OSOBOWOŚĆ NEUROTYCZNA
Karen Horney „Neurotyczna osobowość naszych czasów”
Cechy osobowości neurotycznej:
Formułowanie celów życiowych nieadekwatnie do swoich rzeczywistych możliwości.
W Sieci Wartości tworzy skale wartości sprzeczne wewnętrznie
( przypisywanie szczególnej wartości doraźnemu sukcesowi w jakiejś dziedzinie, w gruncie rzeczy drobnemu i mało istotnemu dla dalszych losów tej osoby).
Sieć Operacyjną cechują nierealne programy działania, zbyt ambitne,
Nie dostosowane do możliwości jednostki, realizacja takich programów jest często przerywana i zaniechana bez istotnych powodów.
Stosowanie mechanizmów obronnych ( projekcja).
Struktura Ja: Ja- idealne nadmiernie rozbudowane, z utrudnionym wglądem, niska samoocena, niska samoakceptacja, poczucie przymusu działania - czyli kompulsywność.
Napięcia w Mechanizmach Popędowo- Emocjonalnych: powstające emocje ulegają tłumieniu, wypieraniu, potrzeby nie są zaspakajane,
Ja-idealne zabrania ujawnianiu negatywnych emocji, nagromadzone emocje znajdują ujście w postaci odczynów ze strony układu autonomicznego (wegetatywnego), jak objawy naczyniowo-sercowe, oddechowe itp.
Takie ukształtowanie osobowości utrudnia czasami uniemożliwia jej dalszy rozwój.
Typy zaburzeń osobowości:
Osobowość niedojrzała - (M.Jarosz) mimo dojrzałości metrykalnej, zachowuje się infantylnie, jak dziecko, ma trudność z przyjmowaniem ról społecznych.
Uzależnienie emocjonalne od różnych, znaczących osób, oczekiwanie pomocy w sytuacjach trudnych, rozwiązania problemów, postawy bezradności, pasywności, rezygnacja z działania przy pierwszych trudnościach, trudności z pohamowaniem zachowań agresywnych, zawyżenie wymagań wobec otoczenia, nierealne plany na przyszłość, egocentryzm, trudności w przystosowaniu się do grupy społecznej.
Osobowość paranoiczna - przesadna wrażliwość na wszystkie przejawy niepowodzeń i wszystkie domniemane i rzeczywiste nieprzychylne reakcje otoczenia,
Sztywny sposób bronienia swoich praw, uważanie się za ofiarę otoczenia, zazdrość wyzwala często zachowania agresywne i natarczywe.
Osobowość schizoidalna - zachowania przypominające chorych na schizofrenię, wycofanie z kontaktów społecznych, skłonność do fantazji i innych form oderwania się od rzeczywistości, uważane przez innych za ekscentryków, c4echuje ich chłód emocjonalny.
Osobowość histeryczna -
Chwiejność uczuciowa - życie uczuciowe uzależnione od otoczenia, okazywania uznania i zainteresowania,
Sugestywność i teatralność - potrzeba publiczności (mitomania- opowiadanie o sobie fantastycznych, zmyślonych historii).
Osobowość eksplozywna - wybuchowość.
Osobowość asteniczna - bierna, pozbawiona wigoru życiowego.
Osobowość antyspołeczna.
OBRAZ SAMEGO SIEBIE
STRUKTURA JA
JA - REALNE, SPOSTRZEGANIE SIEBIE ZGODNIE Z RZECZYWISTOŚCIĄ
JA - IDEALNE, OBRAZ SAMEGO SIEBIE PRZEDSTAWIAJĄCY OCZEKIWANIA DANEJ OSOBY WOBEC SAMEGO SIEBIE.
OBRAZ SAMEGO SIEBIE - to cechy i elementy struktury osobowości uznanych za własne( potrzeby biologiczne, psychiczne, uzdolnienia postawy, typy reakcji emocjonalnych, obraz własnego ciała, własna pozycja wśród innych ludzi, oczekiwania wobec innych).
FUNKCJE OBRAZU SAMEGO SIEBIE ( według L.Niebrzydowskiego):
Integrująco- scalająca (świadomość siebie samego łączy wszystkie strony naszego bytu, jest czymś co osobowość jednoczy, integruje i kieruje nią).
Poznawcza - uświadamiająca jakie jednostka zajmuje miejsce w świecie i jakie związki łączą ją ze światem.
Wartościująco-oceniająca - nastawiona na spostrzeganie swoich wartości, siebie jako osoby wartościowej, godnej raczej szacunku
niż potępienia.
Elementy struktury Ja:
Samoocena
samoocena globalna
to całościowe wartościowanie obrazu własnej osoby
samoocena cząstkowa
to wynik wartościowania wybranych obszarów własnego „ja”, mogą się między sobą różnić, ta sama osoba uważa się za bardzo inteligentna a jednocześnie nieatrakcyjna towarzysko).
Cechy samooceny:
Poziom - zależy od porównania obrazu własnej osoby z wzorcem zawartym w Ja-idealnym lub mogą to być zupełnie obce wzorce osobowe, poziom może być niski lub wysoki,
Trafność - ludzie maja tendencje do zniekształceń w ocenianiu samych siebie: gdy maja wysoka samoocenę dodatkowo ja zawyżają,
Gdy maja ja niską - czasem ją jeszcze zaniżają.
Nieadekwatność oceny - konsekwencje:
Podejmowanie błędnych decyzji
Dezorganizacja działań,
Załamania,
Wycofywanie się,
Bierność,
Choroba.
Poczucie własnej wartości
Kształtuje się od początku istnienia jednostki, sądy, opnie ważnych osób, innych ludzi.
Przeważnie wszyscy spostrzegają rozbieżność między Ja- idealnym a Ja- realnym, może to być bodźcem do rozwoju, samodoskonalenia się
Lub wystąpienie zakłóceń.
Kontrola - umiejscowienie kontroli;
Zewnętrzna - poczucie pozbawienia kontroli i wpływu na swoje
życie
Wewnętrzna -ma poczucie bycia autorem swojego życia, bierze odpowiedzialność za siebie, swoje zdrowie, cele życiowe.
Stałość obrazu własnej osoby:
Poczucie tożsamości jednostki,
Wybiórczość percepcji, czyli selekcjonowanie dopływających informacji, dopuszczanie i wykorzystywanie tych, które są zgodne z własnym obrazem, ignorowanie niezgodnych( sterowane uwagą, pamięcią, myśleniem i stosowaniem mechanizmów obronnych).
Elastyczność obrazu - umiejętność modyfikowania obrazu w miarę potrzeb.
Umiejętność wglądu w siebie - mierzona jako różnica tego co mówi o sobie dana osoba a tym co mówią inni o niej.
Obraz własnego ciała
Świadomość schematu ciała, jego poszczególnych elementów
(związane z doświadczeniami w dzieciństwie).
Emocje - wstyd 9normy wpojone w okresie dzieciństwa)
Poczucie własnej płci - identyfikacja bądź nie.
Spostrzeganie własnego zdrowia - adekwatne, niedoceniane lub przeceniane.
Znajomość własnych potrzeb.
.
1