WZÓR NA RÓWNANIE NATURALNE KLOTOIDY

LR=a² F=mV²/R, k=1/R, F=mV²k, Q=mg, tgα=h/b, tgα=F/Q, h/b= F/Q, h=(bmV²k)/mg=b(V²k/g)

Wartość przechyłki h wyprowadza się stopniowo:

h=iL, (bV²k)/g=iL, L=(bV²/gi)k, gdzie bV²/gi=a² , LR=a²

L-dł. klotoidy mierzona od punktu styczności osi drogi z klotoidą R-promień krzywizny w końcu odcinka L, a²-współcz. proporcjonalności, Q-siła ciężkości, F-siła pociągowa skierowana wzdłuż kierunku jazdy, h-przechyłka

SUWNICE

Urządzenia do transportowania su-rowców i wyrobów w obrębie skła-dów lub hal produkcyjnych. Wy-magania techniczne szyn torów podsuwnicowych:

-prostoliniowe i równoległe;

-równooddalone (wg zał. projektu)

-we właściwej odległości od elem-entów konstrukcji hali czy estakady

-ułożone poziomo na jednej wyso-kości

Szyny suwnic układa się na belkach stalowych lub żelbetowych, te zaś oparte są na słupach nośnych lub wspornikach wystających ze słu-pów nośnych konstrukcji hali.

1)różnica poziomów główek szyn

± 10mm na podporach

± 15mm w przęśle

2)różnica poziomów główek w tej samej osi podłużnej b/1500 <10mm

3)max odchyłka w prześwicie

± 5mm (odch. od projektu)

4)odch. osi teoretycznej szyny od rzeczywistej ± 2,5mm

5)odchylenie czoła szyn w styku w pionie i poziomie max ± 1mm

6)max przerwa na łączeniu obu szyn ± 4mm

W terenie stabilizujemy 4 stanowis-ka osnowy kontrolej. Wyznaczamy współrzędne stanowisk, później rzędne p-tów zasygnalizowanych na belkach od płaszczyzn piono-wych I-II i III-IV.

Do pomiaru stosuje się łatę uk-ładaną poziomo i prostopadle do belek, tak by jej początek pokrywał się z oznaczonymi punktami ich osi Na podst. danych z pomiaru określa się odchyłki osi belek od projekto-wanych osi szyn. Oblicza się je w taki sposób, by jednocześnie uzys-kać dane do wyznaczenia wskaźni-ków montażowych szyn toru suw-nicowego. Wskaźniki te powinny leżeć na dwóch prostych równoleg-łych i odległych o projektowany rozstaw szyn. Należy je wpasować w teoretyczne osie. Przy wpasowa-niu stosuje się metodę spełniająca warunek minimum sumy kwadra-tów odchyłek osi belek od ich osi projektowanych. Opracowanie wy-konuje się dwiema metodami:

- analityczno - graficzna

- analityczna

analityczno - graficzna

Mając odczyty z łaty L i P obliczamy y_L i y_P praktyczne w układzie odniesienia (geodezyj-nym). Obliczamy środek toru dla każdego zasygnalizowanego p-tu [y₀=(y_L+y_P)/2] i obl. wartość śred-nią położenia osi toru [y_śr=(ΣY₀)/n]. Następnie obliczamy odchyłki ze wzoru: y₀-y_śr. Obliczone odchyłki odejmujemy od teoretycznej war-tości położenia osi toru (Y₀), po czym obliczamy Y_L=Y₀ - S/2 i Y_P=Y₀ + S/2. W końcu wyliczamy odchyłki osi belek w oznaczonych p-tach od wypośrodkowanych osi teoretycznych: V_YL=y_L-_YL; V_YP=y_P-Y_P oraz odchyłki rozstawu osi be-lek w poszczególnych przekrojach V_ROZ=V_YP-V_YL

WPASOWANIE PROWADNIC DŹWIGOWYCH METODĄ ANALITYCZNĄ-WINDA

Met. analityczna-określa się optymalne płaszczyzny w których zamontuje się prowadnice. Podst. opracowania jest met. parametryczna z warunkami wiążącymi parametry. Obliczenia wykonuje się w ukł., gdzie osiami XY są krawędzie ścian szybu w piwnicy budynku. W stosunku do tych osi odnosi się krawędzie ścian dla każdej kondygnacji. Kolejność obliczeń;

1)obl x i y p-tów obserwowanych

2)ułożenie r-ń poprawek

X_i^obs + V_X = X_i^wyr

Y_i^obs + V_Y = Y_i^wyr

3)nałożenie na niewiadome warun-ku równoległości i prostopadłości

X₃^W - X₁^W = g war. równoległości

X₄^W - X₂^W = g prostych 1-2 do 3-4

Y₂^W - Y₁^W = h oraz 2-4 do 1-3

Y₄^W - Y₃^W = h

warunki prostopadłości

X₂^W - X₁^W = 0

X₄^W - X₃^W = 0

Y₄^W - Y₂^W = 0

Y₃^W - Y₁^W = 0

Optymalizacja to ponowny pomiar poprawności wykonania pionem optycznym (gdyż montażyści używają ciężkich pionów sznurkowych).

METODA PARAMETRYCZNA WYRÓWNANIA SIECI REALIZACYJNEJ

1)Obl. współrz. przybliżonych pkt. osnowy

2)Ułożenie równań poprawek zgodnie z zasadą: a)dla kątów-

α_obs+V= α_przybl.+Δα, zmianę różniczkową kąta d_α okr. w funkcji zmian różniczkowych współrzędnych

α=arctg(ΔY_CP/ΔX_CP)- arctg(ΔY_CL/ΔX_CL)

d_α=A_Pdy_P-B_Pdx_P-A_Ldy_L+B_Ldx_L+(A_L+A_P)dy_C-(B_L-B_P)dx_C

dα+( α_przybl- α_obs)=V

b)dla długości

dL=-cosα_jkdx_j-sinα_jkdy_j+cosα_jkdx_k+sinα_jkdy_k

dL+( d_przybl- d_obs)=V

A=(Δx/d²)ρ^cc, B=(Δy/d²)ρ^cc

A,B-wsp. kierunkowe; dx,dy-poprawki do wsp. przybliżonych; α_jk-azymut kierunku

3)Zrównoważenie ukł. poprawek 4)Przejście do ukł. równań normalnych 5)Rozwiązanie dx i dy 6)Wstawienie do równań poprawek i obl. V do kątów i boków 7)Obl. m₀=(V^TPV/n-m)

BADANIE PROSTOLINIOWOŚCI BUDOWLI GDY LINIA NIERÓWNOLEGŁA DO ŚCIANY

O_N=O_J+X_N+Y_N, Y_N= O_N- O_J- X_N,

(X_N/d_N)=(O_K-O_J)/d_K, X_N=(d_N/d_K)(O_K-O_J)=k(O_K-O_J)

Y_N= O_N- O_J- k(O_K-O_J)

m_YN=√2D²-2D, d_N+2d_N²

m_Ynmax=m_o√2, dla dn=D

---