Rozdzial VI

Spacer

Rano nie obudziłam się w swoim pokoju, w naszym kamiennym domku, tylko w dawnym pokoju mojego taty w domu u jego rodziców. Chwile potem przyszedł Jacob z kubkiem świeżej zwierzęcej krwi.

-O już się obudziłaś.-powiedział uśmiechając się.-Przyniosłem ci śniadanie-powiedział podchodząc do mnie i podając mi kubek. Wypiłam krew i ponownie się położyłam.

-Co chcesz dzisiaj robić Ness?- spytał mnie Jacob.

-Nie wiem może pójdziemy na spacer?- powiedziałam mało entuzjastycznym tonem. - A tak w ogóle co ja tutaj robie?- spytałam troszkę zła.

-Spacer to dobry pomysł. A w domu twoich dziadków jesteś dlatego że jesteśmy bardzo zapobiegliwi i chcemy byś miała dobrą ochronę.-odpowiedział mi na oba pytania. Popatrzyłam na niego.

-Ness, wiesz przecież że nie pozwolę by ktoś cię skrzywdził.-powiedział i pocałował mnie w policzek.

-Wiem że nie pozwolisz, ale ty i moja rodzina jesteście bardzo porywczy i nie chce by to doprowadziło do tragedi.- odpowiedziałam ze łzami w oczach.

-Przecież ci obiecałem że nie będzie żadnej wojny-powiedział

-Wiem że mi obiecałeś, ale mimo wszystko boję się o ciebie, o sforę i o moją rodzinę.-powiedziałam rozpłakując się. Byłam na skraju załamania nerwowego.

-Może już lepiej chodźmy na ten spacer..idź się przebierz. Czekam na dole-powiedział i odszedł. Poszłam do garderoby bo wiedziałam że na pewno Alice przeniosła kilka moich ubrań. Gdy weszłam do garderoby szczęka mi opadła, myślałam że ciocia przeniesie trochę ubrań, a nie całą garderobę. Wzięłam jeansy i pomarańczową bluzkę. Zeszłam na dół. Na dole był sam Jacob.

-Gdzie jest reszta rodziny?- spytałam

-Pojechali na polowanie. A ja mam się tobą zajmować przez cały dzień.-uśmiechnął się do mnie. Odwzajemniłam jego uśmiech. Wyszliśmy z domu. Szliśmy przez las. Zastanawiałam Się czy moja rodzina rzeczywiście pojechała na polowanie czy tropią te wampiry, które chcą mnie na wyłączność. Z rozmyśleń wyrwał mnie głos Jacoba.
-Może odwiedzimy Billy'ego i sforę?-spytał

-Z wielką chęcią-odpowiedziałam.

-Nessie, nie przejmuj się tymi wampirami. Dobrze wiesz że nawet ich nie zobaczysz.-powiedział

-Jak się mam nie martwić, jak one przyszły po mnie. Skąd mam mieć pewność że wam nic nie zrobią? Jake to nie jest takie proste.-powiedziałam lekko unosząc głos.

Nic mi nie odpowiedział. Szliśmy przez las, nagle zadzwoniła moja komórka. Wyciągnęłam ją z kieszeni i spojrzałam na numer. To dzwonił dziadek Charlie. Odebrałam.

-Witaj dziadku-powiedziałam radosnym głosem

-Witaj Renesmee. Co tam u ciebie słychać? Tak dawno u mnie nie byłaś stęskniłem się za tobą. Może byś tak do mnie dziś w padła z rodzicami?

-A u mnie nic ciekawego. Wpadnę dziś z Jacobem, bo rodzice pojechali z resztą rodziny do Seattle.-musiałam skłamać że pojechali do Seattle bo Charlie nie wiedział że jesteśmy wampirami.

-Acha, a czemu z nimi nie pojechałaś? Mam dla ciebie mały prezent-powiedział.

-Tato chce kupić nowy samochód dla mamy jako prezent, a ja Ne miałam ochoty jechać. Naprawdę masz dla mnie prezent?

-Acha. Tak. Czekam na was. Do zobaczenia.

-Do zobaczenia. -powiedziałam i wyłączyłam telefon.-Odwiedzimy jeszcze dziś Charliego-powiedziałam Jacobowi.

-To może tak pobiegniemy? Bo jak będziemy tak szli to złapie nas tu noc-powiedział i uśmiechnął się do mnie.-To najpierw do kogo idziemy?- spytał

-Może najpierw odwiedzimy sforę potem Billy'ego, a na końcu Charliego. Może już w tedy rodzice przyjadą z polowania to przyjadą po nas.-powiedziałam

-Tym nowym samochodem?- zażartował

-Tak.-zaśmiałam się. Pobiegliśmy do sfory. Wszyscy siedzieli u Sama i Emily.

-Witam wszystkich-przywitałam się

-O kogo tu mamy. Panna Black-zażartował Seath

-Seath przestań, jeszcze nie jestem żoną Jacoba.

-No ale myślę że za niedługo będziemy bawić się na waszym weselu co?- powiedział Seath śmiejąc się.

-Seath przestać się nabijać-powiedział Sam

-No dobrze już dobrze.-powiedział smutno.

-I jak tam z tymi wampirami-spytał się Sam Jacoba

- Na razie nic nowego nie mamy. Nessie twierdzi że to może być Volturi, ale Edward nie jest pewien tej teori. Alice ma śledzić poczynania tych wampirów i Volturich. Dziś pojechali na polowanie, a ja mam spędzić cały dzień z Nessie- uśmiechnął się przy tym ostatnim zdaniu i pogłaskał moją dłoń.

-Może zjesz coś Nessie, wiem że żywisz się krwią, ale może jednak coś innego zjesz?- spytała Emily.

- Z wielką chęcią.-odpowiedziałam

-To może lody truskawkowe?

-O tak uwielbiam lody-odpowiedziałam i uśmiechnęłam się do Emily. Emily poszła do domu.

-Dziś będziemy pilnować waszego domu, Nessie, znaczy nie waszego tylko twoich dziadków- powiedział Sam.

-Naprawdę nie musicie tego robić…

-Nie musimy ale chcemy. Nessie przecież nic nam się nie stanie.- wtrącił się Seath

-Wiem, ale mimo wszystko boje się o was.-powiedziałam to i zobaczyłam że Emily wychodzi z domu z lodami.

-Proszę Nessie- powiedziała uśmiechając się do mnie.

-Dziękuję-odpowiedziałam i zabrałam się do jedzenia. Jacob siłował się na rękę z Samem Embrym, Qilem i Seathem. Przegrał tylko z Samem. Zobaczyłam na zegarek na komórce. Była już 15:00 a mieliśmy iść jeszcze do Billy'ego i Charliego.

-Jacob jest już 15:00, a mamy iść jeszcze do Billy'ego i Charliego.

-Dziękuję Emily za lody, były pyszne, dziękuję wam za dobrze spędzony czas. Do zobaczenia-pożegnałam się

-Nie ma za co-odpowiedział Sam

Odwróciliśmy się z Jacobem i poszliśmy do Billy'ego. Zadzwonił mój telefon, spojrzałam na numer. Dzwonił tato.

-Cześć tato-powiedziałam radosnym tonem

-Witaj Nessie, co robisz?

-Jesteśmy z Jacobem na spacerze. Idziemy teraz do Billy'ego , a potem do Charliego. Charlie pytał się czy wpadniecie dziś do niego, musiałam mu powiedzieć że pojechaliście do Seattle po samochód dla mamy.-powiedziałam

-Acha. Dobrze będę wiedzieć. Zadzwoń jak będziecie u Charliego to przyjadę po was-powiedział

-Dobrze. Dziękuję. Do zobaczenia

-Do zobaczenia-odpowiedział tata i się rozłączył. Ja zamknęłam klapkę od telefonu i schowałam go do kieszeni.

-Edward dzwonił? -spytał Jacob.

-Tak….-urwałam

-Chcesz mi coś jeszcze powiedzieć Ness? -spytał

-Nie nie-odpowiedziałam.

-Na pewno?

-Tak na pewno.

Biegliśmy przez las do domu Billy'ego. Doszliśmy na miejsce, ale ojca Jacoba nie było w domu.

-Pewnie jest u Charliego-powiedział Jake

Nagle zadzwonił telefon Jacoba.

-To Sam muszę odebrać-powiedział

-Jasne-odpowiedziałam

Usiadłam na schodach. Jake rozmawiał z Samem. Skończyli. Jacob podszedł do mnie z minął która nie wyrażała żadnych uczuć. Usiadł Kołomnie.

-Ness…chłopaki znaleźli trop tych wampirów. Muszę iść. Zadzwonie po Edward żeby po ciebie przyjechał….

-Nie ma potrzeby. Ja zadzwonie, a ty już idź. Poczekam tu na tatę.-powiedziałam uśmiechając się z przymusu.

-Jesteś pewna, mogę zaczekać z tobą-odparł

-Nie ja zaczekam sama, a ty już idź-powiedziałam popychając go.

-Dobrze, no to do zobaczenia-powiedział i pocałował mnie w policzek

-Do zobaczenia-odpowiedziałam i wyciągnęłam telefon. Wybrałam numer.

-Cześć tato, mógłbyś po mnie przyjechać pod dom Blacków? Do Jacoba dzwonił Sam, mają nowy trop tych wampirów, a ja bym chciała jeszcze iść do dziadka Charliego.

-Witaj Nessie, tak już jadę. Czekaj na mnie będę za 15 minut-powiedział i się rozłączył. Ja usiadłam na schodach, i oparłam się o barierkę. Zaczęłam rozmyślać o tym jakie to wampiry chcą mnie, przede wszystkim nadal stawiam na Volturich. Ale co do reszty to nie mam zielonego pojęcia. Tata przyjechał moim samochodem.

-Nessie, jedziemy do dziadka Charliego. A i jeszcze mam ci coś do powiedzenia.

-Co takiego?- zapytałam z przerażeniem w głosie

-Alice miała wizję, Volturi chcą do nas wpaść. Będą za miesiąc.-powiedział tato

-Że co?!-wyksztusiłam- Vol…Vol…Volturi?- wyjąkałam- A co z tymi innymi wampirami?- spytałam

-Z tego co mi powiedziałaś to Jacob już ruszył za ich śladem prawda?

„Tak”- powiedziałam w myślach.

-No to się nic nie martw znajdziemy tych, którzy chcą cię zabić, a jeśli będzie to konieczne wyjedziemy po prostu z tąd. -powiedział tato

Łzy popłynęły po moich policzkach, „tak bardzo nie chce z tąd wyjeżdżać” -powiedziałam w myślach.

-Nessie, nam też jest trudno.-odpowiedział tato. Wytarłam łzy ” wiem, a czego chcą volturi?”-spytałam

-Nie wiem, ale na pewno to do czego doszłaś wczoraj -powiedział tato ze wstrętem w głosie.

„O nie!”-powiedziałam w myślach.- „Nie dość że jakieś wampiry chcą mnie zabić, to jeszcze Volturi. Niech szlak ich jasny trafi!”-powiedziałam ze wściekłością w myślach. Tato nic nie odpowiedział. Dojechaliśmy pod dom Charliego. Dziadek żegnał się z Billy'm

-Witaj Nessie. Cześć Edward. To to autko kupiliście Belli?- spytał pokazując na MOJE AUTO!

-Nie nie-odpowiedział tato- To auto jest Renesmee, a Belli nie kupiliśmy żadnego.

-Renesmee?!

-Tak dziadku-odpowiedziałam uśmiechając się do Charliego

- To ty masz prawo jazdy? -spytał

-Tak….i nawet dowód osobisty-pochwaliłam się

Dziadek popatrzył się na mnie i powiedział:

-No, ja tobie też bym dał prawo jazdy i dowód osobisty. Wejdźcie do środka.-zaprosił nas. Nagle tacie zadzwonił telefon. Dzwoniła mama

-Przepraszam to Bella, muszę odebrać.-powiedział tato i się oddalił.

-Masz ochotę na lody skarbie?- spytał dziadek

-Tak z wielką chęcią-odparłam chodź dziś to moja druga porcja.

-Mogą być czekoladowe?- spytał

-Jasne-odpowiedziałam uśmiechając się. Charlie poszedł do kuchni, a tato wrócił i usiadł Kołomnie na kanapie.

„Coś nie tak?”-spytałam go w myślach

-Nie wszystko w porządku.- odpowiedział, ale ja wiedziałam że jest coś nie tak.

„Nie kłam tato”- powiedziałam spoglądając mu prosto w oczy. Były miodowe, to znaczy że byli dziś na polowaniu.

- Ten inny wampir to wysłannik Volturi. Śledził cię.-powiedział tato

„Cholera jasna! Czy oni nigdy się od nas nie odczepią?”-spytałam tatę w myślach

-Odczepią się odczepią-powiedział głaskając mnie po ramieniu.- Jacob dziś nie wróci. Musi iść ze sforą na południe. Do innej watahy.-powiedział tato

-Po co?- spytałam już normalnie.

-Nie wiem-odpowiedział. W tym samym Momocie przyszedł dziadek z lodami.

-Smacznego Renesmee -powiedział.

-Dziękuję-odpowiedziałam

-Jedź szybko bo musimy zaraz jechać do domu. Mama się Nie pokoi.-powiedział tato. Charlie na niego popatrzył jak na jakiegoś przestępcę.

-Mam jedyną wnuczkę i ty chcesz mi ją tak szybko zabrać.- powiedział do Edwarda dziadek z wyrzutem.

-Przepraszam Charlie, ale Bella ma jakąś sprawę do Nessie -powiedział tato uśmiechając się do dziadka.

„Sprawę?”-spytałam w myślach i zerknęłam na tatę. Tato uśmiechnął się delikatnie do mnie i pokiwał głową. Nic się już nie odezwałam zjadłam lody i pojechaliśmy do domu. W domu czekali na nas wszyscy. Podeszłam do mamy i zapytałam

-Jaka to sprawa?

-Muszę z tobą porozmawiać, ale to później. Na razie mamy ci coś do powiedzenia. -odparła

-Volturi tu przyjadą za miesiąc-odparł Emmett uśmiechając się do mnie.

-Wiem, tata mi już o tym powiedział.-odpowiedziałam.

-No to jesteś doinformowana- powiedział Emm nadal się uśmiechając.

- A tobie co tak wesoło?- spytał tato

-W końcu coś się będzie działo-odpowiedział

Tato przewrócił oczami. I usiadł na kanapie. Ja koło niego usiadłam. Nagle poczułam się jakoś dziwnie, wszystko dookoła zawirowało mi przed oczami. Oparłam głowę o ramię taty.

-Co ci jest?- spytał przestraszony. Nagle koło mnie znalazła się cała rodzina.

-Nic tylko chyba jestem zmęczona. Pójdę się położyć-odpowiedziałam, ale gdy wstawałam ponownie zakręciło mi się w głowie i potrzebowałam pomocy kogoś. W tym Momęcie chyba odezwały się we mnie ludzkie odruchy. Tato chwycił mnie za rękę.

-Zaprowadzę cię na górę. -powiedział po czym wziął mnie na ręce i natychmiast znalazłam się na łóżku i natychmiast zasnęłam.

---