170.Metody otrzymywania dwuwarstw lipidowych i
pomiar ich grubości
R = IR/Io = 4*(n-no/n+no)^2 * sin(2*pi*n*sigma/lambda) ,
gdzie:
n  wspolczynnik zalamania swiatla dla materialu blony
no  współczynnik zalamania swiatla dla fazy wodnej
sigma  grubosc blony
lambda  długość fali uzytego swiatla
R  współczynnik odbicia swiatla padającego prostopadle
do powierzchni blony
Przykład A  mamy zanurzoną w elektrolicie igłę
podłączoną do strzykawki  w strzykawce znaduje się
pewien roztwór, na końcu igły obecny jest lipid w
rozpuszczalniku organicznym. Strzykawką wprowadzamy
roztwór do tej kropli, tworzy się pęcherzyk, w środku
pęcherzyka i na zewnątrz będzie elektrolit, natomiast po
osiągnięciu pewnej średnicy pęcherzyk stanie się
dwuwarstwą lipidową.
Przykład B  obecna jest przegroda zanurzona w roztworze
z lipidem. W przegrodzie obecne jest
okienko. Przenosząc przegrodę w dół i w górę możemy
doprowadzić do tego, że ślizgające się lipidy po obu
stronach przegrody spotykają się w tym okienku i pomiędzy
roztworami tworzy się
dwuwarstwa lipidowa.
Przykład C-część przegrody jest stabilna, przymocowana
do dna naczynia, górna jest ruchoma; na krawędzi
przegrody dolnej nanosimy lipid, rozpuszczony w rozp.
organicznym. Po połączeniu tych przegród a póz
niej ich
oddalaniu rozciągamy lipid, przez co w pewnym momencie
powstaje automatycznie dwuwarstwa lipidowa.
By zidentyfikować obecność błony bimolekularnej, możemy
przepuścić przez nią światło. Promienie odbite interferują
ze sobą. W wyniku tej interferencji powstają obszary
zaciemnienia na błonie  w ten sposób możemy
zidentyfikować pod mikroskopem, że to dwuwarstwa
lipidowa.
Grubość warstwy można określić przez pomiary
spektrofotometryczne  stosujemy światło o
określonej długości i natężeniu, które jest puszczane pod
pewnym kątem. Możemy określić
współczynnik odbicia światła padającego na powierzchnię
tej błony  po czym możemy rozwiązaćrównanie na
schemacie dla grubości błony. Innym sposobem pomiaru
grubości dwuwarstwy jest pomiar pojemności elektrycznej
tej struktury
Grubosc można tez określić poprzez pomiar jej pojemności
elektrycznej. Do środowiska wodnego zanurzamy 2
elektrolity, pomiędzy którymi zanurzona jest przegroda z
okienkiem. Okienko jest zamknięte dwuwarstwą lipidową.
Podłączamy dwie elektrody, obecna jest różnica
potencjałów. Badając szybkość zaniku potencjałów
możemy obliczyć grubość błony.
Możemy porównać taką dwuwarstwę lipidową do
dielektryka o stałej dielektrycznej typowej dla
węglowodorów nasyconych.