5. Przełomowość europejskiej wspólnoty wegla i stali

1. Przełamanie wielowiekowej nieufności między Niemcami i Francuzami.

2. Stworzenie wstępnej infrastruktury ekonomicznej dla zachowania pokoju w Europie

3. Stworzenie bazy i mechanizmów do poszerzania i pogłębiania integracji europejskiej.

Procesy integracyjne po roku 1951

• Sukces EWWiS → dalsze kroki szły w kierunku gospodarczym

1. Plan Jana Bayera ← 1952 → dotyczył tego samego co

2. Plan SPAAK'A ← 1955

utworzenie nowej wspólnoty - integracja pełna

(pozostałe sektory gospodarki)

plan Spaak'a podwaliną

traktat o EWG [EEC]

podpisano 25 marca 1957 w Rzymie

ta sama „6” z EWWiS

• Różnice w stosunku do EWWiS

• Zadania

• Organy

Różnice w stosunku do EWWiS

• Układ został zawarty na czas nieokreślony.

• Obejmuje nie tylko sektory, ale i dziedziny gospodarki (EWWiS - integracja sektorowa, EWG - integracja wielosektorowa, ponadsektorowa).

• Organy w EWG mają charakter międzyrządowy (a nie ponad narodowy jak w EWWiS).

Zadania

• Harmonijny rozwój,

• wzrost stopy życiowej,

• stabilizacja wewnętrzna,

• zacieśnienie wzajemnych stosunków między państwami członkowskimi.

Cele szczegółowe

• Utworzenie wspólnego rynku i stopniowe ujednolicanie polityki gospodarczej,

• ustanowienie wspólnej taryfy celnej i wspólnej polityki handlowej z krajami trzecimi,

• wprowadzenie wspólnej polityki w dziedzinie rolnictwa,

• CAP → dopłaty do rolnictwa (pomysłodawcą Francja, bo rolnictwo podobne do polskiego, wielkie obszary rolne niedochodowe, zacofane)

• wprowadzenie wspólnej polityki w dziedzinie transportu,

• zniesienie między państwami członkowskimi przeszkód w swobodnym przepływie:

• osób,

• towarów,

• kapitału,

• usług,

• utworzenie Europejskiego Funduszu Społecznego w celu zwiększenia możliwości zatrudnienia pracowników i przyczyniania się do podnoszenia poziomu ich życia,

• utworzenie Europejskiego Banku Inwestycyjnego mającego ułatwić rozwój gospodarczy Wspólnoty.

Trzy różne normy tego samego rynku:

• wspólny rynek,

• rynek wewnętrzny,

• jednolity rynek.

Unia celna w ramach EWG

Unia celna jest szczególnym rodzajem wolnego handlu, ograniczonego do państw członkowskich, oraz protekcjonizmu w stosunku do pozostałych krajów. Wywołuje ona skutki zarówno korzystne, jak i niekorzystne. Utworzenie unii okaże się uzasadnione, jeśli pierwsze przeważą nad drugimi.

1. Skutki utworzenia unii celnej

1. krótkookresowe,

2. długookresowe.

Krótkookresowe

• kreacja handlu,

• efekty przemieszczania handlu,

• efekt ekspansji handlu.

Widzimy zatem, że z wprowadzenia unii celnej wynikają zarówno korzyści, jak i straty:

• z jednej strony efekt przesunięcia handlu prowadzi do ograniczenia eksportu krajów nie należących do Unii, a także do realizacji zasobów, zarówno w krajach Unii jak i w reszcie świata, i to często w kierunku zwiększającym koszty produkcji tj. zmniejszającym efektywność wykorzystania zasobów,

• z drugiej strony, kreacja oraz ekspansja handlu czynią produkcję bardziej efektywną, co jest korzystne. O tym, jakie skutki przeważą, decyduje wiele czynników.

Kreacja handlu następuje wówczas, gdy handel między partnerami przesunie się od kosztownego, objętego ochroną produktu krajowego do tańszego produktu z kraju partnerskiego, sprzyjając specjalizacji.

Z przesunięciem handlu mamy do czynienia, gdy import od efektywnego lub taniego producenta z rynku światowego jest zastąpiony importem od bardziej kosztownego lub mniej efektywnego producenta z kraju partnerskiego.

Długookresowe

• zwiększona konkurencyjność,

• korzyści ze skali produkcji,

• pozostałe efekty.

1. Realizacja unii celnej we Wspólnocie

Unia celna w ramach EWG została utworzona 2 lata przed wyznaczonym przez traktat terminem tj. 1.07.1968 roku.

Przyjęto wspólną taryfę celną zwaną CET (common external tariff).

Podstawą → średnia arytmetyczna ceł.

System CET stosuje się ogólnie do wszystkich wyrobów przemysłowych.

Niemniej jednak zewnętrzna ochrona rynku rolnego rządzi się odrębnym systemem zmiennych opłat od importu oraz subsydiów eksportowych, stosowanych wobec zmiennych wielkości produkcji.

wykład 5

4

wykład 4

---