LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
|
Imię i nazwisko: Milena Parzych. |
|||
|
Nr ćwiczenia: 5. |
Data wykonania: 15.11.99 |
Data zaliczenia: |
|
Temat ćwiczenia: Elastooptyka 1 .
|
Ocena za sprawozdanie: |
Ocena z kolokwium: |
Wnioski - poprawa.
Z doświadczenia przeprowadzonego na ćwiczeniach widzimy, że metoda elastooptyczna jest ważną metodą. Pozwala nam ona obserwować oraz rejestrować wielkości charakteryzujące stan odkształcenia w całym obszarze konstrukcji.
Wykonanie ćwiczenia polegało na tym, że : pierwszą czynnością było zmierzenie wartości g, h, a dla badanego modelu, następnie obciążaliśmy model siłą 2P aby uwidocznić w modelu powstające prążki izochrom (co najmniej trzech o tym samym kolorze), kolejne zadanie polegało na określeniu dla każdej z trzech izochrom (w naszym przypadku o czerwonym kolorze) wartości współrzędnej typu x2 , następnie obliczamy CσŚR jako średnią z Cσi (i = 1,2,3).
Z obrazu uzyskanego po obciążeniu próbki widzimy, że powstałe izochromy są prawie do siebie równoległe. Izochromą od której zaczynamy zawsze określenie rzędu pozostałych jest izochroma o kolorze czarnym tzw. zerowa i leży ona na osi zginania. Odstępstwa od równoległości izochrom następuje w miejscach przyłożenia sił zewnętrznych. W miarę gdy będziemy zbliżać się do punktów przyłożenia siły, obserwujemy iż rząd izochrom gwałtownie rośnie. Gdy będziemy oddalać się od miejsc, w których są przyłożone siły efekt zaburzenia rozkładu belkowego szybko zanika, jest to zgodne z zasadą de Saint Venanta. Jeżeli przeprowadzili byśmy znacznie więcej takich ćwiczeń moglibyśmy zauważyć, że izochroma zerowa nie występuje tylko w osi zginania ale także w miejscach które nie są dobrze widoczne na obrazie. Aby je zlokalizować należało by posłużyć się dodatkowymi analizami stanów naprężenia.
Przy belce z karbem brzeg karbu jest brzegiem swobodnym to znaczy, że naprężenia normalne i styczne do linii brzegowej są równe zero z czego wnioskujemy, iż są one naprężeniami głównymi. Ich kierunki są równoległe do brzegu. Podczas przeprowadzania próby obserwujemy, że izochromy występują tu w miejscach (narożach) styku powierzchni karbu z powierzchnią próbki. Izochromy zerowe są słabo widoczne na obrazie.