NOTA BIOGRAFICZNA O AUTORZE

Lew Szestow, właśc. Lew Isaakowicz Szwarcman (1866-1938), wychowany w zamożnej rodzinie kupieckiej; studiował matematykę i prawo w Moskwie, Berlinie i Kijowie; nie odebrał akademickiego wykształcenia filozoficznego. W la­tach 1896-1914 wiele podróżował, mieszkał we Włoszech i Szwajcarii, kierując jednocześnie firmą kupiecką swo­jego ojca. Prawdopodobnie w 1897 r. w tajemnicy przed rodziną poślubił Rosjankę Annę Jelezarowną Berezowską. W 1914 r. powrócił do Rosji, rewolucję lutową przeżył w Moskwie, następne wypadki w Kijowie, wykładając na tamtejszym uniwersytecie. W 1920 r. zdecydował się na emigrację — początkowo mieszkał w Genewie, od 1921 r. do śmierci w Paryżu. Wykładał m.in. w Institut d'Etudes Slaves. Prowadził bardzo skromne i samotne życie z dala od paryskich salonów i skłóconej emigracji rosyjskiej. Korespondował m.in. z E. Husserlem, M. Buberem, E. Gil-sonem, M. Bierdiajewem, S. Bułgakowem.

Na cały dorobek filozoficzny Szestowa składa się dzie­sięć książek opublikowanych za życia myśliciela oraz trzy wydane pośmiertnie. Wszystkie książki Szestowa przełożo­ne zostały na większość języków europejskich, a także na japoński (najwięcej tłumaczeń) i chiński. W języku polskim ukazały się dotychczas: Apoteoza nieoczywistości. Próba myślenia adogmatycznego, Londyn 1983, Dostojewski i Nie-tzsche. Filozofia tragedii, Warszawa 1987.

---