Spowiedz Swieta w swietle Bożego Miłosierdzia
Panie Jezu, dziekuje Ci, że pozostawiłes nam sakrament pojednania i to niemal na zawołanie. Jest to
wielki dar Twojego Miłosiernego Serca. Woda i Krew Chrystusa - oczyszcza, umacnia, obmywa nas.
Robisz nam wielka łaske, pozwalajac przystepowac do tego sakramentu. Jego moca odpuszczasz nam
grzechy i nasze winy... Potrzebujemy wykształcic w sobie wdzieczne serce i swiadomosc, że jest to
spotkanie dwóch miłujacych sie osób. Z mojej strony jednak za mało było miłosci, a w jej miejsce
pojawiła sie oziebłosc, zaniedbanie i grzech. Przychodze, by ze skrucha powiedziec Ci przepraszam. Ty
zas zawsze jak kochajaca matka przebaczasz, owszem napominasz, ale też przytulasz, bo nieustannie
pałasz miłoscia ku nam. Wyznajemy przed Toba nasze grzechy i nasza nedze, chcac zobaczyc siebie w
prawdzie, by wiedziec za co trzeba wziac odpowiedzialnosc. Na tym własnie polega akt żalu. Aby przyjac
Twoje Miłosierdzie, Boże, człowiek musi miec serce otwarte. Panie Jezu, Ty nie pozostawiłes w
konfesjonale aniołów, bo balibysmy sie do nich podejsc, ale zostawiłes człowieka, który zna gorycz
grzechu, bo sam grzech popełnia. Spowiedz służy wzrostowi, odkrywaniu wielkosci i niewyczerpanego
Miłosierdzia Twojego. Jak poteżna jest Twoja miłosc, skoro nas nie przekreslasz i nie potepiasz, tylko
mówisz "idz i nie grzesz wiecej!" Boże, jestes pełen miłosci, dobroci i przebaczenia. Odnawiasz na nowo
zerwane przeze mnie wiezi! Każdorazowe uswiadomienie sobie tych prawd, jak i wielkosci Twojego
Miłosierdzia domaga sie z mojej strony czynnej miłosci objawiajacej sie w nieustannym nawracaniu.
Człowiek uważajacy sie za sprawiedliwego jest niezdolny do przyjecia Twojego Miłosierdzia. Każda
spowiedz swieta to zanurzenie sie w zródle nieskonczonego Miłosierdzia Bożego. To spotkanie z Toba,
który Jestes bogaty w Miłosierdzie. Składasz je jako drogocenna perłe w naszych sercach, jako ziarenko,
które ma sie rozrastac i wydac plon obfity. Pochylasz sie nad nami, słabymi i grzesznymi ludzmi.
Oczyszczasz moja dusze, Panie, pozwalajac, by Twoje Miłosierdzie stawało sie zródłem mojej
wewnetrznej odnowy. Tak wiec niech żyje już nie ja, ale bys Ty żył we mnie w mocy swojego
Miłosierdzia