlwarLtl
nlaclr rrklrrrrIizitc s;rl:lnia Zamicrzcnia tlyt|itktycztlc.

jit zagnd11iL:1i nic tylko czysttl lrleÅ›

will()ry i lrarlitwcz,c.

lng ti|kzc l]()z|lilwcZc

'ltlt l||,'1N|,,

,1Å›


W a n d a PO N I ATOWS KA-G RO C H ALS KAśrtrrlrltlitlltttlrriś

ZiiJ e GUut,o 3{pÓ!,@ suWJ

@z@f,A@
W!.e!.Ltil.,eD grprtaut,!,ilśs[nl!-,a-.ul-,d.!,il-.PÓ&gil-.ocl8ueilś

||waZ,any powszechnie za ,,k1asyczny'' system dwupartyjny tworzawsprl,lczc-śllttic l'artia Konserwatywna Party) i Partia Pracy (Labour Party).

(ConservatiVc ()htl|iÅ›ôó
r r i tl alaj sze ugrupowania aca aspiracj zas

h clzi a mniej : maj e do ogÓlnonarodowego i e-śgu I'irrtia I-iberalno-Demokratyczna Party) orazpartic,,nac.io-

(Liberal-Democratic
|lttlistyczne'' specyficzne partie irlandzkie, atakZe rÓznc mnic.isze

w Walii !.szkopj"i,
ugrupowaniar.ś|,artic brlyjskie wywodzaswÓj rodowÓd zruchlw spolecznych I{c-

Chwalebnc.j
wrllrrc.ii zaznaczyt' podzialem spolecze stwa nit

l688-1689. Ten okres sie w1raznym
t|wtt tttltagonistyczne Poczatkowo luZne par|a-

ouozy-jrysawlutg9y. śugrupowania
l|lclrlilt.|.lc na mocv refonny wvborczej z |832 r. przeksfalcily ttlrysi

sie w parric;
t tl wt lrz,y I i Parti g-Konserwatyw"a-@a. śWspol uc zcstIl i czi1cśspotecznych, formowA śswojastrukture sons

partie i przedstawialy

w 1lrzcobraicniach
istltierria w slowach' pisrnach Na przelomie

i czynach2. wiekÓw XIX i XX śnasta:ilaśnrriullir,.icclnak utrwalonej parlamentarnei

bez naruszenia struktury - Parlia Libcralnaśzastapiona przezPartiePracy. Uklad ten trwa do dzisiaj3. Spolecze stwo bry-ś',tlstitlit ś

masie na dwie czesci
rcrwittywnc.i tabela 1).Å›

|y'jskic w swo.iei dzieli sie generalnie - zwolennikÓw Pa ii Korr-ś

i zwolennikÓw Partii Prac/ ś(zob.

l l ry ty.i sk i system partyj ny, bedacy czescia politycznego ednoczo11c

systernu Z.i gośKrri|estwa' w wiekszej mierze opiera sie na tradycji i historycznym ewo|ucy.illylllśrttzwtl'itl tra prawa System od ponad

niz nornrach pisanego. wyborczy, obowiazujaoy

l /, rlhszcl.llo.j Iitcratury brytyjskiej na wskazanie zaslrrguje kilka śnajbardz,icj syntc'l,ycznycllśtlainrrwszyclr tlpracowa : A. R' Ba||: Briti,sh Political Partie's, Macnlillan. Londolt l9tll: S. IngIc:śl'he llrlti,tlt l'tu'l.y Basil Blackwe ll. l,ondon 1987;Organi,sation ol'

S,v,stam. tf Politit:al PurliL,,r.,,Asl)ccts
Britrrirr",

I lMSo Å›I 991.ˆÅ›. Szel.zt.i Il' 7,itls Å›Ili,storiulnglii' Wl.oclaw l979.ˆ

1llr1'rz
. ( )lIzwicr.cict||cnicnr tc.i strtlkttlry.icst ustawic|1ic tl, slrli

clraraktcrystyczt]c Iitw |lilt.Ilttllcrltltt.ltycIl
tr hq/,lrrIr'ic |)itrtilt rzad zirsiatla'ja 1lrl stl.rtllic. jit

prrtslrlki1lnyln. twrlrziprr i jcj zwoIcnnicy ict|llr'.i rl1lrlzvc 1lrlśdrrtgtri \vszyscy zwlricr"rni twirrzilnli,

do sichier
I frrtt ,l.l)crrtlovc. lt.Sirurrrl ('llrrlrlirlF!.

crs: lttlnnltu'liottlollriti,\ltl\ilitit,;.I'olilvl'tr.s:i l,),)1,śi.9{l |)lru'r tvylxrtritv r' i opittic svluirr' Wir'lhit' l;r Brrl:,tirrvrt'

rv l()t)7 o ltl'lurtlrlr'i ji ;lolilvt'znc1 j ltrytrrnii
pl$at' Itt'y't rr'1 r' j

y;r,l'

r 1rill'rl.

,rÅ›


I illrr'llr śIś|lrlr|rlrrrI tr,Yl)()'.ttCh*

gltlrrin' rr,

ItlrrtilrśPartia l,iberalna/

l{ nhśl)artia Pracy

l( or rsr.r'tvlrlywlll"lśAllianceś

| |ś197

|l, tH.\ś18,9ś

l" ś'lśtx,0ś30,7ś29,7ś.l (r,

| '1.,JśHś.) -t, -)śt7,8śl'l=|!tśil{. Iś17, Iś23,6śll,||ś1r.llśI0,t{ś

l,rljś4l .lśll{.()ś6,7śIttliśiai Iś'l /,0ś9,0ś|,l1llśl1iś.l('. Iś9,1śl'J" Iślli llś'IH,Hś2,6śl'r: rśl"lś'l(r..1ś2,7ś

I r': rlÅ›.l'l, .l {

lś5r)

,,)śl'ilr.1ś,ll,.lś,t,t,lśtt1ś

lrlfr(rś.t t,,,ś'tH. Iśr{,5śI r, lllślś.ll,l

'l(r, ' 7,5ˆÅ›l', I'l lulÅ›ll,t)Å›I I ..t.Å›l9, rˆÅ›|9 lAˆÅ›() )ˆ

ln /(lztcr'ilśt\,llśl I fr.lślt)'19ś.l l'()śI7.0śll,rJśt9t{ lś4),4śf'| ,6ś25,4śt9t{7śa)1ś3 0,8śf2,6śt99fś4l,tiś34.4ś17,8ś

l |).||l( \! Å›|1rt)(cn|'(I| Å›

:Å›

InneśKonserwatywnaś

+ Partia PracyśIt oś

68,2ˆÅ›1,6Å›68,7ˆÅ›80, lˆÅ›

"t '7Å›

85,8ˆÅ›75Å›85,7ˆÅ›6,8Å›84,2ˆÅ›

.89,6

0,6śroe 8'iś

1)Å›96,1 'ˆÅ›noÅ›q] ?ˆÅ›,| ?ˆÅ›

87,8ˆÅ›l5Å›90,0ˆÅ›10ˆÅ›

89,5ˆÅ›56ˆÅ›

75,0Å›

6,7ś75,0ś5?ś80,9ś4,6ś70,4ś47ś73,lś6,0ś76,2ś

l | 50 lat, sprzy.iautrwalonemu ukladowi partyjn-eEu5$rawa dotyczacewyborÓw nieˆÅ›I'ormu.jaealrcs,|iS ˆ

verbis odniesieri do partii politycznych,

jednak to ich rywalizacjaśnadaic wyborom wlasciwy W tradycji brytyjskiej zasada,iZpartia

sens. obowiazuje
p() wygraniu wyborÓw-musi tworzyc rzad ,,odpowiedzia|ny,, (system of responsibleśgovernment), a wiec dzialajacy dla dobra calego narodu. Wyklucza to rozwiazaniaśczy przeobrazenia

,,radykalnc'' ,,rewolucyjne'', chociaZw propagand zie po|itycznejśtc o|
czestokroc
I)arlamcnt okreslonej na mocy ustawy

brytyjski nie ma kadencii czasowo; z|9|I r,śnic nrozc ona jednak przekraczac pieciu |at, Decyzja o rozwiaZaniu parlamentuśi rtlzpisaniu nowych wyborÓwjest wolnym wyborem premiera. Wplywa nari w oczy-świsty sposclb pozycja gabinetu w Izbie Gmin, Sytuacja ekonomiczna kraju, stosunkiś

i popularnosc

, tllieclzynaroclowc par1ii w spolecze stwie - ,,Premier doprowadza dośl wy[.l
Mcdy, kicdy sadzi, iiiest to najbardziej moment

. Å›(.lrar.akterystyka

brytyiskiego systemu politycznego zostala na gruncie literattlry polskie.i dokonanaÅ›

S.(i Å›r:bothncr:Rzadiopoz1lcjaJejKrolewskiejMosci. ˆÅ›I|/,,l1xilt.:t'sttett'lltllft1xttia|lt,tlt,t,<:'WielkuBr'lltemiu. ˆ

ltl.ittw1rrltr:ltc|r: Warsz'awa |967:A'Prrl,| o:Å›

Gdariskl983;J.Stcnrbrrrwicz: śIlyl v,,l.ll'sIemiaś

1lolit.vt:zne rlz,lllittiet'|lt,lt ' śllct|'

lhlil|tl,l(ll|(ll.It'|,ltl' Wlirszltwa |9t1f; śS'y,slen.v krttjtil, śku1liltth.r./lt':tltr'

twtlt.zi1cit Izlrv (itltitr,,gltllittcl ciclti''' tlllsel.wtticÅ›&lrtiwlltl l)()cZyllal]iil 'iitli i tritllIlrr;t. :.i;ltlIccztlc. lricrzc 1rtltIÅ›

Wygt.ittlic..,l'()1ltlzye.iit. ltit IrlIll||t

I.zac|tt, W swe.i prlIitycc
l.lwi|Lle cZynniki ttrlltlzIiwiiril1cc wybortiw ()rilz L|tw()rzL:llic I.z.at|tt.

wszcllWSZySt-

Nie ttstatlna rywaliZac.ia w l)aI.lilIllcIlcie aktywnoSc p()litycZIla

1lrtt|lt.zytlltrjc
kir:lr |lurtii kaIl.l|)ittliq: w srodkach lllas()wcgo prz'cka,/'||.

oraz perlTlancntna rvylrtlt.cza ˆ
.|.ra
wiosna badZ wczcslla.jcsicIli11św czwartki. od śl993 r. Zjednoczonc Krolestwo podzielone jest na 659 okregtiwśwylrrlrozyclr (constituencies) i tyle miejs9 posiada lzbaGmin1 . ogÓlna śliczba upraw-śttitllryclr do glosowania wynosi obecnie 44 rn|n, aprzecietna frekwencja wyborczaś

Wybory odbywa.ja sie badz pl(lz,l.la

okolo 75%0.śZasada śwyborcZa Wywierajaca najdobitniejszy wplyw rla ksztalt Systcl]lu paily.i-śncgo'.ic' śp?SttheryS|:c_zylillsryrsry-nance1q.. śTo sfortnulowlr-śKqndydat, ktory

ltie |apidarnie charakteryzllje brytyjski śsystem Y'jekszo'selw.zgl.e5|rya
rryyE1any, qawet gdy

tlzyskal 4ajwje1<91aEzbe glosÓw w dany.m okregp, ZQStaj'e
tluyskol ftbkwencji niZ50% uprawnionych, aIc i

mni9j nizszej

!E5,9:c.EF^.:p.yTrzy
(|lrzylllal chocby jeden glos wiecej niz kontrkanQy,.ilat''śW przcciwie siwie do Ia1 w wyborachzlat 1979,1983,1987

poprzednich ' |992ś'v1997 w kazdym okregu wyborczym startowalo co najmniej trzech kandydatÓw.ś'l.rirtlycy.jnie toczy sie zacieta

iednak, choeiaiz o kazde miejsce parlamentarne walkaśwybtlrcza, stosunkowo niewiele z nich (okolo stu) przypada kandydatom z inne.jśpl|rtii niz ta, ktÓra v,ygrala w poprzednich wyborach. W praktyce okregi dziela sie 'ś

(,,niepewne''). (,,bcz-

i ,,fflargina[pe1l

,,beznadziejne''

llH ',pcwtlc'',
okreg ',pewly''

pirt}ny'') to taki, w ktÓrym dana partia tradycyjnie ma poparcie elektoratu i wygry-śwtr kazdc okreg,,pewny'' szans

wybory. dla jednej partii oznacza,,beznadzieinosc''
toczy sie zasadnicza wy-

W okregach ,,marginalnych,, kampania
lxlrcz,a. i,aclnazpart1inie cieszy sie tam zdecydowanapreferencjawyborcÓw;teore-ślye zllic kaZda ich na swojastrone. jest uzna-ś

dltt 1ltlzostalych.

moze przeciagnac okolo 150 okregÓw
wtttlych e,,, chociaZ trwala.

nie jest to wlasciwosc Na skutck-riiigfacjiÅ›

za ,,niepewn
l ttt| rrrlsc i, wy ty czanianowych granic okregÓw, zmian w opiniach politycznyclr spo-ś|ccztttlsci okregi uwazane za ,,marginalne'' moga stac sie w kolejnychś

loka|nych
wylrtlrach okregarni,,pewnymi''

i odwrotnie.ˆÅ›l}ryty'iski system rÓwniez insE,tucje ˆ

praktykuje wyborÓw uzupelniajacych,przc-św przypadku wakatu. Koniecznosc taka wystepuje kilkakrotnic

1trtlrvitdzanych
w ciilgtt |
Poola, Partii Konserwatywnej D' Leonarcl:

.. S|rlwil I.rlt.cla przewodniczacego w 1963 r,,cy|.za

l|t,iIuin Macnlillan. l99l 7.Å›,l)eIiliittnyrll odIiczby

!,,,le'l'titltt,t itt 7'rlrzly' Lorrdon ' s.

1roIityczrryrrrzagadnicnicnrwytyczaniaokregÓwwyborczycl-rwz'alcZnosci
|||ir:liz|\l||ici)w, wiIrttIrl< w gcograliczrryclr i tradyc.ji zajmqie sie pa45twowa Komisja Denrarkaoy.|rraÅ›

(l|rrtttltlrtl'y Nic zirwszc .jcst nlozliwc zachowanie ludnosciowych

(.rrtlltltisitlrr). proporc.ji w okregach.Å›

sk|atllriacy

N1l. w rvybtlrirc|l .l, |992 f. wyspa Wight. na.iwiekszy okreg wyborczy, miala clc|
_23 507 nricszlialictlw.Å›

I l)rl 1lt.zyczyn konicczntlsc wylrtlrtiw nltIcZY:

l ql{ 6l)'l tlticsz|rilrict,lw, a Wcslcrn Islcs, okleg rrajmnic.jszy

ptlwoc|ilil1cych loz.1risania tlzLr1rc'lniiriacycIt stllicrcścl.lrtltkrr t.czy1.llrlrc'iit ltlt s|iillrtlltItr lllt ttrzl1rI

(Illriczqscir'i slitltc|l tlliltlltttvltllic

prlIityczlrc1.ltl),

1lltl.litrtlcttttt,

A..| rrtllt.riz.Wlttszltwlr|9ll9; Ii.Zwicrzchowski:l4/1lrrlv,,uclzctticrhlttttttki1lt'ttlttthtltt',tIt,lttt'.t.,jtlc14ttśIillrlteii rltIz.lt.rIziczctlir.lli1rlz lylttItl

lvvll1czlrii1cy s1ltittvtltvitllie ttltrIlttric

1laflaIrvrlrvv icrllltlt:zcstlc 1lrlsl;r.

I ti,t I tt,t h, n il )h t ( t I t\':t t t,r./r.

tt t ( K ittowicc | ()92.Å›

aÅ›


a:

'4ślr 1lrrl.tii, zllitcztlie ulie|iszc wylrtlrctiwśWyltpl'y śgtlbywiriil siq tlt ltotlslil\\rl(' l)lopitittlttitv l!1

kte tvzlrtttlzitii1c.icdlltlczcsllic zitilltcrcstlrvlrlrtc llirrlyirtyclt, ltlc ślltltlttbrtic ilrliśllśtl|Z ty1l|1111.y Iccz wyhtlt.t.zlt siql czeslrl klltll_

rcgtlIill.l1c' Si1 lrrlwionl nic tylko prtiba sil nriedzy kantlytllttilttli, r w-św itlttych |Ilic/ lr:rle ltl t||it rzi1tltt sposoburozwiazywarria prclblcrntiw' Kandy-śwaIka rla hltsltt i sltlglrś

i.jc:go aktualnych

,.śpn11ill ncgatyWtla, |]astilwiotri1 nlt ,'ttiszczcltic.' 1lrzr.:ciwttika, irrIrt1a rrit'Ir tlsrllry l.lardz
rt, lrl|rrl .iuZznaczace ny, chtlc walkabardzo śrcaltra, wallil1 tl wIirtlze.ś

rEÅ›

lll

tl\'lt.tlttt. chcacy przebojemwejsc do najwyZszychkregÓwwladzy.P':azś

llll śIlrllilYcY.

1Å›/,

+)śrr 1'ltt ltv w tlkregu moze zbudowac szerokie spoleczne po-

att\ clcputowany

, 1rrr1lttIitt

r=Å›

li: tllil 5\vol('l ii tut wiclc lat.Å›

l|!rlr lrltt'l

=Å›

( ienetilltrit, zpllirszirniil w wyborach jest prawem indywidual-

kandydatury

.ślrtrl\vo

:l

wylnaga' aby _przy wyborze doIzby Gmin:miecÅ›

i|l|||. lelllll|L 1rtltl.tv-hit

1rrtIityczlllt

E

zśItlttIinltte il. Il.t|.l|| I)rtlocdura doboru kandydatÓw rÓzni sie niecoś

ItlIllIltI 1rrrIiIvt'ztlc'j.
11 ;r.pirIlt\ it zttlilttlY tlkrcslone partyjnych i w utrwa.Å›

liltr.Il. sl1 w statutach

|ll|E'| l li 1titt
EśIr.ttir lt lt l.tttttIvtIirlilrv

It 5cIr,l.r tlokonuja przywodcy organizacji lokal-Å›

-'\l\l:i||.ll

It. lr.rIttlt|. ttIittlrr. ;',riIr';rre udzielac wyrazLnego
111,1, t lir|.'tit ttlil l'izr.lcgriItte jakÅ›

a-.tt}r | |.tIlttl||tf ||ltIliZa poparcia. ListÅ›

zllaczcnie zarÓwno dla kandydata,

IrrrIr.1 |'.{tIl.iIt(.g{' ˆ
i rllrr \r'llrntr ,,pr'\\'tt]'ttl" stosunek ˆ

lr\1 W śrlktl'gqu tllt'tvltlit politycznego konsensusuś

tv ztItl|rycitt Wladze centralneÅ›

gl| ,,tIit'lrr.\\'ll!.tll.. tIl(|Zt. tv\,r!ltlltlt' tnandatu.

;ltlttlilt,
kilzr|t.; lritvttlt.i Iisty. lttt'lrych ostrej

lli||||l Ill('\v.|rlzt1 li;lct';ltIlle lrit * po bardzo i wni-ś|iIlrvt.i sr.Icke 1i śtllttit.szt.zilil1 rlsriIl jako potencjalni kan-

ttitztliskit rtlz1rittt.ywanych ˆ
tl.yrlirci plzvszkrsr'.ˆ

rtit
( )lrtyruallly wick osohy roz;roczyrrirjrlccf o uzyskanie mandatu,to

starania 3545śIrrt' W rlit:ktrirycIl zllcta.icst tnic.iscowc ptlclrodzcnic' w innych wreczprze-

tl|ciwttie . l(cgitlrlalIlc przcsady lzatlkrl ujawniajasie wAnglii' W Walii i Szkocji pra-świc nigtly llic wygrywa osoba spoza rcgionu. Przyna|eZnosc

religijna kandydata nieśtldgrywir rrl|i poz.a Irlandia PÓlnocrra. Jcs|i chodzi o preferencje kandydatÓw na po-ś

przedstawiciele śzawodÓw śprawniczych ś(we wszystkichśprrrtiach), tlattczyciclc (glÓwnie Partia Pracy), przedstawiciele wielkiego bimesu (Par-ślirt Kotlscrwatywna), śdziennikarze ś(wszystkie partie), farmerzy (Paftia Konserwa-ś

sltlw, ttl sa (o nirjczescie.j

tywlra). W l)artii Pracy najczeSciej wybierani sa dziaLacze zwiazkowi, śale rÓwnieiśgtirllioy] w wiclu śwypadkach nowi kandydaci pochodzaz środzin śrobotniczych, aleś

wyksztalcenie i czesto tzw' wolny śzawod' PartiaPracy oraz

1lrlsiada.jajuZwyZsze
pitrtic tzw' trzecie o wiele czesciej wystawiajakobiety i przedstawicieli mniejszo-Å›

sci ctnicznychniZPartia śKonserwatywna. śosobistazamoZnosc kandydata nie jestśtlbconic warunkiem śniezbednynr dla kariery politycznej - partie pokrywajawszy-śsikic śwydatki śkampanii śwyborczej (a poniewaz rosnaone ścorazbardziej, od wielirślat sa clyskutowane projekty zwracariia kosztÓw śwyborÓw z funduszy pub|icznych)9.ś

w czasie kadencji. liczba wyborÓw uzupe,|nia.iacychznacznieśzrnrrf irla. 7cb. C. C o o k, J. R a m s de n: By-elections in British Politics. Macmi llan. l,ondon I 973.ś" Zob. M. P into-Duschinsky: śBritish Political Finance 1830-19110. linterprisc:ś

Irlb tyttrlrrrnych W okresie powojennym

Anrcricarr
llrs(ilrllc. Washington D. C. l98l;D. Lconard: śPayingfor Party Politic,s. l,ondon

Macmillan. 1975.śIritt.tiit wystept1jc kosztÓrv wybrlr w tllt sl
przeciwko przenoszeniu pltlistwa,Å›(|1}l.ycIlcZi|s()wy lrrlwicm wobcc mnicisz,ych IilrltllstlwycIlÅ›

Ktllrscl.wiltywnc z,r,asac|y
systcnr dziala na jej korzysc relatywnic sl.txlht,lw

l0śinrvcll Illllii.ś

tttier|lt. IttIt.Is('()\vvrlrtIc1rtlttlwanym-elektoratem.Wokre-śi intcr.-ś

1rrrlIii1 |i.i Ill/}.\\.l|(|t'l saczesto abstrakcyjne i dlatego mogabyc rÓznie wykorzystywane

tttrysclw)

Óś

7)Å›

Partia Konsenwatywna Å›

\śi',

gr_:i_lt15'!1tvl

',-(_c. _ ";Å›

-tÅ›

jako partia nieideologiczrra,.ja|
jest czestokroc okreslana

l)artia Konserwatyr,rlrra

ttl

pll|(izl tcndencji, partia, ktÓrej politykaodznaczasie elastycznosciai zdolnoSciaprzy-śHttlsowania warunkÓwpolitycznych i spolecmych. Konserwatynnbry.śta)

do bieZacych

go dwa nurty: patcrnali-śIrlś

lyiski nigdy nie byl formacjamonolityczna wspÓltworiryly

ulÅ›

$tyczny i libertariariski - indVwidualistycznyto. 7JÅ›

-Å›

-i

rÓwnieitradycyjnanazwzlśv

l)olityczne koncepcje konserwatystÓw (okreslanych

prct()wanc. w specyficznym jezyku, akcentu.ia-

Argumenty sazazwyczaj wyraZane
tradycji narodowej, wartosci i niepowtarzalnosc

angielskiej kultury

cylrl ciaglosc
role rodzin-y, sie jednoczesnie jednost.

wolnosc

i instytucii; podkreslajac akcentuje
ochrona wlasnosci i gospodarka

a.be,zwzg\edna prywatnej
ijcgtlÅ›

ki. Ri'wii"osc wo6bc ii"ibw

t.q.zasadJi idee spoleczefrstwaorganicznego
przy .akcept1gj! Systemu politycznego, Korony

woInoryrr(owa odzwierciedlajaee

cwolLlcyjnegg..{g-?.w.Eu ist'n'|ejacego
i Kosciolall.Å›|)anc statystyczne wskazuj 4 Ze od korica lat siedemdziesiatych

do Partii Kon-śzr6Znychwarstw spolecznyclr.

Pocl-

naIezaiglosujana.niaobywatele
sll|wowiL najszersza grupe jej zwolennikÓw stanowi szeroko rozumiana klasa srcd-śrri.rr przcdsiebiorcy' meqelzero\dcie.kadtaur?L4nic_?a-]-|*d-zi[ffish zaw<1dclwr2ś

t|clwittywnc.j

,|irrrlycy.inym

oparciem jest dla tej partii rÓwniez ziemiatistwo i wielki kapital.śW sl.crzc finansowania partii te ostatnie grupy udZGIaa jdj-Wddtndm*pobarciaśllrylZ to przez darowizny i clotacje,badz' poprzez organizac.|cś

w sposÓb posredni
rpolccznc, np. British United Industrialistl3.Å›

|., Nitiszcrzc.i na gruncie śliteratury śpolskiej śideologie śidoktryny śomawianej śpartii śprzcdstawiilś

A' Z ie lllr: I|,sp lczesny konserwatyzm brytyjski' Warszawa śl990.ś

ll śf)irtrz.M.Oakeshot:OnBeingConservative.In śIdeologiesofPollllc.r. Ilds.A.dcCrcspignv,ś

,1, (' rorr i n. Oxlbrd śUniversity Press. Oxford ś1975,s. 2349.ś

s.9l-9(r'śsw()ici kasy' ('zylri11

r/ Nirinowszc claneprzytaczam.in J. Dearlove, śP. Saunders: śIntrodut:tiott...,

|. |'fi|wtl nic wymaga, aby partic podawaly do wiadomosci publiczncj sta|1 ltlÅ›

zwyczlljrlwo' Np. wplywy Partii Konserwatywncj św śl990 śr. wyrrosi'ly () nrItl Iirtrltitv.

1rtllrat|

It.r|ttrt|i ˆ
ZgrltIlric Z tlstllwil Z l 9(i7 r. (Conrpanics Act) przedsiebiorstwa nrusz,a t.tlt:ztlic ˆ

i l.irnly pttblil
wy'Zsl,a 'jcst w tlillt ttwitIrlczttirltlit'
icst wiec zttricnltlwlltra' rlllttc ||u|t-l, )t'yttttt':'tt111111

e krrzrllr rv;rIltllt ltit l
tlzvskrlil1' ( 1lf l|llltItt'ttl

pulrIiczlur czyic 1rtl1rltrcic 1rltrtic ˆ
lr.('llll('lrtll Å›lttrttlttlr'ˆ

I\trlle,t Å›,s.\l',('ptttt,tttln),'(ut,lltitttin.,,ArtAttllttitll(t'vlcrr"'l()xlirrrlll()()l(litl ˆ
tul ('rtttlrnl[olitr t' llt ilirlr l lt',lrrt ll ll l ir l' rvr l l )ˆ

l' lrt' r, tlÅ›


|'lrt'Iilt ttzltlt'ic czltlttktlstwtl irrt|ywiclttaIIlc rv llttltch osictrltlzicliilltycll ltitlcZaloÅ›

,i:‡Å›l llliIitlrl tlstl[.l|l.

iÅ›rIrr Ittc; 1ltlttlltI ˆ
I'il liir rlziirlit rru podstawic statutu, zwanego "'l'he Rules and Standing Orders g!ˆÅ›lltr' NltIltlltltl lIrritltl rll'(]tltrsorvativc and Unionist Å›As'S'pcia1ip!'', ˆ

a nadto wedleÅ›

=trlttvt'It tv e il1gtt wio|<(lw zlvyczi1ow i tradycji. Trzy śzasadntcze czescitworza

zślr \.lr\.rll
Iś1r.t1rr t;1 l tr,' |r

lIr lr.l.t l,itl tltlscrwatywna:Å›-('l'hc Parliamentary Party);

.ial‡Å›I I ! trrl'r |;t I'itt llttllcttltltrril
-! | | tlirr ti iirilwa ( | llr. Nrrligrrirl of Conservative

I )nion and UnionistAssociations);Å›

11 hluu ( elllraltrc (('e llltitl Ol'ticc).śEś. | ar r! Jl. tttrrllt1 1,11111,

lrdr't'll.l stosunkowo silnawladzezariwno śformal-

1ltlsiltt|lr
zśrr+1. l rl 1lIih!r|llt \,It'ltt znacznie powazniejszaniZprzyw1dcy

1ll} 'l .l Il||l(|| tllirlllistcgtr.
=ślitritlr Ir ||:li||t I llrrr lllr. ltrIt'lil rr,t'lltt.tlr sii's1lrlsrticl

czlonkÓwprq!'cji-EelleEentgmeJś

I lrr ‡clochodzi

a‡Å›lltIt|\.ltIl l'||||i||l\. zvrvtitlztwir w przypadku roSnacego

.l cll,lr,il lt|||rl ;lr
|l||||lItl,IlIiti|e.t|:t;lrrltl1l.;1 ;lt zt.zIitlc:ritastanowiskiemjegonajbliZsze-

|||lt\\.'ll|/(l|lil ˆ
Hr rtlor tFtllrt. tltlrlltt lislolllttlzic 1990 r'16ˆ

n5lrtltlltr ltr llllt'lfi('t'rv
l trrlrt |''|l|'l|l|i'tl|iltltrl l,;tllr.zlt1Ittrtjr.w l'irrtii KonserwalyYyneidomiAqlac4

1ir Ilrrr|\.r

;e ( .zItlrrIrltvit.

wwiekszosci zawodowi

Il.||| t'|gll|t!|l||| 1lltt.Ilttuctrtu,

li||ill'.|!ll'\,|||i ltl|/\,(
t.. ll./ l}jl(.lIl rr'trrktI srlllll w bczposrednimkontakcie

lttit,:iiet.v ze:
\! tt( /,\,\vIlil\, it|(|tl(tl|(||l/ll|;1 t|ccyzic partyine. To sposrÓd

1lrr!ttYr ||| ‡l'(|f('slillilcy

:ilt{':..ll) ltititslrllllit'jszc nichśtveIttlrIzl1t'Yt'll tv sliIlttl Izlly l,rllrlriw) |iclcrformujegabinetcieni.

1rlIltzs1lrlslrit|

;llttrltv
j-Lg,,k.bench Members,czy|i

tlzicIi si1' tlitlr't'w'Jillt,tt.!,rtr'll
birl.t|zir.j rl t|ltlzszyIrr staz,u, zasiada.|acych

. śNi"l.,''',ltIltie ltirkr''iit

w pierwszych la-

1lrrllllitlcrtlltycIl,

]1l.lsIriw
z Iirw tyIrlyc|l. lltu'li-llt,tlt:h,,l r=$::P:L.t

Mcmbcts.ulw9rzvl! u Å›|2

..witcIl i 1lrlsl(rw
l922 (Corrrrllittcc I922), kt(tr.y g|tlsotll sw9gqp!?cw.odnlc11ceE9-YraZ-a9pi!19j?9śrcgtlwych prlsltiw. Korllitct odgrywa istotna role w wyborach przywÓdcy śpartii,śa takZc w przckazywaniu na forum par|amentu nastrojÓw śspolecznych.ś

' Å›l,lnia ajtlwAest. ‡AratE-Wa!!' Jel*sg-

I(I &dge%a-Elqwar:xze:rpt.regpyry"en

r.u., o fu .,. n.1 ‡.o'!py-

n r o

n j ::rg*::-l Å›!.gjL.Ig"@9'9y Å›

wrriir wlasne ziazdy.śt śnada C.qi'uto-r-te,ntral Unii Krajowej, kgzdy =og.eg]"ybor-

Council) w k1orqi
(.Zy11]a5reprezentani_ÓwJq."49 jE.9!9lsl-Ó00-czj!NÓy-gpgly-h,eia.

jljudg.a"g
cc sie raz w r-oklr st11oy!9kolo obrad .ujac}ch

w LondynEE-gze(uty*e l50 osÓb,
c t l d admini stracyj lia wykonywan

a j est pr zez tzw. po d-

wa lrlgryBioiacapraca śkonris;e dffiiE'egÓlnych śzagadnieil: administracji lokalnei, kandydatÓw par1a-ś

|A organisalion of Political Parties..., s.17.Å›

kobict, śgt'ul) lzw. śMlotllrll śhrittst'ttvitlyslrirv ittl. Zlttllttti!'tlt llnii ś1c:ll /

$teltllrr.ltyclr,
UtrzytllirItic stltIc.j lttl1.rIz}' 1litrIalllclllltl'|)il

Iitlcl'clll i Ii.rr|
wyllliitrly ;ltlgIl1tIilt.". ˆ
I'r.'r' t t ) r ) l'\' ˆ

Itrk i rr r i lllilstllll i cz.lonkowsli i tll i (,r1r', )ś. śl}iurtl ś(lontralncr(L.cIrtrlt| ( )|llcc) śzlr'jrlrtl.jc

sie sprawanli śorganizlcy.itlyltti ślrlr 'ś

contralnynr. Jcgo śdzilrIllIltlSc śptlz-tls!a|J.Pod scislakontrtlla liclcrir, |itrir'1'

tl7,r.:zc[rIu ‡llÅ›

,l,ar wno.prz"*uonii'a.cgo, jak iwlz,lli{!!yc św. RiLrrtl dzicli

llliitrlLtIc ‡"9fz..e..ar1rt

badan kontaktÓw l11asowcg()

n|e lla clcpiitamcnty: politycznyclr, ze srodkarni l)rzc'śktlzrr i clcpartament politycznaaktywnosc calcj partii. l}irlrtl

wyborczy,organizujacy
jcst Å›()dpowry9z:q]"\.e^r*:a

9'{garr'ip.a9je.-d"o.ro.ozny.c.h.ko.nfe-r-encj!.partyjnyc|l|/'
Ich zadaniem jcst wyraZit.

W ktlrll.cicnlich bierze udzial okolo 4500 delegatÓw'
ttic swoich okregÓw w istotnych kwestiach politycznych' udziclanic li.

1ltlgIadÓw
deluwi ,,rad'' i opracowywanie rezolucji. ostatni przywÓdcy party.jni ' śEdwart|ś||cirtll, Margaret Thatcher i John Major - przywiazuja do wystapieó na konlcrctl-ś

w licznych posiedzeniach znacznte wieksze znaczcllicśtriz przyw dcy dawniejsi. Bezposredni z nimi kontakt mazlagodzic imagc si|llicśt ra I i zo w anej i zhi er archi zowanej or ganizacji'ś

e iirch i udzialu ‡roboczych

s c c öó
t t

r ,Z,'

w partiach dziala wiele ugrupowan

Niozalcznie od tej struktury formalnej
sie zapatrywaniami na|iczne kwestie tak dalece, ze uprawomocniony.icst

tlir1cyclr
W ramach ostatniego nurtu dziala Klub Ponicdzial.

p.'it'i.t na ,,lcwice'' i ,,prawice''.
Monday Club) oraz Grupa Seldson i Krajowe Stowarzyszenie na Rzccz

kowy {'l'hc

Grupa Rcftlrtrl

WtllltttSci. W nurcie umiarkowanym miesci sie m.in. Torysowska
('l'lrc'l'ory Reform GrouP)18.śPartia wydawala sie znacznie bardziei,,idcologicz-

W Iatach osiemdziesiatych ˆ
prowadzona przezM. Thatcher zyskataw publicystyce miano ˆ

nrr" I,trlityka "rcwo-ˆ
Prawicy''. l,o.ˆ

thatchcryZmu'', a poglady dominujace w partii miano ,,Nowej
nirrJiriac lcgitymacje demokratycznadzieki wygraniu wyborÓw w 1979' |9tt3śil9t{7r.,partiareaIlzowal'azasadesilnegorzAdu@)'
p.pi.e...-aEq1e-1-a.

Iur:.ii

etonomicznynr libcrali-

1ul-l,r}t,ifuB8.q:'K*s*"sygggeg9*E!ily\u

.Zlltic, Å›

i rygorystyczllc.i

.ji roznych gaEzi p-rzemyslu ktlrr-

,uu,l.-]ioE'nli;, p''ffit śtego}.ibgramu nieicdnokiot-

napotykala

lj.ofil'*'ii6affiuslli'"v. gnj..ealizacja ‡
od ptl.

;i;* śy *|i'cciw śziviazr.ow zawodowych. Stanowisko rzadu oscylowalo

glr1tlriw calkowicie prawo istnienia ruchuzwiazkowego w paristwic cltl

lrcgujacych
jedynie praw pracowrriczych.

uznajacego
jakiejkolwiek polityczncj dzia-

xtrllrrlwiska ich podmiotowosc w zakresie

nie uznaje ˆ
ItlI i zwiry-kÓw ˆ

l)urlil l(onscrwatywna i nie akceptuje

trtlsc zawodowychl9.Å›

l5 Dol965r.liderbylwybieranynadrodzepoufnychkonsultacjiczolowychdzialaczypartyjnychˆÅ›w czasie pozostawania par{iiˆ

parlamentu. obecny system opracowal sirA. Douglas-Home ‡tllt

i czlonk(lw ‡iplZc|z,icrlliIttt

i PartiiPracy odbywjasie wc wrzcsrlirt

wladze' wydaje sie wielu mocno kontrowersyjnyÅ›,, K.,,.|..',].'il.[ll.ilii K.,lrscrwatywne.i

w o1roz,ycji. w chwili, gdy partia sprawuje ‡zlriritlrril1

Zastosowany ‡w kttlrych to miciscowrlsciaclr siq

lJout.ncmtruth

nad wotum zaufania dla premiera w lonie wlasnej partii.Å›|l| /ctllIl||l w llllrcl<1lrlo|. lrrb Brighton,

oznac,laon wszak praktycznie glosowanie ˆ
rfrrstrtlrr:zllic ccntlt ltorrl'crcnoy.inc i zaplcczc lrotclowc'ˆ

rviclliie

I,iclcr ‡podlegac corQcznei reelekcji, ale nie dopelnia sie tego obowiazku, dopÓki cieszy sie onÅ›tclrZc: ,\l''r/t,lll

ktlnservltt|.|lztn ‡l)Ilt.l|'llt|'

1rowirrien ‡lI Ztlll. A' Ziella: Å›W,s1x,llt'zt,srt,v, b|.vI.||i'\ki.'.; i I,lltI!(Å›

i parlamentarnej.śocl l975 r. i na czele gabinetu ocl l979 r. I'oc1 lnllltll',.ttl,lI,it,thit,iI]t.'l,tttttii..,Stut|iaNittlll|'tllityczllycll''l()t,i(l'rlr.l'

oczywi stym poparcicm frakc.i

koliicc |990 r..

|., M. ].hathcr stala na czclc partii ‡,l,ltt,llt'ct,lit'tltttlttt|,(ll!|l,\l|'t)lll.\/.l/r,' Å›|()liX.

l,'A Å›(iltttlllIe: ‡Å›Mitcrtri||ittt Å›Il,tlttcltlirllr' ;,11111|1;11

pal.tii,' rtaliltzywa|ir

siel l<',1,5,, _ ,,kolektywna podswiaclolrlosc

wtlllcc zltl.ystlwuiaccgo spolecznego ‡,/,n,it1:ht \N'. Å›||,t,,lli,t llt|,!ttttttt !ultl Å›t,,tIl,ttttt

l)|l|,l||||,(t

krcs|iIi ‡I lcirtllincÅ›A Å›/,ie|lrrl Å›:It||\,ll!t||'!.ll,\'lir/t,tlll{, l,()ll||,|':,'Il|'||t

|)rocL:s tcn i sylwctki protagonistriw R' A tl t| c r.s tl |\.',l!)lltl ll(,l,'

z'tlticttic

1lI.zywt'rtlztwtl. ‡ll

^,h ślrllltl'ltttl/l,t/ritl'lt,lttItttll||)'\lu,\,||lr.rIAZir;llilWr'rIlItwl'|i\,!;11'..,;111';1||)|i\

l,otttlotl

l.)śllool' Ittrlrlisltilttl. l()()Iś

aÅ›


'|.luttcItcr.yztll

WicIkie'i I}rytlrIrii tlkl.cs l.ity2.,.
h()|licc |()()() w gos1rtldatI.cc kryzystlwc. Spole.

1rrzyllitisl tIzicsiecirlIctlli ;lttls;le I,odÅ›

r' wysti1pi|y.jcdllak liczllc z.iawiska

t.f(.listw() llyIrl z,lllecztltlc inflacja śnickoóczacylni sie sporaIrri

wzrasta.|aca wokÓlśZjcdnoczoncgo KrÓlestwa do WspÓlnoty śEuropejskiej, a takZe

wc.iscia ˆ
ttIt.zi|tlttrvtllt)|)c ˆ

1ltrlllIctlttt

Z wprowadzcnia podatku poglÓwnego, gospodarki wydatkami pu-ś

Il|tr.u,ttvltti wybrany

i cltlylll stylorl śrzadzenia' Na śprzyw śdce partyjnego Zostal

w wiclu sferach zmienil polityke rzadu'w ś1992 r. zmniej-ś

!j.ll||t|| krlpit|li do zamkniecia w obrebie pa/rstwo-Å›

| |v|ir1rrt r ;irl'tl 1lt't.rlticr

/ l I r|rl |() licz|l{,' przeznaczonych

i\'cp|| ||l.itisll Coal i zapowiedziano zwiekszonapomoc paristwa

llllr.r|lltelltrltslwIr ˆ
tr r eItt l|.\.\\.l(.!!|!| |'tltrirrrrliltrr.y, tll). l)rzy przebudorl,ie infrastruktury i promowaniuˆÅ›,.t.llltrt ltt.' W ..|\ ||| t It. t l|ll'tvltlt.lsliic. program poprawy efek-ˆ

j'' prcmier przedstawil ˆ
l1ttttrrlr rltt.r szliriI i szpitali po koleje i policje22. Wystapil rÓw-ˆ

l r.ltt;!.1ltt|rItr It Å›rltI ˆ
Ilil.l l|*l|r.ttl |'t.zl,lltsrlrvr.l:tl'', ˆ

ar.ti'l|\t'it w ktÓrym ludzie powinni byc ocenia-

'.!ll||t|+'t
iti lt. ' r1 *gIEtltl !l\\.tlif. ltIrlIlrrlst'i a nie wedtug pochodze-

Iltl tt'ltlt|/tltlt. i pracowitosc'

l.rlllrttt;iktrtl S|it|trIlri1 clcrnokracje-zdaniemJ.Majora-

ltl*l' rJ\. lu.t'h{|||l||l tzt|trlrvi1

rIl.t i Ill.||\.t z.ttrlllci, moze sie rozvnjacÅ›

i tertll:utt

tl|lit.lllrl|'l Irrl.rt!lrt. lt ..|rtlIr't rv |itt'lIych.icdnostka

rtfÅ›

lrr|rlrNtit1rrl lIitlitl :tq'l|/||ll'||l{tt|rl

.tztl1llllIii:zirrilwtlrttltlktryna'jakipoliEkamiAÅ›

1rtrr.krlrlaIr |\tt!tll.'trvitl1,r\,lli1 la.

tr. lllttIte tt, 1rllt.li1.rlgriIltrlttittrldtlwa' Jako lider pragnal ˆ
r /\,t. ltlZ|lt. rIrthIl.}'tlitlltt. l)|.()gfllIt] szcrokiego elektoratu.ˆ

It.lttIt.ttr.1t' | |)l(}|x'||(rvviIc t||a
( )l)(.(.|||r lrtlllse|'rVllIyWIti| ;rtlwazlry Jeden

|,itlllit kryzys tozsamosci.

;lt'zccIlrlc|zi ˆ
tlrtt'l ltl lr.lrtIycy l()l.yZlll, c|o kt
jlry |)|.ilF'llIlllycZlIy ˆ
t.yzttl s;ttlIecZlly, w |
wiilr.il spclniania ˆ
cy.ilrycIl i ttpic|
tlraz, funkcjonowania Wielkiej Bryta-Å›

nii w ralnach Wsp ślnoty Europo.jskic.j. Drugi nurt reprezentujaneoliberalowie, post-śthatc|rerysci '- zwolennicy śskrajnego indywidualizmu śpolitycznego śoraz wolnegośrynku i przeciwnicy ś,,federalistycznej" Europy, sterowanej przez,,socialistycznychśbiurokratÓw'' z Brukseliz3. To śztlZnicowanie śpogladÓw w lonie partii nie ulatwiaśliderowi śprowadzenia konsekwentnej polityki śrzadowej, ale nie musi teZ byc inter-śprctowane jako objaw slabosci. Przegrane v\rybory wmaju ś|997 r' wykazA śjednakśznieohecenie elektoratu do tej formacji i poglebily problemy śkonserwatystÓw. śCzlon.śktlstwo spadlo do okolo 400 tysiecy osÓb, a ich przecietny wiek to 62-65lat. śNaś,'t'iczdzie partyjnym w czerwcu ś|997 r. John Major śustapil, a nowym śprzywÓdcaś

zostal William śHague (36 lat), brak doswiadczenia przywodczego śnadrabiajacy śau-ś

tc ntyczny-m entuzj azmem śi wi ara w dzi ej owa ro | e konserwatyzmu.ś

20 P. R' śddel śThe Thatcher Decade. How Britain has Changed during I9BOs. Basil Blackwellśl,td. oxfbrd l989. Sylwetke M. Thatcher przedstawiaA. BiIik: śPolityka, poli|ycv. Warszawa |992.ś2l W gospodarce bryty.iskiej ciagu negatywne. W l 99l r. produkt

w da|szym wystepujazjawiska
kririowy brutto w stosunku o 2,5 o/o, I %r do

spadt do loku poprzedniego w 1992 r. o por-rad w stosl.rnku

(/Å›

Partln Pracy(The Labour

tr*tl. )Å›

sie u schy,l|byly to przedc wszystkinl śl.wit1'lki zaw9-{-o-y-e*.(lrgdeyyl,,, licdcrit-ś

W rozwi.ia.jaoym X IX rv' l.ttclltl wystepowaltl kilka silÅ›

1ltrlitycznych;

r' i .|.rl.

ejn Stlcjald-'cu.g.Lra*gzna"'6"oe"ia]".D^.c.ll9cr11i9 1.88l

"|9gs.-.*|g*)'p:y.:-t":]":--w

r śReprezentowaly

wtlrzystwo trabi{9[eJE.abja'n's^g'ej-e!y)-Z,4939"*9-.y^ tltrc

'19s1

tt1Zlte ocllamy m'sli i socjalistycznej

socjaldemokratycznej W l!9J.l. Kei:*l;liut|icll|w()IZyl Partie Labour Party). W l899 r. KongrcsÅ›

NiczaleZna Pracy (Independent
lwir1zk wia.wb.d6E1c 9-re.[i.ff"9-:{9i,.rff's ocharaktc-

uc|$Ei]l *iiip.9jiirc!1iiij ˆ
rzc nlbotnidzyrii.,.fu] r. na Londynie dotyihcziis ˆ

sqo konfere-ngji*w wszystkie dzia-ś|ajr1ccorganizacjep'-6T{c*zffi ffi eW-Kffi śgej]f zip.ourRc-śplr.zcntation pj?y-jel? Party.

C9r''p-i!1"il. Labour

.}Y".l2'0s'"r'*q"r'ganiza.-cj"a"..1a

.:3.?*e

Wprrl-śwtlt|zolrtl polityczny i przyjeto Statut' na podstawie ktÓrego par1ia dzialaś

W lq l g i. wprowidzono - obok zwiazkowegg*-*gl'l'qn]
program
"'l'llc Clonstitution and Standing Orders of the Labour Party". Od tej daty Partiaśl'lttcy, pozostajac zwieku śorganizacyjnym

w scislym Ze zwiazkami zawodowymi,śwyslepu.ic

jako niezalezna i silna reprezentacja po|ityczna' Wzrost popularrroSciśi ztlitc:zcnia w zmeczonym wojnaspoleczeristwie do przegrupowallilr

doprowadzil ˆ
w llryty.iskim systemie parryjnyrn. W wyborach 1922 r' Partia Pracy zaieta drugicˆÅ›tttie'jscc ugruntowala jako glÓwrry ˆ

i w latach nastepnych swojapozycje oponent Par.śIii Ktlnscrwatywnej, natomiast Partia Liberalna stopniowo tracila swÓj elektorat2a'śt)artia Pracy powstala klasy robotniczej i przez wiele lat sktl-ś

jako reprezentant
pirrlir swoja uwage na wprowadzeniu polityki odpowiadajacej interesom tej grupyśn1trl|c:cz,nc.j' wyborcze. Wrazze zmicnia.|iy

W niej tez glÓwnie znajdowalapoparcie
eyrlri sie warunkami spoleczno-gospodarczymi, (potcnc.jal-

wzrostem klasy sredniej
lre i klicntcli Partii Konserwatywnej) zmniejszaniu sie klasy robotni.

i ilosciowemu ˆ
czr1| (tzw. blekitnych kolnierzykÓw) partia poszerzala swoj prograrr1, ˆ

'W ten sp9s('!1śr.yrlkrrla spoleeznycfmniejszosci etnicznyclr' drob-

popraci-e.rowniez-inrwgh'grup
, flye h ttrzedrrikow kolnierzykÓw), rolnikÓw, ludzi wolnych 13wod(1w

(tzw. bialych ˆ
_TliTiia Å›i poprzez zNieVi Å›zawocltl-ˆ

uznajeld$!-!y!1ff1]E3-E9-91yg._llsy'syalne
wc. ()hccnic na|eZy tysiecy skladki indywidualnc. Dal-

ao osÓb placacych
"ieia00

gae 5.1 tll|n osÓb formalnie na|eZy do Partii Pracy poprzez zwiazki zawodowcˆÅ›t,r,es(. iest przeznaczona na fundusz partyjny25.ˆ

ich sklal)itt1ia |)rac'y rÓZnyclr ˆ

sklaaas.lezluzngr}galieJ_b-aE.E{eracji ugrqpgwari. Zy!,VśhÓw i sttlwai:1.yrziijiz-e;*z913-_:3-o11j.)y.organizacJach poszczcg lnych

gartrin.r1n
do ktÓrych jcrlrroczcsrric

przy-

('kreg(iw wyborczych (ConsiiiuaT'Lapour śParties),
lla!cZ'l e zlotlkowic indywidualni. organizaoie okregowe sa kicrowanc przc7, cB./,c-Å›

l99lr.Wko ścLt|99fr.liczbabezrobotnychwzroslado2,9lmln(10,3ol,z,atr.udnionych)'|>tll-, .' Il' ||. ś('rlIc: ś7lr,l}t.iti'ylt śI'alltlttt.l'ut'l'l,. śl ś[;,t,tttt,litlning l,ut,tit'i1lttltlt..l, /)r,lllrlr'l.ltr't,. ()xIilrtI

l'ek,s|,kltśltt ti's i tt t tt..', s. 43 9.śIlltivcr'siIy śItt'css' ()xlilrt| śl]l,'yl|,islill l>ttt,lil l,rttt,l'' ś.N: śl'ttt'Iit,'ltlt'jttltlrttnlhrttIrt':ttt,

l tv'l,lv |()77; A, śZielllr: ś1
rr M. O s t r o w s k i'. \'ov,r t tlo kru ju dziec' iitstwu.,,Polityka" 1 993. rrr 1 4.śbW r,1 rl, /t rt t,,\ t, I tt lk I ! ) I ) tt hl':. t t t,. WirrSzirr.Vlt | ()l{2.ś.. l{cIlrcieztlstatlricIlkonl.crcncjipartyjnych1lrzcdstawilM.ltylrrrrczyk '. śl)ittlcrlt'r|rltt|rtll;Itvic||i|||/,()|'!:|llli'\lltiltttttll\lltItt'ttll,tttItl's śIt) śl.;ttltzt.;lrltIltttrr|;1t/||;ll.lIltl\.ś

w.,(iltzccicWyIltlr.cze.i'.Å›'s

I r)r)f{.

rr1. I,śdl!r llrtrl(l\\, nlrr,l,r (r tlrln śllrrllrv śrr, lr)t) | tśl'1

t.lś2,1 llirtltt ś

tÅ›


()tl lloczlltlirr l'ru'l \' \\'\':;lqp()rvirly

islrticrrir ii I'rir( rv lric'j lriznict' irlcolol:,icznr'śStltlltlwii1c ktltlgIrllllt.r'itl lt,lztl1 tt1ittl1lrltvltti, lilr.tlltt I'lrlliir

(.rllltlrlittt:c)cZtIwi}śi ;ltllityozrlc. t'It llvIil Scie liie

l\tIl\,\VY'lt1lltt'ltl1lltl'ty;tlyziriilitlttt'ettIt'tt1e:lwrlii1tlziltllrlrltlscgliltvrrictrlrkltrrr1lltttiiIlxcctttivc

Ni'ii.,,,..t

r*,.],',ii., l
w|r,..,,,..*.,y,.t rldnlicnnych soc.jrlistyczn\r'lr, nlallisistowsliiclr

l(rlr.ittwy liczl 2() cz'l!r]r-

tt,vllrrtt,z'c|'

w,Ionic rozwinietcgtl

lx)sTczcf "'1'""i'"tii ś'llt'i*t'*vtl] ślt':l'l'::t śs1ltlleczclistwlr i w cctttt.tlltt.icl'tl

itlrryt'lr l)ziala.|ac |ilr1litalistycZl]cg()

rtl.lYrvttr)s('ril

rrrrrl i:t" i':t::l]:,;-i,;\^rbnil<'tliltg-qgL

ll.Ltii l'racy, systcmu politycznego, prz.c't. l{rr

przechod'zila caly wick XX ślicznc przcobrazcnilr.

sklutt *.,ll"i)ri,i,,tcr (7)' clclcgat.tg[t:

rv *.'..

t*r.^v,

t'rganiz'atiilcrct-towych

clclcgaci przebudowy niejcdnokrotnic sie chwytliwc

r|ykalrie |rasla ustroju okazywaly

,,,*t"lt'*ytl;'iiti' l'racy w 1lItl

;tvii1z,l'r'rtv z Partiil i I nytsg-

,t"*"tl'sz''trych

pagandzie wyborczej, niemozliwe jednak do rea|izacji po objeoiu wladzry.

lr rnl(xlriczn*y.fr,'.t"i"*Ji W 1llrrtii

/*f "rrr"i^.ii Å›

podzialy

zilwsze wyraznebyly na,,lewice'' tlstrc s1"ltl-

.',''lu.;.',.JJ)).]l'iil".'",',.,.i*.,.]i,.':',^l:]r]i:}]5;:l,l;';}TJ]ffJj]'nNffi

i ',prawice',,ZawszeteZtrwaly

ry ideowe o poszukiwanie wyrazistej ,,ideologii labouryzmu"21.ˆÅ›l, i ôó
r r r r l r.l t' y' r l .,., t nlffi Å›W specyficznych warunkach, w jakich odbywaly sie wybory w i945 r., I,itrtiltˆ

l I r
'':*lximff:' | :ijr{ill,,jl il,;';.,lolt=Å›

na dcpqloya-Å›|lracy odniosla spektakularny sukces, tworzac rzad po wygraniu wybor w z rllrj-

rvylxrrctt"l; 1]] śkanclydaci

p,r,rv

o""Jn*i. oraz.
wiekszaw XX wieku wiekszoscia( W ciagu pieciu Iat tr.rrtIśa

l B6)' nastepnych pod.jela
rea|izacji oczekiwari powojennego spolecze stwa - serie politycznych refbrln itli1-

:;i,l;l:l1:.Yrul#óP

lllillrlli.T;!:Eiy.i[{l,*}'f;

:s*'';:ffi

systcrnowl-q9':i:;i;"oo;;]*'"r.u cych w strone interwencjoniznu paristwowego i stworzenia pa/rstwa opiekuriczcgtl.

I)zieki oplacajacyc!:!!4

|..,,u.,.,".,.l.,wych

(1945-l950,1964-|9]0,19]4-1979) labtltt-

rch iila zitrownośW okresie sprawowaniawtadzy rzady

plyrlrc

i,.,.1,.'i.i...''.'i[l.,st,wodpowiadajac.y.=n:'-.-'^"].

wszystkirn

uparistwowienie przc-


j;-

jl;|, '' ryl:ll'"*ania myslu i Banku Anglii; wprowadzily -

kluczowego, transportu teZprograny uboz1lie

* ill lrilil,',*:'JiJ:t1;:ii:1iil.'.'

sluzbe pozostaje
W 1atach I919-1981optowala Wielkiej Bry,tanii

ezc i zreorganizowaLy zdrowia. od śl979 r. partia w opozyc.ii.ś

za wycofaniem z EWG,.jcclIrrl_

l[:i{T*TJ#:i#l

t

I,t;::'lll:';:]iiiii:Tl;liitti''l.::*lJ"Jffi

go' podcj mowan

polityczne ttronnym rozbrojeniern neuklarnym i wycofaniem wojsk NATO z terenu kraju. Nl

r.c: y, t,'r'n utt'*un;;;;;*T:

t,. r r i i I'

w 1981 r. uchwalono alternatywnej gospodarczc.i

konferencji program strategii ('l'lre

lllll.iillifi

przyjmujac

Alternative Economic Strategy)' Wraznie lewicowaopcje polityczrl11.

;i:-#ilJrTt:X:lx*T:tf#1*fi,kT:rill(pu'u"n'l

) wui"i-""i;: Å›,:l:::z.kutywa 1l,arlia-Å›

l1l.c-Za-śspowodowalo w szeregach partii - odeszli z niej bardziej zachowar,vczy

to rozlam

l,irrty |.49*qdz,-lggly1.aa'

), t.'t.',"i izb parlarucl"ltu;

l ,ltIlrlttt nko*i. obydwu

)ail" ;" -.m#H" .;'J:;y{illśpo|itycy. W latach pÓzniejszych Ówczesny lider partii. Neil Kinnock staral sie wi.-

.'.,,'.,n.',,,""i.'fp_il.rlT*L"z.'u

||leIllllt.y ; l ;9;',i ;;9i

l c zl t i e r t tl l g,()' Zy :ff lraoowac nowe jej oblicze - zlagodzlc tendencje lewicowe' nie przeclrodzac.jcc|rllr|i

c c J"#'i

p r'.śna pozycje zajmowane przezinne partie. Istotnej zmianie ulegl progratn w za|it.csie

il ,* ;il i ffil; il ;'i'rn

,l1 .:#JFlj "u

jednostronnego neuklarnego

i::u:#,'mm*.: znajdujeśpo|ityki obronnej, gdyZ postulat rozbrojenia budziI grrlz..,.

czeSto

r-iacrparryjny

wyborcy. Zmiana postulatÓw polityki podatkowc.j

przccietnego w zakresie i s1lI.lltv

ll*;*:lx1il,l1;;t;;;"i"p.'y':u.v"t,",i"i"n. Å›

wewnetrznych spowodow ala z ko|ei o dej Sci e z part1i dzialaczy l ewi c o wyc h . .l c tl öó
t t r l.Å›

siewcclrtrl.n.,koniiktumiedzy.tu,,o*iil.i.*parlamentarzystowawytycznymt

socjalistycz-ś6&snie Neil Kinnock wzmocnil pozycje lidera' przeforsowujac na konll.rerlcjik.lrl l.crr:nc.ii arsanizacie.,towarzystwa

' Å›. '.ll^^-allie organizacje:

ro1no3kie l9*":';ili;;j,J;i"rco*śwJ991r.powrÓtdodawnej zasady wyborupra.rvodcyprzezfrakcjeparlal-lrclltarlll1r'.

l,racy saafiliowane

|,rzy l)nrtii ,{*Po.oo"uni"

i l1zk ., ) iil,' o,, * ś#il śg"!|$:fi : ffi ]i-* lw\azk\śiak Partia Konseryalywna, tak i Partia Pracy stara sie odwolywlrc clrl

t r e. z,w i,,* t, ",yrl

l,arty) i inne zwiazki typu spśBlcgo narodu, reprezentowac interesy wszystkich grup spotccznych' a nic tyllttl

.i..'.;i;.':;u'"c

Rezultat, sie osiagnac' ˆ
zltwtlrltlwc. Å›Zwtazkc:wZawcldowych(TradeUnionˆÅ›

wasko pojetej ,,klasy robotniczej''-' jaki udalo ttl zwiekszclrieÅ›

.t^;^^.,nh.lnKnnpresU

oddanych na partie glosÓw z 27 w 1983 r. l(najnizszy w hisklrii

|lczby ,60/o rczultat

1

N"l::lniejszeznichto:Zwiazek

jlll;li.ll'T*:1.i;l*:ffJ$'#i,".;

. śandślPrrrtii).do 1992r,Zakladanego wzrostll

l987 r.t34,4o/ow

(Transport 30,\o/ow wplanach czltllt-

..'l; i nouotn,to* N"*w"lifikowanych Å›

Maszynowe-śkostwa indywidualnego do l mln nie udalo sie iednak osiagnac, |,tl 1rrzcgrltllycIl

Zlr wod o wy',.,,'" o:;;;;fu Å›

* l' a.a"o"'ony śZ#;kilbotnikÓw-Przemyslu śi na nowego lidera .Itllrlra

- r Niewvkwa-śwyborach w 1992r. Neil Kinnock ustapil wybrano Stllitllit.

( i c t r c ra l W o rkc rs,) il śek Robotnikow

" E;si"'"*i1.'F ,[}ii];il śZw\azek

ga tn""'l iJ'" i;; ;1- Krajowy

go ( A trritl i';;;;"i św"'1{11,.1.nion),

."o Knowledge and ISclial itt l'olilir',s.'l'ltr l'tttltlt'ttt

r7 I-1. B. śCole'. śThe British Labour śParty,..., ttl

i r',rr.:-rr.r.,ii*"!,"r Ernplovees)'

iiIili.,wi.,.'ycl, [J"ion of Public (]ttrvirtl,lt|'l'rlttrlrlrll()'/l

(N"ti;;;;l ldellltl!:'y.Ijcls.R.Bcnewick,R.N.Bcrki,B.Parck|r'ccorgcAllcllillttl
l),,,,.'.\vrril(ow clccyzie wylltlrtt Iitlcr.ir przcz |l'tllctr1itlrll sl*|irtIlril1t.t'l;te

cIclitrlt.s|iie. rr',l().'',

'""illJ' ';.';li;;;;" śrx w śl9lJl r.' 1ltltliettl

j0(fr

zrvilqzlir!rvzirrvorlowvclr, li:rlic.ji i l0(r. śrlt'lt'l',tlrrtt

rlllzr.rlsltrwicicli lltzt'rlstrnvir'icli llrttllttttr'lllittttei

,,,,,,,,,';ll'll);,lJ:llllilll.ll':Jllli;llifii,filli"lliitllillil:,.i,,.,ii*,,'T::*''''"''l';

l,,,lrttlirrzllctrcntltry.ślroltlftcllr śt.l Il śllśll

Itlt.ttilt,l)titcy' ! | l|"||,llI Å›\ \\',rlr Å›(i\\ Å›/\\I.l/l\o\\\( ˆÅ›r l,,rtu1llrilrr ˆ

rvyl,,,r.ut'clr I'rtttlltllo

ll :

/lll('lllr l\()lrl('ltll(

rll()( l,/,t,

\\'\'l)lrlirll\'1

I (r śi ;";t;" ś"1'l ś'

l,n, l

l=r|"illl,Å›


,:

-

!Å›

lÅ›:,-Å›

tÅ›

.=Å›

tlsicrtlt|zicsil1lycIl

W llrtacll t|rltIlrt|'()\\(t Ix'|;|\vlIv sie.tv,,ccllll.tlll)'" t|()\Vc t|lifttl)()
rvttlliit. lccz l
lltlrzliwc,

party.Jlrych
wplywu lla istnie.

llr.z.t,olrrirz(.nrit llic wyrr,,lu.l1,

'ii]i;il,liill',i.i'llii:j.nhJ'I,lil-

;r.t|llitk jacy systclll

,.,u,o.,,."ii,l|.:,';;:i,5;'l;:lll]]i ly, t cl c gc lt t e ztly 1rl.ilśl)ltlt'\,i||\,.

sympat i e' rl()w()cZcs|

powszeohna i.ic.l pro.Å›.|a|<.juz

acy wsportrniano, t|rl

W zlruclzaj plrrtii w l9tsl r. tltlszltl I.tlzlalrlu Nlr

z,rttuicrzcri w lonic Partii I)l.acy.

cllugotirl.,wyc-h

z|laZzaco;;l;-l;; ślktttck sprzccznosci

rryclr latach ',-'.,i.'ne ś*.]].Y1..s w 1-lt.zcltltno-śideologicznych opuscila.|a

grupa polityk w ,,pracowi[-VcIl,,,

* Å›;;y: l1rtia

bylych

grtllllu na najbliZsz" ],ra1.1zia|clowal...*i' p"p""i" śklasy r0botniczci (na sliutekśtv Iyln ozterecli ministrÓW i tzw. Dek|aracji Limeliouse oznajrnila ptlwtlIirllicśwyru punkci., n'u"unu"" ||nr|ii Socjaldemokratycznej (Social-Democratic

"lmuttraclycyinc śParty)' WkrÓtce do ugrlt1-l
.kono*,."nylni9uv

zcrrr !r"l.T'lTji.i:ffi'J;,1;il przystapilo W l982 r. pirr.tilr

i an lillil'il1 Ji[i;!;śll|tt kilku innych politykÓw, rÓwniez konserwat}lvnych'

29 deputowanych

'r 1llsiadala w skladzie lzby Gmin.

ji,rlff"#l;l,,i,1:;;;;.'powiirchli,wie.i:.icstil'artia

sojusznikiem

ëðîöû½µÄ„źµ°Å‚łó
inlty;l#:3.11
nie dcljdzie J" ś*t".l,v' ślccz jt.sli sie ztllicni, czyśNaturalnym SDP byla Par1ia Liberalna. Dla jej przyw
I)avitlllÅ›

1,l..cy sie nie zmieni,3u,,'igay śStecla nowo powstala jawila sie jako konkurent, ale i potencjalny sprzylllie-

partia ˆ
i.'*.rl. to nadal Labour Party? Å›'..^.:f^.^iA .whrlrczvln Å›Zap.opoll()wal Ncw La-Å›rIlcl)icc wyborce. Znaleziono wiele plaszczyzn ˆ

w walce o ,,umiarkowanego'' rl,sptjl-

'l'ony w programowvm.qranife:"i"";i'1",1";i'il:'illlobcc:

Blair sp.lcozefr-śr|ziirlania

i ogloszono wspÓlny program. obie partie wyraZaly

w nim poparcic d|lr

lr rl i c n i.

i lt t r z y tlr idci spoleczeristwa podstawowych

liberalnego,przestrzegajacego pryncypiÓw

wrlIllrl-

ji li:T'ffi l,fffi 1.tT,.'''''

lr ;': iixl*'ll'j; $Ji.ffi

i tolerancji. W sferze gospodarczej

{ci, wlasnosci optowaly zauznanieln rriwntlsci

gcktora publicznego i pryr,vatneg

*r.i"ii"n*:i',:|r$fnilT"lJffi l,l.'|;:1i{!.

:^ ślJi1',.iJ'':"'ffi

o oraz zwiekszeniem uczestnictwa pracown i |
ttilt dtl uspoleczntentl

przedsiebiorstwanri.

',.#rili;św r,lrzadzaniu W sferze politycznej postulowaly

wprowaclzcrlic

;."-.:.:ji:ili:*.mlk*t'il$:ffi

:fi

wyborczego jako nowoczesniejszego

';.n;ffi l c m'

iea"y

;;;iJ" *,"r *: u"t.',* obywatc [il : o

lff :-'" wych

l ll ilfiTl ś"'JJiIi' wyborcze B1airowi na ośbun-

pozwolilo

Spcktakularn.

"*y.ie,t*o Å›

7,acza-

rrajbardzicj

llllttltiw'',od.,ni"u"jly"'ti;;,;,,o;t.*n;"*"l'*""',TT^ladyr:ionalisci

gtui,u * 1"","," wczcsniej

ir,wlrli sie przeciwk.j",,"'''"Ni ś.. Arthura Scareilla (slawnegośuyio oa".1s"i".:^::l#J.rg9o

cytll wytlarzeniem

(l ku ro*

z,y d straj g6,.i ", l;t.Tgi*i:l''

p r w cy ", -":iTjl*ll*l'':.".m

Pracy (SLP), wrazzn|mZ\

Iiv.'''u Partie

tzw. partie trzecie

Partie posrednie,

przez

pozostawala

arcnic politycznc.i

na brytyjskiej

partia

ls.llrsyczrla ',trzecia.

rat, a kazdy o

. .'' *:{"",:,:l" zdobywal w c h wyb rachÅ›

*i:i: t}J"i:|; l#-".:xT'ti

miejsc'ri,-p*iu*"n"i..o. Popierata czistokroc rzady Partii Pracy;Å›

killtarrascic Pact)
ts'tj--t,rtrrrLI;^;^i;i"uktadu'o parlamen-Å›

1ltr *sP:lp*:l (:.1*'f;o-t"o wv-Å›

rv r,rrach wiekszosc

ttÓry utracil

l. ca."gt.runu,

ste1ltlwala.iar.u

',popr..lnir.Eia"

koalicji nie doszlo3l.

;;.;' ś;. śjo furmalncj

a|Do lnl^'ul'JJlqj!

tlic ltot-lscrwatysta stronami.

:t wi1.c Trzecia

ltIlltl''' 'ics|i ; Å›;''.. mieclzy clwiema

dol
tctltlcrlc.|e ˆ
".i.,.iu,".'z,ll,1. ˆÅ›

psvcll.,lt,giczw1

'.,.,.ii', /ez4 rnndonreT6

i"',i"u',.',,"",]';"li'lii;l;lilll1;ll',:il,',;.,:';l),)]ilH]I;;,

Macrn'r^n

slirnrlolvltnil,ll]llrctilwt,, llr,,l.rr;r/l(,(lr)r)r,/r).(:llol\ri)['stwllzn:r,r.tt,,',t*"t"'upirtlli'i Å›

IH\\.1,'|l'.|i,|llf|\\:./t.|rrrr1ttt'.,rt,tit|rrtr,{.|ll|()||||()\\.ll|.',\.,,.1.|'l..';,|,..,|try|illcr'll|(lrr,Å›

flporcjonalnego systemu ibardziejsprawicc||i-śwego (bez watpienia im wieksze SZanSe podniesie.nie

dajacego wyborcze)' autorytctttśi plzcprowadzenie

refonn decentralizaolnych w administracji paristwowc.j.śKonferencje obydwu partii formalnie zaakceptowaly l9|l3 I..ś

unie i w wyboraclr ˆ
ig[ ,,Sojusz'' (,,The Alliance'') postanowil wystapic wspÓlnie32ˆÅ›Nowe ugrupowanie zyskalo ogromnapopularnosc c :ˆ

poczatkowo w spoleczclistwi ˆ
w wyborach uzupelniajacych 2 mandaty, a okolo 70 tysiecy osÓb -. 7, c,lcgoˆ

uzyskalo
dwie trzecie nigdy nie nalezacyclr do zadnych partii - wstapilo badz do Partii Srl-ś0jaldcnrokratycznej,badz. Liberalnej. twÓrcawizji,,trzecit.j

do Par1ii David Steel,

iˆÅ›r||y'' centrum'', jako SZanSe tla nlit'jsceˆ

traktowal
E|ttlrlwane przezpaltie sto lat wczesniej. sie stwtl llI.y'.Å›

i ,,zwycieskiego wybory powrotll

okazalo jednak, ii spolecze

ty.i'lkic bylo w danym momencie zadowolone z polityki prowadzonej prz,c'l' r,l,:,\dÅ›

lottscrwatywny i pobudzony zwycieska wojna o Falklandy patriotyzm tlaroc|tlw.YÅ›

ls{lwocowal wyrazistyn poparciem .Iakkrllwicti

w wyborach dla Margaret T|iatcher. ˆ
Pertirr l,racy uzyska|a najgorszy wynik w historii, ,,Sojusz'' wysl'ttli1c ˆ

nic zclolal siqśne dttlga pozycje. Zasady prawa wyborczego raz jeszcze okazaly sie lrczlitosrlcślg|tttllitdzenie25Yo oddanych pozwo|ilo 23 rtlic'iscś

ogw pttrlamoncie, 17 przypadlo ˆ

z czego Iiberaloln33.Å›

t|tt lticgrl l.riwnicZ 1rt.zcc|stawicicIe Partii I'racy. W czasic drr"rgic.j wo.iny swiattlr'vt. t.zi1tl

j ttttvtlt.ztllttl tlcillcttiltśt|ehttlrlwegtl' stltnl1l

lrl czcIc |
ztlslltl

1lt.zt.tl:;lltrr,it.iclFnl.|ii l'l'llcy (.. |l' Attlcc.Å›

' śMirlrilt'sl l)!1)lllillllowy lllosil:,,1)r,vie o inlllorrujlqcr'i rlrr,;r

lliu'tic,.jctlnrr lristolir i tlr.rr1lrr.,r.lsrlz.rrr

litt't'uunt'nl ,\l)l'l śtl,,,t,tl lllttt,

r. .l,ty.ttst l ,rrrrllrr

I'rr.:,:, l,)li t.., IÅ›

'' ;\ śllrl||r'l-|) ś|..,||.l||.||'|t ś!lt,'!l,tttllttit'ttt'l,tll ś

l,'ttt,,,t.,I śl,),,,l śN|.r.lrlll|,ltl śIll||{llll| ś|l/l.iIś

a'Å›


rlloZliwoSc lilrnlalne-

tllltt zlrcze|y I.()Z|)i"||'|.yWllc

|itct.rlrvttict,lvit 1tirltii

l,tl rvylltlt'ltclt

juZ

tl:clrtly wystepowaly

rrnilikacy.inc

rvsr(lt| t'ct.ctltlwych

|l) 7'|(.(lIl()cZcttilt; tlziltIltt:zy

Sl)l, l)avida ()wcrra i upclr Davida Steela

tlsrlllis(c zywticlcy

Arrrllic1c 1lr

1ltl1lr'zt.tltlirl.

Wybtir.cy tlclnottlwali wiec w lonie ,,SojusZu.'SprzccZne

l;lltl\, lcttttt lllr l)I,,cSZk()(lzic. ˆ
rrlzl.,iczrltlsoi ˆ

i tarcia. Nic śdziwia śprzeto wyniki śwyborÓwś

z, zlr1lrtrvietlziallytlli ˆ
rv|()|i7l..)-.\,(l,l,gltls(lwi22nrio.isoawparlamenoie(17dlaliberalÓw)ra.ˆÅ›l)lrvit| Stccl t"lztla| ˆ

ostatccz,nic,iZ,,pa nerstwo,, niezdaje egzaminu. Po dlugo-śstatutu.i zaloZe programowych Partia Liberalna

.r.,ty""a"y"r.'

lttvlrIycll 1lrzctargach

sE 3 niarca 1988 r. w Socjaldemokratycz-

Stlc'IalrlcInok'"iy"'"" p"t aczyly ˆ
an
i |,ltt.tiir

rrl1 l,artie i,it,",utna (social

l)avicl ( )wcn trtc przystapil tlo tego ugrupowani a i,wraz Z grLlpazwolcnnikÓw

' śpod szyldem Partii socjaldemokratycznel'

tlzillill śnaclal

ilsa śr..obie partie wystawily swoich kandyda.

W wyborac'' l";l"';h; Å›

-u.1u śprogramowc wydawaty

eiektorat' ktÓremu nie tylko roZnice

tt,lw. Skorllirnclowany

w powainyt-rr

,u*" śnu,*y, glosowal zakresie

alr: nrylily sie czesiokroc

siq tlic.iasnc,

po-

Wobec nralcji,lccgo

*.u.' śna konserwatystÓw.

partii,P"ra.cvl..u

lrlr l
rlo czcrwca

polityczne; *'.!:]:::*ala

wylrorczego SDP tracila Znac1en|e

1litt.cia okreslili sie jako

u jej 3 deputowani

l()()() to nastapilo Samorozw1aZu.,i",

r., kiocly

,,tliczitlcZni'. Å›. Å›

'::,-.,^--,,1il,ibcralowic,ktorzynieprzystarilidonowejpartii,tworzylri'przezpcwlollcZaS

braku przyw(ldztwa

ut. *t.o". Å›,,rozptyn$,ie'' on wskutek
czlonkÓw.ś

tzw' l,illcral t,tou",o".n,t,

i tlgtilllci bicrnosci

SrlcialarrrlLiberalDemocraticPartyw1989r.odrzucilapierwszyczlonnazwy.śWtlclczucittspolecznymLiberalDemocraticParty(Partia'Liberalno.Demokra-śryczna)z,ajnru;c,o,u*omiejsce'kt6rezawszezajmowali,,liberalowie,,(trzeciego,

Baze spolecznaPartii Libe-Å›

cctrtrowogtl b,ytyJ,ki;;;..,i..,p"*u"ia śpolitycznego).

intelektualisci

urzednicI", wolne zawody,

stanowiawarstwy

rirlntl.I)ctlrokratycznej

i czesc srcclniej

klusy

jest na starych liberalnych wzorach -twotzyÅ›

struktura *.*ni',."r.ru partii oparla

i Wa'ii, dzialajacych

*yoa.eunioffio,g'ni^.ii* śAnglii, Szkocji naś

l.cdcrac.ie

politykapartii fieru3e Federalny Komitet PolitycznyÅ›

wlasnych statutow.

1rtlc|stawic wchodza lider, przewodniczacy partttÅ›

(llciloral I,olioy co,n*iit".), w ktoregoSklad
3 doradcÓw' po 2ś

4 czlonkÓw Izby Gmin, 1

. rlic berlipy czlonkiem parlamen1u, -par'

nakonferencji krajo-

i ti p.""d.tuwicieli'wybranych

srLo.iiiriiAii

r.cgrrcz.crrtantrr*

wc'i'Zaclanicn.'ro*it"t,,jestformulowanieprogramuPartii.Administracjaifinan-

Konferen-

Komitet Wykonawczy. NJjwyzszawladze stanowi

sirttli l,artii zawiadujc

Propozycje polityczne i administracyj-ścIit l(rit'ittwit' 1r._u przedys-

,r.,i.,oii* Å›,ie dwarazy *

t.o.nit"ty*u' iaby(:nakonferencji
tle |]l.Zyg()t()w,*."l;;;;*y'oi"nion" śbyc dokladnie prze-

partyjny (manifesto)musi

Program

i zltltkccptowatrc. ˆ
a parlatncntarna ˆ

lirtltlrvitttc

parti i.

ly z lirrkc'i

|i r lt tstt îó
l l tlrvltt

szczegÓlnie akcentujeśl,ltl'l sie zmiany Systemu

w swoich zaloZeniach

ilr l,illctltlltrl.l)ctllokratycz,na ˆ
r..iwlltlsci ˆ

iwspt'llnoty' Donraga ˆ
1lrlrlllllttvtlrvr.,.,,'.,.,u ˆ

'""i '.'s.i'

l"'ltttittttttl lQ37'Mircrnillan śl'ondonl988'ś

" 1 śllrttlt śr.l) H,t t'ttt'tl-'lr ś'/7r'' llttlt\lt(it'ttt't(tl

(lllrrrlu rlIll rrlttr.t'tt;l1cv) Itt.zttl't

Ebrlrczcgo tla 1"lrtl1.l
lllt, lIltr lliltlllc. tliqc tltrt
tdrebnych rv Sz|itlt'ji rcgitltlirlllyclr

ccrltraltlycll tr.1lir

par|amcnttiw i Wlrlii ()|lll Zl1t1)|||iItIzcti rv Arr1'Illśl)artia utrzyrnujc sie zc skIaclcli czItlrr|irltvsliicIt ylr,l,c,l,1lritrvie

ttiszczallyc|.l 8'. Irśr|ecy osÓb35. Jedna trzecia czlonkow.|cst s|
w tlkolo l9 okregach' Ilśfilflia zdobywa zreg,ily śmandaty do parlamcntu. W wyborach 1992 r. ztlob.ylrr

ir lrÅ›

30. I.unkcje lidera partii petni aktualnie Paddy Aslrdown.Å›

Inne ugrupowaniaÅ›

|bzostale politycme brytyjskim maczlric lllnic'iszl1 ll1'

partie odgrywajawsystemie r.t
Walijska Partia Narodowa (The Welsh National Party - Plaid Cynrrtr) trl\orlśtt}tuowala sie w 1925 r. Jej siedziba miesci sie w Cardiff, a obecnyr-l-l

lidcrelll je:lIśDatydd V/igley, deputowany do Izby Gmin' wybrany jesienia l991 r.śSzkocka Partia Narodowa (Scottish National Party) powstalir

w l()3'l r' '|c;śllcdziba miesci sie w Edynburgu, a przywÓdcajest obecnie posel Alcx SitIttlrlltr|.tytul National Convener. Liderem SNP na forum parlamentu Ic M itr

poztlstlt

llrot Ewing, deputowana do Izby Gmin od 1987 r.śobydwa ugrupowania przeZywaE okres ogromnej popularnosci

w Ilttitcll sit.śdo obu wielkich partii.

na fali spadku zaufaniaspolecznego Zltl.ilrvÅ›[0 w |atach osiemdziesiatych, 1992 bardzie'i

domdziesiatych,

jak i w wyborach r. nie odniosly zrr;rśa Szkrlcklr ill

sukcesu.
Narodowa - 3.śCcntralnym postulatem obydwu

1;ltlgcgo Walijska Partia Narodowa uzyskala 4 rnandaty, l)ltr.t

programowo-doktrynalnym partii sa 1rl.rllllcrtr\,saadresowanc rltlIlitltt'v

prowincji i tozsamosci Programy do szcrtlkicgtl
wszystkiclr grup spolecznych. Szkockiej PartiiNarodowc.i

Ila.isilrrie
'r śnakwestie polityczno-ustrojowych ce

Doktryna 1llzt,

Bcisk kladzie odrebnosci Szkoc.|i,.iaktl I rlslllśkraju do l.)rrropy'..

|seZny wyznaczAacniepodleglosc i samodzielne,,wc.jScic WlrIiiśNarodowa do hasel wartosci Ilartldtlwr.'i t r

rkn l)itrtia ograniczasie obrony i dtibr k rllt
ijezykawramach istniejacego wyzt-lilczit'il1c

pa stwa, jcdntlczcsnic stlllie

ry. trirdyc.ji
plnrr wstilpicnia do ONZ.śl)rlrtlcztrc

konferencje sanajwyzszynri organami clbydwr'r partii, a rllietlzy z'ilrz'Å›(]tltttlcils)'

kra.iowc
|..rtlnt Front) w l9 Å›(t r. Å›.jcst tlgrlt1rtlrvltltie

rlnlni |
Narodowy (National .- zaloZony tttśwplywy w inrryclr kra.ju l'l.tlgrlttll

*lltgiclskilll,.|cgo czesciach sa ztliktltrrc. Sllllltltt,lonlcral skra.jnic prawicowych, hascl,

rasistowskiclr a naczcltly lloslttlrll lltlśJohll 'l.yIrtlir||' It'lll

llln;iIilrnll ludnosci Przywticlca.icst lt sze

t|cpor1ac.|a kolorowc.|'
rtt|tlziltlilrv.

Martin I)artia sie tcrclltllvycll
parlalllcntilrnc sie zr.: czlrllrktlrvs|.ie

tlt gttttizltcyillytll Wcbstcr. sklacla z lrrz,llyclr

Itlt. ||tll t.c1rl.czctltac:.ji j; tttrzytnuic s|
i: śN.| ś|)l|(|..|.l\1 l f l )! ||lttl\llll|,|l śltI śl'tlltIt,.,tl śl,,tt It',lśl') ślrr,.,llro śrtorllo śtrPl\\\\ śl),ttlll'./itr lllrś

l!!t rrLrrlrt śl, I tttltr ślrlrrtlr'ś


()7 l')koltlgicz-

I'irrtii

tlltzwll

l'1t1y llt w I .l rl' lltltl

(( i;ccrl ) llowstir ']?*.

partia Ziclonyc5 ttstatnich

sie ttcl

prtslLlgLrio

rlc| (licoltlgy |,arty);.,t,..,'.r,l..^,i l: ,Y.]rzc:clr śutrzymu.

w okolo l tio okregach i popr-rlarnoSc.jc.i
wyboraoh wystawiala

*^''Jy.r.'.n*

glostiw.

wieccj nu po,io'i. śLlz,r1kiw3n1 l-1 ,4,,^

ic sie rnnic.; 1917 r,, a od |921 r. naśPartia SpÓldzielcjw1co-op.,utivc Party) powstala-.w
jE oddzialach

iacy cst afi l iowana pr'Zy

a z P artia,P 1

porozumieni

formalnego na listach

zasa
od l959 r. ma prawo *y,u**iu

tct.cnowych. 'i#wiecej śwybranych.śl'nrtii Pracy. w *vuo.".r.I iqqi r. rlystawila |9,zciego 9 zostato

Partie polityczne lrlandii PÓlnocnejś

wyznanie religijne

partyjny. Istotapodzialuiest

tu specyficzny uklad

()bowiazu1e w ramach

poliiy.'nych.

P.o]ostania

i prz,yjecie z.#ffiHil;t;E;ic.;i ś1katrllicy)]6.

jednej

j:^l:'::o''

o,itl".i:.^

r.or.*i,uii.i.*"31l-vna,

7,icclnoczoncgo
azadnl partie o zasiegu ogÓlnokrajowym'ˆÅ›Na terenie lrlandii Pin. nie dzialaj ˆ

Najwainiejsze z nich to:Å›

ot oto a"i"'iiciu śpartii Tt:Jt::*ytit' śjest

tfunkojonuje (rrre utster Unionist Party),,protestancka' ˆ
lrartia ulsterskich ur'i*r.ao* Å›r. pozostaje ˆ

od 1979
spadkobierc zasiadaja w la.

,n'o,i,i1-p"*,or"i* rqzr ..ll riderem Ja-śtllcs Molyneuu*, o.p.,to*any do r"uy c,ni,,. wybrani poslowie

waclr opozycji; * śtio
19,7|r.

rlninnistti (D

a P artia U n u,(Democya#nionistParE)powstalaw

ionistÓtt,

Wszysthic wynricnionc ugr'ulx)\\/ilnr;r tvr'tllttp, i,('ll('tlr,llrl

rlrrirl;r;r1 tkrs(' lrrltkrlrtrcf'.()
rlrganizacy.jncgo:najwyzsz.il r;r1rhrolzrrr'lionll'rcttc.ie \v\'l\t)ttrr\\'

wlirrlziq , it lioltlilcl)'
t..

na biczaco, W ;lltr.tilrcll wys;leciirIizr)WllIlc |rtlIrIt.t
cktllogi cznc, nrlodzicztlwc.Å›

ezc sprawuji1.ii1 tlzlltlit1i1 l]l't||)y]

Cechy specyficzneśbrytyjskiego system u Partyj negoś

Na podstawi e anai.izy izryczajÓwustrojowych odnoszi1cyc:ll

rea|iow sie t|rl tIztltślania parlii moZnawskazac brytyjskiego 1"tltI.ty;trt'1',

pewne wlasciwosci systctlrtt ˆ
1. Dwie partie wyborczaw powszcchIlyclt, ˆ

podejmujawalke wolnych, t'tjrvlt.t't.tajnych wyborach o uzyskanie wiekszosci mandatÓw. Parlie rywaliz,u1a ;ttltIllllt

lrlr
wic programÓw politycznych' w ktÓrych przedstawiaj arozwiqzania ;tlll

bicZi1cyr.ll

b|cmÓw kraju i dlugofalowe cele strategiczne pa stwa tak, aby clcktorrtt llrri1ilś.ś

wybierajac ktÓras znich-zaakceptowacp'zniejszerozwiazania lcgislacyjrte
2. Jednazpartii tnusi uzyskac wiekszosc.ś3. Zwycieskapartiamusi byc zdo|na do podjecia rzadow, czyli przctlc wsz'yslś

kim do utworzenia jednopartyjnego gabinetu. Druga partia, reprczcntttlrlcrt

rrtttir';śszosc (niekoniecznie mniejsza liczbe odc|atlycll

lllt ltt:1

wybranych poslÓw notujaca
w wyborach gtosÓw), tworzy instytucjonalna opozycje. Walka pr:llitycznlr

rlli1't|z1,oraz opozycja na forum parlamentu stanowi

wiekszoscia i rzadem .ict|cllśz podstawowych skladnikÓ w Sprawowa nia wladzy .ś

i;;"k.""**" ś"ypolitykÓw, ktÓrzy pod przyrviltlz,

4.KaZdapar1ia musi stanowic zwarty zespÓl

.6ffi*",}i:ffi?JTffii'3:;lxr:.*zyw{Suw":]:Y1]'oatwwv\ybo-Å›

rcltlilrcii

partyjnej. Gwarantujc to m
twem lidera przestrzegajadyscypliny

rach.dzialajawoddzialacl.,ierenowych,two,"a"ychnastepniezwlazekokregowyl902 r., popieraja.

.,,,,J,,;:I:l:(:;:"J';j[il:-'T partia za|oZonaw r.

j.:]:11",Fein.

od 1983

GerryAdams

p''J*" ini"za"y

o*) śl"; w ten spo-ca lrlanrlzkan,*ien.#o'l;;j nie zasiadl, protestujac

je,t nu po,tu,"ui";"dy w parlamencie

wybicrany

s o

lil f " *.r:t (rhe ci ar

*J*** Iffi: -:Jlo i :: "v do poprzed-

i*yn'"1f*lLT 11

W pt"eciwiefrstwie

and Labour Party)

l)cmooratic ryTuulu l.^1'ql0l' Å›

Zawodowychś950

rriowymienionychdopuszczicz}onkostwo.indywidualneizbioroweczlonkÓwZv,AaZ-

a" i,r""d"'k];" K ś;.'Y 11]1:Ó*

k(lw zawodo-"o'"iJil"v"t, i organtzac1t

towrrzyslrsocjalistycznych

Unions),.

(.l.hc lrish Congress od 1 9 80 r'

"rEa. śilY:l:ttltd"'em partii

tural o"p"t#onffi śl) rr rt i a S o j u zu (Tlre i anc" p,"" o't u*i. i el a I zbi Gmin

lcul nvch'

s e

Al1 . *,, ś;l;::1: śj:i k'1.' ff w #;'1l';;?;ś

l ii.*,T|i#ff Å›' i''j'ffi.jH'lill

,.,.. l.s-*

od l987 r. jest John Alderdice.ˆ
Je'i 1rrzcwodniczacym 17 miejsc.ˆÅ›W lzbic cn,'in pu,tiiJ i'l'"l)j.i" Å›"usadzajaaktualnie ˆÅ›

z,ob' S. Wichert:

parrii w lr.lanclii,Polnocnej

d''"l.]]]]:.

rl,stY|i\.

.,. Szt.Il/:1 r.ll;tt'lt|i(e 1lr.tlll|ctlrllly|ii

,|,.,.u,,,..,.l Å›

; S' N c: l s tl t-t: 7,hll Norlhcrn śIrish Parties: theś

l,.,,l.|.'n l9()-l ˆ
N||| |lIt't,t It't'ltttnl l|),|5' Å›l,ondonl979.ˆ

'\tt||'|,

t.,l ll śM'|)t'tlt.|ict',|.|lcMlrcrni||lrrlI)t.cssI,td.

!lthll,Itl|lIl,l |ll śllttltt1t,tttl'ttl,,,ij,ii,,

llÅ›

na forum parlamentu zat'oZe programowych partii.ś5. Co pewien czas nastepuje rotacja w Sprawowaniu rzad w.śEgzemplifi kacj e tej prawidlowosci

przedstawiono w tabe|i 2.Å›

T abela 2śRotacja w sprawowaniu rzadÓwś

Rokś945ś

951ś95sś959ś964ś966ś970ś

Wiq'liszrr:i(

WiekszoscÅ›

ParLiarzadz'acl

PartiarzadzacaśRok

uzyskanaÅ›.-r.17ysl(iillirÅ›

P. PracyˆÅ›P. PracyˆÅ›P. KonsewatywnaˆÅ›P. KonserwatywnaˆÅ›P. KonserwatywnaˆÅ›P. PracyˆÅ›P. PracyˆÅ›P. KonserwatywnaˆÅ›

186ś1974 lutyśP. Pracyśllśośt974ś16śpaz'dziernikśP. Pracyślś

60ś1979ś100śI 983ś4ś1987ś97ś1992ś30ś1997ś

.l I

P. KonscrwittYwnaśP. Kot-tscrwltlYrvttltśl,l'lśl). Konsct rvlttYrvltltśl()"1śP. KotrsclrvltlYwttltśl0ś

l'. Itl ltt'yśI lt)ś

1ltttlttit'tl;tttl'tIrt
akceptowanartnrtlizitsyslcnltt tlrvilpiulVjrtr';io;ltzcrlr;llltt'iolril\\'lr,r(\ I'tttlt!\tuttl Ittill\Å›

,, śoprÓczcytowanC.i .iLlZlitcratLrrylllt1lrlIcci.ttit'z;lsIttpitlir. lllrjlizt'tzr.j lt;t \,|\,lt|rtr.Iś

(i śS,rtIitt śS),,stem,s.A. ,4tt,tlt'tt.t

l,'tttttt,'tr,ttliltt (';ulrllt trlilr'lllrrvn',tlyIr{"i'i Å›('illlltrrrll'r'l')/t,Å›


zilslrtly 1ltt's|

tl[rtlwii1zytvitltic Iltc lit,,s| |ll( |)o'St

prawnatego modelu.icst

I śl)tlt|stawa
W wynikrr-wylltlt.titv

Zi|\,VsZe jctllllr z t|wtt wiclkichÅ›

' * i..i".l'"'";il*;i'of,.egu.1'. Å›

rlic |iwcstio.

i cltlpt.llii rl wIittlzy,

wiekszosc 1ltlztlslltic

tlzyskujc |arlamentaiIra

1llrrtii

lcl]() tl.

dctlrokratyczl |ivs(clll

i ôó
r r r c l i uksztaltowancgo

i r strlrycznie

orlzwicrc:icclla '

na {uruur rric icclnak

dwu wielkict, paitii 1'xtrliurrcrrlu

l)olllinacja

gltlsttiac

o ilc czesc Wlrlii i Szl
jako catosci. clclittlrlt(tt

clcktoratu

1rrlgli1cltiw przcc|sta-

Nitt.tlt|rlrvi1

SzkockaPartie ilrlirt,,swtl.ic''

Wrrli.isl
Partie

sie posiatlaIlit:lll tllltlltlitlirritlsz,a

w parlamen.i",

tlicir.:lstwo ''Swcg()''
naÅ›

"udo*ula śl)ctllttlil icst

.ulo*y*, o tyl" ,tuno*isko Partii Libcrltlllycll rtttiw od-

og lnot

l0r.rrrrr

niZ w okre-

tlgtlllltllil.ltItlwyttl

raczej w przckrtl.itt

l)artia ta ma zwolennikÓw

tttictlltc.

wylrtlrczcgo.

ztllialle SyStcn]tl

StaJ od dawna postulujaliberalowic

p1ltcIl

,,pcwnyclr,,.

tlsicm-

w lirtach

uwicloczrliIlr.sie

drastycznic

( )czywista,,ni.,p,u*i"d1iwosc,,ot..n.go

Stlcitrlistycz-

i I)irrtii

Nup,,yt.iuJwwyborach |gal,.sojusz [,i1rcraltiw

tIziesiatyclr.

a|c tyllirl 22 rnic.jscaÅ›

ltc'i trzyskal 7 m]nwyb:i"9* Q2,6% glostiw),

popu..i" ponad
Gdyby urybory odbywaly.sie

w systclllic pro-Å›

tv tzl.lic Gmin (czyli i,ill, s"jskladuj.

)arlamcntu

Innym przyklaclcm si1 wytrrlry do I

t ny.,. u"y,tluy śi lz ś-i"3'". śpoparcic l5%l ogtilu

p..|,.|.,nu

.. pu,tiu Zielonych otizymalawÓwczas

w 1989 ˆ
ale ani jednego ma1datu.ˆ

litlt.rl|lc.islticgo

plrrstiiacych,

stereotypy postrzcgania partii. Dla

*u:igleboko zakorzenione

Wyborcy u"*i". ˆÅ›jr.izwtl|cnnikÓwPartiaKonserwatywna1estpartialudzipostepowyclr'aktywnych,ˆÅ›

1ll'zetlsie:l.liorczychidbalychoutrzymaniemiedzynarodowejpozycjiWielkic.it}ryta-

i sta-

uprzywilcjowanyclr

partie lulzi bogatych,

ttii' ( )1lrltlctlcipou,""galjl"uslur.o

jawi sie jako partia troszczaca sie () ,'Zwy-

liu

I,artia P-r-a-cy

t.rrsrvicc|iich.

"*ot"nnikÓw śaprze-

,,uprzyr,vi1ejowanyl-lt'',

sta1e;'przeciwko

walczaca

ltIe grl cz|tlwicka,', o ,,Welfare

widza iajako p""iiu na]izaclii kontroli. Partia Liberalno-Denrokratycz.ˆ
e iwrticy
," s*i.za,ite' ttwarta i nowoczesna bez powieuh z tradycy.jrrymiˆ

'"":" Å›

ttlt st t'twaz.alrrr

,ie rzadÓw, a oponenci

po,uzku*i dotychczasowych

;iJpi;il;a

i rrtcrcstlw,

t1litnti

1tt.t do jasnego okreslenia

witlzt1 llictlrlS*i,.l",ony..n oponuni.'o*, niezdolnych sie'śl)ccyzia'iakapodejmujewyborca,czestokrocwynikaniezjegorealnegornieiscaś

.laktl z chat'aktcrystyczrr-yt :ilufvc l)rlcy w w,ylro

lr rrrozr' l)irrtii

.icdcn Jll'zylillld ˆ
rnch w 1992 r. W sonclaiaclr lrylrr nicwilllllirvl,ˆ

przctlrvt'lrr)r('/l'cll wskuzywana.ialz,wyciezca, alc Neil Kinnock byI tlstllll1 rlic lubiarra: ˆ

tls|
;ltltvszccllllic 1lrlÅ›

l

tl urogancje z g'luptll'a jegrl

i graniczaca sicbic. Partia Pracy tak claIccc

l)c\,V||()Sc ˆ
F6mcgo wyborcza, wkrtjl.cc wyborach ustalic'ˆ

winila za k|eske Zc 1rtl musial
PaddyAshdown przywÓdca DcrnokratÓwjest prlrg.

Liberalnych postrzegany'iaktl ˆ
lllstyczny inteligentny strateg, walczacy o przywrÓcenie par1ii drugicgo IrricjsclrˆÅ›w systemie, ale czestokroc wywoluje zamieszanie wsrÓd wyborcÓw zmianallri sr,vrl-ˆÅ›ieh ,,taktycznych,, i brutalnym przeciwnikÓw politycznycIl'ˆ

dzialan traktowaniem ˆ
W ostatniej kampanii zal'agodnego, ˆ

wyborczej John Major, u:waZany triczclccy-ˆÅ›t|tlwanego, stanowit ll()W()*ˆ

aczuczcjwego ,,urzednika'' blade tlo dla encrgiczncB()' ˆ
(Zcsncgo Tony Blaira, wzbudzajacego akceptacje szerokich kregÓw wyborctiw.ˆÅ›W dniu l maja 1997 r. zadecydowali oni o nastepujacyrn ˆ

podziale mandattiw'Å›,PartiaKonserwatywn

frortia Pracy - 417 a- ś162, Liberalni Demokraci - 46, tJlstcrscyś

I Jllionisci - 10, Szkocka Partia - 6' Plaid Cymru - 4, Socjaldemok

Narodowa raIyc,l,l.lllśPartia Pracy - 3, Ulsterska DemokratycznaPartia UnionistÓw - 2, Sinn l]cin ś2,śzajeli przedstawiciele

rledcrn pozostAch śmiejsc pojedynczy innych ugrupowa .ś

3 maja Tony Blair sformowal gabinet i odruzlrozpoczA Å›energiczne rcfilrmy,ˆÅ›ktr1rc w najb|iZszym czasie moga zmienic ksztatt ustrojowy Z1ednoczonego Kr
lordowie dziedziczni,zmienic ˆ
Londynu i zakres kompetencji Lorda Mayora. Iuirozpoczeto dyskusje nad znrianl1ˆÅ›ffqlg1nu ubezpiecze spolecznych.ˆÅ›

,'/ śN ict
po a system
Iśna lorum Izby Gmin,

I I !*,'pottyjny
I f- wiclopartyjny kraju,

na forum
\ hy,rt.;n.' śpartii dominujacej w praktyce politycznej39.śArgumcntacja taka jest opafta na powaznych przeslankach. Par1ia Konscrwatyw-śe wygrywala razy po kolei i sprawowala

wybory cztery wladze przez |B lat. .Icc|lllrkˆÅ›ttltnlnia wygrana Par1ii Pracy byla tak Znaczaca, a poparcie spolcozne dla nic.| tirkˆÅ›

oporu ˆ
tttl.t|ctlrttgraliczncwskazujarownieZ*.:*efektsasiedztwa.Mieszkaricybiedniej-Å›' ||rzctltrrazcnia jakim podlegala Wielka Brytania w ostatniclr ˆ

rvstrtt|ittrrzcsl"lolocznej,aleztego,jakonsamsiebiepostrzega.kndJzysocjologicz-w|e|kic' zc istotnic New Labour nie napotyka znaczacego polityczncgtla().Å›

spoleczne, clwtich

Pracy;

n"gili.Po- o""ej, Szkocji i Walii glosujaprzewaZn\enaPar1ie

ll rt.itlrlri* spowodowaly, tradyoyjny podzial kapital - praca, kt ry w systc-

sz'ye dekrrrlrrch, Ze zanlkl

na torysÓw lub liberatÓw.

wiekszosci

Arlglii l,otudniowej glosujaw nyIn icdlaly Konscrwatywna Pracy.

lllieszkitl,lcy m|C pl|rty'i odzwicrc Partia - Partia obocn ic zan i-

politycznym jest osoba

irtotiy* w brytyjskim systemie

(.zyrrniliicnr śpodzial na prawice s1rtlrltttli

ke rrlwllicz tradycy.jny i lcwice z charaktcrystycz,llylni

jakapotrafi wzbudztc,

"i.r*yr.i.

p.uyl";;.;1oa Jiv:.g" śo,ouo#os.i i sympatii,
|cerlIrlgiczllyllli, sta.jc poszukiwania,,trzccic.j c,l,y

a c|tltrrilru.|.py sie trcrrd clrtlgi'', tc'Z,

1ltzywritlcy sie na oddanie glosu

Decydujac

.ul."J*yuorczy śpartii. (),I,nac,/,a tltkich

,'.,.,.,,.,y,.'',-.,-.pniu z ltrdzka twarza''. W gtlspodarcc to rozwt,l.i tllcchillli-śz konkretnego ug'upo*unia' wyborca decyduje

t,:,ic','yr, p:::"*i:Å›..kapillrlizlllrl

dziirlunic nic zwalniiliil z odpowic-

lokirlltcgo ltitlldyclata rcgulrriilr:ych wolrrcgo rynku, kt(rrc rzrlrltt

nrr Ze programy mniej przemawlaJaÅ›*lltrirv

Nawet nalsluszniejs

tl tltitlllic 1lt.zysz|cgtt dxinIrrrtsci obywatcIi, tllieclzyllltrtltlrrwych

prcmicra. zit Irls rvszyst|iich a w sttlsttllkach ttzlllt-śr|rl1lt'zccietllcgtll}ryty.iczykaniZnicwyraZalnaaurakompetencjiotaczajacalidera

obrazu polityka odgrywajasrodki

Zc ()l]t.()|l.llli1 w ksztaltowaniu

rtlle

(lrt tlt.z\,tVtslc.

r"ftnt

szitIls tlir zwyciestwrr38.ś.l. l)ciulovc. ślr,Sluntl śt'rs.lttlttttltttlittttlttllttlitlt śl'oltltt't ś,F 5rś

|)| /c|\ll;/tl) i tle cttlt.icp,tl

||lll:i(|\\/(.l1(! l.'Ilrtrl;ttti;t ltlt rIctt.tlir' Å›.''Ilrt
I tltrt..... 1llzt.z śIttl.!lIrll śN4()!(l

rl1riltii 1ltlIllir.ztlr.j ś1ll,rr.1lt.rrtr'itt|ltttlr.
|.ltlN1 Å›\\,|.|\'|/l||il l illlrlttt Itl1111 .r l''rl llitrlitlt\, l|. lIlil |lllIt'.l,|\\i|l\''lIt\\, Å›.||)...'. r||il

lIlllrr1r;rr| ll|||}l||('l(.t||;t
llhr-iitlrrlr lr rlr'ltill'rirlil\\ Å›| 1",,. ir rll,r rtttt\r lt illrttlililt,tti Å›

r'rÅ›

l ( rrtltt c Å›//rrtt'lltiltltt!l'olr'\ I'ctlllttllottltrcss'Oxlord l985Å›

',' f'rrr r\ śllr'rrl!r.l( ślotrr'll, ś

f' .lÅ›

l'Å›


.TÅ›

nie,ZeEuropaniedzielisienaprzeciwstawnebloki,wiecrozwÓjodbywacsiemusiˆÅ›koreluje ˆ

"" "i:x1,1"l;','#il%' śeilptzezP'art]'eTacy 1.oolitv|1socjalclcmokra-

New

z'a'riarv

odzJ' n"'tt:

cii we i wNienic)Z"i'i'ry"'tose problcnr(lw

Francji t*::I":j: Å›'o panstwa

w śrozwiazywaniu

Labour i jej pragmaty cznegonrzv11Ódc1.
u progu nowego millennlum.

i spoleczeristwa

Bogda n Lo Ml N s Kl, Krzy sztof zwl ERzc H ows KlÅ›

llillllllllllllllllÅ›

sfśa-3l=TF%,!e.c/-.-f,n-,9@z@1..uoAnmosYLGilś

WprowadzenieÅ›

nie znane

partyjny ma specyficzne wlasciwosci, inrryrrl sys.

Amerykairski system

g śi organizacji partii amerykarislticll'ś

tettlom. DoEczaonechaiakteiu,

"n",y,funkcji śwraz Z powstallic|ll

i*opu'tyi''y ś(dwÓch partii dominujacyclr) powstat.

System

Partia Demokratyczttil

i trwa do dzisiaj.
l |'urtia Republikaflska. Trwala i silna pozycjatylko dwÓch partii oraz nicsktttccz-

$tun(iw Zjednoczonyclr obecnie tworza go:

stanowiska w paristwie byly wiclo|
nosc trzecich,, w walce o wybieralne

,,partii

slirr-

odpowicdzi,.lakic

badaczy

rui.rte."sowania amerykariskich'

;ffi;iliil* Å›

ziawiska' Jcdna z czeSc ic.1

wtej kwes-i!

mulowano

lr|! śwJJlYl,u.'1b|Yl7r'

p''l).:?:::,*::"Hffi śH*f#l*ff.#-a#;o,o,n'nicwystepu.

Z,godnie z tym pogffiEffiTv.spolgozonsTwle śameryKallsl(llll ś

l|s.trwaleiznaczacepodzialyoraztowarzyszaceimostrekonfliktyidcologicztlc

powszcclrnic

}|rd konflikt ami przewaZu,g]duco do podstawowych wartosci, ak-śwsrÓd Amerykaririw' AmcrykaIiskic ,,wy-ś

i gleboko zakorzenionych

clpt.,*ony"t]

sie owe wartosci, w Dcklaracji Nicptldlc-

zawartc

okresla

:n'a,,i. wiary'' -lak śczesto

stal.rtlwi11-

poprawkaclr,

l (szczego|nie dziesieciu
r(lwrri imajaprawrl tlrl wtll-

sl.'*.ii Konstyiucj w pierwszych

BilloIriigr't') -"zaklada,Ze1udzierodzasie

ti.r'.'- Å›

Maksymy te sa przckaZywane obywatclowi anrcrykatisl
itlr{ci i szczescia.
,l,ycia szkole, srodki 1rrzcliilztr.

Koscicll, lnasowcg()

ca|cgo przez.rodzini,

* e ir1grr

si1 pttwszccllttic

miedzyluclzkinri,

rty rzadzic sttlsunkalni

kt(lrc

llkrl zusrrdy, powirr

wiary'' it tyttl,

Swiadomosc rozbicznoSci miedz.y ,,wyznanictrr

.lctJrllrk

E.zYswuianc.

psycholtlgiczll11t|llt

stanowi ,podstawe

i;t;;;y sie w rzccz,ywistosci,

il;;; Å›

'*"Li'''ri" i lilrcrltlIlcgrl..l.Å›

w Altle l.ycc dwtich wiclkich pratl(lw korljcrwatywrrcgrl

ptlwsturrilr

tlic c|otyczy wltt.ttlSci,lrIo

sitlllyclt

il lilrc.ralizrlcrll

lttllrscrrvlttyz|.llclll

rltictlzy ˆ
tcgtl, ctl ()ZllilcZil i rtjwItosc.ˆÅ›

l{olrIlikr

wtllllosc

itrter1lrctlr.".Ii

i|llt

rvrlIlttlsc wrlI

itrtlcrykitlis|
rzccz t|llt ktltlscrwltly}ily

NrrIti;l'rilllir.I ttjlntlii1c,

iltlct..

lrl
tu g.u w.,l,l.,Sc ictllrrlsleli

1lrrltlillicy.illy.lI.'

',.,l i s1ltllcczltr:

|ilritr..p.rl rv Zycic 1lrls1ltlt|ltlr'zc

zltitlt1,.ltz'tlrvlttlit' |)()\vlIltl()

w=,i1.i.t

1lrrLtsttvlt.

t(lrvˆÅ›byC ttln|,llyrrlitltrir.rlp.l;tltit.z'rlttc''l.vl|rrl ˆ

lltki1 tvrllttrllr'tttrlZc ll1,(.rlliii1p',rrie|;t

1lrz,t.z

rnÅ›

(t('Å›

lA| śl,l ślIl:.|\lll|llIl|.ltIt śl,lrrt'Il,i/:i ś

l|e.tl: śIltl..ltl.liillt..sIt,ttlttl,Iltlt1,,,h/l' ś


samej

musi oznaczac pozostaw'::.:"^}T*i jcclrltlstki

ktÓra, aby byla pelna,

|l.śllnosc, np. przez panstwowc pr()gramyś

Isobie. Wszelkie wyrownywunie szans Zyciowych,

dla libcrala anroryliaIiskiego

Natomiast

god,i-* i*de śrÓwnosci.

1opieki spoleczne.1, llll 7,l]1n1eJ-

itlśnaciskLt

o oznaczakladzenic
'JśI d,ogu do wolnosci ji nlatcria1-

*,"J"i. śp,".z rÓwnosc,.c

wyrÓwnywania'dysproporc

,'u i*oo"ni" śrnozliwosci

lrlÅ›\ szenie niedostatku,

tylko ,,wyllraIrym''.Å›

\rrvch tak, uuv inoy#ij'ur.y ś,"r.""s mÓgl uyc ao.tepny .nic

iÅ›

l-tÅ›

|i i c go.

|Naa.t.ty.pairstwopowinnobrac ",y,-y,d,ia.roncepcjaitrtcrwcnc.jtlrlizlnupair-Å›

lt,śl ibcral i znlu amcrykaris

l-lstala ."ffiffi śil"n.'{iaowm śrrurta-

Tfśsie

i,t*o*"go konflikt rtiZrlyrtri

ponlieclz,y

#;;j.*- Å›

I-ri śZ perspektywy ;;" *lt:'Y]e

')Å›

i*i śriu..'"iL*o, u ni" *iej'y śrÓinyrni.ideologiamr'ś

partyillo (oho-

',/,śnT" *ply*u na podz,ialy

p"i'il śideologiczny

i śTen podstawowy w tyIll lvzgledzie

,iÅ›

j,*-t"*i*i"*'"o"i".iatyct', śsytuacja ulcgla
]piaz- jak sie wydaje irlcolo-

(;śreprczcrrtujaokroslollycll

zmianie). wi"rr.i" p",tie ameryka sti"
"i" \vcwnatrz

llrlcwnej wysteptlill

ideo1ogicznc
ilil;;;iil;;i;ip"ri'y")'vii,uvod,,!i śkaidej z nich dzialtrj11

konflikty

s|)rzcczne

# śp,ir,riuazY.::i ,,W

pun,i,.u

l'illcralo-

|PoszczegÓlny"r", grupy' reprezentujac.,o'n"

antagonlSlycZnc :.1";*]:l1.'.l-rlrlztlllc tyrlli

.1lrltl na-

lprady.

czy interwcncjoniSci

i uniwe.rsaljsci

izoialcjonis.i

|wic i reakcjonisci. i wie rzcn''2.

,:::;!:!i;!:.|.u1u 'tuno*isk

kryje

izwarni sie

"ul";;;,,""sJ"*"p.l' partii amervkafiskich''-

specvfiii

l'#t ś;ifi"'ti";j"ti"*: ś]Wtakiejsytuacjipartieniemogapozwolic,obi"nuformulowanicprrlgramÓw

, ś.lwvraZni" śi.','y"r, ideologii. Ich cechaspccyticznaś

"a*"n:alv|h;;;;;;;ttir'|oJ|

' li"t, i.t't nie ideologiczny charakter- śirrcnlśpartll powo.

,, Å›:- : ^-^^.,nr.o ideologiczna

i specyfika

Kon,"n,,,, ia"Tlo?,"".,y w spol""zeirstwie zdolnoscpolityczny) rna dui,a

, śpu.tyl,ly.t""y ,,"i"j ś

il.lujn Ze amerykafrskisystem tym samyrn.icgo dwu-

uirwalajac

utt".-nuty*,

i p,"y,*u:uii" Å›*,".rr.i"r-,

Iilagodzenia

fpartyinlcharakter. . "';ili' śo w Stanach T,jcdno- '

systemu dwuparty.1negt

sposob wyjaSnienia trwalosci doktry.

samrric.i

i Å›angloje:yczne ˆ
czonych." ˆ

"o*"o'*|i-,'. ś'iio".*'.;i,;1;,^kraje śrrerskicibardziejsklonnedokompromi'"'izin,'espole"ze/rstwa.Dziekitc.isklon-

regionalnych)Å›

moiliw" ,ai*ul" śkoalicje.oz.,o."i"v.t' śi,-'t"'"'o* (lokalnvch'

rrtlsci l"j*: śpartii amerykariskiej

*]"i śil;u-*

p"ghd;;;;;;i;il,'',"h

. i rtiZtryoh

.luiescisiematerlalnawieleugrupowafrpolitycznych.weuropejskimznaczct]ltt'Systemu

amerykariskiego

, śo*,,po:.tyj,,v.t'*ut11'

ul*uru3a.y"ti dwÓch

WSrtld z,iawij< sie z jednaz

cr-,oj"ii,, o identyfikowanie .l"radycja

sie tradycje.

c7,eSto ˆ
wiclkich partii oraz lojalnosc ˆ

llltrc|z,rl wymicnia jej kandydatÓw.

*y,uzunll et"**""i' śna

*-1*1.11.*;

.?..:ai^.ii dgro1uj1cej

jcst w procesie ni"ro,,outia tar

\ śtlt tttl.witlaIra ']:

Murzynamt'

o"."''I?.T]:.1l^1u|\"n

gtlzic tlzicci, tat
, Å›:1il

sie, Zc sa demokratami iub republikanami i utrwalonei w ten spo-Å›

slttlltl t|tlwiatlrr1a ˆ
n"j, p"t":ti,l1: Å›zasadzie wierni'ˆÅ›

:iitb r tl t' n t y li k śt I i p" ś

" Å›"y-i

l}ltrlltlriltzltt'lltltvittiwyborczyclr*n*,o.ni.l,,dwudziestu-trzydziestulatachpo-Å›|,:rztt;l1'/t,/lll.tl\\ilttll,ltrtilll)ctttrlr.,.,,rv.,,*,j,ikiRcpublikanskamajastalye1ektorat'

Nltwct w przypadkach wielkichÅ›

[., 1,, ,10r,,, rrrlziill rv f1.,*',,*,',ti,,.

lrio.,lr..\,t.lr

Ir, r;lt \,

ztIrlllrIi ttzys|iltc

klesk kandydatÓw jednej lub drugicj partii 1lt.zc1''r.1'rvlr1l1cy |)()l.}l||(.|('siewgranicach3540o/o śglosLliacycIl',l.lr|< r.., r'r'.1lttllIr

llyltl w śl()(l4 g,tly
kanin B. Goldwater, mimo ze poniÓsl klesl
jct|yIl|itt tIZ\.i]l\llI

w 1ltl
lilttltIt

poparcie38%wyborcÓw. Podobniew 1972 r. (i' Mc(itlvcrIl' clclrttl|iriltycztlY

,||i.,.'

dat na śprezydenta, choc przegral zdecydowaIlic z |{. Nixtlnclll, śzgrtllltltc|zi|

glosÓw. Te 35400/, glosÓw stale oddawanych na dcmokrat w i rc1ltll.lIi|ilrrlilrv

It'śwlasnie srodowiska' ktÓre - bez wzg|edu na rozwoj śsytuacji wcwlletrzllt'i i zlll''l ltś

lrrc

nicznej - dotrzymujawiernosci jednej z dwÓch partii. Pozostajc wiec 2() ']()()1l

zdecydowanych i zmieniajacych swoje sympatie partyjne. Alc śsa t() Zllliil|)y ll:l l'()ś

rzysc lub niekorzysc Partii Demokratycznej śbadiPart|i śRepublika śskic.j. l,t.ze |lit.r..ś

sie,,partii trzecich,, przeztradycyjnalojalnosc parlyjnajest Zatem niczwylilc śll'tltlllt.ś

i w kilku zaledwie przypadkach w calej historii StanÓw śZ|ednoczonyclr ,.1lartic lr'zr.ś

cie,, zdobyly szersze poparcie śspoleczne.ś

Czynnikiem, śktÓremu śprzypisuje sie najwiekszy śwplyw na uksztulttlwllllie si1'ś

w Stanach Zjednoczonych systemu dwÓch śpartii śdominujacych, jcst śalrrcryliitlisl'rś

wyborczy. śopiera śsie on na iedno]nandalo".J c| śoEregach wybtlrczyt.llś'Iriwyborach

'$ystem śstanorfrchffiepuja6-wnc'o[regiwicl.lttlltlr

do przedstawicielstw
jeden kandy-t1at

), w ktÓrych wieJciezca bierze wszystko - śreszta odpada). Wynika Z tego taktyka wybtll.czlt 1llrr.tiiś

datowe zwvkla tylko (zwyÅ›

poliiicEiiych' śpo"leg'jaci na tworzeniu rozbudowanych śkoalicii śintcrcstiw, W cZyItlś

wiclkie partiemajazdecydowanaprzewagenadrnalymi. Wyborcanatolniast ścIlci1t..ś

by iego glos mial wplyw na wynik wyborÓw - śglosuje na jedna Z partii dtltllittttil1'ś

zmarnowatlic gIrl.

oyclr. Glosowanie bowiem na partie mniejsze ('.11-z.e-c1e.|]^).o-.z1aczv
39 śTak śdzialajacy mechanizm śwyborczy1owazni9 śogranicza śSZaI]Se ,,pa|tIl lt.Zc.ś

gdyz minimalizuje ich mozliwosciffi6yciiwiekszosci w walco wyllrll.czci

Q'''' Å›

.Å›

lt partiami dominujacymi. Sklania to niekiedy partie mnic.iszc clo lepzcIlia sie w kltllr

prrniaoli wyborczych z jednazpartii dominujacych. Dzic.ic sie tak Irp. w 1rr.zy;llrtIhttśna terenie stanu Nowy śJork, wyste1lttji1cc1

tt.

i'ru.tii l,iberalnej, dzialajacej wylacznie

wylltlracIr w ramach Partii Demokratycznej. Ten mechaIlizrn c|zialanilt lttttct'.y|iltt'tÅ›

rkicgtl Systcmu wyborczego jest widoczny śzwlaszcza w wyborilch 1rrczyclcrrc|iiclr,śsposÓb integru.ie wysilki partii ttbicglril1cyclr

si1.

bowienr w szczego|ny

pr..zy.lcntLrra

rl z,t|tlllycic rra.iwyZszcgtl urzedu w pa śstwic.śAu(grzy l
prozaiczrlc" przyczyny trwalosci syste

Wlkrrzrrill nil ,,llrostszc i barclzic.i

tyillcgo w Stlllirch Ziccllloczonycllr. Zclotninowilnc prz.cz clwic pltrtic ś,,tlcltlplitrtślttttltle rhr

lcgislatury stanowo tworzil birricry l)l'll\'vtlc
trzccic'', g
tyi."'i,q" i ,,rcltrrblilialisl
tc cIlca wysteptlwac z tvlltslt)'llrlÅ›

1lr.zcz.'1larlic ˆ
Lgtttlvrllrlrrnli. l,l'rrwltynl walunl
;ltlktllllttlilt

i9 Polilyczlul lcslśte grtl1le (ir t|tllilirtlrlic'i |
tV tlsllttVltt.lt

t|lt,li|iitltic 1lr.zcz.ic|

|)|.ZcZ
rtrlIl()\\,vf rv wy[ltlrltr.:lt ttzttltwlttlycIl zlt Ittiltt.tltlltitrr:. .lcrIrrlr|' zcllY lctt

ll liczlly gIrlsritv ˆ
rttttsi ltyc tloltttszt ˆ

zollv tlo lv\'lrotirtY I ir;llttvl'

r;lrt.llri(..

tv\,1rri1-, 1irrr1l1'

ltrzcrlsllr1vieir"l

.ItrtIt.'tt1r śIIl,t,lt,,tl

| ś(|lt.t ślr|.. śr1. ś//l.'!||l.lt||t|!!,,,lttl,,tl)itrl,nl ś|1t1,l,t,l' /l l ś'rttr|.rt.Il,..l\l.r...ś

l!r//,j Å›.rrl

{re-Å›


IlyI lirltt, ze ittz w wyIlrltltt'It

SzczegÓlnie istotnym d|aprzysz,|oSci z';lrtvllllirclll
\ " śwarunkÓw, z ktÓrych śnajczestszl'i śj:'t-:::;śrl|ile Sllrc si1. zwtllclttticy lilttltIytIir(iltv

. ś-.':^:Ó .a/ielF p,"'yJ.n."t.ich w 1796 r. wyboicy iirl
liltrttlvtIir

'a.z,eli zirS wyIlticIlic llitzwisl
:.;:il;a.,i#[lfJl,ffi ;i":śjcdnel 1ub drugiej z konkuiujacych partii, tttlr1i1c

lnn'-.:$l*l;iffi ""o,..i.,".,':::J"',:'ll):ff z tc1 s;rrlrt'1wyllrictliali liarlclydattiw
|itilt't.ltltt

.o* nu p,""yaenta l wiceprezycle nta, prz,cwtt,Z'llic

Systclllu dwuparty.|llcgtl,
ustalony śkonstytucyjnic śmcclranizm śkolcgiuIn śclcl
partii. Wypa dato lznac za swiadectwo nartltlz,iIl

.tooutt.o*o śsprzyjaL

tlliriabar-śzbyt tlItrp.tl

ltlulf [e*f;.3"*:il*l'x*:;l*.t';*"'lgdae wply:l.l.'u..'jn" .lcdnakw swym pierwszym dwupartyjnyrn ksztalcie systcm nic przctrwal

iiy.r., geograFripol'tv.)n"j,

"r'""EÓ*.!l1,l"o,kiej ( ic.cralnie

amervkariskl:LP:.:::i'l^lllji'";;;;;ejskich p..zya.nckich w l800 r. Th. JefltrsoIt z,a1"ltlczl1llirl

i r'i,-'iskich).

\*p".yr,."n..1 ( Zwyciestwe. Å›* Å›,n,ybo,u.r.

re gionalny. i c o by w atcl i do

;u;" charakter nP .* ]""?:l'fi ;g; l J,i,ni ""r-'
c clr
wat ponad dwie dekajy śfaktycznej dominacji swej partii. wt{.n]c z tytll tll
e

\a*,;;J

a uu"Y"d"*::::

l ;;;;;;i;;n., śinstancj ":,:.śicst t.oiu,"o,,e, znamienne dla pÓZniejszego rozwoju ameryka śskicgo systcttltt 1lltt

partyjnych'

ugrupowair

a'riU"V"tt

nowych,

l*,*śl';;";;, zjawisko, Partliszukaz*:l.'11'1:].Y:i::l1:,:

I tworzenia z"l,uiaazall'tlwilnct' :''']]]

kierujac - * zasadzie.

rrrw śNrvI śuJtv śvlYś

e śmoze ślclr śPUZJ)N4vJ ś: ;:ś

;?#;;';l'*l.u" śsie ,,"y?':,"lL]..l.::]l:]lt']'.

konfliktÓw idcologiczlryc ll

i ewolucjaśut.i.,v,,y.",'a cecha, odnrieiciela3aca brak ostrych

Geneza

, rodzi dwojakie konsekwencj" Pi

ta"yJt' spoleczeristwo |].li]:1.:':I;'':':].t.śhistorii StanÓw Zjed*"1.].1'^::^.Ilil];:]].:JJ:';'';ś*p,'y.aos"iefektywnymsrodkiemutrudnianiaprocesupowstawanlapartlt'.t|.Z(.

tak szct.tlliit'

dwochsetletniej Po drugie' reprezentowanic

W przeszlo oi{h,,, o wiekszej tl.*utos.i lub wptywach.

a kierownictwo lrririrlwcÅ›

½
;ˆÅ›
na strukture ˆ

.,ytv,ii**ur"::*ll**f;ifr:ll",-:,1i'T,'"ffi

l::i.".Fi.p.,J"i*"*"ty

p ś,p"r.nu," interesÓw rzutuje .organizacyjn1 ś

plrr.trt'Å›

to te same Partle' aIhusza do stalych n.g*ju.ji i kompromisow w celu zachowania spÓjnosci

LepiejzrozumielitorepublikanieTh.Jeffersona,ktorzyokrcspoztlstitwltlttltśstatycznym, do organizacyjnego

il;#;,:*y:**i:.r#X*nt#nm6i$il'i^rT:,;'JJl:ffi

nlezmlśumocnienia sie. W przeciwiclistwic t|rl

Iwladzywykorzystali (t.tlz.

.iu,utt.."::'1;.';;il::"l do clckttlrattt

naiczesciej ,ie |ie. trzect :::ilTl.i:.:ill''1lff1śatycznafrakcja docierata

*v.ozniu - potrÅ›[deralistow coraztrudniej

824- 1 8 60, *r'

r u.".1-1 wy

e^ 1 e32 r'aś"l'."r.' śrsro r.). W efekcie Th. Jefferson' rozporzadziriacy

t l tg -tgza,a*gi,o""..iagu'i
;dla sie calkowicie or.oto

1e3f pre-

czwartv '"p:'^tk:l:')^w

-. ' 2'1',iiaW z, okrcsom

I 8e6, a. N.
y^
r
nlnii potityczny"n]1::'sie lznawiekszosciawobuizbachKongresu,dzialal.praktyczniebc.lpowaZlric.iszc;

"aisqiao śnastepc(lw zlrczely

oJ;,*;".yr.un,ri.*' śza rzadÓw jego republikariskich

Tradycyjnie * śr..aiu. rednak juZ

t,l"ii śzitś

pwstawac frakcje * ś.u-u.t' ś,u*"j śpartii. Kulminacja tego procesu nastl11li|lt

trlial lllrc;

r#".. }llÅ›

(1817-i825)' awyraznyrozlaln,.iakiwtccly

', ".'l- ffi.l#" ffi H f#'-'jiJ#-

o;'ft".'il"1 śtczvdenturyJamesaMonroe

pl nc go

i. p i.,'i v l.lśgo systcrn u.

u".] u amerykanskie

rozwoj

i, l"-.: o n..y. o i;: ;t;;;;ili śJ'u gl etap

..., e " |lli

ff ll : ;!"; :ilsn:ltr,J .r sie za " silna

i śHamiltona,opowiadali l{ozpadrepublikanÓwTh.Jeffersp'l]a..z?owocowalpowstatrict-lrdwt'lchliir|

*u*"i,J", n"jn,".*.1';".*". śi przeobrazic |)l/'(.

ratyfikacje ;;;;;;'"l.'l,ufi*o śSta.śtTzej ,*i'eiii , yu**,!:..::.1|]::n"'.I][clIl.

glosili cllqc z|itlltirltiir

W igÓ;;az śdclnokratÓw.

wladzafedera.n #;;'"!*t-d:^"1t'-Ttch śi industrialistycz-ś'u".'oifi';l[p".ui'l.'.rE;, Ci ostatni

"o"ril,..nt,uti"ow"c śogrant.ś|rztalciIi sie w partre
polityk(lw' |'ocl tyrlti 1lrl1ltt

ny Zjednoc"orrt tt": itz"mystowy - przeciwnicy

'" śln. .l"ff"oona tvp|yw(lw clity finanso*;.o',".y.lowej i zawodowych

hasel il;;"ii;#'uiir.irc

nych r.o.,ux,Tl1

sntyozrrynrihaslamiutworzonopodprzcwodnictwemAnc|rcw.lacksotla1rartiqtlc

ptl pict.wszc

ktora przf poparciu farincr w i robotnik w siegnela zwy

,|n,ia,oti,tuno*l.,-.p.i",.*ujo.v'.''Ed.Jig:;rrurl':r.1a.il?iil

J$okratyczrla

-.ie't*.' w wyl,t'rach prczydcnckich w.l828 r.Å›

lc rtllit

wyl-rory

partyjncgo

systcn-lu

i**x."*:l"::i'''''.ty:l.T''1#;;il;;ii*Unii.wladzeprzezpierwszychświclz.cnia arncrykariskiogo

cwolucji

Z llrrnl
szeregÓw Wystarczy wspo',i,.,ic w wytrtlrach 1lrczytlctlcl.iclr

i' i"'ilisn-'*o.o,,,.,-,n'uzp. śzrraczcnic.

. rozpoczAorsa.ni1gyanie '"ry+

ou cztcry latir

a\ -l19l-. o* i sto w ar zy s zenśly 1lrzcltlrlltlwc
ist' ty'' wylrorctiw, pt'lznicI tlrl ttrll rvyllrlt'

J c dn Ih'J.:If."Y3"*:* : il;i Å›;,; :;,iui, uei i " e t t okolo

o k a l n e o r g a n i z a c j e -śl Il,l24 t., rtr.:zcstlriczyto
Warto dodac, Zc byl ttl r'vyttt|i

Zaczy zltrtiwtrrl

,* ;. i l t is.s .yl.i u1,l.u*niu'.,y.h.

citr,lt 1ltlszlrl

1 ifiw..''-J ;# ;; " 1ltlttitt| g|elltllirl ze tttysllr

*yi,,.,,..,.gu,.iak

t x'ln TJ : l p.:.,"..,.,.' i rczttltat 1ll

{ .Ie lll.,|ir.ittyz.'.ii

prlst1,1lrril1rr.i

wtasnyśl
utworzyla z,.ie strotry lrozysktwittttc

rrlrly1lrzyhic,..,.r.*)..i."gÓlnokrajow.lpu,tii.Partia1a,przyjawszynazwerepu-rtlirlt,;r,ii str:;rtcgii,
sttÅ›

* ;;ffi;ini, a w Kongresie nef ,uyl,.,,.ze.i.

;*a ccntrale z' tIl tt

llliklrrlriw' sie t|li rrt.itt. Swicz,rl.1lr.zyl,,r|rt.|11rrrilr.ltlllilrv'

n.,*.;i;,; wsr.rttl

1l.|zic|.rllwicli

t...n.rya,otn."*il.,i"'"*i:o1"1ffJ:;;i śIrtsrtttkritv tVylrott illv

lilttll ,,',.,,' ,'.,,n.i,.'.ria.y zacz,ela zysKl.śEir.l titil il!t/Vlllillrl(' t,f lioltlltlilrl z lVrrri tttltsltltli

,rt.pu i bezllrli;r'etltttcp,o

rcitrblililrtr(lw -x.:l.ff:.-

rv l,tllr'iltyr,lt lt'lltt\tttt'!!tt\

'''i..''.'..i'r 'flrtlr'rttrtl'r*ltlll'.\\illllr'l\11'llirlrlr'yo:'\"lr'lltllllilll\llt('llir:ll'll{ll'ltlrt\\A Å›'llhl

'.lirri.r Å›

lt'ttlt t l' .'uśiI iltr.':|, tl,tt,t l ś',ll| ś/,.i{/l/l W,rr..''.rlr 'r |.lli l

Il)l{l),., .]\ l{)Å›t I tt..ll,ll llllt ˆ
.--.=- :. Å›. ',..l'. Å›tl,Jntlitll\tt'tll'l 111 !'e'y|11xtItlyilttl'1yy,.Ncrv l}ˆ

\.tltl, l rltttlrltt 9'll9' śl.ll'.it^l|'}]lI

. ś1!11l


wyrrllrgirl0 l0 Å›zlllrczllccl Å›t1)zl)rl(lo\vy lclcttowcl"o Å›lll)illillrl l)llrtyillct]o' tllillilce So zil‡Å›wtletrzllycIl 1ltlclziirlrilv ttlt tIc 1trlIlIt l\| l't|,.l||l(|.lIt./(.I pt|.vz trllrit.i1,ltlie illlt.1,11l11';1|i clcl
gltlsy śrrr'irr. W ZtrIltlil|) Zit ()l)ictIlicc krltl|
Zl|(lllllic Z(|()llyWilc

tE‡Å›ktltica, totcz ostittltilt tlclilltlr \l\ Å›rrr{'Ilr /\\'r,lrilu1t.

'l'cgo Å›rodzrl'itl zasada'‡Å›liole'jny zwll)( w luucr,vl\rlr:,1\r(.1Å›

w ślilr.luic atr.akcylrryoh statlorvislt w śilparllcic śllillistwowylll ś

po l,i1yc n r.' i .Å›

i1‡Å›Zc czlon.

'T'‡Å›powodoWzllil, e party.i

(tl,, spoils,sy,sIat?l),

Zwilllil ‡Å›lZwyciestwo

II‡Å›wybor-Å›sz'.1'|() tt1ll.zr:Irrys'ltlwicllia |{t'tl'rlIttt

il alic.ia ‡PtiIlrtlcy 1lr.z;'s;lie |)l()(.cs l
zwyciestwcm wyborczyIr],

partii byli osobi'scicz"linicrcsilwani

!rlÅ›lirlwic '**-r,4Y-n1.,i.1y.ll'.h\, ‡Å›na cclu Zapcwnicnic czlonkomÅ›;ll'zomyslowa ze wszystl
akcja ckontlmicztra majaca

LÅ›cZit l)yla .icclnocz,cSnic ‡lJpowszcchnicnic tvct kulturowymi konsekwoncjami Å›stalasieosiasporÓwideologiczIlyclt'it.ilt|lrl:llltl

tegoÅ›

l:'‡Å›pu,.il oi,y'onic Å›intratnych stanowisk.

Zwycieskic.i

i||)il|.r|ttl ‡lty konfliktu wystapily llowoczesny liberalizm i konserwatyzn Å›aIncry|ilttjs|,i Nit.Å›

tttoglo

|)|'lIglrlatycZl-lcgoSySrcmustworzylo'.'o'y,,,,'""hunizmintcgracjipar1yjno-wyborczej,śto pozostac bez wplywu na oblicze Partii Demokratycznc'i i Partii l(c;lrrll|l

ltśLś

'!Å›

:.Å›

!Å›

liÅ›

{rlÅ›

wt.ittlraclrktÓrcgo.'v*irlideowo-polity",n"nabicralycharaktcrudrugoplanowe-śgrl'Napicrwszyplun*y,,'wasiezaangaZowaniepar1y1nc'postrzcgarrc.iakodroga

partyjnych'

d.zialaczy ˆ
1ltlpicrania ˆ

i o"ll.ony intc.".o* gi,.lpo*y"r, za posrldrrictwcm

i partyi nc i .Å›

ej aktywnosc

c ze rp i bezpoSrednie ko.zysci ze swoj

acyclr ‡A. Jack-

przcz clcmokratclw

,*yciesko

Model struktur pu.ty.iny"r',

'u,to,t*u'ly ‡Å›Zmusit

rnasowa i o.gtilnokra|tlwa1.

organizacje

l zpart1ia",11ot.,uty"":nej

stltlit, Ltczyni

od tradycyjnyclr oligarchicznych

WhigÓw do odejscia

opozycyjnapartie

l.tiwIricz

.Å›

organizacj i tnastlwr-'.|

partyjnych ii ś,,"c, śzdemokratyzowanej

strttktur ‡sie rÓw-

,yl.,,-'.' pl'tyJ].",s: nartldzila

I śyy tym okresie .*"r...:i śamerykaóski"go

partii kandydata na prczyclcnta naÅ›

rriclz, *y';;;;;,rzezkazdaz*i"tt.i"t.'

tradycJa

: l 835, Whigo-Å›

* ty* konwencji ogÓlnokrajowej (dernokraci

rlrganizowan".i ‡powolanie

""lu

l839). Nowej metodzie *"*na,."pu.ty;''.1 elelcji śtow.arzyszylo

partii miedzy konwcncja-

wic śkrajo]g4ch, ktÓre prezentowaty stanowist
.ktlnrit'q.to1l,, ‡struktury orga'izacy.incj par-Å›

i*i, śco wienczyto ffi;;;. ś

""i" Å›"gor""krajowej ‡Å›do

iz ."fo.ioa jacksonowska od.razu doprowadzila

tii. Nic śna|eZyj"d;;;;J;ie, ś

ustabilizowaniasiestrukturo,gu,',,u"y.;nych.Jeszczebowiemprzczwiclclator.śgal"tizacjaPartiiDemokratycznejorazinnychpartiiamerykafrskichpozostawataśn",1i".lxlJj;Ób śStanÓw Z.jcdnoczo-

drugi system qart.vjnY

uksztaltowany

zostal

prowadzacej w

iNisii śauolicjonistycznej'

|aIa.naporu

nych' filnkcjonujacy aZpo ˆ
do wybuchu wojny SeceSyJneJ.ˆ

l
terytoriach,

upo*.,".h,'ienia śniewolnictwa Jnowo śkoloniz^o^wanych

i śI,rclby

jak i niosac zagroZenie interesÓw przemysto-ś

zarÓwno *o.ur.'" śoburzenie,

syca.|ac ‡partii - demo-

dominujacych

do opusz czeniaszeiegÓw

wc.i P lnocy, doprowadzily

wybor cai z" staiÓw pÓlnocnych' SzczegÓlnie do-ś

i WhigÓw - śptzezmasy

lirat(lw ‡ten zostal

ie (pt-oces zapo-śtkliwic odczuli to śdo demokra-

p,'"3F*rnT*ffiar.i.l

czi1tkowany pu.e lut *.7.s"i"3 ‡!].1l'"*uw

wielkiei partii opozycyJneJ.

pustke w zakresie

t(lw), stwaizajac
Wypelnilajapowstala{-I9l1lpoiriN"*i'*uit.iLniewolnictwem'gsia

Lincoln zdo-

republikanÓwAbraham

:ui ,,"s. lat

rcpuh'ikanska. frzniEtandydat

prcz-yclcnta'

byl śr'rrz,acl

--.-.^i^.+'rln D^lnncw

nastapilo zwyciestwo PÓlnocy w wojnie SecesyJneJ

Zlt rzacltiw ,"pl'.t.,tit.uno* ‡po

trwat praktyczn\e aZ

I;;ij'.;;^.x.", ,".puutitarisliej hegemonii

i se ctlte tttrlw.,,.,'"

dzieki silnemu

XX świcliLr. Poczatkowo ,"puttitunl"- dominowali

llttlr ttzYt|z'icsrc ‡utrzy.

i koniecznosci

nicwolnictwa

wtlliril z,nicsicnia

hltzy
zwyciestwa

zittlc1lt.rlrvltltirt 1llrrtyirlr.'i ‡- pomimo we.

oclrlosili

|(tllc'illc

Zit.t|ntlcztltlycll.

tltlttttlt Stlrrr.1rv

;crIlttrllci

l'l Å›

krrriskiej' ktÓre musialy zasymilowac nowe tresci programowe. Partia l)0rlltl|i l.itl y czś

tllt.zachowujac swoje tradycyjne konserwatywne skrzydlo na Poluclrtirr'

rv ittllrt IlˆÅ›legionach stala sie liberalnaorganizacjau reprezentujacainteresy robotIli|ititv, ˆ

tIlrlllÅ›

tt.ych

farmerÓw oraz imigrantow z Europy. Par1iaRepublikariska natclIrliast

slltlll l;I,,'ś1llliliaestablishmentu przedsiebiorcÓw, ludzi bogatych. Znaczacarole w tyrrl 1lr.tlt.t.śsic odegraly ugrupowania ,,trzecie,,:,,ruch populistÓw'' śprzeksztat.ca.jacy

pIltllill llr1.Å›

|trogramowademokratÓw i ,,ruclr postepowy'' w lonie republikan św.ś

W XX świek obie wielkie partie wkrocZlly w pelni uksztaltowalrc tlt.gltlrizlrc-1';śttic, Wspafte na silnych strukturach stanowych' rozporzadzaly sprawnynr i t.tlzllrlt|ttśwtlnym wterenie aparatem, ktÓrego glÓwne ogniwa stanowili lokalni poIi1ycy ś,,Iltl:;śl.i(lwie'' Jednak przyjety modcl orgallizac' jii|lr

stojacy nacze|e,Jmaszynypar1yjnej''.
Icki byl od zdemokratyzowanego' a powszechna korupcja aparatu party.|ncgtl rvzlltlśtlzila niechec elektoratu. Dlatego tez, pod presjaspotecze stwa' wprowaclztlIltl illśstytucje rejestrowania wyborcÓw i zaczeto stosowac prawybory.iako ślncttlc|e rvyllrś

ôó
r r i un i a partyj nych kandydatÓw śna wyb i eralne stanowi sk=el-ś

W pierwszych dekadach XX świeku republikanie Ze swa konscrwatywtll1 tviltl.l1śtv mechanizm wolnorynkowy śutozsamiali sie coraz silnic.j z gospodarczy|)l eSIl|.śll|ishrnentem, ignorujac przy śtyn śpotrzeby ścorazlicznie.jszych śgrup spttlcczlr'1,t.Ir,śkttirc nadal pozostawaly na marginesie Zyciapolityczncgo. Pod konico lat c|wtttIzit.śstych grupy te zaczely sie jednoczyc wokÓl Partii Demokratyoznc.i, co tlrtlzltll IlyIrlśt,ttuwaZycjuz podczas wyborÓw śprezydenckich w 1928 r. .Iednak dopicl.tl |iI\,zyl;śgrlspodarczy 1929 r. i nastepujaca po nim depresja na tylc zaclrwialy trlttl-\,t.yilrllśtliure wdoskonalosc Zepropozycje reform jeszczc kilka lat wczcsrlit.

Systemu, j ltlltśjr1ec rrik,lc poparcie w spoleczetistwie mogly zostac wprowadztlnc w Zycic.śWybory w 1932 r. wygral Franklin Delano Roosevelt, kt śrcgo l)r()grll||l

t.tllilt.lltśt,ktllrtlll-licznych ostatecznic sztltIttIlrr'lt

i socjalnych , tzw. nowy lad, zintcgrowal 1rtlcl
ltti t|cllltlkratclw ruclr zwiazkowy, mniejszosci etnicznc i rasowc, czyIi gl.tl1ly

lizcz'c.śgri|llie t|otknietc przez kryzys, z tradycyjnie demokratycznytrr l)rtltltllliclll. lllisz|lrIśItlwttllit w tcrl sptls b koalicja interesÓw zdominowala anrcrykaliska scclle lrrllit.yt.zśttt1 ttit tll
40 lat. okazjonalnym śprczydenckim zwyciestwotrr rc1lrtllIikltllrirv
lrltvitr.zyszyly sukccsy w wyborach do Kongr{5u i wlar|z stalrtlwycIl llilt|z Irll
Iittlt przyniosly nowcg()

;ltlIiIl,Å›

lv jnr.i.ˆÅ›W IilctlrItttzr zr,vl.itcit l\t'\'/\.:] ˆ

It prrr

sie rlr'vlr1i1.ttlt
rrhir'lr;l;rtltrlrrrlll\r ślr,;tt'll:izt lrorlzrn

1ll'zt'tItllitlltt ‡tvs;lrilt.ut.sl|\1 ltttlt.l\,l.ltljÅ›

z;r;i':;lir rr'll1'n'lt;r

1rnlll\'l.,,,rrlrolnnn,ltorlo

"tt\'( Å›

I ślrstlleś


wylrtlrczc'

klttltpltrlic

tclcwizy.ine

l szczcp,irlnic

N(lwe k.'rrrrrilirwirrriir,

\vrl. lcclrrrilii

agcncji

wyll0rozycll i trsltrgi

liiltdrtszy

rrorvc ilre f.ironlirtlzcniir .l.akie

t0tly .Pr.olbsjonalnyoh

od aparatu party.inego. elcktorat,

l
irrilt.ia

t.clttlitltt,,lttlriczale

1lttlllil, wykazuje

po.litycznej,

do partycypacj-i

i plzystosowany

r.or.rrz, wyhsztalcolly

lcpir.l ˆ
p.,.,.,.i. i.,1..tn.,s.i ˆ

partyjnej, kierujac sie bardziej osobista ocena

tIttzrl tlltlit:js,"

etykicta partyjna. W sytuacji, gdy elementy teˆÅ›l\()lll(l.cl|lcg() ˆ

ptllityka anizcli .icgo

sie

pogtebia

platformy pro.gramorvej,

ji1 sie na brak wyraznic,i.izni"o*unej

rr;l|iIlrclit

partyjnej elektoratu' l*t"O:T::: śnarastania tegoś

lyzyltu zatraccuia i.l""iYf

'n"qi śpartyjnego Dlatego teZ

amerykanskiego Systemu

nic.icst oboa ba
zilrtvisl

jednak, ze jest

koniec kolejnej ery jego rozwojuu. W1{aje sie

wie ltt z, niclr zwiastu1c

tak daleko idace wnioski.

ieszczc za wczcsnic, by formulowac

Stru ktu ra o rg a n izacYj n a-rÅ›.1*,."

l,artic Sa.Pa4lalplElrybor:1ego.

atncrykanskie |I::|' :i::

:y::lT:i śj cst rgan zowanl

tl t eÅ›

t ts gtlwc.. ub,.tnaszyny

l öó
t t l iE6o,.ze''.n śl"ol.:Y"::LPll-,'*

wybieralnc, formulowa-

sTanowiskb

wy-borow.-li*s-eiere;onoluanne}.el'oy-dat'9w'na

i w i e 9 g::iiw rryybo rc Ów. st{uL:

ffip an1 tuzou!'.

g-w-sra;;ffi

'' i. pli]glg,* wYborÓw na SZ939.

\1:na jest zada{u.'y^l'*sa1ia

tttra orga.ni?a-9y:napffip"'q'dp91adko

pojedyncze organizacyjnepar-

ogniwo

llIu tctlr-'r-alnym'qr"*w"'Jslal;y:]Kazje ktÓrego

do obsadzcnia

wtadzy w pairstwie,

rii .icst ,.,,i"n.o*un.""T'i""'i.o.;bel

wystawia ra$:e!g"cech partii amerykafrskichzali-

Traiffcyjnie affitarOziej ścharakterystycznych
t,i"'u'.Ii.':"'gg podporzadkowania

gligeTi'Z-a9YJ!a.brul.

cza sie ich.luZnaStruktu!e sta-

jaktl organizacji

opi'fr"ane

szczcbli u,goni'u.frffiTEiii6..,a Å›!o1|e{eia*cie ˆ
l.;*#;ffi'il;j;;;;giej"aspqn9sc-dziat'araznacz|ery|ataˆ

p.",yj"n"l.ich. śInna cecha to rÓinorodnoscś

l w czasic ogÓlnokrajowvch kan-rn.an.ri
ror,wiazailorganizacyjnych,brakjednotitychschematÓwdotyczacychskladuiorga-śnizac.iicialpartyjnych'sposobÓwichpowolywaniaiuzupelniania,kompetencjikie-

a nie statutyÅ›

rowrliotw ita. r*.sii" śtc rozsttzygabowiem ustawodawstwo stanowe,
w poSZcZe-

partyjnymi

nozni"e'po1iejzy śorganizacjami

cz,y rcgulami"y p;;; Å›

d-o

,[l"'i;iy śniektÓrych ya"uy śmÓwienia nie o jednej, a'e o piec.ś

g(llnyclr stanach

i republ ikafrskich.

cl z,i c s i ec i u parti ac h demokratycznych
.lcdnakodlatsiedemdziesiatych*obyd*'partiach-DemokratyczneiiRepu-

' Chociai śstruktura

wstosunkach oiganizacyjnych

blikariskicl.i _ nastepuja zmiany

(warstwowy), a nie hierarchiczny, dokonu-Å›

uadal nlu .l.ruiottir stratygraficzny

pur.tii byly

jako cent;1izacja?. Animatorami tego zjawiska

ic siq' w nich proccs okre slany ˆ
olru partii. ˆ

. ltrlrrri1c1y..:''i:]Y.:
tnstiulg.i+ 3 'kry;Lo:xa,
zwgly-

\M-oby ,tupartiach jest k-q-r' w...n .]Å›

N lt';wyzszi1,

zadanicm konwencjijest wytanianie kan.dydalaÅ›

\Vi'llli"l c() t.zte l)rltls(itwtlwyrn

r-y littit'

Boston*Torontol980'Å›

"l':ttrz W |( Å›lr)llv.(i ("1 lttollsott Å›''ltnt't'itttttl'ttrlit"sittDaclint: ˆ
'\ | l l'llll/ttlt Å›l'ttltltt'tll'tttltt't Å›':;7(r'l('lˆ

l,l Å›

r|Ittle.| ttit.1lt.cz1'tlcllllt (}|i|/,

1llrl.lii i tt'iet'1lli./'\(|l.|||,| r|('||\VilIltllit.-pttgl'ltltrtl

(1llllIlrlltrt.tśwyllglclL:i ) NirlwlrTllit'is7lr l'i l.r)n\\, n( lrl(,,,1 /\\tilrlt)llrl)11)r..cs...nr\v'l,.r,.,,rrrr

rrrl'r'1,r

{rl czylll śbeclzic llrtlwit t|ltlt' j)' S;ltll'lr,tI l;Ilt;ltr, rll11ltttiZltcyIllycll jtvitZrlit.

lllt jszr' 1t.:;lśtv.Vlltx przcz- litlll liIr.lrr l,I lt1.,11'1.1,11

-Ep.rwq:llcje
kr.aj tlr,vy śslltllrltvi lllt.1tt,-\'zsz-y tlrgltrri7i|(.-\''||l(.I

,s/'.9/J^b.-c],Jtl'llktt'try

. .Eon]i1o.t.

SkIrtda sie z-p14-e'$^1!l*.i:-i'el!.'ng..-'zczcg.tiIllycIl ma|l.cl"'ll,l1ir

.s!iu] w ilc<1en i.1t't|lrir |,rrˆ
t,i..ta..z., ˆ

k3fgeffiLu)-J śffiglJ-u9?.Z'Lcy;h rlrlrz

*l11sxygn'".9'l Å›.p.arty.;llyc|t

ttlltycE919L

p-3j-Y9'zierysh"przez- r.iilit"t kl;tjtlit,l,

reg^ulaniiny-we'r tt'jnc.
|'tl|tii śg*9]}l'*r{1-ee).""ligr.,y rlsrll,-1;'

N"pti.qlal l(l2

e,|lrtrtii J(X)

Demok:aty:z:9lP"}9:"D.:n9qratie'N3.tjp.pa!".C"^ln.'}-i.i:d

pii"u.t tlsrl|,Å›{(|c|llol(racl swo.j kolnitet, wprowadzajac do nicgo dorlatli1lwtl zt.rI

rozbudoWa|l

1lI

lllrtwicieli

roZnych ugrupowari i organizacji zwiazanych z Partia Denroklatyczlrl1)'
NaJzeE}gnt}eHs:*i*.*wssppJp*p-{"?.,".9...x9.dll9 chairmttll) ()l.ilz

?3-ct..!!.gl-o-nal |t()ˆ
It||lct wykonawc4y' !19wodniczacy Å›typuje kandydata na piezydcn[it. a zitlrt iclt|,l lrˆÅ›h..:t']' P.'. Å›yo Å›l l .'. l, t lˆ

t:l Å›l.Eoyy Å›g.fi9I9"n.ri Å›iI ( li l t ˆ
Ilczlra wzrosla szczego|nie w ostatnich latach), zajmujacego sie badanialtli zlrcIrrlˆÅ›tvtt rvyborcÓw, ustalanie*m nicnl |tlIlc|ttszy.ˆ

:.'1:31eeiip.plityp-Znei"}maFffilEcr

lzktiicffi|Ei":Z{Wzyisdce śp".tii'"ilzany śjest śprezydcnt lLrlr |iirrltll,ś

t|trt napreEdc:r1ta' Przewodniczacy sie "ui"-iu't śplrrtii, gr|y

staje pierwszoplanowapostaciaw ˆ
llr przcgra wybory prezydenckie.ˆÅ›/,adanien kolnitetu krajowego kole.jnej ji i lll.tsle.1lˆ

jest przygotowanie konwcllc.

,t'-#

rrrj kaur1lan]Ele p(9jeEej śNie śwytycza;n śnHoniiasf'io.rt'ki-pa.tii, śliic śijlrr I:rirvś

tticf uprawnieri kierowniczych i kontrolnych w śstosunku do nizszych szczellIiś

;lttrty.jnych. Jednak w ostatnich dwudziestu kilku ślatach wystapily w obr.l 1lat'tilrl'Irś

lettdcncje centra|izacyjne. Pod pojeciem tym rozumie śsie dzialania zlnicrzltil1cc t|tlś

;xlt|nicsienia znaczenia komitetÓw krajowych i osiagniecia pewncgo stopIlia.ict|llrl.ś

Iitrlsci w dzialalnosci organizac1i stanowych i lokalnych.Å›

[.W p".tii śRepublikariskiej tak rozumiana ścentra|izacja rozpoczeta sie tlt| rrlzlltt_śtltlwy w komitecie krajowym śzapl,ecza technicznego oraz zwiekszcnia 1lcl.stlttcIrlśltwodowego' skladajacego sie ze specjalistÓw analitykÓw z roZnych clzictlzilt.

1lrlś:iltrgrriacych (przede wszystkim śktltrr1rtttcrrlrll.yrlli)

sie nowoczesnymi tecl"rnikami

t ttlrlgacych dostarczyc fachowej wiedzy w dziedzinie prowadzcnia dzialirIrltlsci

1ltl'śltlvczrlcj . Dysponujac Stworzonymi wten śsposÓb rnozliwoscialni, l
krltitl'"vyśt|tlslitI.czlt

r znego rodzaju pomocy i uslug parliom stanowynr, a takzc śIrllilrIIrylll'śt|rllyczl1cyclr rt>zwiazanorganizacyjnych, korzystania z progratrr(lw |
l1lis(ltv zwolcnnikÓw i sympatykÓw par1ii, wynikÓw śbadan i ckspcrtyz it1l. |,tlcil1glrś|rl il.il stllra znriany w wewnetrznej organizacji komitet w, stalrc|aryzac:ie

1ll.tlcct|tttśl
1lnrIvjlryc|l, zc kotllitc:ty cZyślrrkttlrtt, wobcc komitctt-t st1 lllllic.j sl<|tlltIlc t|tl

rv poczuciu zobowi,e-an kra.iowcgo
l gtlr tl rtvitl i <>,Jrzucani cgo illic.| gcst i i.

r t lt c,t,y a.j atyw baclz stl
|'t'rlt'csy w |)artii l)cllltll
cclrtl.ltIizltcy.|llc rrlz;ltlcz,e|y
1ltlt'z |itllttilt'l Il()\\/Ycl), tIclrtrl|iI.ltl.yi:zlt.1',cIt tItl(\,cz'l1t.1,1.|1

l'l:Ii()\Vv |rlrrtlzici zltslttI 11'1,Å›

lrrrltl rlr'lt'11;tt lt ttil ir', ;/.itl)c\vt)iit;i1r'r,r'lt rr'llrt.zt.llllr

il ',lilll(r\\'\'( l\on\v('il( 0rl;rorYit.tlrrill
t |e lrrllltr'Irlllt. śIltiIllrl''i t l'rllrrltr\\/t.I t ttllrlrIzlr.z\ ś|\|tltlrr r,1lrlt \'( || ()| l,

Il Itll'|''|(l| |'ilIlIl;|( || Å›

lfÅ›


z I'olutlrrlr, lionlile t litlriotvY ztlollrl lrt z,e lirtsorvltc' tlslillollc z.a-

rili'l(!\vvcll, ;ilr'rrvrric
:ilrrIy r lr.1iisIltttll.y sllttttjrv zrlriclliIy;lt.itwlt rltItttlszi1cc sie c|tl s1lraw par.ty.jllyoh

rvlr'.Itl
l)N(.. śI)tlza tytll dcnrokr.aci wprowadzili śkon-

Z tltlt.lttlttlli 1lr.zcz
sie zltttiwl.ttl Sl)IawalIi śpolitycznylni,.iak i organizacyjny-ś

,,11.u|',i. 1tr-z.yietylrli

rvcIrt..i1.' zlr.|tlttlrvlrIlt

|ilril.lt

Z tc.|

kltclc:tlc.ii. rlstatllic.i inrlowac.ii wycof ano sie wpolowie ślat osienr-

|||i, w IX)l()Wii:

A|i'ccnt poloZony, w Partii Republikariskiej,

ztlstal podobnieiak na cen-Å›

tlzicsii1tyc'h.
p(',|)r,/'c,/' pomocy i uslug. Demokratyczna weszla na

lrirIizltc.|e' tlostarczcnic Par.tia
tIlr'ge z' naSIadu"iac rcpublikanÓw, jednak wyraznl'e

wyrÓwnu-

tl;ltlzIricllir:Ill, metody ˆ
rlystltlrs zal
w tYnl 1r'
kornitetÓw krajowych przyczynity rÓwnieZ ich

il., Å›;lodnicsicnia znaczenia 'sie

dzieki nowym

od poczatku lat osiemdziesiatych,

srlkccsy w grtllnadzcniu funduszy.
kwostowania' krajowe zdobywajaznaczne kwoty pieniedzy, co

s1rttstl[.lolrr komitety
kampanie wyborcze kandydatÓw do Kongresu

iIn wspomagac finansowo

;lrlzwltla

Stanowym i lokalnym na prowadzenie kampa-

.,t'ltz clostarczac srodki organizacjom

rrii w wyboraoh PrezYdenckicho.śod komitetÓw lgajowych istni'ejaw obydwu partiach kongreso-

Nicz,alczrrie
w c śk o nr i t c t y śwy b orc z e. Pq}{staly

one w celu prgwldzeniakanrpa4ij-arybor-śdo Senatu i Izby Reprezentantclw.

Zbiersja

part1'j1ryctr
SZanSe wyborize w rÓinych śstanach i okregaclr oraz swiadcza

czyclr na r,ccz.kandy'datÓw

l\lncluszc, analizuja ˆ
sie o fotel w i.zbach Kongresu. Pozostajac w laczntNciˆÅ›

irtrlo uslugi ubiega.]acym
z. |ttllnitctami dzialajanie od nich.

krajowymi, zaleZnie
i W strukturze obydwu partii zasadniczym ogniwem jest organizacl śa sta-śtt () w a. W zakres j ej zaintlesow an wyborczych wchodzi obsadzan ic stanowisk weśwszystkim stanowiska gubernatora i innych kluczo-

danego
mandatÓw w stanowych izbach przedsta-

wla<.lzach stanu, przede

wych pozycji riadministiacji, zdobywanie ˆ
do Kongresu i wyborach prezydcnckich.ˆ

*i.ici,l.i.t, o razldzialw wyborach
NapoziomieStanowymujawniasiepewnacharakterystycznawlasciwoscame-

a mianowicie zjawisko jcdnopartyjnosci,

rykariskiego systemu dwupartyjnego, ˆ
Partii Demo.ˆ

.i.tut.toani"i jednopartyjniej donlinacji' W wiekszosci stanÓw wply$ry ˆ
ipartii n"p.'btimn'kiej rÓiniasieznacznie i zwyciestwa wyborczeprzezˆ

kratyc:zrrc.i

Z tego punktu widzenia wszystkie stany

okrcs naleZado tej sarnej part1i. ˆ
t.t tl et z' gr ubsza podzi el i c na tr zy grupy.ˆ

t||tl,Z'sz'y

t i,Il

jedna partia kontroluje obic izby legislatur

I)o pilrwszci za|iczasie te, w.ktorych ˆ
i tlbsadza stanowisko Tradycyjnie dotyczy to Poludnia i Partii Dernoka-ˆ

gubernatora.
w kt }ch śmka Sytuacja wystepuje (czasem od wojny secesyjnej lub

tyczncj. Stany, ˆ
jako jednopartyjne, np. Alabama, Louisiana, Georgia.ˆ

*.,"si'i.i)' śsakwalifikowane
l)rugagrupetworzastany'wktÓrychtasamapartiakontrolujeobieizbyprzed-

Sa to stany

nic zawsze jednak obsadza stanowisko gubernatora.

stirwiciclskic,

stany,

i ozonej. RÓwniez w tej grupie przewaZ-aja w ktÓrych

lrosc

tt tl w u 1larty.i i o gran ˆ
pozyc.ie nlaia clemokraci, np. Maryland, Kentucky, Wirginia Zachodnia.ˆ

silrtit'jszi1 ˆ
Wsrrtt| w kt(irych dominujarepublikanie, ˆ

wymienia sie np. Kansas, New

s(itlttiw, ˆ
I lcrrlllslrirc, Vc:ttllot.tt.ˆÅ›

"N śllrr\vlcss: (i,,tti'ir,,,t,,,,t'ttttl lltcl/ttitt'tl

l'ttlitit'tttl 'S/rrlcr'Londonl998's'42'Å›

'l't'zecilt

(o sllrny

gl'tl;llt tlrvrrll;ul\,pr,.. .,r, ,,11(.1tril

lltz(.\\,ltllrl zrlryrjt,lr

icrllrr,j plrrllÅ›

u'0lrsrrrlzailiu lcgislutrl (p,rlzic rrr;t,zq',,r

rr.; [.rzrl;r srr,.

t, itb.t.naitltLic pprl li.1rr.l;1śilrlrc.j

panii) iurzedtl grlllt,t.ttltItlt.lt

l)rl l,ttllr\, lr; tt, lltlltcll tlsicllrt|zicsll1l-ycll

zltIit'zirtlrlś|4 stanÓw, np. Ntlwy .Itll.|', |'r.tl:;\'Itr,ltlli\..,.

Mlritlt.'
NaleZy jcdnak Ltwz,gletltlic. sie crl llajnrnic'i o
tItl|irllltl;l1cl1 lat szcsc'tlzit,sil1|i
cr,volucje par1yjncgrl poclzialLr

wszystkim oz|1ac7'Llto ˆ
ztltlbywanie ˆ

w1lIywrirv |)l.zeclc stll
i umacnianie wplyw wprzcz Å›rcpublikanÓwwtradycy.jno' j stl.clje tl.,rlllˆÅ›lrrrc.ii ˆ

demokratÓw' czy\i na Poludniu' W latach szescdziesiatych"picrwsi

tltI sItl IlIIÅ›

re publikariscy gubernator

zy śzostali wybrani śwArkansas śi na Floryzwiekszyla

1ltlb|ikariska w Kongresie swoje przedstawicielstwo ze stan(lw lrt

1lrlltltIll ˆ
tvyc|r. To samo dotyczy Partii Demokratycznej Å›zdobywajacej wplywy llit |,tjltltlt']ˆ

Nil przyktad w stanie Vermont, Å›uwaZanym zanajbardziei Å›republikaiski, Å›wvl,,l,',lˆÅ›zrlstal w 1962 r. pierwszy w historii Å›gubernator demokratyczny.ˆÅ›

Nalezy rÓwniez Å›wskazac na nierzadko wystepujace rlZnicewprefbrcnc Å›jltcll ;lrlˆ
|itycznych (partyjnych) w przypadku wyborÓw Å›stanowych i federalnych' szczcp1iIˆÅ›llic prezydenckich, Zdarza sie dosc ˆ

czesto, ze w stanach o donrinacjijc
1llrrtil

(rtp. Demokratycznej) Å›zwycieZa druga (Republika Å›ska). Stalo sie tak np. w w\,l.lrlˆÅ›l.ttch ˆ

prezydenckich l980 r., gdy demokratycznePoludnie glosowalo na rcpullli|illlliˆÅ›tlir R' Reagana(6|0/o,,bialych'' ˆ

glosÓw)' nie zas na demokrate J. Cartera (35.,l,\'
Na--szezs*b-Lu-s1ano]vya jp-s-t-

{Ejury.zLZ3'instarrqiaparyin"a k o-n w c n cJ a Å›s t ll.ˆ
tltlu.a*zwoLwana co dW4 ]ata.'Wynika ˆ

to z faktu, iz co dwa lata wybicrallit icslścr,esc, wladz federalnych (I1!9 Reprezentantowl.|/j Senaiu) oraz sianowyctl (lzt',l,

.-.

llifsze"w.41 sfanach i senaiy w 12, gibeiiniil;|Zy.y'a stari-aLt).^. ˆ
Rola[onwencJiuleglaminimalizacji ˆ

iiu,,upowszechnienienrsielrawybrll.rirvśi.BfpsEgbuselekqion śowania przez p.artie k'an4y4alQ'y n-a'stanowiska}ocilud,.

1.

/. "

jg!9l9yEy:?Lqh4y.ch śJednak w stanach, w ktÓrych dana partia nic przc1rrrltrltśr|za prawyborow, konwencja Czesto zdarztl

nominacji dokonuje Stanowa. sie I.tirr'-śrricz, 7eToi{wdricjei

doTionuja.wstepnego

typowania kandydatÓw, ktorzy nastel1-ltlir..śstltrajasie o potwierdzenie swej kandydatury w prawyborac|r.

Pozatym konwencje uchwalajaprogramy

wyb orczeidecydujao niektÓrych s1lt.lr.śwltch dotyczacych funkcjonowania partii.śorganizacj.e'|-1339ry9"s-akJ:Tj{119

p'Y9v ce n t r a l n e k o m i t e t y śS I a It tl tv c'Iiczacc do ki|kuset i.z6GEace-sie

od kilkunastu czlonkÓw

zaledwic kiIka l.llzy' Nirc,' ckiffiar"Iio.ry śwyr.A;;;tt, p"iro,',.-

t r., *.,i,, ruuÅ›

i rrktywisci

- ochotnicy.śKomitet 9!a!9yy- lrryhier.?1lL"'11 w r znych stllltltc|l

jes*!'

{111lsEla !1-dencje
tv lriZIry sposÓb' najczeSci.ej je{nak w prawyborach lub pizeikclllwcIlc.ie stltntlrvl1śJcgrl nrqfraziniffirii ś

zad;iiii;m"jesi pizygotowariie śkonwencji, śstynltIItlwltlric lrli.ślt,rvttrlsci

niZszych szczeb|i partyjnych, zbieranie funduszy itp.Å›

Nlt czcle komitetu.stoi pg-ey9dnl9-Zacy (:|!q!e chairman) śwybicl'ally z.icgtl gr rlśNic ,/,L|ws7,c.jcst

ltrt, on faktycznym przywÓdcapartii w danynl statlitl'

ii rzl1Å›

W 1llrl.t

"ltttltz'l ś| ś,ttr1',1 ś\l,rlt śrr ll,\.1 śltt,tlt'tttt'1t' ś

ltt.ttlitt,lttt śtlt,l,ttttt,t śWlll,,zlr*..r śl{)l"i}i., śl{)., śllt,)śvś


()|)()Zycy.ill(..i śrllrIllirrclzic.i r'v1llywtl-śtlzl1r.t.i 1ll.z.ytvililcl1.iesl lt;tjt.zqSt'ie.i l]tthcl'lllrttlr., \\/

tvY śez,lrllle|l l
wiclr: party.inych, najwaZ.

Nlt;lrlzitltllic littlltcitlllttic szczol.lli zktrirych

ltlkltIllyltt
hrallstw dziclnicowe

i rrliast, i obwodowc'Å›

nie jszc to rlrglttlizlrc.ic
s t w i k o m i te ty śm i as t stanowiaten szczebel w struk-ś

|r tl tlr i t c t y śh r lt lr

sie walka o Stanowiska publicz-

tlcl kt(lrcg o w z,asadlz1cioipoczina
od niego kornisji

lrrl.zc pat.ty.itlcl.i,

-. u upi,.lo*unic urzedu hrabstwa i niezaleZnych
w trriastaclr samorzadu murricypalnego.Å›

ltc: w tlrabstwach

- o organa

i ltgcrrcl,

jest rÓw-

w rÓznych stanaclr. ZroZnicowana

kornitetÓw ˆ
lticZ iclr powolyr'vania. ˆ

I ,icz,cbnosc iest odmienna

W niektÓrych stanach wybierane sa w prawybo.ś

llroccdura

Na cze!9 komi'tetp-rlr$qjalqluJze-

t'ltcll" rv innyclr - w czasie konwencji stanowej. ˆ
cj!y'9h.qjru]gn).ˆ

wtltl lt.iczz1cy

( 9.gy!!y .e'h^y,j,mary1'i

dotyqzace.1y!911lvladz,

D
niZej

dzialalnosci

k9.9rdlnow11i1 Eytu-

*'n.;il;;;.oig;;,;;;.i,u^i stanowymi,

i obwo-Å›

sato dzielnicowe

;,;''i;h ścial pffiiiycn. w a"zyo1'.ifliaStech organizacje

trśw nralych - tylko obwodowe: w niektÓrych rejonach wieiskich - organizacje

tltlwcl, ˆ
w innych - tylko obwcldowe.ˆ

gllrintro i obr,l,odowe'

lIÅ›(ward's),wystepuja.

i K omitety śdzie|ni"ow",'*anerÓvmieZokregowymi
, c c w wi elkich miastach, Satworzone przez przedstawicieli organizac i i obwoclowych'śorganizacji

czcle komitetu stoi jego p,,"*odni",acy Å›(leader de ward)..Zasieg

Nat

!\y-

pokrywa .ie * ,u,ua"ie z okregami wyborczymi, w ktÓrych Sa

c|z,iclnicowych ˆ
l.l i cran i czlonkowi e wladzmunicypalnych.ˆÅ›

I)ozakresuzainteresowankomitetÓwdzielnicowychnalezaproblemylokalneś,l'wiaz'aneprzede z politykawladz rniejskich. W sferze partyjnej ichzada-

*'"y;.[i; śkomit'etÓw obwodowych.

n i cnr j cst nadzorowanie clzialalnosci

organizacy1-

K9n1ite ty śo!y-'odo.we ś(precinc'ts)stanowianajn\Zszeogniwtl

l Å›

obejmujaod l00 do

glosowania.

]llc partii i pokrywaja.ie *,u,uj"ie.z śobwodami

wyborcÓw. Komitelem kieruje jego przewodniczacy (precinct captain,),ltrzy.

5()() ˆ
rll rr acy bczpo kontakty ˆ

j srednie z elektoratem.Å›

odzAu dzlil,ania

podejmowane Sa r oZnego'r

N a tym szczeblu',, i^-i*v:"ym Å›

reje-

wyborcÓw, np. p,'ypominanie o.koniecznosci

llla.iacc tra celu pozyskiivanie

kan-Å›

wyborczej, osobiste i telefonic,n* ,oz,no*y z wyborcami ,,polecajace''

strar:.ii

w spotkaniach politycznych, zbieranie funduszy.

do udzialu
stanowisk organizacyjnych istnieje w par-

lydatow, śzachecajace

Opr cz fon ,atn4siruktu

ry "r"r"ilii śy w Ó w. Tworzaja r6zne-

n i e f o r m a l n a s t r u k t ur a wp l

tiaclr arnerykariskich

n arzeczposzczegÓlnych osÓb,ś

go roclzaju kluby, stowarzyszenia i komitety r,lyborcze

zkaZda, śa*.ir", wielkich partii. Dzialajaone naposzazegÓlnych pozio-ś

zwiazanc
tllitclrorgatri,o.y1ny.h,aichznaczeniewynikagtÓwniezmoZliwosciwzakresieś

wSrÓd.ludzi czy instytucji unikajacych otwartego

f.Lrndus|''rclwniei

ztltll"lywatlic

Natorniast ich wply!\Y ujawniajasit

sie tla ,)r,ztcibadZ śinnej partii.
ach partyj nych'Å›

ltttp'ltZtltvlttrilt

li i nilc.i

).,1. tvszyst i tll przy rrour

;,,

*T"l]|"'*|.{1''.

szozcg lnic aktywnarole

rrrcIilr
s11 i sttlwarzyszcnia

( )r.1l'lllriz.lrc1e lllitlllc rltlgrywitia

dcmokrat w zorganl-

illiSc. Klrtl'rY

lr'rrrlrrr. s(rrrl,lrr'1,

1"'tyirrc

|(lrliti'rirriskl1 l{lrtl1: |)cllltll
llIlIl ˆÅ›'v..'1l.i|',.,..,..llrrxlrvl1 ˆ

I )";śzrltr,;t|\,:;|E.

(loullcil), ir lePrrlllil,rrrrrl l(cllublll.;rnśskic (Cal i lilnlia I{cpubl ictur Asrrr.rr r'

l)erlnocratic rr lrirlllrruul:ikit'Z1-irrllulrtlzelrir.

rl,I )Å›

W śfunkc.jorrowatritl ii lrtllt'lt tItlZe llliirIrl

;lirt.| l'.lrr:,|.tr'It zl.lltczclllic tvs|rtllllttiltttt.

zjawisko,,t.llllSZ-)/l) t Ilrlsstjw. tlt'1,iltttiz:

;llrl|\';rlt'r'It'' ,,Maszylly'' statltll,vi|'v ˆ
c.je wewnetrzrrapartii, si.,' zirinlil ˆ

s|
z tIz.rltIlti.zy

sie 1lrzcc|c illrśtlobieraniem odpowicclnich (lo.jalrryi:lr) na stanclwiska wc rvlrrrlzrrt.lrś

li lnobilizowaniem wyborcÓw do glosor'vutlia ˆ

tra nich. Na czele takicj grltpy sllll Ilrll;l',ś|ittirego l.aczyly z',,maszyn{' śintcresy orazwiezy śi za|eZnosci

osobistc. (]tlIclrr |l.l,IrlÅ›|lodporzadkowanie ,,maszynie'' wladz miejskich i osiaganie ztegt.l l
llrlrleślialnych.ś

Powstawaniu zjawisk ś,,maszynpartyjnych'' i bossÓw śsprzyjalaugrulltow(lIlil lIilś

r|yc.ia,,lupÓw'' politycznych, śuksztaltowana w śZyciupo|ity:znym śStan
czonych w XIX świeku. Ten sposrib obsadzania stanowisk ulegl z biegiclll Iat t|ltIe

lirlśidacym zmianom i ograniczeniom (np. przez ustawowe ograniczcnic rotac.ji czesciś

|iadry urzedniczej). Tym niemniei i dzis prezydent StanÓw śZiednoczonych śtltll,rllltl .śiccorocznieponad50tys.nominaciinastanowiskapa stwower0.Odpowicclnio pilśszczeblu stanu, hrabstwa czy miasta - zwycieska śpartia dysponuje okrcslona |iczlll1śnricjsc do obsadzenia.ś

Dla narodzin zjawiska ,,maszyn'' i bossÓw szczegÓlnie dogodnc wartlIrki twtl-.śrr,yly XIX-wieczne śmiasta arnerykaóskie z plynnoscia stosunkÓw, a przc
W tych warunkach rozwinelo sie zjawisko tzw. patronatu polityczne go. Za tll.tt|lśllc uslugi, np. pomoc w znalezieniu pracy czy śtlzyskaniu obywatclstwa, z.tl o1lie |<1.ś1lrzcd policja śpartie śZadaty lojalnosci wyborczej. śPoza śtym św śarscnalc lltlssritvśi ,,tnaszyn'' znajdowalo sie przekupstwo, falszowanie wyborÓw śitp. Na tal
citl w XiX śi na poczatku XX świeku rozkwitly w miastach arrrcrykariskicll

',lllasz-ytl1,

partyjne''. Chociai śbylo to zjawisko w pierwszej kolejnosci rniejskic, ,,|llilszy|ly.'śttrganizowaly sie rÓwnieZna śszczeblu hrabstw, a czasem takZe stan w.św XX świeku nast4pila ewolucja w śfunkcjonowaniu bossÓw i ,,lllasz;'Il

;l111.1y1śrlych'' od lokalnego despotyzmu i lupiestwaku profesjonalizmowi w dzictlzillic tcclr.ś

ltik wyborczych. W ko cu XX świeku ocenia sie, ze organizac.je partyjnc, |ittit.c

zit-śs I rr gi walyby na miano,,|Tlaszry l l .

n,,, stanowia wyj atki

f(]zlonk9q-lyq śrv śznaczeniu europejskim nie wystepuje w wiclkic|r 1llrrtiitcIlśitlllr.lryka skich. Nie ma tu przyjec w poczet czlonkÓw partii' lcgityInacIi, s|iIittlcli'śt.zy ol"ltlwiazk N organiZacyjnych. Za czlonkow danej parrii tlznawani sl1 ci' |tttir'zvśzitt.r.icstru jzrko jej czlonkowie lub tylko uwaiaja sie za takowych.

ja siE

lltlrlllaIno spos'oby okreslania partyjnc.j'' rcguItljc ttstatvtltlittvÅ›

liIwtl slitlltlwc. Najczesciej spotykanym sposobem jcst udzial w prawylltlrltcIt tll.gltśltizrlwitllych prz'ezdanapartie. W stanaclr, w kttirych prawybor1, lrlitja charlt|itct zltślrrlrrli1.ly, przyna|cZnrlsci j 'jcst sklaclall ttbywittcllt rv tlltlś

,,przyna|eZnosci

t|clkIarac.ia party.jnc'

i| |1|.',/,c,/,

'.'l) Mt. lr;r śl ś,\ittt'tt'l|'Il:r:;i||||;rr.I'rr'r.l| ()rllllrI

l|tl!,|tIllll śl,tt|111,','tttttl Nr.tr'\,rlt|. śi|,|lrr.:. li śIś

" S I I Lr tt ! .' r , lt śl't,ltttt ttl l'ttt ltt: ś.:; ślt)ś


l'(.t)e l.e lulr lesl otl stltiklt 1lrz.y-

t(. \\'\'l)ol('lcl lczrrtlbietttut tlcz,e lltitrvYlrolotv

lesllllclt

w wyl)otitcll lla liitlrdyclatow

zllsil(llliczych

71yl1111yir1z1jr1t'rr

5iq.1,;1 1,.o

rlo llosorvltttilt
le; sltlllr.:.i rv lit(lrr..i wzial uclzial. gdzic

W stanaclr, prawybory

1lirr'lii, 1lrirwyl"ltlrach
tltlt'jl1 ()twil|ty. lrroZc W prawyborach

jednej Z paftii

clrltt.ttlitcl. wylltlt.ca uczcstniczyc

jest

prawyborach partii

dclt l witZit ly za r(l c,/,|1y na|eZnoscia

llcz rvczcStriciszycIl lrakt uczestntczeniaw danej

t wIloztlet Z przy do tej par1ii.śtc Ilic zabczpicczaja przed zmiana opcji partyjnej, szczegolnte przy

S1lrtstll.'y ˆ
co czyni pojecie partyjnego,, ˆ

jeszcze bardziej

otwartych' ,'czlonkostwa

1ll.lt,"vylltlrach
Irrzrrynr.ślilbic świclkic partie amerykaóskie jako partie typu wyborczego nie formulujaśwrytyczajacychstfa-

tlgr!ltloparty.inychprogramÓw'okreslajacychichdzialalnosc'
1..*;e' sie do zaloze ideologicznych itd. Parlie amerykaóskie uksztal.

nd*oiL1iacycn
ttlivaly sie jako kombinacje czy koalicje rÓZnorodnych grup interesÓw' rÓznych re-śi iliozofii politycznych i do dzis takimi pozostaja. W swych apelach wybor-

11i.,,...,w ˆ
..zych odwoluja sie do moiliwie Å›najszerszego spektrun spolecznego' a wiec tymˆÅ›

To Zm]usza

do unikania w programach partyj-

powaZnie zroZntcowanego'
rrycll kwcstii rrrogacyoh

,.,,.'.'yn-)

w1volywac spory i konflikty. Dlatego tez platformy paAjneśkampanii

charakter roaporzadkowane sa zadaniom konkretnej
rvybilrczej. Stad tez wynika brak istotnychrcZnic miedzy programami obu wielkichśj aka tocza ich kandydaci.ś

llrlrii1 instrumeniutny.

r.t i brutalnosci wyborczej,

i i, lni mo zacietosci wa1ki

;.,lr

pomiedzy programami obydwu partii, formulowanymi na

Mimo braku roZntc
okazje wyborcze, istniejamiedzy demokratami i republikanami rÓznice

ktlrrlo rlg(ll nicj szym charakterze.śl'artia śDemokratyc zna jest identyfikowana - ogÓlni e rZecZ biorac - z mniej za.śDemokraci cisza sie zdecydowanie

tlloZna czescia stwa amerykaóskiego.

spolecze ˆ
poparciem mniejszosci ˆ

etnicznych, W tym przede wszyst-

wiekszynrniz iepublikanie ˆ
zawodowe stanowiatradycyinabaze ˆ

Partii

i czarnej.nowniez zwiaz,ki
znajduje natomiast wieksze poparcie wsrÓd

kinl lLrdnoSc

|)crlokratyc znej.PartiaRepublika1rska

llrl gatszych AmerykanÓw z wy Zszy ch klas srednich.ˆÅ›w ameryka skim zyciu politycznym zachodzi zjawi-ˆ

()d lat siedemdziesiatych
jako swego rodzaju ideologizacje d*9",h wielkich partii.

s|
l
sie

sie icn od politycznego centrum i.ksztaltowaniu

l,rzc.iawia sie ona rv oddaianiu

blokÓw - liberalnego z ParliaDemokratyczna

tlwtjr:h irle ologiczni e zroZnicowanych

2.Å›

z Partia RepublikaóskaJ

i lionscrwatywnego
(lcncralnie rzeczbiorac, , ud,nini't.acjami demokratycznymi wiaie sie wpro-śwlclzcnic w Stanach Zjelnoczonych wszystkich waznych reform spolecznychśpozycji businessu w go-

z rzadami ˆ
i nicolrec wobec programÓw spolecznych.ˆÅ›

i gilspoclarczych; republikanÓw - wzmacnianie

s1.l.l.lu,.c

z tt paZdzienrika l984

l'S. Ncws alld Wtll.|tl I{c1rort''

l)cltttll;t

,loÅ›'' \\/r rr t,trI V\/;tIlt.t:t l} tl t tt lt lt tlt lr Å›''t

Partie w procesle wyborczymÅ›

W Stallaclr Z-icclnoczrttll't'lt rr'\'lrolrirv.icst oglonrrr lir.zlr;r

tt' rlrorlz,' olrsaclzirna
stanowisk publicznych śotl pt1'21'111'11trr Zicdnoczonych drl rvicjsliic1,,,o.;zt.

Slrrrrrlr.r' ˆ
ry|aczy sedziego ptl|
('tl rItvlt Illlll tl'-\,Ilicl.ltrli czlonkowic lzlry |{c1.ll.czetll;ttlśtriw, l/3 Senatu, gubcrllattlrzy tl c|wtllctllic'1 sIlIl|()

liadcncji, niZszc izby lcgisIirttlI.

wych, wtadze lokalne i wiclu śinnych lunlic.jonariuszy publicznych. Co czlcr'-y lrt:rś

wyb-ie;any jest prezydent' wiekszosc gubcrnatorÓw stanowych, czlorrktlwic scllltltltr'ś

stanoy1ych i inni funkcjonariusze. Partie polityczne stanowiazasadr ścz'y cIcrllcrtIś

lrlncrykariskiego mechanizmu wyborczego. one dokonujaselekcji (nomiIlilc ji) |
rlydatÓw oraz prowadzakampanie wyborczapoprzedzajacaglosowanic ptlwszccItllt.ś

WspÓlczesnie |
najwainiejszai najpowszechniejszarnetodawylanialriit ˆ
|,t,lwptzezpartie ˆ

ameryka skie sapiawybory. śInstytucja prawyborclw wcszIlt Illtś

stale do Eciapo|itycznegoAmeryki na pbczatku XX świeku. Przcdtenl l
1ltlszczegÓlnych partii. W XIX świeku rozpowszechnily sie nominacjc śprzcz |
nc przezbossÓw i ,,maszyny partyjne.' i poddane iclr dyktatowi' Reakc.jarla nat|tti-yśtlia bylo wprowadzenie śprawyborow, śogranlczajacych wplyw dzialaczy partyirlycIrśnit nominacie.ś

Prawvb orv*JTo?'ljylpj ry{! śat w procesi e nomi n acyj nym ws zys tk i nr u wa Zi t i l 1 -ścynr sie za cztonklw danej partii' odbywa sie to poprzez specjalnic w tyIlr ccItlśrliganiZciWanli - w tych samych i za pomocatcgo salrrcgtl ll1.llt.

glÓsowanie okregach
ratu-.teChfririiicE9^; Czlonkowie s1lrl-

co' W wyborach wlasciwych. partii wybicrrtia
sr d osÓb ubiegajaqych sie o nominacje partyjna. Zv,ryciezcy zosta.ia partyiIr.yllliśnorninatami.ś

W wiekszosci organizowane zatnknie[e., jl1t.t.

stanÓw Sa |.ZwtBrawybory wylllltglr
ttprzedniego zadeklarowania przyna|eznosci Inny rodza.j

paffifl śtti prirwyl.'.'rvśtltwartg,EilZrEq5)1rciaTmlluJe Iist)lTandldat w wszystkich partii tli.zcstrricz;1'r1y125-ayyborg!; a]e*n.yyb-1.1( moz-e ty|ko jedna liste, a z nie.i prcfcrowat]c |)f Z(.Zś

(w stanach Nebraska i Minnesota organizowanc sa tzw. śprawybtll.y

siclric -os-oby
1lrlzapar1yjne przez c przc7,

, gdzie listy wyborcze saustalane podpisywan WyIl.lil8l|llllśIiczbe wyborcÓw petycje, a wybory powszechne nie rnaja charaktcru ktln|
jiśrltie:clzypaftyjnej) stosowany ty1"ltlwil-

W niektÓrych s.ta.qach jest mieszany spos(lb
rriir |
tj' przez prarybory i konwencje. tu clwa wariltllty'śW 1l i c rws zym ko.n.uplcja aEryl_e śY!-tepl'ego zatwierdzen i a k an dydat(l w' |i tti r'zyśttitstqlptlic konkuruja ze soba w prawyborach notninac.je'

o ostateczna W tlrtlgilttśl\()nwcnc"ia dokonuje ostatecznei gdy iaden z kandyclattiw

nominacji, nic rozstlzy-ś1ilti1l w prawyborach korzysc. rtiwnicZ llrltltittltc

gltlstlwania na swoja Wysteptlia jcÅ›r I ôó
r r rry n e parlyj ne.

lr ôó
r r wrr c tylko przez konwenc.i
Nrltllinac.j a party.i nych śkandydatclw śdo śwylrtlrriw ś1rl.czyt| lri.

r..
|.icIr jcst przcr|siewziecicnrcloscskonrpIi|
l)icrwszyttlltltlctlt zgIltszltśltit' |iltlltIytl;tltirv | )c|illtrltt:jc ttllit.11ltttllt

liitrrtIytIltlritv l;ie

1rtlszczcp,riIllyi.lt rl 1',tllrltvtlsci
ltl;l ri;1 /irl rLr pilr'zrqlkrr

il llrrlllillrtt lr.'lt,lll\ 011llt:i7,;rrlr'zirz\\'\'( r(ll*il rr'\'lrorr'/r'y,0 1tr7.i','t,tÅ›


Il1lil)()wllZllit.;szyrtt

Z l)iIllii l.Zil(lZilC(.i jest trrzeclLljacy 1ltezl,t|cltl,.1cSlt

|)|,clcIl(lc||li)\V
|
Nic śz,rlaczy ttl, Ze tlic llla ()l-l

li1ltlttvttit.ttl.zl1t|

;licr.tvszi1
rirrli iclr sz11sc si1 nililc. W pirrtii opozyoy.inc.i od kilku do kilkunastu

'zazwycza.i

irkc.ie rzccz swej

lclltle rrtriw |.()Zl]()cz,y|)a Ila nominacji.

;lt.e

kampanie w prawyborach (odbywajacych sie

ZgItlszcni |tirrltlydaci prowa
rv tllircsio: lllarzcc czcrwicc). organizowanie prawyborÓw nie jest obligatoryjne,śliczba stan w' w jakich sie odbywaja stale wzrasta. RÓwniez udzial kandy-

1etlllak
rIlr|riw w prawyborach dlatego teZ ubiegajacy sie o nomina-

nic jest obowiaz,kowy, ˆ
t.i( tlczcstnio w prawyborach ˆ

zazazwyczaj w tych stanach, w ktÓrych moga liczyc naś

,:lrrliccs.Å›

wybory - formal nie r zecz bi orac - majaza zadanle wyloni eni e de le gatÓw na

l' ra

jest

l..,'lwcncle kraiowadanej partii' Natomiast zadaniem kandydata do nominacji
akcji propagandowej natze)Zwyboru tych delegatÓw, ktÓrzy bedago

1lrtlwaclzcnic

szersze

na konwencji krajowej. Faktycznie prawybqry spelniaja.znacznie

1.,.l1li.:rac

populamosci

Saone ,*.gi środzaju sprawdzianern osÓb, ktÓre ubiegajasieśwybor-

zlrt|anic.

rl lltllninacje swej partii, sprawdzianem ich zdolnosci do skupienia glosÓw
czyclr i pokonania wwyborach powszechnych konkurentazpartli przeciwnej. Dla-Å›

t"!., sukces w prawyborach moie śznacznie wzmocnic pozycjei utorowac droge dośktÓrzy na poczatku kampanii nie sauznawani w swych

lrtilninacji tyrn kandydatom,
za śfaworytlw. Tak bylo w przypadku J. F. Kennedy'ego w 1960 r.

1lartiach

i t;' M.Gouema w |972 r',ktÓrzy śpo wygraniu prawyborÓw uzyskali nominacjeśbylo w przypadku B. Goldwatera, ktÓry w 1964 r.

l,artii Dcmokratycznej.Podobnie
nartii Republika skiej. Jednak sNces św prawyborachnie za-

nominacje
nominacji par1yjnej. Na konwencji Partii Demokra-

rtz,yskal

*s,c śprzesadza o uzyskaniu
w 1968 r. śnie uzyskal nominacji zwyciezca prawyborÓw E. McCarthy.

tycz,nc.i ˆ
ktÓry w ogÓle nie uczestniczyl ˆ

w prawy.

Ntlnrinatem zostal natomiast H. Humphrey, ˆ
borach.ˆÅ›

Nie wszyscy delegaci na konwencje krajowa pochodza z prawyborÓw. Sporaś

demokratycznychi24o/o republi-śkailskich) ciagle jest wybierana przezcialapartyjne' i komitety stano.

czesc (w l980 r. bylo to 29o/o deilegatÓw de|egatÓw

tj' konwencje
wc śPoza tym delegatimi zurzedu saczlonkowie partii petniacy funkcje, a wiecś

kolrgrcsmeni, gubernatorzy, czl.onkowie komitetu krajowego. Konwencja Partiiś4 tys. delegatÓw, Partii Republikariskiej - ponad 2 tys'

l)crliokratyc,n"ili",y ponod

w lipcu, republika/rska

|(onwcncje krajowe-odbywaja sie latem: demokratyczna
w sicrpniu.śSposÓbprzeprowadzeniakonwencjijestbardzopodobnywobupartiach.Kon-
przewodniczacego,

ktÓry lvygla-

wcnc.ja rozpoczynasie od wyboru tymczasowego ˆ
osiagnieciom ˆ

,,o gii,*,,'" przemÓwianie (keynote address), poswiecone wlasnej partiiś(credentials com.

i kry1ycc partii Wybierane sakomisje:mandatowa

konkurencyjnej.
on p ermanent or ganization), regulaminowa

öó
t t t i il c a), stalcj organi zacji (committee
progtamowa (platform-and-resolutions

committee),

(t,ttlt,.s-ttttd-ort.lt,r-of-busi;iness

t'otnttttllt't').Å›

partii na pfezy-

korrwcnc.ii wybÓr kandydatÓw
l.'śtIt.Ill;t [{tlzwtii instyttrc'ii prawybor w spowodowal, ic ieSt toś

czytrlltlscia

Nlr1r'vlrzlriciszi1 .iest

i rvit.t.1lt.t'zytlctttlr.

c11l.x7 1:zescit'j tyl|irl śzltltviel śtIzt.lttt' tt l Ilrlt it śtItll,tl11;1111.'''.' lY1ttl.llt.

rv Å›

'.tl11t!|ttrl1lltl ˆ
glosowaniu.ˆÅ›

l)roccdltra Ir
nll l\()n\\'('nr rrlrglpsgwlrpirrslirrlllli. lt.1';11,;,,Ic l,lllrt|.t'rIlrltjw

stal.rowc zglasz'tt'ia str'-t't'It ltlll 1-l
.irrz
W zasadzie rvszystliic z tliu :rllrnu orltluwarrc klrnrlyrLrtrr r

gltls-y lclto riil na.jcclncgo (t lrr
,l,dalnl|o

ciaZ wsr d denrokrat(lw sie, ze tttvzglecttliano t|cIc1llrt.;

podzialy wcWtlllt|.Z
stanowych). Przy tcj okazji wyglaszanc sa;lrzcm świenia popiera.jacc rrlr

|iaIlt|ytllttll'
|tl"tirego

delegacja oddaje glos. T.en kanciydat, ktÓry śuzyska rviecc.i niZ l.ltlItlrve 1'|1lśstiw, zostaje nominatem. Jesli nie rrastapi to wpierwszym śglosowanlLl' roz|)()cZ.yIlitIllś

sie przetargi' oferowanie śstanowisk itp. Glosowania śtrwaja tak dlugo' az k.ltjl.l'l;ogtaszasiejednak,icuzys|iirI jcrIś

ltrlmyslne poparcie konwencji. Chodzi śbowiem o stworzenie naZewnaLfl' w|.llZt.lIiiIś1cdnolitosci

partii i wzmocnienie śpozyc.ii wyborczej kandydata' Wybicrany śjcsl t'rjtt'śrlici śkandydat na wiceprezydenta, ktÓrego śdobiera sobie nominat śna prcz,yt|cllllr'ślticrujac sie najczesciej wymogarni taktyki śwyborczej. śWylonienie śkanclyclatrirv lrlrś

prezydenta i wiceprezydenta koficzy proces nominacy-jny.Å›

Konwencja uchwala rÓwniez progranr wyborczy ś(platfomre wyborcza). l)tlzrlsllrjcśtln w zgodzie przede wszystkim z pogladami kanilydata na prezydenta. JerJnak siil czy .śllione kompromisy i koncesje na rzecz iIlnych pogladÓw śfunkcjonujacyclr w 1llrr.lii'śl)latforma ma sluZyc pozyskaniu maksymalnej liczby śglosÓw' PierwszopIantlwc.jcslśzatemiej znaczeniepropagandowe iako narzedzia werbunku wyborczego. .Icdnak

1l|lrt'śltlrma zawiera rÓwniez śpewne informacje o intencjach kandydata, gdy zrrajclzic sieśrr wladzy. Nie jest to natomiast śskonkretyzowany śplan śpoczyna śprozytlclrlirśi.jcgo rzadu po wyborach. Czesto zdarza sie' ze świele zapowiedzi śprzedwybtlrczycIlś|
na prezydenta w ogÓle nie jest podejmowanych w jego dzialalrltlsci
prezydenta, albo realizowane Saone sprzecznie z deklaracjami przedwyborczytlli.ś]Y śwyborach śdo śKongresu śodbywit si.','

.!:1gE:-3-sglt9J-gglgw
B:lg*nE!'-".P śraWy' ś:Tam gaz6praw'6ory riib saorganizowanc, tltltllilllrt..iiś

dokbnujakonweqcje staEowe dotyczylo"ttl

(w |atach oJiemdziesizitydh 6 stltll
stlśtlowych (senaiÓw stan;wisliigu6#ne1

i izb Erezentanm_wi.i"n3 i św"cloltolrywalreśs1tgm6offiw.'Tiikow0wymienionychstanachnonlitlttciigtl-śllcrllatorski ch dokonuja konwencj

e Stanowe.śWlasciwa sie zarazpo zako czctri 1lt.r

k a m p a n i a w y b o r Q Z a rozpoczyna Ll lśccstt nominacyjnego. zmobilizowanc do dziitIltrtiir

organizacje partyjne zostaja
z cltli1moca par1ii. sato wybory prezydcnckic, 1lltr.ly.irll1

narzecz kandydatÓw Jesli
lrlic'|a wyborczakieruje przewodniczacy krajowcgo. wybtlr.y

komitetu Jczc:Ii rlt|llyśrvlr'ji1 sie do wladz stanowych, partii lirlttlite

dzialaniami kierujaprzcwocllliczacy l(lrvśsIllllrlwych' Jednoczesnie wiekszosc korzystzt szlltlltilv tr''\,

kandydatÓw z wlastlych
lrorczycll. Ma.jii onc wiclkic znaczanic cila prz.ygotowuniu lilrru

i I'llzcprrlwltlzerrirr
1lltttiirvylltlr.czt'j ltlZ slttlltl ztlt.gittriztlwltIlic 1lr1:irlcgtl sz1ltlrtt rr'Ylltlt-t.zt.ll.tl

srr'ilttlr.z\'Å›

rr zrlrlItltlst.i tlrl.'|.'|'l\'\\/||l'l.1() ltlllt.l\,

tlziltlltltilr' I)tlzlt lyttt. rv IttZllt'i slt'tl|,ltlt'zc;l;rtlii

lt;rtr:ikir'lr',.'l.tl'\ rrll',,;,.'1't;il ( /\':il() ltr1l.rt':'tr'l;rl\(| l('t(''()\\'('l''l''t śkt'lltl\'l.r'ś


Iq f śfrt;ttrlzit'h. śl'ttlilitttl ,',,,',ir',,...,s 67'ś.l'lśrr I rtttrzt'.

:, (rli.Å›

tlotltrcic illtlyrvitlrtlrlllcgo

zrrrlirrricrrr Plrrt,y!ryt:lr ckr
u,\i ( )sil111tr lo lloltrzcz osotristy l
I'orlsllrrvorvynl tlzilrllczy icst

party.inyc:h, od-

l)()t(.),. sir,,
wict|zlrii1 w swtlicll tlllwrldach, listowne

wyllrlt.crirv rÓwnicz porzezkonta\
ttit'ztlc. ( )rgltIliztlwalrc sa rriwllic.l,apc|e na ska|e
pi., rr,tlz,a.jtl i zgrtlnradzcnia, radiowe i telewizyjne samych

sptltki,tllia wystapienia
reklamy' plakaty

i osclb.jc artykuly
wszelkie dostepne propa-

iiirrrdyt|att'lw wspicrajacych, wprasie, ogloszenia'

ir1'. N śkattrpaniaclr samobilizowane srodki

wyborczych
wyborcÓw o koniecznosci oddania glosu na tego, a nie

aby przckonac

11ilIlt|rtwc,
i lrtlcgo karrdydata

czy kandydatÓw.śwyborcza wymaga ogromnych funduszy. śSamo zorgantzowanie

Kunrponiu
l..,lrwcnc.ii wymaga ogromnych sum pieniedZy (np. konwencja demokra-

krajowe.j
ltiw w l988 r' kosztowata 2 mln dolarÓw). Jednoczesnie, od fun-

ponad niezaleznie
pieniedzy na rozwijanaintensylv-

tILlszy wybor czych,partiepotrzebujacorazwiecej
banki da-

organizacyjna(badania, ana]lizy,
ltyclr, wypos aZenie w nowoczesnatechnike, personel).Å›

llic w ostatnim czasie stiadzialalnosc

platny

problemem

Zbicranie fundttszy stalo sie najpilniejszym zadaniem i jednoczesnie
poza tradycyjne metody

wszystkiclr szczebli partyjnych. Partie musialy wyjsc
pieniedzy ( glÓwnie poprzeZ elitarne kluby śzrzeszajace bogatych

grrlnladzenia

rlljarodawcÓw) l szukai sposobÓw dotarcia do szerszego grona obywateli, gotowychśW tym zakresie wystapila Partia Repu-

swiadczyc narze)zpartii. W roli prekursora
polegaja na bezposrednim,

listownyrn lub

blika śska. Nowe sposoby kwestowania
zwracaniu sie o datki do potencjalnych ofiarodawcÓw. Najbardziej

tc|cfbnicznym

sie wysylanie listÓw. Spisy prawdopodobnych ofiaro.

skutccznametoda okazalo
na podstawie wykazÓw śczlonkÓw odpowiednich klubÓw

c|awcÓw sporzadzano
prasy. osiemdziesia-

i wykazow prenumeratorÓw okreslonej W ten sposÓb w latach ˆ
5 mln dolarÓw, ktÓre pochodzily odˆ

tyc.h komitet krajowy republikanÓw zgromadzil

iso śty'. drobnych ofiarodawcÓw (dajacych poniZej 50 dolarÓw) ' Znaczace sumyś

rÓwniei śrepublika skie komitety wyborcze w Kongresie. Partia Demo-

zgr<'lmadz1ly

w tym Samym czaste liczbe swoich ofiarodawcÓw z 3 tys'ś

k"ratyczna zwiekszyLa

rkr 100 tys.r3Å›

w pewnym zakresie sarÓwniez subsydiowan e przezwl,adze

l,artie amerykafrskie

pokrywa w znacznej czesci koszty konwencji krajo-

paristwowe. Rzad federalny ˆ
wyclr. Na szczeblu stanowym wyste pujazroinicowane sposoby finansowego wspie-ˆÅ›na rzecz partii.sawliczane do ulgˆ

rania partii. Na przyklad w K;lifo;nii wplaty ˆ
wnoszone przezprzystepujacych do kampaniiˆ

podatkowych. Na Florydzie opLaty

wy b o rc zcj pr zekazyw ane Sa na konta partyj ne' a'Å›

IÅ›

Zakolie zenleÅ›

'l'radycy-inic jt' (lo

przcz lirnkr' p;r zrrrllrtiir,.jal
llr ro.'rrrlrrcrrrv pitrtilt
i rcalizuje w systcnlic rLurr'lqo Naiogt)lnic'j lrr','rlzic

polil,vcznlrrr prrirslwit. nrriwillc, lośzlrtcm organizowanic spolcczcristrvll tlzirrlirrria natorrtiltsl

(l() polityczncgo, lrurlzr,';iÓw z'ada . tlrgltlliztltt';llll,.

szczegÓlowo. wykonywaltic dwticIl 1ltltlstltrvtlwych
|)|.()cesu z wyboru tlrgatltiw ;lltIi:ilrrtl

wyborczego w odnicsicniu do 1ltlchowychoraz zapewnienie kierownictwa tyclr organÓw. Nie śinaczc'j .jost i w Stltltlt,.icdnoczonych,

ji r lllli

aczkolwiek wyksztalcone w czasie ponad dwustulctnic' j crvrlItrc:

czc amerykatiskiego systemu partyjnego ma i w tej materii pietno szozcg(tlIlycIl ct'r.Irśsrodowiska swej krystalizacji. odmienny od europejskiego spoleczny i ptllityt.zrl.'insty'tucjonalny kontekst tego procesu doprowadzil bowiem do powstaniil t)|.y1.l'i11;ch rorwiazari śfunkcj onalnych, charakteryzuj acych partie anrerykariskic.ś

obie śglÓwne formacje polityczne USA śunikaja poszukiwania śtraclycyjrli'clrś

illlpulsÓw śideologicznych śdo tworzenia wiezi śorganizacyinych. Pozbawia.|a sie l1'rllśsamym śelementÓw śsprzyjajacych budowie śtrwalej bazy śczlonkowskic.i, |itrirlrśwcwnetrzne sprzecznosci i egoistyczne Zadania podporzadkowui e .i cdnol i tt' j 1l I l r tślilrmie śintegracji. W śich śmiejsce takie śdazenia i programy śformulu.ia i wyrlrzlr1l1śrtiZnorodne organizacje interesÓw grupowych. Dlatego teZ,w opinii świclu śattttlI.tirvśirrnerykarisktch, zadaniem partii jest jedynie śprzejmowanie tych postulat
w procesie konstruowania doraznych koalicji wyborczycl-rl5.

Pochodna tcgo zjltwi-jest ogtaniczonaobecnosc partii w Zyciu publicznym śoraz w swiadomtlsci

tllly.

wateli w okresach miedzy kolejnymi śkampaniami wyborczyrii. W systcnracll
jÅ›

s|iio'i, mniej motywuje do dzialaniaglÓwne formacje politycznc śStanclw /'.jct|rulc,llśItyoh i wraz śzczynnikami śstrukturalno.organizacyjnymi śponosi odpowicc|z'ilrlllrls(.ich ograniczonazdolnosc do programowania śdzialalnosci politycznc.j, ctl rtltlziświe lc konsekwencji dla funkcjonowania partii w procesie rzadzenia.ś

.I.rudno

jednoznacznie ocenic role ameryka skich par1ii w proccsic ksztitItrl''vltśrriir dccyzji śpolitycznych. Trzeba śbowiem śokreslic Wplyv\ry strulrtur party.irrycllśrv systcmie ustrojowym' ktÓrego jednazzasad śjest instytucjonalnc rozprtlszcllic 1lt.rlś

ccstl dccyzyjnego, wynikajacezezroinicowania śpodmiottlw stanowiotria clcc:yzii rllrśp|,,srp,t,yznie (relacje porniedzy Uniaa stananri) oraz wcrty|
j (rr

horyzontalnej
rlzicIcrlic wladzy ustawodawczej, wykonawczej i sadowniczc.i)' zlliritltliacc'i

zllsltlÅ›

r;otvlrnic Ilnii i stanow.

na szczcbltt

l) S ślltorlt'tlt ś(Lrli;l(\

'''llrLit.rr1,;,rr'rolr rirtltipulilyezrryclrrvyrlclluicnl) Å›\vr'\vl)to\v:rtlzi'rritl

l'tttr'ttlttt.r,I śtt,tlttt,,tt'ttt ślttt,tt,,utl'ttllltt.t. ślrtl S M śI śl|t',r't śS;lllltiltl(t''to ślr)/X,:' {ś


tlraz kotttpc(cllc'ii

li,sztirlttl

konstyttttlw;rrriir ustlrl.irlwcgtl zalirersLt tJrliiśpozyc;a

WprOcesie

kolo.

naclrzetlIla statl(lw (bylyoh

tlclcgrala

decyjuiaci1 r.tlle:

arncrykafiskiej

one

- śzachowaly

unifikacyinych

tcrlrlcncji
to przeslanki do spel.

,.,iil, azier
","-u- śi organizacyjna. Stwarza

lr-rrlli.:1tlnalna
l i p i c,.w, zi, p l an owyc h o sro dkÓw zyci a p a1rstwowe

'/,|1,.LcznaniezaleZnoSc

go i po l ityc zne-

p,,",nie śro

,^io',,iu

struktur partyjnych, ktÓre dostoso-ś

g.,. i"i*a"nc.1a śznaiduie odbicie w organizacji

walke wyborczao duZaIiczbe sta.Å›

waly sie do zrÓznicowanych realiÓ*, uby toczyc ˆ
rrowisk samorzadowych ˆ

i stanowych.Å›

Podpresjaelekcjilokalnidztal'aczcpartyjni'majacswiadomoscslabosciwla-

grupach wplywÓw spolecznosci

r,v rÓZnego.rodzaju

snych struktur' szuka;a oparcia
lokalnyclr.Matoznaczerriewtrakciewalkiwyborczej,1ecz.9*n1":silnieoddzialu-Å›

polityki w czasie sprawowania funkcji publicznych .LJzaIeZ-

realizowanej

je natresc

nienie lokalnych dziaticzyi politykow od wplywowych na-danym terenie organiza-ˆÅ›apa{atu paristwowe-ˆ

sie do niZszychstruktur

g..,po*y.n śii",,g,i,i",a

cji intere.sÓw

proces selekcji elit politycznych

w.stanach
W tym kon-

go. Dzieje sie tak, gavz r.,nr.;TonujaCy

politycznej szczeb|afedera1nego.

stanowi podstawowe zrodlorelrutacji

tekscie istotnego znaczenianabieraja postanowienia jednej z zasad prawa wybor-ˆÅ›osob mogacych kandydowac w danym okregu wybor.ˆÅ›

czego1ograniczAac" il* Å›

y"h w ni,,imlejsce śstalego zamieszkania. Tak skonstru-ś

czym do obywateli *;j Å›

zwtaz-

azlchetedo nawiazywania silnyoh i trwalych

owany v\Ymog ˆÅ›""'"*lk=;i"'; ˆ

kÓwzdominujacyrninadanymterytortumorganizaAamiinteresÓwgrupowychoraz

decyzJi dotycza-Å›

daje tym ostatnim sialego korygujacego wplywu na tresc ˆ
';'u ˆ

cych Unii.śProgramujacaf.unkcjapartii.iestdodatkowooslabiana,Zawartawwertykalnym

n i a |e
g] 51 atywy i e gzekutywy-, ktor a ni ezal e ini e o dÅ›

p o dzi al e wladzy,,u"lil, l,i^e i e
skutkÓwp.u*no.,.,.oio.*ykonstytuujebralrodpowiedzialnoscipolitycznejprezy-śdentaprzedKongresem.Pochodnategorozwiazartiajestznikomapotrzebauksztal.

Sytuacja taka stwarza mozliwosc sku-

p"nl,:nej.

towania rygo.y,,v""'"; śai,"vpii"y ś

i s11atyrÓ* G|:T1I'

potlty."n.l.or,gresmenÓw

nu op".1"
interesÓw grupowych' ktÓre mogawywte-

tccznego oddzialywaniu

tej sytuacji saoiganizacje

bcneficjentami

swych poczynaniach nie napotykajapar-Å›

rac skuteczna presje na Kongres, gdyZw
partyj.Å›

tyjnych cial i"la"v"t.,7*ziaogolnie rywalizujaz lojalnosciawobec

posredn

ncj platformY Programowej'Å›naˆÅ›Charakterys tycznadlairadycji Å›europejskiej natura stosunkÓw zachodzacych ˆ

gruncie amerykafiskim postaÓ swo-ś

styku obu struktur

p'odziale sier wplywÓw i realizowanych funk-

"'g""i"""u'y"t'przyt'i"'ana

istej symbiozy,

lityc z-

"p"n:;;;;#n.,,ti. śform Zy cia party 1no -po

ro,st,,y gujacao ksztaltowaniu

ci i . Jedn ak p1 atforma ˆ
jest nie Kongres, lecz instytucjaprezydentury'ˆ

ncgo

pelni swe obo-

jest jeden, u p.e"yj"nt raz w5z$1any

Fakt, ie urzad prezydenta

i funkcje

w sposÓb politycznie ii",il"zny,.istotnie wplywa na organizacje

wi.1zki

jestpraktycznie jedynym czynnikiem

prezydenta

partii. Po pi",*..,"., *lka o urzad

na szczeblu federalnym. Reguly tej

pariiJ polityczne

.,''].,yku,il;tic

itltcgt.tt;ly:ytl'

wyborczyclr,

szcrokioh ogÓlnokrajowychkoalicji

tvltlki ttltllllzrril1 lrttcltlwittlic

1xtrli..)lrl

konlliktil ślibcralrltl-korr-

|
jl1cl1 z'tltllltttSc .icst tls

rr' |'ltlIl,r lr Iirlil1 rv\,zrlltt.z1t

,l(rÅ›

ll

sCIWAtyWI)Cgtl. l)tl Cll'trgic,.jrlz rv :illlll\ lrt Ito( (".1(' tVYllttlczyttt tllil\\/lllil iil\' \\'l(r(lll(
f()lakanCly
Iitlt.t

tii,kt śryustalajcjpo|ity|ie.()|ircslcllie,tz';llrI'tiltkicrujcpalistwcrll,||)1lwlyIl)|)|/\'ś.1

paclku niewi elkie śznaczqric, śgdyz śpartiir llic śicst,Zwartz;i ustabilizowani1 sill1 sltl jl1r
organami śpanstwa i kierujaoa ich clz,ialalnoscia. 'I

Jej kierownictw() śSl)()c/\'\\

,,1.loza,, ˆ
llowiem w śrekach śgrupy śpolitykÓw śzasiada.iacych w śnajuryZszych śorgallac|'r 1lltil:iItr'lt'

tlie nalezy zas do partii jako instytucji.Å›

l'odzial miejsc w śKongresie pomiedzy partie polityczneś(lata dziewiecdziesiate)ś

RokśIzba ReprezentantÓwśSenalśwyborÓwśDemokraciśRepublikanieślnneśparlieśDemokraciśRepublikanicślllt)fśl)ilr ślr(śI 990ś267ś167ś56ś44śt99fś258śt76ś5'1śt994śf04ś230ś1ś48ś52śI 996ś207śfzośfś45ś55śI 998ś211ś223ś45ś55ś

ZrÓdlo: śStati.stics ofthe śpresidential śand ścongressional śelection śofNovember ś5, 1996. śCompilcd śliom śrlllicilrl ślrltllr r.' |,tś|(obin H' Carl śe, Clerkofthe śHouseofRepresentatives' URL: śhttp://clerkweb.house.gov/histrecs/history/elcclirlrts/l 9.)6/|i|lt |.tlrlrl Iltlrrś(25 January l999); dane za rok 1998 na podstawie,,Infbnnatora śPolitycznego śPAP'', T' 2, stycze śi999.ś


E ugeni u sz ZWIERZC 11 OWS KIÅ›

lllllilllll.lllllllÅ›

a.

EB,oEltlubugka t.e G[.,et a.uun.
DUJf\euo'-!,egÅ›

WprowadzenieÅ›

7jednoczoneNiemcy zajrnujaw centrum Europy prawie 357 tys. km2 powierzchniśi |icza79,l rnln ludnosci. Pod wzgledern liczby mieszkalicÓw sanajwiekszym cal-ś

Ponadto Niemcy nalezado scislej
dzic.i gospod paóstw swiata. giobalna produkcji stawiaś

|
arczo rozwtnietych Wartosc
eksportu

.i" - pu Sianach ZjednoczonychAmeryki i Japonii -natrzecim' a wartosc

.nu ś1,i..*.'ym śmiejscu w swieciellPoziomowi rozwoju gospodarczego odpowiadaśJednak z punktu widzenia politycznej roli odgrywanejptzez

struktura zatrudnienia2.
ptlszczcgÓlne grupy spoleczno.zawodowe waZniejsze znaczenie aniZeli strukturaśma kwestia uwarstwienia wspÓlczesnego niemieckiego3.

spoleczefistwa

zawodowa
Ze wzg|eduna pozycje w strukturze spoleczetistwa i role w okreslaniu swiado-śglÓwnych kierunkÓw polityki nale.ś

Inosci spoiec zno-po|itycznej orazw w1'tyczaniu
zy na pierwszym miejscu wymienic elity spoleczno-polityczne. przez

Ich liczebnosc
,ozny"r' autorÓw jest szacowana w granicach 1-5% spotecze stwa. BezposrednieśZwane czesto klasa lub stanem srednim.

r'apilcze elit stanowia warstwy srednie, ˆ
|{ zwÓj Å›gospodarczy i rewolucja naukowo-techniczna przynosza istotne zmianyˆÅ›*. skladzie i politycznym obliczu tej grupy spolecznej. Zaltczane tuˆÅ›

'pot".'nym śpozycje na rzecz coruz |icz-

traci dominujaca
w sferze szeroko rozumianej obslugiÅ›

Swogo czasu drobnomieszczafrstwo

nicjJzych grup inteligencji funkcjonujacych
poszczegÓlnych dziedzin panowania gospodarczego i politycznego. Jest to grupa,śLcz ktÓrej ni. śfunkcjonowac struktury wspÓlczesnego pa stwa i spoleczeir-ś-oga ś-fficpLrblikiFedera|ne|Niemiec''l99l,nr5,s'22.ś

r Na poszczcgcllnc gospodarki, adnrinistracji i obslugi przypada nastepLrjacy odsetek sposrÓd

dzialy
rol nictwo_ _ 5,6olo, - 6'6%, szkolnictwo, kultura

l(l llliIitllltiw zatrLrclnionych: 4,4o/o,lesnictwo rzemioslo ˆ
_ 5,60lo, kierownicze ˆ

i szlt|l(a (l'2%l, sltlzba zrlrowia i opicka spoleczna stanowiska _ 6,4%' naprawaśiktltlset.wltcja [l,9lfl,uslugi

-9,|ol,,prorJrrkcjaprzemyslowa_15olo,administrai1a*|5,7%o,transportśi lrrrrllcl 17,l'2,. ,.1'rolil"

I'ot'. 1991, nr 5' s. 19.śNiemiec nie pozwalajawiernie

odzwierciedliÓ

sie rtiZrricc obtt ˆ
:.\,lr|:|(.ii ji clllrr.lr|
' ( )lt.zylltrlil[t:t. rlrietlzy czesciarlri

W l\()lls('l\\VcIlC dlr.jc.icdynic przyblizony Jednak celÓwś

.l l'(śIr",l ()t| \\'\'1,l;It ( /.:Ii;l( \'ś

slrvlt. l.iczelrlttrsc'tt'j

glrl;lr jt'sl u n.rr.,n.r lrlr.,,r\'lil

'r.',rr rl. \1,,,.i'.1r.

\\ 1,1;111j,.,,t'lr

czcristwa.

.I-rzcciagrupe Å›

stantlrVi;l \ /\\ |||/i||||,/';lt.tlt|tl|icjl1 i szt.t'tl|'

l)|i|(.(}\\|l|( lllltlct.ilIIttl1 ˆ
l'ozumianym scktorclll tlsltl11. ˆ

l)r'ul,rr polorvrr

XX świcl
klasy ro[rtltlliczr.'j tnatcrialIla, lt tlt|iie s;llrtIt.|,

zwii1zllrlei z;lr.tltILl|liczebnosci ˆ

zafrudnionych w rtllllictwic i lzcllritlslc. tci grtrily

Liczcbnosc

ics1..,zlt.śgranicach 40 ś50%, ogcilu zatrLrclIlitlllych.ś

Zjednoczenie Niemiec nie spowodowalo zasadniczychprzeksz1alccti

w slr.tl|ilrrśrzc uwarstwienia spolecznego w skali calego kraju. Istotniejszc śznac.zL.lllL: ()ll()

|'|]i|
t||a przeksztalcen śzachodzacych na terytorium b. NRD, śgdzie śzachodzi szyb|ii 1lr

tlÅ›

ccs przebudowy starej struktury i jej upodobnienie do uwarstwienia charal
Ies|i z punktu widzenia tak ogÓlnie śzarysowanej śstratyfikac'ji spolcczllc'j s;ltljś

r,/,ymy na system paftyjny, to w tym ostatnim daje sie zaobserwowac wyrazIlc c il1zt,Å›

rlie glÓwnych formacji politycznych ku warstwom srednim. Walka o pozysl
it'Ilśpoparcia politycznego jest podstawo\\rym

celem wszystkich niemieckich lirrrrlrcirś|lartyjnych. Dotyczy to w rÓwnej mierze chadecji, socialclemokrac.ji i libcI.a|rirvśi prowadzi do ograniczenia zakresu programoweg o zroZnicowania mierlzy obtl gltirvśllymi formacjami politycznymi, tj. miedzychadecjai socjaldemokrac.ja.

otwicra ict|.
rlak droge do wspÓldzialania tych śformacji w śbardzo wielu śkwestiach ptllily|liśwcwnetrznej izagranicznej, śstabilizuje uklad polityczny,zapewniaciagbsc ś1ltlclsllr-śwtlwych linii śpolityki śi umacnia pozycje sil demokratycznych św struktttrzc s1"ltlIe

-śczcrisLwa i pa śstwa.ś

To swoiste przesuniecie polityczno-programowe ku interesom i wa śoscitlIll tItl-śtllinujacym w warstwaclr srednich rodzi takZe pewne skutki ujemne. Miantlwicie ,śttbie glÓwne fonnacje polityczne, wobec ścieenia śku centrum, nie sa w staIlic tvli1ścl,yc do sfery swego politycznego oddziatywaniaroZnego rodzaju marginalnych gl.r'r1lś

ptl|itycznych' śusytuowanych na obu śskrzydlach. Dotyczy śto zwlaszcza prawlc),.śW konsekwencji zarÓwno na lewicy, jak i na prawicy pojawiajasie rclzncg
rtlt|zit

1ltttpy radykalne' ktÓre śzazwyczA śprzejsciowo uzyskujanawet śsporc sukcosy tvy'ślrrlrcze na szczeblu krajowym i federalnym' Na tym ostatnim nie sa ollc W S[itt.|t(.reprezentacji w śParlamencie śFederalnym na skutek śzawartc.j w śprlttvieś

wyborczym śklauzuli śograniczajacej (wymÓg ś5o/o waZnie oddanych glosÓw)'śW strukturze Republiki śFederalnej Niemiec śwystepuja trzy wsprildziaIitii1cc zt'śsrlba Llklady pa śstwowo-politycznea. Marrry wiec uklad wladz na szczcbIu rlgriIIltl-ś

1lltlistwowym (wladze federalne) i szczeblu krajowym ś(czesci skladowc f.cdcl.lrcii)ś()t.ilz I]a szczeblu lokalnym ś(sarnorzad terytorialny). Struktury tc r śznia sie Ilic tyllitlścltit|itktcrem realizowanychzadan śpa śstwowych, ale takze kszta.ltcllr olgr.ulizlcl,jś

lt.ytll i ' śszczegÓlnie w kontekscie nas interesujacym - ścharaktcrctrl

1"lrllityczrryrll.

jonujace

|;rlll|ic na wyrÓZnionych szczeblach organy przeclslawicicls|
sl1

1lrlwtlIvÅ›\1,i|||c powszechnych, a wiec z aktywnynr uclzialctn plrr{ii ptlIil'yczll\'t.lt

w wyboraoh
i ittltycll grLll.l zorganizowania. W tclt sp
sllolct'ztlcllo

llrz_vjrr:lrr

Il'.'t Å›

| Å›(t,rrIlr Å›| 1 Å›|.\|l||tll,ltIt't.ttl'!lt,1t11|t|1|i1l',',lt.t,tltt,,1 Å›

\,l.,llll,'. ś\\';tt,.;,|\\.I śl,)li'' ś', śl()|ś


trzy lrrcrty irr,lrllii

l||)lll.iIltl (\V()|ZY wytltll.e.lltlitlltc ws1ltilc[zialurlilr 1loli-

l)i|||iil\V()\V(.ll()
lve zrrr:j. lillrliciotlttiil kazdylll

l'lrr lie polil-vczlrc lla z tych poziom
trl, okrcslonych

ltllItlllrlltliczlttc. ˆ
jttsztt w poszczegÓlnych tak ˆ

krajach, jak opo-

ii lric srl
z-vciu szczctrlri nic wyklucza koalicji na innym. To samo dotyczy relacji

Ir'.tlcr.irc 1lrzcsac|zit 1rtllityczrrego

,u.icc1ry.r

.l.cn uklad powoduje miedzypar.

w stosunkach

lolralnc.
rviilych trwalo clementÓw kooperacji i wa1ki, co wydatnie lagodzi

l.,.rlc Å›,u,u.,i,a.|y wlasnie

wspcllistrricnic

Analizujac niemieckie stosunki mie-

wszclkiclr konl.likt w politycznych.

1i,],.:t,i"g
tlzyparty.inc,Zawszena|eZyuwzgledniacwszystkieIrzryarenywspÓldzialaniaiwal-ś|ii. Ninic.iszc opracowanie ogranicza sie do szczeb\a federalnego. Daje wiec onoś

ktory w wypadku uwzglednie-

obiaz niemieckiego
llilt szczcbla samorzadowego bylby

.'1l,-.,,.icz.l,.y systernu partyjnego,

i krajowego o wiele bogatszy, dawalby lepszyÅ›

na roZnych

rllll.az Incclranizmow paffio-paristwowych, a takZe zroZnicowanych

; l i e t ra c lr systemu po l i ty czne go rel acj i miedzypartyj nych5'Å›

ch zada śpartii politycznych

wychod zac ,^ zaliz"nia, zejednym z podstawowy ˆ
jest juz w tej wstepnej czesci naszkicowanie pra-ˆÅ›

icst lirnkcia wyborcza, konieczne

w|lcgo nrcchanizmu systemu wyborczego. Ustanawia on bowiem prawnie wieaceÅ›

i partii politycznych w poszczegÓlnych

,."g|.,Ty ,ie upu,utu wyborczego

zachowania ˆ
st lrd postepowania ˆ

iaclr wyborcze9o6.śpiec podstawowych zasad prawa wybor-

( Jstawa Zasadniczawart. 38 wymienia ˆ
c,,cgo. Stanowiaje: powszechnosc, bezposredniosc orazzasadaˆ

i tajnosc

rÓwnosc' ˆ
*.,li.'ych wyborÓw. Zrezygnowu.lo z konstytucyinego rozstrzygniecia kwestii po-ˆÅ›t|ziitltt nlandatÓw. Bylo to wynikiem nieprzezwycieialnych spor w w konstytuancieˆÅ›rniedzy zwolennikami syst#u Å›wiekszosciowego ˆ

i proporcjonaE.go'' ostatecznieśmiedzy CDU/CSU śi SPD oraz

ten zakonczyt

t*.l,.,tliilt sie kompromisem Zawartyrfi

w jed.

drobniejszymi ,,g.upowaniami. Jego istota polega napolaczeniu

l 1ltlz,ostalymi

dla systemu u,iekszosciowego

wyborczyrr zasad charakterystycznych

,'y'',.'

"k"i" śmandatÓw.(obec.

istota tego systemu polega na tym,
ie Ro.lowa ˆ
rric 33 l )jest obsadza.,a w jlnomandatowych okregach wyborczych na podstawieˆ

i pr.lporcjonuin"go.

1 .'*wca śl99l śr' na szczeb|u federacji wladze sprawowala koalicja CDU -

. N*ll't.'t"'* ś"" w krajach sytuacja ksztaltowala Nadrenia PÓlnocna Westfalia

sie nastepujaco:

('st l i I:DP. Natomiast ˆ
Badeniawirtembergia(9,62mlnludn')-ˆ

(17,1 nrlnlucln.)-SpD; Bawarialil,zzmtnludn.)-cSU; Å›

- SPD i Zieloni; Saksonia

(,t)( r; Dolna saksonia 1z,za min tuan.j- sro śi Zieloni; Hesja (5,66 mln lLrdn.)

- sPD i FDP; Berlin (3,41 mln ludn.) - CDUÅ›

(4'() rrrln lrrdn.) _ CDU; Nadrenia Palatynat (3,7 mln ludn')

tuan.;'- CDU i FDP; Turyngia (2,68 mln ludn) CDU śiFDP;

i Sl,t); Saksonia Anhalr ii,qJ.1" Å›

- SPD i FDP oraz Zieloni i Sojusz 90; Szlezwik Holsztyn (2'59 mlnÅ›

(2,64 mtn iLrdn.)

ll.irnclcrrburgia

(1,96 mln ludn.) - cDU i FDP; Hamburg (1'6 mln

Pomorze Przednie

- sDP; Meklemburgia,
- śSPD; Brema (0,67 mln lrrdn') - SPD. okazuje sie, ze

lrrcln.)

lLrt|n.) SPD i FDP; suu,i(i,oo mln ludn.)

hedl1clrwopozyc.|inaszczeblufederalnymSPDsprawujewladzesamodzielnielrrbwkoalicjiw10

W tej sytuacji nielatwo jest udzielic odpowiedzi naÅ›

liczlpych |acz'nte

liririirc|r, 46 milionow ludnosci.

Niewatpliwie uczestniczawszystkie,

|
s1losrÓd

1ly(lrnic.

aparatu panstwowego.

oraz na roznych poziomach organizacji

charalttcrz,c
.,N:tteivttitthttic:llic,ic|ionstyttrcyinezasadyobowiazujacenaszczebluzwiazkowymznajdujaÅ›

lllc rv t.t,lZIlytlt i zakrcsic

wzglet|lrcI rvielisztlScigltlstirv tlz\'lll.ltllr.| ,'...' |'rlztlslltllt

1,r l,.ttttIvtIltIlt. lllllIltIlt

1lrlItltr,lt ˆ
lriw.jc:st rozt|ziclaIllt lllietlz.\,|){)l]/1.71.1r11|11.. zgtlt|Itic Z ZlIsil(|ll ˆ

It,'It |.tlt;rltvc

l)l()|)()||'.|()

llitIlrosciE.Ptlczawszytltl |()5llklt,,,Irt\\,Iltrtr.ll ś1trlsillilltc|rvltgIrlliy,,z|iltir-yt'lrjcrIt.gltls picrwszy) śodda jc tllt.je

rlnt'1:,r z L;urtlr rlrrlorv zgloszonycll św.jcclnorrurntlirlorv.l,rnśrlkregu wyborczyrn, śtlrttgi gItls (gItll; tIltIl1| Ii:lt

) tIit jetltla zc zgloszonych Å›I|ilrrldydatÓw. Glos1, Ilic si1 zc stl[li1 ˆ

1l
lLr.cnc.i ˆ
ogÓlnie rzecz bioraQ system wyborczy uprzywilejowi-rjc ˆ

partic rra.jsiIllic:iszr',w Parlamencie Federalnym. zglaszallilt

Dotyczy to procedury l
z list krajowych.

tlgl.ltrli.n.iaca(Sperrklausel), partii w podzia\e W rllilll.eÅ›

warunkujacaudzial mandatÓw9.
rlbostrzania warunkÓw klauzuli ograniczajacej z Parlanrentu l;ctle-

kolejno znikaly
l'aIne par1ii zasiegu wplywÓw politycznych. W ktlllse _

go reprezentacje o mniejszynr
|iwcncji juZ w IV kadencji (l96l-l965) tylko cztery partie, tj. CDU/CSU' Sl,I)śi |;DP, rrzyskaly mandaty. Ten monopolistyczny uklad utrzymal sie do roku l9tJ],śk i c dy to kl auzul e o gr aniczaj s fors owala P arti a Zi elony ch.

aca
Struktura systenru partyjnego funkcjonujacego W danym miejscu i czasic.icstÅ›

tlctcnninowana intensywnoscia w spoleczetistwie

funkcjonujacych konflikt(lw. Si1Å›()nc uwarunkowane historycznie, spolecznie i politycznie. Stosor,vnie

dtl nlic.jscllśi czasu majawysoce zindyrl.idualizowany

charakter. ZdaniemK. von Beymc wNiclll-śczcch konflikty te sawyznaczane przezzwo\ennikÓw i przeciwnikÓw nastepLrjryycIlśrlr.icrrtacji: protestanci - katolicy, nacjonalisci robotnicy bur-

- regionalisci, - grupy
'Z,tta,tji,

grupy branZowe - zwolennicy spolecze stwa przetnyslowego'

uchodzcyśltlic.iscowi. Ponadto nadaI pewna na niemieckiej polityczIlt.i

odgrywaja ro|e scenie
starc podzialy na zwolennikÓw i przeciwnikÓw Rzeszy, republikanÓw i przcciwlli-śkriw Republiki Weirnarskiej, zwolennikÓw prowizorium RFN i zwolennik(lw z'jcc|-
Il()czonych

Nienriecl0. obecnie po zjednoczeniu Niemiec doszedl konflikt nrieclzyśwschodem i zachodem RFN (Ossrs - śWessis).ś

'W Å›."1." l%9 na usta|ona wowczas |iczbe 402 miejsc 242 mandaty'

ir wiec 1rtltllttl

'

5().]l', -yb**h

obsadzano w okregach wyborczych wedlug pozos[alc |(l()

zasad systemu wiekszosciowego,
ltlltlltlltttiw rniedzy listy krajowe wedlug regul proporc.jonalnego.

rozdzielono

systemu obccny rrir'vllyś1lrlt|zia| miedzy listy okregowe od l953 r.ś

nrandatÓw i krajowe obowiazuje
', K|auzltle ograniczajAcA wprowadzila juz ordynacja wyborcza z |949 r. Wclwczas tvarrtIlliictllśttt|ziitItt mandatÓw zdobycie waZnie glosÓw w skali.jednogo lrtll

w podziale bylo 5o/o oddanych

kr.iriLl
;rrItlcgtl bezposredniego. ordynacja obos|rzyla cltl wrtztlic

tnandatu KoIejna wyborcza te wymagania 5(Zl
tltIrIltllyclr glosÓw w skali lbderacji (glosy drugie) |ub jednego mandatu Wrcszcir,

bezposrcdrlicgtl.
r llr|1'ttitc:ia z |956 r. ustalila waZnie glosolv w skali |L'c|crlrt' jr

rvyborcza wymÓg zdobycia 5%o oddanych
lttll l lulndaty bezposrednie. z1990 i. upizywilejowano powstalc i tlzilrIlr'jl1cr:

W wyborach wÓwcz,lts
ltltl Iic tlit tc|ytoriLlm dla nich wynrÓg zdobycia alc.icdyllic llil

b. NRD' Ustalono 5% glosÓw, tlc|tllttlycll
It.IVllIl'|lIt|l b' NRD. W odniesieniu do pozostalych r"rtrzynrano z orc|yllac'

partii wynragania ji lvvlltlrt.zciÅ›||Elil||l)wi()|lL'i

w l956 r.ˆÅ›l" f ˆ

'rrr. K. von. IJcvltlc:: politi,sc:he tler Buntle.srapulik Miirrcllr,rr

Drr.s Slt.ttent [)t,tt!;;tltlrttttl. l,)/i,r,śi śtr'l Nlrlr'zV /.llZIl:tf/\ r):\l:tlt)i stfllcll llrCClliC Ztltczettic Ilit lto\\(.1\). 11;111\\

( . /r' l('ll prrclziAl

t../ce,/ ;t lr t(.Å›

llrtl/l,lllr Nit'tltit'r'W'., ll.rltrt, lr i Z:tr'ltorlnicll (()r,rlr lr'r'rrr,r lllr,,s,rl.r). jcrlrurl,

Nit.ult.1r.rr rllltplrrr'{)r,r

r, /(,

zlt:.iltllltltr,lttticrvt.rvszystliich*y.,.l'et.,,',ii.,,-,y.harcnachpaóstwowo-politycznych.Por.K.Sontheimer:śtittttt,l..tt1i,.!lt.\l)t,ltti,\'t,lt!,tt,st,rl,,,r.,tlct'llttntlt"trt'lnthlikDattt,st:hlarrlMiinchenl971,s'1f7tnast'r( |ś, l,or | | ,t lr I r, / (.rv., rt't'/rlrt 'l olrlli I9tt2, r; ]2 ś40

I i ,!t',r/r'l, ;;l' /(i"N

,tt,ttt,t',t.ttl)llrrr"(r\1|,,lrtr,-'11i,lr,l.t,rl;|il(!(l\lil!ltlll({)t!;t/lt:t(/('il1{.\\\lrr,,lilolt\(ltl,.t\l{,irt\\;1,,,1;l,rliÅ›


Glowne formacje polityczneÅ›

w poszczegÓlnych

lt|rlwy icrrricckie o Zyciapolitycznego
str.r:llrch Nicrllicc i polityka wojskowych wladz okupacyjnych, unie-Å›

Zltslttllt tltltltlIlrci rltlllt rl g

tllo SZerSZym zasiegu terytorialnym,

spowodowaly

orgunizac.ji
./,]|Lrc7.nc Nawet ruchy o starych i dys-

llrtlZliwilt'|i1c.twtirzcnic

iorprurr.ni" ruchu polity cznego. tradycjach
licznyln aktywem z okresu przedhitlerowskiego (np. kornuniSci, socjalde-

1lrltlu|acc

poczatkowo w rozbiciu śorganizacyjnym. Dopiero pod koniecś

i,'.,tiuli) śdzialaly
|94(.l r',gdy dopuszczono do istnienia organizacji o zasiegu strefowym, z tego kon-śr
gltlrlrcratu go rodzaju zwlazkow
li icgo ruchu politycznego.śna strukture or-

partii politycznych silnie oddzialal
ruchu chadeckiego i liberalnego. Tylko śpartii socjaldemokratycznejś

;l.aki przebieg ksztaltowania

g.',-'iza"yinA

dla tych ruchÓw struktury organi-

i k.,,lluni,ty"znej udalo sie odiworzyc tradycyjne
I I

zltcy.itrc .Å›

i Unia Ghrzescija śsko.Demokratycznaś(Ghristlich-Demokratische Union - śCDU)ś

partyjni i zwiazko-Å›

.laclro krystalizacyjne ruchu chadeckiego stanowili dzialacze
W grudniu 1945 r. w Bad Godesberg na konfe-

r"i ,,ikr.ru śRepubliki Weimarskiej.
przcdstawicieli terytorialnyih organizacji chrzescijansko-demokratycznych

r.crrc.ii

organ porozumie-

jednolita dla wszystkich organizacji nazwe i powolano

1,rzyieto

programowe

w postaci Rady iou. śJednak rozbieznosci i konflikty perso-

Wi-lWcZy ˆ
rlirlnc mieclzy terytorialnymi osrodkami formowania sie ruchu byly na E|e duZe, ZeˆÅ›r. udalo miedzystre.fowagrupe ˆ

koordynacy1na

tlttpicro w lutym 1947 sie utworzyc ˆ
sie samodzieinych organizacji chtze-ˆ

l}ylo to pierwszym krokiem do Aednoczenia ˆ
o orientacji katolickiej i protestanckiej. to koncep-ˆ

Byla

Sci.|arisko.demokratycznych

Mimo powaZnych oporÓw cel

koloriskiego z K. Adenauerem.
tt'll uclalo naAezdzlew Gpslar-(l9iQ t ). w sklad powstalej

e.iri rlSroc1ka na czele

sie w zasadzl osiagnac

partii nie weszla jedynie katolicka clradecja bawarska.

wtiwczas ogÓlnofederalnej
samodzielnie pod nazwaUnia Chrzescijansko-

ona po azieir izlsie.1szy ˆ
-Spolcczna Union - CSU)'ˆ

l;rrnkc.ionuie

(Christlich.Sociale
( śI,i.,w.zYm przewodniczacym partii zostal K. Adenauer - Ówczesny kancl&z.śfunkcji przewodniczacego

l t l..l ,.gu .,usu uk,,tultowala sie trwala praktyka laczenia
na to stanowisko. Kolejnymi przewodni-

Cl)tJ; śfunkcjakanc1erza lub kandydata

systemu partyjnego przebiegaly w radzieckiej stret.ie okupacyjnej,

l;."'.'l Å›|-,"-,."'y

"db"dowy śpozycje zapewniono partii komunistyczne.i. Powstate partie:

trprzywilc.iowana

gtlzre rltl 1rtlczl1tlirt

(14 czerwca

l(,,rrrrrrrislyczrru Nicrnicc 1945 SocjaldemokratycznaPartiaNiemiec

I'ril'til ( I 'l czcrwca r.), ˆ
| (),| [ |rrill (23 czerwca 1945 r.) i Liberalno-Demokratyczna ˆ

( .trtzcsc Pa ia

.l l., ). iiltlis|itl.|)cnltlkratycz,na
r. trtworzyty Front Partii Antyfaszystowskich

Jednolity

lil),.rr r")irrz l4 lipcit 1945 ˆ
I lt('nrrl\r;rl\./.lrvr'll(l'irrlrcrtsliottttl':r'Alttilirschistisch-l)crnokratiscltcnPartcicn)ˆÅ›

Nrr.|lricr,(5 l().15

('l)t)byli: Is..

czllcyltli Arlr.llrrrt'l I śl,rlrtrrrl l()(r'l). h (i lrir.

1l') rl) I'l(r(rl, (l()(r(r
singcr (l()61 1912), 1l,r/.' l,)/t). ll śl(olrl (1,)/l I()()fi )rW. śStlri'lrlr

1<.llrlzel ˆ
(od l()9ll).ˆÅ›Zgodnic z tradyc.ja Il|( (lI)[J Ilit. ˆ

ctttrl1lt.j:;|'lt.Il l|()\\ cIliltIr..cliicIl 1ll zl,

1ltlczl1t|itlrvrl

wi,1zywala c|tt llrregtl

znaczcl'litt Iicze :;tlIt)tl sZcIcg(iW.

1llrrty.jllych Mitlltl 1.ltlwtlIlte1,

pocfynajac r., wzttlstLt

|icz,|ry w roku l969 (3()lJ llit.śtlsiagnieto z 1949 tys.). Dopicro przejscie

9.4-]953 cl|olilitlwjcszczc (ys')

stanu r. (3B0 do opozyc.ii zrvl.tlt

1rrzyIritls|w traktowaniu tych spraw przez elity przywodczepa ii. Po klesce wyborcz c.i l' |971! r 'Å›

1lrld.ieto do rozbudowy i podnicsictlilI

wysilki vy.ti1y.zajace szeregÓwpar1yjnych tlr;1;rśrlizacyjnef-sllrawnosci

partii Ich efektem byta wyJatnu. ukty*i,o,.ja tct.clltlrt'\,r..kraiowych oraz centra|nych atakze czltlrl

ogniw partyjnych, szybki wzrost liczl.ly ˆ
kt5WeDU:.W 1984 r' partia osiagnela736 sie par1ia ˆ

tys. czlonkÓw i stala ll1il:i()\\/nastepowal proces przystosowania programu partyjnego
1l
do skupienia lrlr
szciszycEwarsiw spolecze stwa niemieckiego. obecnie w sklad wclrtltlzl1

clraclec.|i
llardzo odrebne z punktu widzenia kultury poliiycznej organizacje kra.jowc Z tcrc.ślttiw.p*sEp.Zwiekszylo liczebnosc

to wydatnie czlonkÓwCDU, ale.iednoczcStlieśrlslabilo programowa i organizacyiLra. lstotncmu wzlll()c-

i tak nie najwiekszaspÓjnosc
protestanckie partii. akcentowatlc

lticniu uleglo skrzydlo Nalezy wyjasnic, w Iitcrlr-

mrzflSlowo ,,unia'', widniejace w nazwie partii. To nie jest partia charaktcryzuiaclrśsie si|pa-ftegracja swoich szeregÓw. Zarysowane linie konfliktÓw dzielacych s1rtl-ś|cczeristwo niemieckie przebiegAarÓwnieZ przezte formacje po|ityczna. ()zl.lttc'l,,,

ttl istnienie w szeregach rÓinych - nie wylaczajac

CDU zwo|ennikÓw przeciwstaw-śtrych * orientacji politycznych. Tylko og?niazony radykalizrn zrzeszonych i nicckr-śrlkrcslonosc- oraz zasadnicza akceptacja podstawowych linii po|ity|ii

p.rogramowa
pr z'cz e|ity partyj no-po l i tyc zn m a zachowani sc i

e u oil i wi aj e j edno i parti .śSwialopoglado1rye CDU sa oparte na zasadach chrzescija skicgtl 1lcr.

zatgZenia
sttnalizmu i'wa.rtosciach propagowanychprzez koscioly

spolecznych clrrzcscijirri-Cieszac sie poparciem zwiazanychz p
kleru i organizacji Kosciolenr, jcśrlr.ganizacja swiecka. PorÓwnujac polityczrlyllr

ja z polskim krajobrazern ll]()Zttilśstwiordzic' Ze CDU jest b|iZsze aniirclri

Unii Demokratycznej ZChN. W katcgtlriltcllśitlcttwo-politycznychnaleZy jatraktowac jako"'partie

|iberalno-zachowawczi1.śW dziedzinie polityki gospodarczej programy istotnym przctlllrlt.

CDU -ulegaly
fcniorrr jedynie"w pierwszych latach po jei powstaniu. Podczas gcly prograur zAhlcnÅ›( | ()47

r' ) zawieral zerwania gospodarka to.ittZ

postulat z wolna kapitalistyczlla rrcllwir-clwa dawaly g0Sl)()-

laia pÓZniej kierunki (D'u_sseldorf) pierwsze slwo zasarlolll
rlrt'ki prywatnej, od czasu hamburskiego r.) zc slirr.Å›

skorelowanej programu (1953

.l.a

ttlttlrlwanaprzezL.Erbardavasadasocjalnej

gospodarki tlstattlilt

rynkowcj. śicstś1lrr dzisiejszy ryyznaniem gospoclarcz.'

t|ziclli wiary CDU w dzicdzinie j.ˆÅ›l )rl lrarlycyinych w polityce wewnetrznej solidaryzlll ˆ

zaloZen nalcZl1: s1ltllcczttv,lrs1ltltlrlwitt.tic

ztlliczclliil śparistwa jako śwartosci og ślIlos1'ltllcczttc'i i rttIi iet|lrrlst|iiś

tt, zvcitl s;ltllcczlll,llr śMillttl śtrwltl'tlsci pcwrlyclr zltIrlZcli itIcrlwrl-1rrlIilyt'ztt.1't'It

|itlttÅ›

t.IrilI.lrl
lrlt.Itrc 1rt.rl11rlltl|\'\\'\llrrlt..,t.('l)tl

rr'strlrl ItrlIlIt'r./tlir,' /\'t ItÅ›


il pr()g|.i-ll)I()\'vc

,,l,,Å›\V Itllric il tilI(Zc Sllttltltvi lcl||(c.ie rlziulania

r.Iil 1lrllil.yr'zIly('Il 1lltrtii,

grup naciSkr'r lunkc'ionujacych

r(iZ|lcg()

llr|it1,u,izltc.ie rtlclza.itt

1llrrlii
rv s lL't'zr: I'szttt Ëó
I I orvltrl ilt tllli tli i ptlbl iczne.i'tilśdo nicaniennych ś,zasadna|eZa:

i{ś1ltlzt,sllrlyelr

umacnlanle So.luSZoW

zagralliczllc.i

W 1lrlIitycc

z pa śstwami NATO, śszczegÓInych stosunkÓw ze Stana-ś

1l.llityczlrycil i wo.|sl
wspÓlpracy gospodarczej i po1i-

r'ri /j..dlloczotlytlliAncryki i F.rancja umacrrianie

tyczilci w ratnaclr l.JB i Rady Europy. Swego czasu. celem nadrzednym bylo zjedno-śprogram

t.zcttic Nicrllicc" l,o osiagnieciutego celu i zmianie ukladu sil w E.uropie
1 lr l l i t y l< i r'agr at. cznei ulegl o graniczonej śreorientacj i.ś

Unia chrzescijansko.SpolecznaÅ›

(Christlich-soziale Unlon - CSU)Å›

Mitrr
intensywnych ,
waclzic do pelnego zjednoczeniaruchu chadeckiego, CSU - Stosownie do nieskry-śwltlrych przezBawarie tendencji separatystyc znych * nie we szla w sklad CDU. Jed.śoraz rozsadek

podstawovtych doktrynalnych
p-ozwolily ul.o.ZycÅ›

,l.rk wsp.cilnota zatoZeó i po.|ltycznych

grcllriÓw przywodczychwtaz znadziejana polityczrre korzysci
il.walc reguly wspÓlpracy miedzy,,si-o$1r?9l]Jmi'' partiami. Polegajaone na ograni-śCSU do terytorium Bawarii i narezygracji CDU śztyorzenia

czcI-liu dzialalnosci
na forum Parlamentu Federalnego obie

srvoich organizacji w tym kiaju'2. Ponadto
co przynosi im istotne korzysci w pro-

twoizawspÓlna frakcje parlamentarna

1llrr.tic

c t:s i c ksztaltowania osobowe go konstytucyj nyclr organÓw federacj i.

skladu
Zcwzgledunawyznaniemieszka cÓwBawariiCSUjestpar1ian!e_g.pglyy|acz-świele intensywniej-

llic kattllicka (87%).Jej p-owiazaniazhierarchiakoscielnasao
' szc anizeli CDU. Typ tradycji politycznej rniesz]

cÓw , atakie osobowosc
utd'Walenie

dy polityczne wieloletniego przywÓdcy CSU F. J. $traussa spowodowalY

|itlnscrwatywnego, a nawet w.pewnych dziedzinach wrecz wstecznego 1bt!qz?C_SUśl,tlc| tym Wzgledem, u ,,.,.golnie śjej niekwestionowany przywÓdca F. J. Strauss,śzdobyla slawe najbardziej konserwatywnej partii chadeckiej wE,uropie. Biorac jed-śllak pod uwage trwajace nieprzerwanie przez ponad pÓlwiecze sukcesy wyborcześ

rzadÓw w tyrn kraju przez CSU, taka orientacja polityczno.progra-

i sptawowanie
lll()wa cieszy sie poparciem elektoratu bawarskiego.ś1969 r. CSIJ zaczela sie przeksztalcac w partie

Po
E"9 ˆ
()|l]asowymcilonkostwi"'T..'cz"* ˆ

I97Or.Iiczyt.aona76tys.czlonkÓw,natomiastśzbllZyl'a

lat pclZniej |iczba czlonkow sie do 200 tys.Å›()gtilnic rzcczbioraq ideowo-polityczne zaloZenia mimo Specy-

l
programowe,
dla CDU. Nato-

liczn| śrctoryl
'ic.i
rltiltst polityczlrc, w jakim sawyraiane, sao wie lc

w tyn zwl'aszczajezyk,

1lr.tlgr.ttrlry

tworzeniir

tlgo|nonicnlieckimi
Nic pr.zyniosIo oczekiwanych W konsekwencii

' ' W rrr,i,tz,k rr , |'i.'*'ll."i śrvvbrlrltllri CSU podjela walke o nrozliwosc

()t llltrvitt'il1. to.jcdrrak rezultatÓw.

:'\\'|)i(.|| 1lrlz:t

l,llIIi/ltr'il ˆ
il ('Sl I rr lorrir. lirrl.cir I)otyclrcztts ˆ

liczba posl w CSU we wsp lnei lial
rvr;llirlrrt'i osllblir.

l,rrl\(

()lrr,r'rricsplullrrllonrzt'llcthrr'illit1tt'i(('l)t)

r.lśr,,.,rl,,rr,rlrrrr.l.,rlir.rlrrpirzryrrrtr.l 26ll'('Sll ś'lrlr;ttxlittt!tv)ś

llilrclzic,i lt'tr \\'llr:;rrr, Irrl1l11 zrr\' prolil ('Sll l)t /(,2 \viclr, lrrl slrrrrrl;

liotlsctrvatywrtc.

sie śllic śbcz śpcwllych śstl|it't.lirrtt ś||,l| ./||(.|( l;lrl:;lt.zlttlr'.

j ( .|)t j ś|,tl śslttit.tt.t ś:,\\(.l'()

l)t'z,y\\,1i111\',;r l;rl.u :;l,rrtr'1. srrl
(' il,r ;l0lltycznyclt ll śl.,ollllrśllrzywridcy CDtl i liiulcl,..r'zl ś/n:rr,/(.nt(.

('Sll śrrlr:glo
zasieg wplywtiw;lrllil-yt.zlrv..I)U, rola CSU św,ltlllic cltatlccii lricrrlit.cliic.j claIszclrru

LrIcgla ogratliczi'ltitl.Å›

Socjaldernokratyczna partia Niemiec(Sozialdemokratische Partei Deutschland - SpD)Å›

Poczatkowo istnialy trzy osrodki socjaldemok taty czne: berl i śs|
o oricntac.ji ictlrrrl|itrlltontowej scisle z komunistami w strefie okupacy.inc.1

wspÓlpracowala ZS|{I(ś- .i wkrÓtce Aednoczyla Jednosci

sie z nirni, tworzac SocjalistycznaPartie (Sozialisti.śsche Einheitspartei Deutschland - SED). osrodek londyiski, na ktÓrcgo czclc stirlśl i. ollenhauer * pozniejszy wieloletni przewodniczacy SPD, tworzyl pol itycznc wlt-śl.trnki do odbudowy udzialu

partii, ale nie bral bezposredniego w odtwarzitIlitl icjśtcrytorialnych W tej sytuacji w procesie odbudowy SI'I)

organizacji. glÓwnaro1e
tldcgralo w Hanowerze StirIrl

powstale w maju |945 r. tzw. Biuro K. Schunraclrcra.
sie ono glÓwnym osrodkiem ruchu socjaldemokratyczncgo.

krystalizacji Dzieki ptl.Å›;rttrciu proces stosrtll.

okupacyjnychwladzbrytyjskich, odbudowy SPD poStepowal
krlwo szybko. Juz w maju 1946 r. na zjezdzie w Hanowerze powolano picrwsześptlwojenne miedzystrefowe kierownictwo SPD i uchwalono progran] oraz inkorprl-śr()wano londyriskagrupe K. Schumaclrer-wybitrly tlziir-

SPD. Na czele partii stanal
|ircz SPD z okresu Republiki Weimarskiej i wieloletni wieziefr hitlerowskich tl|rtl.koncentracyjnych.Å›

Uchwalony na Aezdzie program charakteryzowal jak tiwczcsne

sie, podobnic

,/'tl1.lt'l-

|)r()gramy innych partii' radykalizmem postulatÓw i ostroscia

sformulowar\.
wiadano walke wielkiemu kapitalowi, bclgactw natrtrlll.

przeciwko uspolecznienie
ltyc:h i kluczowego przemyslu, parcelacje ziemskich majatkÓw powyic1i |()() lllrśi wprowadzenie planowej gospodarki' Postulowano przyst4pienie do buclowy srlcilr-ślistycznego spoleczeóstwa' mialy uchwalanc llit krlIt'i_

Podobny charakter programy
ttytllt ziazdach SPD (Norymberga 1948 silllic

|947 r., Dorttnund r.). Jednoozcsnio
eni e antykomuni s e'

t I k c c ntowano nastaw-i ty czne i prozach'odni

.|.cn

pierwszy okres dzialalnosci rewolucy.jna

SPD itowarzyszacatnu liazcrlltl-itrZ pod koniec lat piecdziesiatych kq4ycznie otl lrtllvicltt

oceniano l]. Przynitis|
\VYll|Zl'ly sie zarÓwno w spadku |icz,by i zasie11rl

kryzys, wyraZajacy czlonk w, .1ak
tv1llywt,lw elektoratu. to szerokadyskus.je kttil.lr

wsrÓd Wywolalo wcwnt1trzpartyjn11,
zitt.ystlwala ostrc podzialy Walka miedzy prawictlwa i lcrvi.

wewnetrzne. oricntac.ia
r.rltvi1 si1. prawicy, claZylit SI,|)

zlt|
1rl.zcl
l',.r.

|' śl'rrt ś|| ś|.';l't, śl ś/ll, śltlt' śtllttl ś,\'It.ttlilttt śtlt,.s śtlt,ttllt'ltt,tt śl,lt||t'lI,tt\|'\tl,t| śr ś()ll|;lrIr.lt ś|.l/lś

,'rl Å›(t\\r,1,

:: ś-i'i' śrl,,r,1 | śl'r, śrl,r.r ś,ll'/ttt,t,ltllt/l,.t śl\.liirr,lr,.lr śl,r{,/ ś., śll'ś


Wlrl|i,a

Z(.'i' lv 1llrr.li1.
sli'rlrvitIll rvrlliril 1llrrtii. z lat piecdzicsiatych

/' l)ilIlii l,()l)()lIlIe ;ctItlrl:it'tltltlrvis|itltvc.i, rvit:ltlsroclowiskrlrvl1' tlgni-Å›

l(tlIc1r)c'/'iL..,/,L|y (bcrlirlski

sie l)l.()|'|,l.l|||l(l
|()5.l r.'' tlltlrrlrcllijs|
l()5(l i stuttgarcki oslabienie
lr.rvictlrvyc|l prl krtlkLt krysta|izacje nowego programu orazzW-

i |irr' ir,'st oricrllac.i

wo rlrlwc-i i.Å›

( )statccznic l.lowy progranr zostal uchwalony nanadzwczajnyrn Aezdzie w Badś( itlclcsbcrg ( 1959 r.). Ziazd godesberski oznaczal' zerwanie z dotychczasowaprze-śsz|tlscia zupelnie polityczno-p-rogra.mowej. Jej istote

SPD i poczatek nowej orientacji
sllrtltlwi1'tl or1 socjalizmu celu dzial'aniapartti.

ocleiscie hasla jako ostatecznego Za-śtltiitst postulatu uspolecznienia podstawowych srodkÓw produkcji pojawilo sieZa.śtllrrlic kotrtroli Walke o Szeroko interesy klasy

nad wladzagospodarcza. rozumiane
l.rllltltniozej Zadantemsprawiedliwego dzeniaZaprace, sprawie-

zastzpiono Wynaglo
tlliwcgo podzialu dochodÓw, rozbudowy swiadczeri

socjalnych itp. Problem demo-śkl.ac ji spolecznej' ktÓry byl dotychczas silnie eksponowany, zastapiono postulatemśpraw jednostki funkcionujacej w wolnosciowo-demokratycznymś

rIctnokratycznym
spolcczctistwie.Å›()c| czasu programu godesberskiego sie w par1ie

SPD śprzeksrtalcit.a wielosrodo-św i s ktlwa i wieloswiatopo gladowa. Powoii przestaj e byc partia klasowa (robotnicza).ś( )llrazujc to najlepiej ewolucja jej skladu czlonkowskiego, ujawniajac rnalejacy odse-śdo 26%.ś

w jej szeregach. on z 45o/o ˆ
lT,unl.u* sodesberski i zmianaorientacji ideologiczno-programowej ˆ

tclt r.tlbotnikow W latach |952-1973 zma|al

byly odpo-śsie coraz wyraznie1procesy

*i|.'.tzii,,:rlojszej genera c1i dzialaczy SPD na rysujace
zachodzacewlonie Byly one wynikiem Szybkiego rozwo-

spoleczeirstwa.

1rrzctrrian
i ., gu,poda. czego i towarzyszacych mu zmian strukturalnych w gospodarce. W tejśsytiracii podtrzymywanie tradycyjnych' wywodzacych sie jeszcze z XIX świeku kon-śccpc.ii programowych groz1Lo socjaldemokracji zepchnieciern na margines Zyciapo-śIityczncgo. Tymczasem rysujaca sie coraz v,yrazniej od powstania RFN śewolucjaśpolitycznego wskazywala na szanse przeksztalcenia

sie socjaldemokracji

tl|chadecji. Ztego punktu widzenia program godesberski

w partie alternatywnawobec

rltwicral przed SPD śnowe perspektyrvy polityczne. Na ich rea|izacje trzeba byloś.ictlrlak poczekackilka lat. Mimo śvryraznA oferty zawartej w programie pod adresemśwladze, sytuacja SPD w ukladzie

itlasy sicdniei i elit politycznych sprawujacych
nie ulegla zmianie. Jednak dezideologizacja na

partii i jej przejscie

1loliiycznyrrr

otwarl

i wielosrodowiskowa pragmatycznemu

wieloswiatopog1adowa

1.,|as),czyzne

do wlaczenia elit

szanse podjecia dzialanzmierzajacych

iticrownictwu partyjnemu
Efektern tego zb|iZenia

elit establishmentu.

SPD do uksztaltowanych

1lrllitycznyclr

wciscic w l966 r. w sklad rzadu' oznaczalo to koniec izolacji politycznej SPD.

i-,yItl
sie wyborczym z 1969 r. SPD stala sie partiakanclerskai wespÓl

W,cszcic po sukce ˆ
z l;I)l, sprawowala wladze przez 13 \at (I969-l982)|a.ˆÅ›liczby czlonkÓw SPD byla Zawsze partia najliczniejsza. luZˆ

I'tltl wzgleclcnr
poczatku la1

liczbe tys.

rv l()47 t. rlsii1grlela B75 czlonkÓw. PÓZniej przyszedLkryzys

|| (.l|:Il;Il\l(.l\':ilYce poswiecono w Polsce śobsz.errra

lz;lt|ilrv s.lc'jaltlcrtlokr.atyczno-libcralnych

lltt,ltrl11tit|i.'.||lll!lt,1lttllltlittlitlllt,tt!ttttNit,tttitcÅ›

tl'i)(fl ślt)'\.'\) l(rrl A ś('z.rrlriitsl'i śi l ś.l rtllit:lii śl'oztlirti l()ll5ś

i spirt|c|i IiczIl\, t.zIr'rr|.,{l\\ tr |(| |\'li 1 |()5 l\()|l|(.('

{|lI / l. )' | )tl1lier.rl

1liect|zicsil1tycll |)()(|

Iltt sz,cscdzicsiatych lrltsll11liltl rltIrt,t(){{'Il|('Ir.1

lt'rrrlctlcji, t:() w śtIr'rlgici 1lrlIrltvit.IlrIśsicdcrndzicsiatycIl ś1ltlzwtlIiltl S|,l) ś;rtzr.|.trlr.z\,i' tltiIitlrlir (|9.l l | |

Iit.zllq. czltlrtk,tirv

Wolna Partia DemokratycznaÅ›(Freie Demokratische Partei- FDP)Å›

Czwartatwale reprezentowanawParlanrencie Federalnym |;I)|,.

partia.jcst Nir.śrrliccki ruch liberalno-demokratyczny, siegajacej tttr'

mimo tradycji Wioslly I,rlt|tjrr',
rldgrywal na ogÓl powazniejszej roli politycznej. Bylo to przede wSZyStkilll

\Vyt)|Å›|< iom wewnetrznego rozbicia nieskuteczno dzialan politycznycIl. '|.lt|'

i swoistej sci zr'św okresie odbudowy niemieckiego Zyciapolitycznego cechowalo libcraltiw wiellszi.śi dluzej rozbicie.

trwajace
W koricu |94,I r. pod rÓznymi nazwami par1ie liberalne istnialy wc wszyst|iicIlśkrajach. Zjednoczenie nazjezdzie w grudIlil"r r

ruchu nastapilo w Heppenheim | 94|i .Å›| )rlwstala

wÓwczas śpartia przyjela nazw e Wolna Partia Demokr aty czna. M i it l it tl t tl rśllardziej luznaorganizacje Co bylo wynikiem trwale utrzymu.jacycIr

wewnetrzna, si1.śrld rebnosci g61nyni ami kraj g(l i zl

miedzy poszcze organizacj owymi, w szczc l Ilosc tsśpoludniowymi Wiekszosc

llliedzy krajami i pÓlnocnymi. dzialaczy kra.iriw polucltlirl-śwych reprezentuje zrcguly liberalizrn o zabarwieniu postepowym, natoIlriast Iillc-śopowiadajasie za||bera|izmcm

ralowie krajÓw pÓlnocnych najczesciej typtl ktlIlscl''świltywnego. WsrÓd dziataczy pierwszego okresu naleZy wynienic przcclc WSZySl.śkiln takie nazwiska, jak: Th. Heuss - śpozniejszy prezydent RIrN, F. I}|tic|tcr'śi 'l'h. Dehler.ś

ZaloZenia programowe liberalÓw jasno sformulowalrc.

nigdy nie zosta|y .leslśtrl wynikiem uksztaltowanego na poczatku Lat szescdziesiatych polityczlre

ukladu "śgrl, w ktÓrym FDP śsytuuje sie miedzy chadecja i socja|dernokrac.ja.

W clL.l
opcji politycznc.j liieśl.rtll|iaoh. Stad wywodzi sie dosc idaca prograrnowir

daleko niedookreslonosc lillr..-ślnlriw. Partia liberalna jest dziQki temu otwarta w obu kierunkaoh i to wlusnir'śsllvarzaiej rnoiliwosc o tym, ktÓra z formac.ii lletlzic

decydowania kanclcrskicll
s1lrltwowala w koalicji z FDP. Ten swoisty przymus dwubicgttllrlrvtlSci

wladze
1lrlIitycznej, programowe opcje partii, sta|e polityczllt'i trlz-

determinujac zagraZa
sitltttlsci ITDP i niewatpliwie jedna z przyCzyn si1.

stanowi zInnic.jszalliit zlrsi1.1irrśu, ywt.lw partii wsrÓd elektoratu.

1lI
W picrwszyrn okresie w progralnie rkr lvolne i

akcentowano silne przywirlzillic
grls1ltldarki rynkowej. Byla zb|iZona grlsptlclirrlii

to koncepcja do spotecznc.i ryll|irlśtvr.i slilrnrulowanei przez L. E'rharda. silllit'j

i realizowanej Jcdnak [i[)I'tl wic|c
Hke e tlltlwala pa/rstwa warutrktiw I'tlt|rllllrlt

nieingcrcncje w dziedzine ;lracy i 1llltcy.
r'lricZllrlsc (.l)[J wystepowala w ptlIitycc zlt1]l.ltlticzlrt'i, lctrri

z |I iIrtt i. prll c rvsr'l it;1.

vzrrei iIvt lorlttii'i
W lticli lrir lr r l: r r;rt'lr i \ve /nr'i l)t ),' ;u )\\'(' rorvr:lk ;l

1'r l,'tr'r \vn\'lt ( t nr slln o lllrt,l

llolityk
liltt' ślr\'lo ś/ltr,'.'rr, ś. śliln|rtitilto\\'\'ilti śl\()n( ('l)( llilllt śSl'l) ślil ś1;1;r1, ,t

|)0lYr'zYlil ślt Ltt'r'.,llt. ś

)


\\/ittltltl\it('lt /ill,\vYtzill lll/r'l

rlr \\ lrr'\\'n\'r'll

tyclr rucllrirv llolityczrryclt śpo,/.\\,rlrr

ilrli:srviccli'it.llltt.ltl'lct.sir'lltl|1litl,yclltlwittliil,()l.'.l'lIlIicZcllicrolizwiazlititvr.t:ligi.inychÅ›\v zye iu prtblicztlyrtr sr.:itlwo tlclclziltlytvitc.tlltlr|-1,Ii|rll|;It ll tl.t Itr..,t rv-yIltlt.c71't.|1 t.lt.l

zltl'tltt'tltl

il1l.Å›1rlrl1llitltttirv ˆ
M illlrl gcllcl.lrlllic z'a|o,Zcil koalicja r[:cii,.jak isoo.ialclclllolil'irr' zc llltt'(ic ˆ

programowyclr CDU/CSU - FDP'śji śIl/t'lr;l lr'., lc, tlsillgttillt't ltot iltzl'tś

zllIiZrlIlych lrnrll,rr'r;ltr',
nie byla wolna od kontrowersji i kon-śpr.zcjsoiowc sukccsy ślvvIltltt'z,t' tIil Illl:./\ t ll :;u t.z'cIllltcll systctlltt ;ltllityt',t lte lirr' tlzr

ptltl krlrlicc llt piecdziesiatych,
Na poczatku nastepnej FDP wrazśszanse wle1czcrlilt siq tr' tr|iIlltIr'hrrlrlrt..y1ttc

szczcgr,llnic

dekady s|
udawaltl je tlumic. ˆ
w lonic CDU śwymusila oznaczenie czasu ustapienia K. śAdenaueraśw tcn spos śb śswojc.i ptlzyc.ii lllr |
Iliktriw. l)tlczatkowtl sie

ltt.cllio 1loIitycznc.j. WielisztlSc;lltl-| ll lr.;

z tl1lozyc.ii1 ˆ
z |iinkcii kanclcrza. Zmiana orientacji wiazala Znowageneracjapolity-ˆ

sie scisle grupy ma przedc śwszystkim ślokallrc śznaczcnic. śWprawdzie świclc z lticlt prz,.'ist r,'ś

.liriw, k(lrzy
Illt.

w partie lewicowo.liberalna. ostatecznie zwyciestwo tej nowe1śwspomnianej juZ klauzuli śl 5.śwraz śnie tylko w zmianie partnera koalicyjnego (1969 r.), aleśuzyskuj a one z r eguly reprezentacj

ll.troc|owo-liberalnej

i w Parlamenci e Federal tryln

rlricntac.ii zna|azlo

tirliZc w tezach freiburskich (1971 r.), bedacych programowa odpowiedziaFDP naśTylko nieliczne partie tei grupy i przede wszystkim w pierwszyclr lataclr isltritrrr;fedcralnym.

tl()Wc wyzwania w polityce wewnetrzn ej i zagranicznej. GlÓwnyrni architektami tejśl(lrN uzyskiwA śreprezentacje szczeblu WSrticl t|gI.t||)()i i I{. D. Genscher - wielokrotny minister spraw zagta'śwari prawicowych nalezy tu wymienic Partie Niemiecka (Deutschc Partci s|' l

)' |ittlt.it r

polityki byli: W. Scheel
piala w swoiclr szeregach ludzi o pogladach konserwat}l,vnych

i nac.ionalislyczlryilrÅ›

rriczrtych.

paóstwo-śbogatego protestanckiego, it1l. ( it'

'I.czy postulaty demokratyzacji struktur by,lyclr obszamikÓw , czasc chlopstwa motrarclristtiw

freiburskie silnie akcentowaly

zasieg wplywÓw ograniczal sie do krajÓw pÓlnoonyclr. Pa śia ta bylir I'e 1lrt'

wyclr i iibera|izacji stosunkÓw politycznych w paristwie ptzezumacnianie w spole-śctgrafi,czny
i godnosci Realizacj a tegośzcntowana w Parlamencie Federalnyn I-III kadenciiprzez 15-17 poslt'rw i wchotlzilrrś

c zclistwi e, go,po Ju."" i prawi e samorzadnosci i ednostki.
- umocnienia socj alnej pozycj i j ednostki, w sklad W wyniku rozlamuczesc przcszla C[)[J, rrlrttl

rozwo-śkoalicji rzadzacej. dzialacry, cl
." l u wyrlla! a - śzdantemliberalÓw
w l961 r. polaczyli siezeZwirykiem Wygnanychzo'icz,yll.ty

i l)rlzlllrÅ›

(Mitbestimmung)iograntczentazakresukoncen-ślttiastpozostaii

itl instytucji,,wspÓldecydowania''

wladzy und Entrechteten

zasnaduZywaniatej na szkodeświonych Praw (Bund der Heimatveftriebenen - BHE), twolzilc I'rrrlil'

irac.ii wlajzy gospoda.czej,w szczegÓlnosci

()gÓlnoniemiecka (Gesamtdeutsche - GDP). Gdy nowej par1ii nic uclal
Parlei siq:

cznego.śiako jedyna wsrÓl bo skich partii parlamentarnych mandatÓw federalnych r.), rozpad, polaczony |)|'/'t'|

i tltorcsu ogÓlnospole ,/,

pozostala partiakadro.śsl
IrDP ˆ
wa' I-iczta jej czlonkÓw nie ulega powa Zntejszym i miesci sie w granicachÅ›jej dzialaczy do CDU.ˆ

zmianom scicm glÓwnie
kolejno przez |0 i 3 poslÓw w dwÓch picrwszyclr l
z kÓl sredniei laickiej burZuazji i wolnychśReprezentowana lrśprotestancki anizell |'arlamentu partia Centrum (Zentrum

zo' go tys. Wywodza sie oni najczesciej

katolicki. Stosow-śFederalnego - Z) powstala w 1 945 r. w Wcslś

zawodÓw. Ich religijny rodowÓd jest czesciej
partii opiera sie na aktywie spolecznymślaIii' Byla partia postepowa. w parlamencic byli w ()I]()ZyclI

Jej przedstawiciele

nic do kadrowego charakteru struktura
W konsekwencji wiezi parfyjne saotwarteśwclbec rzadow chadeckich. Pod wzgledem programowym Sytuowala sie 1.ltltltllltlir'

nielicznym aparacie zawodowym.

i.icclynie

rvycIi'

W wyborach z 1957 r. ztlstaIlt

one nad wieziami o charakterześiak FDP miedzy chadecja i socjaldemokracja'

rac;rci na kontaklach typu osobistego - śdominuja
e to ni ska sprawno sc or ganizacyjna p ar1i i, co stanowi lllinowana z ogÓlnofederalnej politycznej'6. jontlie Illl S/'(./('

i ed-śsceny Nadal jednak filnkc.

ul. go,.,

izu"yi nym. rowo duj ˆ
blu krajowyrn.ˆ

|1?'| pr Zy czyn o granl czonych sukcesÓw wyborc zych FDP.

7'
Ij Warto tu wskazac na takie partic, jak: Aktiongemeinschaft Unabhzingigcr l)r:trtsc|icl.

(tv1,llrlt1Å›

(wybory l957 i l96l), Deutsche |()'l()'

|9 5 i l976)' Deutsche Gemeinschaft Partci (r'vylrory |():)

zorganizowaniaśDeutsche (wybory 1953, 1957 i l96l), Deutsche Zentrum Partci (rvyllrrv l().1().5l i l969), Europa Pal.tei _ Europziische Partei Deutsch|ancl |()(l5' Il)(l')

lnne grupy politycznego i 1957), Reichspartei

Ftjderalistische (wvlltlry funkcjonujaceśr l()72),FreisozialeUnion-DernokratischeMitte(wybory 1965, 1969 Ccsanrtdcutscltet

i1972), lllotl'.Demokratische Partei Deutschland lvt'cszcie

(wybory 1965, 1969, l9'72 i 19"16), Sottslilrr'na bo skiej scenie Politycznejśl)olilischc Vereinigung - die Grtinen (wybory 1980, 1983, 1987 Tylko ci oslirlni \\' rvyh,rrtr

i 1990). lrÅ›|')lil i |987 zdola|i przelamac odpowicclrritl i ii,i.)'i' 1l|rlstitt')

klauzule ogranicza.jaca(zdobyli 5,(l.)1'
I'oz,a glclwnymi politycznymi salub bylyśW lrrnraclr wymieniono .iedynie ktore co nalnlnic'i rrzy lrrrly trtlzirrlś

formacjarni wParlamencie Federalnym przypisu te ugrupowania, tlrva
r znego rodzaiu partie lub ruchy spoleczne o rnniejszyrn rv rvyllrnrch i byty przyna.jmnic.i lirrriorvyclt.

zasieguśfederalnych reprezentowane w dw ch parlrrncntlclr

rc.prczcnttlwirnc
wsrÓd Wprawdzie partie te w ukladzie politycz-ś|.'W l)arlamencic I kadenc.|i tl1lt.ilcz

Federalnym (l949_l953) bylo rc;lrczcltttlrvltllyc|l (.|)( l

rvplywtiw ptllityczrryclr clektoratu.

lt.Ll;cir'tl:tlt.

(.sll's|'|),ilrI)P śrvielcp;rrliior-nnic.jszymzasiegtrw1rlyrv
samodzielnej

,'y,lr ,,.. sz..zct-,lir nic saw stanie odegraczasadniczej, i trwa.Å›

l.cdcrao.ii

l':rttir,'lLrrr,:r'slirl(lTr.nlndlrtriw), 1':rli1'Nit'rrit't(l\nrrnrl;rlr'rrr')

llrvrilronrniecrlirr 1(orrrrrrrislytzn:1

sie na prawicy lub lewicy ukladu politycznego

|.:i r.tlli 1ltllilyczrlci' sytuu.iac rlrrrz:r:rrrrlr'lll'rrlr;,1,1r (l-'nrlrtllrlott'),

lrlc śrr l')il r, /jr'rlrroczcttic()rlhurklrvt'(iosllotIrtr'zt'i Nrtnrt,rl,.

- wydatnie wzbogaca.itl

l)tzcz gltiwllc partic systclnu polityczncgo r ślll,'tltlr'rl'r1 ślt;rlli1' śI'r';rtvi,orr;l śl)l{l'(. śrlrurrl,tlotr). ś/rvt.q,,1'f śW\lrlt,..1ś

\vyznrczirnep,() I'iilltr,' śhon',r'r\\,rl\\!u,l ś

('ri 1lpr':ii sl
1Hśzlrl\r .lr't.tvltltvt'lt wYlrrlrr.:t;lll llrtlgrlttllttwyclr' Ittllrlttlto,


:)śWieloletnimonopolnareprezcntacjeCl)tJ/CStJ'Sl,I)ilil)l,rrsilrlrvlrtltlkilka-

pr
podjeto

Pierw szauzduEmrozmaclrctrr

krotnie przetamac.

skrajnej prawicy, skupionej wÓwczasś'Tśdziesiatych. Inicjatywa wyszla Ze Strony-
Partei

il..lutio"aldemokratische

w Narodowo-l)emokratycznej śPartil.Niemi!" śpropa-

.)ś;" śszczeblu krajÓw, intensywna dzialalnosc

Deutschland - NPD;3;k.;.y

lllÅ›

I'Å›

finansowe kÓl prawicowych mogly przero-ś

t
t'-lÅ›

f-lśdzicsiewsukces*yuo,""yzagraZi1acymonopolowisildemokratycznychnarepre-
;,śnJ.a"*y.i śN i"*i ec. Rze czywisci e, w wybo r ach z | 9 69 r. NPDś

zentac1eint",",o* 4,3Yo waznie oddanych glosÓw

(."śp,ogu, gdyz zdobyl.a

byla bliska p,,au^l^u-5o/,

'')Å›

I'lśwskaliRFN.okazalosiejednak,ZekontrakcjaglÓwnychformaciisystemupoli-

w,1u*epny.r' *yuo'u.rifederalnychNPD śzdobylaza|ed-ś

tycznego byla stutecznu.
wie 0,60lo glosÓw.śDopierookolo15latpÓzniejmonopoltrzechpartiizostalzlamanynietyleprzez

przede wSZySt-

spoieczny, skupiajacy

part ie, l,Ie przezekologiczny,ruch

okreslona pod

zrodziL sieze zroZnicowanych

kim mlode pot.ol.ni.i śnu"' śzi"rJ,.ych ś(Grtrnen)

w poszczegÓlnych

h śdzialAacych

wzgledem p,o,,u*J,^ym ruchÓw ekologicznyc

sukcesy

w wyboralh samorzadowychprzyszly

krajach' Po sukcesach odniesionych

W wyborach 198';. i 1987 r. Zislonl przelamali klauzuleśna szczeblu krajowyrn. Kiedy moglo sie wyda-
odpowied:i:27 i 4f śmandaty.

ograntczajaca
w Pu.lu*"n"ie Federalnym, kolejne wybo-

'oody*u:ac

juz utrliuiit",*ojaouecnosc

waC, Zeruch

i wy. 1 : *""-'':.1

g:Yp

przyni sly ::I1 iT:"*śwybory ogÓl-

ry o n e,te i 1i1owalv. 1r pierwsze

11 p,"yniosly

jar< - zmiane.,t.ludu

sie wvaaje

Przejsciowa- j"d:"]11:'::

sie na podstawie.s1e9jaln1j'

w|uo.y śte, ojuywa.iace

rroniemiecki"',. na terytorlum

il"-;* śdia"loka'nych śpartii śdziaLajacych

ordynacji *yb",";;, Å›

p"o".utn|go śdwie nowe partie z terenÓwś

b. NRD, Å›*p,o*uo7iiii;,.";;i;.;ntu Å›

der Demo.Å›

b. NRD, u *iu.'o*l.ie: śPartie Demokraty"",,"go Socjalizmu (Par1ei
- PDS): ktora u|sml a |7 mandatÓw,.i Zielonych Sojuszś

kratischen Sozialismus

qo ic.ti.'"n śBundniss 90), ktÓrzy uzyskali 8 mandatÓw.ś

na|eZy skrÓtowo przedstawic proces przebudowy systemuś

W tym kontet
nater1torium u. Nno. śRestrukturyzacja systemu-partyjnego przebiegalaś

partyjnego do Izby Ludowej z 18 mar-śrliczwykle szybko \zostal'azakonczonapo"j*vuo,ami

oal990r.,awiecjeszczeprzedformalnymzj"jno"""ni"*Niemiec'otÓZw\\Ybo-ś

raoh do Izby Ludowej struktura sy,temu partyjneg9 b śE? śzostala uzupelnionaś

innymi przez śglowne formacje o"rt':'i. śRiN, śt1 CDU, śSPD i FDP. Par1ieś

rrriedzy

nu t"rytorlum b. NRD. śDokonaly tegoś

swoje organizacje partyjne

tc zbudowaly muru berlinskiego.Å›

w ciagu ot.oto t,),..t, ii",ie.y, Å›.1uta" u|rynely.od zburzenia

wyborczej.

jednorazowo zastosowanei ordynacji

lE/",'rc śpodstawie specjalnej,

ukladu

Niemiec. Istote tego

obu czesci

*ie^jlpu,ty:nv.h
ljosc dlLrgich
Niemiec na rzecz obliczania wynikÓw w b.ś.,.t.tapi.ni" nJt;;ii?;""i. śgtosÓw w ,rori .^ty.t,

"db/y "e "a pertraktacji

sllttrtlwiltl

ree.' r;;;;'Jif:t:"

p,,r r rcrr , ,."* ,i";;;;i;ilk"

rit. *,.,, 1t9'Xlt"):f:iiill:i.i'il1

sie FDP śnaZsezdz|e

rv ll' I{I;N. l'icrwsza zicdnocz,yla

tlz'ilrllr1l1ci,rrli l paZdzierr-rika

1l:rt.liltllli

sie pirrtic Å›

1r1r111 zcl;ttl:t r' |lrllllczyIy o lvt.iscirl

1 1 .l7 rvl Il)()() '".i^1.r""'"l.*.':'::;b-::i:*iNiemiec, św sklatlś

zltlZyla oswiaclczenic

*.i l.'nll-,ut.g., ˆ
l()()|l t Å›rt':,r ˆ

t... t .tlt.l lllr z,1cZtIz,ic

IlrlrIttir,tltclltit.t
rt;ru1l'zrIzicrr,li1lll.tl1ltlIl1czYlvsie1llrr.ticZiclrltrvcItÅ›

(r() ( l'l|'tt,rt'l,rr'.',''...'.,,,l..i.,lr Å›

zlt

l'rt)Ot (rl)tot/rvt'ltliettotlYtlllllttllt

Wwyltgr.lclttlglzllyl,ptlgrrrci z lli nr,lr,,r
ltlll l|()\Vc

choc|ttitlllictllicckicIl rvzie|y rtrlzilrl 1lt(tl,|.||||(}\v();tt.zc|iszlitIcrlrte |)ll|||(.śb. NI{D: wspomina lrl)S, ( )tll6rlzt'rrr.' (l)A), l)clllrll
l'lttllrt

l)t'rrrol.tltlvczttc

l)t.ttltll'tiIl1l1.7'',.(Nl)l,l))iwiclctllrlllttit.isz1'1.|1''.w wyboraclr ocllliosly ol'.irlltorricrlricckic'

Clilopska(DBD), I)artiltNlttrltltltt''rl

I'artic tr' Nl(l)' śpozir l'l)S

lllrtlie
clo upadku systcllll'l politvczrrr'1'r'

a takze te ruchy politycznc, ktt!l'c clgllrpwlclz.ily

t]. NRD, nie osiagnely liczacyoh sie rcztrltat(lw.śttztllt(.

Mimo tych forma|nych sukcesclw partii zachodnioniemieckicIr nic tlrtlZtllt
lrlr tr.

lniedzypartyjnych i wewn etrznychprocesÓw przebudowy Systcmu party.jllcgrl
rytorium b. NRD śzazakoilczone' W maju 1993 r. odbyl sie zjednoozcnitlwy zilrztIś

zi.lony"h ś(Bundniss ś90)zZie|onymi śdzialajacymi dotychczas w b. I{|iN. Nlr r.lrz'It.śpartyjny i personalny w krajach b. NRD śjest zdominowany przcz strttli(ttt.t

uklad
po.tyjno-poi itycmeb. śRFN. śNie bedzie to jednak zjawisko śtrwale i w lniare tt1rIyrvrlś.'u.u śao1o"ie do glosu generacja dziat'aczy politycznych śwywodz,zpych sie z tcI.eśZe oparte na podzialc śNicmicc śprltlzilr|l'

nr5w b' NRD. śNie śnaIezyjednak śza!1lolityczne znikajawrazzzejsciemze śSceny politycznej jei aktualnych akttlrtiw.ś

iaśu klad u m iedzypa rtyj neg ośw Parlamencie Federalnymś

Przeksztalcen

ws1lril

W wyborach do Parlamentu Federalnego I kadencji (l949-1953) sposr(ld
mandaty uzyskalo jedynie l0. Naiwie|iszv

ze soba 16 ugrupowati
glosÓw i mandatÓw odniosty cztcry 1lltrltt.:ś

'l,awodni.czacych

sukces pod wzgledem liczby zdobytych

i 13l tlratltllrttitv

('DU-CSU Å›-3I% glosÓw i l39 mandatÓw; SPD -f9,f,yo glosÓw ˆ
one lacznie 72,!% glostiw i }2.)ˆ

gtosÓw i 52 mandaty. ZdobyLy
Na piatym rnieiscu znalazla sie KPD, śktÓra uzyskala 5,.l,/o glostiw i l5ś

i llDP - ś11,9o/o

luandaty.

i uzyskaly otlc tltl1rrl

lltandatÓw. Na pozostale partie padlo od 0,3 do 4,7o/o glosow

partii okazal sie tr wlr|y

wicdnio od 1 do 17 rnandatÓw. sukces pierwszych czterech ˆ
i sa one dotychczas nieprzerwanie reprezentowane w parlamencic; natottliltsl tlt|ˆÅ›nie udalo sie przclamac ˆ

l
wyborÓw z1961r. zadnAinnej partii przezff Å›lata ˆ
tych czterech par1ii uZywa sie lcrrllilltlˆ

na okreslenie

ej. Ztegowzg1edu

r'[raniczajac

,,pa rti c Parlamentarne".

jaka r-riawllillr

na partie parlamentarrrc, sie

Koncentracja glosÓw oddawanych

tlllI.it

w latach

poglebieniu nastepnych. l)rtlccs tclt

wyborach, ulegala

w 1ricrwszych |965 Å›<11,.4tl',

1957 - 89,7%, |().l),

z.ria nastepuj

ac"t,",ay, tgaÓ *iz,|,l, śglosÓw,

i ||()\\|.

w b..NRD. śZltrtiwtltl.stltt.e |:ll\
'\\,yh",y." śfiy"i",ly ś

kleske partionl clziala.iacyrn l)il||i(.,

rlrczitsctlt ie z;le lt ir'll it.r'|'

lltlrIttit t t It..Å›

tlgl't zdobyly (ff ,...7,l,\,.I.y 1lltl.t
t''.trzYs|*lt|\,IlIt'ztrtt.7/.,)ll'.'

t1xlwalriil p.,n',.i i.jn.i.zwartej śglosow

Itillc1lrlt|'ieIyt|ziltl;tIttr'it.'ut,.NItlirniecl,,yiiitnpu.l.n'l9tJ9itlt-lltt.ccttr|()()()

(r.r)')""(tt'\'lltlt'lllttrl|

.10.,)1",,,('Stl (r,.12'2,,

('l)l t ś1)cnloli|1llvcztlil()tllrrrtk^v:l(l)A)

11l,,,,i,iv,rvlYnt

lr'Å›

1lltl śtt:rztv:1

i,u,t,.' trr,,i z1,l1 y,.g,,,111 lrlrrlr rv\,lr1r'c21, Zryr:lzt'l' lt;t l{zct,t śNi''tttltt ). \\'1r""/r

,]'ti""śiilr1,tlrlt.rl|,,l,l,rlr,.ilrl'rrti,rliir'tttir'r ś,)l,li'1",'rlr\,illzt'l.lllrt'l;tlilt'lll)('lllill!r'llil\\' śl' Iś


vÅ›

zitczela zreczllic wykrlrzystyrvltt.:il,lllrl:,. jicIllrrlct.litl_liIlcllrIllci'

w |99J Å›()A,.|,',,i,.I)tlpicr.o l.' sleÅ›|'rl.rIle

|()|i() ()ti,5.|.,. w l9bi() tll1lWIlll l 1rrr|111|'r |)zre|,rślla cl)t,| csu' sPD i FDP' wynikicmślclllLr rozszclzy.la rvlrll t'lr'lilolirtu.

()(),l|,('" \Vt.cSlcic

zakrcs srvoicll rr,'r\ \\.:,r,rrl

oclclanych

li lrczby glttstiw

rjl)ir(le

ilic/.ilirczt)y Kryzys wlonic ścllatlccji ,l,nlt|llI rl1||l11 1ttz r'vylltlt.tjrv

w wy-ś11. tv tvytliltitcll z |()(lI l

Federalnego

do Parlamentu

trcrlclu wejscic

,ie. *sku,lt,.,.1.l'o bylo

t,tlrvrric.':rliir

l'artic chadcckic stracily nicorulrl lr'r,r rrtultlatriw. orl

i ,ll"i Wydutny sulict.:i

l,lor,o\\,

partii Zielonych.

rli|itr wylrtlr
2(l tttitttrIltltlrv ) śZlrtllri|'/'

z,
wyborczych na czterech partiachśrlotowala FDP, ktrira zys|
,'io*i,l.o koncentracji glosr5w

l)r'zctlstawion.

zachodzacych stalyc|r partii nie zdola|a przcIirtlczyc. lilllttzttli ogranicza.iacc.i. tlklacl siI tv |,lrlÅ›

w spo-

procesÓw politycznych

bylo zarÓwno odbiciem

1ltllitycz,nyclr IitIlrc:ncie sie lllrsteptl.iaco:

Federalnyrn przeclstawial CDU_CStJ ś242 llrlrrrt|lrlr,,

iak i wynikiem obostrzania klauzuli ograni-

zachodnioniemieckim,

Ir.czcristwic

Sl,D- śl90 i FDP -67 śNa śokrcslenie llilttli';r

mandatc zlr o'i .

iac i kadencji (1949-1953)śuZ,ywa trafnej naZW: śSystem dwu i pol-partyjny. oznacza śto istniollic tltvrlr.Irś

Federalnego

dnio po wyborach do Parlamentu

l}czposre

silnych frakcji parlamentarnych, z ktÓrych śiadna nie moze utworzyc rzl1c|tl z

lle
ttksztaltowalasiekoalic1achadecko-liberalna(CDU-CSUiFDP),ktÓrawroZnych

wladze. DośrvspÓldzialania z śnajs|absza partia Systemu, posiadajaca zdolnoSc ś|
sprawowala

przez17 lat.nieprzerwanie

partyjno-polity.,ny"t.,

trlilaclach

obli-śwobec obu partnerÓw.

r wniez partie o prawicowo-konserwatywnym

l9Ó l r. w jej sklad *.r'oa,iiy ś

k. Adenauer (CDU), ktÓry mimo podeszle-śPozaprzejsciowym okresem |at1966-|969 śopcje koalicyjne FDP śdccycltlrvlrli'śczu politycznym. Na czeb śtzadustanal

politycznynrśrl politycznym charakterze rzadu. W toku kampanii wyborcze.j do parlanlcIltLl IVśg., *i"t.u - ś|iczylwÓ*""a, śil ślutu- śdzieki niewatpliwym talentom

kierowanego przez niego rzadu zyskat opinie charyzmatycznego ptzy-śkrrdencji (1961-l965) śkierownictwo FDP śoswiadczylo,

Ze nie wcjdzic w s|illrtIśi sul
to nader istot-śl.zadu na czeIe z K. Adenauerem. Wzmocnilo to w lonie CDIJ.CSU śpozyc.je |cr'vi-

gospodarczych s1an9y1lo

wtidcy. obok niezap,,Z",u|ny"t,sutcesÓw

r. zdobyla onaścy, ktÓra wypowiadala sie zakoa|icjaz SPD. Mimo śoswiadczenia doszlo c|tl ktltll'

JuZ w wyborach z 1951

rly czrynnik wyborczych sukcesÓw chadecji.

promisu, ktÓrego cenabyla obietnica ustipienia K. Adenauera ze stanowis|

|rittlc'

50% glosÓw i 557o mandatÓw.ś

wyborczym w partiach clradeckich zrodzil' sieś|crza przed uplywem kadencii. Juz w rok po utworzeniu rzadu FDP śwywtlllrllrś

Jednak wkrotce po iy* śsukcesie

awtadzy pafrstwo-śkryzys koalicyjny, Zada1ac

ustapienia ze stanowiska ministra obrony Il. .l. StrirtrsslrÅ›

swoisty bunt przeciwko autokraty cznymmetodom sprawowani

(al,cra Spiegla). Kryzys śudalo sie zaZegnaÓ przez rekonstrukc.je gabinottl. W tlit-śwejipartyjnejprzezK.Adenauera.Grupyniechetnetemupolitykowi,wykorzy-

nieoficjalrrie rozwa-śstepnym roku zgodnie z obietnica ust4pil K. śAdenauer, a stanowisko kallcIct.zll

,ie kadencii prezydenckiej do korica, zaczely

RFN. Jegośrltl.ial

L. Erhardt.Å›

",t,sa")nizu,'i"

iac sprawe kandydatury k. śAd.nuu.ra.na stanowisko prezydenta

Wybory z 1965 r. przyniosty wzmocnienie CDU-CSU śi SPD, natonriast lrl)l'śnastepce.,u,.u,,,o*i,t.uku.,"l".'awidzialywL.Erhardzie(dotychczasowymśpodtrzynrali ktxrIi-

stracila lacznie 18 mandatÓw. Wprawdzie Å›chadecja i 1ibera,lowie ˆ
ministrzegospodarki),uchodzacymZaoJcazachodnioniernieckiegocudugospo.ˆ

od*o*y K' Adenauera kandydowania naścy|ny sojusz, ale nowy śgabinet L. śErhardta utrzymal' sie.jedynie rok. Nicslllts|iidarczego.fon".p"iu"'p"Jt" "" 'ttt""tt ś

w partiach chadeckich, brak nowych śkoncepcji śpolitycznych i przejsciowa rcccs jlrśstanowi sko Pr ezY denta'ś

gttspodarcza oraz obawy liberalÓw przed da|szyn zmniejszatlieIn sie wplywtiw ś1ltlW9wnetrzne.o'g.y*t.ipersonalnewpartiachchadeckichostabilyspoistoscrza-

silniej anizeli dotychczas podkreslacśIitycznych wsrÓd elektoratu w wypadku kontynuowania śsojuszu z clradcc.ia, a tlrkZcśdzace1koalicji"

ri..o*ni.i*o śFDP śzaczelo

od koali.śSPD spowodowaly, ie śFDP śpoparla wniosek socjaldemokratclw wzywlt-

.uchu liberalnego i swojapo\itycznaniezaleZnosc 1lrlsuniecia

progralno.V/aoa.eu,'osJ

miala przy tym obawa, ie ruchślacy L. Erhardta do postawienia w Parlamencie Federalnym śwnioskll o wotllnl Za[l-ś

cyjnego stanowiska ,oju,"nitu' śRealne ,nu",ii" ś

lullia (art. 68 ustawy zasadniczej). Wprawdzie śwniosek ten nie byl wiaZacy W Zlll|-
liberalny,podobniejakinneslabszeugrupowaniaprawicyicentrum,zostaniezcza-Å›

czcttiu prawnym' ale chadecja byla juZ wÓwczas śzdecydowana śna znriane pltrtttct.lt

partie chadeckie.

sem wchlon iety przezrosnace w sile

ktlnlioyjnegÓ. 1 grudnia |966 r' powstal gabinet Wielkiej śKoalic.ji (Cl)t] ś(.SllśRÓwnoczesniezachodziLyzm\anyprogramoweipersonalnewopozycyjnejSPD

(1959 r.) Z programu socjali-śi S|,D) na cze|e z K. śKiesingerem ś(CDU), w ktÓrym śdwa politycznc śnaclcl. wltztte

,i"Ld,i"w śBad Godesberg

P",*;;';;;vg'":a. Å›

'" śsttttltlwiska obsadzila SPD. śStanowisko świcekanclerza śSpraw Zagrarricznych tt[ljl1l

sl,ycz,nejprzebudowystrukturyspoleczno.gospodarczejipolitycznejRFNnarzecz

sie w sileśW' |]randt, a stanowisko ministra gospodarki K. Schiller.

ulpitatistycznego,przeksztalclla

poo,tu*Jfr.n

al
'u*a,,,t,o3u Wprawdzie obaj partnerzy traktowali koalicje jako ziawisko śprzc'iscirlwc, ltIc llit.ś

ptlIityczrri1stanowiacazagrozeniedladotychczasowejdominacjiPartiichadeckich.Å›

W Sllrtl Zil tym nu,iapitui*iana śtaktyki walki politycznej-otaz zmiana generacjlśprzes,l.kadzato to im w bardzo scislym wspÓldzialaniu w ralnaclr rzaclLr i 1rtlzlr llirtr.ś*y'.'neli sie nowi' dynamiczniś|)tllitlnano i ograniczoncj w pttIityt'c

wielureform wewnetrznych rcoriontac.ji tvst.llrltl.

Naiego

t*i.,o*ni.i*a partyjnego.

w sl,Ilrt|zic

",olo śltlr.i' nader wazna i polityczllic lrtttllll1

F. Erler, E. Bahr, H. E,hmke. NaśWrcszcic przc1rrtlwadzono ztltiltlle lIsIil\V\,ś

w śllrandi, H''we*'n.i śC. Schmidt,
polc

r1zia|lrt.z't,'

lrlr ttzr-lpclllic:lritl tItllvczl1cYIlli tv\'jl1t|rtl

otwierajac ritsitt|tticzci.1lrllt.1'';1i;1.',' it'j przcpisltlrli stlttltt

do opozycji konstruktyrlmej,

SPD przeszla

lilrtltll Ilttllctrtarnym

1llrt

Bylo to stadiurn przc.i-śtvr'fio lrtro:;lrr stnvclclrnosl \'('ll

i \vrlicrrnt't'o l() \viclc o;l,r'luriczcri i ltl"N" \\,\,nlliirlrl(

partiami parlarncntarnyrni.

,,1'.,"u'"ri"',i

t|tl tvs1lt'tlrIzi..r,.,.,i.'

( )t'ollr' IˆÅ›:lt.itlrvt' tlrr t.rvctttrtltlllCl!'() ˆ

(wll w śizat|zi.'. W śtlzialirlnosci politr,..zrrci Sl)I)śr I lhl;rtlrl I'r' { lrl-'rr

tlcZcslllIe

( r.tÅ›


tllietIzy1llrrt1,irlycIt ietIrrirli
rv lilrirej rlo lr,losu tro!vil polityl((iw Ita azclc'1, W. SchcolcnlÅ›

() tIlrlllzr'trt ttlz'rr,tl1tt llltll;tlttli'tjtv zaclccycltlwlrIlr lil)|,,Å›

tkl;zlrr gcncrac.il
i ll śl)' (icltscItct.cltt' ()Ili| liberalnemu.

politycznaruchowi
tyrrr SilIllylll ptldstawy przyszlej

Nlrt|itlll ll()waoriontacje

koalicji socjaldemokratyczno-libc.

1lr.zygtlltlwrtjl1c

I.irlrrc.i' Sprawa ta zostala przcsadzona

juz w toku kampanii wyborczej do Parlamen-śttl llcdcralncgtl VI kadcrlc.ii Nowym kanclerzem W. Brandt

(l969*1972). zostal
(S|,l))' a lunkoje wicckanc|crza i rninistra Spraw zagranicznych objal W. Scheelśl (|.,|)l,). trzynastoletni

W tcn sposob zapoczatkowano okres rzadÓw koalicji Socjal-śI t|cruo|
( 1969-1982). sojuszu
w politycc wewnetrznej i zagranicznej oraz owocem wewnetrznego rozbicia i ble-śrkiw taktycznych chadeckiej opozycj i.ś

Gabirrct Brandta-Scheela, poslugujac sie narzedziami interwencjonizmu pa -śstw()Wcgo w Zycie ekonomiczne' skutecznie umocnil gospodarcza pozycje RFN,śa pr 7'cZ zaw ar ci e uktadÓw norrnal izacyj nych z paristwami s o cj al i styc Znymi pr zy czy -śllil sie do rozwoju wspÓlpracy gospodarczej ztymi śparistwami. Przynioslo to ury-ślllicrIrc korzysci gospodarcze i sprawilo, Zekoalicja socjaldernokratyczno-liberalnaś,l'yskalapoparcie kÓl przemyslowych, zwolennikÓw chade-

czesci dotychczasowych ˆ
cii. Konflikt z opozyc1achadecka ˆ

wokÓl polityki wschodniej wydatnie wzmocnilśkoalicyjnych. IuZw przedterminowych z |912 r. partie

wyborach koalicji

1laltncrÓw

zyskujac lacznie l4 mandatÓw wiecej niiw śpoprzednich lvybo-

itdniosly sukces,
rach, przy czym FDP dzieki przechwyceniu czesci glosÓw elektoratu chadecji zy.śpostepujacy od wyborÓw

skala o 11 mandatÓw wiecej' W ten sposÓb przel,amala
'l, |96| r. spadek |iczby uzyskiwanych glosÓw i mandatÓw'śWyniki wyborÓw śzaostrzyly personalne rozgrywki wewnatrz chadeckiej opozy-śR. Barzela na pierwszy plan wysuneli sie trzej chadeccy premierzy

c.ii. I,o odejsciu

rzadÓw krajowych - H. Kohl (Nadrenia-Pa|atynat), (Szlezwik-Holsz-

G. Stoltenberg
tyn) i p. J. strauss (Bawaria). Trwajace wiele lat rozbicie wewnetrzne i personalneśrtlzgrywki oslabily politycznego ruchu chadeckiego. Ulatwilo to

ro1e oddzialywania ˆ
pu,tio'o koalicji socjaldemokratyczno-1iberalnej ˆ

kolejne zwyciestwa wyborcze. Na-śwct zmiany personalne na kluczowych stanowiskach, gdy w 1974 r. W. Brandtaśz,astapil a W. Scheela-H. D. Genscher, nie odbily sie niekorzystnie ani

H. Schmidt, ˆ
na wynikach wyborÓw, ani na wewnetrznej spoistosci ˆ

koalicji. Dopiero na poczatkuśkoalicja swoje polityczne i personalne moZliwosci,

lat osiemdziesiatych wyczerpala

ohadccja zas byla programowo i personalnie przygotowana do przejecia wladzyÅ›

w Bonn.śRozlam w koa|icji i tym razem byl wynikiem reorientacji w kierownictwie partiiśbylo

libcralrrcj. Efekterrr nowego ukladupolityCzne1o wsrÓd partii parlamentarnych
wyrazcnic dotychczasowemu kanclerzowi H. Schmidtowi tzw. konstruktyvnegoś*.,t..,,.,-', polegajacego na wybraniu bezwzgledna wiekszoscia glosÓw

tlicufhosci,
. l|. |(ohla (CDU) na stanowisko kanclerza. W ten sposÓb ujawnila sie nowa wiek-śszrlsc parlarnclltarna, poslÓw CDU-CSU śi FDP. Zmlanie partnera

z,|r>Z<.lnaz koali-Å›

ostry, - jak sie poiniej okazaLo

cyirle grl ttlwitrzyszyl alc krcltkotrwaly - kryzys we-Å›( sie przedterminowych

w|tTt|.Zlly w Irl)l,. )clbilo to na wyrrikach wybor w z 1983 r.Å›(r.lÅ›(X|iiltlcrlt.ilr),tv|ittirycllli.|)l,strirciIa3,(l.Zlgltlstiwil9marldat

w.Jctlrllr|iirrZkolc|-Å›

llc tvybtlt'_y \\',/tor,l

lrr ,.1r1 q1y1,,;1.,1t1\,e

ltrzyrlioslV l)o1v111111, lr lt,l6rigrv Izrl.lr.\,ll,t.lr llllrrrÅ›

tlltttiw.Wllicrwszyclrrvylrolrrtllol,r'lrlr)nr(.nu('{l,rr,lr lrl)l,ztlolr),llr ll,li, lllosrjrvi/()Å›

tllandat w' Å›()l
siq Zc zrtlllrrll| |\|l.tIll||\()\\, lirllrIic.yjlrt'

rlrlcttlitc'ii

j 1tI'zcz lll )|' ;t.lllśIr | |

Iittwo wyt'rac zantr pr'/,c./, c I r.li rr.iI r' i ; rr ôó
r r I I IÅ›

Instytucjonalizacja

i finansowanieśpartii politycznychś

Po gl ady na kwestie instytucj onalizacjipar1ii po lityc zny ch przcsz,ly rv X X rv i e |t r rśzttamiennaewolucje. Jej istota podlega na tym, Ze jeszcze

w okresic ll-lieclzyivtlie

llślly|n utrzymywala doktryny prawnoustrojowc'j j

sie niechec i praktyki

do ktllls(ytrlt.r
rrc.i regulacji roli partii politycznych w procesie funkcjonowania pa stwl i.jcg,,o

i1śstytucjil9. po II wojnie pojawity sie konstytucy.jne tlslrrl

Dopiero swiatowej rcgulac'ic
- śjtlwej roli partii politycznych, co pozniej stalo sie regula. Ustawa zasac|lliczlr

|(|rNÅ›. Å›,ittf,wtekscie pierwotnym regulowala partii oltrc:s|lllll

dzialalnosc politycznyc|.ti iclrśt.tllewprocesiefunkcjonowaniaparistwaijegoinstytucjiprzedstawicic|skic:

Irttcśrc'sttiacy

nasj'* ś2Jlstawy śzasadniczej ma brzmienie nastepujace:ś,'1. Partie wspÓldzialaja woli politycznej Za|<|ltt|irllie

w ksztaltowaniu naroc|u.

ich.iest uls]ne. Ich wewnetrzna struktura musi odpowiadac zasadom dcnitlkt.atyc'zÅ›

ttynr. Musza one skladac publiczne sprawozdanie i uiycilr sw.,i..|

z pochodzcllia ˆ
T rrl dkÓ-w-pe'z ze swoj e go maj ˆ

atku'ś2. Partie, ktÓre stosownie do swoich celÓw lub poprzez zachowanie sie swrticIrśzwclI ennikÓw zmierzaja do naruszenia a wo lnosci go derr-ro l y c Z.

albo obaleni owe k ril
llc go porzadku ustroj owe go, badZ do zagr oizenia istnienia Republ iki Federal nc' j N i eśtllicc, sasprzeczne z konstytucja. W sprawie sprzecznosci orzclilr

z konstytuc.|a Iic-śtlcI.a Konstytucyj ny.

lny Trybunal
3 . Szczegoly okreSlaj a ustawy federalne.''śCytowany przepis byl nowelizowany ustawao zmianie ustawy zasadric,l'ci

l,)|śgrrrdnia l9B3 r. Nowelizacja polegala

na dodaniu W ust. l ostatnic zclarric s|tirr,:

',,oraz

,,i tlzycia''; ze swojego majatku''' oznacza to, ze politycznottstro.jowc

|i.lrg,.tl cnty te go tekstu potwierdzily swoj a praktyczna wartosc.śArtykut 2l śustawy zasadniczej nadaje partiom politycznym swoisty status puślrlicz,rroprawny2o. Warlo przy tym zwrocic uwage' ze ta wlasnie |
rcgu|acja
cyina zaWieia Esze1sze ujecie problematyki partii politycznyc|.l wSrticl libcrltIrltlś.rle lllokralycznych wspÓlczesnych' tego ujecia stantlwi okr.cs|e

konstytucji Istote rlit.

l.tl|i 1laitil pol6'cz- /ch w ielacjaclr miedzy Suwerenna zbiorowoscia i patisttvcllrśrtl'ttz podstawowymi ustrojowymi. podclano jo

icgo instytucjami Ponadto lionstytrrc

'.,WiclLt autor WpodkrcslasprzecznoscpodzialowzwiazanyclrzdzilrlltIrrrlscil1

lllrl.liilltllill,ezrrr'rlrśr lifrcllrlllyln Il.lrrtlclcltt

rlt'tltolirirc.ji.

Por. K. śCt'zybowski: śItt,tl.vlttcjttttttli:tttltt

lttl,tti l,rltlt,!..t^,r.ltW ś,,l'Ltce z Nrtttli l',rlrlrr znt', 1t" /. śI. ZNt1.l. l(r.lrl
l()71,

.''IlIizt.jrr:ll(.|||{'||l.||1tl...,.'|
|lrrtit'|.i: !,ttt'|il,1tl|1|y1..It|,||,\,'\||'||ll|,l,|ll||,tt|,t|ltlt,1111l,l1|,,!

N/r'tl,lr'r I'oztr,lr I'1 " Å›'rn,r',rÅ›


iprzcslallki śdclcgalizacji

ltltIizlrc.ii lwrlrzclria partii |ltllityczrlyclr

zltslttlr,.wtlIltrlsci

,|.t'ybtulaI ma r
ustale.

I;ctlcrlrltly Konstytucyiny. lsttltne znaczenie

1lrzcz
Ilic trlilritllitlr]y.l.,

1ritr.tii

*y,'luguri tlcltloszacyclr sie do demokratyzmu wewnetrznej strukturyÅ›

grart .

ii ˆ
W art,2| ust. 3' ustawy zasadniczej:u.l!a*o p1'11"*t.]']l':i-ˆ

Zapowicc|zial]a

" Å›

rlvch zrlsrala clopicro 24|ipca l967 r-.9 wEcodkonsty1Y.yJ'l:l:1P"

tlpublikowana
8 Lat'' ] uZ po j ej ustanowlenl u byla Kl lKa-Å›

* l Jii Å›.ru wydan i a ustnlry uptyne'to,pofiT#1
"

nowcl
I{cgulacjaustawowaobjetonaderszerokikragzagadnien.Liczyona41obszer-Å›

l
Celem uzmyslowienia czytelni-

llyclr paragrafÓw, zgrupo*any.t' w 8 rozdzialach.
w ustawie przytaczymy t1.tuE paragtaf1w za-wafte

rowi )akrlsu śregulacji^zawartej
wrozdzia|ellustawy.Majaonekolejnonastepujacebrznrienie:statutiprogram

zenie czfonkÓw i przedstawicieli ($ 9),

8), zgromad
partyjne sklad

(|) 6), struktura ($ 7), organy(si

zgro-

($ n):^;iers r Ó' ogÓlne komisje ($ 12),
woli

il śczlonkÓw

($ 14),.ksztaltowanie

przedstNci"ii ($ r:i, pu'tyin" s4dy rozjemcze
w organach ($15), srodki wobec zwiazkow terytorialnych ($ l6).Å›

inadzeri

Zakresinstytucjona|izacjipartii politycznych w RFN w porÓwnaniu z innymiś

takimi jak:Austria, Hiszpania, Francja, Wlo-

paristwami libeialno-demok*tyc,'y*i, ˆÅ›.ˆÅ›

est niewatpliwie najpelniAszy2f

c hy, .1

IÅ›

;i;,"i,,., t",,.t,,,n politvcznvch w Republice Federalnej Niemiec i przepisy uzupelniajaca

u,,^** śt.I..to* prtrt. dr L. Janicki. śDokumenty.,,Przeglad

Zachodni''

ipr;.ygtltowrni. ˆ
rvYtlirtliil ˆ

W1lt.tlrvltt|zcttic

lrcz tlrrlY l.
,'l,or.. W. Skr.zyrl lo, A. Wo.l trr t.yk: In,sl.ltlut'ionulizuc.ittpttrtii lt t lnit'sltvtult

I

politvczttv

szr":

Wltrszllrvlt | ()l{().

(l(l śtlltttttkrtIt lt !|llI llrItt|,Itl!t|'|lr7

Zbigniew śMENDELś

IÅ›

tpan,@jJa.Å›

Geneza i etapy rozwojoweśsystemu partyjnego

V RepublikiÅ›

PowrÓtgeneralaCharlesade dowladzy zirric.jtlrr'lr

Gaulle'a wczerwcu l958 r.'
|||: przez niego ztniany ustrojowe palistwa' a wkrÓtce potem uclrwalcnic i l
Krlnstytucji V Repub|iki, sankc.ionujacej wizje [ornly j ;l.rliśr|wa, ktÓrej rySem charakterystycznym dominacja wladr'y

jest wyrazna wy'|
politycznyml, odciecie od doswi IV ll.c1ltlllli|i
wszystko to nie moglo pozostac bez wplywu na System partyjny Franc'ii'śWlasciwy ()/l)iI

III, a zwlaszczaIY Republice system rozbicia wieloparty.jllc!,(),
entjacy rozdrobnienie i chwiejnosc |
polityczne' niestabilnosc kolc.jnych
rz,t1c|owych, zastapiony tych czynnikÓw' uzupcltliittlycIl

zostaje - śpod wplywem

ordynacji wyborczej2 stabilizacja, bipolun ryrr rśiJslcmcm poIitycznym. partyjny Francji jc crvrlIrlś

Itostanowieniami - najpierw az czasem

System wspolczesnej charakteryzu
cyjny iozwÓj . Zwie|u spotykanych w literaturze przedmiotu typologii3 za na.ibitlrlzit.iśuzytoczne sformulowane kt ry wyr.tizlrilrś

na|eE umac propozycje przez A. Iamroza,
llt|stepujace etapy rozwojowe Systemu partyjnego wspÓlczesnej

Francj i:Å›

u) rozklad partyjnej koalicj i jednosci narodowej (19 59-1 9 62);ś(l 963 śl ()65)l

lr) formowanie sie bipolamego ukladu sil w systemie partyjnym

c) poglebienie sie procesu bipolaryzacji sil politycznych (|966-1914);Å›

d) fbrmowanie sie czterech polityczno-doktrynalnych

nrrrtÓw na tlc bi1rtlllrr.rre

1'1rlśttk l rrd u sil polityczny ch (197 4-1981);śc) rzady lerl'icy Partii Socjalistycznej

i dominacji (l981-1986);Å›

l Szcrzcj naten temat:A.J śamroz: śPrzemiany śustrojowo-polityczne śwspcslt'zt:'sttt,j (lI)5,\

l|t'ttttl'Ii
/U'l'l/ ś|}ia|ystok l99l' śs' 5-30; W. śSkrzydlo śUstrÓj poliEczny śFrancji. śWarszar,vit l9()2' s' |(|'lś

I fr'l; 'l' S t c m b r o w i c z: Sys temy polityczne śuybranych śpalAstw kapitalist1,t'zn.W'll. lit.t tt'1rl' s/ltrr ltś

tt V\/l||

|.]/7. s.70*l02; śM. śDuverger: śI'e systeme politique śFraneais' śDroit śt'tlltstiltttt()|ltl(,|

|,t '\l''\/{,/)ll,\śp,l l I |'aris l 985.

tq tt,,',l'

. Szczcg ślne znaczenie ma śwprowadzony świekszosciowy systcnl śwylltll.cz\' lv śtt'Vlltltlttlt r|rlś/ptrlllllrrIzcrlia Narodowego, śzmtrszajacy partie do śtworz,cnia trwitIyclt i siIllyt'll |)l('l]|:l|||tl\\ttś

ot giluizrrcyinic

koalicii i |olozunlicri wyborczych.ś'Z śitltlych 1lr.rl1l.lzl,r'ji tr'ytllictlic ty1tllclrr 1lt.zy|iIlrtIrl l'Irtl.t

ttlrlZtllt

1lcl'itlt|.yzltt.j1.('rlIt.Ilr.\,l'llt;tl,
ttlttilttl;t: lt) rll.tt'r /illllli.;r'lltil r\ltlrllrll ptttlyjnclio 1 lt)5ti śl()(r.)), r 21.:,r ll;I|,liiu,rr ll

l)) 0l'tr.:, t0\\,(.1

.t.E|l'||lt||)ilIl\l|||'llll1|lll'' Å›|.l/.l|.r)||l!|(.:i('l)\\'i(.iIt(.1:;IltIllltzltt.;t:'\:.Il.t||l|(|.,/'| Å›||,HX):i''{.l.,l.Il|'Ill.IlÅ›

lrlltlt|(' ś\''.llr;tI śl,. ś},,!.!', śl',ittt,Itt, śl śrr,i/r/,l śl śll,1,11l,|1,111,' |',|ll'' ś|.)}i.} ś'. ś.'|| śl..|iś


clo Zgrornaclzcttilt

l)ztll'yciqsltvtl;lltltii w lvylltlt'llt'lt Nirrrldowcgo

;lr'ltlvictlwyclr ˆ
i trklcs t ttltttltilttlttttr ˆ

( l()fi(r l ()t18)J.Å›/,itsittltle sir,. ltlrrl(rl * na podstawie ana|izy sytuacji spolecz-

rvyt|lrjc wyrtiznienie

l;I.allc.ii ()stiltllich lat _- dwÓch kolejnych etapÓw;

tltl-1lrlIityczrrcj

g) pttwrti1 clomiIlac.ii l'S w warunkach trwalosci bipolarnego charakteru systemtlÅ›

plrtyj ncgo (l 988- I 993);śh) wybory śparlamentarne i śkulminacja śptzewartosciowa śfrancuskiej scenyś

I i tyczncj (1993-199 6);

lrrr
i) przejecie wladzy przez|ewice i nowy jakosciowo okres cohclbitation (|997Å›

nldal).Å›

Rozklad partyjnej koalicjiśjednosci narodowej (1 959-1 962)ś

ustrojowo-politycmych w Vśl{r:publice. alian1Ch. de Gaull'e'a z partiami politycmymi (bedacy od zara-ś

Okres ten prrypadana czas zasadnic3ychprzeobruZefr

Poczatkowy
llia soiuszem czysto taktycmyni)istaje sie ilysfunkcjonalnym archaizmem; zastepuje gośwrnagajacasie wzajemna rezerwa' ktÓra przeradza w*otwaftawalke

sie niebawem po-ślityczna. Cezure koncowa tego okresu stanowia wydarzenia |962 r.l mianowanie pre-ślllicrcm G. Pompidou, czlowieka sie spoza ukladu

w1rvodzacego paAjnego, a nadcśwszystko osiagnieta przezCh. de Gaulle'a na drodze referendum narodowego - dodaj-śIlly wl"lrcwwyraZnteartykt:lowanej partii politycmych-zgodanarewi-ś

woli wiekszosci
zje konstytucji w kwestiach trybu i sposobu wyboru prezydenta Republikf. Efektemśtyolr zrnian byla dekompo.zycja zanik jednosci politycznej, utrata

systemu partyjnego,
pr,rczpartiepolitycne dotychczasorvejroli hegemona i stymulatoraEc:apollty-cznego.Å›

,\ Å›

Z punktu widzcnia wewnetrznej struktury Ówczesnego systemu partyjnego mo-ś

1 Zcrrry mÓwic o istnieniu tzw. partii historycznych (przede wszystkim: l) Erancu-śskic.i Partii Komunistycznej'PCF, ś2)Partli Socjalistycznej - SFIO, 3) Partii Repu-śblikariskicj - PR, 4) Parrii Radykalnej, 5) Partii Radykalno-Socjalistycznej,

6) Ru-Å›

cllu RcpublikanÓw Ludowych ś- śMRP, ś7) Centrum Narodowym Niezaleinychś

i ChlopÓw - CNIP), znajdujacych swÓj rodowÓd w dotychczasowych dziejach poli-śtycznych Francji, oraz o tzw. -nowych partiach (np. l) Unii na Rzecz Nowej Repu-śt'tit.i - UNR, 2) Zjednoc.zon;j - PSU)?. Stopniowo

Partii Socjalistycznej dominuja-Å›

ISzorze.j Francji,Warszawa1990.

natematA.JanrrÓz: SystemparEjnywspolczesne1
, Il' lJtlrclla, azanim śC. Ysma| okreslajago mianem,,malze stwa z rozsadkf' (unmariage tlrś

nti.tott).Å›.' l lchwalona 2tl pazdziernik poprawka i' ktorapoparÅ›

a |96f r, na drodze referendurn do Konstytrrcj
|o 62,2,,l, trlrzy tiekwencji wyborczej (dane

jacyc|r, za S. S u r: Za vie politique en France sott,'śI)at.is Republiki jest wybierany w glosowanirrś

gltlsLr 77o/o

ltt L,,' llaptthliqtlr,. |977, s.458), stanowi' Ze prezydent

ln )ws7cc lll)Ylll.Å›

przezparrie polityczne w systemie politycz

/ Wyzlrrczrrikicnr i rnicrnikicm pozycii za"jmowane.i

rvszvst|iiltl w wyboraclr parlamcntarnych.

llvlll till |)|'7c(|(. rvyrlilii rlsiagitrrc W omawianyllr tlkresic t|wrrÅ›

30 listopaclltl()51{r'iIli 25 listolrlrtl:r

Irrrrtrricllilrlvllricirrt't.rvyllrlvrIrZgtolniulzctrirtNltt'oclotvcgo:23

ptt'rcttltlir l.

(rbiśl')(r,) r I lz1,:,lrrttr'tvvltil.i ltllrcllr

'l'nlrcIl Å›

IÅ›

Wvlriki śwybtlr św tttl Zgrtllll:trIzr.ltilt Nttttlrlrtlrr.;irl

1tUtH śIl)ÓJ)ś

( lgl ullorvrrrticÅ›

t9.stiÅ›

lilrrncuska Partia KomunistyczltaÅ›| 4,201,Å›| .1,5,.r;,Å›|(r,lzna 1,2%

IewicaÅ›

SocjalistycznaˆÅ›|{rtdykalowieÅ›3,60/0Å›2.4,'1,ˆÅ›I'SO i skrajna lewicaÅ›l,6,li,ˆÅ›

('r,:ntrolewicaÅ›

l)iu'tia 11,6%śzl,,||,l,ś

5%Å›2,5*',1,ˆÅ›|{tlch RepublikanÓw LudowychÅ›8,7%Å›6'li,ˆÅ›

I lrtia na Rzecz Nowei Republikiś13%śf t.2't,ś

( .cntrum

Narodowe NiezaleznychÅ›10J%Å›6,'llˆÅ›f ( c pttbl i kani e N iezaleiniÅ›2.9"/,,ˆÅ›

likstremalna prawicaś2,40ś0,5,'1,ś

lrridIo: śS' s\r: śLa \,iepoli|ique an Frances 'st;ls la l, Rcpubliquc' Paris l977, s.462 ]l()3'ś

et1 pozycje w systemie politycznym i partyjnym uzyskal obozprezydcncki, kttircgrlśrlintegracji stanowila

Unia na RzeczNowej Repub1iki.Å›

Formowanie sie bipolarnego ukladu silśw systemie partyjnym (1963-1965)ś

/,miana zasad elekcji prezydenckiej z postanowienianri

w polaczeniu ordyIlaciiśwylrorczej w odniesieniu do wyborcÓw do Zgromadzenia Narodowego stymuItlwitIirśpr()ccs integracji Systemu partyjnego Francji wokÓt dwÓch biegunÓw, c0 Z c7,asc|llśryskalo systemu Rezultatem byltl prl.

miano bipolaryzacji partyjnego8. tego proccsu
wStiulic dwÓch obozÓwpolityczno-ideologicznych: ktÓrcgo

1)prawicowego, ()sll()wilśllylu gaullistowska LINR i 2) lewicowego, ktÓremu nadawaly do pI.zy.ś

ton i aspirowaly
wtidz,twa Partia Kornunistyczna Ko ścowynt ukor-ś

Francuska i Partia Socjalistyczna.
t|enl tcgo okresu byty wybory prezydenckie 1965 r., w toku ktÓrych uiawnil sie zasir-śdtlir':zy

podzial we francuskim systemie po|itycznym 1aco zatym idzic i par1yjnylll rrirÅ›|e rvice i prawice, rnajacy podloZe ideologiczno-programowe,

ale i soc.jologiczllc.,.śIlcz organizacyjnego skladowych doszltl c|tl iegrl

uszczuplenia systemu party.incgo
kolrstl|idacii. Nie omaczalo to bynajmniej rozwo.iowcgo

zaniku dynamizmu w tlbre:bicśtyn|e|llt| partyjnego. W obozie prawicy dowodem na to bylo powstanic ws1liut.l'tjaccgrlś;trr|ityke RepublikanÓw (l(l), lllt

Ch. de Gaulle'a ugrupowania Niezaleznych Icwicy zlrsśltotvstunic Lcwicy Dcmokratyczncj (|(;[)S)r')

Fcderac.ii i Socjalistycznc.l

'/rlIl.A'.|lttlltlr Å›l Å›I,t.l'tttt,ttt|'. Å›.s. l| Å›(lI'ˆÅ›.,
t ,,I ˆ

llIiZlizll ś('l|i||,|l.l..I t l. lt lr.plr Il|l|(.fl!tl ttt'itl. rv A. ś'l it lll t ri /,' ,\,|'\||'||lśli ślt) i n;l,lś

(' ś\", śttr,t l ś/ r '/',t?lt, \ ś\ ś'rll ś(l'1ś

"'/ulr Å›

nÅ›


sie procesu
sil po|itycznych (1906-197

Poglebienie bipolaryzacjiÅ›

4|Å›

- z punktu widzenia celÓwśrvlasncgo polilyozncgrl r, a jednocze-ś

Wylrrlry prczytlcllc|
ot'rozu -procesukonsolidacji prawicy i lewicyr
sllic uswiadomily mozliwosci Przyczyny

lcwicy wlasne potencjalne rozwojowe. tcśIcgly u podstaw rozpo;zetego bezposrednio po zakonczeniu kampanii wyborczc.jś|9(l5 r. procesu intensyfikacji budowy dwubiegunowego ukladu sil politycznychl2,ś|
trwal trudnosci, i okresowych regresÓw..śc|o polowy lat siedemdziesiatychl3. poste-

Najbardziej spektakularnym przejawem
pqiacej po|aryzacji francuskiego systemu partyjnego byto zawarte miedzy Francu-śskz1 Partia Komunistyczna a Partia Socjalistyczna w czerwcu 1972 r. porozumienicś

o.

pol ityczno-programower

'l-

abela ś2ś

Wyniki śwyborriw śdo śZgromadzenia śNarodowego ś(1967-1973)ś

UgrupowanieÅ›

Francuska Partia KomunistycznaśPSU i skrajna lewicaśFederacja Lewicy Demokratycznej i Soclal istycznejśRÓZIra lewicaślJnia Der-rrokratÓw

na Rzecz Republikiś(lc ntrum Demokraty czneśRepublikanie Nieza|ezzniśSkrajna prawicaś

Rokś196'1śl 968ś1973ś17,8%ś15,',|%ś17%ś1,8%ś3%śf,5%ś14,9%ś13%ś16,4%ś0,5%ś1%śf09%ś34J%śf7,60/0ś10,t%ś3,2%ś99%ś0,7%ś0,t%ś

Z r o d,l o: S u r: La l'ie poli|ir]ue en Frunce śsoul la ś7 śRepublit1ue. Paris 1977, s, 464465ś

-i'Wybo,y Å›

integracji wlasnego obozu po|itycznego.

prezyrlenckie 1965 r. dowodzacelowosci
zwlaszcza ich drltga tura, w ktÓrej kandydat prawicy Ch. de Gaulle uzyskal 55,2% glosÓw, a kandydatśz,.jednoczonej Zob' S. S u r: Za vie'.., s' 460'

lewicy F. Mitterrand - 44,8%o. . ś12 oceny tej nie zmienia fakt przejsciowego sie prawicy w rezultacie wyborÓw parla-

umocnienia

1968 r. Zob.C. Y smal: Zes parties..',s. 64-65.Å›,l
l. Za gornagranice czasowatego okresr"r uznac wybory prezydenckie 974 r., w toku ktÓrychś

f.ncntarnych

naleZy
w drugiej turze przedstawicielem calej prawicy i uzyskal 50,8%,

ic|r zwyciezca V' ciscard d'Estaing byl
g|os w, a rcprezentu.jacy F. Mitterrand _49,2%. Zob. S. Sur: la

ponownie skonsolidowanalewice
yi'..., s. 4 ś1.ś

to, Zwal]e
itIlt,rltittyrvl1 1lrrlgrlttlltlwl1 |cwicy, skicrowanado spo|eczeristwa'B|iZsza teZ tego pIogrltÅ›

Ia |'
charakterystyka
jego zawarcia zob. A. .I a m rtl z: Frant tt

rrrl i slrtrlct:zrro-llolltyczltycll walunkirw oraz. dctcrlninantow

yhttl,ttt'littKtttlttttti'll|,t,:ttttil,ttt,|ittStl'ittli'tt)r':tttt.I,tlllllant.1,'strulcgii1lrzej,sc'ittthl:'tlt,1ttli:tnttl().\śloś/U/t l( rtlrrrvir'r'

l')l{ LÅ›

CÅ›

Tl

$śIttiwnic clylritllticzrtc nlirrlt rnrr'pr lilrrrt.rrsl, zrlriiury r' \r r.ilnthlurzr,r ol'girnizircyinr.i rt,lrśllurtii |)|.i|\Vl('\, w tyllI rvz11|1.rIz'l..

politycznych. W tlllrellie ||;l||].|(tIllIqli/.yttl wydarzctticlll ˆ
llyltl ptlwstanic na bazic uglulx rrvrui ˆ

l:itrrlllrilu\vtk it'lr, rv czcrwc tt ll967 r., ( Ilr ii l)crrloli r irśtilrlnaRzcczRcpulrliki(ll|)|{) śttltlltltt';t,ktrit'ltt|rlktlticac|ckac|ylatszcsct|ziesil1|jszyrlr prxI

tlllt't||x)\vil|||(,lrr kraiu.Analtlgiczl-lyIll rvz1'lr,.

1xllltyczItyrn
t|cnl rangi wydarzenicm na lcwicy by|rl zjet|tltlczcIlic ltll z;r.ZÅ›

liancuskich soc.iaIisltilv
dzic w Epinay w czerwcu 197 | r. w l,artie Strc.ialistyczra(PS)'..Å›

Formowanie sie czterech nurtow po|ityczno.doktryna|nychW systemie partyjnym Francji na t|e bipolarnego ukladuśsil politycznych (197 4-1981|ś

I3ipo|aryzacja sie trwalym Systemu partyjnego i kra.jobrazLt

stala elementem

;lrlIlIycznego Francji' choc kampaniaptezydencka 19]4 r. stanowila ptlsle1lttil1

poczatck
ccj dezintegracji obu glÓwnych nurtÓw politycznych kraju. Narastajacc kontrtlwct.sicśntialy podloZe ideologiczno-doktrynalne, politycznc, soo.|olttgiczlte.

programowe'
a llawet psychologiczno-ambicjonalner o si e tlwric I r

6. owo wewnetrzne zroZnlcowani
ptltlstawowych systemu doprowadzilo wy-

komponentÓw politycznego w przcclcdtlitt
lrtlr w do Zgromadzenia Narodowego w 1978 r. do uksztaltowania

sie gl wnych lltlr.-ślÓw politycmo-doktrytralnych, lewicy byE: 1) komunizln (u()sl|.

ktÓrymi w obreble ˆ
binny przez FrancuskaPartie ˆ

Komunistyczn{ oraz2) śsocjaldemokratyzm (|)lII.tiirśSrlc.ia|istyczna); w obrebie prawicy zas: dziala.iipc

7) nacjonalizm (synonimem ptlt|śp.Óstaciaodnowionego -RPI{) i2) |ibc.ś

gaullizmu ZgromadzenienaRz,eczRepubliki
| 7.

rql i i.,m socj alny (Uni a na Rzecz Demokracj i Franc uskiej - UDF ) ˆ
- Å›-'Przeksztalcenia ˆ

te zna|az|y odbicie w ksztalcie systemu partyjnego i.icgrt rlltltly-Å›

|ikuc.iach. Na lewicy doszlo do zerwania programowo mieclzy

-organizacyjnego Ilr.ltll-śeuskaPartiaKomunistycznaaPartiaSocjalistyczna,przy isttltltc

czym- śco nadcr
i symptomatyczne _ poczawszy od wyborÓw |978 r. socja|isci sie si,la

staja llltlltlśrycznatego obozupolitycznego,przerywajac wieloletnia |itl

tradycyjna hcgcIrrtlrlie
llttttlistÓwl8. erozja i co do ciezaru gatttIl|
Glebsza - w sensie organizacyjnym
gtl. dotyczyla bowiem obozu rzadzacego w obrebie j'

- nastapila prawicy liallcrrs|iir-'

rr Dynamizm zmian i pozycje partii politycznych w systemie partyjnym ji ornawiancgo r.r.sr

Franc ol\ IślItlstrttjc wynikÓw uzyskanych w kolejnych wyborach parlamentarnych (5 l2 Illltt'clt l()(l7,

zestawienie
2 | ll0 ozerwca 1968; 4*l 1 marca 1973). Zob. tabela 3.
l śMozna wrecz mÓwic w pelni zasadnie takZe o animozjach osobistych

przyw dctlrv 1ltlszczc11tiIItye lt ttgrupowari wewnetrznadezintegrac.ie

jako czynniku intensyfikujacym obtt oboztiw

1lrllilyczlrycIl,śE ||witllir La dotyczy zarowno prawicy (Giscard - Chirac)' jak i lewicy (Mittcrrant| śMlrl.c:Illris)'

Szr.r'zciśPor. tezA. BiIik: śl,o|ilyl'l'' lirtltttitt

|lE lc|l tcnlat A. Iamr6z: śPrzemiany.'.,s'44_50. (,:lt,rtl:it't|tt
Wtelkit,lt.

Warszawa I 993. s. 95-97.Å›

|7 l||izszit chnrilklct.YslyIilt ś1trlt||ttza bipolaryztc.ji, ś

lltllśfrlw;rrrfilyczno-rkrLtrylllrllryr'lr('Yslntl.. śl,as1ttrlics...,s.()7 śllll.ś

ll ZilriIZclll 'uvytlt|l.qlllricltilr t.zlclr.t.lt 11lirrvtlvt.It

l. W śwyllrltltt'Il śIli1|lll||lt.IlIl||||\,('Ir

l()7ll r' śIcrvit.ll ;lrl t.ltz 1lit.trvszv rv V śl{c1lttIlltr.r.ll/\:l\l||l. ||||lliIlI'l{Pr (lt0 ś50,.r"'r)!rlil'rrrrt ś-', ;eFil l'l'K ś

il I'S śi ll\V śinnit śl(.\\/i(.lt l|ilt lrlś

.r0,(rrl.i,. ,l(r,1",, śWylilLr ś\\.\.lriltr)\\,

tllettlillll\'( ll / llltll,,r l" /l! t ś"l.t,tlttrt lrrrlr;1 śl.1",,, l t,ilrr rnl,;r ltit!lt,t l(rrnlilnt:l\r ś/tl;l ś-!lt r,,,,, liilli,lś


V

tItlrrlirltr1l1el1 rttl.lrciIa l)ctllrllit.ltt(lrv I{zcczśt{ś(lnt,r\\ rrhl(.sil 1 po

prllityczlrl1 IJtlia ltit Stittltlwillcc cczurT lior\t'orr'11 l;utr.!!l tvylxlt'y lllu ltultclrllntr. l()fi(r

llcz'rvz1l,letlrtic 1lrrzyc.ie

sˆÅ›

w l<)76 r. w'/,glt>nadzcttic na l{zccz ltcpublil
l(clrglrlilii (lll)l{), ;rlzr.,liszlirlcona
(|(|,l()|,,' tlt|ize (.clllruI'r1 Dcmokrat w Spolecznych (CDS) irrrajaca cha-

|)rlwstllIrl

ccltluwc.l ligllic ji I lpia na Rzccz Demokracji Francuskiej (UDF).

;rrli.tcr

Rzady |ewicy i dominacjaśPartii Socjalistycznei (1 981-1 986)ś

w wyborach w l 981 r.20,

I tistoryczne nvyciestwo F. Mitterranda prezydenckich osia-

f Å›

gnietc w warunkach ponownej jednosci lewicy, wkrÓtce potem potwierdzone wynikamiś

w wyborach parlamentamyclt'1, a Wreszcie przejecie rzadow przezlewice - wszystko tośspoleczno-politycznymi stymulowalo takZe rekompo.

1.ll.lzazasadniczymiprzemianami
zyc.|e systemu partyjnego V Republiki. Podstawowacechacharakterystycznaomawia-Å›

rcgo okresu byta* stanowiacakonsekwencje zmianypreferencji wyborcrych

radykalnej
wiekszosci rzadowej, ktÓra stworzyli przedstawiciele lewicf,.

|lrancuzÓw - śzmiana
rÓvnnolegle nasileniu ulegl proces marginalizacji FPK, ktÓra stop.ś

W lonie tej wiekszosci

jej

triowo tracila impet rozwojowy, mniejszym rezonansem spolecmym cieszyty sie tez
Partia Socialistyczna, dominujac juZ niepodwa-

doktrynalno-proglamowe. ˆ
na l ewi cy, stala s i e zar azem p i er.wsza parti a Francj i.ˆ

)|
Z,a|nie
odmienne procesy mialy miejsce w obozie prawicy. Nastapilo zblizenie ide-Å›

owo-programowe miedzy śZgromadzeniem na Rzecz śRepubliki ś(RPR) a Unia naśem, Za-

RzcczD emokracj i Francuski ej (UDF ). Zaowo cowalo to WspÓ lnym fro'gram

wartym przed wyborami parlamentarnymi r.23

1986 Nowe zjawisko w systemie par-śty1ny,o to gwaltowny wziost wplywÓw ekstremalnej prawicy, ktÓrej symbolem stalśsie Front Narodowy Jean Marie Le Pena2a.ś

Soc.ialisryczna lewica" - 26,60/o; -2,3o/o; UDF-RPR- śskraina

ekolodzy koalicja: 46,70%; prawica

i ,,inna
,. 0,8%. Zob. A. Lance ślot: Les elections ,,Projet. du Centre de

du l6 mars 1986. Revue Bimestrielle

et d'Action Sociales" (CERAS), mai-juin 1986.Å›|9 Utrata przez RPR hegemonii na prawicy nie oznacza bynaimniej, Ze ttraci|a ona znaczenie weÅ›

I{ccherche

wlasnynr obozie politycznym. Wrecz przeciwnie, RPR uzyskala w wyborach 1978 r.22,620/o glos6wś(wobec 20,33% UDF) i pozostaje pierwsza partia prawicy francuskiej. Zob. W. S k r z y d l o: Ustr(lj ' . , ,śprzewagi politycznej'

niegdys a_ co nie mniej

s. t]2 i 87. Gaullisci nie rnajajednak iLul'takznaczne1jak

istotne - je.i przedstawiciele nie piastujajuz kluczowych stanowisk w panstwie.ś2.,W drugiej turze wyborÓw prezydenckich w l981 r. F. Mitterrand uzyskal 51,7% glosÓw,ś

Skrzydlo: Å›UstrÓj...,s, ˆ
1l W1'rriki l98l Å›r.:skrajnalewica_ 1,2olo; ˆ

a (i. cl'Estaing- 48,24%.Zob.W. 136.Å›

Francr"rskaPartiaKomuni-śUDF-RPI{

wyborÓwparlanrentarnychw

PartiaSocjalistycznai,,innalewica"-38,3'/r;ekolodzy-1,2o/o;koalicja:
42,9"1,. ' 'Å›

styoz.frir-l(r,l%;

Zob. A. I- a n c e lot'. Les elections.
]r W pict.wszym rzaclzic premiera otrzymali

soc.ialistycznego Pierr'a Mourroy'a teki ministerialne
( zlcrL'i przc(lstawiciclc

IPK.śr'I'clnytcrlisl I6marca 1986r.,,,LeMonde" .

polozumicniatlDF-RPR,z-awartego 16.03.I98
,| |;trlttl stllic |ilncuskiei sccny politycznej. Jeszcze w toku kanrparliiÅ›

Nltttttltlrvy sie |L.lrtllrrclrcI-l,t
|()l{| l' rlic llyI rv stlttlic zlristrlicc, pralvica ttllrt't.l z1iItlsic

cIistrclnitIIra tlic nlogla swcgrl

;llr,,,ytIr.trc|'ici

t.)Å›

lirz kolc'iny znroclylikowrrl-y lilutcurikll :,( ('n\' polrlyczlulr'. l'r'zeprrrwltlzorrt' rv rrrvril noÅ›

wr.:i, proporc.jonalnc.j tvvlxrrr zt'1 olorrglwlly śco plirwrll ślrwtrhrsc lri;xrl;lś

ttrulylrrrcii " pr

ttcgtl ukladu politycz'rlcgrl' ltt t:iItlIltyll ZttIclt Z tlstr ||,r

. jctIlllr|' z ;t.rItll l zitstrzcZc:llictll: lt lttÅ›

bczwzglednc.i wielisztlsci

1xllirryzacji-t.j. ani lcwicit, ltlli ;lt.lttvic;t lrle rlz'.ysliitly 11ltll;r'trtÅ›

l'rrrtia Socjalistyczna utrzyIlrallt lllt.

llliltlltl ;ricrwszcj sily polityczIlcj Ijt'irItt.ii'

ctl 1lt.ltrvtIlt

ttlttic.i nanowej śordynacji na.ibardzicj zyslritI litrtIlt Z ttittlltl.tilt

Narodowy, śktclry śrt'vllr'lś

ctiw._otrzymaldefactostatus śczwaftej partii politycznej śRepub|iki, śdystarlsrrji1t. Irtltllt'rlś

ska Partie Komunistyczna co mialo wymiar historycznego Symbolll.Å›

Zwyciestwo partii prawicowychÅ›

w wyborach do Zgromadzen a NarodowegoÅ›

i okres cohabitation (1986-1988)Å›

Brak trwalej i zdecydowanej parlamentarnej clrt rvs1ltiI

wiekszosci doprowac|zil
wykonywania w latach l986-l988 śwladzy przezsocja|l,stycznego prczyclcrltlr

i 1lr-irświcowawiekszosc rzadowaTanieznana dotychczas praktyce polityczncj V Ilc1lrl.śbIiki formula sprawowania i funkcjonowania wladzy zyska|a miano ctlhttlliIttIitlttś(.,wspÓtzarnieszkiwania'')27. okres ten to czas swoistego ,,prowiZoriutll

ptlIilyczllt..wyrazajacego koniecznosciawspÓlpracy, i ws1lril_

sie wspÓlodpowiedzialnosci
t|coydowania o przebiegu i kierunkach politycznych pr.ze

procesÓw oraz spolecznycIl zśl||ltagonistyczne ugrupowan.ia, par1ic polityczIlc w tt.tttI

w gruncierzeczy co stawialo
Ilc'i sytuacji zarÓwno w odniesieniu do ksztaltu wlasnych programÓw polityczllyclr,śirrk i taktyki dzialania. ZloZonosc par1ii f()|il)ilcil

polozenia politycznych wztntlgla
spolcczna aprobala odpowiedzia gltiwnyc|l

dla idei i praktyki wspolrzadzenia. lilt.śrtlrrr:.ii akceptacji artykrtlrlwit.

politycznychbyla- przy pelnej wyborcÓw - wyraZnic
tlil taktyka tymczasowosci okreslajac tlriltttcttt

aktualnychrozwiazari' cohabi|ulitltr
z|it koniecznego, formulaprzejsciowa Ze sie
partie nie kryly, przygotowuja
cytlu.iacego starcia' jakim rnialy byc wyboru prezydenckie l98B r.Å›

rvyhtlrc w kwalifikowanych. śTrzy ślata pÓZniej, podczas wyborÓw śdo 1rarlatlctlttt litlrtlpc'isl'ic11l. l.Nś

ttlysktric ll,l% śglosÓw. Zob. A. śLanceloL.. śLes elections''. śSzcrzc.i rla tcll tclllat ('. śYslttit|: ś/,.,.rś

It(,|'ti,\,'.,s. l2l_128; śtezA.Ariane śChebe|:L'Extremec]roiteenFt,unt'a. śI.)cMuttt.t'tt'sttl'cl,ttt'śllruxcllos I988, s. 328-339śr, Wyniki wyborÓw parlamentarnychz 16-23 nrarca l986 r.: skrailllt Icrvicll ś|,5.f'; Ill'lttlt.tll;|.;Krrnrunistyczna Socjalistyczna lcrvica" cliolotlzy śl,'l'li,i

frl'trrr - 9,7o/o;Partia i ,,inna . 32,8"1,: l,orrliśr.itr; slirirjrlir1lrawica-9,9o/n.7'<:b'

l||)|' RPI{ ś44'7.i,1,; A' I,anccItll:/,r,r t,lltlitlttl''ś

tvl()ti5t.,zolr.!y'

"'('lllrlrlilcr),styl'rrtrtt,r'iorrlynircjiwyborczc'i,Ltclrvvirlonr.'i Sl'rzt,rl lo /tttt,tÅ›

lr)H(r. z Å›(rÅ›

'' llltu '.,-.r, lr,rt,tl t' rÅ›


Powrot dominacji Partii SocjalistyczneiÅ›

WWarunkachtrwaloscibipo|arnegocharakteru(1 988-1 993)

sYstemu PartY,inego

l988 r. i reelekcjaF. Mitterranda28,atakZerezultatprzy-

Wybory prczyrok wyborÓw do Zgromadzenia Narodowego29, ˆ

mimo ze do-

na ten Sam
od praktyki cohabitation, nie mialy jednak zasadniczego

parla.iacych

p,..,*oi,ity do odejsoia
V śRepubliki. System ten utrzymywal sie

wplywu iaksztalt systemupartyjnego

zachowujac tym samym podzial.kra-

w ramach bipolarnego ukladu sil politycznych'

.iuna,,dwieFrancje,,,tj.lewicowaiprawicowaPartiaSocjalistycznapozostalazde-

sie poparciem ponad 1/3

partia pit'iy",nakraju, cieszaca

najsilniejsza
"vao*uni" śupua"i. E'uncuskiej Partii Komunistycznej, ktÓra czeka -ś

clektoratu. Postepowal

sie wÓwczas - nieuchronnie proces peryferyzac1i w ramach systemu par-

wydawalo

do zrÓwnania sil dwÓch glÓwnycli ugrupowa/r:

tyjn"go. W oiozie prawicy doszlo ˆ
unii na RzeczDemokracjiFrancuskiej i zgromadzenia na Rzecz Republiki.ˆÅ›

wreszcie, Ze eksplozji ekstremalnej

zjawisko wply"wÓw pra-

Rok 1988 udowodnil
wicytonieefemeryda,aFrontNarodowystajesietrwalymiliczacymsieelementem

w ramach francuskiego systemu po-Å›

,y,tem., purry;.,.go. N.'y,tko śto sugero walo, Ze
*i*ugusie śjego podmiotowe uproszczenie w warunkaclr niezmiennie ak-

ittyczne[o
' tualnej bipo|aryzacj, potiiy.)''".1. Na lewicy centrum integracji stawala sie Partia So-Å›

cjalistyczna(PS),naprawicyzaspostepowalproceszb|iie'niauDF-RPR.RealnaÅ›

sie w tym okresie ewoiucja francuskiego systemu paEjnego

perspekrylvawyduw"iu

systemu dwupartyjne-

w kierunku - *,o.o**.go śnu dos*iud"zeniach anglosaskich

'gr,'ioron"go Å›

z silnej paJii śsocj aldemokratycznej i konserwatywnej'ś

WYbory ParlamentarneÅ›

i kulminacja przewartosciowaśfrancuskiej sceny politycznej (1993-1996)ś

PoczateklatdziewiecdziesiatychprzynosiweFrancjiwyraznazmianenastro-

wyborcÓw, czego'pierwszym dowodem

i prefeiencji p'olitycznych

jÓw spolecznych
bylywyniki*yuo.o*."gio,,utny"t"'wmarcuI99fr.3oTendencjeutratymandatuÅ›

ziufaniaprzez socjalistÓw, ich koncepcje doktrynalno.programowe orazś

,ij"."n.go Å›

@tterranduzyska154,0|o/oglosÓwaJ.Chirac45,98%'Zob.A.lamroz:ˆÅ›PrzemianY..., ˆ

s. 112'ś2' W wyborach do Zgromadzenia Narodowego z 5_|f śczerwca l988.r. glÓwne partie polityczncś

, Å›

' Francji uzyskaly nu,.ipuiu.. śrezultaty: skrajna lewica - śI,14%; Francuska Partia Komunistyczna -śUnia na Rzecz

naRzeczRepubliki - ś19,8%;

11,3f%;partia socjalistyclzna-34,76o/o;zgr,9madzenie ˆ
_18,49%;,,wiekszosc ˆ

prezydencka'' _ 1,65%;FrontNarodowy_ 9,65o/o.Zob'Å›

Demokracji Francuskiej ˆ
W. Skrzydlo:Ustroj '.-,s. 133.ˆÅ›

Plrrlia Soc|ali

.., zff śl992 r. rozklad gtosÓw byl nastepujacy:

W wyborach ,"ginnolny.t', marca

Francttsli;t l(orlltttri

Naroclowy - ś13,9%t; I'rrrliit

s(yc:/rlu ltt.3,z,; Ulil. Å›- 331f,;.fronl

koaliciLr ttPl.t
104 lt)()2'

N" 2125'

1,1 Å›:rl\,( Z1[. tvltorlrlil< ,'llxplcss"

/11 ślll'11,. .,1

CÅ›

clt'ltlettlt'ltt tt

t()/\\illll l lillll';l;tlv rltl'tttVlllVttr llltttr

WrZiC SlttllCCZtltl-gtlslltltllrl('/('tlr

Z tllillcll l()()l l" lv;lt'lltl

W\'l',rt

iirirj.trri,zri \ ltillliltlt('llliltlle
zttr''1 ilwczcstlylll liszlrrlcrt'tt'r' 'rr

slii.]g. lt.li(yt'zlrr'1,,r,

I t;tttÅ›

rV

lirrrlr:r, :;,rt
\\t(,'( ecZtll'y ll'iltlcllr;l\l('l'(r

ttvir'i'clZaly zrnicrzcll 1r 1,tl,l,'lrt,'Ll,tl1r

t,ii. W la[cic tyrrr dgllrlll,rvilllo:;r(,' / l',1(rlllt'l w clziclaclt "\Å›

\vl\'l\i'l()"r

wybtll'tl\v

:itellu partyjncgo. W tcZttllltt'le zt';1t lt pl zcz stlc.ialisttiw

ltltyt

llt
;l\vi('il z l
l lttii rtir |(zt.r ,,

zict|tltl.]z.,lt.r tl(tlZsatrriatra

l)|

1llrr.l,rnlontainaitanowiIlr

(l(l'l{ ) Sor 1;r

na Rzccz,ll'cpLrblilii

(Utltt) 't.c'/,gr,,tt'tytrl't.crticrrl

il.,rnokracjiFiancuskic.i

N.l

systemu partyjncgo.V l(c1trtllIi|'r

hogclll()l]a

Iisci dotychczasowapilzycje

utraci1i

tl g i c zl ly t. I r' lÅ›

lvy rn zj awiskiem stala,ie,o'na.u Å›.ol a fl anc uskich ugrupowali cktl l

' śil{)\\

\Å›

lrrancja po wybo.ach dozgromadzeniaNarodowego w 1993 r. wchotlzi \\'
cohabitcltion prawicowej świekszosci rzadowej i socialistyc7,l.lcg() l)l'('7,\'(l(.tI

ll|l,rcs

tlrl

,ie pr'zytym nieznane dotad zjawisko rvc lj.ltltt.ttl;l'

llt|]' Coraz wyraz:niejs-ze

.slaje

jati*;"'t śJl.r.o śposuniety pragmatyzl"n polityczlly lx)S/( /t'ś

..u*,.'i. śpartyjnym,

rtIr.r'

iict' śpoy*odcÓw, śniezaleinie od istniejacych 1ltldziltIiltr'

ug.po*un ˆÅ›i.,gi."ny.il. iebata Å›ratyiitacyjna i kampania wokÓl Å›refercnclutrr ˆ

pL,lIrlych
tliti| '|.l.ltliIlrIt.ttlÅ›

zllri.r

dowodem, Zapowiadajaczarazctl] cwtlIttcyItlc

z Maastrichtbylajegojaskrawym
*e śf.un"u.kim śsysternie par1yjnym33.lry 'jakosciow" w(r'"vt'/rlrrśt\nalizafrancuskiej ,."ny śpolity"tn"l po wyborach ś1993 r " sugcrowrtlit

iotaa za wieic" prawdopodobny do urz,cczywisltticrrlir

ie, ie u.waZany

ictlrloznaczn

ll,l

rewolrtcyjt-tc
"p'"tt śobywatclr (lrrtlrz tt;r

" B"d''- śp"b'"'nej od dluiszego cZasu sygnalizowaly bcz lllltllt Z|ll|;ll1\,

scenie politycznej w wyniku analiz deklarowanych postaw wyborczych

Irurrcuskiej

z.akrcrs t'it lrt I

25.02. 1993, N'21 72). Jednak faktyczny l.rt'zcl
sondazu
zaskoczeniem. Wyniki wyborÓw clo Zgromadzenia Naroclowc go,l'f2'2() tlllttclt

rvyrriki iFOp - ,,L'ixpress"
l ()() l lÅ›

1,.,*,zcchnym

| 7'\()"

lewica Francuska Partia Komunistyczna - 9,18%; Partia Soc.ialistyczrrrr "'

a[rrrirra - ś1,11%;

li:'r

* 1 ekolodzy - 3 zteloni t'cl:'iotrrr iÅ›

r nrlyka lna lewica - 0,89%; lewica (reszta) ,79o/o; ,6fo/n; - 4 '01'Y|' ˆ
l{zccz l(cpr rlrlil' rˆ

Rzecz Republiki -f0,39%; Unia tra

rozmait e partie *3,7 6%o;Zgromadzeniena

0,,15r2,;

prawica _ (|'2J,'l,' ,,(

Ztlll' i:tzc|;r

|(),()8%; 1_ l,ll%;FrontNarodowy _ 12,4|%; skra.jna

prawica (reszta
tych wyborÓw dla systemu politycz'rrcgo, s\'li|(.IlIlI

a tynl sl||))VIl]

Wylrrlrczai 1993, nr. 69.Znaczenie

W icptl tv1'lrll,rr

ostateczny

V Republiki jeszczedobitniej trswiadamia poclzial nrantllrtrir'v.

1,ol.rvi'].go

(1lr:lwic |'lrtlt'r

koalicji UDF _ RPR przypadlo 484 nrit'jsca t{.|.)1,),

parlanrencie

rv \77-tlsobowym

(||i(.l'Il.l||.l

12'2%)' FPK _ 23 ttlatrtlittlltlti

(niespelna

jedynie 70 manclatami
Narodowy i.ioioa'v śnie majaobecnie przedstawicieli Nlttrlt|.'trrttt

dysponu]e

Srx.iirlistyczna

w Zgronlatlzctlitl

4,,.,)' Ilrclnt

lttt tlt' tI"ti'tt'Å›

zob. np. O. Duhanel' śColtuhitulitttt

nowego okreSt cohabitcttion

() frr,0lrlcrnach ˆ
,,1' Iixprcss" 14.04.1993,N" ˆ

2178.śzob. h a m c|.. Cohubitutit)It Il('

f ilt l |,l:llt.Å›

okresu ˆ
993' ˆ

.r () problenrach'nowego cohabitation np. o. D r-r

14.04.1 N' 2178.ś..|(atnpaIria wokÓl ratyfikacji Traktatu z Maastricht pozwala rrrclwic 1ltrl

,,1,'lixprcss"

tl tctttlcttt'j:tclt
i, itlc tlt|
politycznych jako calosc l \,l(.|

rric

i lrl rlycrrnlpclskich tylko w odniesieniu do partii -ilr|irl

r|r i tilrkc orientacje proeuropej zttcnl tl:t lcrvicy: M ' l( r lr';tl r |'

skaprezentowali

lv1rt lp'i ji wcwnatrzpartyjnych.
1,. (PS), B. l,alonde (Gcncratiorr ir\vr(

l"c.l.1rit)' r'r l)r \

I śl,rrSirrs, .los'in, :. fj.lot ,-p. Bieregovoy

M śNoir' li l t'il|:rtrl'

Vcil, n. garre, v. Giscard d'llstaing, D śl]atrdis,

t]l)tr-Rl,R: ,S.

[rrcrlst;rrvir:iclcr

tt'lr'

pt zt'rl:;l:ttt'lt

l
ltttykrrlowali

('hirac. antycttropc'isliic

li, llirlludur',.1. Nastawicnic
lrilcrrllrll)'Illi'rllttpilw(A'WltcL'ltlr't)rlt;tzÅ›

A ,lilgl1lc,

INlIl|'l(.ltIr, śllt|iZcczeSCl)S(.|.-[).(ihcvcncrlrctll..|'|)r'lt\',(.Il śl)cbn'. śI'll rlt śVrlrcl"} śl(irztlitt'otclr śltrtl'lrtltlu śMlt:r:'lrtrlll
"l;tlv

ilt)1, śl{l,l{(('li. śl,.st.'r, śI'h.Segnin,M. ś(||l'IlIl|l|\\iIltlt' |'lr śr|.. VrIt..tl..ll). śilr|' r It.trtt \ ś(|lrlrr'.l.tIś

Al! Å›tl.l\\,c| |)|Z\rf7Vl)il ttlz'llttltrirv ltlt 1rt.:trvit.\, ˆ
|'||lrl'..,r1|r.|1.ˆ
cIr'tttr.l\r'ztt\,|{tlr.lll.t'tr,irrltvrclr|(llrl\l\ltIlirrllr.tlt.rt.|'t|.r1rt..1..:..1:l.l||'tll.lIl('tIllll5 ˆÅ›

','l.Ir1rt...','ˆÅ›|ll.,ltlttIttlll,,|||\\l,||'||'l||'|tIlIlll!l't||,!!,||ttlt|'tt|,ltt,lt,,lt,,,,i,l|l,'l,'.lt||li\||lll,tIIttt,l1,,' ˆÅ›

1r111t tt)')l śll ś'li 'ś


YÅ›

\v rilo:illlll(o\v() lt()t1'z0ncic \vllIiiutt li:.rlrcusl
k|0lliiilr cz.il.iowytil upr'oszc./.cnitr
s}'sl('tIlt| tItl c|wuparty.jtlcg().icst rcalny. W przcSwiadczcnitl

li.1,l;IctttlI lllalo
ly,lrr ttl.iIt': po klesce

|);ll'ly.ilIcll(l

rl(wicrrlZllIy rozpad

1lr.lr|ilyczrly Partii Socjalistycznej wybor-śe zt. lt|ilyrvizirc.ia i stabilizacja skraj-

j, triwllrlczcsltlt liancuskich ekologÓw wplywÓw
ltt: (llroIlt w scnsie iwyraz:neprze.

j 1ll.ltwicy Nartlcltlwy), socjologicznymzastrwale
stlltiecic lla prawo i prcferencji spoleczeóstwa.

nastro.iriw politycznych

i'iÅ›

l ,ata l 993 ś|996 to takZc czas dekompozycji francuskiego systemu partyjnego,śpr'/,y c'/.yrn -- co nader symptomatyczne - zmiany te w sensie organizacyjno-progra-ś||l()Wyll1 d<>tyczyly wszystkich glÓwnych francuskich partii politycznych.ś

W obrebie prawicy najistotniejsze zmiany tol.Å›

l) śrozlam w RPR i utworzenie przezPhiltppe de Villiersa 20 listopada 199A r.śzrlccydowanie nacjonalistycznego i antyeuropejskiego Ruchu na Rzecz Francjiś(Mouvcment pour la France - (MPF);ś

2) powstanie 1 lipca |995 r. Lpdowej Ea{ii śDemokracji śFrancuskiej (PartiśI'opulaire de la Democratie Francaise -.{PPDF);'1ś

3) powstanie 24 listopada 1995 r. SiE DemokraEcznej (Force Democrate -śl;l)).iako sukcesorki i kontynuatorki tradycji Centrum DemokratÓw Spolecznychś((.cntrc des Democrates Sociaux - CDS), najsilniejszej francuskiej partii chrzesci-śi ir risl
Na lcwicy powstajadwa nowe podmioty:śl) w grudniu 1993 r. Ruch Obywatelski (Mouvement des Citoyens - (MDS)śz inspirac.ii Jean'a Pierre'a Chevenementa, na degradacje

jako reakcja politycznegoÅ›'llacz,cnia PS, gloszacy programowy sprzeciw wobec przyspieszenia

i proponowa-śllcgtl ksztaltu integracji europejskiej

;ś2) ll.adyka|na Partia Socjalistyczna (Parti Radicale Socialiste - (PRS), zalo-śZtlIra listopada 1994 r.3a.ś

I)rtlcesy dezintegracyine nie ominely takze formacji ekologicznych, wewnatrzś|ittiryoh we wrzesniu 1994 r. po rozlamie Zielonych (Les Verts) powstaje Niezalez-śny ltuch Ekologiczny (MouvementEcologiste kierowanyprzez

Independant-MEI), ˆ
(ictlcviove Andueze.ˆÅ›

Wybory prezydenckie l995 r. oraz ich rezultat: sukces reprezentujacego

w IIśturzc z.jcdnoczonaprawice pre-

Jacques'a Chiraca i objecie przezniego stanowiska
,l,yclcrfta

Republiki3s, zdawaly sie potwierdzac, ocen co do tendencj

trafnosc i rozwo-śjtlwych fiancuskiego systemu partyjnego, choc zarazem dowiodly, Ze prognozy do-śtyczacc przyszlosci w V Republice stawiane

formacji socjalistycznej po wyborachÅ›|993 r. byly zdecydowanie przedwczesne36.Å›

^. śl ś*t ., |''t"p"d^ l 994 do 28 listopada l 996 nosila nazwe Partii Radykalnej.
". '"

'. I)rtlga ttlra sie 7 maj1a r., aposzczegolni kandydaci uzyskali nastepqjaccślvvlri|< i : .|. (.hirac ś52,(l4%; _ 47,36%. Godny odnotowania osiagniety

wybor w odbyla 1995

|,. Jospirr jest takze rezultat przczśplzyrvrirlcl' w I lurze: 15,00%.

l;N .lcln Maric l.c Pcna

sttkccsclrl a przcdc PS byl wynik I-. Jospina, ktÓry _ uzyskLril1cś.)l.l().''i'rltltlltltyclt1]ltlstirvrvlltlrzc z,rvyciezca(inrlcwyniki Chirac-f0'84vo,Ba||aclLlrś

'.'()grtltlltl.Ytu lowicy, wsz-ystkim

zosta|.icI Itury:
I ti'5}1'' r'' t.rl tltt ir|
tItl1ll'rlrv:ttlziItl i.jctlntlsci 1rl.:rtr rv l I tLlrzc.

rllbt.zytllit'j cIc|
l(lÅ›|.tr.|'rr,l.ltt ilt \\/\'l)()|('./:I 7|)'(|5|,l,'

rv I lttt.'lc N.'7H''|5.li'. śtv ll ślttt.zc ś

ilÅ›

Przejecie wlar|ly },rzaz |ewiceśi nowy jakosciowo okr{}!i cohabitation (1997_nadal)ś

Wybory do śZgt.rllltlrtIz'r..ltl;l tv |()()7 |.. p|.7'y||()s,/'L1

Nlrl(|(|(l\\(.l1(' ztttlltlle tr l..'l''Å›

llztlsci parlatncrltar.Ilc..i, l-\.tlt llltlll\'ltt ;ltlezl1tcli Il()wcl-lltl cta1ltllvi rv tIzlt.;.r. Il

tIlril1c

lriilrcuskiego śsystcrlru śparty.irrcgo't . '/.nlt't,r.nie tych śwybor(rw śwybie 11;r

;t.tlrr,rl..śtlirIcl
|||||ˆÅ›tvice irozpoczecianowego Å›jaktlSciowtl Å›tlkrcsu cohabiteiliolz, picrwszcgtl Å›rv tlztt.ˆÅ›irrch V Å›Republiki: Å›prawicowego Å›prezydenta Å›Republiki Å›i Å›lewicowc'j Å›rvi\.li,szo:it rˆÅ›t zr1dowej ). Donioslosc przcclc Zy l l\ þó
| | | lˆ

(parlamentarnej tych wyborÓw polega \,VS s

ilil:Å›

a) bezprecedensowej w dotychczasowej historii V Republiki rnobilizacji t.lr.l,Å›

ltll.ltt wprawicy i lewicy, potwierdzajacej i aktualnosc

trwalosc zasadnicz'rtyc|r

llrltlzillˆÅ›l riw pol itycznych spolecze stwa francuskiego ;ˆÅ›b) wykazaniu skutecznosci ˆ

politycznej koalicji i sojuszy wyborczych lllt 1ltlrIsIlrÅ›

tvic wspÓlnej platformy programowej38;ś

o) potwierdzeniu, ie w aktualnej sytuacji polityczno-prawnc.i Frolrt. NurorlolvvÅ›

ttlitno znaczacego poparcia spolecznego - nie ma szans efektywnie partycy1-ltlwlri.Å›

tv 1l rocesie sprawowani a wl'adzy3g

;śd ) śuswiadomieniu, ze zachowania wybor cze i preferencj e po l i tyczllc c l c|< r t t

t l l.l l t
ttrltjacharakternadwyrazdynamiczny, śpodlegajac szybkie.i zmiaIric, <'ll.ttz'')'c

zlltiltll\,śl e t| rltycza wszystkich śopcj i polityc zny cha0

.śSystem partyjny V Republiki, mimo wyraZnie mozliwyclr do wytldrebttie

lliltśt,scharakteryzowanych - śzkoniecznosci śskrÓtowo śjedynic - śctap w rtlzwtljtlśtvych, nadal pozostaje systefirem bipolarnym ś(dwublokowym), z wyraznynri tlilśfclliami do modyfikacji. śTrudno dzis jednak śprzesadzac kierunki owych zllliltll'śrt lticc|ostatek racjonalnych przeslanekpowoduje, Ze wszystkie ekstrapolac'jc

1lr.zyśszlcgo ksztaltu francuskiego systemu partyjnego moga rnicc wylaczrric chat.it|llr.'lśspcliulacji.ś

'/ W wyborach śparlamentarnych 1997 r. koalicja RPR ś- UDF śuz.yskala 36,5o1t, tt ltoalie jrr k'rvir'r,rr';rś

'10.59i,.ˆÅ›'l Zwyciestwo Å›lewicy nie Å›byloby moiliwe, Å›gdyby nie trwaly so.itrsz PS i ilinycIr L|!,| ˆ

(||}1)\Vi|||Å›

rrlt. jlrIistyczrrych,FPK śorazZielonych' śzawarIy juz przed I turawyborÓw. śKonsckworrc ja tlc|ciscilr

tlrI llrLÅ›

r Ilrltit|rlcrystyczncgo d|a PS korriunkturalizmu politycznego jest takze stabilnosc poIitycznlr lilttlctlsl'it.11rlÅ›

l /qr|tt' ltlt |ittircgo czclc stanal L. Jospin, a ktÓrego baze po|itycznatworzaniczmicnnic śtlt| czasLl rvyllrltritr'ś

(Elirn ttir 'll śgrudnia 1998) przedstawiciele PS, Ruchu śObywatelskiego ś(MI)S), śI{adyl
I'rrrtriÅ›

ln( lnlistycznc'i (l'l{S), Ziclonych (Les Verts) i FPK.Å›

'.,IlltlItt Nitrtltltlwy' Llzysktrjac lt:rjIr.1l:;z1

l5'l% śoildanycIr gltlstiw w I tltrzc lvyllrlrriw, tlllil1p'lu1|

arvflI tv\'trili W1lrtlwlttlzltjl1c rv l-lj śtllit.e1i;tclt

rv lrisltlrii V śl{elpLrbli|
orlirlr'r'znic.icrll'nrc do Zglont:rrlzt.ni;r
.''Nlr;tIrllI*|lrvlt.i;ll.zc|irlltlllllsietllt'j1lt;trt'tr||llttrl..r||rlr..1;11|;1;.1.llrItl|;1rIllr'zttz1'l\.rItt;ltrt\'|':.;.,'.

ir'rltt;tL I lulrntlltt N;rrorlorvr,l'oÅ›

ttÅ›/ptr't11;11171.11'..N:ttrtt|rlrv]'ttll'll;rIit'l:rl||)|

|(|'|l |'.r1r,rr.|'.\\\lt||l{',|.||.|l|(|,'Il|||l|1.1(r',,..'.rr',tt;tt:.tr||,

llir'l llrlll:ol :/\'tvtttll'rl śVl(t'!rtlrlrrr'.rtul\'.1...rr, .'r',l,il,' Ir j\||rrIrltlilt\ śrlrr,rl,rlrrlili\\\rti,,,,t\\tr.\\ś

\\\lrttitr ls1r1,.-1,1,1r,

I r, l1Å›


I'olriuruurir'porlri:llu śnurrrrllrlriu lv Zllronrrrlrcrriu śNitlorlon,ynt lv litl:rclr 199.1 i1997ś

T'ˆ
IˆÅ›

IÅ›

mandatriw = Unia RzeczśDemokracjiś

Lacrna ||czba |ewicy 318śna

il@Å›

(UDF)

Francuskiej

lnneśFtś

Partia

Komunis-

AÅ›

cutycznaÅ›

DÅ›

cÅ›

RÓznIśRPB i UDFś

SocjalisciÅ›

KomunisciÅ›

7 997

7' r o dl o..,,Rzeczpospolita,,, .06'1

pozycje
w systemie politycznymÅ›

Gzynniki okreslajace partiiÅ›

Micjsce partii w systemie politycznym to wypadkowa rozmaitych czynnikÓwśo charakterze subiektywnym bezposrednich Nadto

i obiektywnym, i posrednicha'.
w systcmie demokratycznym-jakim jest bez watpienia francuski System politycznyśpozycja i rola partii i korygowana i permanent-

jest konstytuowana w dynamicznej

ltc.j rywalizacji z innymi ugrupowaniami. Uprawniona wydaje sie wiec prÓba do-ś

tl|
Zasadniczych miejsca partii w systemie ˆ
V Rcpubliki. Czynniki tc tnoZna natrzy grupy: ˆ

podzielic 1) spoleczno-ekonomicz-śnc, 2) poIityczno-pra\,vuc,

3) ideologiczno-programowe.Å›

" Szclzci śnit tcn tcn)itl. t)l).l.) c m t l k ru c i c zu c h o tl n i o eu ropej s ki e, A n a l iz a p or śll n ov, t'za. Ilc t|ś

A A n I o:r /.(' \vrili i, l{. | | c lbLrlśWrocl:trv I997; M. ('limai, śW. Sok ś1,M.7.nli;'r,,rl śt.l'i.'litrtt,ś

.-n tr'lr.

/tiÅ›!,tn lu l)t,lttt't |.rrlrlilr l')t)5.Å›

Czynniki spolocrno-okonomiczneÅ›

Allaliza struliltllV sllolt't zllo .u;r\\prlorrr,;r'ppzrvtrllr ll

llir slilpllpl11Wiylir'6l,r,llr\.,
t't'clriwskazanicprirwitll()\\'()r(rrr)/\\r)lurr':;polt'zr.srrcgosllolcczcrisltvrr

lilrrt.u:,1.znaozc:Iric lllit.;lir.lt

lniriacyc|r t||lt t |()||

|)iIltii 1lrllitycznych:Å›[-i.'t to spolecze stwtl IllIrlt|c 2(l,,|!|,llllttlcttztlw llio nra.jcszczc 2() cIlttr.

|at' zlttltut'ttlśltldzicwwiekupoprodukcy.jIlyIll( irviecc.j |at)stanowiaprawic

.5 l5%l

1rtl1ltlIlrt'scnsie spol'eczno-zawodowym dolninu.ja rllitllrl

najemni i urzednicy, (.5J,5.],i,
ltktywnych zawodowo)a3. Malej e rÓwnoczesn ie |iczba rolnik św, kttit.yc I l r rr I zi : r Iśw ogÓlnej liczbie Zatrudnionych spadl z 3,05 mln w |962 r. do l, I l nllrr t

w |()()')
i 0,73 mln w 1996 r. (tj. odpowiednio z 15,98o/o d,o

do 1,960/", 2,7(,1,);śclbktem glebokiej recesji gospodarczej i rewolucji technologicznc'1 jcsl llezl.tlIlrlścic przekracZajace 10% populacji aktywnej zawodowo;ś1ltlwainym problemem spolecznyrn jest imigracja (imigranci Stan()will t)lrr.,t.tltt.

6'4o/o o g6lu spoleczeristwa) ;ś.icst to spolecze stwo o znacznej zamoZnosci i sporym komforcic śZ'ycitt,|,|;śprzewaZEaca wiekszosc FrancuzÓwto nieszka ścy regionÓw siInic zttrlllltliztlrvlrśttych, przy śczym śregion paryski śzamieszkuje śprawie ś760/o sp
rrricśszkaricy miast powyzej 200 tys. mieszka ścÓw niespelna35%o, lltlr

a Illieszkltlicy
|ych miast i miejscowosci stanowiajedynie 10,73o/o

og lu ludnosci.l';śzc|ccydowana wiekszosc FrancuzÓw ś(8|,4o/o) deklaruje swojc przy'wiazlrlric r|rlśrcligii katolickiej, ale jedynie 12o/o

z nich posiada przekonania zgoclnc zc sliur()Stolicy Apostolskieja6.Å›

'|]

I)odstawowe dane dotyczace śspolecze śstwa fiancuskiego: śludnosc ogÓlcnr: ś5(l,5 lllltt (rv lylrtśl.5 Itt|ncudzoziemcÓw); kobiety-29,0mln;mezzczyzni-27,6m|n;nlodziez:do|lt ś|(,) |,l.()|i lllIlr'śrtirlsi powyzej 60 lat_ 11'3 m|n. Struktura spoteczno-zawodowa: robotnicy _ 5,7f6 nr|n, t Itltlttrlsr

j' .}().,|1' iśt rylltlc.i zawodowo; urzednicy_6,145 mln, ti.23,5% ludnosci czynne.j zawodowo; zawtlt|y

1lrlslct|llicśkupcy, przcdsiebi
'|.i 77 lnln' tj. |7 ,6% ludnosci czynnej zawodowo; rzemieslnicy' .(l()(l Ilr. l iÅ›(|,\.|,u It|dnosci czynne.i czyrrncj z,ilwtltltlwtl'

zawodowo; ro|nicy_0,73 śmln u.2'7% śludnosci |):tttr.z;tś,,f 'l:xprcss" 10.04.1992.N'2126;Oto Francja.DyrekcjaPrasy, Informac.ii i Komunikacji MSZ ślrlrrrr,

jr,Francji w śPolsce. śLipiec śl996, śs.7; śfrancuski śSerwer w śPolsco śl)A.|.A ś|;l(^N(.Iśt i. | |ic(l)ikp.atn.com.pl.ś

'lWsrtld 26 mln śczynnych śzawodowo 22 mln śto pracowrricy śna.jemni zatl.t-tcltlictri

ltil ;ltltIslltrr'lt.vy

() prace.ˆÅ›1l ˆ

( ) zamoZnosci spolecze stwa francuskiego swiadczy m.in. wyposaZcnic gospoclal.strv t|r)tl|()\v\,(.tyIllZ()llc w tzw. wsptilczynniku wyposazenia gospodarstw ilomowych); 95%) g()sl)()(ll|t.sltv

1lrl:iiltt|r.rvizrlr 78% samochÓd, 54olo zamraz,arke,40%, IltiLlrllitl.ltr:1.

i tolcli)n, magnetowid, 460/o liuchclrl
1'l.|i' rtltyrvitrke t|o naczyti' Dane za., oto śFrancja.,., śs' 7 .ś|.S1ltllcczcI,lstwtr

|ianclrskic wg śmie.isca zamiesz|
rlln, śrrlr,krrrrlrrcirr

l{./l rrrIrr Zrlll. A' ścl M'..l.lr. I,lrtlcc śltll: tllttttt,ttt.' . :. |.lś'"'

lrritne r)l

i;r icsl l)lr'lslwe

1,.)')",,10./"rnllrl,lrrrrlrlr,.,,1l).l,ii",,1tl |},rn,...,

lll,!l'r11y1111,rvrlzr Irllrrl Å›|r:r\\',,il,r\\lr{1.1.1",,l(1.'rrrlrrl

( ll,t śI't,ttt, śt,t ś'. (rś

&CÅ›


T

Czynni ki polityczno-prawneśEśCzynn iki idoololpir;rf

to-prog ramoweÅ›

W tr-'j grtr1lic dccydujace maja: sytuacja llilzaidcowo-dolilrylrirlll;r

zirgirtlrlicl\ znaczenie aktualna poli.ślorrnrrlurvirn.y

l)lrtl ot;r/ nir porlslir\vtr,

lc,i l)t.ollllun
Iyc,l.ll,,l'| l tlra7' kszta wyborczej. ponownie od 19BB l('11() lrliccpfrrc.ii
l)(lÅ›

lt tlrdyIritc.ii Przyjety we Francji r'ślityczny iwyborczy, s;losr'rlt ('l)( lt I zlrLles przcz rv_y59r.crirr.

l)('r( trśI systcIn wiekszoSci
z elcmcntclw

l.aworyzujc blokÓw partyjnych' jestśrl pozyc.ji t|rtllcgtl
ktlrzysttly dla pragrnatyki rzarlzenia. Stawia w uprzywilejowanej pozycji particśw systcmie politycztlytll (rl|
i tt'zlll\'tIrlic

llllIśpartie skazane poli-śttc)' |)rogram,zwlaszcza koalicy.iny, z lliltLlry I]ll

silnc, spychajac na margines zLyciapo|itycznego na ostracyzm |tttir.y rzeczy pclwstirjc clt.tltIz't....ll,|u,,|L,r zc tworZ0Ily z InysIao integrac.ji

Iycl|1y lub takie, ktÓre nie znAdujamiejsca w istniejacych koalicjach, np. Frontśikomprornisu, Ini|no intcrcstilv llit'tltrlzt,

Narodowy, czy Swego ekologicznea8. wy-św s1losÓb bezwzgledny zatrzec funkcji śartykulacji potrzeb bazy śwybtlrczr-.j 1lllrIll

czaSu ugrupowania Z kwestiaordynacji
|(cIitc.ic: i atrakcyjnos

problem tzw, geografii wyborczej, czy|i prawośsktltccznosc

lrorczej wiaze sie nierozl,acznie nosnosc c wyborczaprogramu - toisamosc Spolccz|lll |)lll lilÅ›

po|ityczna,

stanowienia okregÓw wyborczych, co jest w warunkach francuskich przywilejenlśto bez watpienia w warunkach francuskicgtl lli1ltlIlrllrt'1,

wi ekszosci rzadow ejag l zrlntagonizowanego systemu partyjnego kwestia o strategicznyn.r znaczcrrirr.

.śW omawiany śkompleksie zagadnienmiesci sie wreszcie problcmaty|
scep-

Nie bez znaczeniasazmiany wobrebie elektoratu-corazwiekszy spoleczny tltlsle1lÅ›

ltrlsci i wykorzystania srodkÓw masowego przekaztl (francuska ordyIlacja wy|rtllt'zll

Lycyzmwobec tradycyjnych ideologii. Nie brakuje opinii' Ze polityka mija sie w zasa-Å›

tt.gtlIu.je

dosyc szczegÓlowo te kwestie)s2.

c|tliczy sposÓb z glosem zmian myslenia

oraz wola obywateli' nie uwzglednia poli.ˆÅ›tyoznego FrancuzÓw, a elity polityczneY Republiki zajete walka owladzenie posia-ˆÅ›t|a.ja panaceum na rozwiazanie podstawowych problemÓw kraju. Dla wielu Francu-ˆÅ›

stadśGlÓwne partie po|ityczne Wspolczesnej

ztiw wreszcie zycie polityczne i dzialalnosc partii jest ,,wielka manipulacja'50, FrancjiÅ›

lna.iace lat osiemdziesiatych i masowy wymiar zjawisko absen-

od co najrnniej trwaly
Na system partyjny wspÓlczesnej Francji sklada Irrtlzaiklt

sie wielonr-rrtowa

c.ji wyborczejsr.ś1ritI.

Iii, ugrupowani Niezaleznie propozyc.ji

organizac1i53. od istniejacych ich systcltlittyśnajwaZnieiszymi,

lttlr'.ji5a najbardziej liczacymi z nich sa: 1) Partia Soc.jaIistyczurś(lts), 2) Francuska Partia Komunistyczna (FPK), 3) ugrupowania ckologicznr.,7 Kwestia ta byla widoczna szc zego|nie w kontekscie wyborÓw parlamentamych l993 r'ś(uDF), 5) zgromadzenic na Rzccz I(clru-

wyraz'iscie 4) I Jnia naRzeczDemokracji Francuskiej ˆ
|.)widcntne socjalistÓw' angaZowanie rradÅ›Itliki (RPR), 6) Front Narodowy (FN).ˆ

bledy polityczne osobiste sie prezydenta w tworzenie aureoli

l,S, af.ery finansowe, niezadowo|enie spoleczne umiejetnie wykorzystywane przez parlie opozycyjneˆÅ›i potegowane populizmem FN i FPK, to przyklady omawianego zjawiska. Szerzej na ten temat np.ˆÅ›S. S t e i n: Fctbius a contre-courant.,,L'Express", N' 2120; S. P. B r o s s o I ette-. ˆ

28.02.1992, Les troi,vÅ›

Partia Socjalistyczna Å›(PS)Å›

c r,'eurs de Mittet and.,,L' Express" 1 4.02.1 992, N' Å›2 I 1 8.ˆÅ›a8 Zob. K' A. Wojtaszczyk: Å›Wspolczesne systemy partyjne. Warszawa l992' s.30_35lˆÅ›WspÓlczesna to kontynuatorka ˆ

Partia Socjalistyczna chlubnych tratlycji Iiirlr

F,.Zw ier zchow śski: śltprowadzenie do nauki prawa konstylucyjnego panstsu demokratycznych.Kato-śNarodowy przykladem' moze miec ctlskicgo nurtu socjalistycznego, a w sensie organizacyjnyrn po

dla partiiśspactkobiorczyni

wlce |992,s. 73_85. Front jest klasycznym jakie znaczenie ˆ
o takim obliczu i charakterze ordynacia wyborcza. W Å›wyborach parlamentarnych 1986 r., przyˆÅ›

Zastosowaniu proporcjonalnej ordynacji wyborczej, FN uzyskal 9,B% glosÓw i otrzymal ') (,tulc clec|oral. 167 _ 171' Szerzej na temat roli ncditiw w Zycitl

35 miejscśParjs |992, art.

1lrlIilvcztlt,

w Zgromadzeniu Narodowym. wyborach l993 i 1997 r.' w ktÓrych obowiazywalaś. śVl{clrulrliki

W kolejnych w 1988, zob.D.deMontvalon,S.-P.Brossolette,J.Lang:Laleutnctunrctliu.t.,,l.'lixprcs:,"ordynacja les medias.,,L'Express'' N.'2lrlt)'

(dwie tury wyborÓw) FN rrzyskuje porownywalne rezultaty (l98|iśfl () l.l992'N" 2l2l;E. śConan: śTournaruentesur

wiekszosciowa 4.|2.|992,
_9,(lolog|osÓw, |991_|2,41%,1997_15,|%i),jednaktylkow1997r.uczestniczywpodzialemandatÓrv.ś.l A. l,lllrcolot partie o zrÓZnicowanym Ztlb,

wy|iczalacznie23 polityczne potcncIaIc. A. i M 'l.lrśtrzyskLrjac w parlamencie.śl, I tr c e I tt I'. ltttttluire ...,s. Tygodnik w porozumieniu uznunynri

symboliczne 1 miejsce 78-82. ,,L'Express" z dworra lxrlitokrllrrrrri{.,Zob. ll.gtx.tls|iilrli: i R. Hadas.I.ebe|em obecnic liancLlsl
np. W. Skrzydlo:UstrÓj.'',s. |21.ś(). l)tlharlclcrrr za najwazniejsze 1xlIitl't'ztlc

;llrl.tic
5" Sz.crzcj tezy te podejnuie F. de Closets śllwi|Zl|| |) Il|,K, 2) PS, 3) Rrrch Lewicowych RadykalÓw (MRc), 4) c|irlItlgtilv.

w pracy La grande manip. Paris 1990. Por. tczś5) l]|)l ,śfil ll l||(' Nat.ttcltlwc 25.()l. 99"]' N'' .]

7) (.cIltrtltll Nioza|cznych |

|{'|{crnond: Lupolitiquen,estplussec1u'elleetait.Paris1993.Corazczestszajesttakzekonstanc.jll.ś(CNI), 8) FN. Zob' ,,I,'lix1lrcss'' l 76'śwzorcÓrt''śli'I.ytct.ittln 1llrrtii p1|tlszrltly

.l Nlrjt.zestszyItl lilrictrs|iicIl

e wyraznie w kierunku amerykariskich 1lrldzialLl 1ltlIityczrlyc|r'jesl Z11ltlrricśttIttt tvvliiZrrill sie: lr) pllI1ic lervictlwc ś(nicl
ic lianctlskio zycic polityczn zmierza urzeczywistnienia l)r()}l|'lIlIl.

mefl(tces.,,L'Express" N" 2124.Å›' Å›

'/,oI"t. O.l) u h a m c l: Politique le.s qut:ttt'e,s 2'l .03.1992,

=lilrrlnllrr' (( ll)lr, ś('Ni, ś'l AbscIlc.iir wc l.rarrc.ji od typu elekcji _ w granicach l /2 ś| lAślrl)), c) śplrrtic 1lllrvic,ru,. ś(l{l'1,), rl) lirrlir. ś:,l.rirllrit, l)l:t\vi(.o\\(. (l;N. śNorv;r Al,r lrr

wyllrrrcza waha sie ' w zaleznosci
flrrlitlirlYttlrlt śNAI(, ś('lult śrlc śl'llotloltt', ś(il(l('l ś) ś./rrlr A śliltlto ś/ ś!t,,tt1tlit,tr't,t yt1titf,..,'r,,,,

cIe li tt' w V Rcpublice |958 ,3%, l

ttlt'ltl W wylrtll.ac|l wynosila: _f2,8%; 1962. 31 ; |t)(l

1larlalrrclrtarrrych

ll'lttttntl,'rtttt'. śllllrlt'l,loL ślr)')l; (i, śSnlilll ś

,"tttt śl\tllttt.t1t.t śl.ntttlttt ś.!tltltt,tltlt,l śW;rr,.;,lrrir ślr)r).'.

l')6ti ś20"1,;lt)7:\ 111,7"1,:l()71\ l9lll -f(),1 %o;1986-21.S'l'i'.

lt{.()(f,; l(r,tt(Z'; l()llli ś34,1'1,,.ś

r.|.l|'|,Ir. śl( A śW|||ll|.'/t.l\|, ś||,,:1',,l, ,.,,,, ś., 'l| ś.,-, ślttl| ś|r.: I śi'lr.111rI śl|l,tllt,lt,t,Ii.lr)')l śll)()J ś21,5191'. N" 2176.ś

t{0ś1l "r'; Zob. ,1.'lirplcss" 25,0'1,19()1,

t-ut!t!,t'l\llt śl,t..r'i..rrtr l'l'l I ś'i śl(ll

" Å›

fr ś6 l'crrrrś


I' sll|(), lIisttlrie.ic.j cwiorcwiecza' od kongrc-śz'su tldrotlz,ctlitlwrl-zjcdtltlczcniowego

I'śwstilIci w l9()5 ostatnicgo poczawszy

w Dpinay w I97| r,, Znaczajako etapyśIrlśkolc.ino r"'iazrJy: ( l975, na ktÓrym przyje1o tzw. strategie otwarcia), w Me-ś

.jc.| w I)au
?t,ztt jcdrltlczcnic

(1979, pclnc z., partii pod przywodztwem F. Mitterranda), w Valenccśttl( l 98l, śsocjalisci zosta|i partiaprezydencka i rzadzac$, w Rennes (1990, rozlam

F

7,Å›

w partii natrzy.fiakeje, ktÓrym przewodza 1) Jospin, Rocard,2) Mauroy,3; na-śhius)' W wyniku wybor w parlamentarnych 1993 r. nastapil praktyczny upadekśi rozbicie partii na piec odlamÓw, powstalych wokÓl czolowych przywÓdcÓw:śl) Jospin, Rocard, 2) Poperen' 3) Chevenemenl. 4) Fabiu$, |) Mauroy Po z.11ycie.śskich wyborach do Zgrsm.adzerLla.N"arnd-o.xes9",yi"*|!9J-r.-dochodzi

do ponownegośzjednoczenia Partii Soc:a|islvcznej'na

71 Kongresie w Brescie55.Å›

'l'abela 3Å›

Partii Socj aIisEcznej

Struktura spoleczno-zawodowa

KryteriumÅ›

Plci:śmeiczyzniśkobietyś

Wieku:Å›

Spoleczno.zawodowe:śhandlowcy' rzemieslnicyśwolne zawodyśinzynierowie, wyzsze kadryśadministracyjne, nauczycieleśzawody posrednie,

urzedrricyśpracownicy najemniśinni (w tym nieaktywni zawodowo)ś

Baza czlonkowskaśElelctoratś79%ś47%ś21%śs3%śmniej niz 30 lat ś8%śt8-f4 ś15%ś30-39 ś25%ś25-34 śf7%ś4049 ś28%ś3549 ś26%ś50-s9 śt8%ś50-64 ś19%ś60 i wiecej ś21 %śponad 65 ś13%śCzlonek partiiśZawÓdśglowy rodzinyś6%ś18%ś38%śl0%ś33%śr0%ś23%ś36%ś26%ś

f r Ó d| o: C. Y s ma|: Les partie politic1ues sous la śV" Republique' Paris l 989' s. |97, f79-292ś

Baza czlonkowska PS, liczaca okolo 200 tys. czlonkÓw, charakteryzuje sie podś

wzgledem skladu socjalnego dominacja srednich i wyZsrych kadr kierowniczych,Å›

urzednikÓw, nauczycieli, kupcÓw oraz robotnikÓw (zob. tabela 3).ś

ss Kongres Zjednoczeniowy w Brescie (2|-23 grudnia 1997) doprowadzil co prawda do zjednoczenilrświekszosci srodowisk socjaldemokratycznych, tym niemniej nie oznacza pelnego zjednoczenilrśSumodzicIrra kontynuuja- z sukcesem - śRadykalna Partia Socjalistyczna (PRS), kttirci

dz.iala|nosÓ

prr,ewodzi Jcrrrr-Michcl Baylctloraz Ruch obywatelski (MDS) Jean'a Pierre'a Chcvcncmenta. WsrrjtIÅ›

pr'zywt,lr'|cÓw ptlnownie zjednoozonej PS wymienic nrozna: I.,. Jospina, M' śl(rlcrrl't|a,

l,, Iiobitrsir,ś8?śll' Mttrtltly'tt. ||. lllrrnrnIrrre lIi, Picrwl*Zynl l)S pozostnjc

Sekrctilrzcnr F' I.IoIlirtlt|'.Å›

wplywt'rw p(rlllycEtlttgrl ˆ
0aietndzicsiatcs('. Zasacllriczc zllliitlty z tlckacla ˆ

Apogctttll i znitczcrriir linncuskich soc.jnlistriw lo lntrrÅ›

tv ;ltlltlwttttlliu lat osicnldzicsiqlyclrÅ›',ly takze na mapic wylx)r('rvcll soc.lalistycznc' w latirclr

wpl.vwrilv I'nrrii js7. tlzicśil|ecdziesiatych bastionultti w;rlylvrirv lei 1lrrrtii (poparcie spolccznc na p()Zl()|llICś0%) sajedynie dcpartatllcIllyAricge
' l,itlldcs, l,ot, Indrc i HauttRhirl' W ilspe |i-ś3le ideologiczno-programowyl.ll lilttlcuscy lltll,trtl

soc.iaIiSci z PS to przedstawioiclc
lOcjaldemokratycznego, socjalizmu, po-l

zmlennioy tzw. dcmokratycznego dalcko
lunietej izaawansowanej samorzadnosci(koncepqa"autbgestion),intensyfikac:

ill-śj i eur pej ski-ej;.8ś

Francuska Partia Komunistyczna (FPK)Å›

I]rancuska powstala

Partia Komunistyczna y śL9fa ';. w efekcic rtlz'lallluśSFIo n"a tle-.stosunku.do.MEdzyt{ti Koglunistycznejs9.

dd.ivki Jcst partii1Å›.bogatej przeszlosci, niezmiernie walce spolecznc

ZaslUZonaw o prawa dla prir-najemnych (zwlaszcza w okresie Frontu Ludowego) oraz wyzwolctlicś(stanowila oparcie dla francuskiego Ruchu oporu - Resistancc w okrcsicś). Po wojnie az, do |956 r. * mimo izo|acji politycznej - ścieszyla sie popar-ś

ponad l14 elektoratu. upadku

V Republika to okres systematycznego partii,lc'iÅ›

i degradacji i marginalizacji znaczenia polityczne go, zwlaszcza u schylkuśosiemdziesiatych60.śW strukturze spolecznej partii,Iiczacej prawie 600 tys. czlonkÓw, dominuja rrl-ś

, rglnicy, rzemie$lnicy i urzednicy (zob.tabe|a4).śKomunisci francuscy dysponujao graniczonym' ale stosunkowo stabilnyrl cIck.ś, ktÓry skoncentrowany jest zwlaszcza w srodkowej Francii (ponad 20%lśia w departamentach i po|udrlitr

Limousin, Allier i Cher) otaz na pÓlnocy

16

Statystycznie dotad SP' jedynie 4l nadal utoz,sanrilr sie

ze l 00 wyborcÓw, stanowiacych elektorat
59 zas opuscilo szeregi (zczego l9 nie uczestniczy l 5

zwolennikÓw socjalist6w w wyborac:h.
ekologÓw, l 4 - prawice, 4 _ FPK' 3 _ FN. Zob.',L'Express'' 5.09. | 993' N. 2 l 8 l .ś!'o śile w 1988 r. PS uzyskiwala regularnie o tylc

ponad 30% poparcia w 9,l departamcntac|r,
1993 r, taf ic poparcie otrzymuje w 5 departamentach. 1.04.1993,

jedynie Zob. ,,L'Express" N" 2177.śt| Szcrzc.j na temat PS i.iej doktryny zob. Y. śRoucaute: śHistoires,sociali,,;te,,;'

Paris |9tl7lś?Ortelli: śLa doctrine 5-6.10.1983; I'urtitt

du PS depuis 1945. ,,Intewention", A. ślan"tr(tr,:.
'znu,'\N: Parlie socjttldemokratyczne Zttry,s Warszirwrr

Europt, Zachodnie.i. encvkk4tetl.t,czn.l,.

kt(lra rvie|iszrrSc.

l9 ljl)K.icst.icdynr1prtr.tii1, rrtworzy|a ws'ys(kic inne ktltntlnistycznr. ptlwslItit1ct.

;rrrr1ic ˆ
fym elluie byIy e |b|(tcnt t.tlz|ltnltlwycIr i'ˆ

t|ziitIitr1 rttlricisrtlse ˆ
til()ceny tcI tlic zrrtir'.rrirr Ililwct lill.it lvs1lriIttvrr1171,11|u rzl1t|trlvej ˆ

pt'rer Il|'K ktlrrIlcji i hezprlsl.erItrieÅ›

|,'.|tlspinrr

wo w tzt1tIzit. wylrrllttt'It l')!7 r śZt.r'Ezla ścrl zIttttttIettItr.

1rtt 1titl.Inlltetilttt.ttyr:It
Ilymp|.'nrnlv.''rru 1ll.l.l.rIslirrvir'ir.Ii r|l.tltrgrrrret|ltyltti

Ir|'Ktttntlttticj lvr:4rIlIe(?|n|el'11$t1|.hler.rtiErrlri
.fiun110liliÅ›


'l'uhcll Å›

4

dÅ›

7,śslruktu r' śs;lolcczn.-zrw.rkrw' Fruncuskiej partii Komunistycznejś

l.t'lÅ›

Krytoriunr

FÅ›

$l

7,śPlc

i:ś;xśmeizczyzniśkobietyś

Wieku:Å›

Spoleczno-zawodowe:śrolnicyśrobotnicy rolniśpatroni przemyslir i handluś

kadry i nZyn i eryj no-tec h ni czne,ˆÅ›nauczyciele, twÓrcy, wolneˆÅ›zawody' zawody posrednieÅ›15%ˆÅ›

8%śr.trzednicyś28%ś

26%
pracownicy najemniś48%ś3t%ś

nieaktywni zawodowoÅ›

30%Å›

Zrod|o: S' Sur: La vie politit1ue en France sou's Paris l977' s,191,279-292

la V, Republit1ue.

GlÓwne tezy programowe partii - mimo zmiany pokoleniowej w kierownictwicśFPK6| * pozostajaniezmienne

i sanimi: koncepcja budowy socjalizmua lafraneaiscś(o ,,francuskich barwach narodowych')' oziiaczbjEoaodcjsoie"dtr?JogrnatÓw

marksi-śstowsko.leninowskich62, wobec procesÓw iniegracji Euiopy i

a|e zarazemniechec
3.

swego czasu - śwyrazna proradzieckosc

G. Marchais i objecie ˆ
przez Roberta Hue.ˆÅ›Ã³2 WyraZa sie to zwtaszrzaw odejsciu ˆ

Ól Symbo|em zmian w FPK jest odejscie funkcji Sekretarza Krajowego partiiś

od koncepcji dyktatury proletariatu, akceptacji zasad pluraliznlrrśpolitycznego

i mozIiwosci demokracji parlamentarnej,

oddania wtadzy w warunkach w postrzegallilrśsocializmu nie.iako dogmatycznego, statycznego modelu, proccsrl

a dynamicznego i demokratycznego
rc lbrnrowania spoleczeIistwa.
.'l Dowodcnl na to nrogabyc: poparcie radzieckiej interwencji w Czechoslowacji i wAfganistalllc.śstunu w()icnncgo w Po|scc i u.jawniony fakt finansowania FPK śprzez ZSRR. Por. rra lcrl

dzialalnosci ˆ
ttrrrrtrt: ˆ

/'(' śdcs./itus'tes.fircturcs

pur nillier. ,,L'Express" 1992, N" 2123.Blizsz,aclrrrr.nkterysl.yka

lrl)liśi.ici prrrgrrrrrrrr

'l'.

Hi.\toit'(,(tu
H4ślittttt'tti,t'. 4 vol. l)nl is | 9l{4.ś

(itrd lowsk śi:i7)K. Wnrszawa 1979; Ph. Robi ścLtxi t,(tu u)trt,r,u,ti,\tt,ś

ftÅ›

Baza czlonkowskaśElektoratś

64%ś62%ś36%ś38%ś

mniej niz25 lat ś12%ś18-24 ś8%
25-30 ś15%ś25*34 ś25%ś30-35 śl4%ś3549 ś27%
45-60 ś24%ś50-64 ś22%
ponad 60 ś16%śponad 64 ś18%ś

Czlonek partiiśZawÓd śgtowy rodzinyś3%ś2%ś2%ś4%ś3%ś

Unla na Rzecz Demokracji FrancuskiejI Zgromadzenie na Rzecz RepublikiÅ›

Jakkolwiek

obie partie Zachowujaodrebnosc

org anizacyjn%to i postepu-

trwale

zbiizenie ideowo:prolram.owe-uzasainia

Jace iiaktowanie oui ro..na.;i w sposÓ[rlaczny6a.ś

w zamietzeniu r6w za|azek

jej kreato nowej formacji65

[''',:y:1'o':'El= Å›:: bi'

n, ;il;' ; dffi; ;#l#r# ;

i:,1i"::':1i,"*lq ??\.l"l..n "r"-Å›

3) Republika skiej i Rady-

Partii Radykalnej "

?':Ti:'.Yn:b]'9:*i.l Å›

Radykalna (Parti); 3) Ludowa Partia Franc"sti": fppOij;.

Demokracji
w sensie bazy - ugrupowanie

czlonkowskiej politycznc

Hl^,rt_frj: śl:if:

i.E.*ngji;1,"E'"""'ik;;l;i*;lil'fi

::';-^::.# :'".:rlvJr..: YLarrwWr nulrlylluilUJe śruonu śgaulllstowsklego. śJednak śnic-

ta est konstatac ja, Ze partia ta _ pod wzgledem organi "l1 'Hl:L'l,J;':J#?."

.; zacyj no Jpro g.amowymÅ›

B-aze czlonkowska i wyborcza obu partii scharakteryzowano w tabeli 5.Å›

Koalicja UDF * RPR od |a.t cieszy sie duZym poparciem spolecznym,

oscyluja.
l od 33 do ponad 40%o oddanych w wyboiach glosÓw69.

RÓwnie rÓwnomiernic

ladajasie geograficznewplylvy

obu partii. Stosunkowo najslabsze

poparcie (doÅ›

) koalicja ta osiaga

na poludniu (regiony: Languedoc-Roussillon i Provence-
s Cote d'Azur) oraznapÓlnocy (Haute-Normandie,

Nord Pas-de-Calais). Ba-

lm.wplywÓw klasycznej

prawicy, ktÓrej UDF * RPR jest uosobieniem , moZna

obszar poludniowo.wschodniej (bez Aquitaine) i siodkowe1

r'un";i Å›(zwla-

Auvergne i Pays de la Loire).śMaj.lce trwaly i strategiczny charakter porozumienie programowe obu partii

.śroniewatpliwie istniejacych powaznych

kontrowersji'6_ cTagle

jest dopracowy-
i aktualizowane, czego dobitnym przyklad,embyly

wybor! śdo Zgromadzcnia

lowego

w marcu 1993 r., do ktÓrych Unia na Rzeczir"-ot.'u"1iFrancuskiciś

6' Takie stanowisko jest coraz powszechniejsze w literaturze przedmi

_ śPatrz np. wypowicdz

Fu re t a dla,,L'Express" 3.04.1g92,N. 2 125-ˆÅ›.| Lob, A, Marszalek: ˆÅ›

Partie V Repubtiki, W: Polityczne',Nr 11. Acta Universitirtis

',Nauki

rlal Copemici. Toru śl980.ś

m Polladto w strukturze UDF pozostajaod bezposredni

zarania tzw. czlonkowie - wybitne osobisklscit polityczncgo V RepubIiki. UDF pozostaje a Seketarzem (icncralllyllr

Przewodniczacym F. Leotard, ˆ
6oasqucnˆÅ›r' Rl'R Iiczy okolo 860 tys. czlonkÓw.ˆ

il llozbicic wcwnetrzne RPR uswiadamiazwlaszcza stogunek do Maastricht. W tc.j kwostii czrl.

jc'j ˆ
nktyw pnrtii poc|ziclil tzw. proeirtro1re.iczyk ˆ

sie na dwie grLrpy:

w (A' Dcvaquct' J. Chirac, ll. l]aIlrlt|tlr,

||lswl śl,. śr,.llrrIut|| śt

('hnbiln-l)clnlas)

Juppc, ,1, iantycuropeiczyhriw p. Messrncr., M. ..uvc rlc

(M. s,.lhuplun, Ch. pasqua,
Zrb. tt .r,,,,,,,1

t,h. Scguin). S,,t'. I L I e þó
| | c: (,ltirrn,: ,,i,

klt'!;,:':,,]:lr,"e, '. i,i,li',,. ,,,,,,,*,,r.*.,,

1992.

N" 2t29,Å›

trl rvvlrihi r.rlzttlilil'ycIt cIr|rr.ji rletllItrle1

rIeLnrIv. |1|l 1ryy|11,,n

.-.6sPotwielr|zttja llntItttttrttltll.ttt.l()ll I r

{|l%glrrrÓw, |')Hrl r'' ś44.7'l.ir, l,/,n/'!l' l!|||l l

|9Hl{ l.' ś1!'.4'Ebś

'{|Sletrt.1 s l'. lIlrlqarlIe||e Å›!i,f'l!i\l|,|t.tk'|arlitllle,,|..Ft1llEir,'|.t}..|99].N.J|/|Å›!!Å›


J'l ir hc lrr IÅ›

B.lÅ›

Slruklrrnl śsllolccrrto-ntworlowll IIl)l'''llPllś

(tÅ›

r Baza cztonkowskaś6

l( rytcriur r‡Å›ElektoratÅ›

IrlÅ›iili,.-----‡Å›UDF Å›RPRÅ›

l'lÅ›

HÅ›n1e7,c7lznIÅ›8A% Å›$%‡Å›47%,Å›53%,

r!Å›liobicty‡Å›20% Å›37%Å›

Wieku:‡Å›mniej niz 25 lat Å›6% Å›3yoÅ›25-34 Å›18% Å›11%Å›18-24 Å›14%Å›3544 Å›23% Å›70%Å›25-34 Å›14o/i,Å›45_5A Å›_ Å›f5%Å›3549 Å›2301,Å›55-64 Å›16% Å›70%Å›50-64 Å›22',1'Å›powyzej 2|% Å›16%Å›ponad 65 Å›27%

65 Å›

Spoleczno-zawodowe:‡Å›Czlonek partiiÅ›ZarvÓd glowy rodzinyÅ›

rolnicyÅ›2% Å›5%Å›10%ˆÅ›patroni przemyslu i handluÅ›12% Å›19%Å›t2%ˆÅ›kadry wyzsze, wolne zawodyÅ›- Å›42%Å›18%ˆÅ›nauczycieleÅ›5% Å›31%ˆÅ›Zawody posrednie,Å›l7% Å›11%ˆÅ›urzednicy' kadry srednieÅ›1% Å›5%Å›t7%ˆÅ›pracownicY najemniÅ›21% Å›f9%Å›l6%ˆÅ›

nieaktywni zawodowo‡Å›29% Å›29%Å›f7%ˆÅ›

Les partie lu V' Rapubliqle.

Zr ,6 dl o: C. Y sn1a|.. po!itiquas sous Paris t 989, s, 214, f19-295Å›

progrJ.

iZgromadzenie na Rzecz Republiki przystapily ze wspÓlnym, calosciowym
sie do wszystkich najwaZniejszych dziedzinZycia

me,in wyborczym' odnoszacym

l

.ˆÅ›UDF w swym programie akcentuj.e. ˆ

spolecZno-politycznego7

socjalny liberalizm (w wymiarze politycz.śopowiada sie otwarcie za wiekszakonsolidacjlt

nym i ekonomicznym),'cen1ryZu1? ˆ
europejska widzacw zji,ednoczonej ˆ

Europie prosperujacyi konkurencyjny w aspek-śekonomiczny. RPR w Sensie doktrynalno-programo.

osrodek
wym;dchodzi od polowy lat osiemdziesiatych odgaullizmu w kierunku konserwa.śtywnego neoliberalizmu, afirmujac konsekwentnji liberalizrn gospodarczy i niechecśwobec socjalnej funkcji pa stwa72.ś

cie ogÓlnoswiatowym

l 993 r. wspÓlny progranr
-yborarni św tym tak zasadniczych kwestii, jak: budzet paóstwlr'

', Z **.lrz"*."y Å›p.^d Å›par|amentarnymi ‡UDF - RPR odntlslÅ›

sie do l 5 glÓwnych dziedzin iycia spolecznego,
prywatyzaAa,polityka fiskalna imonetarna, praca, demokracja idecentralizacja, bezrobocie, imigrac!irśN" 21717. W okresie kampanii wyborczej 1993 I

Tezy Lego programll zob. ,,L'Express" 18.02.1993,
koalic.ja UDF - RPR wysunela przeniesienia tiancuski sprawdzonc1tl

nowatorskapropozycje na grunt
w tlSA systenrLl kandydata do urzedu prezydenta (prawybory), co spotkalo sie ze sporyrrrÅ›

nonrinowania ˆ
zitintcrcsowanicnrzwlaszczaprawicowegoelektoratu.Zob. ˆ

Feu,lesprimaires',,L'Express''1992,N"2|r'.'Å›

i 215('.Å›/] tIrvr,lclr ll

l lt)|; i nilipclnici V. G. d' Ils ta ign św su,rlit.lt

l,ttlgrltltt nlriwicrniclj ‡zarysowl'lic 1lt.aclre

l{(rÅ›!|t,ttttlt,tltlitfi.ttll1..tl.rr,'l'itr.is|9,/6:I)ctt'lÅ›

AÅ›

Ekolot|ryÅ›

Nowymz.iawiskicrrr rvc litrrrcrrr;l,rilr ‡I0zrvo;

r;\'rilclnic

llrrrty.jnym.jcstclyllunticzlry
!|ilrnlalizowanyclr rttclrtiw e ( )tltlrrlrlwtlia()l'lc prrlgresi1.

lirllrl1iit'zltt't.lt wyrazna rv1lItśwriw spoleczlrych7:l. Mittttl tlt.gltllizlrcy';rre na dwa ocllatny: lt (lt.l,

11l t'rlzlricia Zicltlrr.ye
Vcrts) i Generacje |ikoItlgiczIla licrlItlgic), aod 1994 r' nl| trzy tIl]tlllx)Å›

((iellcI.lrlirlll

po|ityczrli1'
grn|n to"przede wszystkim śprogram ekologiczny, śktÓry śZawiera racJyk'alni1

wtttliai4, francuscy eko|odzy prowadza tliywitlna dzialalnosc IcIr 1llrlÅ›

|ir'.yll|'(śtl()woczesnego spolecze stwa i jego atrybutÓw, produktywizmu, śapclu.ic

o l)()wsIl.ZYś|tlu11ic nieracjonalnej industrializacji, śzawieratakZe wyrazne watki prtltckc.jtlll izrl rr t.śp()in]owanego w dwÓch śpl'aszczyznach: narodowej i lokalneji5. Ekolodzy ścielszl1 sreśw calc.i Francji poparciem |0-|2% śelektoratu, w trzech rejonach. śBirssc-Ntlt'ltllttlśdic, Illc-de-France i Alsace ś* poparcie to przekracza |8Yo16.ś'I.rudno prognozy co do perspektyw tego nurtu pcllityczncgtl wc Ijt.ltt

formulowac tśc.ii. likolodzy śto bez watpienia nurt znaczacy, czego dowiodly ostatnic wyb
, moZe to byc formacja z przysz.|oScil1
Wurunki em or ganizacy jne go zj edno czenia.Å›

Front Narodowy Å›(FN)Å›

lrront Narodowy, powstaly w 1972 r., to w Sensie doktrynalno-organiZilcy.illylllśkontynuator ruchu ade' a78.

P. Pouj Jest partia si1n6 choc izo| owana po| i tyczn i o przc zśe?olowe ugrupowania polityczne, masowa dobrze Zotganizlwant,, a o.jc'i sttkct:-ś

Rl'l{ Zob. l984, N.24; śH. Portel1i: śLa resistil'ble ascension du libaraIultt'tt,t'l'l'li'ttttt,

',Pouvoir''

,,Rovuc politique mai - juin 1988,

et parlamentaire" N'935.ś71 Dla ekologÓw, podobnie jak dla Frontu Narodowego, decyduj ace znaczenie nla ksztaIt tll.t|vrlltc

irśWyhorczej. W wyborach przy zastosowaniu ordynacji proporcjonalnej (wybory regionalrrc i do I'rtt llś

glosÓw (wybory europe.js|
mentu |iuropejskiego) uzyskuja odpowiednio: |0,590/, ‡l9tt9) i Å›l'l,7.).'Å›

regionalne 199f). ‡N" 2125. Geneza ruchu ekolog(rw liartcuslirclr,

{wylrrrry Zob. ,,L'Express" 3.04.1992,

l.oh,,,l,'lixpress" 4.03. 1 993, N' 2 1 73.

.l{

Przypomnlmy, ie we wrzesniu 1994 r. po rozlamie w Zielonych powstal Niczalczlry |(rrclrśEcologiste Seketarzem Kra.iowyrn

flklkrg,iczny (Mouvement Independant-MEI). Ziclonych (l,es Vcrts)śM.-F. Mendez; inni czolowi politycy: Ivf.-A. Isler-Beguin, Yves śCochct, (itly ||irsctlcl'

1to7'rlrrtrrjo
Prrywt,it|oa

Gcneration Ecologie jest od lat B. Lalonde.Å›'i ( )nl wicnie programu francuskich dll(l|,(l(s

ekologÓw zob. np. J. C. C a s a n o v a: Di,t<:ipla,,; Ih,ś

la,s Vertes proposent un geuchisme cdulcore.,,L'Express,' 20.03 N. 2 |23

flnltlt,,ltult, ‡',|992, 'Å›

3.04.1992,

,, W wybrnnynr w |997 r ' Zgromadzenirr rlaja 8 rrrlndittrirv. tw()t'Zll(Y

'n Zob. ,,1,'lixpress" N'2125.Å›

Narodowyln |i|Lrrnlic'ie ZicIrlni 7 (Zicloni obieli takzc w rzadzic.|tls1riltlt slitnowisko 1.lI.zcslrzcltttc

gos1xlr|lrr.ki j

nrinistra

I tlclrnrrty l)onlinic1tlc ).

sr.rlrlowis|ia'- Voynct
,r |'it'r.re ttr ltltzrvil | |tltlrIlrlrvcilrv i |(zclllicS|rri|irirv

( )|ltrllty

l\lrrilrtlc rrtcIltt l Illtrl ‡I lI X .AÅ›

1rrzywtit|cl |rtxI
Apogctrilt it 110 wltlywr'tlv ś1l|zyplulil t]ll wvlrrry ślt;itlilttl{'tilrtllti' ltllfr L , tv l lrltt'r'lt ttrl'rilittl I I ,1",, !llo:lrltvś

'.'Wl'rlftt'tt śIt){)l{t.tIrllzIrltvIrllticIiNtlrrIit|,lli.'t1r.prl'rIlrliIE-l'-t/!. śllif||l| ||tilIltt.prltrtrIll||ltlltitrlrvlt'śv

||nLt.Ir'l)'.lltllli|lrh.'t.jtlt,.It..{,.ttir.1tlzr.1cr||lllll\.Il'- | N| |r.l'tlll.='l śtlIliirtttrlttltt|\,r||..(.,|{.lIl||l||l||l\\''ś


()l)|i(.7tl ˆ
zil'iu)irt nlr czclc l;r'orrlu .lcan ˆ

i||(ltIi||ll.y||l ipt.ogratlrie (.ZTs(,l sttl.iacy

}iilcl|, itIt'tlrvylll rv s;ltlr't.j rIt.t.l',tlrl'ie rltlÅ›

Nlrlotkrwcgo Mal ic l,c ItcnN".Å›

,/,

! śp|.()gratll()Wcgrl widzcrria partiackstrorllaltric tytll

1ltlltkltt li.ront.jcst pl.awicowa
tliclltrlic.| za w pcIIli zltsltt|tly uznac poglad R. Remonda: ,,ekstremalna

nalczy prawi.śca 'icst ruclrctrr o icloologii zloZonej,jak Nie oznacza to, ze Fronlś

Ltt|< jej elektorat''8l.
Narodowy nic.icst ckstremalnym, takim mimo sprzeciwÓw czesci

ruchcl-n pozostaje
tcorctykÓw i samego Le Pena82, tenninowi ,,skrajna pejora-

imputujacych prawica''
tywnakonotacje' wynikajacazpotrzebbieZacej FrontNarodowy

walki politycznej.
.jcst ruchem ekstremalnej jezyka i praktyk politycz-

prawicy zuwagi na radykalnosc ˆ
nych, prezentowana formule obecnosc ˆ

nacjonalizmu, demagogii oraz antysemity-Å›,/;TlU,

a po czesci i anachronizm niektÓrych dezyderatÓw programowych. Jest to j ed.śnak radykalizmmieszczacy sie w ramach konstytucyjnego porzadku prawnego' wy-śnikajacy z regul demokracji, podlegajacy i podporzadkowujacy sie weryfikacjiśi werdyktowi wyborcÓw. Credo programowe Frontu to swoisty synkretyzm antyde-śmokratyzmu, demagogii, szowinizmu, rasizmu i ksenofobii orazpopulizmn,azara-śzem elementÓw paristwa socjalnego' interwencjonizmu palistwowego, redukciiśnadmiernych nierÓwnosci spolecznych83.ś

W sensie socjologicznym ze wszyst-Å›

Front Narodowy rekruEe swych czl.onk6w
|
i grup spoleczno-zawodowych,przy ˆ
rlym tej bazy jest jej mlody wiek (zob. tabela 6)8a.ˆÅ›

Geografia wyborcza Frontu Narodowego - jak trafnie zauwazaA. Lancelot - maśclrarakter trwalych struktur, poczawszy od wyborÓw do Parlamentu Europejskiegośw l984 r.,przy czymwidocznajestalokacjasrodkacieikosciwplywÓwekstremal.ś

_ B. Magret). Rozlam wynika przede wszystkim zrÓZnic strategii. Le Pen opowiada sie za strategiaś,,.jcden przeciw wszystkim'', za samodzielnawalkao wladze, bez sojuszy nawet ze skrajnym skrzydlenlśtrmiarkowanej prawicy. Magret to zwolennik prÓb kompromisu i poszukiwania consensusu miedzy FNśa UDF - RPR, celem oslabienia, rozbicia i zajecia rniejsca klasycznei prawicy (przebieg

a nastepnie
wyborÓw regionalnych w l 998 r. zdaje sie potwierdzac slusznosc w 9 regionach

tej strategii: zf2 FNśstat sie arbitrem wyborÓq śdecydujac o tym' komu przypadnie wtadza * Iewicy czy śumiarkowane|śprawicy). Wydaje sie niemal pewne' Ze dojdzie do powstania na bazie FN śdwÓch partii skrajniclśprawicowych.ś

8"

Le Pen to charyzmatyczny, nader skuteczny polityk, a przy tym niezmiernie kontrowersyjny.śSzerzejnatentematE.Plenel'A.Rollat: śL'EffetLePen'Paris. 1984; S.Dumont: LesystemeLcśPell. Paris. 1985; E. C o n a n: Qui est vraiment Jean-Marie Le Pen. ,,L'Express'' 20.03. 1992'N" 21f3 'ś8r Wywiad S. PasquierzR. Remondem ś-,,L'Express" 1.05.1992,N"

2129.ś82 ,,Nie lubie okreslenia prawica<. To wymyslili nasi przeciwnicy polityczni. Wole

>ekstremalna ˆ
mtlwic o >prawicy narodowej<. ˆ

Nie jestesmy ekstremistami ani z punktu widzenia doktryny' ani metot|śdzia|ania' We wszystkich paristwach Europy istnieje taki nur1 polityczny i wszedzie spotyka sieśz nicllawisciai wrogoscia'' _Miedzynarodowka nacjonalistow, Rozmowa z J.-M. Le Penem, przywÓdci1ś

Frontu Narodowego.
8. Konrpendium programowe Frontu Narodowego stanowia prace autorstwa J.-M. Le P e n a: lr,'rślit'tutq'tti.s Paris. 1985; Le France est de retour. Paris. 1985; L'Espoir. Paris 1989; Pour l,tś

liancr-rskicgo ,,Wprost" 1991 , nr 36.Å›

tl'ttbord. ˆ
llnlrc, Å›l)r(,grumnle du Fronl Ncttional. Paris. l985.ˆÅ›|'| ˆ

S(lttystyczlry czlrll-tck l.roIr1u Narodowego to zdecydowanie mlody mezczyzna' dolrrz.'śrvylisztltlcrltly wywoc|zacy z klas sredrrich' tl tltlzL.1

lrlll stutlitliacy, sie co na.imniei a co zlt lylll itlzic
xt{śtlir.zitlcZlttlst.i Iiltitttstllvci.ś

TallcIlr Óśilrlrklurtr spolcczno-zlrworlon'n

t,r'onlu Nnr orlurrrgrrÅ›

rślrr/il

l( rylcriurr I \'/.lor)l(owskilślilcli,lor;rlś

tl'le.Zcz1,ZniÅ›

tl60/oˆÅ›kobietyÅ›l4YoˆÅ›

Wichu:śrnnicj

nizś25 lat ś17%ś25*34 ś35%ś3544 ś14%ś45-54 ś19%ś55-64 śt0%śpowyZej 60 ś5 %ś

Spolcczno-zawodowe:śCzlonek partiiśZaw(rcl gluwy lorlzirlśpatroni przemyslu i handluś| 1"nś| 0'1"śkadry wyzsze, wolne zawodyś

"J

32%ś"tuśurzednicy, zawody posrednieś29%ś2A,,/,,na.jemniś7%ś26'.1iśnieaktywni zawodowoś17%ś21,k,ś12,1,ś

4%Å›

frr!dlo: śC' y śsna|i Les partie politiquesstlus la |,' Repuhlike1ue'

Paris l989' s.19.7,f.'9_292.Å›

!c.i Prawicy ku poludniu kraju, reprezentowane

,,gdzie sawszystkie skladniki.jcgtlślUkccsu: imigracja, degradacja urbanizacji, repatriacja, tradycja protestu"si. Ilastio-wplywÓw FN sazatem regiony poludnioilo-wschodnie Francji (I,allguct|ltc-Roussillion, d'Azur) i region Centre, tlzysktl.

Provance-Alpes-Cote gdzie lepcnisci
la20 ś25% poparcia spolecznego86.śAna|iza danych dotyczacych i wplywÓw poszczcg lnych 1litl'-

bazy spol'ecznej
tli politycznych w V Republice pozwala na jednoznaczne uchwycenic prawi(llo-odnosZacych sie do elektoratu prawicy i lewicy. Prawomtlclry .jcst zirtctllśp(|g|ttd stabilnego elektoratu prawicy i lcwicy wc ws1lri|-

o istnieniu i odrebnego
e?,r$nci

lrrancjisT.Å›

l.A.l,ltncclot:Leselectionstlul6mars1986.,,Pro.ie|',,RevueBimestricllcdtl

('cntrcr|c|{ccIrt.r't.

_.juin ˆ
it' ˆ

el t|.Aclirlll Socialcs lCIlR^s]' nlai l986, s. l7.Å›

3.04. N' 2125,7.04.1993, ˆ
i'l)tlf'A..| ˆ

Zob, ,,1,'lixprcss" 1992, N" 2177.Å›

cll')c: l)ltttllkt,(l('itl.'',i,.
tt rttlle|rtlrlsci cIclittlritttt |'t.|'t.lttt |itlltsct.rvitlywlli.glrl |{|'|(Å›

itllrl.tiz: S'l',s/t,llt...,s.257*335;t l()tt l99. MtrZtlltttltr'vcttttilrvii.

stlc.itllrlgicztle'j lirrlrllrl lrtI c||Ll()t'illt| ll|)|i Å›

Ptu A, '| tltll t'riz:.lt''r/r,lll.'..s. 1,l(l l4tl.ś/uttrvttZttt\, tt;trItrl. fe śrltltttit'tttlic tlIr' rttttttlt\,li1

tlrl :'lt'Ir.lrl\1rr.rrl. t\titlt.

It lr;littit ir'grl Ill}tl!ll|\\,{
nleaklywnt /l\vorhr\vn (ir'lr irrru'i rrsltir'1 rv\,rr,zl'l),.1 tillrlnit

rxl:iclrL rv lrrrztL'1 rrir'll.lel Iltlll śl!.!!!r 1r:,1

llarlltslilr./(,illrtririlillntIr'r\vlt /r'l\lrtr/rt lr'rl\ilt|il "','t, lttt'1.'i.!l rt.lrflrrrrtritsltrlrlt{\lilr'll)rrt\\rr\Å›


Jan śIWANEKś

ll śI śliiLillllll śll.l ślllllill:lllś

E[i|,szE)a.a-n..i|-,a..Å›

, Å›

wysoko rozwinietych demokratycznychśwyrclzrria partii politycznych,

WspÓlczesna Hiszpania sposrÓd ‡pat'rstw

sie ogromnaliczbadziat.ajacych jednak dzieki selek-śc'|i wyborczej system tego kraju jest ustabilizowany' juZ ce-

partyjny o wyraznych
chach systemu Od czasu autorytarnego frankistow-

dwupartyjnego. upadku systemu
skiego (|975),Hiszpanie siedmiokrotnie wybierali swÓj parlament (Kortezy Gene-śraf ne). Jedynie Hiszpariska Socjalistyczna Partia Robotnicza(Partido Socialista Obre-śro Espafiol - śPSOE) oraz Partia Ludowa (Partio Popular - PP) zdobywaly nie-śzmiennie na tyle duZa|iczbe glosÓw, by mozna uznac, Ze Sa one trwalym elemen.śtcm w Zyciu politycznym Hiszpanii, atakZe - co tu jest najwazniejsZe - sarzeczy-świscie albo potencjalnie partiami rzadzacymi.Rzadzaca od 1982 r. PSoE śpo prze-śgranej w l996 r. zastapiona zostalaprzezPartie Ludowa. Btak,,trzeciej sily'' nicś()Znaczawytacznej reprezentacji parlamentarnej tych dwÓch partii, nie wyklucza tośr wniez powolywaniarzad,ow koalicyjnych.Tzw. partie regionalne z samego zalo-śicnia wyborÓw do KortezÓw nie v\ygraja ale stanowiaistotny czynnik rÓwnowaZa-ścy ogÓlnokraj owa scene polityczna.ś

Wazna cecha systemu partyjnego Hiszpanii jest utrzymujaca sie wysoka fre-Å›

kwencja wyborcza. W ostatnich wyborach do KortezÓw (1996) wzielo udzial78%śuprawnionych do glosowania. Potwierdza to - w moim przekonaniu * utrwalanieśsie systemu dwupartyjnego. Jesli bowiem od 1 982 r . zasadniczabata|ia o rzadtoczyśsie pomiedzy PSoE śi PP, to przy takiej frekwencji i zarazem duZej liczbie partiiśuczestniczacych w wyborach doprowadzi do utrzymywania sie wzglednie stalychśpodzialÓw w spotecze stwie hiszpariskim, a Zarazem zainteresowania i wiaryśw skuteczno s parti e.

c dziaLania i w demokratycznym p aristwi

Podstawy prawneÅ›

przepis Konstytucji z27 śgrudnia 1978 r.| dotyczacy partii zzl-śwarty jcst w.jej art. 6. Stanowi on: ,,Partie polityczne vtyraZajaplura|izm

liutrdatnentalny

politycz-ślly: wsptildzialaja i rnanifestowaniu

w ksztaltowaniu woli ludu i sapodstawowynlÅ›

| ('rttt,ttitut'itirt tla 27 de dit'ienbre de I978.,,Boletin śOficial del Estado" (dalci: IX)l i

csltttitut!tt

wyt|' ptlIsliic: Ktltt,tt'lllttt'itt l!i,szpanii z 27 54ruclnitl /9Z.l l' Å›|.Irlltl. i wst1.1r

lliltrr' ]|| tIt. |()7t{''|.itkZt:

r)( )śI śN4 o l tl rr tv rr. Wrtt szrnvrt l()()0.ś

Ttltslrttltlcltlctll tIcZcslIll(.lrr,:t 1trlltltt ..Ilr.1l11 lil1 tt'rlItt..Å›|t Il Itvrltzcllit' i tIziltIltllrtll;r..

fÅ›

tv l'alllitch Ktlnstyttrcii i ttsllttt't' lr lrrr,'rrr(,'lrlnir:ilrultlul'ir i lilrrltc jonor\'ilnt('l)o\\ttlślry llyc dotnokratyczt)c."' Korr':;porrrlrr;,1 r rurrrrrl ś| | lzirsurly rrstroirr, rv l-1'ln zlr,rrl,rśpolitycztlcgtl)' lll.l. .)() | 1:;tt'rrIltrtIll tvyl.ltZittlia idci śi
1lItlraIiztnu

hlldtl,l,rzeszaniasie), ltI.t.(l7'](Z;l|\l|7 ltll;lcl.lttyr,vlrcgtl), l27.Irlr.;rz |...),lÅ›

ltt:tttt|ltltl ltl.t.
|'l'a|
c|tl prrr.tiiset|zirirv. Konstytucy.irtt'l'tl
krrrirtor w).śl{cgulacje konstytucy.jne sie clo partii polityczIrych 1ltlilrrviIl':;r...

oclrroszi1cc
tv lltlropie po II wojnie swiatowej (wczeSnicj znala u,cilllltt

je jedynic konstyttlc.iit
skit z l9l9 śr.). Wkonstytucjonalizmie śhiszpafrskim spotykamy co prarvda zrrlrlrvrrośtvrcgulaminietymczasowymKortezÓw, jakiwKonstytucji śz1931r. (art. (l2)tl|'lt.śs|crlic polityczna'', tyrn niemniej te akty prawnc llic zltlvict.;tIrś

takie, jak: ,,frakcja
ttltwot posredniej reguJacji prawnej partii. Stad przepis art.6 śna|cZ'y L|ZllilL'Zil ||()śtvrlsc kollstyttrc.y r

w Hiszpanii, choc jest wzorowany na stosownych przepisaclr ilryt.I
Niunriec (1949), Francji (1958) oraz Poftugalii (1976).śT,brzmieniaarl. 6 Konstytucji wynika, ze istnieje oczywista swobodu Iworzt'nirrś1trrrtii

politycznych. Musza one jednak spelniac drva warunki: posiaclitc t|cttltl|il.ltśtyczna struktul'e wewnetrzna oraz dzial'ac w granicach KonstytLlc.j i i ttstlrw. Z wyśkIrrdni tego przepisumb,zn,aiakie okreslic ich role spoleczna. Satltlc przctlc wsZySlśkillr.jcdnym ze sposobÓw realizowania ustrojowej zasady pluraliznltr;lttlityczllc1irl.ś(l'/,naczato,ze brak jest jakichkolwiekbarier ideowych wtworzcnir"r partii. l'urlic sr1ś

l1‡Å›lltlt|to instrumentem posrednim pomiedzy paristwem a spoleczeristwcln. Mlrii1 wv

bÅ›

rllztlc wole spoleczna a nadto byc podstawowa forrna uczestnictwa po|itycztlcp,tlś:..śrlbywateli. Chodzi tu glÓwnie o funkcje wyborcze partii i prawo zg'laszalliir |
,t|itttiw

w wyborach do wladz.Å›

Sr1dowa wykladnia regulacji prawnych partii politycznych śbyla dokttIlywltlllt rvic.ś|rlklotnie. Trybunal Konstytucyjny w swych wyrokach (STC ś3/l9t]l' S,|'(' 5/l9ll],śs'l.(. l0/l983, STC śl0lil983' śSTC ś6311981)uznal',Ze istnie.ic bczposrcclni

zwil1zcli'śaiśart.f2 Konst1,tucji aat1,6,to znaczy,Zeprawo do stowarzyszclliit l.tlzt.ii11';

,i..‡Å›1lrlrrriedzy ˆ
sie, choc Konstytucja nieWraZatego Å›expressis verbis-napartic Å›politycztlc. W tlzltˆÅ›,El|(lllic|liu ˆ

Trybunal potwierdza przekonanie doktryny, ze wspcllczcsllc paIistwrl r|cśttltlkratyczne 1ltrlllie

jest paristwem partii politycznych, ktÓre sa organanli ,,prawir-: zśttyllli''. 7' tci racji rrrajapeln.e ttil

prawo otrzymywania śpomocy śIinansowcj 1rittistrvit
cc|c l
wyborczych.iiaz śdostepu do srodkÓw komunikowaIlil'l Iltltstlrvc1''rlśZt|itttir..Ill re.jestr partii nie moze byc niczynr innynr.jak potwicrt|zrlliclrt

'l.ryburlalu,
s1rlrlicllia prz,cz,l.tic wymogÓw fonnalnych. odrzuca teZ Trybunal trrtlz,liwttsc

trlz1lltśltytviuriir sf
z. tirli,it'lrśf zyltriw, tll()gaca partii, w wylaczIlc'i litlllt1lclcll

prowadzic do dclcgalizac.ii pozosta.ic
l ji si1rIrlrvrlictWil s1ltlstilr sie llrlizc Sl1tI Nlrj

W 1l
|l()wSZcchncgo. ˆ
\v\'/.s7y' 1lltt.{ii ˆ

Vy zc tlcIrrvlrIt.llie llltIeZv jci rvvIl1t.zśn{'i l\()llll)flcncji zltrvit'trlzr'tutt ()tlliltl;lrtlisltvorv\')ś

l ]zllltl tllt 1;7c7(:gtiltltlsci, SllIltIll| tltl

(rrie;lrlrllcllir

lrtr('/
|'l.zc1rill1' |itltl:i11,lttcYillc ltic tr.\'.'z..||)lll.| 1t l l:lIlttr'll

lr.11ttl;tr rl Il;tl

\\ 1lr'lltt 1rt;ltt,ttt.i
lt z,l ślllurlnllr l')/ll r , lr'.1;t\t;r tlr:ilr)\\'ill/\':./r'ltl,l

l'L'tllttliy.r lrl;l\\'{r

lilrr lr llolilt,r'zrr\', ˆ
pttltll'r.'nt'1,11 .' llr.'r'lttt;t śl()/(rl,tl,'l.r,l ś"lil śI'llilrll{'lr",ll.'r'',1{l\\,ll J\'',/r'll,tl',1;l\\,1


()lllz

2 lipt'rr r., ‡poliLyczll)'('ll

or.gilri(,z,1it l/l()t{7 z, l()ti7 o liualls()wirrritl ‡l'traw()

1tll'tii
prawo o partiacll politycz--

wyb()rczcr s(lttlorviil llorln tworz.tlcych

wsllrilnic zcsptil
['lstawll calkowitaswobocle par-

() ‡przyznaJe tworzcnia

''zśltyt:h. l)llrtillcIl;lrlli1yczrryclr

')Å›

rtic tlla konstytutywnego. bowiem partii,ś.f.śa icclynic wiai,c sie Z uzyskanicm prawnej.

f ii. Wpis clo rc.icstrtt charaktcru Nie twotzy

przezniapodmiotowosci Partie majaśtlbowiazck clpicrac dzialalnosÓ demokratycznych. Ustawa wy.

swo.ia na zasadach
partii powinno bycÅ›

rnicnia-icdynie minimum owych zasad.. najryZszym organem

zgromadzenie czlonkÓw badz, ich przedstawicieIi; kaZdy czlonek partii korzystaśz"praw wyborczych; organy partyjne sawybiera|ne w Wyborach wolnych i tajnych.ś. śRozwiazanie partii jest mozliwe tylko na drodze sadowej i to jedynie z dwÓchś

spolecze oraz wystapienia zna-

powodÓw: narlszeniazasad demokratycznego stwa ˆ
w rozumieniu prawa karnego'ˆÅ›

mion organizacji nielegalnej
Ustawa okresla takze krÓtko zasady finansowania partii przez panstwo. Wiel-śod liczby zdobytych mandatÓw oraz|iczby śoddanych

kosc kwot śuza|eZnionajest
glosÓw na kazdego zkandydatow. Jest zatem ocrywiste, ze zbudZefil paristwa naj.ś

ivie"e; srodkÓw uzyskujapartie zwycieskie. Tym niemniej juz sam ldzial, w r,tybo-ś

.ac.n i est wystarczaj aca przeslanka uzyskania dofinansowania'Å›

Partie a system wyborczyÅ›

wyborczego opracowano w tzw. okresie przedkon.

Podstawowe zat'oZeniaprawa ˆ
stytucyjnym (l975-1978). Batalia polityczna,jakastoczono ˆ

w ostatnich,'frankistow-śaktÓw prawnych umoZli-

st.i.t,'; ko't" śzach, zakoilczyla sie wydaniem kilku waZnych
wiajacych transformacje ustroju. Chodzilo wÓwczas o rozstrzygniecie tak podstawo-śprawa wyborczego, System

,,ycizugua"iefr, jak: powszechnosc podzialu mandatÓw,śpomiedzy prowincje oraz calkowitaswobode tworzenia partii po-

rozdzialmandatÓw
o ile dwie pierwsze kwestie nie budzity wiekszych oporÓw, o tyle dwie

litycznych. ˆ
osiatnie wiazaly sie z wplywam i przyszlych elit politycznychi Å›zapadajace decyzj e nieˆÅ›byly procesem latwym. Bez watpienia przelomowym momentem byl wynik referen-ˆÅ›i";; Å›l5 grudnia lÓ76 roku w sprawie reformy Spoleczefrstwo ˆ

politycznej. hiszpaó-śskie zdecydowanie poparlo projektowan e przezrzadAdolfo Suareza reformy. Przela-śmane zostaly w ten sposÓb opory prawicy frankistowskiej (tzw. betonu). Rzad wydatś

to jednak jego'podstawowe

dekret wyborczy, ktÓry chocjui śabo1izowany, regulacjeś]zostaE powtÓrzone wLoREb śi obowiazujado dzisiaj. Chodzi tu o proporcjonalnyśdo izby n\ZszA parlamentu. zastosowanie metody d'Hondta przy

l;y*'"."ybo.""y Å›

350'mandatlw pomiedzy pro-

ip,Jzia1e iliandatÓw, 3,/ok1auzu|azaporowa',podzial

wincje śZZagwarantowaniem kaZdej znichminimurn śdwÓch mandatÓw. Wybory dośl Senatu odbywajasie natomiast na podstawie systemu wiekszosciowego

(choc czescÅ›

senatorÓw desygnuj a wspÓ lnoty autonomiczne).ś

@iembredepartidosBoEnim.f93de1978;Leyorgnnica3/1987,de2tlc

l58del987; Leyorgnnica5/|9ft5dcl9tlc

nlclosparticlospoliticos.BoEnirm.

.iLrlio,dclinancianci

lr'|:rllte|l

t.cgiIllclr gcncral Ro|l nirnr. nowcliZtlrl'ltltlt |()|i7.

clcctrlral (l,oIlJl(;). l47 clc |985.

iLlni.,.lc.

()2‡Å›; I t)9H.

l9() l. l()91. 1994, l()95, ˆÅ›'997 ˆÅ›

Tśzgotllric z ill'olrrrril tvsllolezt'stt-ytlt rl,'

lliszllLillitt, zr ('ri,/lll \\t.'r'llttll\lrlll Pltlt:;ltV
tltrlltrlltycz.llych, llllt ztlt't't'ttltltlizott''tttt llolilYczrly Wyl.tizrrlrr

l;l / l)r'\\rr'

"\'"1('ttl
Scia dcccntralizac.jlr lt.rIt.l.llt.,ltt.,tt'| lct.1,ltlt |),l||

|,rl1lt cltIcgrl Ill|||

lllis|ilr zt.z 1lrlt|ziirl
stwowcgo na rcgiolly ltulorronut r loLrrlttytttl i t'zl1tl:rllll,',\",1('

/rrr', lllttlittllclltatlli
(rl1'rlI

tt;t..ll. Systcln wlnclz patistrvrltv1,t'Il

lcll tlalczy widzicc w tlrvt,lt.Ir ;lrlitl

;lIlll;z't.zl,u
tlt't r'trlt,t

oraz.jtrko rvllrtlz autonoll.lioznych. Zrtsrttlrl
lizrnu jesttakze widoczna w sill)tyllt syste nlic llarty.inym. potll'rt':'ltr

ltrllcra.jowych) syslctr) rvr;ptjllrot

Nalczy.ictlrlrtk ,Å›

dotyczy takZc
(autonomicznych i municypalnych). Co prawda w odnicsicrrrtr

Zl: prawo wyborcze ze swazasadaproporc.jollalnosci w'y|ltlrrltr'tr.l;lr|.'

tLr tr t lrtr

lokalnych
t.tiw parlamentÓw wspÓlnot prawo wyborcze pozostaje w gestii salllycIl rvl;;lr,lItlrl|'rra I l ly c I r

t y rrl n iemniej Konstytucj a wymaga utrzymania wyborÓw śproporc'i
.|ruizmem jest twierdzenie, ze partie polityczne monopolizu.ia wybrlt.y, Zr' l';tllśrlrl I ll:'zś

tzw.nieza|ezni stanowiazaledwie margines. W odniesicrriu.jcclIllr|i

t|yc|aci

mamy do czynienia z monopolizacjacalkowita. Prawo wyborczc cltl1ltl:iz't.z;

1titnii ˆ
zglaszanie kandydatÓw Å›ty\ko przez partie, co przy Å›systemie list Å›wybrlrczycll Å›;t.:;lˆÅ›

1r.śt|ynie pomiedzy listami partyjnymi. W istocie uzyskanie mandatu ptlscIs|iie

l)(lWnym odpersonifikowaniem aktu elekcji. Wyborcy rnogadokonywac wyIlrlr.tt

gtl zlrIt'Å›

't,y wylacznie od samej partii (kolejnosc umieszczenia na liscic wybtlrczl.j)' Itltllrśsytuacja zachsdzi przy wyborach senatorÓw, jednak to nie tc wylrtlr.y sllttttltvi;1śsystemu wyborczego (chocby ze wzgledu na llic1rrlrtiwltyrv:tItttt'

tr charakteryStyce
rllll icj sza pozycj e Senatu).śW celu unikniecia nieporozumieti nalezy jednak zaznaczyc, Zc ws1rtlrlltl

il||lll l IsIiIśl
wlr posluguje sie kilkoma śokresleniami organizacji śmogacymi ś,zglasr,ac
lriw. Poza partiami, koalicjami śi federacjami figurujacyrni w rciostrzc prurvtl z1illtś

i'Å›

szittria przysluguje,,zgrupowaniom uyborcÓw'' ś(art. 44. 1 LoREG). śN icrlllric i śi lr Iś

$/,llttwaiaAngel Rodriguez D. - w Hiszpanii owe
''Zgrupowatria
wyborczc'' Zl|i|('/ilśzttpclnie cos innego niz w innych krajach, nie sa Iuznym zwiazkicIlr śwyllttt.cilrv tt'

$Å›

wylltllczt';

ee iu poparcia konkretnego kandydata, ale w istocie pewna forma opc.|i
ltll.tlllt ttt|z'ilrlrt

przezpaftiepolityczne. Jestto, innymi slowy, takZcv,rylacz'Lra

1'r'y1et"1

1',''iii **yuorach. śtakZe muszadokotrac aktrt rc'icsllltZresztaowe
''Zgrupowania,,
ciiwyborczej.śjestkrytykowany śprzezdoktryne. I,oclkrcs|lt

sil,'. zt.

SystemwyborczywHiszpanii ś19"11 rut(tlllliltsl

r. Nic st1 rltl

1cgrl 1lodstawybylynazbytkompromisoweizrozumialew #{
obecnie. Jest to z pewnosciasystem preferujacy partic silnc' chtlc rv l)/lx)\\,\,

1lrzy'jeoia

par.larucrlllrl'til1

t‡Å›ill.riiloclctu proporcjonalnego sposÓb zapewniajacy reprezentac.je rvi1'Å›cci niZ icdncj czy dwom Å›partiom opozycyjnym. Å›ograniczenic Å›prawa llicrrrc1'.tl 1c:llÅ›ltittlltl stostrwanc na zasadzie incompatibilitas, Å›niepotaczalnosci okrcS|tlllycIt sllttltlÅ›rvisk w aparacic pa Å›stwowym z mandatcnr. .Tcst to zrcsztauzasadIlitlllc w s1ltlIecze

itÅ›

zy

lt:rle

sttvic dcnlokratycznym. Jcdnak zart.ttl tllrlrltlpolizacji wytrortiw llrzcz lxtt'tir':
rlllliIt. rtzitsadnionyl. j lyylltltt.Y llrlwicltl tlgI.ltlticztltlc tltl rvyllrll.tl

tllltt.

Zll MoZ,liwosc sl1

tl,rrr ‡Å›l)r'lr'rlll

A Å›l) ‡l,.lt..tltttltttlrttttt.litltts\'ttl.t,!t1.t\t!t,\tttttt,',,1,,1,t,',lt,t,'1,',l,,t,tl,,1{r'tt',l,ltlt Å›

|'llItlirrl.'Il)t)()'||l|||| śl|'., ś|()\ ś|(|/. I A ś|,r,lt. śr.,1\l ś!l,,,l,,tll.l śi',t|||,lt|\\'||lltl'\||tt,|'l,|l| ś|||ś

I rl ś| ś(irrltr,tlr'; śI śl\lr'lrrrl śl'i'rr śI ll

!t,t,',ln,tlt śrt,ttlt'lttt ś


I'rrlrclir IśWvniki wyllrlrriw tkr Zgl'olnltrlztrttlt ;lrlrtr 'rr

Slrlrlt'| I )e

1llrrtii,llcZ7,ltt.Ittltt,ltllilrw1llywttllilSall)iltlstl[leltrrrlclydata(batlzIx)|)lZcZll)()Z,ll-śI l h (llt rltn llltllltllll(trr')ś

swtliolr na sarllc.| wy_

lll1tIz okazaI-ric prefbrencji liSr:ic

tvrlsc.i zglrlszt.ltilt, 1lrl1.ltzcz

.icg.l

miedzy

tludttl

). Krytylitlwlrlrlr.jcsl dcfbnnacja wynikla zpodz\alu nrandatÓw
| ()(/

llrll.cze.| \lrlkl97lśl() /,)śl',ii 'ślr)l'i(tśl9ti9śI

ludnych,Å›|'rrlIicl \Å›

Mri.ry tu b.wienr do czynieniazpreferow'aniemp:owincjigtl:-.i

,r..wiric.ic.

posiarlajaugrupowania I ti.lśt76

u,iciskioh, w kt(lryoh Ila og(ll wieksze \Aply!\ry konseiwlityrl,.Å›I'SOnÅ›124Å›l.tlÅ›.'0.'Å›l5eˆÅ›rrc. l)zieki takicmu po<-1zia,lowi ˆ

- jak zauwaZaPab\o Santolaya M. - w Madrycie naÅ›

l,

Pl)śl6śI05ś|05śl0(rśl4lś

icclcn Inan<1aI |42 tys. gtosÓw, gdy tyrnczasem w prowincji Soria jedynic

przypada ˆ
33 tys. Ponadto jego zdaniem w prowincjach' w ktÓrych bylo do obsadzenia nie wie.Å›;"Å›f0Å›f3Å›5Å›7Å›t7Å›lfiˆÅ›."i Å›niz 5 mandatÓw, wyniki byly zblizone do systemu wiekszosciowego. ˆ

Dotyczy toś( ti L.lśllś8śl2śl8śl8śt7ś

1f4 mandatÓw, czyti35o/o skladu Kongresu Deptttowanycha'śl(lś

r,tt,s ˆ
uwagi, ze deformacje systemu proporcjonalnego 5ˆ

dzialaja

Nie moze jednak ujsc ;^"Å›oÅ›7Å›8Å›oÅ›5ˆÅ›rzadu' W Hiszpanii, po siedmiokrotnych ˆ

wyborach par-

stabilizujaco na Sprawowanie

. w tilbcl i nic uwzgtQdniono Unii śccntrunr Dcmokratyczncgo ś(partia ta po klescc }v l 982 r. rozwiazala sie')- L]tak lcZ |)il |t i i lllrlJ'! | l ' I l l' ( | ).l l l. l r

|anrcntainych, na ogÓl tworzone rzady byly zawsze monopartyjne. Wyjatkowaś

|ld|nAlItlil. l,squcrra, ll'cpublicana dc catalunsa'Å›

uzyskali

r., w ktÓrych socjalisci

w tytn wzgledziebyla sytuacia po wyborach w 1993
wiekszosc zwykJa, aGonz6|ez otrrymal inwesEture dzieki glosom partii re-św wiclu partiach tego typu, doszlo do rozlamu, w rezultacie ktclrcgtl tlc|cszllt'icclynie
Fjgzpjlnii (Partido (]tltllttlri

i Zwiazkowi - Convergencia i UniÓ - CiU śoraz Baskijskie.iśEa{t-ie

gionalnych (ZbieZnosci grt|.pa dzialaczy i zaloZyta Epm.11p,1styczna
i"'artii rttt clc Espaffa - PCE). W kierownictwie PSoE śprzewaZ,yly rclilr.rlli

Narodowej - Partido Nacionalista Vasco * PNV). Tym chybanaleA śtlumaczycśtcndctrc.ic
lakt, iz w sklad RÓwniez Partia Ludo-śBtyczne. i powstaniu II Rcpubliki (l9ll),

rzadu powolano takZe ministr6w nieza|cZnych" Po upadku w Hiszpanii rnonarchii
zpoparciapartii regionalnych.śsie do najbardziej znaczacych partii w kraju. w l939 r. l)() ZWy-

wa po wyborach w 1996 zmuszonabylakorzystac I'S()E zaliczala
problem monopolizacji przez partie po-śliestwie wojSk generalaFranco republikariskirni d'l'iil

w doktrynie nadmiernej nadwtadzami wie|
.Sygnalizowany
|ityczne wyborÓw mÓglby miec groZniejszy charakter' |rrcz'y na emigracji. dyktatury frankistowskic jirlv

gdyby owa monopo|tzaciaśPSoE śzna|az|asie U schylku j rr

Najlepszym miernikiem bylaby tu absencja wy-ś(uiwczesniej odeszla grupa dzialaczy na czcIcśboroza jako vq.'{razrozczarowania z,|.icrno Galvanem i zat'oiyla SocjalistycznaPartie

,tymulowala spoleczne frustracje. lrily sie wewnetrzne rozbieZnosci

wobec wtadzy partii. Tak sie jednakśLudowa- Partido Socitrli.

i bezsilnosci
nic dzieje. W wyborach do KortezÓw bierzeudzial' wiekszosc :lrr l)opular) miedzy kierownictwem emigracyjnym a aktywistarni w kra.iu.

zdecydowana upraw-śI)ccy-śnionych do glosowania i w 1996 70%).śdtr.iacy byl' zjazdpartii w Tuluzie w 1912 r. odnowiona PSoE śznacznic sie zrlr-

(w 1993 r. ponad

rlykulizowata oraz uaktywnila w srodowisku robotniczym. W |975 r. wcs1lti|śl śitlnymi partiami powolala do iycia śPlatforme Zb|iZenia Denrokratyczllcg()iorl

partieśw eclu nasilenia walki z reiimem autorytarnym. KierowanaprzcT. Irclipc

GlÓwne si1'

PsoE śodbyla swÓj pierwszy kongres w Hiszpanii w 1976 r' okrcslallr
wÓwczas jako partia klasowa, demokratyczna

?A|el,a

i marksistowska. Stan tcn tric trrvlrlśPodstawowymkrlteriumselekcjiprezentowanychtuparliijestichznaczentcśJuZw |979 r. po minikryzysie powstalym parlamclltar.ttycIt

po wyborach

Jak wyni-śdIrrgo.

wyborÓw parlamentarnych.

wy.'ika-i śdotychczasowych


kongresie PSoE, wykreslono ,,marksiznr''

jedynie dwie partie ogÓlnokrajowe posiadajazdecydowanaprzewage.ślla llildZwycZaJnym

ka z tabeli 1, nastroje spoleczne i politycznc prcl.crcllcIc

jedynie dwÓch partii regionalnych.śf(lwtlictwo PSoE śtrafnie ocenialo

To samo dotyczy

twoich potencjalnych wyborcÓw. Chcac wygrac w kolejnych wyborach 1rirr.llrśPSoE musiala podkreslac powiazanie do wywaIcztlIlych

tlls|ltilrnych' swoje swtl.śtrrirl rlcnlokratycznych.

HiszpaskaSocjalistycznaPartiaRobotnicza(PSoE)Å›

radykalizm pozwolil zwiekszyc stan 1iczbowy partii tl
|,tlczatkowy
. św 1879 r. jako ugrupowanieś3()(l prctclldowac sily NalcZy panrietac' lv tlrvvltl

tys. ()raz do roli czolowc.| |cwicy. Zc

partii Hiszpanii. Pqwstala
w swoim Ówczesnym programie postulowala zniesic-śeinsie miedzy PSOl] a l'('li llyllt llltrtlzo silna. |,('l: lltl

Nalczy do najstarszych

krllrlturcnc.ja rv 1lrlIttrvir'.

,ou.k,i*to*,t
tl oricrrtac.ii

przcwyZszyIlr stlt.ilrIislriw' tcZ Z|lllcZilcc

Iiczctrnic wS|)ilt.

znych,a osiagniecie tego celu widzialaw prr'cślietlclttt|zit'siatych 1ltlsiitt|ttli|

llic wlastrosci prywatncj i kias spotec t:Å›

W czasie I wojny swiatowej .ja|'śe ir rv rrpwycll zuwocklwyclr lt l(rtlrrltrriczyclr.

w partiii, zwillzklch hottlt:tiite Nlr lirli r.lrtlYklrli

jecirl wlaclzy przoz klase robotnicza.

lrollllllli:llrjtv hl'l;t Tlrllt'/rl

ji rrtrsllpitir.v w oslllliclr śllrlirclr rlr'l,l;rlttl t p,rprtl;lrlro'l(1

rar.
l ';lrtrlirr:; strltIrlrvi.;|.tl l,l l)S()l' śllr,Ilr l.rlś

ltoliticr':''śttlllrlIttll.'\|||' |(.|||||.|||.|(
rl,pt, śl,.sl11ll6lrryir śM../.('t'r,/tl( śtttitrttltl tt'1litttt'nt'lttlttt'ul gttncl'rl/
"RcvistlrrI śI.;śli| śMi||ilt' jrtz 1lrl;lltl.cit.rv
''lt.|||lit ,.i( l;t t|..||trl|.lit

It I l1rrrtrtitrIit1;1t

(),1 ślr)f{(r.1r't1l r'1,:, 5tśltir,r lltll. lt Itl tr,r.r,||l 1rrl/\':l|';Ittt;t.lttll1.'1'1lt||

LAÅ›


t),Å›

.l:śf'ś

tllogll soc';lrlrznru, )lr prlstulolvlrlrr rclirlnty
s-ystclllic i |itlIlttt.zc. sie tllrrana

tye zrul rkr l'S( stol)niowo rv gosltodarcc.Å›

.lak tlkazalo, strategia byla sluszna' Ewtl-

1lrlIityczllylrt
Irlc1rr,.jir|iic'| tllcg|lr l'S( )ll' llyla closttlsowana wszystkim walki

przede do wyrnogÓw
wyb
i pozostaje aczkolwicliÅ›,lnacr,l.tic

zltl icI-litlIro pcw|]c akccnty' Sylwetke polityczna PSoE śokresla takze stost-Iśllck 1lartii problcnrÓw Przed uchwaleniem

do gl(lwrryclr kraju. Konstytucji socjaliscrśwysuwali postulat republikanskiej federacii potrzc-

formy pa stwa, uwzgledniajacej
by rcgionclw.PrzewaEla-jakwiadomo-koncepcjamonarchii PSol ,

konst1tucyjnej.
b e d ao ws p Ólauto rka K on st1,tucj i - taki e r o zwiazani e pr zy j ela. D o magaj ac s i e p el n c. jśclcmokracji, wysuwala Zarazempostulat silnego rzadu, ktÓry bylby w stanie sprostacśwalcc z terroryzmem i wyprowadzic kraj zkryzysu gospodarczego. po zdobycirr

JuZ
wladzy'walka zterroryzmemstala jednym z glÓwnych celÓw dzialaniai to przedc

sie
wszystkim za pomocasrodkÓw zresztado

militamych' Na tym tle dochodzit.o napiecśllliedzy PSOE arzadzacaw Kraju BaskÓw PNV.ś

Demokratyz acja Zy cia pol itycznego j ako postul at programowy P SoE nie doty-śczyl tylko instytucji centralnych, ale w rÓwnym stopniu samorzadu terytorialnego.śDomagano sie decentra|izacji gospodarczej i politycznej, a tym Samym zwiekszc-śnia śkompetencji rad gminnych oraz ptzyznania praw autonomicznych regionomśAtrakcyjnosc tych postulatÓw byl'a oczywista i pierwsze wybory municypa]ncśw |9]9 r. przyniosly socjalistorn (ale teZ i komunistom) znaczny sukces.ś

Jednym z nacze\nych hasel programowych jest uznanie wiodacej roli sektoraśpublicznego. Na tym tle dochodzilo do czestych polemik i krytyk pod adresem rza-śclu w czasach, gdy PSoE śpozostawala mÓwiac o roli sektorlrś

w opozycji. Socjalisci,

publicznego, nie maja na mysli nacjonalizacji, chodzi raczej o nowe okreslenicśrcalcji miedzy tym sektorem a pozostalymi w taki sposÓb, aby rnÓgl on stymulowacśrozwÓj gospodarczy kraju, przede wszystkim w dziedzinie inwestycji.ś

1982 ‡800 tys' nowycli

Zdobywajac wl'adzew r. m.in. dzieki obietnicy stworzenia
micjsc pracy' Swe zaloZeniamusieli skorygowac. takic'1

znacznie Choc cel stworzenia
liczby nowych miejsc nie zostat wwiekszym stopniu od swego glÓw

pracy osiagniety,
nogo konkurenta Partii Ludowej, akcentowali oni reformy w sferze socjalnej. Przebu'śdowa systemu fiskalnego, ustanowienie plac minimalnych, system zasilkÓw ochrotr.ś

zdrowia, aktywna polityka cenowa to elementy programu, ktcll.t'

rrych, reforma sluzby
sie w Hiszpanii wysokiego bezrobocia (w granicach 18-20ol,\

wobcc utrzymujacego
lryty spotecznie akceptowane

i pozwolily PSoE, wygrywac w kolejnych wyborach"śjl

PSoE, jak wiekszosc jest zwolenniczkaintegrac
w ramach WspÓlnoty Europejskiej. Byta to istotna kreowania

Wpolityc e zagranicznej ‡partii,

przeslanka polityki grlśspodarczcj, w ktÓrej Zanotowano ogromny przyrost inwestycji zagranicznych.śDrugim Waznym zagadnieniem bylaprzyna|eznosc

Hiszpanii do NATo. śDecyz1\.śrt przysti1picniu podial jeszcze rzad UCD ś(Unii Centrum Demokatycznego) z CalvtlśStltc|tl Ila u sclrylku wladzy, byla

czclc,.juZ sprawowania PSOE poczatkowo zwolcnIriśreferendum w l('l

liicrrr wystipicl-lil z NATO. Obictnica wyborcza przeprowadzenia
clopicro nastapil Zwrot w |.ll

s1lt.ltu,ic ztlstitllt spcllliolla w l986 r. Wczcsniej wyraz'ny
rrlrt'lr srlrrr.l l,S( Z lipriccllt r. raz pttblit'zrrit'ollowictlzi;rl

)lr. l()tt4 (ion't,ilc't,po picrwszy

tlrl l,lt|ilrr I)riIltrlctttlltlIltrllyt:|iit:grl. W\'tr,.'|;r|.' Irr ll.;1'11lj1111.1Å›

llt1.tIlrIlizi1 1lt.zvllltlczlttlseil1

w sltllrc.| ()slltlt.r'rlttt.tt,l |.rlll111.1.1i'.. It.1'r'

tlehlrte 1llrl-lii. lt,tl|..lr\|.';l||t\,l|| lt l'ltttItlltl

'.''''''Å›

lltrlir ()lrrr'lru,.r

r'lr'r('n(llnlzortlrtlrtsltclttiottll,/l\ltt,,r'l':;()

llol)itrl.ostaltowisl
z prz.r:ciwnika przcksz(lrlcrlrr r,,' rr' grru tlo NA'l( ). Wl lrtk tt ltÅ›

,/\\rrlr'nrrl\,r vtt;rlcz,lttlsci ˆ
t'ctttlut-lr byl dla PS()I; z'ystl11'(il i't'Ilrl1xltvicdzlala ˆ

krll l.,|| ‡sie Zi'l

li|(|l,lIlll( Ix)Z()i;|l|||t(.||SOE jako pat1ia t|rlcllrltvttji1t'ir tvicrlrtlsci sttt'iltltIt.lttrl|'

iclcoltlgii

tv 1lIzt.:;zlrlllt.l
lyczllc.j przeszla cwtllrtc, 1lrl zdobyoiu wladzy. ||t'z tr'll||ll.'lll.

widoczrll1 je, szt.zt'11riltlit. ˆ
pietno rra jej progTam sprawrlrvltrrilr przez kilkattlitscie ˆ

wywicra l.akt w|adz,y llrI A|'trl.rIśbliZsza polityczncmu ccntrlllll niz radykalniej nastawiollt.j le rvi. r śNt..

ttic 1ltlzostaje

ll.ealizowano natomiast wielu postulatÓw wyborczych, szczegcllnic r. lit':l;'.'ś

w 1ltllil1'e
drrrczcjdatosieodczucwiekszepreferowaniesektoraprywatnegonizptlbliczllt.l'rl

Nr..ś/.lltl()towano odczuwalnych na dluZsza mete sukcesÓw w śZwa|cz'ani!l llezt.tlllrlt lltśW;lolitycesocjalnejniezdolanoobjacpomocaparistwawiekszosci Ill

bczrtll-ltlttl.1't'Ir
tlytlli slowy, polityka gospodarcza PSOE tak krytykowana przez,PP, w wicltt 1-lttlll'lltt

llÅ›

zypomina dzialaniatypowe dla neoliberalÓw. DoEczy to takze stosun|itt 1śzrtc,ii scktora panstwowego. Rzady socjalistÓw nie charakteryzow.A.jcclyllic slltlltll;t

1lt ‡cltl 111.1,1y;11

lśt itlyby nie odnotowano SukcesÓw,patiia ta nie wygrywalaby tak czeskl wylltllrjtl'' l llśnz1titllia sie krajem wysoko rozwiIlietylll, tl rIrr

w dobie rzadow socjalisEcmych śstala
Zyllr tcmpie przyrosfu dochodu najednego mieszkanca, zintegrowanyr'n w rlrlrurc|r

l.'W{ iś/,tltiarry te byly widoczne iprzez śspoleczefrstwo zau.waZane.

Nierzadktl.ictltlitli llyIrl Irlśtltrlfliwe dzieki odchodzeniu odzaloZe programowych' pragmatyzrllor,vi i 1-ltlt|;ltlI.zl1tIśktrwaniu celÓw programowych wymogom wzrostu gospodarczego.

.|'yrn

rzadu doprowadza do rozbieznosci w ltlrlic slrIllr.
l's()li. Pomiedzy kierownictwem pafiii św szczegÓlnosci reprezcnt()Wallytll

niemniej takadzial.a|nosc ‡jÅ›

l)l.Z(./wicepremiera Francisco Serra - a socjalistycznymrzadem kierowatr1'111

ö
t
;.11.71.7ś|ie lipc Gonza\eza dochodzilo do czestszych konfliktÓw. W śpartii odzywaly śtctlt|cItiśrir. lcwicowe, utracila ona poparcie tradycyjnie zniazwiazanej ścentrali zwil1z|itltvr'iś|'tltvszcchnego Zwiazku śPracujacych. o śpewnej śzmtanie moze śswiadczyc tcz lir|ilś

do PSOE w 1991 r. jednej zpartii komunistycznych . I'artii I'r'le uirl

t‡r.'ycll lliszpanii Å›(Partido de los Trabadores de Espafia), kierowanej przcz lcgcrrclulneÅ›grl 1lrzywÓdce Santiago Carrillo. Å›Byly to Å›przejawy wewnetrznej walki i tl1ltlz.\,t.iiÅ›wrtllec wtasnego rzadu. Do Å›otwartego konfliktu nie doszlo tylko z Å›pow
Irrkrrrporowania

iśgtrlz|ll'śIśtlhtt|e w1l|yrvrirr,

nia wlasnego rzadu, co w konsekwencji Å›doprowadziloby do spadkr'r ˆ
lnlci plrtii.ˆ

*ˆÅ›*|'tl 1rorazce wyborczej w i996r. w PSoE' Å›toczy sie dyskusja nac1 lrtlw.yttt ˆ

tlIlIi

sśe zctll pllrtii. Zmieniono takze jej kierownictwo. Nowym śsekrctarzcm gcllcl.ltIllt'lltś.ś

ltrslttl tvybrany Josc Almunia. Å›.i

'fÅ›

Åš
$‡Å›
Partia Ludowa (PP)sÅ›

(Attltlizrr I'o;lrr

nil/\\,;l So;tlsztl |,tttlotve1',o

/.1iurr rvcz.'srricl llotl srvll 1'riclrr,olnrl

lllr A|,)' śl'()\V:ili||ll Ilr.z;l.lSlt'tIllitl 1lrt tt1r,trIl'tt ',t..Ii.ttttl lttlltlt \,lltt ||t.1l11 |/\\/ ||llt ll| /|||(|ś' ś

' \r{'r.'f'l | | rr ir rt I l'. śl'lt't!tt'tttlś

W ś/ l,,Lli I u,t t ś1t. lt L,ttt, t lr,l/l lr /ll ll,ś' ś, śli',| śll śI śrl,rrrr. ślll śr,. śl"r'ś

I śFerttrś

., Å›


tÅ›

( iitltt llt, ('ltltl;tl'l tlt. lr.,l',ll

Mlrttttclit l;raglrśllplUrrl śl()r'lr, t'l()S()\V, \\1t'l'r\,\\'ll,l( n śl,rl.r, lr ri flrrll,l{ lr, 1lrlr.

Ir lrltl'iz,ltttt. sie: $ ˆÅ›jcdcn z picrwszycIl '' Å›liit Å›l,ctllt, Å›l,it Å›l(irlilr, Å›Mirtlrvl" Å›At;t1'r'rtt,t t l\l,tlr r,tˆÅ›

tIt.l.ttiztlr'vltltc11l .|e i tritr.tltlzitry rvil1zc z tlaz-wiskictlt

pod.ial

Iiranctl,

rv rzatlz,ic |wok lÅ›.lr:tltrytrr sllosolrrirr'l)()r;/ul,,t\\,lnt,l \\rtl('llllll(tl 0tl\tollltlt,'

lrillltl.llc, bylcgtl lltirrisll.lr ‡'jako

z.c ‡rrr)\\r'l-'o llirr tii lr-ylrl ',1,,

centrum. Udalo mu sie skupic

zltrvii1zltllilt rclilrll]atorskiego

staritllilr 1lirr.tii

t|l rtgwc.j ‡(l\\', nr,' l',r1,rt/()rty-cll /.c sltlrylll Icziltlt'ttl. W Å›l()li/ r

gcncrac.i

(zalcgalizowane jeszcze w czasie rzadÓw Ariasa' tzw'‡Å›i l)tz,-v\\/(l(l(

ttgr.tr|ltlwitllia

sic:lric.jeclynic

od popierania gruntownych przc-śllt.itge Anttlrtirl l lt.rllliIttlt'z M.rltt Illt ,/,lrIrre g lctl ltliaI slLrzy(: ZY(.lll)'||lt'( l||

zastapil ‡|)l

o wyraznio prawicowej orientacji, dalekie
t|.' PP śluclzi ttlItlt|ycll' l-lcz /||;|(

irportLri:a;

( )|r;tzltItl :lir,' ltl jct1llalt wieliszc!,() /l.|||.I

1lrtlgramu

lliszpanii6.

rnian ustro.iclwych ‡,l'll'"l|ci,c

raczu'i

ir jesli doszukiwac dIa slrllle'i l'l', ttl tlltlit-ta l}t.1'.l11.

Ludowy * pojawia sie jako ruch politycznyśsie sl
Pa(ia Ludowa * wÓwczas jako Sojusz ‡ll

sie na skra.iu wll||( li.ll|\f\'||l\(

bowiem Spory personalno ipartia Å›.t,t.ra|az'la

z koircem 1976 r.Podobnie jak kilka innych ugrupowari byla poczatkowo zwiazkiern‡Å›|)d,Z.y|y
W styczniu 1989 r, Fraga byl Zmuszolly ponownie przejaC kicrotvItie l).|||l.l

trr'()

Democracia Social). Przewo-

partii (m.in': ReformaDemocriitica,AcciÓnDernocrntica,

sie nadto przyli1cz\,r.

Iclzili im byli politycy epoki frankizmu: Silva Mufioz, Fernandez de la Mora, Josc'ślttticniono takZenazw:epartii na obecna" Fradze udalo rIrl l'|,śwspÓlnej platformy programowej |'ill.rie

orazśLibera\naorazza'wrzec soiusz wyborc'zy z Centrum DemokratycZtltl.S1lt'lr..

MariaArei1za'PioCabanillas. Wypracowanie ‡
zÅ›

z't

nie bylo procesem latwym' Kilka partii opuScilo szeregiśtryrll (rlla CDS śkierowanej przez bylego premiera i lidera UCD śAdtllfil S[li|t.t.zll

budowa struktur par1yjnych

s |) |(.'.

liderem.‡Å›hrlliczyto sie to zresztacalkowitaporazkawyborcza a w konsekwcnc. ji l)l.Z\ / \

sie niekwestionowanym

Sojuszu, ale dzieki temu Fraga stal ‡llr'lt1';r

|rl trpadek tego ugrupowania). Byly to typowe zabiegi porzadku.jacc. .Icclltlt|<

, ‡Å›crylysie dlaPartii Ludowe|

Pierwsze wolneuryboryparlamentarne(1977)zako

prawo wyborczcś;lrl|ityk o śznacznej ścharyzmie - śnie byl w stanie przel'amac dwÓch śllitl.icr. t'u.lt'l'tlś

kleska* tym wieksza" jesli wziac pod uwage, ie wÓwczas czynne

Kierownictwo partii objal ponownie polity|i l)()wc|

jedynie 8,3% glosÓwÅ›i rrllciazenia przeszloscia. ‡!,(.||(.

priyslugiwalo Hiszpanom od 21 roku Zycia. PP uzyskala

i tyil.o 16 mandatÓw w Kongresie Deputowanych, a wiec mniej od komunistÓwśrrrcii konserwatystow Jose Maria śAznar.śze wystapillrś|'rclgram partii ulegl przeobraZenionl na poczatku dekady lat osicrlltlziesil1ly't'll

wyborach(1979),pomimo

(9)o/o gt'osowi 20 mandatÓw;. w t
w porÓwnaniu z okresem poprzednim mozna sprowadzic cltl sltlsttltlill I'lltś

pod nalwaKoalicja śDemokratyc zna,zmniejszyla jeszcze swÓj stan posiadania do 9śl{rifnic.e
dopiero |9B2 r., kiedy PP uzyskala 106 manda-śtii śl,udowej do ustroju polityczno-prawnego śHiszpanii, śzasadniczc.i krvcstii ltoli

mandatÓw' Przelomowy okazal,sie

;lr|'

PP‡Å›do czasu uchwalenia Konstytucji. Å›W-g-wym c1?9l9-.PJ rpo.lobtlic zt.cszl11

tÓw' stajac sie drugapartiaw kraiu. Zmianapreferencji'wyborczychna korzysc ‡tyr znr:.j

sie do tzw. nurtu śespafiolis|as' partii.centra.|istycznych 1rtlztlsliri11

Bez watpieniaś1i1,1l.1
takZe nie doceniac zna-śe ye |r w opozycji wobec tej koncepcji, kttira ostatecznie zostala przyjeta w l(tlnstyltl

uyl" p"tes"i Å›*yn,ir.i.* rozkladu Unii Centrum Demokra1ycznego. ‡za]lczala

wyborcÓw Unii. Nie moZna

pu,tiu luao* a przejelaczesc

pr.lyjecia pozostawaly 1rrtl1ltl

ej p artia ta.zdecydo -śri i. Dla wie|u politykÓw śliberalnego frankizpu.4-i.e-.d.g

PP. P o ki lku I atach konsol idacj i organi zacyj n

czentap.o gruln,,

siebicś.ryr.ic ustroju iepublikafiskiego, śdecentralizacji, śautongrnizacji regioltlw i wlrrtlzvś

sie od slyych korzeni flankistowskich' p1zedstawiajac

*u,'i. śoazignywala

i l Iisz1llrÅ›

lrrrriorzadÓw rv gminach. |]waia|i śtakie rozwiazanie zanaruszenie iednosc

jakougrupowa,,i"no*";prawicyhiszpariskiej.JakpiszeJoscRamÓnMontero7,‡Å›lrl

ttii. Wobec Ówczesnych wyzwa ś(bezrobocie, strajki' terroryzm, nac.itltlltlizlrly

ktÓry dominoWal posrÓd elektoratu.

wi"e.u,,"k PP jako partii postfrankistowskiej,
na jej kierownictwo. Bez watpieniateZbylto e1ement stymuluja-śkrrllrc) widzi e\irozwiazanie wkonsolidacji i umocnieniu wL:adzy Wykorrawozt.1 s|itlś

dzialalfrustrujaco ‡
wokÓl krÓla. Haslo,,silnego pafistwa'' pojawiato sie czesto w tlc|illrt-lte

w Swym progra-‡Å›1lrt'll

odrniennych tresci ‡pitllrc'|

cy do wprow idze,ia,- p,zynajmniej haslowego,

do KoSciola. Za wrogic ttwltzltIl

jako partia dc-śPP. Nie beiznaczenia byl i Sam Stosunek
pafistwa'' wctlltt1:'

imi. Å›polity.znym. PPok..stutu sie od poczatku lat osiemdziesiatych !,Å›it|cr'wych ‡
l'|'

j est‡Å›|aicyzacjiw oswiacie i kulturze. Koncepcja ,,silnego

na orazcentrowo-prawicowa" ktÓrej ce1em prlsttrlaty

,ook.uty."nu, iiberalno-konserwatyw

i uchronienie Hiszpariii od zalewu lewicy.śntiitlir cloSc waZneograniczenie w sferze gospodarki. Wystepowano przcciw wszclś

chrzescija/rskich

sanacja wartosci ‡slrtrr

nacionalizacjti wysokim podatkom. Rola panstwa miala l-ryi:

Posukcesiew1982r.ludowcy iiczry|inacatkowitawygranawkolejnychwybo-śkiilr lrrogramom
*śWrrtf do stosowania protekcjonizmu w obrocie zagrantcznym, szczcgrilrlic plo

zrrlra

rach. Udalo im sie jedynie ugruntowaÓ swojapozycje jako
:1"j9Y"j
partii opozycji.ś||lweW 1atach siedemdzic-ś&śt|ttktriw rolno-spoiywczych. śPaf-rstwo zasmialo inicjowac progrally śl)olr,}ocy

Wzrastala w latach osiemdziesiatych liczba iztonkow par1ii. ˆ
siatych najliczniejsz abylapartiikomunistyczna (PCE). Liczylaona ponad 200 tysÅ›&slycyi nc.i clla rolnictwa.ˆÅ›

licz.‡Å›tnimo ie stara sie uchodzic Za nowoczcsl-lc ugrllp()Wallic liIlr'rlrlÅ›

PSoE, ,ni-o z"*y Å›grywatakolejne v\Ybory, odnotowywala spadek ‡i'irrti,r I,uclowa'

czlonkclw. ‡Ltakze rlzieki stopniowcmrt wyzbywaniu sie pttlityl
by czlonkÓw. Goy tymczu,.*-p-p skupiala w swoich szeregach z kofrcem ubiegli'iś||tl.ktlttst.:twrltywl1c,
rl 1tl.ześprawie 250 tys. osÓb. Utrzymywala teZ PP swoje wplywy w wyborach Ii'rrIrl
muni‡Å›napotykala llirrir.:l.y .Icszczc lr, ;lrlltltvie

arltlst:i ‡1rsyc|rtlltlgiczllc.

f

dckacly

l\(tlil

btttlittrillclr 50()(r

w wyborach autonomicznych w 1996 r' PP uzyskalrr‡Å›w przcltrowaclzorryclt prlruttl I'csl)otltlcltti)\v

cypalnyoh i autonomicznych.

tll)r)\\';ltll('

'xicrrrrlzicsilltycll ‡Å›icsl lo rr1'.r

/ r;r1,1 1t'rlrrrrli
tlrrlrolllllt' z'r'lottttl I t;tÅ›

lr.illrliistorvsl,rl

ttt,lrr il1 z pr.zeszloscilq ‡!r'$rror'rr'it1

lti:;21,;lrr';!.tr'lrn ;lt

klritt. tv lllrrlycii l\()llsclwllV/,llttl ‡l)('\vll('lio

''l'trr.S.Vilar: Å›/.ad
lr\ l lrlt olrtil

rl\'r vltrY śLol):ir"l \villvzlll

/I'or'.,1.l(.Monlcro'.ltt.sfi'ttttt,soslxtlilitosy,<,!t't'torult,vdaludcrc<'hue,sltttitrrlrr,,1(t'ti'ilitl')sllltnol;r‡Å›"\ Å›

1l/l(";l\'( l(ll('lltt śol,tt':; ślt;tttltizltttl śl'l'lrt'r"tt'l"t śtl' lt"rl. lr śllr'\\'(r( !'t"'ll(' ślll'lllltrl\\;tś()fiśl()l'17, "'l

Sociolirllic:rs" vol. l(). s. |2 I IˆÅ›;&.ˆÅ›

rl,' lttvt'sliltrrciortt's

l Å›.ilÅ›

tf śr,ś


(ztlltlrt.

ltrltvrlst.il1

\l.lrie i,ttl.rl;lt'is|i'it. i ctl llrliZc t|lit l lisz1xtltii ';e:.l ('(r IiIltlic 1ltttIkl.cSllr

t!św1rt.rlśI

rric l,,''\'l)(l|t(t (ltf Il Iiszpania.iost ()dlrlicllnaI śllic llcz 1ltlrvtldtt

(,'\ l,l.(,ll|1,

{:Å›1lrlrvictlz'e ‡$

e

i:‡Å›iitlr|
witt|zit.1..l.1111111|t:l.ittie |lo.ieoic,.jak: ˆ
Zgt>dnie 7'as ˆ

ZZat.oZeniami neoliberalizmu śznaczen||

, śC'/,! WrcSZcIc ''|l()wlI l)t.llwica''. itrślrcz nadmibrnych struktur

biurokratycznych funkcjontt

przywiazuic do Sl)rawIlcgrl,
Reforma aclministracji publicznej, a w szczegÓlnosclś

waIria aparatrr palistwow:cgo.
- zdaniem PP -'dÓ zada śpierwszoplanowych

i lokalncj na|eE
'/,zl waZne UwaZa depolityzacje administracji poprzez oddzielenie karier urzedlliśdo decentralizac.jiś

rc |ilrma administracj

czyclr od politycznych' WspolczesnieteZinny jest jej stosunek

jako kon

Nastzpil tu radykalny zwrot. Jest zwolennikiem decentrali zacjirozumianej
up.u*.,i"il w gestii śrganÓw samorzadowyc!. w mniejszyrn stopnlll

r;ontrowanie
Tu jej stanowisko, choc bardziej elastycznc'

wspÓlnot autonomicznych. ˆ
w rl al s zym ci agu po zo st aj e v"y r aznie antyfederal i styczne.ˆÅ›

w crrganach

Wdziedzinie^gospodarczejpozaoczywistympoparciemdlagospodarkirynko-Å›

' ‡Å›*".i i,pi*l,v,^":i-co*"ut"ni.'ozniiaodsocjalistÓw-jestzwolennikiempozba-Å›*icnia przywilejÓw sektora publicznego i podporzadkowania go w polityce gospo-Å›

darczej,.kto,o*i pr}vatnemu' Chodzi tu przede wszystkim o cofniecie przedsie-Å›

biorstwompanstwowympreferencyjnychkedytÓw,zamÓwieriprodukcyjnychigwa-śzbytu. Ma temu towarzyszyc libera|izacjazagranicznych transferÓw ka-

rantowania

stopy podatkowej.

pitalowych oraz ustanowienie maksymalnej
Wsferzepolitykisocjalnej-naogÓlmocniejszejstroniePSoE-post1tatr-P.,I;]

poprawlc

sa umiarkowane. Zapewniajaoni, Ze wraz ze wzrostem gospodarczym

ulegnie poziom zycii, atakle zwiekszone Zostana mozliwosci paristwa w finanso-Å›

waniuubezpieczerispotecznych.ZdaniemPPnajlepszyjestsystemwielosektoro-Å›

wy:gwarantowanyprzezpuhstwo'pracowniczyorazcatkowicieprywatny,ptryczyll)

Stwo ma byc zredukowany do calkowitego mini-

system g*u,un,o*u,y śpi,",pa śmum pomocy. rodobnie świdzi pP śzwalczanie bezrobocia. zadaniem pa śstwa nicśnowych miejsc pracy' ale glÓwnie sprzyjanie tworzeniu nowychś

ma byÓ tworzenie

przedsiebiorstw.Å›

ProgramPartiiLudowejmiescisiewramachkoncepcjineoliberalnejitozogrom-śnawiernoscia.Wtymsensieniejestonoryginalny,apodrecznikowyclrarakterpo-śstulatownasuwawniosek,ie,,ludowcy''sabardziejdogmatyczniwmysleniuod

wnosi do Zyciapolitycz-

socjaldemokratÓw. ZaslugaPP jest przede wszystkim to, Ze

w tym traju nieznane na takaskale . Zwycie-

wczesniej ‡dÅ›

ncgo Hiszpanii watki ideowe

eizaduz Josc MariaAznaremnacze|e stworzy-Å›|li,iÅ›

stwo wyborc ,"*\gger. śi powolani

|L

swojej pozycji na scenie poli-śa

ly dla PP nowe moiliwosci d"iula,'ia i rrgruntowania

,fÅ›

tyczncj HiszPanii.Å›

Baskijska śPartia Nacjonalistyczna (PNV)ś

,/,ll
ubicglyrn stuleciu jest partiacentrowao orientacji chrzesci.śW 1atach siatych z

piq:ctlzie

rcprczcntuiaca warstwy srcdnie'

iltliskrl'tlclutlkrlttycz,Ilc'i,

/ ślt.1irl

| ()() śsz'ct.t,1ltiw l,N V rltlcszlit 8Itllltl nr,ltlc|ych irl
wiclc llrl ItNV ślrr'llr prt:;;1t1.'r'tr,r

o'iIlr\liuu('l('lt()t\'/tlt()\\/1. llYlr'lo śz,tt;tll\

tltt 1tt'zcz

1lrzesittlzrltlcItlllrvl.1'czllit.:iItt:lzttr.\A.rl|.ll'.ilr.|,z;1rIritr'rlt.tttrlli't.itt'Ycz'tt\,t'Ill'ir.lt'tttlt.lrrrlz,rru rv zu,rrlczlulitl lo'r1)r'_yzntlt.

( r'ttlr,rltr\'tn ‡tlror ;tt,'

Iwo llitrtii uclzicllt 1'lo;lut'irr
|br.tric Inctocly ptlIityczt'i l|(.ll()('|;l(;r 1r.ttll;1 () siIlryIll t|lt:;llt\tlt.ltltI

It'..|

1l;ttIlttttctttil|.Ila
tltltrttlomicznym, cIrtlc llic tl1lrltr,ilttIl| /lI rlrt'1lrltIlcp'lrlscia |'.,

:]|\. ‡prtlwinc.ji lllrs|ii.jsIlt.ll

l(r.iriu il1

e zytlirjac od pierwszycIl wylltllriw śtltl;llttlltlltt'lttrl l}asktiw,.icst 1llrl.l lu l1tIz;1t..1ś

tt'IlttIz..'

|'trczi[kowo śdzieki śuzyskiwanc.j wie|i.sztlsci llczwzg|edncj śnrogla Spl.atvtltvltt.

ltnlodzielnie, od 1986 r. jednak ntusi liczyc śIra poparcie PSOE. Ma śIlnit'i ivil'e c; :;l;rl;1ś

tc1lr.czcntacje w Kortezach. śJest sklonna bardzic.i do zawierania śsojusztiw z |,S( )|,, ( l'|'św Kraiu BaskÓw nie odgrywa wiekszego znaczenia) niZzrudykahrytrri i||||,

trgrtl1lr)\\ Iśtui baskijskimi, np. Herii Batasuna czy Euskadico Esquerua.ś

..: ś'śi Unio (CiU)

.ponvergencia

I)owstala w okresie postfrankizmu. jej Demokratycl,l.ly |rlrlllślrltrii, zalozony przezTrias Fargasai Jordi Pqjol.p. W pierwszych wybtlrach tltl |r'tll-ślczriw uzyskala sposrÓd partii rcgiorlalrlych'

Poczatek dal ‡l)it|
najwiecej.mandatÓw wszystkich .lestśo nastawieniu socjalliberalnyrn zajrnr-riac

i nacjonalistycznym, w l(atlrltllliiÅ›

|ulilia
centralna Stale zdobywawl.adzewwyborach

do parlamcntr: Kataltlrlii (( ii.*

;rtrzyc.ie
|lcrl||itatd;choe wiekszosc,wzgledna' Odnosi takZc stl|<.

w tgso r. uzyskalajedynie
e csy w wyborach do wladz municypalnych tego regionu' Partie ogÓlnokrzriowc rlllt'il1św ('ltJ silnego konkurenta. Odczuwa to bardziej lewica (PSOE i PCfl), gclyz lv pro-świrlc.jach

katalo skich tradycyjnie cieszyla sie duzym poparciern.Å›

System partyjny Hiszpanii tworzy znacznie wiecej ugrupowarl, Nicl
(1ltl'

.|uk Komunistyczna Partia Hiszp an1i8
jako prÓba wypcltrictlilt

Unii Centrum Demokratycznego
||tyczncgo centrum), sanieobojetne dla petniejszego tego systctlltl. ltlÅ›

wstrric po*ioiwiazaniu ‡;lrt-Å›

wizerunku Sl1
partie o niewielkiej albo Zadnej reprezentacji w Kortezach i z tcgtl 1'ltlwtlt|tt

lcihrak
llttttlszcni je pominac. Nadto, w ostatnich

jestesmy kilkunastu 1atach da.|c sie ziltlwlrśzyc tlwie wyraznie dominujace tendencje w ramach systemu: socjaldcmokraty(.Zl)llśBrak bowiem wiekszych wplywÓw liberalÓw spotecznyclr czy llltr..

I llcrl|iberalna.
nii PSoE ślewicy. Znaczenle jednak ich nie nrozc byc lckccrvlr.

radykalniejszej
lotlr.l, nicjednokrotnie wyraZaneprzezte ugrupowania opinie, postulaty l]r()g|ltlll()'śwl. czy krytyki satakie pewna plaszczyznaodniesienia 1rrtlgt.lt-

t|z.ie.i

do formultlwl-tIria
tltt|w dwÓch najsilniejszych odrebnyrn rtlla

prlIitycznych partii. problemctn.jcst pltl..ślii rcgitlnalnych. Wplyv\ry utrzymujadwic przcdstttwitttlc .

jak narazietrwale 1.xtt'(ie
ii |ilrlrlr

jakkolwick WZroSt 1lltr.t
t yislt ir'i Koal ic.ia Wysp l(anary.iskichÅ›

llnskiis|la i katalor1ska, dajc sie zattwazyc znaczctriit

().i śILI śl,t.|lt|ttI śltlt ślltl ślt'l śl..i śll śIl.l/l i śl'ś

" Å›N;t Å›lt.tl Å›lt'lltltt Å›tlttlttrlllt:lIi:t Å›ll Å›|i Å›ilr Å›|| lIll!|lll,i ‡Å›l'lllIllttt Å›

tL.utttlt śltt ll.' l|) ll) ś/'].\r, śW;Il]..'.|\\'lt ś|')')()ś


tt i tc sl1 porlziclonc i rv o:llrrlnrt lr l,rl.r, lr rl''/lrvl śr lt,,'ltttc rv:iPiclrrlll llolilr'l'1' prrrlrl

Cechy systemuÅ›

:rl. l;r,l;r

Syslclll tcll, choc'posilrl;rjr1i r, /n.unr(rn,r I'rpol;rtvzltltt, jcsl ietlrltrli s-YSl('lll('lll

Sys(clll 1llrr(y pcwne wlasciwosci, przcde

jlry wy|iirztljc trwale polegajace wSZyS1śkiIll Ila l.lipolarIlytll wcwnetrznym. lat,

rrlrlaclzic Ponad dwadziescia jakie uplyne|lśocl czasu picrwszyclr wolnych wyborÓw, jest juZ wystarczajacynr do pcrl''

okresem

nych uog lnic ś. Od owyclr wyborÓw niezmiennie dwie partie w Kortezach dystarlś

sowaly znacznie swoiclr politycznych przeciwnik w. Po wyborach w |atach 1911Å›

tlraz 19.|9 byly to Unia Contrurn Demokratyc Znego oraz Hiszpariska SocjalistycznlrÅ›

Parlia Robotnicza, natomiast po wybolach w latach 1982' 1986, 1989,1993 orzttś1996 - socjalisci oruzPartialudowa. śPornijajac wsrÓd ugrupowa śopozycyjnyc|rśuzyskania przewagi w Kortezach), atak,l't'

par1ie regionalne (nie majace moZliwosci
(ak śSocjalistyczna Partilr

i. ug.opo*unia, ktÓre Å›choc wystepowaly samodzielnie ˆ
Kadlo;ii), Å›to jednak byly zwiazane (chocby ideowo) z innymi wiekszymi partiarni.ˆÅ›to okaZe sie, ie jedynym ugrupowaniem ogÓlnok1ajoryyp,.1,.t1ylamujacyt11.5!e.z ˆ

tegtlÅ›

PCEśJednak koniecma j est pewna ostrozno sc przy formulowaniu

bipolarnego ukluau i posiadajacym stalareprezenlacjeparlamenta14ajest

ocen. Przede wSZySl-śkim wiekszosc partii Hiszpanii to par1ie wyrosle po upadku clyktatury.

Nic

obecnych
chodzi iu jedynie o samo ich zorganizowanie (wszak w okresie frankizmu legalnieśistnial system jednopar1yjny), pewnych formacji idc.

ale o nowaforme wdrozelria
owych. i-l*ugu ta odnosi sie po czesci do dwÓch parlii najwiekszych. Innymi slowy.śUCD, zic'l

pa.iiami tradycyjpymi sajedynie PSoE, PCE i PNY.Rzadzaca śkiedys
postaci CDS, a takZePartialudowa to ugrupowania bcz

poznle.jszat
'dluZsiych-tradycji.

przewaga PSOE, śczy szerzej formacji lewicowc.j'

Z pewnoscia

wynika stad, ze lewice tworzaugrupowania dysponujace bardzlej doswiadczonynlśPartie prawicy i centrum, poza innymi przc-

kadrami, aparatem organizacyjnym.

szkodami, musialy zorgantzowac sie od podstaw, siegajac przy tym do wzorcÓlr.ś

ideologicznych wHiszpanii śnie znanych powszechnie. Jak swieze saw Hiszpaniiśfakt, iZ jeszcze w polowie ubieglej dekady jedynit.

wartosli liberalizmu swiadczy
jest lepszy od.dyktatury. Wskaz

58% HiszpanÓwuwaialo' ze system demokratyczny
Marny zatem do czynieniazpewnarosnacil

nik ten wzrosltrzylatapÓZniej do 64o/,9.
tendencjai zprzekonaniami defacto dominujacymi' tym niemniej nie saone - jaliÅ›- jeszcze

dotychczas Powszechne.Å›

tradycji' ale takze i Z pewneg()

partii wynika nie tylko z kruchej jeszcze

do partii zaszczepionego

Stabosc

przez frankizm. Partia laszyslowska nie byllr

..podcjscia..

gir,*ny* filarem systemu. Miala raczej zadaniawspomagajace

system korporacy.jśPartia masowa,

ny, ktÓrego trzon stanowil aparat biurokratyczny i a.rmip". ideowlrśw Hiszpanii wystepowali"w stopniu ograniczonyrlr

pcwne ziawisko spolecz,-,e

.|ako

.i Å›

partie nie sanadmiernie licz

partii leWicy. WspÓlczesne
,-'". i. śduze skupiaja okolo 200 tys. czlonkÓw. Niezbyt tez silne jest ich wsparcl('śwynosi oktlltlś

tu gic,wni" w clrarakterze

do organizacji

zawodowe' Przyna|eZnosc pracowniczych

;lr.l,c,zz'wi,eki

(ctloclpowiada pcwnym og lnym tendcncjclm wysoko rozwinietyclr 1.

w krajach

f),,l,

',l,.Mrl,",u.t,,iii1i,.:',::,tt1ltlliIit',t't|,\l,Llil(,l(^'|tl:li's1luittt,',ltx,ietlttt!|'l,!|ltIt|,l

IrI śS'(iirrtlśI t)t)0.

|0.1śl\4rrrllttl :. 107ś

W Å›|()7(,t..zitI.t.icsll.tlr,vlllltlrv||l:,

ii1cyllrsiezkil|ltrulii l 0 StOwarzyszeli ( itl\'lr\ z;rlt'ln or.,t,tlll(/y(' siq: tltl s(t'tltrtrictrv llolill't'zlt\', lrÅ›

l() \\l(.Illl |iillttrclzicsiat,.lr.:st
IrroZc ,zagra,Zac

llittri1oych udzial w wylltlt.ltcIt, It(),/()lilil.i('lcll Itl 1lt'tr'ttt'lIrlÅ›

lirrrkc.ionowania gltiwllycIr siI lcgirl t;ys1t'llltl, l
lllrrlarnentarnym.śSystem partyjny wiclzicc tl;ltilttrllirlt

Hiszpanii na|cZy w dwÓch pl.aszczyznach:
oraz regionalnej. rnodelu prllcglril1t...11r'

Wynika to zprzyjetcgo ustrojowcgtl,

.jrlwc.j

ttir ;lrl

¨
&Å›
podziale kraju na regiony autonomiczne. W tym sensie ustrÓ.; tcn IlltlZc ll.1't.
rr,lwnywalny choc kompetenc.jc l.t.1iitlrl;rI

jedynie z Wlochami, we Wloszech wlat|z
lrych sA'"skromniejsze.nif Nie przypomina natorniast |i.ltltt.tl

w Hiszpanii. tntlclclLt
skicgo opartego na' regiona|izmie sgpq1za{*o-wy,,'In, Wsr'tirl

a nie autononricznyllr. l')śrvsprilniit Hiszpanii , w ktÓryoh wplyv\y rcgirlllltllr"\,c

dutÓnÓaiicznych satakie partii lrśsi1 konkurencyjne dla ugrupowa ogÓlnokrajowych, Aawisko to wyraznic ;rtlgli.llrlrśrie, obejmujac Swym zasiegiem corazto nowe wspÓlnoty' Jesli chtlclzi tl wyrlikiśrvyborÓw do Kongresu Deputowanych, obserwuj emy, Ze w ostatnich latach rlscyIrlśwrr|y 9_|0% skladu Dla porÓwnania, w kolc.jnycIr wyllrll.lrclr

w granicach Kongre5u.
| 97 9, L982, r. liczba parti tlyc|l

7, 19,7 |986, l 989, l 993 i 1996 mandatÓw i rcgirllllt|
przedstawiala 3 |, 28, 24, 24, 37, 32 i ]2' SrctlttilrÅ›

tlt|powiednio sie nastepujaco:

wytl()si co stanowi Kongresu. |iczby nrandattiw

29,7, B'4% skladu Spadek wysli11liIśw Ilttach, gdy popularnosc najwieksza(|9B2,1986), gdy ptlz,yc

PSoE byla wzrÓsl, jirślc.i partii zaczel,amalec ,1993,1996). Gdyby porÓwnac uzyskatlyr.:

(l989 procenty
g|ostiw, wypada to jeszcze korzystniej dla partii regionalnych . w śI9]7 r. tlzysklrl.yś, |{)( glosÓw, a w 1989 juZ ILy,. Par1ie regionalne glosy Icrvi

pochlaniaja nic tylkrl
cy. ich konkurencja dotyka takze partie prawicowe.ś|)rzy porÓwnaniu 1rttrlti.

dwÓch wynikÓw wyborÓw do parlamentÓw wsp(llIltlt
tlieto cztery wspÓlnoty (Jftaj.BaskÓw, Katalonie, Galicje i Andaluz.ie)' liltir c ttzYśrhirly statuty jako pierwsze. regiony wzorowaly sie rlit it.Ir

autonomiczne Pozostale
dt1fe byly poniekad ich pochodna. Sytuacja po|itycznajest w owych czlt.

rtiach,
lcc|l wspÓlnotach w miare przejrzysta i stala. Wiadomo, Ze w kra.iu lJasliilu'śi w t(atalonii przewage re.gionalne.Anda|uz.ja.icst

tltllltr.:ttl1śwl)|ywÓw PSoE, Galicja Partii Ludowej (Fraga jest tam lokaIllcgrl zl1ś

pqg!adajaugrupowania

premiercm r
dril. cnoe w Galicji Wply!\ry rosna. w |)()Z()-

partii regionalnych Wyniki wybor(lw
ltrt|ych l3 wspÓlnotach przedstawiatabelaf .śW sttmic PSQE, PP, IU orazpartie regionalne Zjcdnoczolla ;r

odnotowala l,cwie
(1xlttitcl nastepnie Gdyby jednak tc rcgitllly,

|00%),a partie regionalne. odjac ltltireśttie rtifnia sie ctnicznie i kulturowo (glclwnic rcgiony centralnc),

to w poztlstitIycIlśplrrtii rcgiorla|rlych. Zilc,

trwali1 wzrosttlw;1 MtlZIla
i ('ittltitlrriit rvylrrlÅ›

trllscrwuictlly tctldcncje l)rzyl)tIti/.e

fr tv tltliic:Il Wyspy |(:rtlltt.\'isliic w llllilrliZszycIl

wsptilnotach

'iak

rv (ilrlit.ii,

lnt,lt t.cgitlltalrtc przc'Il1c /rrrit.tli('si1'tltrlZe

ltlrlg,l1 tt,IlttIz,,. sYltlllcilt

1lltt.lic
prlrrc [trlrlzic.i osobislc rvpll'rvt' ttlr :.;tlttt'; lii | ,rrtkrrvci lr;rtl!rr

licztl si1' l'r,tp'r I'ltl .lt'rlli

tVf.l;gi.p1;rl lWilli(,zcrlhcr'rrir.'lltulie śzrrlr;1'',.'tlt'i\\{rl ś'ililllpo:;tiltlltlttlt śLol;zlt'ltl('l)S,ś

';ir,Fllil lrrt itlltotr śott śl'S( )l I I'l' śN'r1

lil tr, ltiillrlizl;zYt lr tt'\,lro1;rr'lt lllttll,'lt'l'lott,tltti Å›


Iśl rhr,'Il ś2ś

l.!śt'rlrlrittI lltlllltIltl Óww n'ylxlt'ltcll tltllonolnicznych w llrlnch t9tl7-1991ś

Jf.Å›

CDSśRegionalnc

?-śl,s( )1.)śPPśIU*ś

I(L'glon

4,śl99 rś1987ś1991ś1987śI 991ś1987ś1991

l9r,r7śl 99lś1987ś

o

Aragoniaśf7ś30śIJśt7śzś3ś

I

I2Å›

l54ś6

20ś2l

AsturiaśIJś

5Å›

f1ś2531

IllesÅ›

fś5śIJ71l16

21z)ś6o

W. KanaryjskieÅ›

l5

2Å›

t619ś6

l-)

CantabriaÅ›

4

C. La Manchaś25śf7ś18ś19ś

18ś5ś

)Lś43

C. Leonś)Lś35ś

85Å›

Extremaduraś34ś39śl7śl9ś2ś4ś

471śIJśt7

Madrytś40ś41ś

Murciaśf5ś24śl6śI7śI4ś3ś

l5śl9t4śf0ś24

NavarraÅ›

4fś2ś

1416śl,lś15ś

RiojaÅ›"lÅ›

6

t)ś6l0

C. Valencianaś4fś45ś25śJIś58ś

329ś35',1śf43ś286ś.Aś45ś10fśt'7ś38

RazemÅ›

autonomiczrrc:Å›;iY'J;,*''::l:ffi}Hii;f Å›$;ilT]l"i.li]lJ*9[L- **uron,i,
rvspÓlnotach w Kraju Basko\

nn
iest stala'

nadto

nic pokrywajasie, sytuacja rv tych

dwÓch nowych wspÓlnot: Ccvty i Mc|illa' '|.cminy wyborÓw

Donadto

PSoE'

ciU' w Galicji PP' wAndaluzji

i"t"tg"Je o".t"o" o"V, wKatalonii

pewniejbedatowyborcyPSoE,.Pewnv1;posobemnautrwalaniepozycjipafiiiśich semi|-ederaln1 wlwlet{Z$p . Zostalll

ogÓlnokrajowych w reg#";'.',*l ś{1u|tu.a
to'w;tnuszonefbrmaparistwaregiona]nego.Partiedzi.zlajAwsposÓbzdecentraltzo-

pizez śswe organiz'cjip wspÓlnotowcś

wany i satworzone *i"'.i" Å›

"g'anizacyjnym

(regionalne). Å›..ˆ' Å›iystem Å›partii politycznych Hiszpanii jestˆÅ›u naato moZe byc okreslony ˆ

jako dwupartyjny.Å›

sie wplywÓw formacji_id"o*y.t',

CechytemajajuZtrwalycharakter,jakkolwiekpewreelementytegosystemusllśieszcze dosyc powierzchowne.ś

I04Å›

AndrzoJ BISZTYGAÅ›

lttlllllllllllllllllllilÅ›

UB.U4\NTDE4\Å›

WprowadzenieÅ›

Ir

Proces ksztattowania sie fundamentÓw wspÓlczesnego systcmu party.|llcgrl
Z odzyskaniem przezk|andie niepodleglosci,

trl Zltil(./,\,

landii rozpo czfl śsiewTaZ

potvtr

traktattt,

6 grudnia lgfl śr. angielsko-irlandzkiego

w konsekwe ncji zawarcia
lu'iacegoaozycia-w-qlnePanstwolrlandzkie(SaorstatEireann).Wr-lrtllrrctrcicttzy

Ws'ti l r rol t'

rf oniul"iei;aaf .Ei"S"i i konstytucyjnego statusu dominiirm w raurach
IrlNia śposi adalaiuz jidnak rozwiniete tradycje walki polityczlrc j tl rrit.

Bryty1skiej

zastepem ptt|ityczrlyclt

Brytanii oraz dysponowala dz\alac,zy

zaieziose.odWielkiej

Il

|) i|:naczacym organizacyjnym i parlamentarnym' zaharttlwitllye

doswiadczeniu
w walce -iakZe na forum br}tyjskiego parlamentu - o zaprowadzenic rzadtiw kril'jrl-Å›

wych(HomeRule)\.Dyskryminacyjnapolitykabrytyjskaspowodowala,Zcz,asac|

ozym celem irlandzkiej opozycji w wieku XIx - obok zrÓwnania praw katolikriwśpraw do ziemi - bylo odwolanie U nii ttchwir

* o,u,,,,iunia ctrlopstz zawrtrciettr

i protestantÓ

loncj 28 marca 1800 r. przezobydwieizby irlandzkiego parlamentu,
za co Izba Gmin parlanlcnttl Zictl.

kt rej parlament ten zostal zniesiony, w zamian

o sttt irlitllt|z'

KrÓlestwa Wielkiej Bryianii i Irlandii zostalarozszerzona

noozonego
kich czlonkÓwz.ś|r|andzcyczlonkowiebrytyjskiegoparlamentuwniesliistotnywkladwrtlzwrij

w ogÓ1e3, polityczna

iparlamentaryZmu niemnie.i witIkir

purlamentaryzrnubrytyjskiego

t.lilltltltl

*ie'o* śz WielkaBrytaniaoraz o utrzytnanic

irlandczykow o,o,iulni",[ Å›

i ptllityczlrc1

nie *y.".,py*uia śsie w zmaganiachparlamenlarnych

wc1 tozsamosci

takz,c twtlrzelllc

irlandzkiej PariiiParlamentamej. Formatej walki bylo

ukiywnosci

ich polityczny charaktcr, itlt: klri

ktÓrych li,,,y śnie zawsze zdridzaly

.lrganiza"ii,

lly('

tego rodzaju watpliwosci ptlwitttut

nawet w.raziewystapienia
takictr m.in. za|iczyc dziala.iacc

ryolr dzialalnosc

trzeba.. llil rzcc7'Å›

tuk tlasyntowana. Do organizacji

Rzadu Krajowcgo (tlt| l tt71

Irlandii zalozoiew t slo r. Stowarzyszenie

uut()nomii

9), dysponu.i p
Li ge Zi emska ( l 87 i1ca l i tyc lÅ›

l .i ga RzadÓw Kraj owych), chlopska

w Å›(itlilrisk |()77' s' rt)7 l()H

.,s. c Å›Irkttttlii. Wt.tlclltw Wittszitwlt Krit|< ˆ
Wlrl:izttrvll ˆ

fulrict

l()l]'

-yr,"*.Tir" śIrItndl,i (Iltnttl, llttl,,)

I l]|lS' Å›l)tlsIlclr: Aulonomitt ˆ
zc w sklrul ir.titnrlu lr.Itrr{.lrli|( Itr ^) ˆ

Lrr,; ii rv lzhic ( irlrlrr rvc.itlll: il;olrY

l Alit llnii przcwiclywnl.

i ('tlr.|.rr. Il., I r,.,.,!,i" r lI śilrlrYr'Ir i |(rlIr:gtttrlr

tttirtlil Stv śItl'1r.t,

Itl.itllstwa z |)ttlrlinit

tv I )rthlirric,ˆÅ›llll Å›llllˆÅ›

r hnirIegrl rlt.itz

!lt\ltttttl

'S.(itt1,llo\t,,,1\l Å›,r. Å›')r)r'l


-1:.cktltltltlliczlly|||

t)Å›

( |t{t'i2)' przczśtli-l(tlsciril ( ilre Asrlc.jac.je odlanlś

l)t()|lIiIlIlcllr Irlltllt|z|

|iltlrllit:|ii: lic|i,l1 Atlctyczlla (]884) oraz stilt)()wiaci1
irIltrtt|zktl-ltlllc:I'y|iltlis|iicgrt

Stltroc|awncgo Racle stawiaja.
rEści1 stlbic za ccI t|clttlgIizirt.ie narodu Lige Gaelicka (1893), sanujaccś

irlZakonu Hibernian ljrynr-r,

ir|arrdzkiego

,l,t'lbtl'Z.ala 'l.owarzystwo

lllśirlanclzka wics organizacji Rolniczej (1894), akcentuJacaśr')śIlaroc|owc ccltycl
tradyc.jc Irlandzka Partie (1896)'
1'.icdn
Irlandzka (l900), partie Sinn Fein (ouserlves Alone' My Samiś|905)4, kt rej istnienie mialo zasadnicze znaczenie w procesie formowania sie sys-śtr:mu partyjnego Irlandii, organizacje: Irlandzkich ochot-

niepodleglej paramilitarne
ni|< w (l913)' Armie obywatelska(1%A śorazIr|andzka Armie Republikariska(relB).ś

To niekompletne wyliczenie dowodzi, Ze pÓlwiecze poprzedzajace

odzyskanicśnicpodleglosciprzez Irlandie bylo czasem urozmaiconej politycznej aktywnosci

Ir-śIandczykÓw w kontekscie partii politycznych oraz organizacji

dzialalnosci o quasi-Å›-po|itycznym charukterze. traktatuw 19f| r. bylo nie tylko efek-

Samo podpisanie
tom dlugotrwalych zmagati o autonomie, powstania wielkanocnego w 79|6 r. orazśwojrry irlandzko-angielskiej ale posrednio

w latach 1919-1921, takze owocem poli-śLy czne eni a i tradycj y ch pr zez te organi zacj e.

go mysl i ksztaltowan

Partie polityczne, ktÓre rozwinely sie w Wielkiej Brytanii pod koniec XIX świe.śku, odzwierciedlajace spoleczne i polityczne śpodzialy przebiegajace przez spole-śczetistwo metropolii, nigdy nie mialy wiekszego zwiazku i nie wywarly wiekszegośwplywu naksztalt irlandzkiego systemu partyjnego. Sytuacja po|ityczna oraz dzia-ślalnosc Irlandii w okresie poprzedzAacym odzyskanie

partii politycznychnaterenie
niepodleglosci wykluczaE takamoiliwosc' Uwzgledniajac ten kontekst, a takie bioracśpod uwage fakt, Ze podziaty polityczne i partyjne uksztaltowaly sie wokÓl materiiśdotyczacych narodzin nztrodowej ato: Statusu czlonka WspÓlnoty

niepodlegtosci.'
Brytyjskiej, granic pa stwa orazzagadnie konstytucyjnych,

i wielkosci nie moinaśnrÓwic (lub moina mÓwic w bardzo ograniczonym zakiesie):diji4dÓsci sytuacjiśpartyjno-politycznej

czy ciaglosci modelu systemu partyjnego w Irlandii przed i pośodzyskaniu niepodleglosci, sie do tego takZe i to, Ze partie o profilu

Przyczynilo
narodowym czy nacjonalistycznym, celem byla walka o od-Å›

ktÓrych podstawowym
zyskanie niepodleglosci,ataka miala nie umialy

sytuacja miejsce w Irlandii, czesto
sprostac wymogom zmieniajace'i sie sy'tuacji i niesionym przezprzeobraZeniawy-śzwaniom oraz napieciom wewnatrzparty.inyms.ś

Partie rozpadaly sie i znikaty zpo|itycznej sceny. Jedynie zaloZonaw |912 r.śPartia Pracy' nie akcentujaca materii niepodlegtosciowych, sie

a koncentrujaca
w swym programie na zagadnieniach socjalno-ekonomicznych, przetrwac

umiala
czas przemidn zwiazanych z odzyskaniem niepodJeglbsic1i sobie miejscc

zn;a|azla
w l.lowo powsta}ym systemie partyjnym niepodleglej Iilandii6, k|Óry u"Stabilizowalśsie w ko ścu Iat dwudziestych' chociaz i ona nie uniknEla pewnej rekonstrukcj i, zvvlasz'-ścza w wyniku powstania wielkanocnego r. Reasurnujac, irlandz-

w 1916 o istnieniu

4.l ()'()|sstllr,M'S.i Å›

tigrcn śNizntldlrltlndia.Warszawa|974,s.ll0-ll5.ś'f|.('lrrrhlr: ś77rr'(;ot)('t'nnienlsotttl l()/'1,s.70

I'olilit'.ttf'Ircktntl.l,ondon-Oxlbrcl-Ncu'\','rl. ˆÅ›l(XrÅ›"S Å›|(|iltl Å›|iit.tvit. Å›l:lll1lttlllihtIrltttttlii' Witrszltwil |()7()'s. ll].ˆÅ›

systctlttl rno/cru\' rr 1r,rlt'llrr lllllrtlii lue porllr.tzn. rlcl otlzYr;lrlrtillr t'o lric ()ZltltL:zil.

Iticgo pltrly jrrcllo rru\\ rv liorrlcliscit'

Illttlltelt(ll rrrr'l)r)(ll{'lllilr;r't, zc irlcc i ;ll(|p,r,

ltly okrcstt przct|tlic1ltlt||t.1ilrllit'trrtr't'1l() \\,\,\vill rrir Su,('ll()

l||(. l'y lylll systclrlie l)t\'lll;IÅ›

Formowanie sie i rozwoj systemuśpartyjnegoś

politycznym, podpisania
dalo powazniejszej na irlandzkiej politycznc.i, SlllllÅ›

Ugrupowaniem ktÓre w momencie traktattl ltit. 1lrr:;

konkurencji scenie byla 1llrl'lilr

|lcin. sie kilka przyCzyn.

Na jej szczego|napozycjezlozryl,o Partii Sinll llcill, 1lrrlrltśllo ze nie wzielaudzialu w powstaniu wielkanocnym' powstanie przyIlirlslrl

1o lt;r;korzysci. p()wsliIlll(..

Sinn Fein ustami swego lidera A. Å›Griffitha potepila ˆ
krytykujac jego republikariskie oblicze. Tym bardziej |akt jcgo urvieziclliir ˆ

;llz..

I}rytyjczykÓwwramachpopowstaniowychrepresjiprzysporzylpopularlltlsci1llrrIii.

Itt ra od tego momentu otwarcie przejmuje kierownictwo nad ruchcrl nurorkrw,yrn,

co pozwolilo jej na odniesienie zdecydowanego zwyciestwa w wybtlrach c|tl 1llrr.IirÅ›

Itlontu w l9l8 r,7 przez Sinn Fein krytycznego stall()wiskit r,vrl

brytyjskiego ZzAecie
bcc zbrojnego zrywrrw l916 r.nie oznaczalo,Ze walki zbrojncj

idee i zapt.tlwat|zcśllia na Zielonej Wyspie ustroju republika skiego w szcrcgac|l

nie zna1dowaly ;lltt.liiśorJdzwieku; stanowisko i zbro.irlrl-rlicś

przeciwnie, partii w tej kwestii ewoluowalo
potlleglosciowa opcja zyskiwala w ramach Sinn Fein na znaczeniu, co lnialtl tlr-:t'Yśdqiacy wplyw naprzyszty ksztalt systemu partyjnego lrlandii.ś

Konsekwencjapodpisania traktatu byla koniecznosc sie 1rr.zcz

ustosunkowatlia
lrlandczykÓw, a tym Samym przez nAbardziej znaczace ir|andzkic ttgrtl1rrlwltttit.ityczne partie stilttlsl|

tego okresu Sinn Fein do dwÓch kwestii: dominalrrcgt)
Wolnego Paristwa Irlandzkiego (tzw. kwestia konstytucyjna) oraz, do spt'arvy prrśirziatu i'lfipy na.iVolne Paristwo lrlandzkie obejmujace 26 hrabstw katoIicliich tlr'lrzśIla skladajacasie Irlandie w ktÓrej dorninowa|i lt

z 6 hrabstw PÓlnocna prtltcstlrllci,
|
na mocy traktatu stala
polaryzacji irlandzkiej opinii publicznei i rr>zpadtl

Sirrll licirrÅ›

u ;rodstaw.pogladowej
tlit |)rotraktatowaSinnFein1eprezentujacaorientacje llyli

ugodowa kt rcj Iiclcrlrrui
A. Griffith oraz W' T. Cosgrave, oraz Antytraktatowa Sinn Fein, kt(lra prltl 'uvrlt|tlo Valery reprezentowala republikariska.

opcje
l)artie oraz ich liderzy, z ktÓrych nazwiskami je kojarzono, stanowili rlgttis|zwolerrnikÓw danej opcji. Pierwsze po podpisarriu wybrlry, 1lrzt.

traklatLr
l6 czerwca 19f2 r., przyniosly zwyciestwtl'|egrl

przekonu.jacc z''vrllclr

1llrlrvitclzorlc
tti|irllll*, clrl czcgo.jcdtrak strl1rllitl sie ttstltlliIizrl

w znaczI-lylll prz'ycz'ynily pragIlicrliil
tvitltiit sy1tlrtc.ii wtlittl1

izapl.owadzcnia ś1lrl|
Zyrvitltle Dr,/,e,/,,/,n|ec,/llllt.:

J I nllr'1',r;t

'Sirtn lrcirl rvyrvirlczylrt r.vrirvczrrs

\\||\\| /,|'i '}i Ill'lIll|:l|||\\.

o |'Itr||;l|rIlllrltvlt ll|.'|.t l r'tllAtrIlÅ›

Sirllr Ilcilt ttz\,sLltIlt |\\ l(' lItl|||t|;lltrItt.\tttll

llitlrlitlrttvcj l'r)n;t(llo |7 tttirttrl:tlirtt,1lrztl,l,ll,'

l"rrlil śl'r,l \. śirr\\r'l rtrt\\iul\\'t.l I'rllli śl{olrrtLorrś

/ i ilir',/illr'/n\'Il lllÅ›


slwrr. ll'rrlilltu rcz.ygnowali do osirgnil'cilr
ccItiw, tltl1rtrlwat|za.iac wojny donrowcj, Ilio

t')śI'r'zcciwrricy rric ictlrurk z,cl',yzcnia swychś

l-.l)r()grill))()wycIl do wybrrr:lru |
irlandzkiej patistwowosci,

1rtlc|stawitltri ˆ
zal
ptlglelrily miedzy partiami i pogladowymi opcjami,śf!Wybory z |922 r. zapclczatkowaly ugrupo-

10-letni okres dominacji i przewagi

il,‡Å›wania protraktatowcgo, do czego przyczynily sie tragiczne wydarzenia wojny do-Å›Inowe.i . Ugrupowanie to w kwietniu 1923 r . przeksztatcilo sie w nowa partie - Cum-Å›Inan na Gaedheal (WspÓlnote GaelÓw), ktÓra powszechnie rwana byla Partia{rak-Å›tatU. Przewaga jednak w kolejnych .Dzialo sie tak przedeÅ›

h.lÅ›

tej partii topniala wyborach
wszystkim Za sprawawspomnianego juz E'. de Valery, czlowieka, na ktÓrego rczkazśoddziaE republika skie zloEE brori w 1923 r., kladac kres wojnie domowej. Rezy-śgnujac z tradycyjnej polityki nielegalnej IrlandzkiejArmii Republikariskiej,

w 1926r.śorganizuje on i staje sie przywÓdcanowej legalnej juZpartii Fianna Fail (FF _Zol-śnierze Losu)9, ktÓra poczawszy od |927 r. staje sie najs'ilniejszaparliaopozycyjnaśakcentujacaswe republikariskie i antytraktatowe Jej zwyciestwo

nastawienie. wwybo-śrach w 193f r .|0 doprowadzilo dotychczasowggo- SySte-

do przemodelowania ksztattu
Inu par|yjnego Irlandii, ktÓrego odtad Fianna Fail miala byc siladominujaca'śPodejmujac prÓby przeciw.dzialania oraz odbudowania

sukcesom Fianna Fa1|
swej pozycji, Partia Traktatlll'aczy tworzac

sie w 1933 r. z PartiaRo|nikow' Zjedno-Å›

czonaPartie Ir ś"ridzka |iczac narozszerzenie swego elektoratu i wzrost atrakcyjno-śsci programu. Po unifikacji w partii ujawnily sie jednak tendencje faszystowskie,śreprezentowane przez stojacego na czele ZwiazkuTowarzyszy śBroni jednego z li-śderÓw partii, gen. E,. o'Duffy'ego. śRozwiazanie tej paramilitarnej organizacjirlśspowodowalo w partii komplikacje, jakie doprowadzily do jej przeorganizowaniaś

- Rodzine Gaelicka), ktÓra obok Fianna FaI| orazś

W nowap.aTtie'Ii.1a"pae!.(FG
' śLabour Party stala sie elementem systemu partyjnego.

trwalym irlandzkiego

.-.-

systemu sieśw dzialaniu trzech wspomnianych partii politycznych, odgrywajacych role jego trwa-ślych filarÓw. Zawsze bylo tam miejsce dla drobniej najczesciej

Funkcionowanie tak uksztaltowanego nigdy nie wyczerpywalo

szych, efemerydal-śnych ugrupowafr polityc znych. Ugrupowania te jednak Zawsze musialy sie liczycśzwczesniej uksztaltowanabiegunowatradycjapo|itycznai tym samym nieuchron-ś

nie zmuszone byly do zajecia stanowiska w kwestii traktatowej. To wymuszalo ichśorientacje na jednaz dwÓch najwieks7ych partii - Fianna Fail lub-'Fine GaeI' czegośkonsekwencjanajczesciej odiETnosci

byla neutralizacja programowej i znikniecieśZc Sceny politycznej. Czesc partii politycznych Swaprogra-ś

ztych efemerydalnych ˆ
nlowaodrebnosc ˆ

opierala na specyficeustosunkowania sie do kwestii konstytucyj-śnc.j,.jak Legue) czy Clann Eireann w latach dwudzie-

np. Liga Narodowa (National
styclr albo Partia Centrowa (Centre Party) w latach trzydziestych. Inne ztychpartli,śstara.iacc

sie byc wyrazicielem interesÓw grupowych, np. interesÓw zawodowych,ś

.)

takic tltrmaczcnie: Przeznaczenia.śl,' w śwczas 7f śt-nandaly, - 5T,PartiaPracy - 7

S1rrltykirnc.icst Zolnierze

Zolrriclzc l,osLl zclobyli Partia Traktatu .Å›|| ll. ( . |)tl|'ly wr||,/,'/'c wzial potcm w hiszpa skie.i witI

( ictl. ) swa grl|pil trdziat woinic tlrltlltlwt-.i,

('/il(.|)()s|trlllicp'rlt'|ll'ittrctl.Ztlll'(i'S.(irlrvic''Ktltt,s|itttÅ›

l()li śM,,.,1.r,r ,lll

1,r,,/,:,

|\\ tlIkil|||l ;l.tIttt.1

stawaIy sie krlltsc|iwcltlltYltti |)|.7(.( ztltvriclt rvir.lIliicll;llrllii i zitsrIlt|\Å›

ol'r(rz zwolcnnikriw śdl tr;lici, irrl' trp tt' pt zt'prllku śI'itllii śl(ollriltriw.ś

iIy sie w przcclstltwitltt.Vtlt

'Icclyrlic dwa Å›tIgrtt;rrtrvltlrill /||t.||t(.zllriese ‡st'Itr.

1lrtIilt,t ˆ
lrlacic. Sato: śradykltllri l.e1lrllrli|\lll||i.. |
si1'rllr l\\Vci;llI

|\l(||zy ;lrzt.slttltlic
traktatu, czyniac z nie. j |iIttcztlrvy ;ltlrrl'l :;\Vcli() oraz ślalrtlttt.zySci, |iltlrzl.

|)r()g'rillnLl,
konsekwentnic śstara.ja l'tltlaclto trzcbazaznac'l,yc, ic rv lzIltt.

sie.ic.j Ilic 1.ltlt|tttlsicl.. ˆ
t.tiZsze1 parlarncntu Å›(Dail'u)'/,L|wsl'a zasiadali Å›poslowic Å›triczltlt.z,rriˆ

irlandzkicgo śGlebokie podzialy przcl, irlandzkascene rIrllv

przebiegajace politycznaglt.lwrric
czamateriiwewnatrzkrajowych, W mniejszyrn tltllyt.zl1

z nich sie wywodza. sto1rIlitl
one polityki zagranicznej, gdzie daje sie zaurwaZyc pa stwlr. W ll,rrr

prymat interesu
kontekscie naleZy wszystkich partii 1lrlllIyt.z

z'aznamiennauznac zgodnaaprobate ˆ
nych dla decyzji rzadu z 26 sierpnia 1939 r. o zachowaniu ncutralntlsci ˆ

rv ltlrt|śclrodzacej wojniel3. Niernniej interesujaco przedstawiala sie rzccz' w zwil1z|irrśz proklamowaliem republiki w grudniu 1948 r., co dokonalo sie pocl rzi1t|itllltśposiadajacej tradycje roku utwrtr'zyIlr

protraktatowe Fine Gael, ktÓra w tym wlasnic
rzad wespÓl ze wszystkimi opozycyjnymi wobec Fianna Fai1 partiarni..Proklarrllrc1;i wystapienie ze Wspolnoty Bryfyjskiej, a tym samym rozstrzygniecic kwe sl i lśkonstyiucyjnej, stanowiacej obok problemu podzialu i reunifikaoji Zicloncj Wys1lyśkonstrukcji irlandzkiego party.jtlr:gtl,

systemu s1trt

.|cc1enzfundamentÓwbiegunowej ˆ
wodowala' Ze partie coraz wiecej nrir,'isca ˆ

polityczne stopniowo zaczely w swycIlśprogramach poswiecac ekonomicznym, dotyclrczas s1ry'.

politycznych zagadnieniom ˆ
chanym nadalszy p|an.Zmianatabylakorzystna dla systemu party.jncgo ˆ

i saIllyc|rśparlii. ogranicza1ac swe Spory w kwestiach historycznych, partie w wiekszytll sttl1l-zacze|y koncentrowac sie na gospodarce kraju, ktÓraod gospodarck innych krlr'ś

,'i(lw

Europy Zachodniej dzie|it' duZy dystans.śpozycji partii Fianna Fail oraz utraty przcz nia allstlIrrt-

Zwiastunem ostabienia
nc.j wiekszosci w 1948 r. byly wyniki wyborÓw w 1943 r., gdy czesc ici

w wyborach
dotychczasowych glosy na Partie Pracy' Pozyc.ja l;iatltllt l;ltiI

zwolennikÓw oddala
wÓwczas uratowana dzieki rozlamowi w Partii Pracy, kt
zostala
by ly zar nty śpodnoszone przeciw ki erowni ctwu pa ftiil a pr zez j ej fedc racy.l n c go c z l o t rśktl śZwiazek TransportowcÓw i RobotnikÓw.śW tyn czasie rÓwniez Fine Gael odnotowala spadek popularntlsci,

a ttl zlt s1.lt.ltÅ›

w 193 do 1965 Clan na Talmhall iśZie nii), bedacej kontynuatorka tradycji prawicowej Partii Rolnik w, rckrtrtrril1cl..ś

wa utworzonej 8 r. (a funkcjonujacej r.) partii (l)zicc

sposrÓd rolnikÓw z zachodu i potudnia kraju. Clcche cIL'llle

swri.i clcktorat drobnych
rye znoSci trudno przypisac tej partii nie tylko ze wzgledu na dlugi okrcs.jc.i isttlir.:rlilrśiZ dwukrotnic (w |94|.|

t.

sukccsy ale takZe ˆ
i w l954 r') wsp(lltworzyl,arzad|5 ˆ

tlrirz.ic'j wyborcze, ze wzgledu na fakt,

'Å›

11 (ittt'r'rttncnl,s...,

f l, ('lrtr ltlt: 77rr' s ś7.l '/lśIrl'ritttr'i ś;rlrr'cpt;rcii.S (il'zvborvsLl//r'r/tr

rrWl)lrilrr.ictlylle Å›.l.l)ilkrnprrblicznir'rrr':.liqltl

t itt. , :;. l'l ).ˆÅ›l1 Wrriolcl rl rvylilur'zcrric / s/('r('lto\\ l'.rrttt \ rLrl\r ;\l Å›lillllr'!'l t l\1tr'lt;tr'l't ˆ

l'r,r, ‡I lttl,tttorr'Å›

l. ‡Å›i.,ti,l,.it.!lttttIt't,ll.t Å›!|lIllIIli! Å›Wrl|.lrit\\i| Å›||lHH

w ś|(tlttltI śl,|, i / ś1lilll,ltttttt|t'li ś\l\/' śl,,l1 l,,,lit|, ś

ri Å›r)li llrrl ‡Å›/r.!l,l\\tr,1tr,,, Å›lll', Å›| | IÅ›


tl|it.cs

llttti1. istrlicil1c;1 1llrr.t littira.iclclrurli st()SLlI-rl
tlie jtlz' ii1. |)l'ZcZ t|lrlgi swcgtlśa'islrriclirr lloztuiticlrla irlandzki llolitycz-

(1946 l()(r()) swynr dzialitrricm ktaiobri:z
,!śrry, [yla parlia ('lrrnn nir I'olrlachta (Dzieci Ludu)r powstanic bylo clcktorn

. Jej ra-śrnśdykrrlizac.ii dyktowane.i Partia libc-

s1rtlIcczctistwit, ekonomicznastagnacja. skupiala

i,llcwice|7'Å›

f;śW przcciwicIistwic do lrirrc Gael, dominujaca w irlandzkim Systemie partyjnynlśIlianna l?ail, poczawszy otl 197| r., co pÓwien czas trapiona jeSt sÓcesjami, w wynikuś|
,Jśl.aIna

powstajanowe

tla pcwien czas, katalog irlandzkich ugrupowari politycmych. Wlasnie 1971 r' przy-śrri sl wystapienie zFiarura Fail jej śdzialacza K. Bolanda nie akcepEacego politykiśrzadu wobec wydarzenw Irlandii PÓlnocnejl8. Utworzyl on partie Jednosc

Irlandzkaśdo republika skich tradycji _ sku-

1Aontacht Eireann). ktora - g|oszac hasla powrotu
w swych szeregach radykalnie nastawionych bylych czlonkÓw FF. Jednosc

Ir-

1lia,la ˆ
landzka nie odnotowala ˆ

jednak znaczniAszych sukcesÓw wyborczych. Innemu sece-śuzyskac zaufanie w niezamoZ-

N. Blaney'owi udalo sie natomiast elektoratu
nym hrabstwie Donegal, co pozwolilo mu stanac na cze|e nowej Niezaleinej Fianna

s.jorriscie

Iiail Partii Republikafiskiej (Independent Fianna Fail Republican Party). Temu nie-śsila

wiclkiemu ugrupowaniu o lokalnym jedynie znaczeniu udalo sie jednak odniesc

r\.cczy skromny sukces w wyborach do Dail'u w l98l śr.19 NajpowaZnie1szy

w skut-śsie on na tle walki o polityczne

kaoh dla FF rozlam mial miejsce w.l985.r. i dokonal
par1ia. Grupa rozlamowa' kt rej przewodz1lD. o'Ma1ley, doprowadzila

;lrzywodztwrc

ktÓrav

tlo powstania.partii Postepowych DemokratÓw (Progressive.Democrats),

|4 mandat w2o, jakie - jak moinaśFF. Rezultaty kolejnych wyborÓw dowodzajednak, ieś

w wyborach 1987 r. siegneli po ZnaczacaLiczbe

przypasc ˆ
po tym sukcesie \ApbYy Postepow.ych DemokratÓw systematycz-nie ˆ

oczekiwac - mcigly.by

maleja.
. śZ gronainnych partyjnych efemeryd o ograniczonym zasieguwplywÓw, jakie poś

zako/rczeniu II wojny swiatowej zaistnialy na forum Dail'u, śwspomniec na\eZy:śNarodowa Partie Pracy (National Labour Party _ sukces wyborczy odnotowalaśreaktyr,vowanaw piecdziesiatych

Sinn Fein (l957);

w latach: |944, |g48); latach
(National Progressive Democrats - ś1961);

Narodowo.Postepowych DemokratÓw2l

Sinn Fein oficjalnych (Sinn Fein official . ś|973), Sinn Fein Partie Robotniczaś(SinnFeinWorkersParty- |g77,|98|,luty 1982),znajdujacakontynuacjewPartiiśRobotniczej (The workers' Party - ś1987) i Demokratycznej Lewicy ś(1992); So-ś

cjalistyczna Partie Pracy (|97 7, 1 98 1),,.Å›

l.' Spotykane jes Dzieci Republiki.

t Iakze tlumaczenie: ˆ
l7 S' C rzy b o w ski.. Historia'..,s' 344.ˆÅ›l* S. K I i m kiewi Å›cz'. Republika..., ˆ

s.100.ˆÅ›r" s.98 i 1 ˆ

W. K o n a r s ki Z problemalyki..', 10'śt,, \'ht, Ilt.tr,pu l(orltl Year Book ś1989. Vol. I. Europa Publications Limited. Ireland, Introductoryś

s. l3tl3.
rIl,iltrZ,l.'()rlcwic,l,..PttrtieitlrgotliztlcjeclllopskiewEuropiekapitalistycznej.Warszawa1966,

Sttrvcy,

l.i' śl() l.ś

,,W, Å›1(onlrr.slii:Tlnttltlctntil.vki.".,zcstawicuics. 105 Å›lll;,,ThcSrtndayTlibrrlrt"'.")NovclllbclˆÅ›I l() Å›l()9.] A S1lcciirI lltclt1; l9()2,.l'lta ll,t,sttlt,s.2,ˆ

Srl1l1lIe lilt't'titltt

.ra,Å›

l)artia, tlt| :i\vr.L!) zrvyt'iqsltr,lt

rvylttlt.czcgrl rv l()l.) rśzrilnuic w irIalldzkillt sysIclllit. rItlltlltrttjl1cl1 .jcs| |Jiltlltllt

kkirlt 1ltlr-:zl1rvszy ||l(.|\\:j.(.g(l

IJiltI

;lltll\';lr\'tll 1ltlzycie,
L,iczba oddawanyclr nirl rv rr'1'lrorltr'lr oritz liczha uzyskiwnnych rlzigIr

rur p.kl;(rrv
nim wDail'u śmic.isc ir.1 tItlIl,r.Itt.zitll |(l.krtlttric wlasllyllti lll1rIu

itZ siIlrIlri

1lrlzrvltlltllt
pr7ry jej decydujacynl lill.lltrltvitt. zlttl Nn.ie'i przcnlawiltllt l)I1)g'l'illIl(

tttlzilrIc r krlrzysc
wzajemna wrogosc stitIt: na sccnic poIityczttt.

dwrich prlztlstaIycll tlllccIlyclr j 1llrrtlrśkonserwatyrlnej Finc Gac| i Iowictlwc.j l,alltltlr l'ar|'y. obydwic śtc par1ic ZilWsZe lllcz'-v|;odebrania partii Fianna Fail prymatu i inic"iatywy tworzenia rzadu. I )tl zltllitt t.iilśprogramowo śegzotycznej koalicji Fine Gael i Labour Party doohodziltl cltltycltczll:krotnie, efektem śczegobylo śtworzenie śprzeznie śkoalicyjnych śrzadow w Iitlltt'llś1954, 1973,,1981, listopadzie 1982 i w śl99f r. Praktyka polityczna ostatrriclr

lrrlÅ›

orazrezu|taty dwÓch śostatnich wyborÓw śparlamentarnych (tzn. w |992 i |()()J l \ZeFiannaFail nie cieszy sie takim spolecznynr ptl1-lltl.cicltl,mialo rniejsce jeszcze w latach osiemdziesiatych. Teze te uzasadnia portiwlrltllit.

.jak ˆ
rezultatÓw wyborÓw z ś1987 r. (tabela l), kiedy nic nie zapowiada|rl zIlltczl1c"l't.

'[abela IˆÅ›

Wyniki wyborÓw do Dail'u w 1987 r.*ˆÅ›

PartiaÅ›

Fianna FailśFine GaelśProgressive

DemocratsśLabour PartyśWorkers PartyśSinn FeinśPartie mniejsze i niezaleiniś

LiczbaśLiczbitśoddanychśProcenlśzdobytyclśglosÓwśglosÓwśmie'iscś784 606ś44,15śIilś481 137śztl ś587ś27,07śI 1,85ś5lśl4ś1 14 553ś67 263ś6,45ś3,78śtfśAś5l śv))ś1,85ś86 163ś4.85ś4ś

" Decytluj ace znaczenie dla skladu pol ityczego rzadu maja uyni ki wyborÓrv do l iczacej l 66 deputorvanych I Zl)y |{c In (: /fI îó
l l tI l lśScllul()r(i\\'.

Irlandii (oireachtas)' senat (senead Eireann), skladaj4y Sie Z ()() \VyliIltll|||\premiera,6.jest wybieranych przez tltli\vcrsytc(y.

ll)rv (DaiI Eireann) Narodorvego Parlamentu

l 4] \\'\V\lf|||ll.

icst W ZIozony sposÓb: ll śsenatorÓwjest mianowanych
kuriitlnynr.Å›

Z'r6dlo: The Europa World Yeur Btxlk 1989' Yo|. l' Ireland, s. l392'Å›

z,mian w preferencjach elektoratu' z wynikami wyborÓw z 1992 r. (tabcla 2\ ortl't.|9()7 r. (tabela 3), a takZe ana\iza zestawienia procentowo okrcsla.iaccgo

sttl1licttÅ›

sptllcc poparcia d|a poszczegÓl nych parti i po lityc zny ch.

znego
w ciagu l0 lat purtii l;iirlr.

nie tyle spadek popu|arnosci
tllt |rail i Finc Gae! (pierwsze.i sie w wyboraoh W |9tJ9 r. p()wt(jrzyt.

I)anc tc odzwierciedlaly

z nich tldalo
wylik wyborczy zlg87 r., a drugil llilwct nir:zn.tcztric go poprawila patl'z tlrbcllt

4 ),ritczcj swiadczy wysiIkrl kijllll)iuli.ittyllt

tlrlz. wzlrl'

o wicIkim 1lr,tlpltg,itttdtlwylll.
scie Zaul:al)ia clrl prtlgr;ttttrltt.!.r'lt !rirlcI l ,ill)ouI l'ltt.ly l)cr.ytltlillt'c zttlt

sptllr..cznogo
rlIir rltr,t1r.It 1lrlIityr'zttYr.

ttil;tvlehlizvr.Ir

e zcttic tlla spirt|krl Wylrrlt.t.ritv 1urllii
lttittI tlkrcs llrietlzY |()t(() lt l()()2 l.' 7;t t:.Irrlltr.Il{|||.Z\ fr'klvzY:l:;IlrI ste tlrll.litÅ›

1-lrl1ritrcitt

lt'||.|t...


Jr,śI'rrbclr ś2śrtJśWvnihi wvlrortiw rkr l)Óil'tt rv l9r)2 r.śitiśItltlli:tśLiczbaśoddanychśProcentśl,iczbaśzdobytychśPlśt.l&śglosÓwśglosÓwśmiejscśe)ślriunna Failś674 696ś10 ś1ś68śli'inc Gaelś42f 146ś)4\ś43śLabour Partyś333 013ś19,3ś33śl)rogressive Democratsś80 803ś4,7śl0śDemocratic Left AVorkers Partyś47 965ś2,8ś4śPartie rnniejsze i nieza|eZniśCeann Comhairle.ś166 382ś96śIś

Dai|'u (Speaker-Ceann Conrhair|e) staje deputowanym

'Zgodnie z Konstytucjaprzewodniczacy sie autonratycznie DaiI'u \y)"-Å›

lolrionego w ko|ej nych uyborach, bez potrzeby brania rv nich udzialu. Funkcj e te do l 992 r. pe lnil Sean Treacy. J. D. o ' D o n n e l;Å›

llov, Iraland is Governed. Dublin 1991, s.20.ˆÅ›Z r o d l o: ,,The Sunday Tribune'', 29 Novenlber Å›l 992 - A Speciat Supplement: Election I 992, The Result, s.2.ˆÅ›

lcm obydwu wiodacych partii. Takie Postepowi Demokraci, ktÓrym ich wyborczyśdcbiut w 1 987 r. przyniÓsl Zwyciestwo nad labourzystami, w 1992 r. musieli pozo.śstac w ich cieniu.ś

w ś1992 r. Fianna Fail uzyskala najniZszy procent glosÓw i najmniejsza liczbeśmiejsc w Dail'u od 1927 r. Nadal jest niekwestionowanym liderem irlandzkiej scenyśpolitycznej, uzyskala takie wiekszy procent mandatÓw (4I%) niz glosÓw (39%),śprocentowa zas przewaga |iczby mandatÓw nad liczba glosÓw byta wieksza niiśw wyborach l987 r. Niemniej 674 696 glosÓw oddanych na nia w |992 r. wobecś811 615 glosÓw, jakimi obdarzyli jawyborcy w L917 r., oznacza ich

zmniejszenie
|iczby o 136 9|9, czy|i |7-procentowaredukcje.Å›

W ciagu ostatniclr 20 lat pozycja Wboraza śwszystkich śpartii ulegla duZymśZmianom. Fine Gael uzyskala w |99f r. o 66 62l glosÓw mniej niZ w I97,] r., ktÓreśto wybory Sama partia okreslila partii'' (debacle of the parE).

jako ,,rozgromienie
442 |46 glosÓw oddanych w wyborach Z I99f r. na Fine Gae| oznacza drarnatycznyś

spadek liczby glosÓwwporÓWlaniu z wynikami wyborÓwz listopadaś|982 r., kiedy na FG oddano 662 284 glosy, a wynik klasyfikowano jako sukcesś

36-procentowy

partii. Wybory z Ig92 r. przyniosly Fine Gael najniZszy od 1948 r. procent |iczbyśglosÓw i najmniejszaliczbe mandatÓw od 1957 r. Rok ś1957 byL rokiem upadkuśkoalicyjnego rzadu Fine Gael i Labour Party i powrotu Fianna Fail do wtadzy. La-ś

lrour Party osiagnela

w wyborach 199f r. wyniki najlepsze w swej historii, siegajacśpo l9,3 % glosÓw i 2Oo/o nandatÓw. Padly na nia 333 03f glosy, co w porÓwnaniuśzwyborczymwynikiem z198,7 stanowilo o |90%.ś

r. (114 551 glosÓw) Wzrost

W n astep stwi e wyborÓw z | 9 92 r. premier Albert Reyno l d s zr ezy gnow al zar ow -śno Z przcwodzenia rzadowi, jaki zfunkcji lidera Fianna Fail. Nastapilo to w listopa-ś,Jz,ic |994 r' Micsiac plzniej powstala trÓjpartyjna, tak zwana Teczowa Koa|icja,św skIad kttirc.j l.inc Gacl, Partia Pracy oraz it.

wcsz,ly: Demokratycznal,cwie Partiontśsie prz'clanlac progralnowc Zt|ccYrItt\vttIy ollc

il2śtytlt tlt|itItl wza'ictnnc antagonizmy. sie

':lft'*Å›

lla 1lod.iecic lliclitttvcgrl zltrIlttliit /t.Illil Zilk|eSitl krllrlrt.t';

|)rt1;71.1 \v z||nt.ZllcylIl srvyt.lr
nych zcltllnosci.śl5 maja |997 lJl'trtrlrr. lItht. tlsil'1glle|lt (./il

r'.l. rvyktlrl1,slrt;l1t' fc lt.laIlclia w l.VIll
sic doskona.lc cliorrorrriczne ;lrzeclle wyl)ory, /;l

wynilii . zlrrzrlrlzil lnlinowc w.yznir(
jac ich date na 6 czcrwclt. tr. rlliei'chitraktcr Wyl)()l.(./('

Wybrtr.y lllilt|.y plcbiscytill.|]y.
rczultaty,,angielskic.j zagrywki'' J. I]t.tltrlltl.t t|owiesc lrl

lllialy i uzlliyslrlwi('s|ilr|e
snacego poparcia elektoratu Krlalicji, dla witlt|i1cr..

dla.|.eczowc'i aZwlaszcza j rv 1r'Fine Gael. Dail zostal wiec rozwiazany przed uplywem (1lt.t,tttttIttt't,

kadcnc.ji
dissolution). kadencja zatem ko ca w zwy|iIyttr Itl'

Piecioletnia Dail'u nic dobiegla
bie, efektem czego musialybyc, wybory.

przyspieszone
Rozpocze{a Przez kolejnetrzy Iygo&lic ttwltge

sie kampaniawyborcza. tl;litrtlśspolecznej zaprzatac podatkÓw, przestepczosci, narkonranii,ltlltlrc

jr,

mialy sprawy:
bezrobocia oraz odwieczna kwestia Irlandii PÓlnocnej. Ustepujacy prcnlicr 1rrltllilcśslal kierowanej koalicji dla stabilizacji sceny polityczIlc.i, lv t1'ltl

zaslugi przezniego
zaslugi na rzecz porozumienia anglo-irlandzkiego.śLider sprzymierzonej w centroprawicowej koalicji z Postepowyrli I)clnokl.lrtlrśmi Fianna Fail BertieAhem skladat redukcji ograIriczcIril 1rr.z'e

obietnice podatkÓw,
stepczosci

oraz mocnego wsparcia dla procesu pokojowego w Irlarrclii I)(l|lltlcltt'czerwcaodbyla debata doEczacatych Spraw z udzialcrll .l. l}rLttrltllr

sie telewizyjna
i B. Aherna.Å›

Tymczasem dzieri wyborÓw przyniÓs| rezultaty, ktÓre nie do kolica spclllialyśoczekiwania ich inicjatorÓw. Koalicja centroprawicowa: Fianna Fail i l)osteptlwiśDemokraci zdobyli Lacznie 81 mandatÓw, co okazalo sie byc catkiem dobrynr rcztll-wobec 75 mandatÓw, jakie przypadty centrolewicowej Teczowej Koalic.ji' l)rlśuzyskania wiekszosci

w liczacym 166 miejsc Dail'u centroprawicowym zabraklrl .lś,mandatÓw.

W tej s1'tuacji skutecznie zwrÓcili sie oni ku deputowanym niczalcZIlytlt,śprzypadl'o J mandatow.ś

26 czerwca 1991 r. Dail wybral B. Aherna na stanowisko premicra. l)rzcwtlt|ziśon 1$-osobowemu gabinetowi. Funkcja wicepremiera powierzona zostala l)rzcw()_

Po stepowym Demokratom Y:ry-*":-.J''Å›

T'abela 3Å›

Wyniki śwyborÓw śdo Dai|'u w |997 r.śl,iczbitśzdobytycltśnr iciscślrianna Failś703 682ś'lo ś?ś11ślrirro (iaelś499 936ś28,0ś54śLirhour PartyśItrogl'cssi vc Democratsśl)cnlocrrtio l,cllś( it'cortAlliarrccśltl(l 044śt{3 7(,5ś44 ()01ś,l () l:l Iś10,4śA1ś15ś2.tlśt7śAś,1ś)śSinn lrcinś|'ttt'tic ttttlit'iszc i rliczlrIcZltiś,l r tr l,lśI I" śt:ośr),1{ś)śIlid|,,ltl,'tl,tttllltntttllttrllilll,|tIlll|||l|'|'It||1r śrrrrr.iIllllllEFIl'Eillilt||iE{ ś|ll|&l||!i||fr1|}ltrtrItlllt||l'||{tś

H Å›|'l|ll.Å›


{'|'it ll c I it .l

PÅ›

Zt:slltwicllic św śwybrlr(lw śdo ś|)li|'tl w ślataclr ś|923_.|99f

1lrrlccltlrlrr'1,c|l rr'lltilr

KÅ›

DemocraticÅ›

PozostaleÅ›

!lśIrilnnr.tś[]ineśLabourśProgressiveśLeftś

partie

l{okÅ›

(Workers

dśl;ailśGaelśPartyśDemocratsś

i nieza|eZniÅ›

Party)Å›

',923ś27,4ś39,0ś10,6ś23,0ś9f7ścś:rwiecś26)ś)74ś12,6ś,,927śwlśzesieś15 ?ś38,7ś9,1śaa śtś932śLL\ś35 3ś7,7ś12,6ś.933ś1q7ś105śt4,rś937ś45,2ś34,8śt 0,3śo?ś938ś5l śqś10,0ś4,7ś943ś41,9ś19,8śtq 1ś944ś948ś48,9ś41,9ś'ns19,8ś1 1,5ś1 1,3śto')ś27,0ś951ś46,3ś)\'lśll,4ś16,6ś954ś41 4ś32,0ś12,1śt)Aś95',tś48,3ś26,6ś9,1ś16,0ś96rś43,8ś32,0ś11,6ś12,6ś965ś47,8ś11 qś154ś2,8ś969ś34,1śl7,0ś973ś46,3ś5,0ś97',|ś50,6ś105śr 1,6ś1,7ś55ś981ś45,3ś165śooś1,7ś6,7śT932 lutyśa,'7 7ś8,1ś2,2ś4,1ś.982ślisrtopadś45,2ś9,4ś3,1ś3,1śt987ś44,2ś27,1ś6,4śI1,9ś3,8ś6,7śt 989śtA)ś55ś50śo'ośt992ś39, lś)45ślq ś1ś4,7ś2,8ś9,6śt997ślq1ś28,0ś10,4ś4,7ś)sś1 5,1ś

objasnienia:rezultatFiannaFai| z|923r'dotyczyPartiiAnt}traktatowej;rezu|tatyFineGae|z|^t1923-|932dotyczaiciśpoprzedniczki - Cumman na nGaedhealśo: ,,Thc Sunday Tribune'', 29 Novenrber l992 _ A Special Supplement' Election śI992, The Result, s' 2; Inter-P.il'lioś

Z r o d l ˆ
lrcnlury (Inion'ltlternet, ... ml&|' dane z 31 grudnia l998 r'ˆ

http://W.ipu'org:80/cgi/multiga

W porclwnaniu z poprzednimi zrezu|tatami wyborÓw (|992 r.) w roku |997 pro-śccl]towo poparcie olektoratu dla Fianna Fail nie ulegto zasadniczej Zmianie. Tak slabcśWyni|(i,.iak ostatnich wyborach, wczesniej w ro|(lIś

w dwl9.]], rr wiec ponad p(ll rvicku tcmtl. Po raz drllgi 7,rzedu te.i sie

partii nic ttt|itIrl pt.ze:śl l.lśkrtlezyc 4()-;ll.occtttowcg() Spolc(:Zncgo li| |xlwl(irzy

pul"ilpt'l poparcia. .Iczcli sl,ltllrr'ii|

.,sry&rÅ›

|rerIzlc rl tt.wltlyt.Il lttllśsta'|c.j tonclcrlc.ii. Nicllrllir,j ||l l|| |\(|| t'()Z|()ZcIliil glrlsrirv

sie w ktlIt:1llycll wYlltll.ltclt. llyi.tttrlzt.Ill{'/lIj| tttriwic zlttiltltltt.lt

tvs|'tllr.ll /\,$lIlt.|1(} siel tltItIltlt\,

lrilllutr pt/,y11lsl l;irrc

na partic pozostalc, lr;rilorlnolurr,,tlit () nlulltlatr'lrv. (irrcl z I'olt'rśptttctlc.ilt| ll;lt |() |llt' (|ystanS lliitlrllit tllc1lI

odbudowala swti.j 1ltl1llrrt'iir zt.r| 'll:i c|o lrlril
niewielkierr1u, alc .jcclrrali Z|llt)ic.iliZ(:Ilitt' Wvlltlt't.zlt llkcoptac.ia | )(.

c|la l,tlste1ltlt'Vyc||

sie na pozionlic Z l().)2 r,'/,ttlll^.
straty poniosla rratomiast Partia l)raoy, kt(lrc.i clcktorat skurczyl sie tlicrllitl tl 1rtlltltt'.,'jesttodopewnegostopniacena,jakapartii Lc.iprzyszJozaplacicZa,,tec'/,|'wy

mokratÓw i Demokratycznc.i l,cwi(:y tItt.Zyllli||i| ltn.

srlittliz..swoistatriumfatorke wyborÓw z ś1997 r. moZna uznac Sinn śFcin, kttirt:i lX) li|,/od |'a.!

dwudziestych udalo sie wprowadzic swojego kandydatu clrl | )iril'tt.Å›

partii politycznych

Gharakterystyka

Fianna FailÅ›

przywiazatlic
tradycji narodowej i rodzinnej oraz promocji zamiera.iacego

Partia o charakterze.republika skim i narodowym, gloszaca tlrlÅ›

jeZyka ir|anc|zkicgrl'śSwÓjprogrdm okresla Historycznie jest teZ.1ei prllllie.

jako centrowy. taka por'ycilr
dzy konserwatywnaFine Gael a lewicowaLabour Party. Jej elektorat rckrttttlwitlśsie poczatkowo Z niZszych warstw klasy sredniej i mniej ZamoZnyCh rolniktiw'śObecniejednaktrudnobylobywskazac klasowe przclricgirIl1-

Zasadniezepodzialy
ce miedzy Zwolennikami Fianna Fail i jej rywalki Fine Gael" TwÓrca ]riannit llltil,z konstruktorÓw irlandzkiej E. de Valcra tl|ircslil

pa stwowosci
kierunek poszukiwa1r poparcia ,,Slarlricic

spolecznego dla partii w powiedzcniu:
sie przede wszystkim dotrzec a nie wlascicieli l(clt

do sprzedawcÓw, sk|cp(lw.''.].
|iz,acia tego postulatu przyniosla wymierne efekty wyborcze, zwlaszc.l'zl.icZcIi

lly lśon poparty tresciami ktÓrych symbolicznyln Wyrazc'm.icst

patriotycznymi, sIyrlllcśz,danie chce sie dowiedziec, co mysli nar d irllrlltlzlii.

twÓrcy Fianna Fail: ,,Kiedy
pytam o to moje serce."24śNadrzednyrn i dlugofalowym celem polityki Fianna Fail jest ptlwstltlricśzjednoczonej, z32hrabstw Republiki Irlandii. Z-jct|ntlczcttie

$tlwcrennej, zl'oZonej
Za istotny z fornralncgtl

Zicltlnc.j Wyspy mialoby dokonac sie stopniowo. 1.lttttliltlśkrok na tei drodze na|eZy uznac przyjecie w 1931 r' rcpull|il
wic|zcnia
w swych trcsciach ktÓra w art.2i 3 nawiazuje t.cttlli|iliirr:

Konstytucji, do kr,vcstii
i rlkrcslir tcrytoriutn narodowe .jako cala wys|]e Irlanclie' Partia optlwiittla sie zllśzitcicSrlictlicIlr ckonotnicztrych l'r,llllttcna 1rrzc1-tl.tlwlttlzelticltl

wiezi z Ir|irrrtlii1 0ra7,,/.L]
zjc(llpczclliil na drodzc poko.yowei. i llokrl.irlrvclltr

dckllrrlrc.i
eietllltrr.:zcllilr byltl Zc rv l()HJ l śliiltltttit rllltl|i (illeI sllrIlr

I'oltvir'ttlzctlieltt

lr|all
''S śtll

l( llllrl'tr'tvit Å›/ Å›/I'tt,ltlrtttttlll,t Å›

.||t Å›(.||rtIrIl Å›/7li.(il,\,|'||,||tl'|l|\ Å›,' I IÅ›

blÅ›


4,

{')śwsl)(illutorkil lroruln Notvl'i (Ncw lrcland ktrircgo lrlirndii lrorunl):i, konsckwcncjrlśw I ()tl5

7śbylo z.awarcic r'. Arrgiclsl
NÅ›

tltcnt), przcwitltljl1ccgrl udzial Irlandii w regulowaniu niektÓrych

reguIanry rzadu aÅ›'lasLrzega1ac

s1rraw Irlandii l,tilllrtcllc.j, jednak, zejakiekolwiekzmianywjej strukturzcÅ›

i!

Nśnic beda jej mieszkaticÓw26. nrozliwc bcz akceptacji wiekszosci Porozumienie trlśzostalo zatwierdzon c przez irlandzki i brytyjski parlamenty.

7,Å›

4.śostatnie programy ekonomiczne Fianna Fail sa utrzymane w duchu redukc.iiśobciaze śpodatkowych i zwiekszenia wymiaru swiadczeri socjalnych, szczegÓlnit:śduzo uwagi poswiecajajednak

problemom emigracji i bezrobocia.Dazac do pcl-śwstrzymania fali emigracji, Fianna Fail śdostrzega moiliwosÓ stworzenia okoltlśl40 000 nowych miejsc pracy, glÓwnie , a|e takZe lesnic-

w przemysle w turystyce,
twie i ogrodnictwie27. Proponuje rownieZ pewne rozwiazania Systemowe, majaccśograniczyc rozm\ary Rozwiazania te polegajana ksztaltowaniu

bezrobocia. warun-śkow ekonomiczno-prawnych dogodnych dla tworzenia nowych stanowisk pracyśi przyciryania inwestorÓw oraz na udzielaniu poAczek śrzadowych. Mialby takzcśpowstac fundusz narzecztworzenia miejsc pracy. Fianna Fail proponuje restruktu-ś

polegajacana powolaniu specjalnego zespolu do spraw zatrudnienia,

ryzacjerzadu,
ktÓrego zadaniem byloby nie tylko tworzenie nowych miejsc pracy,a|etakZe

ochro-śna juZ istniejacych miejsc. Powstalby zatem system wczesnego ostrzegania przedśniebezpieczetistwem likwidacji miejsc pracy' dotyczacy firm potrzebujacych pomo-ś

cy28. Programowymi celami partii satakZe: dazenie do ekonomicznej ntezaleZnosciśkraju na podstawie jego wtasnych i zasobÓw oraz rÓwnomiernosc

bogactw rozwojuśaglomeracji przemyslowych

i wsi irlandzkiej'śFiannaFail jestnajwiekszapartiapolitycznaIrlandii i cechuje janajwyiszysto-ś

pieri zorganizowania.Å›

Struktura śFianna Failś

konwencja rocznaÅ›(Ard Fheis)Å›

oÅ›

egzekutywa ogÓlnokrajowaś(National Executive)ś

oÅ›

rada okregowaś(Comhair le Dail śCeanntair)ś

oÅ›

rada rejonowaÅ›(Comhairle Ceanntair)Å›

oÅ›

oddzial lokalnyÅ›(Cumann)Å›

25 obok śFianna FaiI w Forum udzialwziely Fine GaeI i Labour Party ze strony irlandzkiej ol.lrzstlc.jltItlcmokraci ze strony Ir|andii PÓlnocnej.

i Iaborrrzysci ˆ
|,,.I'ltlllttnl1lt',.,s. ˆ

Angkt-lri,shAgt.eement.FincGael |()ll5'

)l śNttlitlttttl ś!llt'tlt,et,.|t'.l,ltc ttl''l'| !,hu.,;t,, llittnna śF,ail,,s śIilet,tbn śProgranttttt, ś!U,\l) ,. .|,|'l'ln',\il.l\littIl,lttltlll.Ntilit'ytttl

I ltrśI,tt,|rc,,;'l''I;ittttttttllti! ś.l,lrlllPttlllit'ttttlilllt ś||rl|,IiItIrIl];.., l r1ś

|3tl3; Pressofflce.DtrllIirl

"l&ieÅ›

Konwcnc.ia rocznir sliulowr nltl\vvi:i/\' jnci wlirrlzy \v,l

rrrgarr w czrrsie

llrtrty le I tr
nia. W.ic.i skla
wchtltIzl1 tt.1lrt.lt.ttItl1i1('Y
partii' Czlorrkowic 1ritrtii tll.lrz rlsrlll1' j;1 rvli1licl.itii1cc Iltitia ttczesltlit.zt.ltt.

1rrawtl
w konwencji w oharaktcl.zc ltv. je ltltiwyfszcgt) wIlttlz\,

rlllsct.tvltltltr IJtlll|it' orga11tl lll

1litr
miedzy okresami obrad ktlIlwcnc.ii llll r.gzc|itltywa s|
og ślnokra.jowlt, lli.,.śde|egatÓw okregÓw, czlorrk(lw llet|l1cych i 1rltl'|ltlltt.

;le

par.tii czlonkanri rzatJtl
oraz Z 15 elektorÓw wybieranych coroozIlic przcz konwencje. obccnic ś1.lt'zctvtlrlśniczacym partii jest Bertie śAhern, śa funkc.|e sckretarza generalncgo pclIti |,lt|r.ir,Rada okregowa sklada sie z 6 delegatÓw wybranych w rcjonach' t|cIc11lrIllśokregu oraz,cz'l.onkÓw Izby Reprezentantow z obszaru objetego wlasciwrlscii1

r lrrll,sklad rady rejonowej wchodzi 3 delegatÓw zoddziat'1w ślokalnyclr oraz l śtvv|llśnianych w innym trybie. Podstawowym śogniwem śorganizacyjnym partii.jcst orklzir lślokalny obejmujacy zarejestrowanych na podleglym mu obszarze czlonk
1lltrlil
Dwie śpozostal'e duZe partie - Fine Gael i Labour Party - śposiada.ia ,l,b|i,)'tltll1śstrukture i organizacje3l, dlatego kwestie te nie bedajaZ śszerzej podnosztltrc 1ll.zvścharakteryzowaniu tych partii. W odniesieniu do pozostalych, drobnic.jszych trp'rrlśpowari politycznych śtrudno mÓwic o zloZonej organizacji czy śstrukturzc, kt(irc silśw ich przypadku plynne, elastyczne i czesto oparte na osobistych kontaktach.ś

Fine GaelÅ›

Partia o charakterze pragmatycznym i w tym kontekscie kontynuatorka prtltrit|i.tradycji. W przeciwiefrstwie do Fianna Fail nie akcentuje potrzcby orhro-jezyka irlandzkiego, a nawet opowiada slezazaniechaniem polityki clwLl|ezycz-natomiast od swej rywalki akcentuje w programach poIityczrlycll

Wyrazniej
zagadnienia ekonomiczne, jest takZe liuro1ry

rzeczniczka procesu integrac.|i tlritzśzaciesniania zwiazkÓw Irlandii zorganizacjami europejskimi. Pierwotnic.ic.izit1llr.:-śstanowily przede wszystkim bogatsze grupy spolecze stwat srct|tliltśi drobna burZuaAa i zamozniejsi rolnicy. Jednak - podobnie, dtlsz|rl

jak z czascff:. t|rtś7,tttar pro i i i r l an z|< l

cia zasadni czych r oZnic gramowych obydwu wi odacych part d i c I
za nieaktualnena|eZy tlznac klasowe zroZnicowanie kt śrcntlttt

ich elektoratÓw, |lcttt,w przeszlosci

nie bylo ostre'śStosunek Fine Gael do kwestii podzialu wyspy swiadczy o kontynuac.ii

rlcgrlc'ilr.inych tradycji dawnej Partii Traktatuorazo jej pragmatycznym podc'isoiLr tcg,rl

clrl

),, jl

Ittfil,ttlutor politvczryl. PolskaAgencja śPra'sowtt.T. |: Europa,l/i1,lrl. śI{cdakc'ilt |)tl|
Warszawa 1997. s. 119-124.ˆÅ›,',,|tlil|t,,Ntl|a'y ˆ

I'r'rrsowci.

on ]rcland,s Premier l\llilit'tt|/,rll./t', Ililrlttlll llaiI l992' s' 4.Å›

lf r,rrnrl ylrtclit jrt lirtil I'ltltzÅ›.l,ltc

'r l(ottwcncjir roczlta liinc (iacll Ina l)ir\v('l krl nltzwq c() konwt'ttt lrilttttt;t

s' |ili. () ltil[Zc ||' (. lt tl lr ll: ( itll,t,t'tttttt,tltr....

'r lls|e1ly I i 2 lrr.l' l,| ll.|;rtltItt jezv|. IttIttltItlrvY;t.:;

|(()|lslyttlc.ii ..lervl* trIrlrrtIzl'i

1llrr.tr'trIttja irl|'rl

.'Krlttlit'l.ttr.Itślrl(.|\vlr/y||l It.'iI
'il

tll'zgtlrltvytlt..|ezy|*;rrrgrr.|'.|.i it\\.|;'lIl1 |||llHl itl\.|. tlr;(rIrrtt\,
(ia|.E(}zlr1listtjcsItrr.itr

iez,.y|.icllr

1lttllli|.tltvltlltr'ltLlilttIlIl|\\|t\lIttr.lllr.rr||\l|:Iqlt|rIt|(ltkrltv!.It,tttt'rr1|atlit1ryśrittttr'j Krrltlylttr';tś


.1.śt)ś

l-*śNś

l!

\Å›

't,Å›

|)rl wczcsttici l,orozttśnliclriir, stunowirle cgo znllczilcy naprzricl stosLullitiw

l)|.()l)lc|]lt|. zlttvlttctlt tvs1lrllllniallcgtl Allgiclsktl-lr.lirrrtIzliicgrl

lirok w urcgulowaniu z lrlandirlśl)t,llIloclli1't|tlszlrlrv

|()|i5r',liicc|ytosterrzadÓwspoczywalwrekul.'incGael,conicśicst ptlzl.lawiollo wymowy. paftiaIa przc.

Ponadto za skutecznametode

1lrlIityczllc.i
'|'anrywania baricr clziclacych Irlandie i Irlandie PÓlnocna uwaZa integracje rynktlś

cr-rropcjskicgtl.]] proces sie Europy jest czynnikierll

W tyrn kontekscie jednoczenia
clirninujacym przemoc i niezgode narzeczpokoju i harmonii pomiedzy obydwomlrśsptllecznosciami, w Parlamencie Fine Gael]l

Zasiadajacy Europejskim czlonkowie
staraja sie wykorzystac stwarzane przez rozwoj WspÓlnoty E'uropejskiej SZanS(.św celu umozliwienia obydwu spolecznosciom

wyspy pokojowego istnienia w po-śczuciu wzajemnego zaufania. Konsekwencjatakiego stanowiska w sprawie unifika-ścji wyspy jest zdecydowane i jednoznaczne potepienie przezFine Gael Irlandzkic.1śArmii Republikariskiej i dokonywanychprzezniaaktÓw terrorujs.

Fine Gael ktadzicÅ›

takie nacisk na ekonomiczny aspekt zjednoczenia wyspy' sygnalizujac, izjednynlśz lego gospodarczych profitÓw byloby otwarcie sie mozliwosci utworzenia okoloś75 000 nowych miejsc pracy.ś

Podobnie jak Fianna Fail, Fine Gael musi w swych programach ustosunkowywacśsie do aktualnych problemÓw bezrobocia i emigracji. Proponuje ona stworzenie no-śwej ekonornii pracy, ktÓra mialaby opierac sie na zrekonstruowanym programie bud-śzetowym otazzaloieniach opracowanego ptzez ekonomistÓw Fine Gael dokumen-ś

cie zatytulow anym W dr o dz e do e ko no mii pr acy (Tow ar ds Th e Jo b s E c onomy). F ineśGael chcialaby osiagnac stan, w ktÓrym stworzenie nowego stanowiska pracy bylo-śby śnajbardziej oplacalnym przedsiewzieciem inwestora, bez wzg|edu na skaleśpodejmowanego przezniego śdzialania. W zwiazku Z tym proponowane przezFitlcś

Gael zmiany stanu prawnego ustawprzemyslowych

dotyczaglÓwnie (IndustryActs)ś

. Partia proponuje podatku
prowadzic do obnii,e-

orazprawapodatkowego3 redukcje o polowe placonegośod isiniejacych i nowo tworzonych miejsc pracy' co mialoby
nia kosztÓw tvlorzeniai utrzymania juz istniejacych miejsc pracy przecietnie o 6%.śE,fektem zastosowania byloby rÓwniez skrÓcenie okresu oczekiwania na

tego srodka
kursy, ktÓrych celem jest przekwalifikowanie pracownika.śJednym Z programowych celÓw partii jest ograniczenie emi-

i powstrzymanie
mia-

ludzi mlodych. Zjawisku wychodzstwaml.odzieZy
konkretne bo dzce ekonomi czne, zachecaj ace pracodawcÓ wś

gracji, zwLaszczaemigracji

iyby przeciw dzialac
do jej zatrudniania' aprzybierAace postac okresowych, dwuletnich zwolnie śpo-św pobudzc-

datkowych dla kazdej zatrudnionej osoby w wieku do 23 lat. Wlasnie
ludzi mlodych na podniesienie

niu kreatywnosci Fine Gael upatruje sposobu stopyśzyciowej w Irlandii, krytykujac majace prowadzic do osiagniecia tego celu meto-ś

'1 Making Europe Work For śYou.. Fine śGael's śProgramme For śThe European Election,s. lvtttś

l9tl9. s. (r*7.ˆÅ›..| ˆ

Wclrodza oni w sk,lad Grupy ChrzesciIarisko-Demokratycznej.

parlamentarnej European PctlÅ›

['ttrl.v-- Ilcurl of Europe, EPP śGroup Service. Brussels 1990, s. 9-12.

ltla'.s

'|.'

I',l I,ttrtl,of Anrl o.f Address [)., ˆ
ot'c:rsion ol'lris cler:littn l,cittlcl'ol'Iinc 1990, s. 4.ˆÅ›

., llittt'(ittcl 7-lta lnnot,cttion New /r/ca.s. by John Rrtttrltt. oll llrr.Å›

(iacl,

,,' ,!|,ll,tt,,l'l' ,l'ltt' Å›

its 20 Novtrtnbcr

.'1 l,'iltt, ( ittl,l Å›|\l,rt Å›||)|l.'. l Å›.1

.ltll,,l lit'tltttltt:,l,. 1nllit't, iltlt'tttttt,ttl 1lttllli.sh
llttil l'itll z l)itlltil

tly proponowanc przez l.'lrntttrt oritz iq Itritcy

llozosllrlr';lirrttr'
I{obotnir:za, lllt ltltltIcItt 1littcrtlitliztt.ltt|/. ltl 1lrltI

a ()|)ilf(c |irlIr.l'|},tvllc1.1rr l)tllltitlltl
adresem tych partii rv5z1,1;1lit'lr lr pirrtii roprczcr.ltowitrlyt'lt

tv l)rt

orirz |ozoslitlye
rrsllulorvit'rriir lrotttltr

w Izbic l{cprczcltlnttl
il'u, Fine Gael wysuwl 1llo1loz1,r'.i1'
Pracy, skupiajaccgo tycIr 1tlll.tii. lrorulrl

przcdstawicicli W pratcaclr tlczcstltit.zYl|w pelnym skladzic' litlrrtl.ll okrcslanic ;trllll\'kl

l.adanicrn llyItllry kicrunkriw
tworzenia miejsc pracy oraz realizac.ia.icgo Za Sprawa

ustalefr Ltczcslttit.z;1r't.;j e go dzialaniach e gzekutywy.śEuropejskie ambicje partii u.jawniaja sYlll(.tIl||

sie takze w krytyce irlarrdzkicgtl
administracyjnego, uchodzacego za jeden z najbardziej scentralizowanyclr syl;lt.w Eurdpi e. Skutkiem tozszerzeniazakresu kompetencj i wladz l oka l Ilyc îó
l l l lv I l lr'śtakZe wztost Zaufania Spolecze stwa do organÓw administracji38.ś

Fine Gael Zwraca uwage na potrzebe prowadzenia ,,czystei po|ityki'', lllr krlśniecznosc sluZebnej

podkreslania wobec narodu roli sternikÓW nawy pa stw()\v(,program przewiduje ustanowienie Parlamentarnej

Komisji Etyki, kt ra c;zttwitlrtśby nad przestrzeganiem kodeksu polity|
dobrze pojetego postepowania W s|<
tego kontrolnego organu weszliby: rewident i kontroler generalny (Cornptrollcr rrrrrlśAuditor General), ombudsman3g jednego

oraz sedzia z sadÓw v,ryZszc.1instanc.ii,'.,.Fine Gael zasadniczonie odbiega przedstawionc.i

od wczesniej strtlktru.Fail. Niemniej odnotowania wymaga sie w niej ostatrrirl

pojawienie ll()wcl]()w postaci rad regionalnych (Regional Councils). Rady te zostaly utw()rZ()llcśna podstawie 4 okregÓw wyborczych do Parlamentu Europejskiego. W sklad kafdu:

okregÓw wyborczych do Dail'u objetych regi()l-.l(

z nich wchodzaprzedstawiciele
przedstawiciele lokalnych wladzpartii,deputowani z danego regionu oraz czlonktlwicśParlamentu Europejskiego z ramienia Fine Gael. GlÓwnym zadanicrn rat| .icstś

organizaajakampanii

wwyborach europejskich orazanalizaprogramu polityczllcgrrśprzedkladanego w organiZac'ji

im przezliderapartiial. PowZsza modyfikacja plrrtiiśIrlandii i salnr-.i

e zpartyjnym postulatem o zwiekszeniu udzialu lrirreśG ael w iy ciu miedzynaro dowym.śObecnie partii przewodzi J. Bruton, sekretarzem generalnym jest Jin śMillcy.ś

koresponduj

Partia PracYÅ›

irlandzkich partii politycznych jcst.icilyna pitl.tii1

W gronie trzech najwiekszych
() socjaidemokratycznym oraz lewicowej i zwiazkowe.j gcrrczic. Wyr.rl.

charakterze
sla.ia[o polityczne skrzydlo Irlandzkiego ZwiekuTransportowcÓw i l(tllrrltnikriw.koniec |attrzydziestych ostatecznic wyodrebnila sie ze struktur z,wiaz,ktlwycIr'ś

.l llittl'' (ilrcl I,s The Purtv.'.,s,2.Å›,N !Q!)'| !|)t')! l]t,'yI |,|

llittt(ittt,l I,ritlt,ilil,,r'/ilr(ioltcrntttt,ttl l.l,l,l śllt'itty't)ttt,l,ltt ltt,l'ltl(,tlttttlt'1,,li

|)||| | l)l}z|'

1liszc A' Ii i:, / l \' Eil Å›!ttlIt'Ittl x, l|,l.ll||lli.

ttt ,lttt|,tttlsnttttt.t

,', Szct.zr.i rl tltttllrttlsrtlltltie

l Å›'r' s Å›(lll 74.Å›

tt'

l;ittt' (itu'l l'ttttt ilt's.. . :; |'1,ˆÅ›li'lillrlt:';'llllirr'l!rl.! Å›5 jˆ

tt litttt(;ttt'l(intth'fttt Nt'tt'llt'ntlt'tr śllr''lirr, ś

| | t{ Å›

gffie"rÅ›


Zre zyglltlwltIlt ltzlte tlsttlsttt.tktlwlttlill tltl traktlttrlwe'j, czyllr

z tv.vt grl sie. kwcstii tv lric-Å›|
1rtlIitrllrlt|zy rljl1 pozbawictlia.jcj cz,asic
do roli ,,zawszc

ccli lirrr|
gtl stlrrltlwiska traktatu
swc.j stlr:.jallro'i W przeszlosci Partie Pracy bylyÅ›

ttlZsittllosci' czynnikiem oslabiajacym
cZestc rozl,atny, od majacego rozpadtl

pocZ,awSZy miejsce uzarania niepodleglosci
ruchu labourzystowskiego na skrzydlo poludniowe (obejmujace lrlandie) oraz nL|Å›;-ltilnocne WspomniectakZetrzeba majacej

(w lrlandiiPÓlnocnej)a2. o secesji mie.i-śscc w 1943 r., efektem ktÓrej bylo powstanie radykalnej Narodowej Paftii Pracya.'śl)artyjne rozl'amy oraz wewnatrzpartyjne spory nie przysparzaly Partii Pracy zwo-ślcnnikÓw i mandatÓw.ś

Co interesujace, elektorat partii mial poczatkowo zdecydowanie wiejskie oblicze.śSytuacja ta dopiero zczasemulegla zmianie i obecnie swe glosy oddajana niazar6w-śno mieszka cy miast, jak i terenÓw wiejskich. Generalnie sa to wykwalifikowaniśi niewykwalifikowani robotnicy, a|etakZe drobni sklepikarze, (d śerZawcy, wlascicie-ślc rodzinnych interesÓw). Zaznaczyc naleE, Ze Partia Pracy nigdy nie byla partiaśo obliczu radykalnie lewicowym' na co nie bez wpEwu pozostaje struktura wyznanio-śwa Irlandii oraz porycja' jaka cieszy sie w niej KosciÓl katolicki. PrÓby wspÓlpracyśz K o muni sty cznaP artiaIrl and i i, po dej mo wan e pr zez r adykal ne skrzydlo P arti i Pracy,śbyly skazane na brak szerszego oparcia, a w konsekwencji zanikaE lub koriczyly sieśsccesjaz szeregÓw partii. Pewnatradycjajest juz wystrzeganie sie przez kierownictwośpartii ,,antychrzescijariskiej' infiltracji''. W 1939 r. Partia Pracy na

komunistycznej
wniosek irlandzkich biskupÓw usunela nawet Ze Swego statutu postanowienie o daze-śniu do ustanowienia robotniczej zreryg-

republiki (workers'republic)aa.Partiadefacto
nowala z podnoszonych hasel i reformy rolnej, pre'

niegdys nacjonalizacji przemyslu ˆ
zenEac obecnie socjaldemokratyczny program' ˆ

umiarkowany obejmujacypostulatyśreformy socjalnej, rozszerzenia zakresu i katalogu form opieki spolecznej, respekto-śwania praw pracowniczych i zwiazkowych, zintensyfikowania dziala pa1rstwa

maja-ścych na celu ograniczenie bezrobocia.śNa sukces wyborczy partii w 1992 r. zLoElo sie kilka przyczyn. Byl on zarÓwnośwynikiem uznaniadla przedstawionego przezpartieprogramu' efektem przekonuja.śccj i sprawnie przeprowadzonej wyborczej, jak i spolecznegotozczarowa-ś

kampanii
nia politykarzadÓw zdominowanych przezdwie pozostale partie. Trzykrotny wzrostśspole

cznego poparcia dla partii klasyfikowano jako znaczacy sukces, sprawaotwar-śta natomiast pozostawala Pewnych watpliwosci

jego trwalosc. w tej materii dostar-Å›

cza SpostrzeZenie,ie jesz;zena l2 tygodni przed wyborami jedynie l2% elektoratuÅ›

dcklarowalo swe poparcie dla labourzystÓw, podczas gdy w 6 tygodni pozniej Liczbaś

ta wzrosla do 19,/oa5 997 dowiodly,

, Rezultaty wyborÓw z roku 1 Ze piec lat wczc.śsrlio'i Partie swe oddalo wielu wyborcÓw niezdecydowanych w swychś

rla Pracy glosy
wyl.lorczyclr prcfbrencjach przed glosowaniem. nie po-

bezposrednio Ta sytuacja

' s Ili't r- *' 96.

* i.n n,1tuhliku...,s.

l. S. ( i l. zy ll tl rv s li i: [l i,sttlriu,',,s. 3A4.Å›

(iott't'ttttn'tttl;.... ˆ
t''l'ln',\tttt,l,tt"l'tilrttttt'....s.?.ˆÅ›

rl ff. ('lr u bb: 77rr' s. 76.Å›

f ,l0 Å›

/ lll lv('t'vtl s1llrdktl r

wttirzylit sie w rrt|itt crl IlvIrl lt.rIltil ele|iltlt.itltt

|()()./. 1-ltl1ritreilt
|9|, c|tl |0,41h,' Nlt wyrri|ttl l.Vlrr Irjtvtlit.f srlitlsz z llittr.

zirt'ii1Zvl tlicctl cgzrltyczlly
Gacl zawarty w l994 t.' tv t.lttttltu.It |(rlrrIicii. t,vt.rllr

|1.r.zrltvt'j NicIllnieI lltlrttttrzyst'i

zacbowuja pozyc.;e | si1. v t it it. j.

iczl1ct.; s i I l;t i r I l lrIzk j sccttic pol itycznc'
I sttlpic ,zrlrganiz,
l.li.i'st'y |jiittltlit I i llir re iit, 1lr t
je ona takZeniiszaod nich liczbaocldzialtiw tcrcIlowych ipracowniktiw |
Partie ceolru.ic rlt| lilti ( iirc tlys llt tÅ›

Pozostale śpartieś

Wszystkie pozostalepartie posiadajazdecydowanie lltb rvr.1.

polityczne mnic.jszo
niewielkie wptywy spoleczne. w ich gronic ugrupowlttlir.ltl

Najbardziej ZnaczaCym

w l ()|i7

saPostepowi Demokraci, ktÓrym poczawszy od ich wyborczego dcbiutu rśrldaje sie wprowadzac swych kandydatÓw do Izby ReprezentantÓw, chociai stir(},wykazuje slabnacatendencje im spo,lecznego oclclrr ir

okazywanego poparcia,
li oni czesc Fianna Fail i Fine Gael. Ich wyborczy program przcwit|ttjc

elektoratu
m.in. pokojowe zjednoczenie wyspy, reforme podatkowa stworzenic dogodnyclrśwarunkÓw dla prywatnych inwestorÓw, przeprowadzenie wyraz:nego llri.,''

ro.ztJz,ialu
dzy paristwem a Kosciolem oraz reforme konstytucyjna obe.irnujaca

znicsicIlir.:

SenatuaT.ś" śDemokratyQzna Lewica, bedaca kontynuatorka opcji Partii Robotniczciś(wczesniejszej Sinn Fein Partii Robotniczej), swÓj nadrzedny cel progranrowyś, upatruje w ustanowieniu ogÓlnoirlandzkiego zjednoczonego socjalistycztrcgttśpa stwa (All-Ireland Socialist State).śPartia Sinn Fein, poczawszy od 1.926 sie w kolc.illyclrś

r., kilkakrotnie odradzala
mutacjach. Glosi program zniesienia brytyjskich rzadÓw na wyspie i dokonatlia rc-na drodze rewolucji w celu wprowadzenia dernokratyczncj,

soc.ialistycz-republik i. Za jej zbroj ne zaplecze uwazana j est Irlandzka Armi a Rcpu b I i karis k I r,zwiazkÓw , zktlraSinn śFein jednak sie nie przyznaje od czasu de lcgalizac'ii tr.

swych szeregÓw oraz ukrytasile oddziulywir.

organizacji,Zewzg|edunaszczuplosc
nia porÓwnywana jest czesto do plywajacej gÓry lodowej z za|edwic wystitjacylllśponad powierzchnie wody wierzcholkiema8.ś

Nigdy śznacznymi wplywami spolecznymi nie cieszyla sie' za|oZl>l-ttt.icszczcśw l934 r., KomunisEcznaPartia śIrlandii, pomimo ze opowiada sie za Ilac.Irlllitli-l,ac.iaprzemyslu, przeciw przejawom nictolcranc.ii. zwrllclr

wystepuje religijnej .Ic.i ˆ
nicy rekrutujasie ˆ

z kregÓw robotnicz,ych.ś(C]tllllhltttlltlts

irlandzkapartiaekologic:zrli1
l
t)icrwsza .jcst Zic|ony Stljtlsz ( illrs).

olrok do budowy clitlItlgiczllcl-l() swtl

.' s. I l') śl.l l

t,,1,,,,itt,,t,,,,'1,uli,r,l=rr'-

'^ ˆ
t''l'lr Å›littt,,1t,t., ˆ

s Å›l l()lˆÅ›l Å›|)hˆ

'nS śl( ś|itllIictr'it śt ślll!lttltltltt' ś


,l,'lrziy|,l'ttt"titt.

cflc tlWllZlI tlt|tzc ttltlltcttliltlic clis1lrcs.ii

c|o oraz dccc|ltl.aIizlrcig
l,ilrtii te tlt|itItl rslaczacurtl w wybolacll, poc|Å›

l)|.ilwa

j rtic siq tvvrvitIczyc poparcia irlc biorac
t|wilge trasilclrie: tcndencji jest ona uwaiana zapartie

plrlc|itlItlgicznyclr w Europie,
r".

pol ityc:zrrc.j

szansy

|)artia Dcmokratyczno-Socja|istyczna (Democratic Socialist Party) powsta,laśw l9B2 r. w etbkcic polaczcnia Partii Socjalistycznej i organizacji Socjalistyczne.jśz I,imcrick (I,inrcrick Socia|ist organization) Jej wplywy sabardzo ograniczone,zaśswrij statutowy cel poczytuje stworzenie demokratycznej, socjalistycznel Irlandii,śzdccydowanie tez odcina sie od hasel nacjonalistycznych.ś

Podstawy prawn e dziala|nosciśpartii politycznychś

Konstytucja Irlandii (Bunreacht na hEireann) z 1937 r. nie posluguje sie termi-śncm,,pat1ie po1ityczne''. jest jednak prawo obywateli

W jej art.40.6 sformulowane
do tworzenia stowarzysze śizwiazkow, stanowiace konstytucyjnapodstawe tworze-śrria i dzialariia Stosownie do konstytucyjnych postanowieri pair.

partii politycznych.
stwo gwarantuje obywatelom swobode korzystania z tego prawa, z zastrzeZeniemśstanÓw zagroZenia porzadku publicznego i moralnosci. Sygnalizowana jest takześmoiliwosc ustanowienia przepisÓw okreslajacych

sposÓb kontroli nad korrystaniemśztego prawa' realizowanej pod katem ochrony interesu publicznego. Konstytucjaśposrednio wyklucza mozliwosc StoWarZySZe i zwiazkow sze-

tworzenia i dzialania
rzacych polityczna religijna lub klasowa dyskryminacje. ograniczenia te dotyczaśtakZe partii po 1 itycznych.ś

Zasadniczo irlandzkie prawo nie reguluje zagadnie śistnienia, struktury czy we-ś

wnetrznych sprawpartii5o. RÓwniez wewnatrzpartyjne metody wylaniania kandyda-ś

tÓw i finansowanie ich dzialalnosci prawnej reglamentacji' par-

nie saprzedmiotem
tie nie majaobowiazku ujawniania swej ksiegowosci i ZrÓdel ich finansowania' Po-śtencjalnych donatorÓwpartiipo|itycznych,bezwzgledu nato,czy sanimi obywate-ś

|e czy śorganizac1e, nie mozna zmusic do ujawnienia rozmiarÓw śudzie|onej przezś

nich dotacji. Jedynie zwiazki zawodowe saobjete pewnymi ograniczeniami w sfe-Å›

rze wydatkÓw ponoszonych na rzeczpodmiotÓw politycznychs|

.śAktem prawnym o śzasadniczym znaczeniu dla irlandzkich partii politycznychśi ich systemu jest ordynacja zreby

wyborcza (Electoral.Act) z |963 r.. okreslajaca
Systemu wyborczego. Nie istnieja formalne ograniczenia tworzenia partii politycz-ślrych, tricmniej warunkiem wziecia przezpartieudzialu w r,tyborach

jest jej rejestra-śc.ja. Wniosck rejestracyjny jest do Rejestratora

kierowany Partii Polityczrych (Regi-śstrar of Po|itical Parties), ktÓrego funkcje pelni klerk Izby ReprezentantÓw. Ciazyś

4u W' K otlarsk śi: Z problemat.vll..., Politics Election, Februar'y l]7

s. 99. Mccill Å›Book of lri,sh ˆ
| ()|l7' ˆ

| )rlh|irl s' 3 | .ˆÅ›l0Iˆ

l,uv'inlt'cluttd.swcctandMaxwcll.Londonl9ilT,rr
| ')')ś'l A śl(clr.(i.Wlrylc:/r'l.r/rlttttlt'Ilttittttl.rrrr'.Abinglolll9tl5,s.

''1.1.('rtscy:('ott.tlilttlittttul

lt9()5Å›

tilrlioruurilr ll, ;r'rclr rvctllttg t(]
dziwa partia polilyczn;r" (,tit'utuut'ltttltltt,tl zolgallizowilnrt u'ccltt tt('z('rilnlÅ›

na ninl olrowiilzcl< r'('tr'litl:r( icgo uznltniit.l('sl ..pril\\Å›

lutt'tt'), ˆ
czcniar'.'ylr,yboracll ltr';lrt'zcrrllrrlorv lokitlttyclt ˆ

rkl Izb-y lrtlr tv tvybol'aclt (ltt'l I l/.)/lrlśustawy)' Podstawy tltltlltlvV1,(|()|\(||lll||llI i ziristllic|a Ht|\,

tr.;t.slt'ltc'j wtirvczits'

''.','',.'

par1ii wniosku.i.pc'i llr|ilr naz,wa partii wczcsltici z;tlt.1..

rr rc.|cstrac.ie.jcsl sltlttir.|ali
strowanej lub jest do nio.j podclbna w cclu znlylcnia, zdczoricntowaniir lulr (l()l\on;lśnia oszustwa. odmowa śre.icstracji nastari takzc wtiwczas, gdy l{c.icstratrlr llil

l|Ztlll
zwe partii zazbytecznie śdlugaalbo gdy nazwapartii śdzialajacc.itylko w rl|it.t.s|rlltt';kraju nie ujawnia tego faktu (an. l3l5). od śdecyzji Rejestratora 1rl.z'ysltt1irr;t.do rady odwolawczej (appeal boarA, śskladajacej sie z przcwtlt|llicz,l1t't.śgo lzby śReprezentantÓw (iub jego zastepcy), przewodniczacego Scnattt (|rlIl ;c1'llś

zastepcy) oruzsedziego jednego z sadÓw śwyZszej instancii (art. l3iB).ś

Praktyka rejestracyjna rodz1la watpliwosci dotyczace konotac.ji tcrtrlilttl ,,;lllttt,śdziwa partia polityCZna,,. Zostaly one rozstrzygniete przez Sad NajwyZszy ś(Stl;ltt'śme Court) w 1979 r. w uzasadnieniu orzeczenia w sprawie Loftus v. Attorncy ( icrrcśral, gdzie za ,,ptawdziwapartie śpolityczna'' uznano śugrupowanic śskupiotrc r'vrlkriIśwspÓlnych politycznych przekona i celÓw, ktÓrego stopieri w wyrrilrtlś

jedncllitosoi

zorganizowania dla celÓw śwyborczych śosiagnfirozmiary i wyrazistosc r.rs1rrawictlIiświajace twierdzenie, ze jest to rzeczywiscie partia polityczna',, ' Przy tc' j sanlc.i tllilrziiśsaduznal.takie,ie śsfotmulowanie ,,zorganizowana dla uczestniczcnia św wy[.ltll.ltcIlś

do Izby ReprezentantÓw'' nie śdotyczy stopnia śzorganizowania, a|c ',()Znaczil
Si|l||śfakt zorganizowania śdla tej sprawy śi celu.śPodsumowujac, partie o ogÓlnokrajowych śambicjach' ktÓrych obccna sila i tllrlz,.ś

liwosci ograniczajazakres ich dzialania do konkretnego obszaru, nie sa ob.ie:tc

1ltl.śstanowieniamiart. 1315lclordyracji wyborczej, atym samym nie nalczy klasyliko-śwac ichiako śpartii lokalnych' przewidzianychtym przepisem, lecz.jako Ina|c pitrtieś

ogolnokrajowes2.śobszarIrlandii jestpodzielonyna4l śokregÓwwyborczych. Liczba przy1rtrt|ltIi1ś

cych na okreg mandatÓw śwaha sie od 3 do 5.śZdecydowana wiekszosc kandydatÓw do Izby ReprezentantÓw to przcdstitwicicleś

partii polityc mych,chociaz św kaZdych wyborach bierze udzia| pewna grupa kallt|ytIltśt w okreslajacych sie mianem śniezaleZnych, nie śzwiazanych śz Zadnaz, partii ś(lrrlllś-party). Kandydat partii politycznej powinien legitymowac sie dokumcntcllr lrtllltiltllśpar1yjna lub jej brak saujawniane na karcie do glostlwitllilt,'.'

cyjnym' Ptzyna|eZnosc
Decyzja o sposobie uksztaltowania systemu repartycji mandat w (tzn. sys(cttltlśwyborczcgo sensu s|ricto) wplywa na ksztalt Systemu partyjnego, zwlitszczlt ścIttl.ściaz nic wylacznic - w jego parlamentarnym wymiarzc.ś

gltlstt lr-

lrlandzki System wyborczy oparty 'icst na formulc ,,picrwszcgtl 1rt.c:li.l.e
cy jncgo" (fir.st preference voic:a), czy śuinluiilc r'/.ccr. ilrncgo ptlllliltl witlzr:ttiitś

'/.

('t.ll111lr' rrllr'r,).

glosu przcl-lOSZ()l.lcgrl'' tt.tttt,,;,fi,ntlllc .lltk sIttszltic zlt

,,ptljcc|ynczcgo

rrrvlfir W. Kgnarski, systcr'n lllrrsotv;ttlitt 1rl't'lf

(cn lcsl liotttlrinltt'1r1 rvytltzlritlt'ep,o tcttÅ›

'' l ś('irs(\' ś('tut\lrlrtliittttl ślttlt' ś.', śllllś

,| |) ś().l)|'lllll'|| ś//l,ll'lt,,l,ttnltll,|,\|||}i./ ślllr|'|lrl |.'.,| ś| l tr.ll ś|t'\\..llllitl||1't|tlp'|rl.,1111.,,'.,'ś


cic t,vylltlr.criw z ttslltIe tlit.rrr wylrtlrrirv syStc|ll|'|

iltlt.ltztl,

tvyttiktiw rvcc|lttg 1ttlztvaIaia-śccgtl tlstitIic |iczlle da.iaca.iakicjs wyborc wś

tllittilltltlru1 gltlst,lw partii lub grttpic
IlloZliwtlSc 1.ttlsiittlittltlt rvlltsttc:go Przyslugujace prawo wy-

rcprczentantasa. wyborcy
raZclria swych e na Stworzeniu okreslenia

prclL.I llcii 1ltllcga mu mozliwosci na karcicśtltl gl'osowztnia w.iakiej on Swego poszczegÓlnym

ktlIe'illtlSci' udziela poparcia kan-śdydatonr' Wyborca dokonujc tego, stawiaj ac przy nazwiskach kandydatÓw numeryśod l wzwyz, przy czym w stopniowaniu swych preferencji jest on oczywiscie ogra.śniczony liczbakandydatÓw. Jego obowiazkiem decydujacym o waznosci

gtosu jestśwskazanie owej ,,pierwszej preferencji''; okreslanie dalszych jest uprawnieniemśwyborcy i nie wplylva glosu. Nadwyzka glosÓw, w wyborachś

na waznosc oddanych
rla zwycieskiego kandydatajest przenoszona na nastepnych kandydatÓw z tej listy,śstosownie do skali preferencji Efektem stosowania jest de-

wyborcÓw55. tej formuly
lbrmacja proporcjonalnego tego systemu, wystepowania

charakteru prowadzacado
procentowej rÓZnicy miedzy liczbaoddanych na danapartie glosÓw a liczbawywal-śczonych przezniamandatÓw, w konsekwencji czego mamy w nim do czynieniaześz.jawiskami nadreprezentacji partii politycznych w Izbieś

i niedoreprezentowania
ReprezentantÓw. Irlandzki system wyborczy uprzywilejowuje partie polityczneśo wiekszym poparciu elektoratu.ś

Charakterystyka systemu partyjnegoÅ›

Problem traktatowy, a co za tym idzie koniecznosc sie przez

ustosunkowania
irlandzkie partie polityczne do kwestii konstytucyjnego statusu paristwa oraz po-śdzialuwyspy' legl wyksztalcenia systemu poli-

u podstaw sie w Irlandii bipolarnego
tycznego. Ten sam mechanizm spowodowalbipo|aryzacje systemu partyjnego, ktÓ-śrego biegunami staly sie Fianna Fail i Fine Gael. W konsekwencji inne partieś(z wyjatkiem Labour Party) nie zdolaly wypracowac dla siebie trwalej bazy spotecz-śnej' W tym sensie spÓr traktatowy hamowal rozwÓj innych partii. Kwestie traktato-śwe z czasem, a zwlaszcza po ustanowieniu ustroju republikariskiego w |948 r ', tra-ścily swe pierwszoplanowe zna:Zenie na rzeczzagadnieri ekonomicznych i spolecz-śnych podnoszonych w partyjnych programach.ś

Obecnie system partyjny Irlandii nosi znamiona systemu pragmatycznego.

Po-śmimo ze problem podzialu wyspy jest wciaZ aktualny, trudno byloby mÓwic o ostre.|śi deo l o gi cznej konkurencj i mi edzy dworna naj b ar dziej znaczacy mi partiami po 1 itycz.śnyrni Fianna Fail i Fine Gael. Dzielacy je dystans ideo|ogiczny jest niewielki,śa wa|ka konkurencyjna prowadzona glÓwnie wokÓl ekonomicznych hasel progra.ślllclwych o wysokim stopniu konkretnosci personalnych. RÓw-

oraz wokÓl alternatyw ˆ
nicz socjaldemokratyczna ˆ

Labour Party unika radykalnych akcentÓw w swych pro-śgralnach.ś

" W. ś,r n u śNttnttftnt,t,

l. l, lt,,frll śttt,ttt tt lttntlii. Walszawa ś1992. s. tl.śt:,1ś" l irrnzc. s. ll.", ś

rr'lrlr'r,rtrrr
partii dorninuiilcr: llyrvlr okrr':rl;rrr.\' systculu prrtii llegcllt()lll(

Irlantlzkisystcnlllitrl.r'yrrylc;l rt'lrlirsylikowirny,llrliootlntiltnttsyritctnttÅ›

j "', lrrl'ic nunncnl zn('spolaryzowanyll) Itlrnrr;r pot'zllwszy wvlrotlzr','

lilrrl. od swcg()

;llullrlizntit"
w l932 t.., litlt.r.e il.Ilrrltlz|iic.i polityczrrc' .Iest /\'

lrr sccny j. ()lIl|

zwyciestwa 1-ltlzrlstitie |)t
kladem przeksztalccnia sie rl lllltl.gillltllrytll wo wiot|i1cc

partii ztraczcniu tll'!.t-l||)()\\,polityczne5s, nieprzerwanic dysponujilcr: clcktoralcnr

na.lliczniejszym i spotrtśdycznte nie uczestni w konstruowaniu nie zawsze jednak 1rtlsilttllt;

czaca rzadu,
wi ekszo sc bezw zgledna w izbi e ReprezentantÓw.ś

Fianna Fai1 dominujaca w irlandzkim systemie partyjnym jest zarazclll 1ll'z.yl'Ilrśdem partii dominujacej, w odniesieniu do ktÓrej trudno formulowac.icdtltlzttilczrlcśsady'n. Fianna Fail permanentnie w wyborach l.yrvltIi,

dystansuje swoich party.inych
czemu sprzyja rozbicie opozycji, bedace konsekwencja ideologiczncgo tlysl itt t:lt

tśdzielacego Fine Gael i Labour Party.Zaczynnikwzmacniajacy l)()Zyc|{

dominu.jaca
tej partii lznaÓtakZena|eZy przyjety w Irlandii system prcfcru.iacy tir:

wyborczy, plrr
o licznym elektoracie. Efektem jego funkcjonowania jest perrnancntlra

lradrcptcÅ›

zentacjaFianna Fail w Izbie ReprezentantÓw (z wyjatkiem wybor w w Iisttlpatlzicś

1982r., gdy procent glosÓw oddanych na FF pokryl sie z procentcm wywa|czoIlye IrśprzezniamandatÓw).ś

Wplywy FiannaFail nie charakteryzujasie kontinuutn('.,, otlc z,tltictl

rosnacym sa
ne, partia ta osiagajac sukces w jednych wyborach, traci, czasenr nawct zllaczltl1śczesc wwyborach nastepnych, odbudowac SW(i.i stil||

glosÓw, by po czasie ponownie
posiadania (tabela 4), Pomimo wystepowania owej skokowei tendcncji ksztalttlwit.sie wplywÓw partii Fianna Fail, zakres jej wplywÓw wydaje sie byc ustabilizrl-i w ujeciu procentowym przedstawia sie nastepujaco: odclitwlt.

liczba glos(lw
nych na nia w wyborach do Izby ReprezentantÓw waha sie od 50,6o/o

w l977 r. tlrlś39, |o/o w najslabszym dla partii |992 r,, natomiast liczba zdobytych nraIrclitttiwśoscyluje pomiedzy 56,80/o a 4|Yo w analogicznych latach. Tak wysokio przct|ziirlyś

j

elektoralnego poparcia dowodzaistnienia ugruntowanej i sprawnic zorgalliztlwlttlt.
bary spolecznej partii, a takZe gloszonych

atrakcyjnosci przez nia hasc| 1rrtlgrlt.Szesnastokrotnie uczestniczac w konstruowaniu gabinet w, Fiatlna l;irilśstala sie partiao najwiekszym w sprawowaniu rriw.

doswiadczeniu rzadÓw i tcn |irkt
niei jest argumentem ugruntowujacym o jej dorninacji.

twierdzenie ˆ
Przedstawionatezaodominujacej ˆ

pozycji FiannaFail wydaje sie jednak dtl 1rcw.

nego stopnia tagodzonaprzezand.izewynikÓw wyborÓw majacych mic.iscc w ()s[i|15-leciu. Okres ten orazwyniki 6-krotnie przeprowadzonych w tyrn cznsic wy-rnogawskazywac na ewoluowanie systemu partii dominu.iaco'i l)oczl1wszyś

I)olllrl|irlrcii'''

50 Seria: ,,I,c|
K.A. Woj śtaszczyk..WspÓlcze,,;nesy,gtemvparry.ine.

I,ttt.liai'\'|,,|l0lt'|,

t)'/, s. 4"1

l()92's. śl.Szerokonatcmatpartii śdonrinuiacejM.Sobolcwslii: śl)(tt,l|'l|l(.'\||.

I i,s c z n ago. Wlt rs zll rvl t I t) .Å›

'/K.vtltlllcYlltc śl,ttt'It.it'ttittWe'sllit'lrttl)enttlhrtttil,tt.MtillcIrcrl|()ll2'ś

'n l(. A, W o i I il :, z r r r I' ll rTrrilr':r'.tr,(',\'l'\/r'ltll'.., |

h t q t i I t t I.tt 7 *411 4

s. () .Å›

'., W, |( rl tt it l :. |' l śl. llt ltltlrnttt|t,ki ,:; ś||| |ś

', śI I '

""'l rttttrr'.


{

(xl \vyl)ot'(i\vzlttlt'11rt

()śl()H.l slab-r,wl)lywyliiarrnirl;irilrvelcliLr)rilcicriyslcnlirlyczrrie
nil, si1'rr;rst1'ptriilco: l9tJ2

l)rzc(lstirwirriiqc lul.y r. ś41,3%,listppu{ l()ti2 ś4s,f:,1,,

N‡Å›| ()|1()

I'. ś44,2,,ll, 442%, by w 1992 r. spaSc nicprzckra.śi'lczaIrlc.j llaricly 40,hl pulapu 39,1o/o. powt rzyla sie wś

|()t|7 r ' Å›lx)ll()\Vnic ‡ptllliZc'j

dtltatl i siegnac Ta sytuacja
E|()(),I ctl śpod uwage okolicznosci, te zostalyś

r. (39,3%)' llitlri1c w jakich wybory fY,- ctl tllozna

n‡Å›rar,lalJzrlnc ptlczytac za osiagniecie Fianna Fail. Spadek poparcia elek-Å›toratu 8,07o w ciagu l.5 lat nie wydaje sie byc przeslanka wystarczajacado uza-Å›sadnicnia twierclzenia o stopniowej utracie przezFianna Fail dominujacej pozycji.Å›Nicnrniej dowodzi on,Zepartiaznajduje sie w okresie dlugotrwalego osia-

kryzysu,
gajac niskie' nie notowane wczesniej wybory dostarcza

wyniki wyborcze. Nastepne
infbnnacji o kontynuac.ji lub powstrzymaniu spadkowej tendencji po-

spolecznego
parcia dla Fianna Fail, a tym Samym przyniosaodpoWiedz na pytanie, czy w dotych-śczas funkcjonujacym w Irlandii systemie partii dominujacej wystapia istotne i bar-śdzicj trwale modyfi kacje.ś

lwona WROA/SK,Å›

llrrlillllllltlltllllirÅ›

Partie polityezne.-wÅ›nadwÓch Å›po.ziomach: lct|ct irI Irl,lrrˆÅ›i pro1inijona!LyE.-Wy'n.lkatpgfedp:-al-rj.sgut
W skali ogriIrrtl|irlrśjawej zaA,e;t.o;'ny.h.1"'ir?p-ti1p"ilt śaylffivama.6"wladze ś

w 1ritit:iItvit.
rcZgrywasie pomiedzy PzirtiaPostepoworKonserwilyNiia(The Progrcssivc (.tlrtÅ›

servative Party - PC), Partia Liberalna (The Liberal Party śLib.), Nowa l)lrlIil1ś

D.emokratyczna (The New Democratic Party - NDP). Do rywalizac.ji

tc'j w ;lrzr.ˆ
szlosci wlaczyly sie Partia Postepowa (The Progressive Party) i Partia ZattlitllillˆÅ›

Sp-olec-znegp

(The Social Credit Pariy - śSC), ktÓre mialy wielu zwolcntlikriwśprowincjach. Na znaczace ugrupowanie polityczne wyrasta tlstatItlrl

!.-z.9cttodnich

Ea(ia.Refo'rm (The R.eform Party). o śwladze w prowincjach rywalizuja |,al.tilr

Postepowo-Konserwatywna,

Partia Liberalna, Nowa Partia Demokratyczna, |)ar-
tia Zaufania Spolecznego, Konfederacja RegionÓw (Confederation of l{cgitlrls),ś(Parti Quebecois), Partia RÓwrrosci (Equality Party).

eaE śQ99'u.9cu

Partie polityczneˆÅ›a ustroj prawnokonstytucyjny ˆ

KanadyÅ›

Spolecze stwo kanadyjskie jestzroZnicowane kulturowo. sie g|riw-

Uksztaltowalo
nie pod wplywem kultur angielskiej i francuskiej oraz kultury Stan w Z.icdnr.lc,lll-śnych. od Wielkiej Brytanii przyjelo system rzadu odpowiedzialnego przcd par|ir-śmentem oraz wiele innych insEtucji politycznych. Dziedzictwo francuskio 'ltltt|tt'l,|
ustrojowych' p-?'EtYa
nych - znil.azIy sie w dokumencie Bryty.iskim j

pisanym: Akcic Anicryki l)tilnocrrc.
(.fhe British NorthAmericaAct - BNAA)' śJedrmkwielc.,iiislyiutiii Ilic

ptiiitycznych
zostalo uwzglednionych w konstytucji Funkcjonowanic plctllicr.lt

pisane.i. i ptlzycja
czy partii politycznych śpodobnic Brytanii śo1.liel.a

jak w Wic|kic.j sie llit krlttwc'śnarrsach rrc.y,j

konstyl rryclr.ˆÅ›'[.worzacc si1. ˆ

1ltltl ktlltiec tt[ricgIcgrl sltlIce ilr;llrI.tie ;ltlIitvczlle l.rirvtlicZ lvztll.tltVitśly sie llir llr'yl1' SIcrcrlty1ly tltll'lr..yltitItlt. jr ctrrrl1rc;lilric;.

j:l|.irlttttrltIr.Itt

1llzc je|y z tr.rrtIyc
ltIc rv.ytils|;t|\,\\,||||l\'{ || u.ilIllil|\ll(.lt li;lrllr.t./lt1't.It l,rlrIzr;rI l;1ltlIt.t'lt.!.t,;lr\,;l

|\iIlIi|(|\,| |', lÅ›


skiegrl rtlr rrit'lrvl rvitloe w l',trtopic, spoler.,zlrycll

ltlltsy litl. zlly.ink

o ltrts(irwlrc,lr dccy-śt|rtwitIy lrifllicc clltit.zllr.. ircligi.jnc. politycz'ltc sie

jezyktlwc l,artic tlic stitly zatcllrśrze:cz,trikitllri |iIas alc pcwnych idci. poIitycz.

rl|i'rcSltlltyclt sptllccznyclr,

W 1lraktycc
llcj przy1ltlllliltiri11 lttrte organizacyjrra.jcst luZ-

;llrr'lic l.yka skic' Ich struktura bardziej
tla nii partii ctlrtlpc'is|iicll. Zc swoimi programami trafiaja niemal do tego Sameg()śtldbiorcy. Gl wllic t)astaWione wyborcze poswieoa.

na zwyciestwo najwiekszauwage
lidera, w stanie zasiasC

.ji1 wyborowi odpowicdnicgo ktÓry bylby na fotelu premiera.śUstrÓj prawnokonstytucyiny Kanady wywieraznaczny wplyw na strukture kana-śdy.iskiego Systemu poprzezzaloZenia formy ustrojowe.;,ś

partyjnego parlamentamej ˆ
system wyborczy.orazfederalizm. stylu brytyjskim ˆ

Parlamentaryzmw czyni zpartiiśpolitycznych podmioty zespolone paiistwowymi. Partie nominujaś

scisle z śrganami
starajasie wladzy,

kandydatÓw do parlamentu, zapeumidstabilnosc formujarzad naścze|e z przywodca utrzymuja dyscypline partyjna. Partia rzadzaca 4ysponuje pra-śwem rozwiazania parlamentu oraz kierowania sluzbami publicznymi. Jej d.ecyzjeśrnoga byc wprowadzane zarÓwno przez proces |egislacyjny

w Zycie , jak i przez ad.śministracje paristwowa. w systemie Kanady funkcjo.ś

Na wzÓr brytyjski politycznym
nuje zinstytucjonalizowana traktowana element mechani-

opozycja, jako konieczny
zmupolitycznego, posiadajacaz okreslone respektowana

tego tytulu uprawnienia, ˆ
w praktyce politycznej.ˆÅ›

CzlonkÓw partii rzadzacej obowiazuje surowa dyscyplina partyjna, nad ktÓrejśprzestrzeganiem czurya w.hip-. Szef partii ma takze do dyspozycji wielu śsrbdkÓwśw celu nagradzania swoich lojalnych czlonkÓw - moie powotac ich w sklad gabine-ś

badz,na stanowiska

tu, do rzadowych komisji, agencji intratne w Korporacjach Ko-śrony. Mechanizm patronaZuprzesadza lojalnosci par-

o wysokim stopniu czlonkÓw
tii. ktÓra sprawuje wladze.śModel parlamentarnej rzadu, dysponuje

odpowiedzialnosci ktÓry jednoczesnie
wiekszosciaw Izbie Gmin i vqytyczakluczowe odmienne

kierunki dzial.aniatworzy
zasady funkcjonowania partii rzadzace1i opozycyjnej. Ta pierwsza wymaga od swo-śich czlonkÓw jednosci i zgody, aby kryty-ś

druga mobilizuje wszystkie moZliwosci,
kowac rzadiprezentowac alternatywne

propozycje. Podobnie jak w Wielkiej Bryta-śnii, partie opozycyjne kontrolujaegzekutywe. jako organ zdominowanyś

Parlament
przezwiekszosc partii riadzaej śnie jest zainteresowany w oslabieniu rzadu formo-śwanego przeztewlasnie zatem wartosc konsty,tucyj-

partie, praktyczna konwenansu
nego, ustalajacego odpowiedzialnosci ule-

zasade egzekutywy przedpar|amentem,
ga w warunkach istniejacego ukladu partii zawieszeniul.Å›

Prawo wyborcze zagwatantowane zostalo w,'Akcie konstytucyjnym l982'', ktÓ-śrego art. 4 stanowi, iZzarowno lzba'Gmin, jak i kaZde zgromadzenie ustawodawczcśnie moze byc wybrane na dluiej nii ś5lat. Jednak w momencie zagroZenia

paristwaÅ›(wo.ina, kleska zywiolowa), kadencja tamoZe zostac przedluZona.

Prawo do gloso-śwania zagwarantowane naturalne nabyte obywatc|-ś

jest tym' ktirzy posiadaja badZ
stwo kanadyjskic, ukoóczyli l8 lat i zostali umieszczeni na liscie wyborcÓw. G,ltl-ś

politvczne kapitalistyc'znrr'll' AślunrtizśWu'szitwu I()t.|9,

, A'',/'ieba: Wie lku Br.|taniu'W.. Svslcm.ll kra.jÓw I(cr|. ,l

s. l{(r.

| 2ll Å›

l;t

solvl"ulic otlbyrvtr si1.rv lt.tlrrolrlrrrrlltlorr'\,lrol.rq,1lltt'lr tvvbor.czyi:lr, lrczglol,irt.rlnto

tlltltIrr ztl''vt'iel;It1.1 ztv.y|tIit tvt'Ilrll

c|cputtlwatlcgtl, litril.e 11;1,:;|;tlt./Y wiq|
czyclrwdanyltltllir.e;1tr.()t| ś|()|i|i I śt\\,Ilrll('\,|i|()stIi1l lt

w295tl|i'r.egircIrtvvlltll.t.z\'.

tvvlltlt.czc,.jcsli lt.,

Kandydowac śllltlZc |razc|y, |i'ttt tlz1,slilrl |)lil\V(} wypcIrri lilt.ltttlIltl,,

rninacyjny, na ktclrynl nla.idl'ic sie 2.5 1ltlt|1lisilrv go wylltlt.ct!lv' r zIrlztÅ›

1ltl1licraiepych ˆ
kaucj e nominacyj ˆ

na w wysokoSci 200 dtl I artlw.śWiekszosciowy wyborczy okregalni (,|ilt,L!l(, l||(,tll

system z.jcdllotlrandatowymi ˆ
ber constituency faworyzujc system Poworlu jr. ˆ

plurality system) dwupaftyjny2. zru;rśzem deformacje liczbaglosÓw na danapartie lltil' tlzr'

miedzy oddanych a liczba j:ic
skanychwparlamencie' Partia, ktÓranie otrzymabezwzglednej tv Iit.z|'

wiekszosci
oddanych na nia glosÓw, moze miec zapewniona bezwzgledna wiekszosc

rv 1lltt|;Dwie pierwszepaftie uzyskujaznacznaprzewage trat| lx)Z():i|

w Izbic Gr-nill
do liczby glosÓw Colin Leys3 przypL|s,/'c'/,.|,

lymi w stosunku na nie oddanych. /,|, :,\Å›

stem ten nie faworyzuje tych ugrupowa , ktore przewodzalokalnic, alc prcll'l tljt' tt.'

ktÓre osi4gnanajwiekszaliczbe w parlamencie na io|r lokaIlll1 si|1.

miejsc bez wzgledu
SzczegÓlnie nagradzana jest partia, ktÓra uzyska najwieksza 1iczbe glostirly''śW wyborach w 1984 r. Partia Postepowo-Konserwatywna 75(Z, jlit

zdobyl'a tttie
w Izbie Gmin (211 z28f),przy 40o/o na niaglosÓw. .j() rlrit.jst.

oddanych Z koIci
NDP śstanowilo 11%, miejsc w parlamencie NI)I,.jal
przy 19% glosÓw. tl.zct.izbienizszejzawsze bylaniedoreprezentowana,aw r', trlillltl tl;lrl

|9"/9 ze
wiedziala, sie za nia l8% wyborcÓw' tylko 9% jej kandydatÓw zdobyltl lllallclitty.skladu parlamentu z, jawis|i rl

po wyborach z ś|984 r. jest jednak racz,c.i ie lśrzadkim w Kanadzie. Czesciej nie przynosza wiekszosci tl'

elekcje czystej 1rar|ltIlle
tarnej,np. zarÓwnokonserwatysci,

wlatach|965,|972,1979,gdy jak ilibcralrlwicśbyli nadreprezentowani, trzecie stronnictwa byly znacznic nict|tlrcpt.

natomiast
zentowane. Wlistopadowychwyborach 1988 76%ouprawnionych

r. glosowalo rllrywll_Kanady ( 13 milionÓw), 43o/o sie za konserwatystallri, irll

opowiedzialo ctl t|llltl
57 rniejsc w parlamencie, f}o/o, im l57o nric'isc.

na NDP glosowalo co dalo /,lltiwśpartia, ktÓra wygra|a, zostala nagrodzona (por. tabela 1).ś

W zwiazku Ze wzrostem znaczenia Partii Reform (RPC) na kanaclyjskici scclrieśpolitycznej, dane dotyczace wyborÓw zlat ś1993 i |997 wynagaja.jc.j oclclzir.:Iltc1'',uwaga Bloku Quebeckiego (BQ) -_ wzrost .icgtl prl-

Ta sam dotyczy
pularnosci nasilenia sie tendencji w tc.j ;lrtltvitl-

jest nastepstwern separatystycznyclr
cji. Zaznaczenia rÓwniez \Aymaga' ze w ostatnich wyborach parl amc ntarnyc I l I i c zlll rśrniejsc w Izbie Gmin wzrosla z 295 do 301.ś

Nie śsformulowano jednoznacznej definicji, co konstytuu.jc ;lartic ptllityczrlc,cgalny status one dopiero Wprowaclzolly W |97() r.'

uzyskaly wspÓtczesnie' ,,A|itś

rStanowiskotakieprezentLrjeM.Duverger:Polititnl Å›

Purtic,s.NcwYor'li. l{)5,1,('tttttulirttt,*tttttlÅ›

,|ll'u(ture'Scarborotrgh1967,s,|2f_124.NatomiastzLtpclnicodrztlcltA'(''('lril'tls śrv11lrtslt.Ylltilt'lYlitlIt.lttIilactu.ulS.|ls1enluttdtltcI,ut,l.ySvstctninCurtclul92l-l95',(.llllt|illllś

l'l'otontol l9(rtl, Vol. l, s. 5\ ś80.śr(', f ,cys: ś/rlrtl,'1,v, tut,l lltt ś'l'ltutt'.y

uf l'ulilit'ttl I'tntit',s.ltt Å›('tttttltttttttn't'

!'ltrt,ttt',t, I'ttltttt.tÅ›

ttll(tuh,t'' Iitls. l|'Ilt.|.,.Ii.ttl. śl) | śA1llt. l''Nt.tr,y.'1-|. |')(ll.ll śl()i llrś

|,/o|l Å›(,Il|l|hllIlIl

ll,'l,t,,l,lttttIll'!t śtItt,l ślll'tItttttl śl,t'tlIll'l ś/tt'ir'r śllIr ś| ś|' śIrrItlt'.Ilrtt.

'\'l\/'',,, Å›

ll śI śl';r',',ir, ślrrt,'lll,' śI'r'lttś

') śFrltl,ś


'l rrhc|;r Iśl{ozrlzirll glos tv i ntir'.jst wyborach l'cdcralnych od l9(r3 do lgtlll r.ś

rv krtlrlrlv.jskich

PartiaÅ›

Postepowo.śNowa ParliaśI{okśLit"rclalnirśInne-KonserwatywnaśDemokratycznaś

BCBśBBś

9(r3ś41%ś29ś48%ś33%ś95ś35%śt4%śl8ś6%ś12%ś24ś9%ś965ś40%śJIś49%ś32%ś97ś36%śt8%ś21ś8%śl0%ś16ś6%ś968ś46%ś55ś59%ś31%ś72ś27%śr7%ś22ś8%ś6%śl5ś6%ś972ś39%ś09ś41%ś35%ś10"1ś40%śI8%ś31śtzy;oś9%ś17ś6%ś974ś43%ś4lś53%ś3s%ś95ś35%śr5%ś16ś6%ś6%ś1fś5%ś979ś40%śt4ś40%ś36%ś136ś48%śt8%śZDś9o/oś6%ś6ś2%ś980ś44%ś4()ś5t%ś33%ś103ś37%ś,.0%ś)Lś11%ś3%ś0%ś984ś28%ś40ś14%ś50%ś211ś75%ś9%ś30ś11%ś3%śIś0%ś988ś32%ś83ś28%ś43%ś169ś57%śt0%ś43ś14%ś0%ś0%ś

()b'iasnienia:A_procentglosÓwuzyskanychwvyborach,B*liczbamiejscwIzbieGnrin,C-procentnriejscrvIzbieGninśZr(ldlo:,,The Canadian Globa| A|manac, l992'' fToronto] 199f,s. |25'ś

'l'abcla 2śllrlzdzial glosriw i miejsc w kanadyjskich wyborach federa|nych w l993 i |997 r.ś

PartiaśI(okśLiberalnaśRefonnśBlok QuebeckiśNowa PartiaśDemokratycmaśPostepowo-śKonserwatywnaśInneśBścśBśCśBśCśttścśBśCśAśBśCś

l 993ś174ś59,0ś50ś17,(ś50śt'7śoś3.0śfś0,7ś10ś3.3ś

t997ś155ś5t ś5śto ?(ś60śt0.(10.6ś44śt4.7l l,0ś21ś6,9ś8,9:f0ś6,6ś|,6'.:1ś0,3ś

ob.j as ni en i a: Zob. tab. |.ˆÅ›z'rodIo: Par|ament ol'Canada - Å›General Infbrmation' House of.Comnto6' Internet, http:/Amv.ipu.org:80/cgi/multiga ˆ

.'Å›

ml&l=cnglish/parline/parline.cnfÅ›

kroki w kierunkuÅ›

wyborczy Kanady'' i poprawki do tego aktu Z 1974 r. okreslily

partii i wynikajace Ztego przywileje.
c.ie partii reguluje ,,Akt Parlamentu Kanadyjskiego'' (The Parliament of CanadaAct),śa poprawki z 1963 r. ustalily, iZkaZde stronnictwo, ktÓre posiada w izbie Gmin otlśn.l.irlrnic.j

rc.jcstracji W kanadyjskim parlamencie pozy-Å›

12ozlonkÓw,jestuznaneZazarejesfiowanapartiepolityczna.WzasadzicśirZ c|tl pojawicnia sie soc'ja|demokratÓw

(NDP) w systemie partyjnym dominowaliśa pozostalc jakie sie prl|lrlvilrIy,

IibcraIowic i konscrwatysci' ugrupowania, nic o(lślilltlt1.lit

wie|
l 1() lll.ywilly r()li w |]itrla|llcI'lcit].

czwilftynli wyl)otilnri \\'r'lily.lr (r stlrlo iz rn,'Å›

l)iulilln('nlulr\'nu ./itlr'(l\vie llrt, sif irrsnr',
na|c,Z'y ltit.Illizrr

lc||
.ir.
W poprawcc c|o,,A|itrr i lzllv ( itlttrl'' czeSc,'AktLr ls,lttlltrIr;

Scllltttl l)ar|ltIllcttltt
skiego'' - śdodano, Zc |idcr,t,y l)ill.tii Z ||Zt)il||yIl) l)()7ll |)|.t.Ill|('l(.|||

czIonkostwc|ll,
i liderem opozycji, sauprawnieni clo tltI'z,ylll)/wlll]ia dodatkowych t.tlczIlycIr

IillrtIrrśszy. Dodalkowe flndusze nalczasie takzc ttcl1ltlwicdzialnyrl za dyscy1llillt; 1llrlIr,1lr;whip). Generalnie zaakceptowano,Z,e|iderzy j i |,:rtIll

Nowei Partii Demokratyczlte
Zaufania Spolecznego Saodpowiedzia|ni za Swoich czlonkÓw parlanrcntL|

i rllit.ilrIśnie ich reprezentuja. WymÓg śposiadania co najmniej l2 śswoich śprzcclstltrr'it'it'Ilśw Izbie Gtnin, choc wprowadzony Zostal w celu uzyskania dodatkowyclr lilllrlrrllu

i'śdla liderÓw stronnictw trzecich, wywolal wiele innyclr ubocznyclr skulktiw. 'Ir,||'r'śUznane partie mogly uz}rskac fundus.ze naprowadzenie śbada ślltttl.lit'||.

Q,escut,<'lt
atakZe oficjalnie startowac w wyborachs.św śI9,14 r, do aktrt regulujacego prawo śwyborcze w Kanadzic śdocletIrtl

L|Sl:t\\,\'Canadian ExpensesAct,', kt ra wymaga ujawniania dochodÓw śpartii i .|r-'.i

1ltlszt.ześgÓlnych śkandydatÓrv. Ustala takze limity wydatkÓw, jakie poszczcgcilnc partic 1lrlliśtycme śmogaponiesc w trakcie kampanii wyborczej. Nowe śprawo Wyt,llaga l)cll)cl1(}śujawnienia pochodzenia dotacji. Zgodnie śzaktem tylko zarejestrowanc partic rrrogrlśprowadzic kampanie Wyborcza dostaja zezwolenie na gromadzenio i wyclawitlrieśfunduszy przez system oficjalnie zarejestrowanych agencji. W celu zarcjcstr()wiuriirś

partii musi jareprezentowac wparlamencie co najmniej 12 deputowanych lttll drlśwyborÓw śmusi stanac co najmniej 50.jej kandydatÓw (wtedy na kartacl] c|tl glostllvit-śniaprzy śnazwiskach śkandydatÓw moZe Zostac Zamleszczonanazwa śpartii ptlIitycz.śpej). Zarejestrowane par1ie nrajapozwolenie na wydanie okres|onej

Sully (rcWil|()-śryZowanej)' ptzyznawanej na kazdego Wyborce Znajdujacego sie na liscic Wc Wszys(-śkich okregach, w.jakich śstartujajej kandydaci. Akt ślimituje takzc kanrpallie rc|illr-śmowaw śsrodkach masowego przekazu' Wydatki te saobjete pulapanri i za iclt 1rrzc-śkroczenie gr oi.akary . Reklama wyborcza śmoze trwac tylko 4 tygodn i c' t.i . tltl 2 9 t l r l i l rśprzed wyborami i musi byc zako śczona w dniu je poprzedzajacym,ś

Jednyrn zwaZniejszych śelenrentÓw nowego prawa bylo wprclwaclzcnic pttlit1lttśanonimowych dotacji" ZrÓdlawszystkich dotacji powyiej ś100 dolar(lw llltlszll Z()=śstac ujawnione. W ciagu 60 dni od zakonczeniaroku podatkowcgo lub 6 rllicsiqcvśpo wyborach śkaZda paftia zobowk4zana jest wypelnic, szczegolowy raport t|tli.Ilrl.śdÓw i wydatkÓw. ofiarodawcy, ktorzy Sapodatnikami, mogaodliczyc oc| ;lrltllttliltśdochodowego 500 dolarÓw, jesli wsparli kampanie wyborcza l l50 ścltlIar.irrlli

ltrllświecei. Przy sumie śl00 śdolarÓw średukcja podatkowa wynosi ś75.f,. l(lrllt|ytlirci'śktÓrzy w swoim okregu wyborczym śosiagneli co na.imrric.j sll t|p|il\V.ś

l5ol, glrlsr'lw'
Iricni do Zwrotu czesci wydatkÓw śponiesionych w trakcic kanlplrIlii (w1.listltvc1.lrl'ś

podrÓzy itp.). Zarejestrowanyln partiom politycznyln tlaIczy sie lit|iic ztvlrltś'l,yl|itl

|
nal
rla ltanlparrie ||iI

1.ltltticsionycIr 1lirrlic
lrll lL'tlcralnynr sl1 zobotvillzitnc wytlittl
rkl ttjuwnicttiit rv lntlicir'lilttrl;lrtttii.

rtizltcIc śrlltt'e1r.r'tr,t It'IlllIlli śttt,1,,tttli:"'tt!itltl) tlIlrltt'illz'|'tl

sl1 rvyIl1t.ztlttt. z lt.11rl

./rr|l Å›(|||1111.1 |ll|J||

I l( ś|l11|.r rl śl,ll śl,,,til|t.tll,'ttttt'l.|tt|ll,,IIIt,l,|tt'Itltttl'llt't|||,Ill|,||l| ś


A|il lcrr zlltit.rril lttlltltlitl\vl1 ii. |)o |()J4 l.. tIrlllrc

sytrrirc.|e 9().)i,

1lirr.t ji 1lrlcIttltlziItlśz wir'lkir'1lo l)izll(':;u lokowitnycl) sicdzilric,

w kla.iowo.i clol)ic11)śrv zlrle zrlosci ji ślryly onc rozdysponowano Otrccnic rlrganizlrś

i 1',lotvnir.'bylo l)()tcnl

otl sl'lrrrrt' w terclric. ˆ
t: jc tl|
sil W s{i||lic znacznie wiecej pieniedzy od nicwiclkiclr spoIrstlśrriw i sta|y sie ctlt.l'tz Lll"liczaleznione W l984 r. kaztllr

lllrl.tlzic.j od wladzy centralnej. ˆ
z zltrc.icstrtlwaIlych kt(lra ˆ

1lartii, w wyborach wystawila kandydatÓw we wszystkicIrśrl|
rnogla ponicsc

za Iokalc Wyborcze' pensjc pracownikÓw, śustugi profesjonalne, koszty podrÓzy'ś

wydatki śadministracyjne). Wszystkie śglÓwne partie zmiescily sie w limicie. śTyl|
dcnrokraciwydali śokolo l,5 mln mniej niipozostale śpartie.ś

Partia Postepowo.KonserwatywnaÅ›

|)a ia konserwatystÓw, kontynuujaca tradycje powstala

torysÓw, w |854 r. i przyś1e|a nazwe Liberalno-Konserwatywnej. odzwierciedlac

Nazwa ta miala rÓine prad;śit|ctll
politycznym stanowiska
s|iic|r' ].wÓrca tego ugrupowania byl John A. Macdonald' GlÓwny cel stanowilrlśzlrttcltlwanie konfederacji Brytyjskich Kolonii Ameryki Pln. Po utworzeniu Doni-śtlittlll Kanady partia ta starala sie utrzynac jednosc pari-

batdzo jeszcze kruchego
slwil prZcZ promowanie narodowego przemyslu i handlu. ZwycieZyla w pierwszychśtvylltlrach, zdobywajac 10l ze l81 miejsc a J. A. Macdonald

w parlamencie, zostirIś1licrwszym premierem Kanady' Choc w nastepnych wyborach w |874 r. konserr,t.a-śtySci przcgrali (porazka ta bylazwiazana ze skandalem, politycznym -,,Pacific Scan-śtla|'' . wokÓl budowy transkontynentalnej bardzo szybko po-

kolei), zdola|ijednak
wr.ticic do wladzy i sprawowali rzady do l896 r. Byl to okres dominacji tej partii'śkttlra zdobylazaufanie nowych prowincji wchodzacych do unii. W tym okresie dtl-ś|
kolei. Najwiekszym sukcesem
strac.ji konserwatystÓw bylo zbudowanie Dominium od oceanu Atlantyckiego prlśl)acyfik. Rynek wewnetrzny zabezpieczyli oni systemem taryf celnych, umieszczaśiac go w,,Programie Polityki Narodowej''. W platformach wyborczych konserwatyśSci odwolywali sie do patriotyz śu, promujac silne paristwo z silna wladza wyktlś

îó
l l a wc Za p rzy o gran i c zone1 v,lladzy po szc ze gÓ lnych prowirrcj i.ˆÅ›l)o snricrci dlugo ˆ

J. A. Macdonaldaw 1891 r. konserwatysci szukali godncg.'śl]astepcy. w 1911 powrÓcili do wladzy. Na czele partii staIll1l

Dopiero r. ponownie
I{tlbcrt Borclen - prawnik z Nowej Szkocji. Iego rzad wprowadzil pierwszy w dzieś.jacIl Kanacly podatek dochodowy i obowiazkowy pobÓr do wojska oraz znac.jonaliśz,tlwal koleje' R. Borden wygral r., ale par(ilr

|zrlstala zrcrlrganizowana. do niej liberalowie sie zapowszccIl

Dolaczyli opowiadajacy
llytll do wtljska' Ówczesny Wilfrid Laurier byl pr.zc

czel,nu lider liberatÓw

1ltlborcnl
t.iwtly' |)|l|tL:g() w wyboraclr sie blok unionist
tcli w l 9l 7 r. pojawil ktl5] z ]]5 śrllirlltllttriw,'t,|o'l'
z |i
lrlrtletrt:ji zrlsllrIl| /||.l( /|||t'\\'/|||()('Il|()

l t.) ś1lrlzyciit |(lltllttIy Illt lttctlic lllietlzytlltlrltIrlrvt.i

i rrir' rvr",l;rrt'z,r;,qt ilt tv llolilve c \v('\vtt\'lt
llc.i. si1'rkrlrzr'rLr rvYlxrrt'zr.'i

nlt. l(onsclwlttysc zrlolry li ;r'rlrrlrl' rpio 1to;lrttc /Å›

Nic przygrtlowirli l';urrp;rnu l9ll śr'., ltlgltlcliztrirlr'r;

noWo powStalyclt rttcllilrv;lrllrl\,t.zrrvt.Ir Ilrl
I lt.lrlcllr p
lY||irl gt|y libcrlrltlrvit'

1.ltlclc;zas
a Pa śia Postepowa ai (l4'śPod przywÓdztwcll-l wygrali kaIllpallie l().]\ l

Anlrura Mcighcrlir |itllrsct.watysci
ale zdobycie 116 rnandatÓw nie wystarc'zyto clo stworzenia rzadtt' W tc.i syltr;rt.;Meiglren zrezygnowal z funkcji lidera, a na.|cgo miejsce zostal wybr.ally |(icIr:rltIśBennett. Porazpierwszy św historii partii wybÓr ślidera dokonany zostal |iltt|

nic 1.lt.zcz
parlamentamy, ale na konwencji śpartii, ktÓra śodbyla sie ś12 pazdzicrni|
zawarli idce siIllcgtl
stwa6. R. Bennett doszedl do wladzy w wyjatkowo śtrudnym śokrcsic, śgdy wyllLre IrIśswiatowy kryzys gospodarczy. PrÓbowal zmniejszyc skutki depresji rn.iIl. po1rt.ze

z' irrÅ›

terwencje rzadowe w ekonomie, ubezpieczeniadla bezrobottrych, ubezpicczcllia ztIr'rlśwotne oraz prawa ernet1'talne. Skonstruowal wlasny program ,,Nowcgtl l,ac|u''. .Ic1ltlśpowolne wdraZanie nie znalazto szerokiej akceptacji, gdyZnte bylo oznak wyclltltlześnia z depresji. W wyborach l4 listopada1935 r. konserwatysci oddali wladze' t-tzyslittś

jac zaledwie 39 rniejsc w Izbie Gmin.św ś1942r.przed śkolejnakonwencjapartii, majacy na ceiu wyb r liclcra, wp|y.śczlonkowie konserwatystÓw śspotkali sie w Port Hope (ontaricl)' w cclu pI.ze

-

ana|izowaniapolitycznych prync1piÓw' śzbudowania nowej filozofii śpolitycznc.j pirrtilśzgodnie ze zmieniajacymi sie warunkami śspotecznymi i tradycja historyczrra. lc|lśustalenia w śznacznej mierze śwplynely na obrady konwencji. śSzefcrn partii śztlstlrlśJohn Bracken z Manitoby. śWybÓr śten oraz dodanie slowa ,,postepowa'' do tlazwyśpartii (od tej pory oficjalna śnazwabrzmi śPartia Postepowo-Konserwatywtra7) ws|
jaki mÓglby doprowadzic do wyborczego śzwyciestwa.śDopiero wybÓr śJohna Diefenbakera na szefa partii na konwcnc.j i w śl()5(l tśi opracowanie nowej platformy politycznej śzb|izyly konserwatyst w do sl
'

go rywalizowaniazliberalami. J. Diefenbaker lansowal inwestowanic w zachtlt|lricśi pÓlnocne obszary paristwa' Deklarowal' ze jego administracja bedzic 1-lolltlsilit

tltl-

powiedzialnosc za podwyZszenie standardu zabezpieczeri spolccznych tlIlt wszyslÅ›

kioh, ze szczegÓlnym uwzglednieniem tych, ktorzy zc wzg|ec|Lr

tla wick, clltlrrlll1.,

Zycitln. l'I.tl

lrczrobocie badZ inne okolicznosci nie mogauczestniczyc w cltlstlt(Iritll

lttttrrrr,ltt.
,/tl|l Å›,/
1lt.ltrvlt

.' Itlca silncgo śic:il isl()lllil ccchlI śIitlIrscrwlttyzllttt. ś|'itlistlr'tl 1ltltvillllrl zl|11tt.:tl l rl1r|\,

1'xtIitrr'lt

i ś1rtrrzl1t|cli' I'tlttilltlrt śIlr'r. tlrLZc siItlc lllt ltlr.tlic śttti1.tIz1,ttltt.tltltlrt,t'i A śiq.Il;r ś/|tllIt\ltttś

(',:,

l,t'ytyi.:'hirt ,,Sltttliir zNlrttLI'olilt'tzltytlr"l')fi'1,rll ś101

l,tttlith!ttt\(ttt'tttt\tttt'l Å›

tt.\\\iln\'ittrgicl:,li:'l'trrln:rzrr,1'gllrtltt ślt('

'l)llclrvlt'l':,rrr'l',,',1-'t, Å›

"A ś/tr,'ltt śllt,lltttt,t ślllś


tcn zdrrltyl s;lolcczne (sz,czcg(llnic zlclrotlzic knrju), nfc w l()5|,| ktlltscrwatysoi zdcr:ydowanil Ilatl

blI,riult szclokic poparcic nir coÅ›

7,śs;rritwiItl, l.' ztlobyIi pr.7,cwtIge

1roztlstit-śF|yrtli w lzllic uzysku.iac mandatÓw, gt1y

ugrtlptlwitltiitllli ( iltlitt, 208 podczas libcraltl-

FÅ›

wic tylktl 4tl. Nicrvl1l1l|iwylll J: Diefenbakera rcalizacja pro-

cltlrtlbkiem.rzadu byla

,,'"{

gril|l.lL| po1ricrajaccg
ptllnocykrajU,aw wzakrcsie eksploatac.iir,śzasolr(lw oraz wspicranie Wprowadzil takie program pomocy

rraturalnych, rolnictwa.
sp
postawil do zrealizowania wyma-śfinansowych' Stworzona

glly olbrzynich nakladÓw a nie zostala szersza ekonomicznlrś

wiz,ja ich zabezpteczenia. program przyczynll sie do zwyciestwa

Nakreslony wybor-śczcgo, ale stal sie tez prrycrynak|eski. Konserwatysci liberalom.

oddali rl'ladze
w ś|967 r. nowym szefem PC zostal Robert L. Stanfield, umiarkowanie prorc-śltlrnratorski. R. L. Stanfield swcl.

optowal on za wielokulturowosciaKanady. skupit
'ic zainteresowanie i spolecznym Wierzyl w silny rzad, a|c

na jednostce porzadku.
Iinritowany w pewnych zakresach. Byl zrl'olennikiem prymatu polityki nad ekono-śnlia. Widzial jednak mozliwosc liberalizmu (wolnosc

potaczeniatradycyjnego jed-śnostki, .iak najmniejsza ingerencja paIistwa w jej zycie) i konserwatyzmu (narÓd.śspoloczeristwo, i porzadek). swo.ic

stabilnosc Gdy w 1976 r. R. L. Stanfield oglosil
ustarie nie z funkcji lidera, wybÓr jego nastepcy nie byt tatwym zadaniem, gdyr,ś1lartia byta podzielona na frakcje. Na szefa partii wybrano Joe Clarka, ktÓrego okrc.śs|rrntl centryste. on na sprawy organizacyjne

.jako Duza uwage zvtroc1l parlii. Uru-śc|rollli,| program badan zachowari wyborczych, poszukiwal ZrÓdel nowych fundu-śszy. I}yl przeciwnikiem interwencji paristwa w sfere ekonomii. Nastepca J. Clarklrśztl s ta l B ri an Mul roney, p o dazajacy dro ga wypracowana przez poprzednikÓw.ś

Kontynuowanie takiej polityki przynioslo konserwatystom upragniony sukccsśwyborczy w 1984 r. Kampanie wyborczaoparto na lansowaniu osoby BrianitśMuIroncy'a' na sprawnej organizacji i koordynacji dzial"afi

miedzy okregamiśwyborczyrni a krajowasiedz1bapartli oraznaplatformie programowej. W programicśgl(lwnauwage Sprawom

poswiecono ekonomicznym. Priorytet naclano problemor,viślrozrobocia. pracy proponowali

Przykreowaniunowych miejsc konserwatysci jedynicśstyrnulacje gospodarki pafrstwowym, Ich rzatlś

zarÓwno w sektorze jak i prywatnym.
nlialby stwarzac jedynie korzysfire warunki dla inicjatyw gospodarczych. Proponowal iśznicsicnie kontroli nadzagranicznymi inwestycjami w Kanadzie, refonny w dziedzinicśprawa' zwiekszajace kontrole nad wladza wykonawcza śreformy podatkowc,śpromowanie malego biznesu i zwiekszenie uprawniefl prowincji.ś

W trakcie wrzesniowych

wyborÓw w 1984 r. Partia Postepowo-Konserwatywtllrśc|oslownie przeciwnikÓw, uzyskqac f|l śrniejsc w parlamencic'

znokautowala

podczas gdy dorninujacy w ostatnich latach liberalowie zdobyli zaledwic 4()
.I.aktyka

Ilrandat w' opracowana przez Stanfielda, Clarka i Mulroney'a okazala sii.śskutcczna' Rzad konserwatystÓw skoncentrowal sie na polityce podatkowt.jśi tlzy w i crl i u Scktora prywatnego. Zadaniem rzadu byto uruchomienie mechan i znl il tl'śryrlktlwych. B. MulroneydaZyl pa stwaprawnego, ;

Sanr do stworzeniasilnego siItre
itrtttii dtl wladzy. sie na otwarcic zt.

oraz clcocntralizacji Zdecydowal takZe |rancllowc
Sttttlittlti Zicdllrlczrlllyllli. W l 987 Kanady i Stan w Z.jcclntlcztttlych

r. rl,ady tlzgtltltliIl'ś|l4śswtlic slittltlwis|
w zitklclsie hitIlt|ltt. za|
ratylikacii pirliurre ()l!u zotltnnrl rlrierlzy11;1si51vv.cclnc.śWokÓl korzysci,.jrrkic Il|()ZC.l)rzyIlicsc |rartc|clz

l0 lat pu przcz rlly prrrhltv znicsiorrc

KitltittIzic wolny tlSA i tltwltrt.l}' Mttllrlttcy program kanrpatlii wybtll.c'zr.

iIlwcsttlI.t,lw, zbttt|tlwal jśw 1988 r. Kanady'iczycy sie l)() rilz kolc.iny |)irt.tilr

opPostepowo.Konserwatywnautrzymalasie Lr choc.iej nacl libcritIitrrli

wlaclzry, przewaga
i socjaldemokratami znacznie sie zrnnic.iszyla. wybory |()()7

Pazdziernikowe rśprzy nio sty p artli 20 mandatÓw.ś

WspÓlczesna doktryna Partii Postepowo.Konserwatywnej zawicra clclnc tt lyśkonserwatyzmu i liberalizmu. Brian Mulroney, podobnie jak R. Stanfield, J. Clark orirzśkonserwatysci umaje ochrone prywatnej jako podstawe istnic.ii1cycIr

brytyjscy9, wlasnosci
stosunkÓw spolecmych. ,,rzady jako t.unc-|alllctllt

gwarantowac
nowoczesnie rozumianej wolnosci' rllasnosc i kreowac cdl

Pdlis1Wo*ftiwlrino prawa'' lÅ›

chronic prywatna odpowi l i t.Jednyn

zwilmych?,rokowdotegocelujesteliminacjawszcll
separatystyczne
poszszego|nychprowincji. Silapaiistwa lerywocenie tej partii -wjego jednosci.

Kortltlitśsymbo l izuj e j edno sc, v,y rastaj acaze wspÓ 1 ne go hi storyczne g o dziedzi ctw a.ś

Partia LiberalnaÅ›

Partia Liberalna formalnie wylonila sie w 1873 r. W pierwszych |atach istnicniaśnie zdobyla Szerszego politycznego poparcia. Powstala jako ruch opozycy.inyśw stosunku do konserwatystÓw, ktÓrzy objeli ster wladzy w pafrstwie po powstaniuśDominium. W tym okresie jej czlonkowie zajmowali sie glÓwnie krytykowanicrnśposuniec rzadowych i nie wypracowali programu atrakcyjnego spolecznie.

DopicrośwybÓr Wilfrida Lauriera na szefapartii przyczynit sie do umocnienia.ie.j

pozyc.ji.1896 r. liberalowie rzad Ich wiara w postep spoloczrly,

sformowali wiekszosciowy.
prawa jednostek, parlamentamaprzyciryaly

demokracje wyborcÓw. Promowali oniśtakie wolny hande| z USA oraz wieksza autonomie prowincji.śPo wyborach w l 9 l 1 r. zna|ez|i jednak w opozycji. Na ich porazke wplynela

sie
decyzjao ukladzie handlowym ze Stanami Zjednoczonymi orazproblemy zwiazancśz ludnoscia pochodzenia francuskiego. Natomiast podzialy w partii, zwiaz.ancśzwprowadzeniem ustawy o obowiazkowym poborze do wojska, przyczynily sie dośnastepnej wyborczej przegranej w |9I7 r. W 1919 r. na drugiej Krajowcj Konwcnc.iiśw ottawie William Lyon Mackenzie King zostal nowym szefem Partii [,ibcralnci.ta zaadaptowala zadania nririaca

rezolucje formulujaca na przyszlosc,
na celu wzmocnienie sily paristwa oslabionego powojenna dcprcs.|a balagallcIllśekonomicznym i skutkami I wojny swiatowej.

Rozwiazano problcnly wcwnatrz-zaczela sie takze ukladac wsptllpraca z przcclstawiciclalni Iucllltlsciśpochodzenia

francuskicgo.śW śl92l r. libcrlkrwie powrricili ckr Na l0 ntiersiqlcy wlirtlzq'

wladzy. orltlnli
ktlttscrwittyslrlllt. tltlzys|
w sicrprlitt t.' Mltckr.ttzic

|ry Il(ul(lwllic.i11

.'A.
Zi1.|ln śl\,Attl'tt't śt ś|{|] lt)lś

l##&,Å›


hitll;lt ollrcttl olrlr'ltttt'ltclt soc.jalrr;'clr. chono-

si1'tlt w slcrze stvirrtlezerl Wirrunlii
|.tti(.Z|)e Iltt dwltdzicstych korzystlrc lllrigl

tv |r.ltllilrlzit.tt,;lrlItltvic llyIy i rzi1tl pttzwoIic.śsrlllic ttlt ;rtrlrvittIzt.lric Jcc|rrak przcwidzial gospo-

sptllccznc.j. rrie kryzysu
(|ilrcz,cg() r' i ttit. 1lt.zygrltowal koncepcjijego przctrwania. Mtl-

1ltlIity|ii

|.)2() odpowiedniej

lllc|lt tcll wykorzystirIi |
tirkzc i itn tric uda|tl odpowiedniclr srodkÓw zaradczych na depres.je,św l 935 r. MackcIlzic King po raztrzeci stanal na cze|erzadu. Wprogramie rzadowyllśrl'ltl'|azla sie nowa polityka monetarna, program zabezpiecze śspolecznych oraz'śirrstytucje zajmujace sie promowaniem malego biznesu. Po przejsciu MackenzicśKinga na emeryture w 194B r. jego polityke kontynuowal Louis St. Laurent" Jakośprcmicr wprowadzil on program zabezpieczeó spolecznych: ustawy emerytalne,śdodatki dla niewidomych' pomoc dla ludzi starszych, wzrost zasilkÓw. PartiaśI',iberalna sie u wladzy r.

utrzymala do 195-/
W l 958 r. na kolejnej konwencii partii dokonano wyboru nowego |idera' ktÓrymśzostal Lester B. Pearson, oraz okres|ono doktrynalne.

zal^oZenia Za podstawowcśzasacly Iiberalizmu ktÓra daje kazdemu obywatelowi mozliwosci

uznano wo|nosc,
rozwo.iu i szczescia, szybki postep na wolnosci i inicjatylvie,

pelnademokracje, opar1y
rcalnc bezpiecze stwo, ktÓre kaZdy musi miec zagwarantowane, aby korzystacśz wolnosci, pokÓj10. r.

narodowajednosc w federacji i miedzynarodowy W 1963
l,. B. Person doprowadzit partie do wyborczego sukcesu. Zajego kadencji rozszerzonośzakrcs swiadczeri wzmocniono pomoc finansowa d|a prowincji oraz

socjalnych,

program walki z bezrobociem.śNastepcaL. B. Persona wybrano Pierra E|liot Trudeau, dynanricznego polityka,śtl liancusko-angielskirn Haslem sie teza o ,,ucze-ś

l)rzygotowano

pochodzeniu. jego polityki stala
stniczacej demokracji'' (participatoly democracy),lansujaca aktywnosc

w iyciuśpublicznym poprzez czlonkostwo w Partii Liberalnej. Jego program zakladaltakZeśzachowanie integralnosci federacji, wzmocnienie uprawnie śrzadu federalnegośi uznanie jezykÓw angie|skiego i francuskiego za jezyki oficjalne w Kanadzie.ś

Liberalowie z P. Trudeau na cze|e sprawowali rzady w pairstwie (z krÓtkaprzerwaśod maja 1979 do lutego 1980 r.) do 1984 r. Lansowana przez nich koncepcjaśtlczcstniczacej demokracji w praktyce politycznej nie zdala egzatninu, gdyZ e|ityśpartyjne nie liczyly sie z postulatami szeregowych czlonkÓw. Recesja gospodarcza,śirrflacia, bezrobocie wplynely na zmniejszenie popularnosci liberalÓw w śspole-śczctistwie. Ic|r rzad nie zdolal wypracowac programu niwelujacego niekorzystneśzjawiska, zajety przede wszystkirn reformami ustrojowymi' Dlugofalowy programścncrgctycmy rÓwniez nie wzbudzit zaufanta spolecznego oskarzony

. Szef rzaduzostal
o nicudolnosc w swynr reku zbytÅ›

w zakresie walki z inflacja i o zgromadzenie
szcrokicgo zakresu wladzy. P. Trudeau w lutym 1984 r. oglosil rezygnacje z kie-śrowania partia. Na szefa par1ii wybrano Johna Tumera, ktÓry objal takZe funkc.|eśprcnr icra.ś

Zdccydowa,l sie on na rozwieanie parlamentu - formalnie parlament rozwiaztl jcÅ›( ictlcralny (iubcrnator, rra premiera 1984

a|c prosbe juz w pazdzierniku r. oglosztltloÅ›

l"W. I'ie Ilrrill.'l'lt,'l,il,,'t',tl ś/'rrr'lt'. loroltlol()6.1.:,. /l ś71.

I I trÅ›

lttlwc wyltoly śpllr'lrultcttlrtntc, ;rtttr('

W śltr()l-:r plzctllvyborczyrtr .l . lrrrncr z;rrvirr'lśpostulaty ttproszczenirr llolil.ylii porlirllrorvcj, slworzcniir lellszcgo lilirrrirlrl rllirśinwcstyc.ii, r.cdukc.ie sr'viltttlwc lltlstlilii eIlL'|.lill

dclicylrr llttt|Zt.Irttvep1rl. ccIly Il1l
(w miejscc kcxrtrolowanych lv lirrrurcl )

r rnlodowcgo progranlu cncrgctyczn('li()
Promowal przedsiebioI.czosc lriznesu' C)|
i rozwtii sr.ct|rlicgtl sie, ir. lrlrl;Illśgloszone przez śJ. Turncra rric dol.arIy c|tl szorokic.i rzcszy śwybtlrctirv, zltIlrśScynowanych juZ postacia B. śMulroncy.a' śW śpaz'dzierniktlwych Wylltltltr Irśliberalowie poniesli kleske, zdobywajac zalcdwie 40 rnandat
;rśpartii w l990 r. Stara sie on odzyskac wplylvy paifii' W 1 997 r.Ilbcral'owie sir,.1irrt,.l55 śmandatÓw.ś

Naczelna śzasada kanadyjskich liberalÓw od śpoczatku uformowalrilt sir,. lt.1'rlśpoIitycznego ugrupowania bylo prornowanie wolnosci jednostki . zar śwntl tv slt.tzt.jak i ekonomicznej. Liberalowie śnawiazuja do pryncypitiw, jlr|'lt.byly z nimi śzwiazane: indywidualnej wolnosci, odpowiedziaItlrts..godnosci ludzkiej. od drugiej polowy |atszescdziesiatych libcraItltvit.aktyrvnosc

w zyciu publicznyn śpoprzez czlonkostwo i dzialalnoSc w 1rltl.lilśQlarticipatory śdemocracy). W śpraktyce iednak śokazato sie, ze nloZliwosci ttcześstnictwa w konstruowaniu programu par1ii przez śSzarych czlonkclw sa rricwic||
Nowa śPartia Demokratycznaś

Rodowodu tej partii na\eZy szukac w latach dwudziestyclr naszcgtl stttlccilt'śPoprzedniczkaNowej i Demokratycznej l)arty śN|)l,)'.

Partii (New Dcrrrocratic
byla Federacja (Co-operative lictlcrlrtirlrl

WspÓlnoty SpÓldzielczej Comrlltlrlwcalth
- śCCFl2), ktÓra wyrost'a na zachodzie Kanady. ldee socjalistycz'l.lc rlrl

naplyIlely
Kanady wraz Z imigrantami z Europy na poczatku XX śstulccia. Wczcsrlici rlicśodgrywaly one w śzasadzie Zadnej ro|i. Zwiazki śzawodowc nic za.iIntlwirly sieśdzialalnosciapolityczna. Gdy do Kanady dotarly echa rewoluc.ji pazc|zie:rIlikrlrvcIśi curopejskie tworzenia organizac.ii robotrrit'y

tendencje politycznych robotniczyclr,
-szczeg lniezzac|lodnichregion Zat|irli

w-rozpoczeli wysuwanic prllityczllyt:|awily partic kttirc.icdrlakZc tltltttlsit'

sie lokalrrc robotniczc, nic byIy rv stallir.:
srrkccsr'lw zycIr.

wyllorc

Il | )lrlci rl 11'|.'i1.11. Iler|ltr. l|/\'\\,|ltlV lltl1iit'll.|'l i|.trtl Å›Nl )l'ˆÅ›r'l)itlr,i Å›tr Å›11.l,,.1 ( ( Å›l'ˆ

11 lrr,rl:tr'il.'\\\illrytilrllrr'1.,1'l,,Ltrrl Å›


()|l|(.lilt.

sillll'Yltl takze rcligiino' sie
cr.l1lc:ji cltlzclsci.ilrliskicIl. l'lritc idcc rr:lbrnl spolccznych ,Zapcw.Å›

W l1,111 llqiawily sie rtltrIly wywodzi1cc Z k()ll-Å›

;lrtl1lagttwaly w cr;ILl
Ilictlia kaZ,clcllltt warunkt'lw W polowic

1irlt|zilvych Zycia. la1 dwudzicstych wicluśrrlitywnych rn.in. Shave Woodsworth, Albert Edward Smith, Sa-ś

czkrnkr'rw, .larncs
lcnl Bland, odlacz,yl
sie tld tcgo ruchu, aby przystapic

rrrganizac.ii politycznych. odcgrali oni - wraz z Williamem Ivensem i williamemśf rvincm - kluczowc rolc w rozwoju idei socjalistycznychw Kanadzie, a duchowymśprzywÓdca socjalizmu zostal James Shave Woodsworth'l3.ś

W sierpniu 1932 r. w Calgary doszlo do spotkania przedstawicieli zwiazkÓwś

zawodowych, social-gospels oraz lokalnych socjalistycznych i robotniczychpartiiśpolitycznych. opracowano tam wspÓlny program: ,,Ca|gary Programme'', ktÓry stalśsie podstawowym dokumentem rodzacej sie nowej robotniczej pa(ii śpolitycznej:śFederacji WspÓlnoty SpÓldzielczej. GlÓwnym celem nowej partii miala byc walkaśo stworzenie w Kanadzie takiego spoleczeristwa, produkcji'

w ktÓrym regulowanie ˆ
dystrybucji, wymiany mi al.oby potrzeby, nie zas ˆ

zabezpieczac,ludzkie przynosic zyskśpojedynczym czlonkom wspÓlnoty. Pierwsza konwencja partii odbyla sie w lipcuśl933 r. w Reginie, Saskatchewan. opracowano tam nowaplatforme poiitycznapar-śtii * ,'Regina Manifesto'', ktÓra stala sie podstawowym dokumentem programowymśpartii. Zawierala postulaty dotyczace planowania, uspolecznienia, wprowadzeniaśroznego rodzaju zasilkÓw, bezplatnej sluiby zdrowia, zagwarantowaniaprzezpan-śstwo zasad spotecznej sprawiedliwosci. tego,

Postulaty te byly odzwierciedleniem
co proponowalypartie socjaldemokratyczne wEuropieIa. 1935*1940

W latach CCFśrozszerzyt.a swoje wplywy w miastach na wschodzie kraju i zaczel'abyc uznawanaśza partie robotnicza śpol.aczonaz ruchami farmerskimi. Na poczatkulat śczterdzie-śstych program partii zaczA ewoluowac z ele-ś

w kierunku liberalizmu polaczonego
rncntami socj i.

alistycznym ˆ
W 1945 r' po razpierwszy w oficjalnym programie zna|azlasie ˆ

teza o mieszanejÅ›

ekonomii. Umieszczono w nim takze obietnice zlikwidowania r6Znlc spolecznychÅ›

oraz obietnice zlikwidowania skutkÓw bezrobocia. Idee te trafily na korzystny gruntś

w Kanadzie i przyczynily sie do wzrostu popularnosci ktÓrych

socjaldemokratÓw,

28 przedstawicieli wybrano w 1945 r. do lzby Gmin. Na konwencji partii w 1956 r.Å›

w Winnipeg nastapilo od za|oZen socjalizmu przez polacze-Å›

odejscie tradycyjnego ˆ
nie idei socjaldemokratycznychzideamiczystego ˆ

liberalizmu- śsyntezasocjalizinuśzwelfare liberalism.śReorganizacja Federacji WspÓlnoty SpÓldzielczej w NDP śtrwal,a

okolo 3 lata.Å›

Poszukiwano mozliwosci wzmocnienia partii przezpotaezenl,e ze zwiazkami zav,lo-Å›

dowymi. oredownikienr tej koncepcji byl HazenArguer5. 190'.1 sie

L.,11em r. odbyla

Ir J. S. Woodsworth (ur. w |874 r. w ontario) zostal _ jak jego ojciec _ duchownym-metodysta.śT,wily.any z ruchcm iocial-go.spels, autor m.in. takich prac, jak: Strangers With our Gates, My Neigh-ślxtur.Zrcl,ygtlowal na rzecz polityki.

z kaplaristwa

'uZtlb..|.W.(iolebiowski:IdeologiaipolilvkawspÓlczesnejsocjaldemokracji.Warszawa|978,
s. I I ś.12.śl. IlllzcllAl.gtlc r. ztlsta| nn Zc |irlncclpcii

w l95tl wybI.ltny lidcraCCF, w |96l r. _ nrinrcl' |lyIlrt'tirr.;1
zicrlnoczcniir ('('li zc zlvirlzklurti zltwodowyrni nie zostrl rvvlrnuly Nl)l' śWr,:rlrlpil

ul szcl'rr z Nl)l).śIltl śrvrililpilrLrI'rrllii iwrzrqrlzic rnini:rlrr.nr.

l,ilrcllrltrr.i lrurlcrruzosl;rl

ktlnwcnc.ia ltrlrve tlt.zcstlticzyllr Ws1lr\ltrrlIt,

zitltlzyciels|,it i 1utrlii. tv |'lrllt.; IlctIcr.lrc.ilt
Spcllclzic:lczr:.j l(tlrr11rcl; |,titt..y ((.ttllittliitn |,itlltlttt.(.tltlgt.css)|.'' |'rr

tlrltz ls,ltttlit|.1,js|ii
wolano do zyciir Ntlwl1 za 1lt.itlt.vlcI

|'itt prrlgt.alllic

l)ctttrllit.itt"Yczrtl1 ti1.. rv ktrire.i ttzll.tÅ›

dlir wsz-vstliicll spolcczrlc.

no zabezpieczonic rnic.isc i planowanic Illtvt':itolr';t

ltrircy
nie kapitalu przcz pa śstw() byc'zgrltltle z itltc:rcscnr ll lr;t

I-l,ltlSi og(llnos1rtlIcczllyttt.

ktlrporac.ianri zr.tl

nadyjczycy powinrri sprawowac korrtrtlle Ilirc| KoroIly i illrryIlli 1lr

w ktÓrych zna|azl' sie obcy kapital' NDP śokrcslilet lvl|| |llh(l

siebiorstwami, sie 1lrzy

straznik fundamentalnych praw czlowieka.Å›

Wydawalo sie' ie polaczone s|ly przyczyniasie do wyborczcgo StlkceSl| ||ilIl||'śchocby do powtÓrzenia wyniku śCCF z ś|945 r. Tak sie jednak nic st'it|rl' |)tl;l|r'trlśw wyborach św ś19,72 r' śzdobyla ona najwieksza|iczbe śmandat w w ślz|lic ( irrrrlrśw calej historii ruchu socjaldemokratycznego, tj. 3l. śWzmocnilo to p
1\.
w parlamencie, gdyZ Zadna z glÓwnych partii nie uzyskala wiekszosci. |,tl1l;11.

1.'Å›

NDP śdecydowalo śZatefil o funkcjonowaniu śrzadu.śWlipcu ś1975r.EdBroadbentl7stanal naczeIepartii. optowalnarl.cc,l, lillt.l;lIlśzmu. W wyborach zlat I979,1980, 1984 socjaldemokraci uzyskiwali tylko w ll irrrrśmiejsc w Izbie Gmin. Dopiero w 1988 r. przekroczyli granice 4() lltlrllr|irś

cach 10o/o
tÓrv, co dalo parlii l5% miejsc W parlalnencie.ś

Pod koniec śl989 r. E. Broadbentzrezygnowal z funkcji lidera' a na.jcgtl nlicist.t'śpo razpierwszy śZostalawybrana kobieta Audrey Mclaughlinl3. N DP ptld .|c.i k i cr.t lrvśnictwem prryjela nieco innakoncepcje programowa dopasowanado waruItktiw ws1ltiIśczesnosci. zu;zegnaniekryavsu ekonomicznego demokraci widzaw śkicrowanc'i i krlrrśtrolowanej przezpa/rstwo ekonomice rynkowej, neutralnej dla srodowiska i stwarzt ji1ś

cej rÓwne śmozliwosci startu dla wszystkich. śopowiadaja śsie przcciwktl śuklitt|rllllśw pafistwie. Wedlug niclr rralczy cllt.rllli('

o woln}tn handlu i zagranicznej wlasnosci ˆ
miejsca pracy w Å›Kanadzie, Å›zmienic niesprawiedliwy systenr podatkowy,.1irkirll ˆ

'ieslśobecnie pooat"t od towarÓw śi uslug (GST), przebudowac System opicki śzclrtlwtlttri.i,śsie w rekach samorzacltiw ltl|iitlItyclt'

ktorej zirzadzanie i kontrola powinny śzna|ezc
w śostatnich wyborach -w ś1997 r. - zdobyli 11% miejsc w lzbic Grrrirr.ś

Partia PostepowaÅ›

Partia Postepowa wylonila sie po I wojnie śswiatowej Z ugrupowa|i lhr.rllcrs|i'it:lrśnazachodzie śkraju. Farmeruy śzManitoby, śSaskatchewan, Albcrty, a nawct z ( )rrlirśrio byli śgeneralnie niezadowoleni z polityki śprowadzone'i prr'cr, |
t|rvric|t

l śKanady.iski Kongres Pracy (CLC) śpowstal w śl95(l śr' w śwynikLt 1ltl|aczcrlilr cett|tltIś

rv tlllt|\cItÅ›(.('lr'Å›

2wiazkowych Trade and śLabour ś(CCL). śTI,C śrcprczcntowal śitrtcr.csy Zl|trt|(|l1i()|lycll

czlrlllliriw (.(.l, nlrIcilrIlr
.foronto'

przcdsiebiorstwach i nie dawal poparcia CCF. śWie|
rllrl.rlniI SclltltlI tl|.|.]t.tttttlttlit.

l7 lIkoriczyl rtniwcrsytct w lt c|tlkttlrat w l 'tltrtltltt /' /lIl\|.(.:i||

lilozolri grolitycznci. Wl,hlrttlY rLr pltrlrtttlctlltt r,

w l()(rll ˆ
lB.lcsts1rcci;rlisl|.;1tr,zltLtt.l;it.s|ttfllsllrl|r't.lltvt'lr,S|tltliirrvlVtlt|*icttttlktlttlllllzl,|llˆÅ›

Zltr:|t,lt|tlic11rl()ttl;tttr'|'l.llrrlt'r|it|l|l\(l(|\|(.l\l(||\\,\|\|)|lil\v('/].,Mr.|tlll(||(|ll|(|.',rrr|r|zt.t|ttlrltItltr|1 zyr;rr.rrr;r('lrlrll, l'''trltir .,1t'r'ltrlWlulr'lrrtt r,r'Wltllrtt ślr)X/t ś\\'t\\lrrt ittlrtl/lll)t'lllirll,lr\tllś

zil:,1:tl:l ś\\\l'1,111'1 rl,r śl.'l'i śt t1111,' '- lr't\llllllllll śYlll.illlś


|itrit.zv

FT,śttic tIrlsll.zegitIi rrlIlticlwir. i Iillct.ltIrltv, plrllrIctllrirv Starlrli Sie Ziltctll

|'Itw()I.ZycÅ›{_)llirl'l ie tIlllrjllci1 |)ltrtiit lryc rcprczcntantclr-l g.upy

rl icIl illlcrt.sy, ta miala

okrcs|ol,|.:i

tsśzitwtlt|ttwci sie do idcologii. llez rlt|rvrl|.ytvltttiit Wprowadzila

*śnowy typ l.o"*"n.jiś'(tllwartc.i dla wszystliiclr czlonktiw o zdecentralizowanej po sukcesie

strukturze. /:św r92r r.,gdy partia zdobyia65 miejsc w Izbie Gmin

w wylxrrach parlarrc.t'r'.ych

(o l.5 VyiecL'j

niz ktlIlscrwatysci),

wydawalo sie, ie na stale stanie sie liczaca sila

ylr>|ityczna,

Jcdnak powoli tracila ze slabosci

znaczenie,co wynikalo o,guni,u.yJn.jśtra arcnic federalnc.j. 1926 r. tylko 25 jej przedstawicieli zostalo wyb,a-

W wyboraclr ˆ
nych do parlamentu. Pozostala |iczacasie sila ˆ

na szczeb|u prowincji w Albercie

i Manitobie' ale pod koniec |at czterdziestych Partia Postepowa przestalafunkcjo-

nowac na scenie politycznej.Å›

Pa rtia Zauf ania Spoleczne g oÅ›

Na zachodzie Kanady, gdy wplywy Partii Postepowej slably, sie nowe

pojawily
ugrupowania polityczne. WAlbeicie w 1932r. powstala PartiaZaula"'" sp"t.J'.:
go' Na jej czele stanal propagujacy doktryny reform monetarnych

WilliamAberhart,
kapitalizm jest w rekach miedzynarodowych bankierÓw, ktÓrzy manipuluja pie-śtliedzmi, Zadajac

wysokich procentÓw i nie inwestujac w ekonomie. Nalezy to imie-
rlic m.in. poprzez ustanowienie Systemu krajowych dywidend, jakie rzad v\ypla-
callry bezposrednio W 1935 r. W. Aberhart stanal

obywatelom. naczele p.o*in-śc.jonalnego rzadu, a jego nastepcy Ernest Manning i Harry Storm byli u wladzy

w Albercie do 197 | r. Partia Zaufania Spolecznego zdobytaduze wplywy w Brytyj-śskicj Kolumbii. od.1952 i. (zprzerwaw latach 1972-1975) do 1991 .. śwladze 'p.u*o*uiu

w tej prowincji. Partia tazaistniatatakze na arenie federalnej, zdobywajacśw 1935 r. l7 miejsc, aw ś1962 r. 30 miejsc w Izbie Gmin. Kr5,tykowala

dzialalnoscparlamentu, system demokracji formalnej, poparcia szukajac glÓwnie wsrÓd szere-
gowych czlonkÓw, ktÓrzy wywodzili sie ze srodowisk inteli-

drobnornieszczariskich,
gcnckich oraz farmerskich. Domagala sie teZ rozwiniecia przez paristwo funkcjiśsocja|nej. Na poczatku PartiaZalfania śSpolecznego

lat osiemdziesiatych zniknelaz areny federalnej.Å›

Partia ReformÅ›

tradycji

tostu, wyroslych w latach dwudziestychi trzydzies\y9hnavachodzie kraju. Kongresśzalofyciclski nowej par1ii odbyl sie w Winnip.g * ii.topu dzie |987 r., a na jej cie|cslanal Prcston Manning, konsultant odzarzadzania z Edmonton. Na glÓwnasiedzi-śbe tcgo ugrupowania wybrano Calgary. Partia Reform opowiada sie za ekonomicz-ś

tli1 i l
Partia Reform uwaza sie za kontynuatorke reformatorskich ruchÓw pro-ś

wrloscia zachodnich konfeclcrac'1i.śl Izrllric si1. zlt lllrrrltlrlwa, rytrkowrr i s1.l
t|cIrrokratyczni1, zoricntowana1 llt|ptl-
tvictlziitltlll. sig tvszclliinr scl)anltyzr)lu, it'rtsi-

l)rzcciwstitwilr lirnlonr r'lrsllt.rrrizrrrl

I'10Å›

zuru.'l'a urlodlr lirlrrrlrcfn otl wybor'(lrv rv l()t)] I,. strtttorvt

lxrr'zil\vfizv
druga* po paltii Iillcl'irIlrr.. .lr.i |)t.c:iItlllÅ›

lrolilyczrrlr,

j śsil1. icst rlllccllic

tv ;tlrr'llttltctlcic. 1ll.zywtit|ci1
Manning.Å›

Partie w QuebecÅ›

polityczne prowillc'ji sie 1rl
znania Quebec szerszej autonomii. Najbardziej skrajnc ZqJania sc1ritritlys|vr'zttt'.śpodkreslajace llllillś

Generalnie wszystkie ugrupowania w tej donllrglril1 zl'Å›

wiezi etniczne i kulturowe z ojczyznafrancuska wysttwlrIlr

()\()

Narodowa (Union Nationale) z Maurice Duplessis na czele . Od 1936 I'. tkr | rÅ›- z 5-letnia przerwa * M. Duplcssis

w okresie II wojny swiatowej stal tllt r.zr.lr.śprowincjonalnego rzadu. do wladzy t 1rtlrI

Ponownie Unia doszla w Qucbco w |9(16
haslami usamodzielnienia i wylaczeniaprowincji spod angielskic.i tyranii|.,.śN ś|967 r. pojawila skrajnie Quebcctl (|'llt

sie kolejna, nacjonalistycznaPartia
wyprowadzenie Quebecu z f'cdcrac.ji

I
ti Quebecois), ktÓrej program zakladal
dyjskiej i utworzenie samodzielnego pafrstwa. Partiata pod przywtidztwcm l{t'rrcÅ›

Levesqe zostal'a

poparta przezltldzi śmlodych i Unie Narodowa tracaca wplyrvr.śpolityczne. ZvtycieElaw wyborach prowincjonalnych w I976 r.śW roku 1991 zwo|ennicy niepodleglosci utworzyli BIok Qrlt.

prowincji Quebec

becki (Bloc Quebccas), na czele ktÓrego stoi Gilles Duceppe.ś

Stosunki miedzy partiamiÅ›

Kanadzie byla l'artia l,i-śberalna. Miala ona jednak slabe poparcie nazachodzie kraiu. Wygrywa,la gltiwllicśdzieki poparciu w przemyslowych w ontario i w prowillc.iac|lś

od l935 r. do 1984 r. dominujacapartiapolitycznaw

regionach

w Quebec,
morskich. Najwiekszapopularnosciacieszy ludnosci

sie wsrÓd fiancusko.iezyczrlci,śkatolikÓw i kobiet. Partia Postepowo.Konserwatywna

aZ do |984 r. nic rnog|a si1.Å›

przebic na federalnej arenie zewzg|eduna slabapozycje w Quct.lcc' Miala tlltltl-Å›miast znaczne poparcie nazachodzie kraju (dzieki polityce Dicfenbakcra) i w I.rlllri.Å›w öó
t t t| t l w y öó
t t l i,

czy ch ob szarac h ontari o. ND P n atom iast zwiazana j e st ze zwiazkami za ˆ
przcrlrysltlwyclr.ˆ

zktorychpowstala. Dlatego posiada rÓwniez wplylvy w okregach
Na zachodzie kraju rywalizqe śzkonserwatystami i tam odnosi sukccsy w wyborrrclrśprowincjonalnych.śSpoleczne i demografic zne czynntki sa slabym wskaZnikicllr i llclywi t|ttttl

l tc1.irlÅ›

glosuja witlze ltiltśwtasnych WaZIrc.icst tlllttcgrt

poparcia partii politycznych. Kanadyjczycy gcncralnic z pttllkttt

interestiw, raczej krÓtkofa|owych' ,,cIzis'', te Z ttltlZsltśmia.jasie kttiry icll chrtlllil

racr'c.ir,pr()gralllcl1l, bedzic: illet|zic irrr sItlZy|. l(ellrlvlvÅ›

tlic lrlaltl tlstill ttwltZlt sie zit lliczirIcZllc 1ltllityczllic..|ct|lllt tt'zcciir |rirtllttlyiczy|iiltvÅ›

l" p1 ś{i| ś/\,|}l|\\'|.l. I śI,lttlttt'l,t śli.ttt,t,lt,1ll,Il,L:!| \|,.\||'i|llt l,Il!||l!t|,r:!! W ś'.!'litrr. l śNilltkś

I'0f rtr.r rnrr śli' ś/ śI" śliltll śl.. 1,rl.,111 ltllr),:, ś/Hś


itIcrrlyli|irr llttlt'ttrl '/ zartiwItrl jtlnal.

jc si1. lll sltl)|l| llir lccloralllynl,.jak

1litl'lia i 1ll.tlwittc
lt'yllt

1ltlzitlltlic, dwic trzccic partic muszZL wa|czyc

tl 1lrlzrrl,tlrIe obywatcli l-llocl'lo
tv trrtlicic I'r'r'kwcrc'i'wyborczajestzwyklewysoka,

katrrlrrtllii'r)

w granicachT5yo.śl'otlatl 40'Zr porh-'iulrrie o wyborze dopiero w trakcie kampanii (sonda-

osr'rb dccyz.jc
Zc 1l rzcd wy btl t.czc rvy k l t zu i a zwykl e duZaliczbeniezdecydowanych),

co pi ata osobaśt|ccydtrjc w ostatnim przed glosowaniem2l.

sie na wylrrir. tygodniu

UwiJocznilo siettl wyraZlrio w tlkrcsic kampanii 1984 r., w trakcie ktÓrej poparcie Kanadyjc zykÓwśc||a.jcdnej drugiej partii opieralo

badZ

sie na sympatii do lilera. Takie gwaltowneśz,niany postaw KanadyjczykÓw śwynikaj azbraku śmocnej' stalej i konsekwentnejśw iezi z poszcze golnymi ruchami politycznymi.ś

RÓznice ideologiczne miedzy partiami nie sawyraZne. Na lewicy ideologiczniepcrzostaje NDP. śJednak w deklaracjach programowych ostatnich lat znacznie zbli-ś

z'yla sie do tego, co proponujakonserwatysci

i liberalowie. KaZdaz tyclr partii uwa-
ZL| sie za ieprezentanta sredniego Kana,dyjczyka. Promuja one wolnosc jednostki,śnrozliwosc rÓwnego startu dla wszystkich, podwyzszenie standardu zabezpieczenś

spolecznych,rozwoj

ekonomicznv calego kraju' walke zint1acjauniwelowanie

skut.śk
te Same cele, inna jest tylko clroga ich realizacji' Kon-śs c rwatys cj e .rvladzy,

c i pre feruj

a decentral i za pozostawi aj ac r zadowi federalnem uÅ›.|cdynie kompetencje w zakresie zapewnienia spotecznej wolnosci i porzadku, znie-
siclliu barier handlowych. Liberalowie faworyzujarzad federalny, nie majac zaufa-śllia do rzadÓw prowincji. Zdecydolllaire sprzeciwiaja ;;;i;;;

takze sie ukladom
hand|u, dazado utrzymania, a nawet rozszetzeniaspolecznych PC optu-

swiadczeri.
,ic za obniZeniem swiadcze śspol'ecznych, ale wylacznie czasowym' chcac w tenśsposÓb zredukowac deficyt budzetowy. Wedlug rzad,powinien

konserwatystow od-śgrywac rnniejsza

role w ekonomii, skupiajac sie na tworzeniu takich rnozliwosciśkazdemu obywatelowi, aby sam moglzadbaco siebie. Partia Liberalna i NDP widziświeksza role paristwa w kierowaniu gospodarka i dystrybucja spolecznych swiad-ś

czen' To pa stwo powinno byc odpowie dzia|ne za niwelowanie skutkÓw bezrobo-ścia. Demokraci uznajatakZe, Ze gospodarka powinna byc demokratycznteplanowa-śna i kontrolowana przez rzad, ktÓry w tym zakresie powinien sterowac cenamiś

i dochodami w celu niwelowania roZnic w dochodach.świelu badaczy kanadyjskiego systemu partyjnego opisuje go jako system broke-śrclge22 role posrednika a wladza.

_ partie odgrywaja miedzy spoleczeristwem Tal<śSystcln ten ujmujarn.in.

A' G. Gagnon, A' B. Tanguay' R. J. Jackson' D. Jackson,śN. Baxter, J. Brodie, J. Jenson23 . Par1ie sluZajako roZnychinteresÓw

posrednicy c|lalttrzymania spolecznej

harmonii' ,jak firmy, poprzezreklame czy rynkowe manipu-Å›

irr 1.. Lc D ttc: The Flexible Cctnadian Electorate,"Canadaat the Pools, 1984" [Toronto] 1988, s. 4 | .Å›:rrI'antz,c,

s.44-45.ˆ
, Å›IJnlkL,r angic|skim ol'nacza maklera'ˆ

w.jezyku posrednika, ˆ
r' ('tttttttliutt ˆ

I\trl it'.v itt Ii'unl;ition.lJds. A. Tanquay. I 9g9; .1.

A. Gagnon, Toronto J. Brodic, .lcrrs6rr:
( i.trl'r' (,ltllll(,Il|:( (,lt.tttgt,'. ('ltt'l't

tttttl l,ttt'l'|,tttttl ot1awa l9tl1ll 7,lt( ,||,'\|I,Ilt

ilt Cunrulu Ravi'stctl. !,lt|'l|,
lt\ Å›('tttttt(litttt ',r.

I'ttlitit.s itt lltt' 19,\0 lrrls. M. śWhilirrgton, (i. Wililllls. T'oroltlo lr)fi I,l,l | ś.lrrt.Lsorrśl',,1 1 11,'r,,, ('t ttlt

hht

l,l.'Å›

tItllrrlttltt. isIrlie rrlt.świelkie r Zrricc idctlItlgiczllc Slt.tl|ttttl.y

ktlllsttttlclllrlwi tvvlltlt'tt..,|'

Iac.|c pomaga.ii1 Mietlzy ;litt.tiltlrri i;1

()|'lIZ ltlajl1 lliclllirI itIeltt.yt'ztlt.

|)|()[!.lilIlltltvc'
Trudno takzc odllalczc kllrsy s1rtlIcczttt., sie z Ilillli lrcz rcsz,ty

|tlr'lr.c itlertlyIi|rrlil1.

ja tlIlc swtlicIl
Ecznych. Brak stabi|nego, tradyoy.inr:gtl' Ira klasaclr spolcczllycIl..e

generalnie bowiem nic rtlzpoztlrr illtcrcstiw W progra|nilch 1lartii 1trlIrÅ›

rl1rartc:gtl It.|.Irlśratu nie wskazuje, iz kanadyjskie spolcczcristwo nic .icst podziolt)tlo kIltstltl,tl t.z\ś

formy walki śklasowej nie istnieja.ś

Tabela 3śPartie rzadzace prowincjach

w poszczegrilnych i terytoriachÅ›

' śo b j a s n i e n i a: Lib. - Partia Liberalna, PC . Partia Postepowo-KonseNaty\Wa, )ś

Nazwa prowincj i/terytoriumśt970śI 984śl99 tśl ś()l).l ślśKanadaśLib.śPCśPCśl,rlrśNowa Funlandia i LabradorśLib.śPCśPCśl . ilr.śNowa SzkocjaśLib.śPCśPCśr.ilrśWyspa Ks. EdwardaśLib.śPCśLib.śl.ilrśNowy BrunszwikśPCśPCśLib.śl.ib.śQuebecśOntariośLib.śPCśPQśPCśLib.śNDPśI'(JśNI)I'śManitobaśNDPśNDPśPCśP(lśSaskatchewanśAlbertaśKolumbia BrytyjskaśLib.śSCśSCśPCśPCśSCśNDPśPCśNDPśNI)I'śP(lśNI)PśYukonśbpśPCśNDPśYukorr I'arlśTerytoria pÓlnocnozachodnieśbpśbpśNDP _ Nowa Partia Dqnokrttyc1|ln, Il(J(| t(.)

_ Partia Quebecka, SC - Partia Spolecznego Kredytu, bp - brak partii.śVrl| lś

Zrodlo: Å›..The Canadian Global Almanac, t992'' [Toronto] l992, s. l35: ,,The Europa World Ycar |}ook.' l()|)5.
Europa Publications Limited, Canada, Directory, s.733 i'734.Å›

Elektorat nie jest podzielony zgodnie ze statusem zawodowym. Jak wsl
a nie idcowi. Wyrrika to, z.jcclItr.'

jacej swoje interesy. Wyborcy Sapragmatyczni,
,t.ony, z historii Kanady, gdzieroinice etniczne, religijne , jezykowc odgrywaly istrltrrl1Å›

2a J. Brodie, J. Jenson: śCrisis, Challenge and Change..., s.4'ś

25 A. w. śDjao: śInequality and Social Policy: the Sociologl o1-Welfurc. ].ortlnttl l98.l, s' 55 (l('.

klase burftlazii,

WyrÓznia w Kanadzie cztery glÓwne klasy spoleczne: drobnc.i w ktrlrci sklat| rvcllrlt|zl1ś

niezalcini wytw rcy (lbrmerzy, rzctllics|nicy, ttt'iśnir rtrali1 oraz iprawnicy prowaclzacy sarnodziclnic |
wtasciciele niewielkich przedsiebiorstw, ry|llrcy' 1lrtxIttce
skale) lekarze swtljo pr.lr|ityki;lillrse tIrlśrv wicIkich rrtllrlllrit'z:1' llttesze

posiadacz,y lttb krllrtrolcr |ilitse rv k((ll.c1 z:1śsiervszyscy1ll.ltctlwllit.ylllticttltti'|l1czt-ticzttrzr;t|ttś

kttirci zalicza 1rr.zcdsielritlrstw;

Ll'l,lt.tiir 1lrr..t;ttIilttlt'\\,|.|,il|||.'t11rtlrrltt|rr'\|ll(,||'.It|/l.lIl|\\'i||tIt'{|r;|r|z|,ttllrltr'ittlIt'l..t|\'IrtIlrrrrr.I'"Nf Å›

Illrnrlt, śI śl, śrtr,,tt śllr'l',ttll ś\l\l"r/ ś,'r śllir)ś


r/\/

t,\r l śLJLr\., ś/._r

lil)()lcCZIlVt'|| |xX|/|ilIi|(.|), il Zt.(izllic()wi|||ie llyltl tvitItlczrlc;
tIcrltIiztll zc;lltrlyktlIltrllc tlkrcsltlnych lraÅ›

l'()l\.w |(|lls()wc rlrlrit'i lc-Å›

s1tl'lrlvi|, il]torcsy grup byly l.calizowanc
szczcbItt ;lrrlwittcIi, Z tIl.rrgiuj strony, na szczeblu fcderalItynr

samc partie przy.ielyillIra ktllrcc1.lcie Walczac o wyborcÓw, formulujaraczej

lilrl|ic.jrtll()wil|]ia.

ogÓlniko-śwc progralTly' pewnej wizjiprzyszlosci. s1'tuacji

c|tltyczacc.jcdyrric W za|eZnosciod
i spolcczrrcgo zit1ltt|.rzcbtlwania zmieniaja swoje platformy Z sezonlna sezon. Kon-śscrwatysci na poczatku Swego istnienia optowali za silna wladzacentralna i jakśna.jwiekszyrn zabezpieczeniem przed wplywami ekonomicznymi USA. W latachśosiemdziesiatych wlasnie skonstruowali

na tych filarach liberalowie swÓj program,śprzejmujac idee konserwatystÓw sprzed lat. Gdy Partia Liberalna wygrala na Szcze-śblu federalnym w 1 896 r. oraz w |921 r ', rzadz1la w wiekszosci

rÓwnoczesnie pro-świncji. Ponad dwadziescia sprawowali wtadzew polowie pro-

lat temu liberalowie
wirrcji i w calym paristwie. rzadzl|i w siedmiu, kontroiujac

W 1984 r. konserwatysci
poprzez Partie Kredytu Spolecznego takze Brytyjska Kolumbie. W wyborach naśszczeb|u federalnym bez Zadnych

zv'rycieZyli trudnosci.śW 1991 r. NDP z kolei zdobylawl.adzew w ktÓrych zamieszkuje

prowincjach,

ponad polowa Kanadyjczykow Wydaje sie, ze w nastepnych wyborach federalnychÅ›

partiata moze nawet pokusic sie o zwyciestwo. Sukces naszczeb\ufederacji zalezyÅ›

bowiern rÓwniez od posiadania mocnej prowincjona\nej bazy. Najczesciej zmianaś

wladzy federalnej wiaze sie ze zmianami na szczeblu prowincji - św szczegÓlnosciś

zas, gdy jednej z partii uda sie zwyciezyc w wiekszosci z nich.Å›

00Ó046 ś20tj0-03-2Aś

000 41 4 *2000.0l.29Å›

' śt.t.'ś

n fl li, ?l'Jil'i,j- tU

ti..,r-l.

ULJIJt.,'Å›

r) 005?ś'f śr\

l A.'

ut.',il.h

0010 {i -05_
1'()ts

Ts 3 thbÅ›:l f {.t03 16Å›

0U33 ii ś2tl0 31

t/1)

L/Å›

Itl

0 3 62b ll)tl 1 -01'

U
200l.l'.|AR 000056 2002-07-23

20ś00560t 20u1-1i-13ś200l -10- 0 5ś

1.tj2.il

00740Ó ś2[]0

'l i] il

0 0 0 7 2,,' 'l|ll f ;Å›

00945t f001-t$-it5ś. ś2003^PAz.

2 3

,_\/-)r?fn,-:

UU//.U. śiLii.r;i-l.Jś

12 $ str. 2003

gÅ›

A

| 007' q t'l$Qbn0 20a .ar 29

t E,-t0-

'1 2002 -il1- U 3

0qg

CI ?,_3śtB

?fi03

-09-

U (s+,i.t

1śd{-'U

?{ilt. i*,il._.il+
a 6Å›

SrY r@s*r

teÅ›

1?

I -0j-

luu'

0079t!6

w:rr'11Å›

a0-3 |

2Å›

!||il śit||l śl.. \ l.|..l|\\l ll.ti ś

Il:| Å›|'AÅ›

,rl śll,rIlrr śifr,frtr

u0 r|l w^ll3A|YAÅ›




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
partie i systemy partyjne notatki
Sobolewska Myślik Partie i systemy partyjne na świecie
partie i systemy partyjne
Partie i Systemy Partyjne
Partie Polityczne i Systemy partyjne part 2
kaszuba System propagandy państwowej obozu rządzącego w Polsce w latach 1926 39
SYSTEMY PARTYJNE
Systemy partyjne wspołczesnego świata
systemy oswiatowe panstw UE
System finansowy państwa i jego elementy
System polityczny państwa polskiego grB (1)

więcej podobnych podstron