7. Izolacje przeciwwilgociowe.
Warunkiem skutecznego i trwałego zabezpieczenia obiektu przed zawilgoceniem jest fachowo i starannie wykonana izolacja. Należy ona do tzw. robót zakrytych i wszelkie błędy oraz niedokładności w wykonaniu już w krótkim czasie dają bardzo przykre następstwa to jest zawilgocenie a nierzadko i pojawienie się wody w pomieszczeniach piwnicznych. Aby ochrona przeciwwilgociowa lub przeciwwodna była dobrze wykonana muszą być przestrzegane następujące zasady :
izolację należy układać na suchym i czystym podłożu w okresach ustalonej bez deszczowej pogody przy temperaturze nie niższej niż + 5o C. Optymalna temperatura dla prowadzenia prac wynosi +20o C
materiały papowe powinny być na kilka godzin przed użyciem rozwinięte w miejscach nasłonecznionych. Papę po rozwinięciu trzeba pociąć na mniejsze odcinki, ułatwiające prowadzenie prac izolacyjnych
papy należy przyklejać metodą lepik do lepiku a nie - jak się często w praktyce wykonuje - papa na lepiku
izolacja z lepiku czy papy i lepiku musi dobrze przylegać do podłoża całej powierzchni. Na izolowanej powierzchni nie mogą się tworzyć pęcherze. Izolacja nie powinna się tłuszczyć, ma być elastyczna - odporna na drgania i osiadanie obiektu.
izolacja pionowa murów zewnętrznych musi być ciągła na całej wysokości - od poziomej dolnej do poziomej górnej, z wyprowadzeniem do minimum 30 cm do powyżej terenu
izolacje pionowe pap należy układać zawsze warstwami pionowymi. Ich rozłożenie warstwami poziomymi powoduje obsuwanie się arkuszy papy
zakładki pap o szerokości minimum 10 cm trzeba z wierzchu posmarować lepikiem
izolacji pionowych nie wolno wykonywać z lepików kładzionych bezpośrednio na powierzchnie cegieł czy kamieni
Budynki podpiwniczone i niepodpiwniczone
Izolacja obiektu odpiwniczonego, posadowionego na gruncie suchym lub wilgotnym, o poziomie wody gruntowej znajdującej się poniżej poziomu ław fundamentowych.
W izolacji budynku podpiwniczonego można wyróżnić jej dwa rodzaje :
przeciwwilgociową - pionową (powłokową)
przeciwwilgociową - poziomą (papowa)
Izolację przeciwwilgociową poziomą i pionową muru fundamentowego przeprowadza się w trzech fazach :
I - po wykonaniu betonowej ławy fundamentowej.
Wyschnięte podłoże betonowe trzeba zagruntować rzadkim roztworem asfaltowym. Z kolei po jego wyschnięciu, po 12 godzinach, beton trzeba zaizolować 2 - ma warstwami papy asfaltowej. Do sklejenia i przyklejenia izolacji do zagruntowanego podłoża należy zastosować lepik asfaltowy na zimno.
II - po wykonaniu muru fundamentowego z cegły lub kamienia.
Na górnej warstwie powierzchni muru należy wykonać warstwę wyrównawczą - szlichtę cementową (1:3), o grubości 10 - 20mm. Z chwila jej wyschnięcia trzeba zagruntować ją rzadkim roztworem asfaltowym, metodą smarowania. Następnie po wyschnięciu zagruntowanego podłoża trzeba przykleić izolację przeciwwilgociową poziomą z 2 warstw papy asfaltowej.
III - po wykonaniu izolacji przeciwwilgociowej - poziomej (górnej).
Na zewnętrznej stronie muru fundamentowego trzeba ułożyć izolacje przeciwwilgociową - pionową (powłokowa), zabezpieczającą przed nasiąknięciem wilgoci z gruntu. W tym celu na zewnętrznej części fundamentu należy wykonać tzw. szczelny tynk (o grubości minimum 20 mm), który należy ułożyć w co najmniej 2 warstwach. Wierzchnią warstwę należy na jeszcze wilgotnej warstwie dolnej, z zaprawy cementowej 1:3 (dolna warstwa 1:2).
Nawierzchnię terenu wokół domu można zabezpieczyć przez wykonanie koryta drenażowego, który zapobiegać będzie gromadzeni się wilgoci w gruncie przy fundamentach, a także rozwojowi niepożądanej roślinności. W tym celu przy ścianach formujemy rowek głębokości 50cm i szerokości od 50 - 100cm, który napełniamy kolejno 2 - ma warstwami filtracyjnymi : najpierw dolną grubości 20 cm ze żwiru, a następnie wierzchnią z tłucznia kamiennego, otoczaków rzecznych itp.
Koryto jest chronione od strony ogrodowej przed zanieczyszczeniem ziemią i zarastaniem - krawężnikiem kamiennym lub betonowym. W gruntach wilgotnych należy dodatkowo założyć drenaż opaskowy na głębokości 1m poniżej terenu, służący do odprowadzania wód opadowych od ścian obiektu, a zwłaszcza podczas roztopów wiosennych. Tak wykonane koryto drenażowe przy domu (zwłaszcza drewnianym lub o ścianach z kamienia) przyjmuje jednocześnie funkcję kształtującą naturalne oddzielenie, jak również powiązanie między ogrodem a budynkiem.