LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW	Imię i nazwisko: Tomasz Ogiński
		Nr ćwiczenia: 6.	Data wykonania: 15.02.2000		Data zaliczenia:
Temat ćwiczenia: Elastooptyka II.	Ocena za sprawozdanie:		Ocena z kolokwium:

Wnioski -poprawa.

Po przeprowadzeniu ćwiczenia doszedłem do wniosku, że w metodzie elastooptycznej przy wykonywaniu doświadczeń na nieskomplikowanych konstrukcjach największym problemem nie jest samo przeprowadzenie badań lecz opracowanie i analiza wyników. Poważne problemy pojawiają się przy badaniu bardziej skomplikowanych konstrukcjach , gdyż jak wiemy badany model musi bardzo wiernie odzwierciedlać oryginalną konstrukcję. W ćwiczeniu, podczas ustawiania filtrów w ten sposób, aby izoklina pokrywała się z punktem w którym wyznaczamy wartość ułamkową izochrom, można było zauważyć że, obraz izokliny był rozmyty i niewyraźny. Rzutuje to na następną czynność jaką jest ustawienie filtrów względem kierunków głównych odkształcenia w badanym punkcie modelu, tak aby kierunki główne odkształcenia „naprężenia” w punkcie pomiarowym modelu tworzyły z osią optyczną polaryzatora kąt
Podczas obracania analizatorem, tak aby naprowadzić na badany punkt najbliższą mu izochromę, odczytujemy kąt obracania analizatora w chwili pokrycia się izochromy z punktem. W tym miejscu też występują nieścisłości, ponieważ, obraz izochromy jest miejscami dosyć poważnie rozmyty.

W pomiarach elastoptycznych popełniane są błędy w przypadku odczytania parametru izokliny oraz rzędu izochromy z obrazu elastoptycznego. Izokliny są liniami rozmytymi , natomiast izochromy są liniami grubymi dlatego też rząd izochromy odczytywany jest jedynie w przybliżeniu . Największe błedy popełniane są w obróbce obrazu elastoptycznego. W celu wyznaczenia współrzędnych naprężeń korzystamy z metody Frohta .Aby wyznaczyć σ₁₂ posługujemy się zależnością wynikającą z konstrukcji koła Mohra:

Dalej w celu wyznaczenia σ₁₁ wykorzystujemy jedno z równań równowagi:

Największy błąd występuje w wyniku różniczkowania (wzór na σ₁₂) wielkości odczytanych z obrazu elastoptycznego ( parametru izokliny , rzędu izochromy oraz kąta φ,które już są obarczone pewnym błędem).

Powyższe pomiary pozwoliły wyznaczyć kąty jakie tworzą kierunki główne naprężenia w punktach względem przyjętego układu współrzędnych, oraz rzędy izochrom w tych punktach. Aby wyznaczyć współrzędne naprężenia w tych punktach należy korzystać z dodatkowego równania. My korzystaliśmy z gotowego programu komputerowego, jednakże gdy ktoś nie dysponuje takim oprogramowaniem, to podczas żmudnych obliczeń może wkraść się błąd. Metoda elastooptyczna jest średnio dokładna oraz czuła na precyzję obsługującego polaryskop. Ważną rolę w badaniach odgrywa również samo stanowisko , przy precyzyjnych badaniach powinno być ono bardzo dobrej jakości , jednak wiąże się to z wysokimi kosztami.

---