PROSKIEŃ MARCIN
Semestr II
Elektrotechnika L07
LABORATORIUM FIZYKI
Ćwiczenie M-1
Temat: Wyznaczanie gęstości ciał stałych i cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej
1. Wstęp
To ćwiczenie opiera się na odkryciu dokonanym przez Archimedesa mówiącym o tym, że ciało zanurzone w cieczy pozornie traci na masie tyle, ile wynosi masa wypartej przez nią cieczy. Ciało takie zawieszone na szalce wagi oprócz ciężaru P doznaje działania siły wyporu Fw, zgodnie z prawem Archimedesa jest równa ciężarowi cieczy w objętości zanurzonego ciała. Źródłem Fw jest parcie hydrostatyczne. W ćwiczeniu tym gęstość bezwzględną ciała można wyliczyć posługując się wzorem:
d=
gdzie m-masa ciała V-objętość tego ciała
Do przeprowadzenia ćwiczenia używamy wagi laboratoryjnej z ławeczką która zastępuje wagę hydrostatyczną oraz kompletu ciężarków i trzech ciał.
2. Opis wykonywania ćwiczenia
Na wadze hydrostatycznej ważymy najpierw metalowy krążek w powietrzu następnie ten sam krążek ważymy zanurzając w wodzie. Aby policzyć jego gęstość należy skorzystać ze wzoru na gęstość:
d1 =
Gdzie:
m-masa ciała w powietrzu
V-objętość tego ciała
Objętość natomiast wyraża się wzorem:
V =
Gdzie:
m1 - masa ciała zanurzonego w cieczy
dw - gęstość wody
Po podstawieniu wzoru na objętość do wzoru na gęstość otrzymujemy:
d1 = · dw
Inaczej przedstawia się sprawa pomiarów korka. Ze względu na to, że jego gęstość jest mniejsza od gęstości wody nie da się zważyć zanurzonego w wodzie - musimy go obciążyć. Do tego celu używamy poprzednio zważonego metalowego krążka. Najpierw jednak należy zważyć korek w powietrzu. Następnie po przymocowaniu do niego obciążenia w postaci metalowego krążka zanurzamy do wody i ważymy. Obliczenia należy przeprowadzić w nieco odmienny sposób ponieważ wzór na objętość wypartej cieczy musi uwzględniać metalowy krążek służący za ciężarek. I tak zwór na objętość wody wypartej przez korek wygląda następująco:
V =
Gdzie:
m1+ mk -masa ciężarka i masa korka w powietrzu
m' - masa korka z ciężarkiem w wodzie
Musimy policzyć objętość cieczy wypartej jedynie przez korek, więc trzeba od objętości wody wypartej przez korek z ciężarkiem odjąć objętość wody wypartą przez sam ciężarek - metalowy krążek. Ostatecznie otrzymujemy wzór na gęstość korka(ciała lżejszego od wody):
d2 = · dw
Wyznaczamy gęstość cieczy - denaturatu. Posługujemy się siałem stałym o d>dw, którego gęstośc wyznaczyliśmy. Ważymy to ciało w powietrzu (m - masa odważników równoważących to ciało w powietrzu) , w wodzie (m1 - masa odważników równoważących to ciało w wodzie) i w denaturacie (m2 - masa odważników równoważących to ciało w denaturacie). Zgodnie z prawem Archimedesa m-m2 oznacza masę cieczy badanej (denaturatu) wypartej przez to ciało, m-m1 oznacza masę wypartej wody. Objętość cieczy równa jest objętości wody i objętości metalowego krążka.
Zatem wzór na gęstość denaturatu można zapisać:
d3 = · dw
3. Tabela wyników:
Nazwa ciała |
Wyniki ważenia [g] |
Gęstość ciała [g] |
|
||||
|
m |
m1 |
m2 |
m3 |
m4 |
|
|
Metalowy krążek |
28,2 |
24,6 |
|
|
|
7,84 |
d1 > dw |
Korek drewniany |
|
24,6 |
5,5 |
22,93 |
|
0,77 |
d1 < dw |
denaturat |
28,2 |
24,6 |
|
|
25,12 |
0,8 |
d3 |
m - masa metalowego krążka w powietrzu
m1 - masa odważników równoważąca ten krążek w wodzie
m2 - masa odważników równoważących korek w powietrzu
m3 - masa obu ciał (krążka i korka) w wodzie
m4 - masa odważników równoważących metalowy krążek w roztworze denaturatu
Gęstość krążka metalowego
d1 = · dw
d1 = · 1g/cm3 = 7,84 g/cm3
Gęstość korka drewnianego
d2 = · dw
d2 = · 1g/cm3 = 0,77 g/cm3
Gęstość denaturatu
d3 = · dw
d3 = · 1g/cm3 = 0,8 g/cm3
4. Dyskusja i rachunek błędu
a) krążek metalowy
d1 =
Δd1 = · Δm + · Δm1
Δd1 = · Δm + · Δm1 = · Δm + · Δm1 = · 0,01 + · 0,01 = 0,02 + 0,02 = 0,04
b) drewniany korek
d2 = · dw
Δd2 = · Δm2 + · Δm1 + · Δm3
Δd2 = · Δm2 + · Δm1 + · Δm3
Δd2 = · Δm2 + · Δm1 + · Δm3
Δd2 = · 0,01 + · 0,01 + · 0,01 = 0,0003 + 0,001 + 0,001 = 0,0023
c) denaturat
d3 = · dw
Δd3 = · Δm + · Δm4 + · Δm1
Δd3 = · Δm + · Δm4 + · Δm1
Δd3 = · Δm + · Δm4 + · Δm1
Δd3 = · 0,01 + · 0,01 + · 0,01 = 0,004 + 0,04 + 0,0024 = 0,043
5. Wnioski
Dokładność tej metody zależy od stanu technicznego wagi hydrostatycznej i dokładności ważenia badanych próbek. Obliczona gęstość badanych próbek mieści się w granicach policzonego błędu. Objętości ciał mogą się zmieniać pod wpływem zmiany temperatury cieczy. Możliwe że źle przybrano wartości przy obliczaniu gęstości ze wzorów.