LABORATORIUM FIZYKI |
||||
temat: |
Badanie rozkładu elektronów w zależności od ich prędkości. |
|||
Marcin Wirkus |
Wydział Mechaniczny IZK grupa K06 |
|||
13 czerwiec 1996 rok |
ocena : |
podpis : |
ZASADY POMIARU
W doświadczeniu w celu otrzymania rozkładu elektronów w zależności od ich prędkości, bada się rozkład elektronów w lampie elektronowej stosując metodę potencjału hamującego. Na anodę lampy próżniowej z żarzoną katodą podaje się napięcie hamujące, przeszkadzające dochodzeniu elektronów do anody. Dochodzą do niej tylko te elektrony, których energia kine-
tyczna jest większa od pracy sił pola elektrycznego wywołującego hamowanie. Mierząc prąd anodowy przy różnych napięciach hamowania, można bezpośrednio śledzić rozkład ilości termoelektronów w zależności od ich energii. Rozkład ten jest zgodny z rozkładem Maxwella - Boltzmana:
dN - liczba elektronów ze składowymi prędkości zawartymi w przedziale prędkości vv+dv
N - koncentracja swobodnych elektronów, które opuściły metal
m - masa elektronu
h - stała Plancka
kB - stała Boltzmana
T -temperatura bezwzledna
EF - energia Fermiego
Zależnośc prądu anodowego od napięcia hamującego:
U - napięcie hamujące
Ia0 - natężenie prądu anodowego w przypadku, kiedy różnica potencjałów między anodą i katodą wynosi zero
Wykres zależności lnIa lub ln Ia/Ia0 od wartości napięcia anodowego powinien być linią prostą daną równaniem:
lub
Liniowa zalezność lnIa lub ln Ia/Ia0 od wartości napięcia hamującego potwierdza założe- nia o Maxwellowskim rozkładzie prędkości elektronów termoemisji.
Znając współczynnik nachylenia prostej:
można obliczyć temperaturę gazu elektronowego w lampie równą temperaturze katody.
Znając wartość napięcia hamującego U można łatwo określić prędkość elektronów korzystając z zależności:
m - masa elketronu
v - prędkość elektronu
e - ładunek elementarny
Wykonywaliśmy pomiary natężenia prądu anodowego w kierunku przewodzenia od 0 do 0.7 V, oraz w kierunku zaporowym do momentu zatkania lampy.
Pomiary wykonaliśmy dla jednego prądu żarzenia: Iż = 0,65A
SCHEMAT POMIAROWY:
OCENA DOKŁADNOŚCI URZĄDZEŃ:
MIERNIK |
KLASA |
ZAKRES |
INNE |
miliwoltomierz |
0,5 |
750 mV |
|
miliamperomierz |
0,5 |
750μA |
opór wewnętrzny Ra = 60 Ω |
amperomierz |
0,5 |
1 A |
|
TABELE POMIAROWE:
KIERUNEK PRZEWODZENIA
lp. |
Iż[A] |
Ia[μA] |
IaRa [mV] |
U[mV] |
U'=U-IaRa |
ln Ia |
1 |
65 |
195 |
11,7 |
0 |
-11,7 |
5,273 |
2 |
|
240 |
14,4 |
50 |
35,6 |
5,481 |
3 |
|
280 |
16,8 |
100 |
83,2 |
5,635 |
4 |
|
320 |
19,2 |
150 |
130,8 |
5,768 |
5 |
|
360 |
21,6 |
200 |
178,4 |
5,886 |
6 |
|
425 |
25,5 |
250 |
224,5 |
6,052 |
7 |
|
465 |
27,9 |
300 |
272,1 |
6,142 |
8 |
|
515 |
30,9 |
350 |
319,1 |
6,244 |
9 |
|
570 |
34,2 |
400 |
365,8 |
6,346 |
10 |
|
625 |
37,5 |
450 |
412,5 |
6,438 |
11 |
|
675 |
40,5 |
500 |
459,5 |
6,515 |
12 |
|
715 |
42,9 |
550 |
507,1 |
6,572 |
KIERUNEK ZAPOROWY
lp. |
Iż[A] |
Ia[μA] |
IaRa[mV] |
U[mV] |
U'[mV] |
ln Ia |
Ua |
1 |
65 |
195 |
11,7 |
0 |
-11,7 |
5,273 |
8,30 |
2 |
|
150 |
9,00 |
50 |
41,0 |
5,011 |
61,0 |
3 |
|
115 |
6,90 |
100 |
93,1 |
4,745 |
113,1 |
4 |
|
85 |
5,10 |
150 |
144,9 |
4,443 |
164,9 |
5 |
|
60 |
3,60 |
200 |
196,4 |
4,094 |
216,4 |
6 |
|
40 |
2,40 |
250 |
247,6 |
3,689 |
267,6 |
7 |
|
25 |
1,50 |
300 |
298,5 |
3,219 |
318,5 |
8 |
|
15 |
0,90 |
350 |
349,1 |
2,708 |
369,1 |
9 |
|
9 |
0,54 |
400 |
399,4 |
2,197 |
419,4 |
10 |
|
5 |
0,30 |
460 |
459,7 |
1,609 |
479,7 |
11 |
|
3 |
0,18 |
510 |
509,8 |
1,099 |
529,8 |
12 |
|
1 |
0,06 |
545 |
544,9 |
0,000 |
560,9 |
OBLICZENIA
Wiadomo także, że temperatura odpowiadająca stanowi, w jakiej znajduje się gaz elektronowy w lampie a zarazem temperatura katody wyraża się wzorem:
tga - kąt nachylenia prostej odpowiada współczynnikowi kierunkowemu prostej
ln Ia = f(U′) w kierunku zaporowym.
- z tego przekształcenia możemy obliczyć temperaturę katody, ale najpierw potrzebne jest obliczenie wartość tgα, można dokonać tego na podstawie założenia, że jest on równy współczynnikowi prostej lnIa = f(U′), w kierunku zaporowym.
y = mx +b
U′1 = 93,1 mV
U′2 = 459,7 mV
ln1 Ia = 4,7
ln2 Ia = 1.6
=
T= 1380[K]
Liczbę elektronów o określonej energii kinetycznej, które zawarte są w odpowiednich zakresach (przedziałach) obliczam korzystając z przybliżenia.
Zakresy obliczyć można ze wzoru: Ek = eU
1. przedział 0 < Ek < eU1
2. przedział eU1 < Ek < eU2
3. przedział eU2 < Ek < eU3 itd.
np. obliczenia dla drugiego zakresu.
Ze wzoru: można obliczyć prędkość elektronów.
m = 9,109⋅10-31 [kg] - masa elektronu
Podobnie, jak liczbę elektronów, prędkość można obliczyć i umieścić w przedziałach.
przedział 0 < V <
przedział < V <
przedział < V <
itd.
Przykładowe obliczenia dla drugiego zakresu prędkości:
U1 = 61[mV] = 61 ⋅ 10-3 [V]
e = 1,602 ⋅ 10-19 [C]
0 < V < 31,7 pierwszy zakres prędkości
Lp. |
|
EK[ meV] |
V[km/s] |
1 |
0,231 |
55,51 |
31,70 |
2 |
0,179 |
139,47 |
54,69 |
3 |
0,153 |
305,45 |
81,70 |
4 |
0,128 |
387,72 |
92,13 |
5 |
0,102 |
469,52 |
101,43 |
6 |
0,077 |
550,83 |
109,89 |
7 |
0,051 |
631,71 |
117,70 |
8 |
0,030 |
712,30 |
125,00 |
9 |
0,021 |
792,69 |
131,88 |
10 |
0,010 |
873,00 |
138,40 |
11 |
0,010 |
456,57 |
70,79 |
WYKRESY
KIERUNEK ZAPOROWY
KIERUNEK PRZEWODZENIA
Charakterystyka diody, jak i wykres funkcji rozkładu Maxwella-Boltzmana wg energii zasadniczo pokrywają się z danymi zamieszczonymi w literaturze. Rozkład M-B dla kierunku przewodzenia jest dosyć płaski, można to jednak tłumaczyć wysoką temperaturą. Natomiast rozkład dla kierunku zaporowego jest poprawny, choć mała ilość punktów pomiarowych (spowodowana szybkim zatkaniem się lampy) uniemożliwiła uzyskanie dokładniejszego wykresu.
9
Badanie rozkładu elektronów w zależności od ich prędkości. Marcin WIRKUS