Niuton - jednostka siły w układzie SI (jednostka pochodna układu SI), oznaczana N.

Siła o wartości 1 N to siła, z jaką trzeba działać na ciało o masie 1 kg, aby nadać mu przyspieszenie równe 1 m/s².

Paskal - jednostka ciśnienia (także naprężenia) w układzie SI (Jednostka pochodna układu SI), oznaczana Pa.

[1 Pa = 1 kg·m^-1·s^-2 = 1 N/m²]

Nazwa paskal pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka Blaise'a Pascala.

Często spotykany skrót kPa oznacza kilopaskal (10³ Pa), natomiast hPa - hektopaskal (100 Pa).

Dżul - jednostka pracy, energii oraz ciepła w układzie SI, oznaczana J.

Jeden dżul to praca wykonana przez siłę o wartości 1 N przy przesunięciu punktu przyłożenia siły o 1 m w kierunku równoległym do kierunku działania siły.

1 J = 1 N · m

Związek z mocą:

1 J = 1 W · s

Wat - jednostka mocy lub strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI), oznaczana W.

W mechanice:

(1 W = 1J/1s = 1 kg·m²·s^-3)

Ponadto 1 wat to moc, jaka wydziela się w elemencie rezystywnym, jeśli przyłożona jest doń różnica potencjałów 1 V i przepływa prąd o natężeniu 1 A:

Gęstośc

Gęstość jest równa 1 kg/m³ gdy ciało o objętości jednego metra sześciennego ma masę jednego kilograma.

Gaz doskonały jest to hipotetyczny gaz, którego drobiny nie przyciągają się
wzajemnie, są nieskończenie małe i sztywne.

Gaz półdoskonały różni się od doskonałego tym, ze w jego drobinach występują
drgania. Atomy wchodzące w skład drobiny są wiec ze sobą powiązane
sprężyście.

Pierwsza zasada termodynamiki wyraża się następującym wzorem:

∆U = Q + W

Zmiana energii wewnętrznej ciała, lub układu ciał jest równa sumie dostarczonego ciepła i pracy wykonanej nad ciałem /układem ciał.

Czynnik termodynamiczny zwany też krócej czynnikiem - substancja biorąca udział w procesie termodynamicznym zachodzącym w maszynie cieplnej i w innych urządzeniach, w których może taki proces zachodzić (wymiennik ciepła, kocioł). Czynnikiem jest ciecz lub gaz. Ze względu także na zastosowanie do ogrzewania lub chłodzenia używamy nazw: czynnik grzewczy albo chłodniczy (chłodzący) Nazwa: chłodziwo odnosi się do czynnika chłodzącego.

Układ termodynamiczny to dowolnie wybrana część fizycznego wszechświata.

Typowe układy termodynamiczne to np. wnętrze silnika, naczynie z gazem lub cieczą, w którym zachodzi jakaś interesująca przemiana, lub np. obszar całej elektrowni, dla którego musimy obliczyć przepływy ciepła.

Dzięki ograniczeniu danego zjawiska do układu można osobno rozpatrywać procesy wewnątrz układu i procesy wymiany energii między układem i otoczeniem, o którym dzięki temu nic nie musimy wiedzieć.

Układy termodynamiczne dzieli się na:

• otwarte - wymienia z otoczeniem energię i masę,

• zamknięte - wymienia z otoczeniem energię, nie wymienia masy,

• izolowane - nie wymienia z otoczeniem ani energii ani masy.

Równowaga termodynamiczna - pojęcie stosowane w termodynamice. Oznacza stan, w którym makroskopowe parametry układu, takie jak ciśnienie, objętość i wszystkie funkcje stanu, są stałe w czasie. Na równowagę termodynamiczną składają się: równowaga chemiczna (brak makroskopowego przepływu cząstek i reakcji chemicznych), mechaniczna (nie występują niezrównoważone siły) i termiczna (nie występuje przepływ energii).

Obieg termodynamiczny jest to szereg dowolnych przemian termodynamicznych, którym podlega czynnik termodynamiczny, a stan termodynamiczny czynnika na końcu obiegu pokrywa się ze stanem na jego początku.

Proces termodynamiczny, zwany też przemianą termodynamiczną to każda, dowolna zmiana stanu termodynamicznego układu fizycznego.

Bilans cieplny - w termodynamice to równanie opisujące sumę procesów cieplnych określonego układu termodynamicznego.

Bilans cieplny uwzględnia:

• sumę ciepła dostarczanego do układu z otoczenia

• sumę ciepła, którą układ wydziela na zewnątrz

• efekt cieplny procesów zachodzących wewnątrz układu

Energia wewnętrzna- Według I zasady termodynamiki energia wewnętrzna stanowi jednoznaczną funkcję stanu, którą dla gazu można wyrazić przez dowolne dwa parametry stanu, np. ciśnienie, temperatura, objętość właściwa, entalpia, entropia i inne.

Entalpia jest równa sumie energii wewnętrznej, czyli energii jaka jest potrzebna do utworzenia układu gdy jest on tworzony w otoczeniu próżni, oraz iloczynu pV, który jest równy pracy jaką należy wykonać nad otoczeniem by w danych warunkach uzyskać miejsce na układ.

. Praca bezwzględna

Jest to praca wykonana przez czynnik termodynamiczny wtedy gdy ciśnienie otoczenia jest równe zero.

Praca mechaniczna -L [J] - iloczyn wektorowy siły i przesunięcia, wzdłuż którego ta siła działa. Pracę otrzymamy przy zmianie stanu ciała, więc praca jest funkcją przemiany.
Całkowita praca wykonana przez gaz lub parę zmieniającą stan od 1 do 2( p1v1 do p2v2)

Praca absolutna- bezwzględna, względem próżni (ciśnienie =0)
Praca rzeczywista ( użyteczna)- przekazana na tłoku, mniejsza od bezwzględnej.

Praca techniczna- jest łączną pracą wykonaną przez idealny silnik tłokowy w czasie jednego cyklu roboczego składającego się z :
-napełniania
-przemiany w układzie zamkniętym
-opróżniania cylindra z gazu

Ciepło- Q[J]- jest częścią energii cieplnej(termicznej) przekazywaną bez przenoszenia substancji od jednego ciała do drugiego na skutek istniejącej między nimi różnicy temperatury. Jest funkcja przemiany. Ciepło nie jest formą energii , a jedynie sposobem jej przekazywania.

q= Q/m [kJ/kg]

Q=Q/t [W];[kW] moc cieplna- natężenie strumienia cieplnego

Ciepło właściwe - energia termiczna potrzebna do podniesienia temperatury jednej jednostki masy ciała o jedną jednostkę temperatury. W układzie SI ciepło właściwe podaje się w dżulach na kilogram razy kelwin
Z rozważań tych wynika, że ciepło właściwe przemiany realizowanej przy stałym ciśnieniu (przemiana izobaryczna) będzie zawsze większe, niż ciepło właściwe przemiany realizowanej przy stałej objętości (przemiana izochoryczna).

Różnica obu tych ciepeł jest równa indywidualnej stałej gazowej R, występującej w równaniu stanu gazu doskonałego:

Natomiast stosunek obu tych ciepeł daje w wyniku wykładnik adiabaty κ:

Ciepło właściwe gazów doskonałych nie zależy od temperatury. Jeśli więc ogrzewamy 1 kg gazu o 1°C od temperatury 0°C do 1°C, to musimy dostarczyć tyle samo ciepła, co podczas ogrzewania od 100°C do 101°C. W przypadku gazów rzeczywistych ciepło właściwe (zarówno c_p jak i c_v) jest zależne od temperatury.

---