Fronda - Archiwum - Nr 21-22 table.main {} tr.row {} td.cell {} div.block {} div.paragraph {} .font0 { font:10.00pt "Times New Roman", serif; } .font1 { font:9.00pt "Arial", sans-serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; Metafizyka kupy gnoju JarosÅ‚aw Marek Rymkiewicz nie uważa siÄ™ za pisarza metafizycznego i trud­no siÄ™ temu dziwić. Z perspektywy, którÄ… przyjÄ…Å‚, wolno mu twierdzić, że „wiecie [ludzie] tyle, ile wiedzÄ… koty, jeże, żaby, sosny, trawa, a reszta jest waszym trochÄ™ dziecinnym, a trochÄ™ bezczelnym zÅ‚udzeniem" („Arca-na" 1999, nr 5). Zapewne ma racjÄ™ Krzysztof Dybciak, kiedy zauważa: „Wie- Krzysztof Koehler, kiedy w swojej recenzji pisaÅ‚, że „gÅ‚os poety, o ile chce dojść tam dokÄ…d zmierza, musi być przedreligijny; nie ma żadnego zaÅ‚ożenia u podstaw ani u celu tych rozważaÅ„". Jeżeli jednak zechcemy czytać Rymkiewicza nie jako teologa, lecz jako kronikarza najbliższej okolicy; jeżeli tezÄ™ o naszej równoÅ›ci z faunÄ… i florÄ… po­traktujemy nieortodoksyjnie, widzÄ…c w niej wanitatywnÄ… metaforÄ™ kruchoÅ›ci czÅ‚owieka - paradoksalnie dowiemy siÄ™ o Å›wiecie i naszym w nim istnieniu bardzo wiele: Poeta jest nieobecny jest tam gdzie go nie ma Jego wiersze sÄ… - gÅ‚uche! Jego mowa - niema! Gdzie siÄ™ na drugÄ… stronÄ™ istnienie odwraca W liÅ›ciach wczoraj pożółkÅ‚ych - tam jest jego praca Przy gawronie bez skrzydÅ‚a przy żabie bez nogi W chruÅ›cie przy domu pliszki ma swój dom ubogi Może sÅ‚ucha co mówiÄ… jego nocni goÅ›cie DÅ‚ugie czarne Å›limaki w kosmicznym kompoÅ›cie PÄ™dy dzikiego wina liÅ›cie już czerwone Też majÄ… swojÄ… drugÄ… nie znanÄ… nam stronÄ™ Może jest tam u siebie - przy sosnach - w ogrodzie Gdzie przez dziurawÄ… siatkÄ™ przechodzi czas-zÅ‚odziej my jednak wiÄ™cej, gdyż Bóg wcieliÅ‚ siÄ™ w czÅ‚owieka, a nie w jeża lub sosnÄ™. Gatunek ludzki wie dziÄ™ki Chrystusowi, Jego sakramentom i KoÅ›cioÅ‚owi coÅ› wiÄ™cej niż reszta istnienia" („POSTygodnik" 2000, nr 8). Mimo to wiersze Rymkiewicza w jakiÅ› osobliwy sposób odsyÅ‚ajÄ… do metafizyki. Dlaczego? Jest w nich coÅ› z obrazów Pietera Bruegla, na których groteskowe ludzkie posta­ci krzÄ…tajÄ… siÄ™ wokół starych, zdezelowanych sprzÄ™tów i podupadÅ‚ych do­mostw, noszÄ… wodÄ™ w wiadrach, odÅ›nieżajÄ…, wymieniajÄ… koÅ‚a w wozie, schy­leni pod niemym, pochmurnym niebem, a jednak mieÅ›ci siÄ™ w tych doczesnych zatrudnieniach wielki Å‚adunek metafizyki. Ludzie zatrzymani na płótnie z caÅ‚Ä… swojÄ… mizeriÄ… sÄ… jednoczeÅ›nie Å›miertelni i wieczni, mali i wiel­cy. Zza żelaznej kurtyny nieba patrzy na nich niewidoczne na obrazie oko OpatrznoÅ›ci. „Nawet liÅ›cie nawet liÅ›cie sÄ… bezdomne/ Tylko niebo ponad furtkÄ… jest ogromne" - pisze Rymkiewicz, którego wiersze, jak obrazy holenderskiego mistrza, eksponujÄ… najczęściej pejzaż jesienny i zimowy, choć pojawia siÄ™ w nich również wiosna, kiedy „Å›wiatÅ‚o bije od sosen dÄ™bów i wisienek/ Za pÅ‚otem na rowerze przejeżdża pan Zenek", a Bóg - po leÅ›mianowsku - prze­nika ogrodowÄ… florÄ™. „Bóg jest tu gdzieÅ› w pobliżu ale trochÄ™ gÅ‚uchy" - czy­tamy w wierszu o kompoÅ›cie, nad którym krążą muchy. Utwór ten koÅ„czy poeta nie caÅ‚kiem chrzeÅ›cijaÅ„skim wyznaniem wiary w wielkie, regenerujÄ…­ce siÄ™ bez koÅ„ca panistnienie, w którym: „LecÄ… kwiaty z czeremchy w niezna­ne otchÅ‚anie/ I jest mi wszystko jedno co siÄ™ ze mnÄ… stanie". MiaÅ‚ racjÄ™ SiÅ‚Ä… wierszy Rymkiewicza jest portretowanie życia pod jarzmem czasu. PanujÄ…cy w ogrodzie nieporzÄ…dek odpowiada chaosowi Å›mierci; kompost, do którego z takim upodobaniem powraca poeta w nowym tomie, zyskuje za­tem wymiar kosmiczny, staje siÄ™ metaforÄ… rozkÅ‚adu wszelkiego bytu. Psuje­my siÄ™ wszyscy - już tu, w każdej sekundzie życia. Nikt w polskiej poezji XX wieku nie wyraziÅ‚ tej prawdy w sposób tak sugestywny jak Rymkiewicz. Niedawno przez listÄ™ dyskusyjnÄ… „Frondy" (www.fronda.pl/lista) przeto­czyÅ‚a siÄ™ dyskusja o kaszubskich wioskach. WÅ›ród kilkunastu wypowiedzi « Poprzednie  [Spis treÅ›ci]  NastÄ™pne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();