Sprawozdanie nauczyciela kontraktowego


Ewa Napierała Poznań, 31 maja 2009

nauczyciel nauczania zintegrowanego

Szkoły Podstawowej nr 46

w Poznaniu

Pan Tadeusz Badowski

Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 46

im. Marii Dąbrowskiej w Poznaniu

0x01 graphic

Po zapoznaniu się z procedurą awansu zawodowego nauczycieli:

0x01 graphic

Posiadanie swojego opiekuna podczas stażu dało mi poczucie większego komfortu podczas pełnienia swoich obowiązków, bowiem miałam świadomość, iż wszelkie mogące się pojawić trudności zostaną wspólnie rozwiązane. Dobry kontakt z opiekunem (który zapewne był też wynikiem niewielkiej różnicy wieku pomiędzy nami) pozwolił mi na podejmowanie bez skrępowania dyskusji o wszelkich niejasnościach zawsze wtedy gdy miały one miejsce, a nie tylko w założonych wcześniej sztywnych terminach. Taka sytuacja oprócz tego, że dała mi możliwość systematycznego pogłębiania swojej wiedzy wpłynęła także na to, że wraz z każdym kolejnym spotkaniem ze swoim opiekunem byłam bogatsza o nowe informacje i wskazówki, które wpływały znacząco na jakość mojej pracy, która zapewne była też odczuwalna ze strony uczniów.

Udział w takich lekcjach pozwolił mi na praktyczne ocenienie swoich postępów
i porównanie przebiegu swoich zajęć do tych, które są prowadzone przez doświadczonych nauczycieli. To z kolei miało swoje przełożenie na późniejsze prowadzenie przeze mnie zajęć, które stawały się coraz ciekawsze i były bardziej profesjonalnie przygotowane. Szczególną uwagę zwracałam na różnorodne formy pracy grupowej oraz aktywizację uczniów, zwłaszcza tych wycofanych, mało aktywnych.

Możliwość poprowadzenia zajęć pod okiem opiekuna stażu czy dyrektora szkoły
w wielu przypadkach utwierdziła mnie w przekonaniu o słuszności swoich decyzji odnośnie sposobu prowadzenia zajęć czy doboru ćwiczeń. Omówienie po każdej z takich lekcji jej przebiegu, wskazanie niedociągnięć bądź mogących pojawić się trudności stanowiło dla mnie źródło cennych rad i informacji. Natomiast dostrzeżenie przez hospitujących dobrych stron poprowadzonej przeze mnie lekcji było niejako dodatkowym bodźcem i działało motywująco na moje kolejne działania.

Sale lekcyjne, w których prowadziłam zajęcia stały się bardziej atrakcyjne dla uczniów
i rodziców, którzy zawsze z dużym zaciekawieniem przyglądali się klasowym gazetkom
i dekoracjom. Dzięki klasowej biblioteczce wiele pytań z zakresu omawianych tematów znajdowało szybką odpowiedź podczas przerwy, gdyż uczniowie chętnie zaglądali do znajdujących się tam pozycji. Zostały one przez mnie posegregowane, a każda grupa została oddzielona specjalną zakładką jak w bibliotece. Stworzyłam też dział dla rodziców. Niektórzy
z nich chętnie korzystali z umieszczonych tam pozycji.

Wszystkie powyższe działania pozwoliły mi na pogłębienie więzi uczniów ze szkołą oraz podniesienie standardu nauczania. Dzięki częstej pracy w grupach uczniowie mimo częstych zmian składów osobowych i różnic w sposobie wykonania zadania potrafią osiągnąć wspólny, zamierzony cel. Zdarza się również, iż domagają się pracy w zespołach. Liczne konkursy klasowe pozwoliły uczniom z dużymi problemami dydaktycznymi osiągnąć sukces. Każdy uczeń/uczennica otrzymali dyplom z odpowiednim tytułem w zależności od organizowanego konkursu.

Możliwość współpracy z nauczycielem prowadzącym równoległą klasę pozwoliło na wprowadzenie urozmaicenia do prowadzonej przeze mnie pracy, integrację rówieśników oraz elementy zdrowej rywalizacji. Uczestniczyłyśmy w tych samych konkursach, razem jeździłyśmy na wycieczki, wychodziłyśmy do kina czy teatru. Organizowane przez nas przedstawienia
i uroczystości często wprowadzały nowe rozwiązania wykorzystywane w późniejszych cyklicznych imprezach. Zawsze starałyśmy się by przygotowywane przez nas przedstawienia były dostosowane do możliwości sprzętowych i aby nie były za długie. Sprawiało to, że pozostawały one na długo w pamięci oglądających.

Badania tempa czytania i pisania pozwoliły mi i rodzicom uzmysłowić sobie postęp rozwoju u dzieci. Wielu z nich uświadomiło sobie, iż zaniedbali mobilizację dziecka do czytania. Dyktanda były również odzwierciedleniem oczytania uczniów. Było kilka dyktand, które wypadły bardzo źle, a wynikało to z nieuwagi i nieoczytania dzieci. Cotygodniowe kartkówki zmobilizowały uczniów do systematycznej pracy, z którą niektórzy mieli problemy. Mam nadzieję, że zaowocuje to lepszymi wynikami w nauce w klasach starszych. Analiza testu kompetencji pokazał mi na co mam zwrócić uwagę rozpoczynając pracę w klasie I. Okazało się, że niektórzy uczniowie, niestety, mimo wielu ćwiczeń nie potrafili rozwiązać logicznego zadania matematycznego.

Tego typu zajęcia cieszą się bardzo dużym powodzeniem u dzieci, dlatego stworzone zostały dwie grupy. Aby podwyższyć standard zajęć po roku pracy wyodrębnione zostały zajęcia taneczne, choć w niewielkim stopniu występują one też podczas zajęć muzycznych. Chcąc zapewnić dzieciom jeszcze lepszy rozwój zdolności napisałam program zajęć muzyczno-tanecznych w ramach konkursu ogłoszonego przez Urząd Miasta Poznania. Udało nam się uzyskać środki finansowe na działalność zespołu, dzięki czemu zakupiłyśmy dzieciom koszulki oraz nowy przenośny zestaw Instrumentarium Orffa, wykonałyśmy razem z nimi elementy strojów do występów, wzbogaciłyśmy swoją płytotekę. Dla wielu dzieci występ w zespole był przełamaniem nieśmiałości. Już po pierwszym półroczu było widać u uczniów, szczególnie klas pierwszych, większą śmiałość oraz pewność siebie. Niektórzy nawet aż za bardzo ożywili się nie tylko podczas zajęć, ale też w czasie codziennych zajęć. Wszelkiego rodzaju występy zespołu cieszyły się wielkim powodzeniem wśród widowni, szczególnie wśród najbliższych artystów. Podczas koncertów mikołajkowych do szkoły przychodziły tłumy. Dawało to możliwość organizacji jednocześnie dużego kiermaszu ozdób świątecznych, z których fundusze zostały przeznaczone na doposażenie szkoły: telewizor, DVD, magnetowid, tablice z liniami i kratką, gry dydaktyczne itp.

Czteroletnie doświadczenie w prowadzeniu tego typu zajęć w naszej szkole uzmysłowiło mi potrzebę ich kontynuacji. Dlatego od przyszłego roku postanawiam prowadzić dwa zespoły wokalne: dla klas I-III i IV-VI (chór, który będzie przygotowywał oprawę muzyczna wszystkich szkolnych uroczystości) oraz zespół fletowy dla chętnych uczniów.

Powyższe formy doskonalenia pozwoliły mi uatrakcyjnić zajęcia oraz przewodniczyć zespołowi, który opracowywał program wizyty gości z różnych krajów z okazji jubileuszu szkoły.

Z przykrością jednocześnie muszę stwierdzić, iż coraz trudniej jest mi wybrać atrakcyjny dla mnie kurs lub szkolenie, ze względu na ciągle powtarzającą się tematykę, często mało atrakcyjną. Osobiście wyznaję zasadę, iż uczestnictwo w kursie dla tzw. „papierka” nie jest dobry rozwiązaniem. Należy też dodać, iż atrakcyjne dla mnie kursy często nie odbywają się z powodu zbyt wysokiej odpłatności lub jest tak duże zainteresowanie, że ciężko jest się zakwalifikować.

Uczestnictwo we wszelkiego rodzaju formach doskonalenia zawodowego organizowanych zarówno na terenie szkoły jak i poza nią pozwoliło mi na zdobycie zarówno nowych informacji
i podniesienia swoich umiejętności, jak i było źródłem zdobycia bezcennych informacji
i wskazówek. Ponieważ drugim przedmiotem, którego mogę nauczać jest muzyka i zakresu tej dziedziny prowadzę koło zainteresowań postanowiłam nawiązać również współpracę z doradcą metodycznym z zakresu muzyki. Ze spotkań tych wyniosłam wiele ciekawych pomysłów na zajęcia.

0x01 graphic

Napisane przeze mnie plany wychowawcze tworzyły wspólną całość - trzyletniego procesu wychowania. Każdy został podzielony na te same punkty-wartości: społeczne (społeczność szkolna i lokalna), patriotyczne (umiłowanie Ojczyzny), moralne, pro społeczne (rodzinne), pro ekologiczne, zdrowotne, poznawcze, duchowe. Ogólne zadania wychowawcze
i efekty, które chciałam osiągnąć w danym zakresie były dostosowane do aktualnej sytuacji wychowawczej, problemów z poprzedniego roku oraz zadań wynikających z planu pracy szkoły. Zadania realizowałam w czasie zajęć dydaktycznych lub podczas rozmów z uczniami wynikających z zaistniałej sytuacji np. konfliktu, potrzeby pomocy w lekcjach słabszemu koledze/koleżance. W wyniku założonych zadań udało mi się zniwelować pojawiające się zachowania agresywne, doprowadzić do bezinteresownej pomocy w lekcjach. Uważam to za duży sukces wychowawczy, gdyż w tym wieku jest to najlepszy sposób utrwalenia sobie wiedzy przez uczniów zdolniejszych oraz uświadomienie, że nie za każdą pomoc należy się zapłata. Mam nadzieję, że ta zasada będzie im towarzyszyła również w dalszym ich życiu.

W Domu Pomocy Społecznej w pobliżu naszej szkoły mieszkają panie, które
w większości były nauczycielkami. Bardzo lubią gdy przychodzą do nich dzieci z różnorakimi występami. Cieszy ich nawet krótki program artystyczny, każdy drobiazg. Dzięki takim spotkaniom uczniowie uczą się szacunku dla osób starszych /spoza rodziny/ oraz mają możliwość zaprezentowania swoich umiejętności przed szerszą publicznością i obycia scenicznego.

W klasie I zorganizowałam zebranie podsumowując pierwszy semestr nauki z rodzicami
i dziećmi. Pozwoliło to wszystkim w bardzo łagodny sposób przejść do odbioru pierwszej oceny opisowej dziecka. Organizowałam warsztaty dla rodziców podczas zebrań np. „Komputerowe programy edukacyjne”, Prawa dziecka. Włączyłam rodziców do opieki nad dziećmi podczas wycieczek. Byłam do dyspozycji rodziców podczas zebrań i Drzwi Otwartych. Przeprowadziłam wśród rodziców anonimową ankietę dotyczącą moich mocnych i słabych stron

Powyższe działania pozwoliły mi na zyskanie większego zaufania obu ze stron to wiąże się także z uzyskaniem istotnych z punktu widzenia mojej pracy informacji odnośnie np. stanu zdrowia czy umiejętności dziecka. Osobisty kontakt z rodzicami to także pewność tego, iż informacje które uzyskaliśmy są prawdziwe i zgodne z faktycznym stanem, co nie zawsze ma miejsce
w przypadku gdy pośrednikiem pomiędzy tymi dwiema stronami są dzieci. Warsztaty dla rodziców cieszyły się dużym powodzeniem. Liczny w nich udział uzmysłowił mi potrzebę takiej formy zebrań. Podczas takich spotkań panowała rodzinna atmosfera, ale to nie przeszkodziło by wszyscy wynieśli z zebrania wzajemne korzyści.

Wyniki ankiety pozwoliły mi na jeszcze lepszą organizację pracy oraz zmotywowały do poszukiwań nowych rozwiązań. Konsekwencją analizy próśb rodziców było powstanie „Szybkiego SMS-a” do częstszego i bieżącego kontaktu oraz przeorganizowanie po klasie pierwszej działów w dzienniczku w celu szczegółowych informacji o postępach dzieci.

Wiadomo, że każdy z uczniów posiada odrębne zdolności i cechy, charakteru, które determinują go do osiągania dobrych wyników w jednej dziedzinie, a gorszych w innej. Zadaniem nauczyciela jest więc dostrzeżenie tych indywidualnych umiejętności i takie postępowanie z dzieckiem, aby mogło rozwijać się w tym kierunku, który jest dla niego najkorzystniejszy. Dla mnie, jako nauczyciela klas najmłodszych jest to o tyle ważne, że jeśli dany uczeń ma predyspozycje i duże możliwości, aby dojść w określonej dziedzinie nieco wyżej niż przeciętna, to muszę to dostrzec jak najwcześniej, tak aby już od najmłodszych lat stworzyć możliwości jego rozwoju. Uczniom
z kolei pozwala to na większe zaangażowanie się w danej dziedzinie, rozwijanie jej także poza lekcjami i pogłębianie swoich umiejętności w tym co tak naprawdę ich pasjonuje. Konkursy były tak dobierane, aby każdy uczeń miał szansę wzięcia w nim udziału np. Stypendiada to cztery oddzielne konkursy: matematyczny, ortograficzny, czytelniczy oraz plastyczny.

W wyniku zorganizowanych przeze mnie kiermaszów szkoła wzbogaciła się o nowy sprzęt: telewizor, magnetowid, DVD, magnetofony dla klas I-III oraz zwijane tablice z kratką
i liniaturą, a także gry dydaktyczne wykorzystywane podczas zajęć wyrównawczych.

Uczestnictwo w festynie edukacyjnym „Dzień ze środowiskiem dla małych
i dużych” uzmysłowiło uczniom w bardziej obrazowy sposób potrzebę ochrony środowiska.

Mój występ z koleżankami, podczas festynu harcerskiego, urozmaicił część artystyczną festynu zorganizowanego przez drużynę harcerską działającą przy naszej szkole.

Celem programu było uświadomienie rodzicom i opiekunom dzieci znaczenia wczesnej profilaktyki astmy oraz stworzenia dzieciom zagrożonym chorobą możliwości optymalnej jakości życia.

Wraz z pielęgniarką szkolną byłam koordynatorem projektu w naszej szkole. Po odbyciu szkolenia w Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Poznaniu, przeszkoliłam moje koleżanki i kolegów, szczególnie pracujących w klasach I-III. Przeprowadziłam również szkolenie dla rodziców, pokazując im film uświadamiający objawy astmy. Film uwrażliwia na fakt, iż wczesne rozpoznanie choroby, prawidłowe postępowanie oraz efektywne leczenia umożliwia dziecku normalne funkcjonowanie. W programie akcentowany jest problem astmy nie leczonej, która prowadzi do trwałych uszkodzeń układu oddechowego oraz znacznych ogra- niczeń dziecka w dalszym rozwoju i życiu. Przeprowadziłam również zajęcia z uczniami
w każdej klasie. Wspólnie czytaliśmy wiersz mówiący w przystępny sposób o objawach astmy oraz sposobie postępowania z chorym rówieśnikiem. Wyjaśnialiśmy trudne słowa związany
z tym zagadnieniem. Jako podsumowanie programu przygotowaliśmy wystawę prac związanych opowiadaniem „W klasie z Jasiem”.

Celem programu było wprowadzenie dzieci w świat finansów.

Wraz z koleżanką z równoległej klasy byłyśmy koordynatorkami projektu. Przez pięć kolejnych dni podróżowaliśmy po galaktyce Finanse. Dzieci poznały nominały i wartości pieniędzy, sposoby ich zarabiania, zasady racjonalnego ich wydawania oraz formy i sposoby oszczędzania. Uczeń, zgodnie z założeniami programu, każdego dnia po powrocie do domu zadawał pytania dotyczące tematyki omawianej na zajęciach. Po zakończeniu programu dzieci otrzymały karty pt. „Jak oszczędzam” w trzech kategoriach: pieniądze, zdrowie, środowisko. Przez 40 dni rodzice wspólnie z dzieckiem przyklejali żółte, niebieskie i czerwone gwiazdki w tych kategoriach. Podczas „wielkiego” podsumowania programu, które odbyło się w naszej szkole, za zdobyte gwiazdki otrzymywali medale.

Udział w tych programach uzmysłowił mi potrzebę uczestnictwa w tego typu projektach ze względu na przekazanie dzieciom w bardziej obrazowy sposób trudnych dla nich zagadnień. Szczególnie było to widoczne po uczestnictwie w programie „Od Grosika do Złotówki”. Dzieci
z większym zaangażowaniem oszczędzają kieszonkowe i przeznaczają na konkretne przedmioty, często jest to zakup roweru lub częściowy zakup komputera. Piosenka, która uczestniczyła nam przez cały tydzień trwania projektu towarzyszy nam do dnia dzisiejszego.

Dzięki udziałowi w wyżej wymienionych formach doskonalenia zawodowego podnosiłam jakość swojej pracy poprzez wykorzystywanie zdobytej wiedzy i umiejętności w codziennych działaniach edukacyjnych i wychowawczych z grupą dzieci, bądź też w pracach organów szkoły.

0x01 graphic

Przy pomocy programu Word przygotowywałam scenariusze zajęć, karty pracy uczniów, zaproszenia, dyplomy i podziękowania, gazetki ścienne oraz dokumentację stażową. Przygotowane przy pomocy komputera kartkówki, sprawdziany, testy, karty pracy ułatwiają pracę zarówno nauczycielowi jak i uczniowi. Uczniowie nie muszą przepisywać treści zadań
z tablicy tylko mogą skupić się na jego rozwiązaniu. Dają możliwość dostosowania zadań do indywidualnych potrzeb i możliwości uczniów. Praca przy tworzeniu gazetek ściennych umożliwiła mi kształcenie umiejętności tworzenia tekstu na gazetkę, rozwijanie zmysłu estetycznego u uczniów, poszerzenie wiedzy u uczniów.

Jako członek zespołu ds. Planu Pracy Szkoły, a od tego roku szkolnego jego przewodnicząca opracowałam i napisałam (pod względem technicznym) Plan Pracy Szkoły.

Będąc z jednym z prężniej działających członków zespołu ds. Promocji Szkoły przygotowywałam materiały promocyjne - wkładka do ulotki, artykuły do czasopisma „My”, informacja dla wkładki „Głosu Wielkopolskiego”. Dokumentując wydarzenia do szkolnej kroniki posługiwałam się również programem Word. Materiały do czasopisma „My” przesyłane były drogą internetową, więc umiejętność obsługi programu znacznie ułatwiła kontakt i nie wymagała pośredników.

W tym roku postanowiłam przeprowadzić test kompetencji klas III z dogłębną analizą, która zostanie przestawiona radzie pedagogicznej podczas rady analitycznej. Pracując przy analizie wyników testu miałam możliwość doskonalenia umiejętności pracy z komputerem, szczególnie w zakresie programu Excel. Pozwolił mi on na przygotowanie materiałów w sposób rzetelny, przejrzysty i estetyczny, które w dalszym etapie służą do tworzenia programów naprawczych, przyczyniających się do poprawy jakości pracy szkoły.

Zapoznałam się z metodyką posługiwania się technologią informacyjną
i komunikacyjną we wspomaganiu nauczania oraz nabyłam umiejętności z zakresu wykorzystania w procesie dydaktycznym pakietów edukacyjnych. Prezentacje, które przygotowuję wpływają na atrakcyjność zajęć, zwiększają poziom zainteresowania uczniów lekcją, zarówno tych z preferencjami słuchowymi jak i wzrokowymi. Wpływają na trwałość wiedzy, którą uczniowie zdobywają, co wpływa na podniesienie efektów kształcenia.

Przeprowadziłam również (w ramach WDN-u) szkolenie dla koleżanek w zakresie obsługi programu Optivum w części dotyczącej wypisywania świadectw. Cały czas służyłam pomocą
w razie potrzeby. Koleżanki dość szybko zrozumiały jak w łatwy sposób posługiwać się programem. Uważam jednak, że to nie jest najlepszy program do pisania świadectw. Nie można zmienić w niej rodzaju czcionki, wielkości liter. Niektóre sformułowania zapisane w szablonie programu są mało zrozumiałe.

Często korzystam z różnego rodzaju nagrań audycji i baśni dla dzieci dzięki czemu zajęcia stają się bardziej atrakcyjne. Uczniowie z dużym entuzjazmem przyjmują tę formę zajęć. Bardzo się wyciszają i uczą aktywnego słuchania.

Znajomość powyższych programów umożliwiła mi dokumentowanie wydarzeń szkolnych
i klasowych w atrakcyjny sposób. Każdy uczeń na koniec roku szkolnego otrzymywał płytkę z udokumentowanym rokiem pracy. Umożliwiło to dziadkom uczestniczenie w ważnych wydarzeniach szkolnych swojego wnuka/wnuczki.

Umiejętności obsługi powyższego programu z grupy Corel pozwoliło na to, iż materiał zdjęciowy przekazywany z różnych ważnych szkolnych wydarzeń był jak najwyższej jakości oraz znakomitą obróbkę.

Napisałam program zajęć komputerowych „Spotkanie z komputerem” dla moich uczniów
w klasie I, II i III. Program został tematycznie skorelowany z programem „Wesołej Szkoły”. Głównym celem tych zajęć było oswojenie uczniów z komputerem, zapoznanie
z programami Word, Paint i PowerPoint. Dodatkowo celem zajęć było zachęcić dzieci do rozsądnego korzystania z możliwości jakie daje komputer, a przeze wszystkim Internet. Odwiedzaliśmy różne strony internetowe przeznaczone dla dzieci w tym wieku. Dzięki zajęciom pracownia nie jest dla dzieci miejscem nieznanym, czują się w nim dobrze i potrafią sobie samodzielnie poradzić z zalogowaniem do sieci. Jest to szczególnie ważne dla uczniów, którzy mają problemy z nauką szkolną. Tu łatwo osiągają sukces.

Internet poszył mi do przeglądania przydatnych w mojej pracy stron internetowych: www.menis.gov.pl, www.ko.poznan.pl, www.odn.poznan.pl, www.interklasa.pl, www.eduinfo.pl, www.edusek.pl, www.wsip.com.pl, www. profesor.pl, www.pub.edu.pl, www.eduskrypt.pl. Korzystam z poczty internetowej, posiadam umiejętność umieszczania zdjęć na stronach internetowych. Stworzyłam Kącik dla Rodziców na szkolnej stronie internetowej. W Internecie szukam nowych pomysłów na zajęcia, śledzę harmonogram spotkań z doradcami metodycznymi, szukam informacji na temat szkoleń i kursów oraz informacji na temat nowości wydawniczych, szczególnie w momencie zmiany podstawy programowej. Systematycznie obserwowałam zmiany zachodzące w przepisach dotyczących awansu zawodowego i nowej podstawy programowej.

Umiejętność posługiwania się Internetem daje ogromne możliwość nauczycielowi jak i uczniowi. Aby uczestniczyć we wszechstronnym rozwoju ucznia należy pokazać mu wszelkie możliwe źródła, z których powinien korzystać, aby czerpać swoją wiedzę. Internet jest jednym z nich, jednak należy zwracać uwagą uczniom także na niebezpieczeństwa jakie ze sobą niesie.

Korzystając ze stron internetowych zdobywam materiały do ciągłego wzbogacania warsztatu pracy. Internet służy mi również do wymiany materiałów z koleżankami z innych szkół.
W przyszłym roku szkolnym planuje stworzenie bloga mojej „nowej” klasy.

0x01 graphic

W wyniku obserwacji moich uczniów kilkoro z nich skierowałam na badania do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Niestety muszę stwierdzić, iż wyniki badań docierały do mnie po bardzo długim czasie z powodu długich terminów oczekiwania na badanie, jak również nie zawsze satysfakcjonowało mnie to co zostało napisane. Bardzo często zawarte są ogólniki,
z których często mało wynika.

Liczne rozmowy z pedagogiem pozwoliły mi w efektywny sposób pomóc swoim wychowankom / nie tylko materialnie/. Po wspólnej analizie opinii z poradni psychologiczno-pedagogicznej ustaliłyśmy, jakie działania należy podjąć by pomóc uczniom. Kontakt z pedagogiem szkolnym był zawsze wtedy konieczny i przydatny, gdy pojawiały się problemy z danym uczniem i miały one podłoże typowo psychologiczne. Rozmowa i ukazanie przez panią pedagog problemów dziecka z innej perspektywy pozwoliły mi na zrozumienie wielu dotąd nieznanych zachowań
i przygotowania się do dalszej pracy z takim dzieckiem.

Nabyte podczas częstych rozmów z pedagogiem umiejętności podejścia do dzieci, szczególnie tych, które sprawiały trudności wychowawcze pozwoliły mi na przekonanie się, że w celu pomocy takiemu dziecku, wiele tak naprawdę zależy od samego podejścia nauczyciela. Indywidualne podejście do każdego z uczniów, zapewnienie dyskrecji i liczenie się z jego zdaniem pozwoliło mi na przełamanie wielu barier w kontaktach z takimi „problemowymi” dziećmi. Dodatkowo po bliższym poznaniu specyfiki choroby ADHD dołożyłam wszelkich starań i udało mi się dostosować tok zajęć właśnie do ucznia naszej szkoły z takim problemem. Oprócz tego, że dało mi to ogromną satysfakcję móc pomóc takiemu dziecku, to przede wszystkim spowodowało to pełne uczestnictwo tego chłopca zajęciach. Innymi umiejętnościami z kolei trzeba było się odznaczać chcąc choć w jakiś sposób pomóc dzieciom uczęszczającym do świetlicy profilaktycznej. Tu liczyły się przede wszystkim umiejętność słuchania, spokój oraz dobre słowo, którego nierzadko oczekują takie dzieci. Dla mnie oznaczało to odnalezienie
w sobie ogromnych pokładów cierpliwości i łagodności bez której nie jest tak naprawdę możliwy kontakt z tak doświadczonymi w wielu przypadkach dziećmi.

Bardzo liczne wycieczki wynikały z tematyki omawianych zajęć lub/ i czasu w jakim były przeprowadzane. Często wyjścia organizowałam z jakiejś okazji: Dzień Chłopca, Dzień Kobiet, Dzień Dziecka.

Wyjazd na Zieloną Szkołę miał na celu zintegrowanie klas, gdyż w klasie IV nastąpi przemieszanie klas z powodu organizacji klasy sportowej. Moim zdaniem i w oczach rodziców uczestniczących w wycieczce cel został osiągnięty. Dzieci pomagały sobie nawzajem podczas zadań, na szlaku oraz odwiedzały się w pokojach.

Zajęcia prowadziłam początkowo dla wszystkich uczniów, którzy mieli jakiekolwiek problemy
w nauce. Z czasem wielu uczniów, dzięki równoległej, systematycznej pracy w domu zniwelowali swoje problemy. Pozostało trzech uczniów, którzy w opiniach z poradni psychologiczno-pedagogicznej mieli określoną dysfunkcję słuchu fonematycznego. Zmobilizowało mnie to do poszukania stosownej literatury oraz rozmowy z pedagogiem szkolnym.

Niestety nie jest to jedyny deficyt tych uczniów. Niestety nie było to opisane w opinii, więc czasami traciłam zapał do pracy z tymi dziećmi. Problemy z zapamiętywaniem wiadomości było największym problemem w pracy z uczniami słabszymi. W jednej chwili potrafiły zapomnieć
o czy mówiłam wcześniej.

Specyfika pracy nauczyciela zmusza nijako do ciągłego poszukiwania odpowiedzi na wiele pojawiających się wraz z latami pracy pytań. Mimo tego, iż zasady w szkole są zawsze te same, to tyle ile dzieci, tyle odrębnych problemów i trudności może ale nie musi się pojawić. Mimo, iż studia przygotowują do pracy na takim stanowisku, to w rzeczywistości rozpoczęcie pracy wiąże się nadal z nauką w tymże kierunku. Samodzielne studiowanie lektur poświęconych zachowaniom dzieci, a także wszelkich pomocy dydaktycznych przydatnych podczas prowadzonych przeze mnie zajęć, pozwoliły mi na lepsze przygotowanie się do lekcji, bycie bardziej zrozumiałą przez dzieci oraz nawiązanie z nimi nici porozumienia. Sądzę, że także uczniowie dostrzegają różnicę w moim zachowaniu.

0x01 graphic

Chcąc jak najlepiej wywiązać się z zadań umieszczonych w procedurze awansu zawodowego na bieżąco śledziłam zadania nauczyciela kontraktowego, który ubiega się o kolejny stopień awansu. Aby tak naprawdę znać swoje zarówno prawa, jak i obowiązki z tytułu pełnienia zawodu nauczyciela niezbędne jest zapoznanie się z przepisami prawa oświatowego. Po przestudiowaniu ich mam pewność, że to co robię jest słuszne i zgodne
z zasadami. Ponadto odwoływanie się do tychże dokumentów we wszystkich niejasnych sytuacjach, daje jednoznaczną i zgodną z prawem odpowiedź. Szkoła poprzez to zdobywa kompetentnych pracowników, którzy będą fachowo wywiązywać się ze swoich obowiązków oraz kształtować nowe pokolenia obywateli.

Od samego początku pracy w tej szkole uczestniczę w pracach zespołu ds. Planu Pracy Szkoły. Od tego roku jestem jego przewodniczącą. Co roku przygotowuję pod względem merytorycznym wraz z zespołem i technicznym projekt Planu Pracy Szkoły, a po przegłosowaniu nanoszę poprawki.

Od roku pracuję też nad programem promocji szkoły. Chciałabym, by była to spójna strategia, ale wielu płaszczyznach. W naszej szkole dzieję się wiele ciekawych rzeczy, które powinny „wypłynąć na szerokie wody”.

W celu spełnienia ministerialnego rozporządzenia dotyczącego poznania przez nauczyciela kontraktowego przepisów dotyczących systemu oświaty, zapoznawałam się
z wewnątrzszkolnymi przepisami regulującymi funkcjonowanie placówki takimi jak Statut Szkoły, Regulamin Szkoły, Wewnątrzszkolny System Oceniania, oraz Szkolny Program Wychowawczy. Ponadto przeanalizowałam nadrzędne akty prawne regulujące system oświaty, takie jak Karta Nauczyciela, Ustawa o Systemie Oświaty, Rozporządzenie MEN dot. oceniania
i promowania uczniów oraz Konwencję Praw Dziecka. Poza tym zostałam przeszkolona
w zakresie przestrzegania Bezpieczeństwa i Higieny Pracy. Na bieżąco zapoznawałam się
z aktualizacjami i zmianami przepisów oświatowych. Treści ww. dokumentów gromadziłam
w formie cyfrowej oraz drukowanej, korzystając ze stron MEN oraz serwisów oświatowych.

W wyniku obowiązywania od września nowej podstawy programowej należało się zastanowić jaki podręczni wybrać dla klas pierwszych. Ponieważ w przyszłym roku szkolnym rozpoczynam pracę w tej klasie postanowiłam zainteresować się propozycjami wydawnictw. Chodziłam na spotkania i konferencje organizowane przez wydawnictwa by zapoznać się z ich ofertą. Raz
w tygodniu na stronach Ministerstwa Edukacji Narodowej sprawdzałam jak wygląda postęp akredytacji dla poszczególnych podręczników. Nasz wybór padł na propozycję wydawnictwa „Edukacja polska”. Jest to nowe wydawnictwo na rynku, ale na chwile obecna najbardziej zachęcił nas ten podręcznik wraz z całą obudową. Nie wybrałyśmy jeszcze podręcznika do zajęć informatycznych. Cały czas zastanawiamy się, która z pozycji będzie atrakcyjna dla uczniów. Musimy zwrócić uwagę, iż wielu z nich posługuje się już komputerem dość sprawnie.

Podsumowując, czas prawie trzyletniego stażu uważam za optymalnie wykorzystany, a zadania zawarte w Planie Rozwoju Zawodowego,
w odniesieniu do wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia nauczyciela mianowanego, zrealizowane.

Ewa Napierała

Sprawozdanie nauczyciela kontraktowego - mgr Ewa Napierała

13



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sprawozdanie nauczyciela kontraktowego
sprawozdanie nauczyciel kontraktowy
sprawozdanie nauczyciela kontraktowego
sprawozdanie ROCZNE ze stażu, awans zawodowy nauczyciela stażysty na nauczyciela kontraktowego
sprawozdanie stażu na stopień nauczyciela kontraktowego
sprawozdanie z realizaci planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego
Sprawozdanie z realizacji awansu zawodowego nauczyciela kontraktowego, awans zawodowy
sprawozdanie ROCZNE ze stażu, awans zawodowy nauczyciela stażysty na nauczyciela kontraktowego
sprawozdanie z przebiegu stażu nauczyciela kontraktowego
Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela stażysty ubiegającego się o stopień n
ARKUSZ OBSERWACJI LEKCJI DLA NAUCZYCIELA KONTRAKTOWEGO
Plan Rozwoju zawodowego na nauczyciela kontraktowego 1, Awans zawodowy
Zaswiadczenie o akceptacji komisji kwalifikacyjnej na stopien nauczyciela kontraktowego, kadry-i-awa
Teczka nauczyciela kontraktowego(1), materiały dla nauczycieli
PLAN ROZWOJU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELA KONTRAKTOWEGO UBIEGAJACEGO SIĘ O STOPIEŃ ZAWODOWY NAYCZYCIELA MI
Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców i nauczycieli kontraktowych z udziałem uczniów kl
Plan rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego na nauczyciela mianowanego
wniosek o wszczęcie postępowania kwalifikacyjnego na stopień nauczyciela kontraktowego, szkoła, DLA

więcej podobnych podstron