Śluzownica lipowa (Caliroa annulipes Klug)
Rząd: Błonkoskrzydłe (Hymenoptera)
Rodzina: Pilarzowate (Tenthredinidae)
Długość dorosłej błonkówki: ok. 7 - 8 mm
Pojaw owadów dorosłych: w maju, lipcu i niekiedy pod koniec sierpnia - dwa okazyjnie 3 pokolenia w ciągu sezonu.
Środowisko: drzewostany z udziałem lipy i dębu, parki, aleje. Pospolity prawie w całym kraju.
Rośliny pokarmowe: lipa, dąb, rzadziej wierzba, buk,, lub brzoza
Rozmieszczenie geograficzne: gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Europie centralnej i północnej. W Polsce występuje on na terenie całego kraju.
Cykl rozwojowy: Osobniki dorosłe pierwszego pokolenia pojawiają się w maju. Jaja składane są pojedynczo pod epidermą, na spodniej stronie liścia - zwykle od jednego do kilkunastu na liściu. W swoim rozwoju gatunek ten przechodzi 6 - 7 stadiów larwalnych. Larwy żerujące grupowo na dolnej stronie blaszki liściowej wyjadają miękisz pozostawiając epidermę górnej strony liścia nienaruszoną. Po ok. 30 dniach żerowania dojrzałe larwy ostatniego stadium spadają do gleby, gdzie w górnych warstwach budują jednowarstwowy kokon inkrustowany na powierzchni ziarnami piasku, lub fragmentami rozłożonych liści. Przepoczwarczenie następuje w ciągu 10-14 dni. Dorosłe błonkówki drugiego pokolenia pojawiają się na początku lipca. W szczególnie ciepłe lata (np. 2002) może występować również trzecie pokolenie, wylatujące z kokonów pod koniec sierpnia.
Znaczenie: Intensywne, grupowe żerowanie larw tego szkodnika prowadzi do częściowego, lub całkowitego brązowienia i przedwczesnego zamierania opanowanych liści. Śluzownica lipowa wykazuje tendencje do okresowych, masowych pojawów, w czasie których może dochodzić do zamieranie liści całych koron zaatakowanych drzew. Masowe ataki powtarzające się przez szereg sezonów powodują ogólne osłabienie drzew, szczególnie niebezpieczne dla osobników młodszych.
Zwalczanie: W przypadku wystąpienia nielicznych skupisk szkodnika na pojedynczych młodych drzewach, opanowane liście można usuwać ręcznie i palić. W szkółkach owada tego można zwalczać stosując preparaty o działaniu kontaktowym, lub inhibitory syntezy chityny bezpośrednio po zauważeniu pierwszych uszkodzeń spowodowanych przez larwy. Zwalczanie śluzownicy występującej na starszych drzewach jest trudne i zwykle działanie takie nie są podejmowane. Owad ten wykazuje wysoką odporność na działanie preparatów biologicznych produkowanych na bazie bakterii Bacillus thuringiensis oraz nicieni owadobójczych