Zajęcia 1

ORIENTACJA W OTOCZENIU JAKO PROCES INFORMACYJNY

Poznanie - przez ten termin rozumie się najczęściej proces zdobywania informacji o rzeczywistości, które służą do uzyskania systemu twierdzeń czy przekonań na jej temat.

Orientacja poznawcza (K. Obuchowski) - jest to podstawowa cecha układów żywych, która polega na wykorzystywaniu zmian w otoczeniu jako informacji niezbędnych do życia.

Orientacja poznawcza pojawiła się w filogenezie.

Orientacja poznawcza to aktywne poszukiwanie informacji, w celu antycypowania przyszłych zdarzeń.

Psychologiczne pojęcie informacji

Z cybernetycznego punktu widzenia informacja jest miara redukcji niepewności. Jednostką informacji jest 1 bit, który powoduje zmniejszenie niepewności o połowę (niepewność - entropia).

W psychologii niepewność wypływa ze stanów otoczenia i wnętrza organizmu (przykład wirusa).

• Informacja (Sietarow); definicja ilościowa - informacja jest miarą aktywności odzwierciedlenia. Warunkiem tej aktywności jest niepewność co do zdarzeń. Im większa niepewność, tym większa „luka” zostaje zapełniona przez informacje.

• Informacja (Wiener) - treść zaczerpnięta ze świata zewnętrznego w procesie naszego dostosowywania się do niego naszych zmysłów.

• Informacja (M. Mazur) - informacja jest to transformacja jednego komunikatu w drugi, jest związkiem między dwoma komunikatami i w takim sensie można mówić, że informacja jest zawarta w tych komunikatach.

Znaczenie:

Garner: jest to całość związków miedzy zdarzeniami.

Osgood wychodzi z definicji znaku: istnieje taki przedmiot S, który wywołuje reakcję R. Znak na drodze kojarzenia z przedmiotem S (np. światełko, dzwonek) wyzwala tzw. reakcje pośredniczące w mózgu, w wyniku których następuje reakcja analogiczna do tej jaka wywołuje sam przedmiot S, chociaż nie jest ona identyczna. To właśnie reakcja pośrednicząca jest znaczeniem.

Osgood wyróżnił dwa aspekty znaczenia:

1. denotacyjny - identyfikacja znaczenia

2. konotacyjny - ocena zdarzenia

Bruner wychodzi z badań nad percepcją: oddziałujący na nas przedmiot ma dla nas znaczenie, ponieważ uprzednio spotkaliśmy się z podobnym przedmiotem. Według tego o odbiorze znaczeń można mówić wtedy gdy mamy już stworzone pewne jednostki wiedzy (kategorie).

Kodowanie biologiczne

Kod - sposób czy język zapisu poszczególnych komunikatów z otoczenia.

Zarówno kodowanie biologiczne jak i psychologiczne jest związane z działaniem bodźca czyli zdarzenia w środowisku, które jest odbierane przez nasze receptory, i które powoduje specyficzna reakcję.

Kodowanie receptoryczne (recepcja) - jest to zamiana energii bodźca w energię procesu nerwowego. Jest to pierwszy etap kodowania.

Zmiany w receptorach wywołują kolejne sposoby kodowania w O.U.N.

Procesy kodowania biologicznego służą regulacji homeostatycznej oraz stanowią podstawę kodowania znaczeń.

Dowodów na to, że kodowanie biologiczne jest podstawą kodowania znaczeń dostarczyli D. H. Hubel oraz T. N. Weisel (nagroda Nobla). Wykazali oni, że pojedyncze neurony odpowiadają za określoną rzecz.

Kodowanie psychologiczne

• teoria magazynów pamięciowych: informacja jest kodowana przez kolejne „magazyny”, tj. VSTM (very short term memory), STM (short term memory) czyli pamięć operacyjna, LTM (long term memory).

Podstawą kodowania psychologicznego jest szyfr znaczeniowy, zawarty w LTM.

Kod obrazowy - wiedza o otaczającym nas świecie; zdarzenia, przedmioty, itp.

Kod semantyczny - kod językowy; stanowi uporządkowanie danych w kategorie.

Powyższe dwa kody wydzielił jako pierwszy Paivio.

1

Internetowa Baza Pomocy Studentów Psychologii - psychol

www.psychobaza.prv.pl

Odwiedź nas!

---