Cegła - materiał budowlany w kształcie prostopadłościanu (także klina, wycinka pierścienia kołowego lub kształtki) uformowany z gliny, wapna, piasku, cementu (bloczki betonowe) lub innych surowców mineralnych, który wytrzymałość mechaniczną i odporność na wpływy atmosferyczne uzyskuje poprzez proces suszenia, wypalania lub naparzania parą wodną.
Jest jednym z najpopularniejszych materiałów stosowanych w budownictwie od czasów starożytnych. W kulturach starożytnego Wschodu znana już od V tysiąclecia p.n.e. Stosowana początkowo jako suszona na słońcu, wypalana z gliny pojawiła się w IV w.p.n.e., a silikatowa (wapienno-piaskowe) w XIX wieku.
Cegły produkuje się o różnych wymiarach, w których stosunek grubości do szerokości i długości wynosi najczęściej 1 : 2 : 4. Najmniejsza powierzchnia prostopadłościanu nazywana jest główką, wąska, długa powierzchnia to wozówka, największa to podstawa. Wcześniej cegły miały również kształt sześcianu. Wytrzymałość mechaniczną cegieł określa za pomocą klasy, np. klasa 15 oznacza wyrób o wytrzymałości na ściskanie 15 MPa.
Rodzaje cegieł: