Gąsior Jakub

Herba Robert

III PM

PROCEDURY POSTĘPOWANIA

PODCZAS ŻEGLUGI W LODACH

Wstęp

Żegluga w lodach jest szczególnie niebezpieczna i trudna pod względem manewrowym i nawigacyjnym.

Początkowe postacie lodu, takie jak lepa śnieżna i śryż powodują ograniczenie prędkości statku.

Następna faza zalodzenia wyrażająca się powstaniem krążków lodowych wywołuje dalsze zmniejszenie prędkości statku. Jednostki nie przystosowane do żeglugi w lodach dysponującymi dużymi prędkościami mogą ulegać uszkodzenia kadłuba i śrub.

Pak lodowy powoduje powstanie znacznych zmian manewrowości wszystkich statków.

Umiejętność oceny stopnia zwartości paku stanowi podstawowy warunek pomyślnego przejścia zalodzonego obszaru.

Zmiany zdolności manewrowe statku powstające w tych warunkach wyrażają się:

• wydatnym zmniejszeniem prędkości

• zmniejszeniem zdolności przyspieszania

• powiększeniem zdolności zatrzymania

• zmniejszeniem zwrotności

• w pewnym stopniu poprawy stateczności kursowej

Zaleca się aby kapitanowie statków oraz załogi statków kierowali się poniższymi procedurami.

PODZIAŁ NA SEKCJE, FUNKCJE I ZADANIA

I sekcja dowodzenia

• kapitan -głównodowodzący

• oficer wachtowy (pokład)

• cheef mechanik

• oficer wachtowy (maszyna)

II sekcje wykonawcze

• bosman- głównodowodzący sekcji wykonawczych

1. sekcja obserwatorów- 2,3 marynarzy

2. sekcja kontrolna -2 marynarzy + elektryk

3. sekcja wspomagający- marynarze wyznaczeni przez kapitana lub bosmana

PROCEDURY

1.Przygotowanie statku do wyjścia w morze

• SEKCJA DOWODZENIA

1. wstępny wybór drogi

Przed rozpoczęciem podróży oficer wachtowy powinien zebrać wiadomości o zlodzeniu

i służbie lodowej w rejonach planowanej podróży, z odpowiednich pomocy nawigacyjnych oraz z odpowiednich instytucji.

2. zapasy

Podczas pobytu w porcie wyjścia przyjąć odpowiednie zapasy wody, prowiantu paliwa i lekarstw.

3. ochrona śruby i steru

zabalastować statek tak aby śruba i ster były zanurzone możliwie najgłębiej pod powierzchnią lustra wody.

• SEKCJA KONTROLNA

1. ochrona zaworów dennych (kingstonów ) i otworów zaburtowych

Sprawdzić układy doprowadzające parę do skrzyń kingstonowych i innych otworów zaburtowych, oraz odpowiednio je zabezpieczyć.

2. ochrona urządzeń specjalnych

Wybrać lub usunąć umieszczone na zewnątrz podwodnej części kadłuba rurki logów oraz inne urządzenia które mogą ulec uszkodzeniu.

3. przygotowanie sprzętu awaryjnego

Sprawdzić, przygotować oraz zgromadzić sprzęt służący do uszczelniania ewentualnych przecieków w pobliże przedziałów dziobowych, tak aby można byłoby go użyć.

Szczególnie wnikliwie sprawdzić również sprawność pomp i układów osuszania i odwadniania przedziałów ładowni , sprawdzić studzienki i kosze z tych przedziałów.

Sprawdzić w działaniu przenośne pompy odwadniające i upewnić się czy oświetlenie ładowni i innych pomieszczeń mniej uczęszczanych jest sprawne i wystarczające.

Uprzątnąć ładownie i inne przedziały tak aby zbędny sprzęt i materiały nie utrudniał oględzin burt i ewentualnego dojścia do nich.

2. Żegluga w lodach

-SEKCJA DOWODZENIA

1. stale śledzić zmiany zalodzenia poprzez analizę i odbieranie komunikatów i prognoz lodowych i meteorologicznych.

2. zarządzić stan gotowości w maszynie

3. prowadzić skrupulatna obserwację wzrokową poprzez umieszczenie obserwatora w specjalnym gnieździe obserwacyjnym na maszcie a podczas ruchu statku u wstecz dodatkowego obserwatora na rufie, zalecane jest wystawienie obserwatora na dziobie.

W obu tych przypadkach zapewnić łączność z mostkiem. prowadzić również obserwację rodanową pamiętając o jej ograniczeniach.

4. jeżeli brak jest należytego rozpoznania warunków zalodzenia zaleca się odstąpienia od wchodzenia w lody.

5. wchodzenie jak i wychodzenie w lody powinno odbywać się prostopadle do krawędzi lodów

6. podczas wchodzenia w lody nie zatrzymywać śruby

7. nie przekraczać prędkości 8-12 węzłów

8. podczas wchodzenia w lody utrzymywać zerowe wychylenie steru

9. podczas żeglugi za lodołamaczem utrzymywać bezpieczną odległość, tak aby można było zatrzymać statek CW na wezwanie lodołamacza, lub gdy własna obserwacja wskaże , że utknął w lodach

10. wykorzystywać szczeliny w paku lodowym

11. unikać gwałtownych zwrotów

12. nie podejmować manewrów wyprzedzania i mijania, w okresie gdy obie jednostki znajdują się w ruchu

13. w wypadku uwięźnięcia w lodach utrzymywać małe obroty śruby naprzód, oraz wychylać ster na burty , w celu zapobieżenia zamarznięciu obu tych elementów

Podejmując postój przed wejściem w lody lub postój z powodu nadejścia nocy czy ograniczenia widzialności w miarę możliwości zastosować jeden z dostępnych sposobów.

1. jeżeli statek znajduje się na nawietrznej krawędzi lodów zło rzyć się do nich równolegle burtą

2. w wypadku, gdy statek znajduje się na zawietrznej krawędzi lodów wejść dziobem w lód tak aby działanie wiatru nie powodowało uwolnienia

3. jeśli statek znajduje się wśród lodów znaleźć oka wolnej od lodu wody i złożyć się burtą do nawietrznej krawędzi

4. gdy brak jest takiego oka wybrać obszar między stosunkowo najmniejszymyni krami

5. w akwenie ograniczonym dopuszczalne jest kotwiczenie w ostateczności.

SEKCJA OBSERWATORÓW

a) prowadzić skrupulatną obserwację sytuacji lodowej przed dziobem a w czasie ruchu wstecz za rufą

SEKCJA KONTROLNA

1. sprawdzać szczelność kadłuba poprzez systematyczny poziom wody w zęzach, w zbiornikach podwójnego dna, części dziobowej statku i w skrajniku dziobowym, jak najprostszym sposobem sprawdzania szczelności kodłuba.Pomiary te powinny odbywać się co najmniej raz na wachtę lub częściej, jeżeli tak zarządzi kapitan.

2. jeżeli dojście jest możliwe dokonywać oględzin burt od strony wewnętrznej w ładowniach i pomieszczeniach w części dziobowej statku.

3. szczególną uwagę zwracać na urządzenia sterowe, sprawdzać nie tylko szczelność dławic trzonu sterowego, a przede wszystkim prace urządzeń sterowych.

---