Nr ćwiczenia |
Temat : Oznaczanie wskaźnika zwięzłości skał |
Data: 09.01.1997 |
XV |
Rafał Brach
|
|
f - wskaźnik zwięzłości według skali M.M. Protodiakonowa
n - ilość uderzeń bijaka przy badaniu jednej odważki n=10
l - wysokość słupa pyłu w objętościomierzu, mm
20 - empiryczny współczynnik proporcjonalności
Rodzaj skały |
piaskowiec gruboziarnisty |
|
Pomiar nr |
1 |
2 |
Masa odważek |
|
|
m1 [g] |
49,63 |
49,74 |
m2 [g] |
49,54 |
50,61 |
m3 [g] |
49,99 |
49,60 |
m4 [g] |
49,96 |
50,46 |
m5 [g] |
49,70 |
50,09 |
l - wysokość słupa pyłu [mm] |
50,0 |
72,0 |
f - wskaźnik zwięzłości dla pomiaru |
4,0 |
2,8 |
f - wskaźnik zwięzłości dla danego rodzaju skały |
3,4 |
|
Wnioski:
Wskaźnik zwięzłości skały charakteryzuje nam opór skały przeciw jej rozdzielaniu na części. Na bazie wskaźnika zwięzłości Protodiakonow opracował klasyfikację 10 kategorii skał. Piaskowiec, na którym wykonywałem badanie należy do skał średnio twardych. Wskaźnik zwięzłości dla piaskowca mieści się w granicach 3,1 - 4,0.
Wskaźnik zwięzłości wyznaczony z mojego badania mieści się więc w tej granicy. Różnica pomiędzy wyliczonymi wskaźnikami zwięzłości dla poszczególnych próbek bierze się z nierównomierności doboru ziaren. Wynika z tego, że w próbce pierwszej kawałki rozdrobnionego piaskowca były większe niż w próbce drugiej.