Dyski wymienne

  Strefa Linuksa Strona główna  |  Spis treści  |  O autorze  |  Księga gości  |  Sonda  |  Forum  |  Reklama  |  Kontakt  |  Linki   |  Dyski wymienne Obsługa napędów nośników wymiennych w Linuxie jest
dość dziwna i niezrozumiała dla użytkowników Wingrozy. W Linuxie
nie ma "liter napędów". Wszystkie katalogi zebrane są w jednym
drzewie katalogów. Napędy zewnętrzne trzeba do tego drzewa
"wmontować", a gdy trzeba wyciągnąć dysk/płytę, "odmontować". Służą
do tego polecenia mount i umount. Dyski wymienne są tradycyjnie montowane w
podkatalogach /mnt: /mnt/floppy i /mnt/cdrom. Normalnie te katalogi są puste. Lecz po wydaniu
polecenia np. mount /mnt/floppy w katalogu floppy pojawi się zawartość dyskietki. Po zakończeniu pracy z nośnikiem trzeba go koniecznie odmontować, np. umount
/mnt/cdrom.

Polecenia mount i umount nie są najwygodniejszym sposobem montowania dysków.
Można zdefiniować aliasy basha w pliku konfiguracyjnym .bashrc w katalogu użytkownika,
np. tak: alias cdon='mount /mnt/cdrom'. Po tej zmianie będzie można
montować napęd CD poleceniem cdon. W ten sam sposób można zdefiniować
aliasy cdoff, floppyon, floppyoff.

Jeśli używasz X Window oraz KDE lub GNOME, możesz umieścić na pulpicie
skrót do urządzenia. Będziesz mógł wtedy montować napędy po prostu podwójnym
kliknięciem, a odmontować klikając prawym przyciskiem na ikonie napędu i
wybierając Odmontuj. W środowisku GNOME można też użyć GNOME
Drive mount applet, apletu panelu GNOME służącego właśnie do sterowania napędami.
Jest bardzo wygodny.

Plik /etc/fstab to tabela wszystkich systemów
plików. To stąd czerpie informacje mount, gdy podamy mu niepełne
parametry. Każda linia tego pliku - to jeden system plików. Struktura linii
jest taka: Pierwsze słowo - to nazwa urządzenia. Drugie - punkt montowania
(miejsce montowania systemu plików). Trzecie - to nazwa systemu plików (ext2
- Linuxowy, vfat - Winblowsowy, iso9660 - CDROMowy),
czwarte - to dodatkowe właściwości oddzielone przecinkami (defaults - brak,
noauto - nie montować przy starcie, user - może montować użytkownik), piąte
- oznacza, czy system plików ma być bekapowany przez dumpa (1 lub 0), szóste
- kolejność sprawdzania przez fsck (0 i wyżej). Więcej informacji - man
mount i man fstab. Poniżej przykładowy plik fstab:
(dla informacji: olbrzymia ilość opcji przy partycji dosowej zapewnia
prawa odczytu i zapisu dla wszystkich użytkowników oraz poprawne wyświetlanie
polskich znaków)


/dev/hda2
/
ext2
defaults
1
1


/dev/hda3
swap00
swap
defaults
0
0


/dev/hda1
/mnt/dos
vfat
defaults , umask=000, quiet, codepage=852, iocharset=iso8859-2
0
0


/dev/hdc
/mnt/cdrom
auto
user,ro,noauto
0
0


/dev/fd0
/mnt/floppy
auto
user,noauto
0
0


none
/proc
proc
defaults
0
0



Strona testowana z Mozillą 0.9.1, Konquerorem, Lynxem, Linksem oraz IE 5.5.










w górę


Copyright © 2000-2001 Marek Materzok  Wszelkie Prawa Zastrzeżone.