sprawdzone, FIZ 50, Obwód wyidealizowany. Do biegunów A i B źródła prądu zmiennego przyłączony jest przewodnik wyidealizowany, tj. taki, w którym pod wpływem zmian natężenia prądu nie powstaje siła elektromotoryczna samoindukcji ES. Przewodnik taki przepływającemu prądowi zm


„I” PRACOWNIA FIZYCZNA U.Ś.

Nr ćwiczenia: 50

Temat: Wyznaczanie współczynnika samo-indukcji i pojemności przy pomocy obwodów prądu zmiennego

Imię i Nazwisko: Piotr Konowalczyk

Rok studiów: I

Kierunek: Informatyka

Grupa: II / 14:00

Data wykonania ćwiczenia:

Ocena: .......................................

Obwód wyidealizowany. Do biegunów A i B źródła prądu zmiennego przyłączony jest przewodnik wyidealizowany, tj. taki, w którym pod wpływem zmian natężenia prądu nie powstaje siła elektromotoryczna samoindukcji ES. Przewodnik taki przepływającemu prądowi zmiennemu stawia tylko opór omowy R. Zgodnie z prawem Ohma mamy:

gdzie U i I oznaczają chwilowe wartości napięcia i natężenia prądu.

W przypadku prądów technicznych (a z takimi mamy do czynienia w praktyce) wielkości te, wraz z upływem czasu t, zmieniają się sinusoidalnie zgodnie ze wzorami:

od wartości szczytowych dodatnich do wartości szczytowych ujemnych.

Jeśli częstotliwość zmian prądu na sekundę oznaczamy przez f, to ω=2πf; jest to tzw częstotliwość kołowa zmian prądu.W obwodzie wyidealizowanym natężenie proądu It jest zgodne w fazie z napięciem Ut.

0x08 graphic

Obwód z przewodnikiem rzeczywistym. Obwód ten zmainom natężenia prądu zmiennego It stawia nie tylko omowy R, ale i opór samoindukcyjny RS; opór RS wynika z tego, że pod wpływem zmian natężenia prądu It w przewodniku powstaje siła elektromotoryczna samoindukcji ES=-LΔI/Δt, przeciwstawiająca się zmianom natężenia prądu pierwotnego It. Symbol L oznacza współczynnik samoindukcji przewodnika, ΔI/Δt zaś - szybkość zmian natężenia prądu. L zależy od długości przewodnika lub liczby zwojów oraz obecności ferromagnetycznego rdzenia. Można wykazać, że opór RS=ωL.

Opór łączny nazywamy zawadą Z, powinien być równy sumie algebraicznej obu oporów, gdyby nie to że ES jest przesunięta w fazie o π/2 w stosunku do zmian napięcia pierwotnego:

Natężenie prądu It w takim obwodzie jest opóźnione w fazie w stosunku do napięcia Ut (prąd podąża za napięciem). Prawo Ohma ma w tym przypadku postać:

Obwód z kondensatorem. Gdy do pkt. A i B obwodu przyłożymy źródło prądu zmiennego, to wówczas mamy do czynienia z ciągłymi szybkimi zmianami kierunku przepływu elektronów z jednej okładki na drugą. W dielektryku - przy każdorazowej zmianie znaku napięcia na okładkach kondensatora - zachodzi jedynie przesuwanie elektronów w obrębie każdej cząsteczki - z jednego końca na drugi. Okładki kondensatora w wyniku swego naładowania uzyskują napięcie, którego maksymalna wartość jest równa maksymalnemu napięciu źródła. Kondensator staje się w ten sposób źródłem dodatkowym napięcia, tzn. źródłemdodatkowej siły elektromotorycznej pojemności. Ta siła elektromotoryczna EC przeszkadza zmianom prądu i jest przesunięta w fazie o π/2 w stosunkudo zmiannapięcia pierwotnego; jednak przesunięcie to ma kierunek przeciwny niż w przypadku występowania samoindukcji. Pojawia się oprócz oporu omowego R, dodatkowy opór pojemnościowy RC, który, tak jak i EC, jest przesunięty w fazie (w stosunku do R) o π/2. Można wykazać, że RC=1/ωC, gdzie C jest pojemnością kondensatora.

Łączny opór obu tych oporów, zwany również zawadą Z, jest równy ich sumie geometrycznej:

Natężenie prądu It w takim obwodzie jest przyspieszone w stosunku do napięcia. Prawo Ohma dla takiego obwodu ma więc postać:

Ogólny typ obwodu. Prąd zmienny płynie przez przewodnik z oporem omowym R i samoindukcyjnym RS oraz przez kondensator o oporze pojemnościowym RC. Opór łączny obwodu, zawada Z, składa się z 3 wymienionych oporów. Zawadę i natężenie prądu określają wzory:

Przesunięcie fazowe określa wzór:

Dane z pomiarów:

Pomiar rezystancji cewki

Nr pomiaru

U [V]

I [mA]

R * 10-3

RB * 10-3

ΔRB

Bez rdzenia

1

0,1

50

2,000

-0,087

2

0,2

95

2,105

+0,018

3

0,25

120

2,083

2,087

-0,004

4

0,3

140

2,142

+0,055

5

0,4

190

2,105

+0,018

Z rdzeniem

1

0,1

50

2,000

-0,086

2

0,2

95

2,105

+0,019

3

0,25

120

2,083

2,086

-0,003

4

0,3

140

2,143

+0,057

5

0,4

190

2,105

+0,019

6

0,5

240

2,083

-0,003

Nr pomiaru

U [V]

I [mA]

Z

Z

ΔZ

Bez rdzenia

1

5

0,3

16,666

+0,097

2

8

0,48

16,666

+0,097

3

10

0,6

16,666

16,569

+0,097

4

11,5

0,73

15,753

-0,816

5

15

0,9

16,666

+0,097

6

17

1,0

17,000

+0,431

Z rdzeniem

1

10

0,19

52,632

-15,806

2

15

0,21

71,428

+2,99

3

20

0,28

71,428

68,438

+2,99

4

25

0,34

73,529

5,091

5

30

0,41

73,171

4,733

Nr pomiaru

U [V]

I [mA]

XC

XC

ΔXC

1

15

0,1

150,00

-5,14

2

20

0,12

166,67

+11,53

3

25

0,16

156,25

155,14

+1,11

4

27,5

0,18

152,78

-2,36

5

30

0,2

150,00

-5,14



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
sprawdzone, Fiz 20, ˙I˙ PRACOWNIA FIZYCZNA U.˙.
sprawdzone, fiz 01 - opracowanie wyników, Opracowanie wyników
sprawdzone, FIZ 60, Fotooporem (fotorezystorem) nazywa si˙ p˙˙przewodnik, kt˙rego op˙r zmienia si˙ p
sprawdzone, Fiz 73
materiay na egzamin ustny - prowadzenie zajec, 23.Sprawdzenie stanu zdrowia i predyspozycji psychicz
sprawdzone, Fiz 04a, ĆWICZENIE NR 4
sprawdzone, Fiz 04a, ĆWICZENIE NR 4
sprawdzone, Fiz 76, „I” PRACOWNIA FIZYCZNA U
sprawdzian kompetencji kl II, Różności do szkoły
sprawdzone, Fiz 20 - wstęp teoretyczny, Ćwiczenie nr 20
sprawdzian kl 1 mat dod i odejm do 10, karty pracy matma
sprawdzian 1 kl mat dod i odejm do 20, karty pracy matma
sprawdzone, Fiz 01 - wstęp teoretyczny, Ćwiczenie 1
sprawdzone, Fiz 72 - by Chucky, WSTĘP TEORETYCZNY
sprawdzone, Fiz 01, Ćwiczenie 1

więcej podobnych podstron