praca licencjacka karty p艂atnicze w ofercie簄ku pko bp M2CIOPJGETB3VR4XU4T5IGPWSY73DBXH6W4DE3Y


WY呕SZA SZKO艁A FINANS脫W I ZARZ膭DZANIA

W WARSZAWIE

Wydzia艂 Finans贸w i Bankowo艣ci

0x01 graphic

Monika Szel膮gowska

nr albumu 942

KARTY P艁ATNICZE W OFERCIE BANKU PKO BP

Praca licencjacka napisana pod kierunkiem

Prof. dr hab. W艂odzimierza Rembisza

Warszawa, 2005 SPIS TRE艢CI

WST臉P......................................................................................................................... 4

I POJ臉CIE KART P艁ATNICZYCH

7.1 Wy艂udzenia kart p艂atniczych............................................................................... 27

7.2 Pos艂ugiwanie si臋 skradzionymi lub zgubionymi kartami.................................... 27

7.3 Fa艂szowanie kart p艂atniczych.............................................................................. 28

7.4 Kopiowanie kart p艂atniczych............................................................................... 29

7.5 Wykorzystanie karty zg艂oszonej lub utraconej.................................................... 29

II RODZAJE KART P艁ATNICZYCH

1 Klasyfikacja wed艂ug liczby zaanga偶owanych podmiot贸w........................................ 31

    1. karty dwustronne................................................................................................. 31

    2. karty tr贸jstronne................................................................................................... 31

    3. karty czterostronne............................................................................................... 32

    4. Klasyfikacja ze wzgl臋du na osob臋 posiadacza karty p艂atniczej................................ 33

    2.1 karty podstawowe................................................................................................ 33

    2.2 karty dodatkowe.................................................................................................. 34

    2.3 karty imienne....................................................................................................... 35

    2.4 karty na okaziciela............................................................................................... 35

    3 Klasyfikacja ze wzgl臋du na spos贸b obci膮偶ania......................................................... 35

    3.1 karty kredytowe.................................................................................................... 35

    3.2 karty debetowe...................................................................................................... 37

    3.3 karty obci膮偶eniowe i z odroczonym terminem p艂atno艣ci..................................... 39

    3.4 karty przedp艂acone................................................................................................ 42

    4 Klasyfikacja oparta na budowie karty....................................................................... 43

    4.1 karty z wyt艂oczonymi liczbami (embosowane).................................................... 43

    4.2 karty wirtualne...................................................................................................... 43

    4.3 karty elektroniczne (magnetyczne i mikroprocesowe)......................................... 44

    5 Klasyfikacja ze wzgl臋du na obszar funkcjonowania................................................. 47

    5.1 karty lokalne......................................................................................................... 47

    5.2 karty krajowe........................................................................................................ 48

    5.3 karty mi臋dzynarodowe......................................................................................... 48

    6 Pozosta艂e karty p艂atnicze........................................................................................... 48

    6.1 karty bankomatowe............................................................................................. 48

    6.2 karty niebankowe................................................................................................ 50

    6.3 karty z艂ote............................................................................................................ 50

    6.4 karty platynowe................................................................................................... 51

    6.5 karty identyfikacyjne.......................................................................................... 52

    7 Karta p艂atnicza a inne instytucje prawne.................................................................. 52

    7.1 karta p艂atnicza jako znak legitymacyjny............................................................ 54

    7.2 karta p艂atnicza jako dokument........................................................................... 55

    7.3 karta p艂atnicza jako 艣rodek dowodowy.............................................................. 55

    III KARTY P艁ATNICZE W OFERCIE BANKU PKO BP

    1 Historia banku PKO BP............................................................................................. 56

    2 Misja banku............................................................................................................... 62

    3 Oferta kart p艂atniczych - klienci indywidualni.......................................................... 63

    3.1 B艂臋kitna karta kredytowa..................................................................................... 63

    3.2 Srebrna karta kredytowa...................................................................................... 66

    3.3 Z艂ota karta kredytowa.......................................................................................... 65

    3.4 Karta Diners Club................................................................................................. 71

    3.5 Karta PKO Classic………………………………………...........…………….... 74

    3.6 PKO Ekspres………………………………………......................…………...... 76

    4 Oferta kart p艂atniczych - studenci i m艂odzie偶............................................................ 78

    4.1 PKO Graffiti........................................................................................................ 78

    4.2 Karta kredytowa STUDENT................................................................................ 79

    ZAKO艃CZENIE......................................................................................................... 82

    BIBLIOGRAFIA........................................................................................................ 84

    SPIS WYKRES脫W ................................................................................................... 86

    WST臉P

    Cech膮 wsp贸艂czesnego systemu bankowego jest innowacyjno艣膰 dzia艂a艅 finansowych polegaj膮cych na poszukiwaniu i wyborze r贸偶nych metod oraz form p艂atno艣ci, odpowiadaj膮cych potrzebom klient贸w. Wzrost konkurencji mi臋dzy bankami oraz zastosowanie elektroniki w us艂ugach finansowych spowodowa艂 rozszerzenie oferty produkt贸w bankowych, w tym kart p艂atniczych. W ten spos贸b powsta艂y korzystne warunki do dynamicznego rozwoju rynku kart p艂atniczych.

    Uwa偶am, 偶e podj臋ty przeze mnie temat jest interesuj膮cy ze wzgl臋du na ewolucj臋 jak膮 przeszed艂 pieni膮dz, a kt贸rego najnowsz膮 form臋 stanowi karta p艂atnicza. Ponadto rynek kart p艂atniczych wci膮偶 rozwija si臋 w Polsce, a u偶ytkownicy kart wci膮偶 posiadaj膮 ma艂o wiedzy zar贸wno na temat rozwoju jak i nowych mo偶liwo艣ciach tego instrumentu rozlicze艅 bezgot贸wkowych.

    Celem pracy jest przybli偶enie zagadnie艅 zwi膮zanych z us艂ug膮 finansow膮 jak膮 s膮 karty p艂atnicze. Poniewa偶 informacje podawane przez banki s膮 do艣膰 og贸lne i dla wielu niejasne, chcia艂abym aby ta praca s艂u偶y艂a jako przewodnik po 艣wiecie plastikowego pieni膮dza jako jednej z form rozlicze艅 bezgot贸wkowych i jako informator w tej dziedzinie.

    Praca opiera si臋 na literaturze ukazuj膮cej temat teoretycznie oraz na materia艂ach zawartych w Internecie. Ca艂o艣膰 uj臋艂am w trzech rozdzia艂ach.

    Rozdzia艂 pierwszy obejmuje poj臋cie karty p艂atniczej, jej cechy, pocz膮tki i rozw贸j na 艣wiecie i w Polsce. Zawiera kr贸tki wst臋p ewolucji form p艂atno艣ci. Przedstawia najwi臋ksze na 艣wiecie systemy zajmuj膮ce si臋 emisj膮 kart p艂atniczych, ich rozw贸j i udzia艂 w dzia艂alno艣ci bankowej. Rozdzia艂 omawia budow臋 kart p艂atniczych, wygl膮d i wymiary, kt贸re s膮 艣ci艣le okre艣lone wed艂ug mi臋dzynarodowych norm. Ukazuje zalety kart oraz najwa偶niejsze elementy zabezpiecze艅, kt贸re cz臋艣ciowo obja艣niaj膮 nam jak prawid艂owo u偶ywa膰 tej formy p艂atno艣ci. Przedmiotem rozwa偶a艅 tego rozdzia艂u b臋d膮 r贸wnie偶 przest臋pstwa i oszustwa dokonane przy u偶yciu kart p艂atniczych oraz zagro偶enia z kt贸rymi mog膮 si臋 zetkn膮膰 u偶ytkownicy.

    Rozdzia艂 drugi jest przewodnikiem po rodzajach kart p艂atniczych. Przedstawia podzia艂 kart wed艂ug poszczeg贸lnych kryteri贸w. W rozdziale scharakteryzowano funkcje wybranych kart, sposoby ich wydawania oraz mo偶liwo艣ci jakie daj膮. Przedstawione s膮 rozwa偶ania na temat zalet wymienionych kart p艂atniczych. W pracy uj臋艂am r贸wnie偶 por贸wnanie kart p艂atniczych z innymi instytucjami prawnymi jakimi s膮 znak legitymacyjny, dokument i 艣rodek dowodowy.

    W trzecim rozdziale na przyk艂adzie Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci Banku Pa艅stwowego przedstawi艂am konkretne karty p艂atnicze tego banku. Pocz膮tkowo rozdzia艂 zawiera opis banku, jego histori臋, formy przekszta艂cenia oraz misj臋 jak膮 si臋 kieruje. W dalszej cz臋艣ci rozdzia艂u scharakteryzowane s膮 karty z podzia艂em na klient贸w indywidualnych oraz student贸w i m艂odzie偶. Przedstawiono informacje dotycz膮ce przeznaczenia, korzy艣ci oraz procesy wydawania i korzystania z poszczeg贸lnych kart p艂atniczych. W rozdziale skorzystano z materia艂贸w uzyskanych z Banku PKO BP oraz informacji zawartych na stronie internetowej banku.

    Rozdzia艂 I

    Poj臋cie kart p艂atniczych

    W procesach przemian zachodz膮cych w zakresie realizacji p艂atno艣ci we wsp贸艂czesnej gospodarce znacz膮ca rol臋 odgrywaj膮 karty p艂atnicze. W ci膮gu ostatnich dziesi臋ciu lat pod wp艂ywem wprowadzenia kart nast膮pi艂y powa偶ne zmiany w systemie rozlicze艅 pieni臋偶nych podmiot贸w gospodarczych, a tak偶e w zarz膮dzaniu bankami. Karty p艂atnicze to fenomen rozwijaj膮cego si臋 sektora bankowego w Polsce. Wystarczy艂a tylko jedna dekada, by z przedmiotu dost臋pnego tylko dla bogatych sta艂a si臋 og贸lnie dost臋pna. Mimo wszystko posiada dalej sw贸j szczeg贸lny urok i magi臋, gdy偶 nale偶y podj膮膰 decyzj臋 jak膮 wybra膰 kart臋: kredytow膮, debetow膮, a mo偶e obci膮偶eniow膮?

    1 Ewolucja form p艂atno艣ci

    „Niedogodno艣ci wynikaj膮ce z u偶ywania got贸wki w obrocie sprawiaj膮, 偶e jest ona coraz cz臋艣ciej zast臋powana przez inne 艣rodki p艂atnicze. Plastykowy pieni膮dz szybko zdoby艂 sw膮 popularno艣膰, gdy偶 stwierdzono, 偶e obr贸t bezgot贸wkowy jest wygodniejszy, a przede wszystkim bezpieczniejszy. Karty p艂atnicze umo偶liwiaj膮 bowiem nie tylko zast膮pienie got贸wki, lecz r贸wnie偶 pozosta艂ych `papierowych' instrument贸w p艂atniczych”

    „Pieni膮dz w gospodarce rynkowej odgrywa szczeg贸lne znaczenie. Bowiem za jego po艣rednictwem nast臋puje wymiana d贸br i us艂ug. Od wielko艣ci jego zasob贸w zale偶y stan jak i perspektywy gospodarki ka偶dego kraju. Warunkuje on funkcjonowanie ca艂ego systemu finansowego. Pieni膮dz na przestrzeni wiek贸w przybiera艂 r贸偶norodne formy. W pocz膮tkowym okresie pieni膮dzem towarowym by艂y r贸偶nego rodzaju towary konsumpcyjne, np. s贸l kamienna, herbata, muszelki, bursztyn, br膮z, niewolnicy, jedwab, byd艂o, itp. Jednak z czasem d膮偶enie do nadania dla pieni膮dza towarowego okre艣lonej warto艣ci, podzielno艣ci i trwa艂o艣ci spowodowa艂o, 偶e coraz bardziej jego powszechn膮 form膮 u偶ywania sta艂y si臋 kamienie szlachetne.

    W VII w p.n.e. rozpocz膮艂 si臋 okres pieni膮dza monetarnego. Monety tego typu zacz臋to bi膰 z wizerunkiem kr贸la Gygesa z Lydii. Jego wizerunek stanowi膰 mia艂 o tym, 偶e najwy偶sza w艂adza w pa艅stwie jest gwarantem wagi i jako艣ci wyemitowanych monet. W Polsce pierwsze monety bite ze srebra wysokiej jako艣ci zacz臋to u偶ywa膰 w 艣redniowieczu ok. 980 roku. Pieni膮dz monetarny by艂 u偶ywany jako forma p艂atno艣ci zar贸wno w okresie 艣redniowiecza jak i w czasach nowo偶ytnych do XIX wieku. P贸藕niej zacz膮艂 on przybiera膰 coraz bardziej form臋 pieni膮dza papierowego. W Polsce po raz pierwszy pieni膮dz papierowy pojawi艂 si臋 dopiero podczas powstania ko艣ciuszkowskiego. Nast臋pny polski pieni膮dz papierowy pojawi艂 si臋 dopiero trzydzie艣ci lat p贸藕niej. Bank Polski wprowadzi艂 do obiegu pocz膮tkowo bilety kasowe, wydrukowane w 1824 roku przez Komisj臋 Rz膮dow膮 Przychod贸w i Skarbu, a nast臋pnie w艂asne bilety bankowe, drukowane w warszawskiej Fabryce Bilet贸w Bankowych na papierze wyprodukowanym w papierni w Jeziornie ko艂o Warszawy. Pieni膮dz Kr贸lestwa Polskiego cieszy艂 si臋 pe艂nym zaufaniem ludno艣ci, gdy偶 by艂 wymienialny w kasach banku na z艂ote i srebrne monety, mimo 偶e nie mia艂 kursu przymusowego.

    W obecnych czasach do wy偶ej wymienionych postaci pieni膮dza nale偶y doda膰 bilon s艂u偶膮cy do obs艂ugi drobnego obrotu p艂atniczego. Banknoty przez ponad dwie艣cie lat funkcjonowa艂y w obrocie gospodarczym r贸wnolegle z metalami szlachetnymi. Dopiero wielki kryzys lat trzydziestych XX wieku oraz druga wojna 艣wiatowa doprowadzi艂y do tego, 偶e banknoty emisyjne wszystkich bank贸w centralnych przesta艂y by膰 wymienialne na kruszce. Z biegiem czasu klienci bank贸w doszli do wniosku, 偶e nie op艂aca si臋 trzyma膰 got贸wki w domu, a bezpieczniej i wygodniej jest j膮 przechowywa膰 na rachunku w banku. W zale偶no艣ci od swoich potrzeb klienci mogli wybiera膰 wcze艣niej w艂o偶on膮 got贸wk臋 lub te偶 p艂aci膰 swoje zobowi膮zania za po艣rednictwem banku w formie bezgot贸wkowej. Wydawa艂oby si臋 ju偶, 偶e formy p艂atno艣ci w 艣wiatowej gospodarce s膮 ustabilizowane i niezagro偶one gwa艂townymi zmianami innowacyjnymi. Jednak dynamiczny rozw贸j informatyki spowodowa艂, 偶e obok typowych i tradycyjnych metod rozlicze艅 operacji pojawi艂y si臋 nowe. Pieni膮dz bankowy wyst臋puj膮cy do tej pory jako zapis w ksi臋gach banku zostaje powoli zast臋powany przez pieni膮dz elektroniczny. W ten spos贸b 艣wiat wchodzi w nowe formy rozlicze艅 operacji handlowych ca艂kowicie odmieniaj膮ce powszechne formy p艂atno艣ci bezgot贸wkowych.”

    2 Poj臋cie karty p艂atniczej

    Mimo wyst臋puj膮cych definicji ustawowych podj臋cie pr贸by okre艣lenia poj臋cia karty p艂atniczej nadal nie jest 艂atwe. „W.Adamowicz definiuje kart臋 p艂atnicz膮 jako kawa艂ek plastiku o wymiarach okre艣lonych przez normy mi臋dzynarodowe, posiadaj膮cy szat臋 graficzn膮 charakterystyczn膮 dla podmiotu, kt贸ry j膮 wydaje, zawieraj膮cy pasek magnetyczny lub mikroprocesor. Karta jest w艂asno艣ci膮 wystawcy, za艣 posiadaczowi daje mo偶liwo艣膰 realizacji p艂atno艣ci bezgot贸wkowych. W.Chmielarz uwa偶a, 偶e karta p艂atnicza to elektroniczny, indywidualny 艣rodek p艂atno艣ci, u艂atwiaj膮cy dost臋p do 艣rodk贸w finansowych zgromadzonych na koncie. J.Kukulski i I.Pluta uwa偶aj膮, 偶e poj臋cie karty p艂atniczej mo偶e by膰 rozpatrywane z r贸偶nych punkt贸w widzenia, zar贸wno jako instrument bezgot贸wkowych rozlicze艅 bankowych, kt贸ry ma moc umarzania zobowi膮za艅, jak r贸wnie偶 znak legitymacyjny b膮d藕 upowa偶niaj膮cy jego posiadacza do wykonywania okre艣lonych czynno艣ci.” Karta to r贸wnie偶 dokument, do kt贸rego prawo ma osoba, kt贸rej dane s膮 uwidocznione na karcie. Jest te偶 艣rodkiem dowodowym 艣wiadcz膮cym o stosunku prawnym 艂膮cz膮cym posiadacza karty z bankiem. Karty p艂atnicze to instrumenty s艂u偶膮ce do p艂acenia za towary i us艂ugi w punktach akceptuj膮cych, min.: w sklepach, restauracjach, lotniskach, stacjach benzynowych, hotelach, itp.

    „Karta p艂atnicza jest form膮 bezgot贸wkowego pieni膮dza, bezgot贸wkowym instrumentem rozlicze艅 pieni臋偶nych. M.Smaga definiuje kart臋 p艂atnicz膮 jako kawa艂ek plastiku z paskiem magnetycznym lub mikroprocesorem, kt贸ry uprawnia posiadacza do bezgot贸wkowego zakupu d贸br i us艂ug. Wed艂ug J.Masiota karta p艂atnicza jest dokumentem o ustalonym wygl膮dzie i tre艣ci, umo偶liwiaj膮cym posiadaczowi bezgot贸wkowe dokonywanie p艂atno艣ci za towary i us艂ugi w okre艣lonych w umowie o wydanie karty podmiotach, na okre艣lonej w tej umowie zasadach. Poj臋cie karty p艂atniczej, a w zasadzie kredytowej, by艂o poruszane w Zarz膮dzeniu Prezesa NBP z dnia 11 grudnia 1992r w sprawie form i trybu przeprowadzania rozlicze艅 za po艣rednictwem bank贸w, wydanego na podstawie art. 16 ust. I Prawa Bankowego z 1989r, w 搂 10 kt贸re dopuszcza mo偶liwo艣膰 rozlicze艅 bezgot贸wkowych w formie karty kredytowej. Jednak偶e mimo tego, 偶e w omawianym zarz膮dzeniu by艂a mowa o kartach kredytowych, to jednak uwa偶ano, i偶 przepis ten odnosi si臋 r贸wnie偶 do pozosta艂ych rodzaj贸w kart”

    3 Elementy rozwoju kart p艂atniczych na 艣wiecie

    „Pierwsze karty p艂atnicze narodzi艂y si臋 w Stanach Zjednoczonych w 1894 roku. Zosta艂y wydane przez Hotel Credit Letter Company. Pierwszymi jego posiadaczami byli jego stali klienci. Stanowi艂y zabezpieczenie przed kradzie偶膮 lub zgubieniem got贸wki pozwalaj膮c jednocze艣nie na regulowanie swoich p艂atno艣ci zwi膮zanych z pobytem w hotelu. 艢ladami Credit Letter Company posz艂y inne wi臋ksze hotele i magazyny handlowe w USA. Jednak jej dynamiczny rozw贸j nast膮pi艂 dopiero po roku 1917 kiedy to ameryka艅ska firma „Smart and Roebuck” zaoferowa艂a swoim klientom kart臋 kredytow膮 z metalu z naniesionymi na ni膮 danymi klienta oraz jego podpisem. W nied艂ugim czasie potem, dla swoich klient贸w i zatrudnionych pracownik贸w, zacz臋艂y wydawa膰 je towarzystwa naftowe oraz wielkie koncerny handlowe. Zadaniem wydanej karty by艂a identyfikacja klient贸w dokonuj膮cych bezgot贸wkowego zakupu d贸br i us艂ug w okre艣lonych punktach sprzeda偶y wydawc贸w kart. Instytucje te bowiem udziela艂y posiadaczom kart kr贸tkoterminowych kredyt贸w kupieckich.”

    „Szybki rozw贸j kart kredytowych zainteresowa艂 r贸wnie偶 banki, kt贸re zorientowa艂y si臋, 偶e karty maj膮 znaczenie presti偶owe i reklamowe oraz stanowi膮 doskona艂e 藕r贸d艂o dochodu. Pierwsz膮 kart臋 o zasi臋gu lokalnym wyda艂 Flatbush National Bank w roku 1947, a pierwsz膮 kart臋 o zasi臋gu ponadstanowym wyda艂 Franklin National Bank z Nowego Jorku w roku 1950.”

    W historii rozwoju kart p艂atniczych kolejnym bardzo wa偶nym etapem by艂 rok 1958. Wtedy to bowiem organizacja pod nazw膮 Diners Club dzia艂aj膮ca w Stanach Zjednoczonych wprowadzi艂a do obiegu po raz pierwszy na 艣wiecie kart臋 wykonan膮 z tworzywa sztucznego. By艂a to karta typu T&E (Travel & Entertainment) przeznaczona dla bogatej grupy klient贸w du偶o podr贸偶uj膮cych, kt贸rzy godz膮c si臋 na wysokie op艂aty za jej wydanie i prowizje od dokonanych transakcji korzystali z nieograniczonego kredytu, a swoje zobowi膮zania regulowali co miesi膮c po otrzymaniu rachunk贸w.

    „Karty wyposa偶one w pasek magnetyczny, jako no艣nik informacji emitowane przez banki bardzo szybko zosta艂y zaakceptowane przez rynek i sta艂y si臋 nieod艂膮cznym elementem 偶ycia wielu milion贸w amerykan贸w. Wzrost zapotrzebowania na nie spowodowany by艂 okresem burzliwego rozwoju gospodarczego Stan贸w Zjednoczonych w latach pi臋膰dziesi膮tych. W okresie tym ludzie coraz cz臋艣ciej podr贸偶owali i byli zainteresowani posiadaniem instrumentu p艂atniczego zapewniaj膮cego wygod臋 i bezpiecze艅stwo realizowanych operacji podr贸偶nych. W pocz膮tkowym okresie karty wydawane przez banki mia艂y zasi臋g jedynie lokalny i ich zadanie polega艂o g艂贸wnie na u艂atwieniu dost臋pu do got贸wki. Jednak w kr贸tkim okresie czasu, wraz z rozwojem infrastruktury technicznej, dosy膰 szybko zyska艂y zasi臋g krajowy oraz mi臋dzynarodowy. Na rynek europejski karty dotar艂y dopiero w po艂owie lat 60-tych. Potrzeba taka wynika艂a z konieczno艣ci obs艂ugi ameryka艅skich turyst贸w jak i przedsi臋biorc贸w, kt贸rzy wydatki swoje regulowali w艂a艣nie posiadanymi kartami. Najszybciej zosta艂y one zaakceptowane przez rynek angielski oraz francuski. Natomiast dosy膰 opornie by艂y akceptowane przez spo艂eczno艣膰 w Niemczech oraz W艂oszech. Obywatele tych kraj贸w jednak byli bardziej przywi膮zani do rozlicze艅 operacji czekami lub w formie got贸wki. Jednak najwi臋ksz膮 innowacj膮 w zakresie ostatnich dwudziestu pi臋ciu lat okaza艂y si臋 karty wyposa偶one w mikroprocesor, jako no艣nik informacji. Swoj膮 ewolucj臋 datuj膮 z momentem jego wt艂oczenia do karty plastikowej. Pierwsz膮 udan膮 operacj臋 po艂膮czenia tworzywa sztucznego z mikroprocesorem przeprowadzi艂 w roku 1970 japo艅ski wynalazca Kuntaku Arimura. Jego patent dotyczy艂 jednak tylko technicznego sposobu wykonania takiej karty a nie jej potencjalnych zastosowa艅. Dopiero cztery lata p贸藕niej francuski dziennikarz Rolando Moreno koncentruj膮c si臋 na funkcjonalnych aspektach mikroprocesora doprowadzi艂 do opracowania niezale偶nego elektronicznego obiektu zdolnego do przechowywania w swojej pami臋ci danych, w tym cyfr kodowanych (PIN-贸w) zabezpieczaj膮cych przed dost臋pem os贸b niepowo艂anych do przechowywanych na karcie danych.”

    Szybki rozw贸j rozlicze艅 przy pomocy kart p艂atniczych spowodowa艂, 偶e produktami tymi zainteresowa艂y si臋 r贸wnie偶 banki. Rozpocz臋艂y one emisj臋 w艂asnych kart bankowych. Oko艂o 100 bank贸w wystawi艂o bezp艂atne karty kredytowe. Przyznawa艂y one klientom odroczony debet, kt贸ry m贸g艂 dochodzi膰 w niekt贸rych przypadkach do trzech miesi臋cy, co oznacza艂o, 偶e klient dokonywa艂 zakupu dzisiaj, a odsetki by艂y naliczane dopiero po 90 dniach od daty zakupu. Przy ka偶dej transakcji pobierano ustalon膮 przez bank prowizj臋, kt贸ra stanowi艂a jego podstawowy doch贸d.

    Do najwi臋kszych funkcjonuj膮cych obecnie system贸w kart p艂atniczych zalicza si臋 nast臋puj膮ce organizacj臋 VISA International, American Express, MasterCard (karty ameryka艅skie), japo艅skie JCB oraz europejskie Europay International.

    „Pocz膮tek systemowi Visa International da艂 Bank of America z Kalifornii, kt贸ry wyda艂 swoj膮 pierwsz膮 kart臋 kredytow膮 w 1958r. Dwa lata po wydaniu karty Bank Americard liczba wyemitowanych kart przekracza艂a 1 mln sztuk, a w 1967r si臋gn臋艂a 2,7 mln. W 1966r powsta艂a utworzona przez kalifornijski Bank of America instytucja BSC (Bank Americard Service Corporation), kt贸ra zajmowa艂a si臋 licencjonowaniem systemu dla innych bank贸w oraz kontrol膮 emisji swoich kart. Rozwi膮zanie takie zosta艂o zaakceptowane przez 3 tys. bank贸w ze wszystkich stan贸w USA, kt贸re do ko艅ca 1970r postanowi艂y przy艂膮czy膰 si臋 do systemu. Banki te wola艂y dokona膰 zakupu gotowego systemu, ni偶 boryka膰 si臋 ze wszystkimi k艂opotami towarzysz膮cymi wdra偶aniu i rozwijaniu w艂asnego projektu. Zaraz po utworzeniu Bank Americard Service Corporation (BSC) rozpocz膮艂 ekspansj臋 w Europie sprzedaj膮c licencj臋 angielskiemu Barclays Bank. Rok 1970 przyni贸s艂 wiele zmian. Bank of America sprzeda艂 swoje udzia艂y BSC, za艣 ta instytucja przekszta艂ci艂a si臋 w niezale偶n膮 organizacj臋 pod nazw膮 National Bank Americard Incorporation (NBI). W 1977r NBO zmieni艂a nazw臋 na Visa International pozostawiaj膮c sobie uk艂ad kolor贸w karty (niebieski, bia艂y, zielony). Poprzednia nazwa (Bank Americard) zosta艂a przywr贸cona firmie Bank of America.”

    Organizacja Visa International jest zarz膮dzana przez pi臋膰 komisji regionalnych: Azji i Pacyfiku, Kanady, Ameryki 艁aci艅skiej, USA, Europy 艢rodkowo-Wschodniej i Afryki. Ca艂y ten obszar oznaczony jest skr贸tem EMEA. Do zada艅 komisji regionalnych nale偶y ustanawianie bud偶etu i wielko艣ci sk艂adek oraz zwi臋kszanie liczby cz艂onk贸w. Cz艂onkostwo w tej organizacji pozwala na planowanie, wycen臋 i zbyt us艂ug p艂atniczych (kart i czek贸w podr贸偶nych) klientom. System Visa International umo偶liwia wykorzystanie karty w celu zakupu d贸br lub us艂ug poprzez natychmiastowe obci膮偶enie rachunku, odroczone obci膮偶enie rachunku lub te偶 uruchomienie linii kredytu posiadacza karty.

    „Do podstawowych zada艅 VISA International nale偶y: udost臋pnienie systemu telekomunikacji o 艣wiatowym zasi臋gu celem autoryzacji i rozlicze艅 transakcji, ustalenie, promocja i rozw贸j globalny norm rozlicze艅 bezgot贸wkowych. W sk艂ad VISA wchodz膮 r贸偶ne organizacje finansowe, preferencje jednak maj膮 instytucje:

    „Visa oferuje produkty dla wszystkich grup konsument贸w, pakiet kart obejmuje nast臋puj膮ce ich rodzaje: Visa Classic, Visa Business, Visa Gold, Visa Travelers Cheques, Visa Electron, Visa Debit, Delta Card, Affinity i Smart Card. W ka偶dym z wymienionych region贸w ekspansji terytorialnej Visa International dokonuje segmentacji rynku produkt贸w kart p艂atniczych. Celem segmentacji jest wydanie jak najwi臋kszej liczby kart, przy zachowaniu mo偶liwie niskiego poziomu ryzyka. Prowadzone badania marketingowe maj膮 za zadanie wyodr臋bnienie grup klient贸w charakteryzuj膮cych si臋 zbli偶onymi zachowaniami, upodobaniami, zwyczajami i potrzebami czy te偶 stylem 偶ycia”

    „W 1994r karty i czeki Visa by艂y akceptowane w ponad 12 mln punkt贸w na 艣wiecie, z kt贸rych 5,20 mln znajdowa艂o si臋 w Europie, na 艢rodkowym Wschodzie i w Afryce. Do marca 1995r karty Visa mog艂y by膰 u偶ywane w 232 046 bankomatach na 艣wiecie, z czego 100 tys. znajdowa艂o si臋 w Europie. W maju 1995r na 艣wiecie znajdowa艂o si臋 w sumie 402 mln kart Visa, z czego 120 mln w Europie, za艣 ju偶 we wrze艣niu 1995r ilo艣膰 kart na 艣wiecie zwi臋kszy艂a si臋 do 442 mln319. W 1997r w obiegu by艂o oko艂o 600 mln kart. Karty te akceptowane s膮 przez 14 mln punkt贸w akceptuj膮cych i 400 tys. bankomat贸w. Do ko艅ca maja 2001r wydano ponad 42 mln kart mikroprocesorowych. W po艂owie 2003r w krajach UE najwi臋cej kart z logo Visa zosta艂o wydanych w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Francji.”

    Wykres 1

    Liczba kart Visa w wybranych krajach Unii Europejskiej (mln sztuk)-II kw. 2003r

    0x01 graphic

    殴r贸d艂o: opracowanie w艂asne na podstawie danych Visa International

    „Firma American Express zosta艂a za艂o偶ona w 1850r przez Henry'ego Wellesa i Williama George'a Fargo. Pocz膮tkowo zajmowa艂a si臋 transportem i finansowaniem towar贸w przewo偶onych w Ameryce P贸艂nocnej. Nast臋pnie rozwin臋艂a dzia艂alno艣膰 sprzedaj膮c us艂ugi turystyczne, czyli funkcjonuj膮ce jako biuro podr贸偶y. Kolejnym etapem by艂o rozpocz臋cie emisji czek贸w podr贸偶nych. Od tego czasu firma zacz臋艂a koncentrowa膰 swoj膮 dzia艂alno艣膰 na us艂ugach finansowych i turystyce. Dopiero w 1958r wyda艂a w艂asn膮 kart臋 p艂atnicz膮 typu T&E, znan膮 dzisiaj jako zielona AmEx.” Sp贸艂ka ta jako pierwsza zr贸偶nicowa艂a rodzaje kart i wyda艂a karty z艂ote (1966r) oraz platynowe (1984r). American Express jest organizacj膮 klubow膮. Oznacza to, i偶 posiadacz karty jednocze艣nie jest cz艂onkiem klubu posiadaczy tych kart. Z takiej przynale偶no艣ci wynikaj膮 rozmaite prawa i obowi膮zki. Obecnie wydano 42,7 milion贸w kart American Express, akceptowanych w ponad 200 krajach.

    „Dzia艂alno艣膰 firmy American Express nie ogranicza si臋 tylko do samych czek贸w i kart p艂atniczych, jak to ma miejsce w innych organizacjach. W Polsce biuro American Express zosta艂o otwarte ju偶 przed drug膮 wojn膮, niestety wkr贸tce zosta艂o zamkni臋te. Ponownie biuro zosta艂o otworzone w czerwcu 1991r i oferuje pe艂en zakres us艂ug turystycznych i finansowych.”

    Kolejn膮 organizacj膮 o charakterze klubowym jest Diners Club. Zosta艂a ona utworzona w 1950 roku w Stanach Zjednoczonych. Rozpocz臋艂a dzia艂alno艣膰 od wydania 200 kart akceptowanych w 27 restauracjach wy艂膮cznie w Nowym Jorku. Od pocz膮tku dzia艂alno艣ci sukces by艂 tak du偶y, i偶 w 1951 roku by艂o ju偶 42 tysi膮ce posiadaczy i 320 restauracji akceptuj膮cych karty Diners Club. Obecnie na 艣wiecie jest ok. 8 milion贸w kart Diners Club, kt贸re akceptowane s膮 w 175 krajach.

    „W Europie w 1965 roku z inicjatywy bank贸w szwedzkich oraz sieci hoteli i os贸b prywatnych zosta艂a utworzona europejska organizacja p艂atnicza EuroCard. W ci膮gu nast臋pnych trzydziestu lat wch艂on臋艂a ona przedsi臋biorstwa zajmuj膮ce si臋 emitowaniem kart p艂atniczych oraz wydawaniem czek贸w o zasi臋gu europejskim. Przyj臋艂a nazw臋 Europay International. W toku rozwoju tej organizacji kart p艂atniczych dosz艂o do po艂膮czenia z MasterCard. Tak ukszta艂towany system uczyni艂 z Europay system bardzo konkurencyjny z uwagi na gam臋 oferowanych produkt贸w. Obecnie jej g艂贸wnym zadaniem jest budowa systemu p艂atniczego w Europie Wschodniej i po艂膮czenie go z infrastruktur膮 istniej膮c膮 w Europie Zachodniej. Po fuzji MasterCard i Europay organizacja przyj臋艂a nazw臋 Euro-Card/MasterCard.”

    „Europey oferuje bankom cz艂onkowskim nast臋puj膮cy zakres us艂ug: autoryzowanie dokonywanych transakcji, codzienne informowanie bank贸w cz艂onkowskich o wyniku rozlicze艅 mi臋dzy nimi, zapobieganie defraudacji kart i czek贸w, szkolenia pracownik贸w bank贸w w zakresie kart i czek贸w, itp. Na 艣wiecie w 1995r by艂o oko艂o 131,9 mln kart Europay. Karty te akceptowane s膮 w oko艂o 13 mln punkt贸w handlowo-us艂ugowych, 200 tys. bankomat贸w oraz 478 tys. plac贸wek bankowych realizuj膮cych wyp艂aty got贸wkowe. Najwi臋kszymi regionami kart zar贸wno kredytowych, jak i debetowych s膮: Europa Centralna, kraje Beneluksu/Francja i Wielka Brytania/Irlandia.”

    Europay International jest liderem w艣r贸d system贸w p艂atniczych w 艣wiecie. Pod wzgl臋dem liczby wydanych kart zajmuje pierwsze miejsce w Europie. Fakt kontrolowania Europay przez kapita艂 europejski decyduje o misji tej organizacji - dzia艂ania na rzecz bank贸w na naszym kontynencie i ich klient贸w. Organizacje spoza Europy cz臋sto pomijaj膮 potrzeby Europejczyk贸w. Atut „europejsko艣ci oraz jako艣膰 i cena oferowanych us艂ug pozwoli艂y Europay zaj膮膰 na naszym kontynencie pozycj臋 lidera na rynku.

    „Ostatni膮 z przedstawianych organizacji kart p艂atniczych jest JCB (Japan Credit Bureau). Jej pierwsze karty zosta艂y wydane w 1961 roku. Przez kolejne dwadzie艣cia lat funkcjonowa艂y one jedynie w Japonii. Od pocz膮tku lat osiemdziesi膮tych dost臋pne s膮 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Posiada t臋 kart臋 ok. 40 milion贸w ludzi i jest akceptowana w 167 krajach. Jej g艂贸wnym obszarem wyst臋powania jest jednak wy艂膮cznie Japonia oraz Korea Po艂udniowa.”

    Jako si臋 wydaje przysz艂o艣膰 karty p艂atniczej, b臋dzie, co najmniej, r贸wnie atrakcyjna co jej historia. Karty p艂atnicze licz膮 sobie zaledwie 50 lat, lecz ju偶 zd膮偶y艂y przej艣膰 drog臋 d艂ugiego rozwoju. Od kawa艂ka kartonu z wypisanym numerem i danymi posiadacza, po karty z chipem, kt贸re coraz cz臋艣ciej pojawiaj膮 si臋 w naszych portfelach. Zapewne historia kart stanie si臋 wkr贸tce cz臋艣ci膮 historii pieni膮dza, nale偶y si臋 bowiem spodziewa膰, 偶e najnowsze generacje kart p艂atniczych b臋d膮 coraz cz臋艣ciej zast臋powa艂y nam pieni膮dze w codziennym 偶yciu. Na rynku kart p艂atniczych dominuje dzi艣 Visa, cho膰 jej wielki konkurent MasterCard nie pozostawia tej firmie wiele swobody. W portfelach ludzi na ca艂ym 艣wiecie znajdowa艂o si臋 pod koniec 2002r ponad 1,2 miliarda kart ze znakiem systemu Visa. Suma wszystkich p艂atno艣ci dokonanych tymi kartami wynios艂a 2,4 biliona dolar贸w. MasterCard jednak rozwija si臋 bardzo szybko i wci膮偶 ma szans臋 na do艣cigni臋cie Visy.

    4 Elementy rozwoju kart p艂atniczych w Polsce

    Do naszego kraju trafi艂y pod koniec lat sze艣膰dziesi膮tych za przyje偶d偶aj膮cymi do nas cudzoziemcami. Regulowali oni posiadanymi kartami rachunki w ekskluzywnych hotelach, restauracjach, muzeach, biurach podr贸偶y. Mo偶liwe to by艂o w wyniku zawarcia przez Biuro Podr贸偶y ORBIS z Diners Club International umowy o akceptacji p艂atno艣ci kartami p艂atniczymi. ORBIS utworzy艂 w tym celu Dzia艂 do spraw Legitymacji Kredytowych (tak wtedy nazywano karty p艂atnicze).

    Historia akceptacji poszczeg贸lnych system贸w w Polsce wygl膮da nast臋puj膮co:

    Karty akceptowane by艂y w oko艂o 500 punktach, g艂贸wnie w hotelach i restauracjach, gdzie pojawiali si臋 zagraniczni tury艣ci. Akceptowano je r贸wnie偶 w sklepach sieci Pewex, Baltona, Cepelia i Desa.

    „W po艂owie lat 80-tych, a dok艂adniej w 1985r Bank Polska Kasa Opieki S.A. wprowadzi艂 tzw. karty identyfikacyjne. Zainstalowano w贸wczas w III Oddziale Warszawskiego Banku Pekao S.A. pierwszy w Polsce bankomat. Ka偶dy posiadacz karty mia艂 mo偶liwo艣膰 wyp艂aty dewiz do kwoty 150 USD. W 1990r najwi臋ksze na 艣wiecie Towarzystwo Kart P艂atniczych - Visa International - podpisa艂o z kilkoma polskimi bankami umowy, przyznaj膮ce im prawo emisji kart Visa w Polsce. Rok 1991 da艂 pocz膮tek rynkowi kart p艂atniczych w Polsce, kiedy to Bank Inicjatyw Gospodarczych BIG S.A. wyda艂 pierwsz膮 w Polsce kart臋 p艂atnicz膮 Visa Business. W 1991r zaledwie 250 firm zdecydowa艂o si臋 na ten 艣rodek p艂atniczy akceptowany w zaledwie 400 punktach. 1 stycznia 1992r rozpocz臋艂o dzia艂alno艣膰 Centrum Kart i Czek贸w Banku Pekao S.A., w kt贸rym powo艂ano dwie jednostki operacyjne: Departament Obs艂ugi Czek贸w, Departament Obs艂ugi Kart oraz jednostk臋 merytoryczn膮 - Departament Rozwoju. Rozpocz臋to prac臋 przygotowawcze nad wydaniem karty. Od 16 lutego 1993r 12 bank贸w sta艂o si臋 cz艂onkami Visa International. Banki te podpisa艂y umow臋 powo艂uj膮c膮 do 偶ycia Forum Visa Polska, kt贸rej celem by艂o promocja kart, ujednolicenie standard贸w technicznych zwi膮zanych z ich obs艂ug膮, a tak偶e koordynacja dzia艂alno艣ci Visa International na terenie ca艂ego kraju. 25 lutego 1993r pojawi艂y si臋 karty typu Classic - dla indywidualnych klient贸w - wydawane przez Pekao S.A. W ci膮gu czterech miesi臋cy po wprowadzeniu karty Bank Pekao S.A. wyda艂 3,3 tys. kart, za艣 we wrze艣niu 1993r w obiegu znajdowa艂o si臋 4,5 tys. kart Visa Classic. Na pocz膮tku 1993r pojawi艂a si臋 pierwsza karta o zasi臋gu krajowym - karta PolCard, kt贸r膮 wyda艂 BIG S.A. i sp贸艂ka PolCard.”

    „PolCard S.A. jest najd艂u偶ej dzia艂aj膮cym centrum rozliczeniowym w Polsce. Sp贸艂ka powsta艂a w styczniu 1991 roku jako wsp贸lne przedsi臋wzi臋cie pa艅stwowego Polskiego Biura Podr贸偶y ORBIS (kt贸re posiada艂o 49% udzia艂贸w) oraz Banku Inicjatyw Gospodarczych BIG S.A. (kt贸ry posiada艂 51% udzia艂贸w). Nowa sp贸艂ka przej臋艂a z ORBIS ca艂okszta艂t dzia艂alno艣ci zwi膮zanej z obs艂ug膮 kart p艂atniczych w Polsce, w tym r贸wnie偶 wszystkie obs艂ugiwane punkty handlowo-us艂ugowe, kt贸rych by艂o w贸wczas niewiele ponad czterysta.”

    „PolCard jest polsk膮 organizacj膮 mi臋dzybankow膮, oferuj膮c膮 akceptantom najszerszy pakiet kart, gdy偶 w ramach standardowej umowy kupiec zobowi膮zuje si臋 do przyjmowania zap艂aty, a Polcard do rozliczania transakcji kartami: MasterCard, Visa, Dinners Club, JCB, a tak偶e PolCard. Aktualnie z us艂ug PolCardu korzysta 20 polskich bank贸w. Specjalne centrum personalizacji kart przygotowuje r贸wnie偶 karty dla instytucji niebankowych, np. firm wydaj膮cych karty klubowe, sta艂ego klienta, zni偶kowe. Banki wyda艂y ponad 180 tys. kart Polcardu. Komputerowy system 艂膮cz膮cy PolCard zapewnia wsp贸艂pracuj膮cym plac贸wkom handlowo-us艂ugowym 24 godzinny serwis autoryzacji kart.”

    „12 lipca 1993r Bank Pekao S.A. rozpocz膮艂 obs艂ug臋 kart organizacji Eurocard/MasterCard w zakresie wyp艂at got贸wkowych, co stanowi艂o pierwszy krok w nawi膮zaniu wsp贸艂pracy w dziedzinie kart p艂atniczych z Europay, w ramach kt贸rego wydawane s膮 karty systemu Eurocard/MasterCard. W po艂owie 1993r ju偶 5 tys. os贸b dysponowa艂o kart膮 p艂atnicz膮. W ko艅cu 1993r w Polsce znajdowa艂o si臋 w Polsce prawie 5,4 tys. punkt贸w akceptuj膮cych karty. W 1994r w obrocie by艂o ok. 120 tys. kart i 30 bankomat贸w. W 1995r zosta艂a wydana karta Partner - pierwsza karta kredytowa, kt贸ra pocz膮tkowo funkcjonowa艂a jako karta krajowa, za艣 obecnie jest kart膮 o zasi臋gu mi臋dzynarodowym. Karta ta jest wydawana w systemie Eurocard/MasterCard, czyli pozwalaj膮cym na korzystanie z niej w punktach oznaczonych symbolem tego systemu zar贸wno w kraju, jak i zagranic膮. W 1996r Bank 艢l膮ski wyemitowa艂 nowy typ kart - kart臋 p艂ask膮 - Visa Electron, tzw. kart臋 masow膮, przeznaczon膮 dla szerokiej rzeszy klient贸w. Za pomoc膮 tej karty posiadacz mo偶e dokona膰 p艂atno艣ci przy u偶yciu elektronicznych terminali lub wyp艂at z bankomatu zar贸wno w kraju, jak i zagranic膮. W 1996r na rynku kart p艂atniczych pojawi艂a si臋 kolejna karta p艂aska - karta Maestro, wydawana przez Pekao S.A. jako jeden z produkt贸w Eurocard/MasterCard. Karta Maestro jest kart膮 debetow膮 i podobnie jak Electron dzia艂a wy艂膮cznie w 艣rodowisku elektronicznym. Na koniec 1997r zosta艂o wydanych 1,25 mln kart, za艣 ju偶 w 1998r liczba ta uleg艂a znacznemu zwi臋kszeniu do 3,5 mln kart.

    W 1996r Siemens wraz z Telekomunikacj膮 Polska S.A. wprowadzaj膮 na pr贸b臋 karty elektroniczne, kt贸re jak na razie maja spe艂nia膰 rol臋 kart telefonicznych, a nast臋pnie bankomatowych. S膮 one lepiej zabezpieczone przed fa艂szerstwem i wandalizmem ni偶 stosowane dotychczas karty magnetyczne. Od 1997r banki cz艂onkowskie Visa International w Polsce przygotowywa艂y si臋 do przeprowadzenia jednego z pilota偶owych program贸w wdra偶ania karty z mikroprocesorem.”

    „R贸偶norodno艣膰 kart p艂atniczych emitowana przez polskie banki wskazuje na rozproszenie wysi艂k贸w organizacyjnych mi臋dzy wiele podmiot贸w, co zapewne oddala komercyjny, na jaki banki licz膮 w zwi膮zku z upowszechnieniem tej innowacji. Skala nak艂ad贸w finansowych zwi膮zana z og贸ln膮 dost臋pno艣ci膮 kart p艂atniczych sprawia, 偶e lider tej innowacji nie mo偶e oczekiwa膰 na uzyskanie indywidualnej renty wynikaj膮cej z pozycji pioniera na rynku. Prowadzony wy艣cig mi臋dzy bankami zamiast wsp贸艂pracy jest trudny do zrozumienia, zw艂aszcza 偶e nasze banki borykaj膮 si臋 na razie z brakiem 艣rodk贸w na podstawow膮 dzia艂alno艣膰.”

    Dwoma rywalizuj膮cymi towarzystwami na rynku polskim s膮 Visa i Europay, kt贸rych dominuj膮cymi produktami s膮 karty p艂askie, masowo wydawane do rachunk贸w osobistych klient贸w. Niew膮tpliwe po wprowadzeniu kart p艂askich w 1996r dynamika wzrostu liczby kart pocz膮tkowo stopniowo, a po 1998r bardzo szybko wzrasta艂a, osi膮gaj膮c poziom w 2001r - 13,5 mln kart. Nowo艣ci膮 na rynku w 2002r by艂y karty przedp艂acone, elektroniczne portmonetki, kt贸re maj膮 szanse zwi臋kszy膰 sw贸j udzia艂 w rynku w najbli偶szych latach. W 2002r bankowe karty p艂atnicze posiada艂o ok. 58,6% korzystaj膮cych z us艂ug bankowych.

    Najcz臋艣ciej w u偶ytkowaniu s膮 karty Visa Electron oraz Maestro i Visa. Rzadziej korzysta si臋 z kart MasterCard. Znikaj膮 karty bankomatowe i karty krajowe. Zdecydowana wi臋kszo艣膰 wydanych kart jest bezpo艣rednio powi膮zana z rachunkiem oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowym. Pozycj臋 lidera na rynku kart umocni艂 PKO Bank Polska S.A., a wicelidera utrzyma艂 si臋 Bank Pekao S.A.

    Wykres 2

    Udzia艂 w rynku kart wydawanych przez polskie banki

    0x01 graphic

    殴r贸d艂o: opracowanie w艂asne na podstawie E.艢mi艂owski, Boom trwa,Gazeta Bankowa 2001, nr 48, E.艢mi艂owski: Audyt w detalu, Gazeta Bankowa 7 kwietnia 2003

    „Wa偶nym czynnikiem sukcesu w upowszechnieniu systemu kart p艂atniczych jest prowadzenie intensywnych kampanii marketingowych zar贸wno w艣r贸d potencjalnych klient贸w, jak r贸wnie偶 w艂a艣cicieli plac贸wek handlowych i us艂ugowych. Wzorem innych pa艅stw w d膮偶eniu do przekonania spo艂ecze艅stwa, aby korzysta艂o z kart, mo偶na r贸wnie偶 zrezygnowa膰 z jakichkolwiek op艂at od posiadaczy kart.”

    W ci膮gu ostatnich kilku lat nast膮pi艂 du偶y rozw贸j kart p艂atniczych w Polsce. Dynamicznie ro艣nie liczba wydanych kart, punkt贸w je akceptuj膮cych oraz wysoko艣膰 obrot贸w, kt贸re one obs艂uguj膮. Wykorzystanie nowych technologii, takich jak: internet, telefonia kom贸rkowa i mikroprocesory, spowodowa艂o szereg nowych zastosowa艅 kart p艂atniczych. Wprowadzenie nowoczesnych technologii w bankach umo偶liwia du偶o szybsze przetwarzanie danych, sprawne zarz膮dzanie i efektywny przep艂yw informacji zwi臋kszaj膮cy jako艣膰 obs艂ugi klienta. Istotnym faktem w rozwoju kart p艂atniczych w Polsce jest wprowadzenie kart elektronicznych (zwanych r贸wnie偶 mikroprocesorowymi). Kart elektroniczne mog膮 s艂u偶y膰 jako elektroniczne portmonetki, kt贸re s膮 wst臋pnie op艂acanymi kartami, przeznaczonymi do dokonywania drobnych p艂atno艣ci.

    „Rozw贸j polskiego rynku kart p艂atniczych b臋dzie w du偶ym zakresie zale偶e膰 od jego dostosowania do warunk贸w rynku us艂ug finansowych w Unii Europejskiej. Harmonizacja polskiego prawa z prawem Unii wymaga m.in. dostosowania standard贸w kart i system贸w ich obs艂ugi do norm mi臋dzynarodowych oraz okre艣lenia sp贸jnych zasad stosunk贸w mi臋dzy posiadaczami i emitentami kart.”

    5 Budowa kart p艂atniczych

    Wygl膮d, wymiary i oznaczenia karty p艂atniczej s膮 艣ci艣le okre艣lone wed艂ug mi臋dzynarodowych norm ISO 7810 i 7811. Karta ta wykonana jest ze sztywnej folii PVC lub PTG i ma kszta艂t prostok膮ta o wymiarach 8,5 na 5,4 cm. Grubo艣膰 karty mo偶e by膰 r贸偶na w zale偶no艣ci od jej typu i wynosi od 0,36 mm do 0,84 mm (w przypadku karty procesorowej).

    Na awersie karty znajduj膮 si臋:

    0x01 graphic

    Najcz臋艣ciej awers karty ma indywidualn膮 szat臋 graficzn膮 okre艣lon膮 przez bank- wydawc臋 karty. Wyj膮tek stanowi膮 karty organizacji American Express i Diners Club, kt贸rych szata graficzna jest 艣ci艣le okre艣lona.

    Na rewersie karty standardowo umieszcza si臋:

    0x01 graphic

    Karty wybranych organizacji posiadaj膮 na rewersie hologram i logo systemu.

    Numer karty, data wa偶no艣ci karty, typ karty wraz z rokiem przyst膮pienia do organizacji (o ile wyst臋puje) i dane posiadacza karty s膮 najcz臋艣ciej wyt艂oczone na karcie. Wyt艂oczenie danych pozwala na szybkie ich przeniesienie na dow贸d sprzeda偶y za pomoc膮 mechanicznego urz膮dzenia. Coraz cz臋艣ciej jednak dane te nie s膮 t艂oczone lecz nadrukowane i w贸wczas karty mog膮 by膰 u偶ywane wy艂膮cznie w 艣rodowisku elektronicznym.

    Numer karty bankowej jest jej najwa偶niejszym elementem. „Ka偶da karta bankowa posiada sw贸j numer, na kt贸rego podstawie mo偶na ustali膰 zar贸wno organizacj臋 p艂atnicz膮, bank, kt贸ry wyda艂 kart臋, a tak偶e numer rachunku karty w tym banku. W celu unikni臋cia mylnego wpisania numeru do komputera podczas wprowadzania danych, ka偶dy numer zawiera cyfr臋 kontroln膮, kt贸ra jest obliczona na podstawie ca艂ego numeru. Podczas wprowadzania danych, komputer oblicza cyfr臋 kontroln膮 i por贸wnuje je z cyfr膮 odczytan膮 z karty. W razie stwierdzenia r贸偶nicy sygnalizuje b艂臋dne wprowadzanie numeru i 偶膮da jego powt贸rzenia.”

    „Pierwsze 6 cyfr wyt艂oczonych lub wydrukowanych na karcie stanowi numer identyfikacyjny wydawcy karty. Nast臋pny cz艂on numeru karty to PAN (podstawowy numer rachunku). Numer ten koniecznie musi by膰 numerem konta klienta i mo偶e by膰 nadawany przez bank jako drugorz臋dny numer rachunku.

    Ostatni cz艂on stanowi liczba kontrolna. Pierwsza cyfra rozpoczynaj膮ca numer karty identyfikuje rodzaj wydawcy karty. Reguluje je norma ISO wed艂ug kt贸rej rezerwacja obejmuje nast臋puj膮ce bran偶e:

    Pocz膮tkowa cyfra 9 zarezerwowana jest do wykorzystania przez poszczeg贸lne pa艅stwa dla cel贸w lokalnych.”

    Karty p艂atnicze posiadaj膮 dat臋 wa偶no艣ci. „Ka偶da karta p艂atnicza jest wa偶na przez okre艣lony czas - najcz臋艣ciej rok, nie d艂u偶ej jednak ni偶 trzy lata z uwagi na trwa艂o艣膰 danych zapisanych na pasku magnetycznym. Kart膮 mo偶na pos艂ugiwa膰 si臋 do ostatniego dnia miesi膮ca w kt贸rym up艂ywa jej wa偶no艣膰. Na kartach p艂atniczych cz臋sto podawana jest r贸wnie偶 data pocz膮tkowa wa偶no艣ci karty. Karta niewa偶na, w przypadku usi艂owania dokonania ni膮 transakcji, zostanie zatrzymana przez bankomat lub obs艂ug臋 punktu handlowo-us艂ugowego.

    Typ karty - ka偶dy bank stara si臋 posiada膰 w swojej ofercie karty przeznaczone dla r贸偶nych typ贸w klient贸w. Zasadniczo wyr贸偶nia si臋 karty dla dw贸ch typ贸w klient贸w: indywidualnych i dla organizacji. Karty te mog膮 by膰 zr贸偶nicowane w zale偶no艣ci od materialnego i spo艂ecznego statusu klienta. Typ karty jest najcz臋艣ciej umieszczany na karcie w formie napisu i symboli.”

    Znak organizacji p艂atniczej jest umieszczany na karcie z uwagi na potrzeb臋 odr贸偶nienia organizacji p艂atniczych. Pozwala to na identyfikacj臋 karty w punktach handlowych i bankomatach. Symbol umieszczany jest w 艣ci艣le okre艣lonym miejscu na karcie. Mo偶liwe jest wydanie karty, kt贸ra nale偶y do kilku organizacji p艂atniczych - jednak takie rozwi膮zanie ze wzgl臋d贸w konkurencyjnych nie jest stosowane.

    Hologram to bardzo cienka folia metaliczna, na kt贸r膮 technik膮 laserow膮 naniesiono rysunek b膮d藕 tekst, kt贸ry w zale偶no艣ci od projektu mo偶e sprawia膰 wra偶enie dwu- lub tr贸jwymiarowego. Po raz pierwszy hologram zosta艂 zastosowany przez organizacj臋 MasterCard. Hologram jest niezwykle trudny do podrobienia, a ocena jego wykonania i jako艣ci mo偶e by膰 dokonana bez 偶adnych specjalistycznych urz膮dze艅. St膮d te偶 hologram jest jednym z najcz臋艣ciej stosowanych zabezpiecze艅 kart bankowych.”

    Wz贸r graficzny kart p艂atniczych nie jest obj臋ty standaryzacj膮. Nie stanowi on te偶 istotnego zabezpieczenia karty, cho膰 przez niekt贸re banki jest r贸wnie偶 w tym celu wykorzystywany. Niekt贸re organizacji wprowadzi艂y ograniczenia dotycz膮ce stosowanych kolor贸w t艂a karty, np. kolor z艂oty zarezerwowany jest dla kart Gold, a srebrny dla kart Business.

    Podpis posiadacza to jedno z najwa偶niejszych zabezpiecze艅 ka偶dej karty p艂atniczej. Jest on umieszczany na specjalnie do tego celu przygotowanym silikonowym pasku znajduj膮cym si臋 na rewersie karty pod paskiem magnetycznym. Pasek ten jest dodatkowo zabezpieczony przed sfa艂szowaniem poprzez umieszczenie na nim mikrodruku oraz element贸w widocznych tylko w promieniach ultrafioletowych. Pasek silikonowy posiada takie w艂a艣ciwo艣ci, 偶e raz umieszczony w tym miejscu podpis posiadacza karty nie mo偶e by膰 zmieniony.

    Niekt贸re banki, opr贸cz podpisu posiadacza, w trakcie personifikacji karty umieszczaj膮 na niej zdj臋cie osoby, do kt贸rej nale偶y karta. Zastosowanie zdj臋cia jest jednak zabezpieczeniem wzbudzaj膮cym liczne w膮tpliwo艣ci fachowc贸w. Cz臋sto mo偶na spotka膰 opinie, 偶e zastosowanie zdj臋cia zmniejsza czujno艣膰 sprzedawc贸w i nie zwracaj膮 oni ju偶 uwagi w spos贸b dostateczny na pozosta艂e zabezpieczenia karty.”

    6 Bezpiecze艅stwo kart p艂atniczych

    W por贸wnaniu do zwyk艂ych czek贸w czy got贸wki karta p艂atnicza jest produktem znacznie bezpieczniejszym. Karta jest produktem bezpieczniejszym jednak tylko wtedy, kiedy post臋puje si臋 zgodnie z zasadami jej u偶ytkowania.

    Karty pod wzgl臋dem bezpiecze艅stwa maj膮 jedyn膮 podstawow膮 zalet臋 - w por贸wnaniu do got贸wki - pos艂uguj膮c si臋 kart膮 unikamy fa艂szywych pieni臋dzy.

    „Najwa偶niejszym elementem zabezpieczenia karty jest poufny numer PIN, kt贸rego u偶ycie pozwala na wyp艂at臋 got贸wki w bankomatach. PIN kod powinien by膰 znany wy艂膮cznie posiadaczowi karty, dlatego te偶 bank przedstawia go najcz臋艣ciej klientowi w specjalnie zabezpieczonej kopercie zwanej PIN Mailerem. Kopert臋 z numerem PIN najlepiej jest po zapami臋taniu kodu zniszczy膰 lub przechowywa膰 w bezpiecznym miejscu.

    Regulamin ka偶dego banku zabrania ujawniania PIN kodu. Je艣li karta zostanie skradziona a transakcja zostanie przeprowadzona przy u偶yciu numeru PIN, to nawet w przypadku zastrze偶enia karty zgodnie z regulaminem warto艣膰 tych transakcji obci膮偶y konto posiadacza karty. Transakcje z u偶ytym numerem PIN nie podlegaj膮 reklamacji.”

    „Algorytm obliczania numeru PIN jest bardzo skomplikowany i na podstawie zakodowanych informacji bardzo trudno jest odszyfrowa膰 poprawny numer. Jednak jest to mo偶liwe, maj膮c do dyspozycji inn膮 kart臋, kt贸rej numer PIN jest znany fa艂szerzowi. Znaj膮c lokalizacj臋 numeru na 艣cie偶ce magnetycznej karty, fa艂szerz nie `bawi' si臋 w jego odszyfrowanie, tylko kopiuje odpowiedni fragment zawieraj膮cy zakodowany numer z drugiej karty - do kt贸rej numer PIN wprowadzony prze u偶ytkownika nie jest por贸wnywany z numerem zapisanym na karcie, tylko por贸wnywalny z numerem PIN zapisanym w systemie komputerowym banku, kt贸ry wystawi艂 kart臋.”

    Podpis- wz贸r podpisu jest wa偶nym zabezpieczeniem karty p艂atniczej. Jego z艂o偶enie w obecno艣ci pracownika banku nie stanowi zwyk艂ej formalno艣ci. Sk艂adany podpis nie powinien by膰 艂atwy do podrobienia. Wbrew og贸lnemu mniemaniu podpis z艂o偶ony z bardzo du偶ej ilo艣ci zawijas贸w jest znacznie 艂atwiejszy do podrobienia ni偶 podpis sk艂adaj膮cy si臋 z pe艂nego imienia i nazwiska. Specjali艣ci nie polecaj膮 sk艂adania na karcie podpisu w formie zwyk艂ej parafki. Wa偶ne jest r贸wnie偶 to, aby na karcie jej posiadacz z艂o偶y艂 taki podpis, jakim zazwyczaj si臋 pos艂uguje, poniewa偶 przy transakcji w punkcie handlowym b膮d藕 kasie banku do obowi膮zku sprzedawcy (lub pracownika banku) nale偶y sprawdzenie podpisu na rachunku i por贸wnanie go z podpisem umieszczonym na karcie.

    Awaryjne numery telefon贸w- bank najcz臋艣ciej nie daje klientowi specjalnej wizyt贸wki z numerem telefonu awaryjnego. Nale偶y spisa膰 go z karty otrzymanej z banku. Na ka偶dej karcie na rewersie, zazwyczaj w g贸rnym lewym rogu znajduje si臋 numer telefonu banku (centrum) do u偶ycia w sytuacjach awaryjnych. Najcz臋艣ciej wykorzystywany jest on, je艣li posiadacz karty go zapisa艂, w przypadku zgubienia lub kradzie偶y karty. Przepisanie tego numeru z karty i przechowywanie w innym dost臋pnym miejscu ni偶 noszona karta jest bardzo wa偶ne w sytuacjach awaryjnych. Zg艂oszenie telefoniczne zastrze偶enia karty najcz臋艣ciej nale偶y potwierdzi膰 do 7 dni w formie pisemnej w oddziale banku.

    Zastrze偶enie karty a odpowiedzialno艣膰 klienta - staj膮c si臋 posiadaczem karty p艂atniczej, po jej otrzymaniu nale偶y na wszelki wypadek zapisa膰 numer i dat臋 wa偶no艣ci karty, awaryjny numer telefonu banku (centrum rozliczeniowego). Informacje te mog膮 bowiem by膰 nam przydatne w sytuacjach awaryjnych. Zapisanych informacji nie nale偶y przechowywa膰 razem z kart膮. W przypadku zgubienia czy kradzie偶y karty nale偶y jak najszybciej poinformowa膰 bank. W takiej sytuacji pierwszym odruchem mo偶e by膰 ch臋膰 zg艂oszenia tego faktu w oddziale banku, kt贸ry wyda艂 kart臋. Jednak znacznie szybszy i skuteczniejszy mo偶e okaza膰 si臋 telefon. Fakt zastrze偶enia karty nie zawsze oznacza, 偶e od tego momentu nie ponosi si臋 ju偶 odpowiedzialno艣ci za transakcje przeprowadzone przy u偶yciu zagubionej czy skradzionej karty. Ka偶dy bank okre艣la ten czas dla swoich karty w regulaminie. Przewa偶nie przy wyrabianiu karty nie zwraca si臋 na to uwagi. Mimo i偶 karty uwa偶ane s膮 za znacznie bezpieczniejsze od got贸wki statystyki notuj膮 zwi臋kszenie przest臋pczo艣ci w tej dziedzinie. Warto wi臋c, decyduj膮c si臋 na wyrobienie karty w danym banku, zwr贸ci膰 uwag臋 od kiedy bank przejmuje odpowiedzialno艣膰 za transakcje w przypadku zgubienia lub kradzie偶y karty.”

    Cz臋sto zdarza si臋, 偶e osoby okradzione z kart p艂atniczych nie pami臋taj膮 lub nie potrafi膮 odtworzy膰 informacji o numerze skradzionej karty. Nale偶y w tym przypadku pami臋ta膰, 偶e zastrze偶enie karty b臋dzie skuteczne dopiero po uzupe艂nieniu tych informacji przez bank, kt贸ry wyda艂 nam kart臋. Jest to bardzo istotne i wa偶ne, poniewa偶 w razie zgubienia b膮d藕 kradzie偶y karty liczy si臋 dos艂ownie ka偶da minuta, a uzupe艂nienie tych informacji przez bank mo偶e potrwa膰 do艣膰 d艂ugo.

    7 Przest臋pstwa w Polsce dokonane przy u偶yciu kart p艂atniczych

    Za艂o偶enia tw贸rc贸w elektronicznych instrument贸w p艂atniczych przewidywa艂y nieograniczone czasowo mo偶liwo艣ci dost臋pu do ich zgromadzonych zasob贸w pieni臋偶nych jak i zapewnienia pe艂nego bezpiecze艅stwa realizowanych operacji. Jednak dynamiczny rozw贸j elektronicznych instrument贸w p艂atniczych sprawia, 偶e sta艂y si臋 one po偶膮danym obiektem zainteresowania 艣wiata przest臋pczego. Pomimo podejmowania przez wydawc贸w dzia艂a艅 zapobiegaj膮cych liczba nadu偶y膰 wykazuje tendencj臋 wzrostow膮. Z dost臋pnych danych statystycznych wynika, 偶e ze wszystkich elektronicznych instrument贸w p艂atniczych najbardziej nara偶one na przest臋pstwa s膮 operacje realizowane przy u偶yciu kart p艂atniczych.

    7.1 Wy艂udzenia kart p艂atniczych

    „Przest臋pstwa o charakterze wy艂udze艅 czy to na szkod臋 banku - wydawcy karty p艂atniczej, czy na szkod臋 akceptanta zap艂aty przy pomocy karty p艂atniczej, czy najcz臋艣ciej posiadacza karty p艂atniczej s膮 cz臋stym sposobem uzyskiwania 艣rodk贸w pieni臋偶nych w drodze przest臋pstwa. Dzia艂anie to maj膮ce charakter fa艂szu intelektualnego, polega na sfa艂szowaniu wniosku o przyznanie karty p艂atniczej w celu otrzymania oryginalnej karty. Przy tego typu przest臋pstwie sprawca pos艂uguje si臋 fa艂szywymi dokumentami potwierdzaj膮cymi to偶samo艣膰 lub nieprawdziwymi za艣wiadczeniami o wysoko艣ci zarobk贸w. Wydana w ten spos贸b karta p艂atnicza wykorzystywana jest pocz膮tkowo do dokonywania transakcji na du偶e kwoty, a nast臋pnie do dokonywania wyp艂at powy偶ej wszelkich limit贸w autoryzacyjnych. Z uwagi na fakt, i偶 sprawca omawianego przest臋pstwa pos艂uguje si臋 kart膮 oryginaln膮 jego wykrycie jest trudne, natomiast udowodnienie czynu nie jest skomplikowane.

    7.2 Pos艂ugiwanie si臋 skradzionymi lub zgubionymi kartami

    Spotyka si臋 wypadki, kiedy wykorzystywana jest oryginalna karta p艂atnicza zgubiona czy skradziona wraz z innymi przedmiotami danej osoby przed jej zastrze偶eniem lub up艂ywem terminu, po kt贸rym odpowiedzialno艣膰 za u偶ycie nieuprawnione karty przechodzi na bank - wydawc臋 kart p艂atniczych. W takich sytuacjach posiadacz karty p艂atniczej zobligowany jest do uregulowania tak dokonanych wyp艂at. Przest臋pcy, po wej艣ciu w posiadanie karty, nie zmieniaj膮 danych zawartych na pasku magnetycznym czy mikroprocesorze, lecz podszywaj膮 pod posiadacza karty p艂atniczej dokonuj膮c transakcji. Jedynym problemem do pokonania przez sprawc贸w jest sfa艂szowanie podpisu na rachunku obci膮偶eniowym wed艂ug wzoru umieszczonego na pasku magnetycznym karty oraz poznanie limit贸w w poszczeg贸lnych punktach obs艂ugi. W krajach Unii Europejskiej ten rodzaj przest臋pstwa stanowi ponad 60% przest臋pstw zwi膮zanych z kartami p艂atniczymi, natomiast w Polsce stanowi膮 one poni偶ej 5% w odniesieniu do kart krajowych oraz ponad po艂ow臋 w stosunku do kart o zasi臋gu mi臋dzynarodowym. Przest臋pstwa tego rodzaju s膮 stosunkowo 艂atwe do ujawnienia zar贸wno przez centra autoryzacyjno-rozliczeniowe, jaki i przez akceptanta zap艂aty karta p艂atnicz膮. Kolejnym cz臋sto spotykanym przest臋pstwem jest kradzie偶 kart p艂atniczych wysy艂anych osobie ubiegaj膮cej si臋 o wydanie karty za pomoc膮 listu. Dzia艂anie przest臋pcy polega na przechwyceniu przesy艂ki zawieraj膮cej kart臋 p艂atnicz膮. Przest臋pstwo to jest szczeg贸lnie niebezpieczne, bowiem karty takie pozostaj膮 przez d艂ugi okres niezg艂oszone i zastrze偶one jako utracone, w zwi膮zku z czym umo偶liwiaj膮 przest臋pcy pos艂ugiwanie si臋 nimi bez wi臋kszego ryzyka. Ponadto karty p艂atnicze przesy艂ane listem poleconym nie s膮 podpisane i umo偶liwiaj膮 przest臋pcy z艂o偶enie w艂asnego podpisu na karcie.”

    7.3 Fa艂szowanie kart p艂atniczych

    Innym rodzajowo przest臋pstwem s膮 dzia艂ania polegaj膮ce na wykorzystywaniu kart podrobionych, w takim przypadku pokrzywdzony jest r贸wnie偶 bank - wydawca kart p艂atniczych. Obok samych wy艂udze艅 przy u偶yciu kart p艂atniczych mo偶na spotka膰 przest臋pstwa polegaj膮ce na przerabianiu autentycznych kart p艂atniczych. Cz臋sto zdarza si臋, i偶 posiadacze kart swoim zachowaniem u艂atwiaj膮 mo偶liwo艣膰 podrobienia karty p艂atniczej. Do takiego zachowania mo偶na zaliczy膰 pozostawienie, przy wyp艂acie z bankomatu, wydruk贸w potwierdzaj膮cych wysoko艣膰 wyp艂aty. Wydruk taki zawiera informacje istotne dla fa艂szerza, takie jak m. in.: numer karty, rachunek bankowy zwi膮zany z kart膮 oraz wysoko艣膰 pozosta艂ego do wykorzystania limitu.

    Fa艂szerstwa mog膮 mie膰 posta膰:

    7.4 Kopiowanie kart p艂atniczych

    „Ca艂a istota kopiowania kart polega na sczytywaniu ca艂ej zawarto艣ci paska magnetycznego celem stworzenia jego kopii. Akceptant ( najcz臋艣ciej s膮 to pracownicy) przyjmuj膮 zap艂at臋 kart膮 sczytuje wszystkie informacje z paska magnetycznego. W ten spos贸b pozyskane dane mog膮 by膰 umieszczane na pasku innej karty. Do kopiowania karty u偶yty mo偶e by膰 r贸wnie偶 bankomat. Ma to miejsce w momencie wyp艂aty z niego got贸wki. W takich sytuacjach przest臋pca montuje skaner na wylocie s艂u偶膮cym do wprowadzania karty do bankomatu. W trakcie wk艂adania karty do bankomatu nast臋puje sczytanie zawarto艣ci paska magnetycznego.

    7.5 Wykorzystanie karty zg艂oszonej lub utraconej

    Oszustwa tego typu dokonywane s膮 przez legalnego posiadacza karty, a polegaj膮 na realizowaniu operacji kart膮 zg艂oszon膮 jako zagubiona lub skradziona. Cech膮 tego przest臋pstwa jest trudno艣膰 w jego udowodnieniu. Oszustwa tego rodzaju maj膮 jednak ograniczony zasi臋g gdy偶 dotycz膮 one jedynie p艂atno艣ci realizowanych przy u偶yciu tylko kart embosowanych, bowiem zastrze偶one karty elektroniczne wykluczaj膮 pope艂nianie tego typu przest臋pstwa”

    W roku 1999 przy u偶yciu kart p艂atniczych zrealizowano 10,4 tys. operacji o charakterze przest臋pczym przekraczaj膮cym warto艣膰 ponad 7 mln z艂. W roku nast臋pnym ich liczba stanowi艂a ju偶 25,3 tys. o warto艣ci 25 mln z艂. W roku 2001 zauwa偶a si臋 dalszy wzrost zrealizowanych operacji o charakterze przest臋pczym. W roku 2002 zauwa偶a si臋 jednak spadek zrealizowanych operacji. Efektem takiego spadku s膮 przede wszystkim skutecznie podejmowane dzia艂ania zar贸wno samych wydawc贸w kart jak i organ贸w 艣cigania. Najcz臋艣ciej wyst臋puj膮ce w roku 2002 przest臋pstwa dotycz膮 realizacji operacji kartami skradzionymi. Bowiem stanowi艂y one 48% liczby wszystkich dokonanych przest臋pstw, a ich warto艣膰 przekroczy艂a kwot臋 4,5 mln z艂. Jedn膮 z wielu przyczyn rzutuj膮cych na powstanie przest臋pstw jest fakt, 偶e 99,7% b臋d膮cych w obrocie kart to karty z wbudowanym paskiem magnetycznym. Jak wida膰 ze statystyk s膮 to karty nie zapewniaj膮ce bezpiecze艅stwa jej posiadaczowi. W wyniku dokonanych przest臋pstw pokrzywdzone s膮 zar贸wno banki jaki i ich posiadacze. Tym samym nast臋puje spadek zaufania klienta - konsumenta do tego typu instrument贸w.

    Wspominane zagro偶enia nie zmniejszaj膮 atrakcyjno艣ci us艂ug dost臋pnych za pomoc膮 kart. Karta p艂atnicza jest obecnie powszechnym instrumentem p艂atniczym w wi臋kszo艣ci kraj贸w. Powszechno艣膰 karty powoduje, 偶e jej brak w znacznej mierze ogranicza zdolno艣膰 do normalnego uczestnictwa w procesach rynkowych. Wdro偶enie kart p艂atniczych jest wa偶nym elementem powi膮zania Polski ze 艣wiatowym systemem finansowym.

    Pami臋tajmy, 偶e posiadana przez nas karta p艂atnicza ma r贸wnowarto艣膰 salda naszego rachunku w banku lub otrzymanego limitu kredytu. Warto wi臋c czasami samemu zainteresowa膰 si臋 jej losem.

    Rozdzia艂 II

    Rodzaje kart p艂atniczych

    1 Klasyfikacja wed艂ug liczby zaanga偶owanych podmiot贸w

    W procesie zap艂aty zaanga偶owanych mo偶e by膰 wiele podmiot贸w, istniej膮 jednak偶e karty, kt贸re akceptowane s膮 wy艂膮cznie przez ich wydawc臋. Poniewa偶 w zale偶no艣ci od liczby podmiot贸w zaanga偶owanych w procesie zap艂aty znaczenie poszczeg贸lnych rodzaj贸w kart dla systemu p艂atniczego jest odmienne, klasyfikacja kart p艂atniczych zostanie przedstawiona ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem znaczenia poszczeg贸lnych rodzaj贸w kart dla transakcji bezgot贸wkowych przeprowadzonych przy ich u偶yciu.

    1.1 Karty dwustronne

    „Karty dwustronne s膮 akceptowane jedynie przez ich wydawc臋. Wydawcami tych kart s膮 zazwyczaj wielkie domy towarowe, kompanie naftowe, biura podr贸偶y, linie lotnicze, przedsi臋biorstwa wynajmu samochod贸w, w艂a艣ciciele autostrad etc. Karty te upowa偶niaj膮 do dokonywania bezgot贸wkowego zakupu d贸br i us艂ug jedynie u wydawcy. Ich zasadnicz膮 wad膮 jest zatem ograniczony zasi臋g dzia艂ania. Ponadto karty dwustronne, na skutek stosunkowo prostego sposobu dokonywania rozlicze艅 przy ich pomocy, nie wymagaj膮 wnikliwej analizy. Ponadto karty dwustronne nie maj膮 skomplikowanego systemu rozlicze艅 i dotycz膮 jedynie relacji wydawca - posiadacz karty.

    1.2 Karty tr贸jstronne

    Karty tr贸jstronne wymagaj膮 wsp贸艂pracy i porozumienia trzech kategorii podmiot贸w, a mianowicie wydawcy (emitenta) karty, akceptant贸w gotowych przyjmowa膰 zap艂at臋 kart膮 i posiadacza karty. Konieczne zatem jest zdefiniowanie praw i obowi膮zk贸w poszczeg贸lnych podmiot贸w na trzech p艂aszczyznach: umowy mi臋dzy wydawc膮 a ka偶dym posiadaczem, umowy pomi臋dzy wydawc膮 a akceptantem gotowym przyj膮膰 zap艂at臋 kart膮 p艂atnicz膮 oraz naturalnie ka偶dorazowej umowy pomi臋dzy posiadaczem a akceptantem. Posiadacz karty p艂atniczej tr贸jstronnej jest upowa偶niony do bezgot贸wkowego zakupu d贸br i us艂ug w lokalach przedsi臋biorc贸w gotowych honorowa膰 rozliczenie przy pomocy karty p艂atniczej.

    Poniewa偶 wielo艣膰 podmiot贸w wyst臋puj膮cych w rozliczeniu transakcji dokonywanej przy pomocy karty p艂atniczej przedstawionego rodzaju wymusza stworzenie odpowiedniego systemu rozlicze艅, wydanie karty jest zazwyczaj odp艂atne. Cz臋艣ci膮 koszt贸w utrzymania tego systemu obarczeni zostaj膮 zar贸wno akceptanci, kt贸rzy p艂ac膮 wydawcy karty prowizj臋, uzale偶nion膮 od prowadzonej dzia艂alno艣ci i wielko艣ci obrot贸w, jak i wydawcy tych偶e kart. Najcz臋艣ciej prowizja akceptanta okre艣lana jest procentowo od ka偶dej transakcji w drodze negocjacji przy zawieraniu umowy. Karty tego typu maj膮 zazwyczaj zasi臋g szerszy ni偶 karty dwustronne.” Wydawcami tych kart nie s膮 domy towarowe, kompanie naftowe, sieci hotelowe, biura podr贸偶y, itp. Wynika to przede wszystkim z braku mo偶liwo艣ci technicznych oraz wysokich wymaga艅 stawianych wystawcom takich kart. Karty tr贸jstronne maj膮 zazwyczaj zasi臋g szerszy ni偶 karty dwustronne, a ich wydawcami s膮 zazwyczaj banki lub inne instytucje finansowe.

    1.3 Karty czterostronne

    „System czterostronny kart p艂atniczych jest obecnie najbardziej rozpowszechniony. Opr贸cz posiadacza karty, jej wydawcy oraz przedsi臋biorcy akceptanta zap艂aty kart膮 p艂atnicz膮, w rozliczeniu wyst臋puje r贸wnie偶 w艂a艣ciciel systemu, w kt贸rym karta zosta艂a wyemitowana. Podmiot ten wykonuje dwojakiego rodzaju zadania. Po pierwsze, dzi臋ki zawieraniu um贸w udost臋pnienie znaku systemu, popularyzuje sam膮 organizacj臋, rozszerzaj膮c kr膮g potencjalnych posiadaczy. Po drugie, 艣wiadczy on us艂ugi na rzecz wydawc贸w poprzez utworzenie specjalnej agendy - centrum rozliczeniowego. Centrum to dokonuje faktycznego rozliczenia wszystkich transakcji dokonywanych przy u偶yciu kart systemu na danym terenie. Dochodzi tu do podzia艂u obowi膮zk贸w, kt贸re w kartach tr贸jstronnych ci膮偶膮 na wydawcy. Centrum rozliczeniowe jest w艂a艣ciwe do dokonania autoryzacji oraz podejmowania i rozliczania rachunk贸w dostarczonych przez akceptant贸w. Na wydawcy ci膮偶膮 natomiast obowi膮zki wynikaj膮ce z obs艂ugi posiadacza karty.

    Wystawienie kart w ramach mi臋dzynarodowych system贸w jest korzystne dla wszystkich podmiot贸w bior膮cych udzia艂 w procesie rozliczenia przy pomocy karty p艂atniczej czterostronnej. Wydawcy korzystaj膮 z mi臋dzynarodowego standardu i jako艣ci us艂ug oraz mog膮 zwi臋kszy膰 dochody dzi臋ki wi臋kszej liczbie posiadaczy. Dlatego te偶 znakomita wi臋kszo艣膰 emitowanych kart p艂atniczych to karty czterostronne wydawane w ramach wielkich system贸w mi臋dzynarodowych.”

    2 Klasyfikacja ze wzgl臋du na osob臋 posiadacza karty p艂atniczej

    Kryterium to pozwala na wyodr臋bnienie czterech rodzaj贸w kart p艂atniczych. R贸偶ni je przede wszystkim stopie艅 sprecyzowania posiadacza.

    2.1 Karty podstawowe

    „Okre艣lenie `karta podstawowa' wprowadzone zosta艂o, aby mo偶na by艂o za jego pomoc膮 odr贸偶ni膰, z jakiego rodzaju karta p艂atnicz膮 mamy do czynienia. Wyodr臋bnienie takiej karty jest konieczne, poniewa偶 wydawcy obok kart p艂atniczych podstawowych wydaj膮 karty dodatkowe ma艂偶onkom posiadacza karty podstawowej, jego bliskim czy nawet na okre艣lonych warunkach osobom obcym. Podstawow膮 kart膮 p艂atnicz膮 jest karta, kt贸r膮 wydawca wydaje posiadaczowi odpowiedniego rachunku bankowego. Posiadacz wyst臋puje tutaj w dw贸ch rolach: posiadacza rachunku bankowego oraz posiadacza karty p艂atniczej zwi膮zanej z tym rachunkiem.”

    Karty podstawowe s膮 najcz臋艣ciej wydawane jako karty funkcjonuj膮ce wy艂膮cznie w 艣rodowisku elektronicznym i wymagaj膮ce ka偶dorazowej autoryzacji - s膮 to karty oferowane przez bank wszystkim klientom, w tym r贸wnie偶 nieznanym. Karta podstawowa zwi膮zana jest z okre艣lonym rachunkiem bankowym i dotyczy w艂asnego rachunku bankowego.

    2.2 Karty dodatkowe

    „Dodatkow膮 kart膮 p艂atnicz膮 jest karta, kt贸ra na 偶膮danie posiadacza karty podstawowej wydawca wydaje osobie wskazanej przez niego. Beneficjentem tego rodzaju czynno艣ci posiadacza karty podstawowej mo偶e by膰:

    Karta p艂atnicza wydana jako dodatkowa przedstawia taki sam walor prawny i ma tak膮 sam膮 moc prawn膮 jak karta podstawowa. Spe艂nia ona takie same funkcje g艂贸wne, jakie typowe s膮 dla karty podstawowej. O ile karta podstawowa wydawana jest posiadaczowi odpowiedniego rachunku bankowego, o tyle kart臋 dodatkow膮 mo偶e uzyska膰 osoba, kt贸rej nie cechuje taki przymiot.” Podobnie jak karta podstawowa, karta dodatkowa zwi膮zana jest z okre艣lonym rachunkiem, ale w odr贸偶nieniu od poprzedniej ta karta dotyczy cudzego rachunku.

    Pan Jacek Masiota zauwa偶a r贸wnie偶 i偶 „niejednolicie kszta艂tuj膮 si臋 relacje prawne pomi臋dzy dwoma typami posiadaczy kart: podstawowej i dodatkowej, a pieni臋dzmi zgromadzonymi na rachunku bankowym.” Wed艂ug stwierdzenia autora ksi膮偶ki w przypadku karty podstawowej wyst臋puje stosunek typowy dla w艂asno艣ci, natomiast w przypadku karty dodatkowej wyst臋puje tylko stosunek obligacyjny. Dlatego te偶 kart臋 dodatkow膮 mo偶e podpisa膰 tylko jej posiadacz i mo偶e by膰 tylko przez niego wykorzystywana, poniewa偶 opiewa na jego imi臋 i nazwisko.

    Kart膮 dodatkow膮 mo偶e by膰 r贸wnie偶 tzw. karta firmowa. Karty tego typu wydawane s膮 przedsi臋biorcom. Do korzystania z nich uprawniony jest jedynie oznaczony na karcie pracownik. Za zobowi膮zania z transakcji dokonanych tak膮 kart膮 odpowiedzialno艣膰 ponosi przedsi臋biorca. Najcz臋艣ciej karty takie wystawiane s膮, aby pracownicy mogli nimi op艂aca膰 koszty delegacji, wyjazd贸w s艂u偶bowych, wydatk贸w reprezentacyjnych itp.

    2.3 Karty imienne

    „Wszystkie karty tr贸jstronne oraz czterostronne wydawane na 艣wiecie s膮 kartami imiennymi. Najwa偶niejszym elementem charakterystycznym jest podpis posiadacza, kt贸ry jest jednocze艣nie najwa偶niejszym zabezpieczeniem karty p艂atniczej. Umieszczony jest na pasku silikonowym, kt贸ry uniemo偶liwia jego zmian臋.” W przypadku tych kart wszelkie dyspozycje dokonane przy ich pomocy b臋d膮 obci膮偶a膰 ich posiadacza, kt贸ry dzia艂a zawsze we w艂asnym imieniu.

    2.4 Karty na okaziciela

    Zawsze s膮 to karty dwustronne i przedp艂atne. S膮 one masowo u偶ywane, jednak ich zasi臋g jest zazwyczaj ograniczony do jednego domu towarowego, miasta, przedsi臋biorstwa transportowego czy telekomunikacyjnego.

    3 Klasyfikacja ze wzgl臋du na spos贸b obci膮偶ania

    3.1 Karty kredytowe

    „Kart臋 kredytow膮 mo偶na zdefiniowa膰 jako autoryzowan膮 i akceptowan膮 kart臋 p艂atnicz膮, za pomoc膮 kt贸rej mo偶na dokona膰 p艂atno艣ci do wysoko艣ci limitu kredytowego okre艣lonego przez wydawc臋” Jest to rodzaj karty, kt贸rej uzyskanie nie wi膮偶e si臋 z konieczno艣ci膮 posiadania rachunku w banku. Jedynym warunkiem ich uzyskania jest posiadanie odpowiedniej zdolno艣ci kredytowej.

    Pani Beata 艢wiecka wyra偶a natomiast opini臋, i偶 „nic nie stoi na przeszkodzie, by klient posiada艂 ju偶 rachunek” poniewa偶 „ jest to korzystniejsze dla samego klienta, gdy偶 bank znaj膮c histori臋 bankow膮 danego klienta mo偶e zaoferowa膰 znacznie wi臋kszy limit zad艂u偶enia klientowi pojawiaj膮cemu si臋 po raz pierwszy”

    „Do wydania karty kredytowej wystarczy z艂o偶y膰 wniosek w dowolnym banku oraz za艂膮czy膰 dokumenty wymagane przez bank- najcz臋艣ciej jest to za艣wiadczenie z zak艂adu pracy o naszych zarobkach i sta偶u pracy oraz kserokopia dokumentu to偶samo艣ci. Na podstawie wszystkich dokument贸w bank ocenia nasz膮 zdolno艣膰 kredytow膮 i ustala wysoko艣膰 limitu kredytowego. Zasady badania zdolno艣ci kredytowej i ustalania wysoko艣ci limitu s膮 bardzo r贸偶ne. Dla nowych klient贸w bank najcz臋艣ciej przyznaje podstawowy limit, kt贸ry po pewnym czasie mo偶e by膰 zwi臋kszony przez bank”

    Ka偶da organizacja wydaj膮ca karty kredytowe mo偶e okre艣la膰 warunki i zasady funkcjonowania karty. Dla kart kredytowych najbardziej charakterystyczne s膮:

    „Jedn膮 z form karty kredytowej jest `revoling credit card'. Polega ona na tym, 偶e posiadacz karty uzyskuje co miesi膮c mo偶liwo艣膰 zaci膮gania kredytu do okre艣lonego limitu i samodzielnie decyduje, czy sp艂aca swe zobowi膮zanie wobec banku natychmiast, czy wykorzystuje mo偶liwo艣膰 kredytowania dokonywanych transakcji. Co miesi膮c linia kredytowania jest odnawialna.” Bank natomiast raz w miesi膮cu sumuje wszystkie transakcje i wysy艂a posiadaczowi zbiorcze zestawienie jego transakcji oraz kwot臋 zaci膮gni臋tego kredytu przy u偶yciu jego karty. Zasady sp艂aty kredytu ustalone s膮 przez ka偶dy bank samodzielnie. Najcz臋艣ciej jednak bank ustala pewn膮 minimaln膮 kwot臋 jak膮 posiadacz karty zobowi膮zany jest do sp艂aty co miesi膮c. Zazwyczaj jest to 5-10% wszystkich finansowych zobowi膮za艅 wobec banku. Bank mo偶e nie naliczy膰 偶adnych odsetek od kredytu, je偶eli zosta艂 on sp艂acony w terminie.

    „Na rynku istniej膮 dwa podstawowe typy kart kredytowych r贸偶ni膮ce si臋 trybem naliczania oprocentowania:

    Odsetki od kredytu powsta艂ego w wyniku pos艂ugiwania si臋 kart膮 kredytow膮 s膮 naliczane w trybie dziennym i s膮 wy偶sze od kredytu udzielanego przez bank w normalnym trybie np. kredytu przypisanego do konta osobistego, kredytu ratalnego, kredytu na zakup samochodu czy kredytu got贸wkowego.”

    Pan Jacek Masiota zauwa偶a wa偶n膮 kwesti臋 dotycz膮c膮 wzajemnych zobowi膮za艅 pomi臋dzy kredytodawc膮 (najcz臋艣ciej bank czy wydawca karty) - sprzedawc膮 (akceptant) - a klientem (posiadacz karty). Stwierdza on i偶 „w przypadku rozliczenia przy pomocy karty kredytowej akceptant zap艂aty tak膮 kart膮 i uznaj膮cy nale偶no艣膰 za uregulowan膮 wysy艂a kredytodawcy rachunek obci膮偶aj膮cy konto kredytowe posiadacza karty. Wierzytelno艣膰 powstaje zatem dopiero w momencie przesy艂ania rachunku obci膮偶aj膮cego rachunek kredytowy posiadacza karty. Rodzi to wiele skutk贸w natury prawnej”

    Karty kredytowe s膮 op艂acalne dla banku, poniewa偶 opr贸cz pobieranych op艂at za wydanie karty czy prowizji od transakcji, bank czerpie zyski r贸wnie偶 od udzielonego kredytu, kt贸rego oprocentowanie jest z regu艂y du偶o wy偶sze od przeci臋tnego. Nale偶y jednak pami臋ta膰, 偶e wydanie kart kredytowych wi膮偶e si臋 tak偶e dla banku ze znacznym ryzykiem, poniewa偶 jest to kredyt bez zabezpieczenia.

    3.2 Karty debetowe

    Karty debetowe umo偶liwiaj膮 dokonywanie transakcji got贸wkowych i bezgot贸wkowych do stanu konta - do wysoko艣ci 艣rodk贸w zgromadzonych w rachunku. Funkcjonuj膮 na zasadzie rozliczenia transakcji dokonanej z u偶yciem karty natychmiast po otrzymaniu przez bank informacji o jej przeprowadzeniu. Okres ten jest r贸偶ny i zale偶y nie tylko od miejsca przeprowadzenia transakcji, ale r贸wnie偶 od systemu informatycznego stosowanego przez bank, dlatego te偶 mo偶e on wynosi膰 zar贸wno kilka sekund jak kilka dni.

    Aby skr贸ci膰 ten okres i zwi臋kszy膰 bezpiecze艅stwo posiadacza karty jak i swoje, banki r贸wnie偶 blokuj膮 艣rodki na rachunku posiadacza karty na podstawie tzw. autoryzacji transakcji. Oznacza to, 偶e od momentu wykonania transakcji a偶 do momentu jej rozliczenia z rachunku, kwota transakcji jest zablokowana na rachunku posiadacza karty.

    „Karta debetowa, chocia偶 oczywi艣cie nie jest papierem warto艣ciowym jest substytutem czeku wystawionego na osob臋 inn膮 ni偶 posiadacz rachunku. Analogicznie rozlicze艅 czekowych, posiadacz karty debetowej mo偶e nieznacznie przekroczy膰 saldo co poci膮ga za sob膮 wszelakie konsekwencje wynikaj膮ce z ujemnego salda debetowego”

    Pani Beata 艢wiecka r贸wnie偶 przekazuje informacje i偶 „posiadacz karty ma mo偶liwo艣膰 dokonania transakcji powy偶ej wysoko艣ci zgromadzonych 艣rodk贸w jednak偶e jest to forma zad艂u偶enia na koncie, a nie na karcie”

    Niekt贸re banki wydaj膮 karty debetowe funkcjonuj膮ce w oparciu o limity (np. tygodniowe lub miesi臋czne), w贸wczas posiadacz mo偶e dokonywa膰 transakcji do wysoko艣ci przyznanego limitu, niezale偶nie od aktualnego stanu rachunku. Limit mo偶e by膰 ustalony przez bank na sta艂e dla wszystkich kart b膮d藕 bank mo偶e umo偶liwi膰 posiadaczowi karty okre艣lenie w艂asnej wysoko艣ci limitu najcz臋艣ciej w podziale na transakcje bezgot贸wkowe i got贸wkowe. Jak zatem wida膰, aby otrzyma膰 kart臋 debetow膮 nale偶y otworzy膰 rachunek w banku do kt贸rego karta zostanie wydana i z kt贸rego rozliczane b臋d膮 wszystkie transakcje wykonane z u偶yciem karty.

    Obecnie karty debetowe mo偶na podzieli膰 na:

    „W przypadku kart klasycznych kwota transakcji obci膮偶a konto w艂a艣ciciela karty z chwil膮 otrzymania przez bank dokument贸w o jej przeprowadzeniu. W przypadku kart rozliczanych elektronicznie teoretycznie kwota transakcji jest pobierana z rachunku w艂a艣ciciela karty z chwil膮 przeprowadzania transakcji. W rzeczywisto艣ci zale偶y to od systemu rozlicze艅 centrum autoryzacyjnego i systemu informatycznego banku - wystawcy karty.”

    „Zdarza si臋, i偶 karty debetowe pe艂ni膮 funkcj臋 karty gwarancyjnej czeku. Wydanie karty wi膮偶e si臋 z roczn膮 niewielk膮 prowizj膮. Posiadanie karty debetowej mo偶e 艂膮czy膰 si臋 z obowi膮zkiem utrzymania w banku tzw. kwoty gwarancyjnej w postaci zablokowanego wk艂adu terminowego. Utrzymanie kwoty gwarancyjnej jest stosunkowo uci膮偶liwe, poniewa偶 kwota ta jest oprocentowana, a posiadacz rachunku nie mo偶e ni膮 swobodnie dysponowa膰.”

    Obecnie jednak odchodzi si臋 od obowi膮zku wp艂acania przez posiadacza karty debetowej kwoty gwarancyjnej. Jest to wynikiem rosn膮cej konkurencji na rynku kart p艂atniczych, dlatego te偶 zasadnicza wi臋kszo艣膰 bank贸w wymaga jedynie udokumentowania sta艂ych dochod贸w.

    3.3 Karty obci膮偶eniowe i z odroczonym terminem p艂atno艣ci

    „Karty obci膮偶eniowe oraz karty z odroczonym terminem to karty kt贸rych funkcjonowanie opiera si臋 na podstawowych zasadach: dla ka偶dego posiadacza karty ustala si臋 tzw. miesi臋czny limit wydatk贸w do wysoko艣ci kt贸rego mo偶e dokonywa膰 transakcji w ci膮gu miesi膮ca.”

    Karty te umo偶liwiaj膮 posiadaczowi dokonanie zakup贸w w trakcie okresu rozliczeniowego do okre艣lonego limitu bez anga偶owania w艂asnych 艣rodk贸w.

    R贸偶nica pomi臋dzy kart膮 obci膮偶eniow膮 a kart膮 z odroczonym terminem p艂atno艣ci uwidacznia si臋 wy艂膮cznie w momencie rozliczania transakcji:

    Dodatkowo w przypadku karty z odroczonym terminem p艂atno艣ci, warunkiem wydania karty jest posiadanie rachunku (najcz臋艣ciej na pewien okre艣lony czas). W tym czasie bank analizuje dochody oraz sprawdza czy rachunek jest wykorzystywany w spos贸b prawid艂owy.

    Ka偶da organizacja wydaj膮ca karty z odroczonym terminem okre艣la warunki wydawania i zasady funkcjonowania karty. Dla kart tego typu najbardziej charakterystyczne s膮:

    „Po ocenie zdolno艣ci p艂atniczej osoby ubiegaj膮cej si臋 o przyznanie karty z odroczonym terminem p艂atno艣ci, bank lub inna organizacja przyznaje miesi臋czny limit odroczonej p艂atno艣ci. W przeciwie艅stwie do karty kredytowej sp艂ata w ca艂o艣ci p艂atno艣ci musi nast膮pi膰 do wyznaczonego przez bank dnia na podstawie wystawionego zestawienia transakcji i obci膮偶e艅 w danym cyklu rozliczeniowym. W trakcie cyklu rozliczeniowego konto w艂a艣ciciela karty nie jest obci膮偶ane. Na koniec cyklu rozliczeniowego bank obci膮偶a konto w艂a艣ciciela karty kwotami transakcji i prowizj膮 naliczon膮 od warto艣ci transakcji. Nale偶y podkre艣li膰, i偶 w przypadku kart z odroczonym terminem p艂atno艣ci wysoko艣膰 prowizji od warto艣ci przeprowadzonej transakcji jest zawsze taka sama i nie ma na ni膮 wp艂ywu czas w jakim zosta艂a przeprowadzona. Mo偶e ona by膰 tylko zale偶na od typu transakcji. W przypadku braku wystarczaj膮cej ilo艣ci 艣rodk贸w, bank pobiera odsetki karne od brakuj膮cej kwoty transakcji”

    Jak 艂atwo zauwa偶y膰 „bank rozliczaj膮c transakcje z u偶yciem tego rodzaju kart, udziela ich posiadaczom kr贸tkoterminowego kredytu, kt贸rego okres mo偶e wynosi膰 nawet ponad miesi膮c. Ka偶dy bank, aby pokry膰 koszt udzielonego kredytu, pobiera od posiadacza karty prowizj臋 od ka偶dej przeprowadzonej przez niego transakcji. Prowizja ta mo偶e wynosi膰 nawet do kilku procent warto艣ci transakcji.”

    Je偶eli jednak posiadacz omawianych kart op贸藕ni si臋 z zap艂at膮, zostaje obci膮偶ony odsetkami znacznie przekraczaj膮cymi koszty zwyk艂ego kredytu.

    Wykres 3

    Struktura wyemitowanych kart p艂atniczych na przestrzeni lat 1998-2002 (%)

    0x01 graphic

    殴r贸d艂o: opracowanie w艂asne na podstawie „Bankowo艣膰 elektroniczna” Beata 艢wiecka

    Wykres 4

    Struktura udzia艂owa kart wg sposobu rozliczania nimi p艂atno艣ci (stan na koniec 2002r)

    0x01 graphic

    殴r贸d艂o: opracowanie w艂asne na podstawie danych z NBP

    Pod wzgl臋dem sposobu realizowania p艂atno艣ci kartami na koniec 2002r struktura kart kszta艂towa艂a si臋 wg wy偶ej pokazanego schematu. Karty debetowe znalaz艂y si臋 w ofercie 30 bank贸w, karty obci膮偶eniowe proponowa艂o 20, a karty kredytowe 9 bank贸w. W posiadaniu u偶ytkownik贸w znalaz艂o si臋 15 mln kart debetowych, ponad milion kart obci膮偶eniowych i 827 tys. kart kredytowych. Dominacja kart debetowych jest obecnie cech膮 charakterystyczn膮 polskiego rynku. Karty tego rodzaju zdominowa艂y rynek nie tylko pod wzgl臋dem liczby, ale tak偶e wolumenu transakcji. W 2002 r zrealizowano tymi kartami ponad 417,7 mln transakcji, co stanowi艂o 89,7% wszystkich transakcji kartami, o warto艣ci ponad 96,4 mld z艂.

    3.4 Karty przedp艂acone

    Odmiennym od om贸wionych kart s膮 tzw. karty przedp艂atne. Cz臋艣膰 tez wyklucza karty przedp艂atne z kategorii kart p艂atniczych, twierdz膮c i偶 przy pomocy tego typu kart nie mo偶na dokonywa膰 p艂atno艣ci.

    Kartami przedp艂atnymi s膮 „najcz臋艣ciej karty wydawane przez r贸偶ne organizacje handlowo-us艂ugowe np. karty telefoniczne, karty stacji benzynowych, karty bankomatowe. Karty przedp艂atne mog膮 by膰 kartami jednorazowymi kupowanymi w punktach ich dystrybucji (stacje benzynowe, kioski) lub kartami `odnawialnymi' kt贸re po dokonaniu odpowiedniej wp艂aty na konto wydawcy mog膮 zosta膰 `odnowione' i odzyska膰 pierwotn膮 warto艣膰”

    Zasadniczo banki wydaj膮 dwa typy kart przedp艂aconych:

    „Pierwsza z nich s艂u偶y do regulowania drobnych p艂atno艣ci i najcz臋艣ciej jest kart膮 denominowan膮 w walucie lokalnej. Ma z g贸ry przypisan膮 warto艣膰 transakcji. Po wyczerpaniu limitu jest bezu偶yteczna. Druga karta ma okre艣lony limit. Po wyczerpaniu limitu kart臋 mo偶na do艂adowa膰. 艁adowanie karty odbywa si臋 w specjalnych terminalach lub specjalnie wyposa偶onych bankomatach.”

    W przypadku kart przedp艂aconych, got贸wka jak膮 mo偶emy wyda膰 z jej u偶yciem nie znajduje si臋 na rachunku karty - jest zakodowana na samej karcie. Dokonanie transakcji polega na `przeniesieniu' odpowiedniej liczby 艣rodk贸w z karty do terminala sprzedawcy, kt贸ry w p贸藕niejszym czasie mo偶na zamieni膰 zgromadzone 艣rodki z kart na got贸wk臋. Jak zatem wida膰 przeprowadzenie transakcji nie wymaga 偶adnego po艂膮czenia z bankiem, dlatego te偶 posiadacz nie jest w stanie wyda膰 wi臋cej ni偶 jest to zakodowane na karcie.

    4 Klasyfikacja oparta na budowie karty

    Wraz z rozwojem techniki tworzono nowe rodzaje kart p艂atniczych. Pocz膮tkowo karta nie by艂a no艣nikiem informacji, p贸藕niej na skutek wyposa偶enia jej w pasek magnetyczny i mikroprocesor sta艂a si臋 o艣nikiem wielu informacji.

    4.1 Karty z wyt艂oczonymi liczbami (embosowane)

    „Karty kredytowe i obci膮偶eniowe to karty embosowane (wypuk艂e), posiadaj膮ce wyt艂oczone dane na karcie, umo偶liwiaj膮ce dokonywanie transakcji, w punktach posiadaj膮cych elektroniczne urz膮dzenia do akceptacji kart.”

    „Kart t艂oczone s膮 dostosowywane do najprostszego sposobu sprawdzania wa偶no艣ci karty przez identyfikacj臋 klienta na podstawie wzoru jego podpisu oraz sprawdzania na podstawie dostarczanego przez wydawc臋 wykazu, czy karta nie zosta艂a zastrze偶ona. Dane identyfikacyjne (imi臋 i nazwisko posiadacza), numer jego rachunku bankowego, data up艂ywu wa偶no艣ci karty s膮 na takiej karcie wyt艂oczone, co umo偶liwia ich 艂atwe skopiowanie na dowodach transakcji. Na rewersie takiej karty znajduje si臋 natomiast miejsce na podpis posiadacza umieszczany na pasku silikonowym. Wdra偶anie takich kart jest tanie, poniewa偶 nie wymaga wyposa偶enia akceptanta w specjalne urz膮dzenia elektroniczne.”

    Karty takie u偶ywane by艂y do 1995 roku, od tego czasu stopniowo by艂y wycofywane z rynku kart p艂atniczych. Obecnie w Polsce ju偶 nie wyst臋puj膮 ze wzgl臋du na 艂atwo艣膰 ich sfa艂szowania.

    4.2 Karty wirtualne

    Karty wirtualne to nowy rodzaj kart oferowanych przez banki wy艂膮cznie w celu dokonywania transakcji bez fizycznego u偶ycia karty. Niew膮tpliw膮 przyczyn膮 wprowadzania tego typu us艂ug jest rozw贸j sklep贸w internetowych oraz zwi臋kszaj膮ca si臋 liczba os贸b chc膮cych dokonywa膰 transakcji w sieci.

    Wed艂ug pana Jacka Masioty „mog膮 to by膰 dowolnego rodzaju transakcje, pocz膮wszy od dost臋pu do r贸偶nego rodzaju zasob贸w, a偶 do niezliczonej ilo艣ci internetowych sklep贸w, kt贸rych asortyment niejednokrotnie przekracza ofert臋 tradycyjnych sklep贸w.”

    Zastosowanie karty wirtualnej nie niesie jednak 偶adnych dodatkowych rozwi膮za艅 zwi臋kszaj膮cych bezpiecze艅stwo sklepu internetowego, jak i posiadaczy kart.

    Karta wirtualna mo偶e zosta膰 wydana w postaci:

    Karty wirtualne s艂u偶膮 wy艂膮cznie do dokonywania transakcji realizowanych drog膮 pocztow膮 i telefoniczn膮 oraz transakcji internetowych.

    4.3 Karty elektroniczne (magnetyczne i mikroprocesowe)

    Ka偶da karta p艂atnicza opr贸cz informacji zawieraj膮cych dane o emitencie, ewentualnie o organizacji oraz o posiadaczu tej karty, wyposa偶ona jest r贸wnie偶 w dane konieczne do wykonania transakcji. Karty wyposa偶one w elektroniczny no艣nik informacji tj. pasek magnetyczny lub mikroprocesor okre艣la si臋 jako karty elektroniczne.

    „Karty p艂atnicze wyposa偶one w pasek magnetyczny funkcjonuj膮 na rynku od ponad 30 lat. Ich produkcj臋 na masow膮 skal臋 rozpocz臋to w latach 80. W贸wczas by艂a to kosztowna technologia, jednak w latach 90 sta艂a si臋 ona powszechnie dost臋pna i jest stosowana na masow膮 skal臋 nie tylko w kartach bankowych.”

    Na kartach z paskiem magnetycznym zapisuje si臋 min.:

    Karty magnetyczne s膮 ma艂o odporne na przypadkowe rozmagnesowanie, a czas u偶ytkowania paska magnetycznego nie przekracza 3 lat. W przypadku cz臋stego pos艂ugiwania si臋 kart膮 jest on z regu艂y kr贸tszy. Wi臋kszo艣膰 wydawanych kart p艂atniczych z paskiem magnetycznym ma wi臋c wa偶no艣膰 jednego roku, tylko niekt贸rzy wydawcy okre艣laj膮 wa偶no艣膰 karty na 2-3 lata.

    Banki - wydawcy karty p艂atniczych - nie maj膮 problemu z modyfikowaniem wiadomo艣ci zapisanych na pasku magnetycznym. Pozwala to na odtworzenie karty zniszczonej, zagubionej czy skradzionej.

    „Masowo艣膰 zastosowa艅, a przez to bardzo niski koszt produkcji kart z paskiem magnetycznym powoduje, 偶e mimo wielu wad, karty te s膮 nadal powszechnie stosowane w systemach kart p艂atniczych. Dodatkowe znaczenie ma tworzona przez lata infrastruktura i wysokie koszty zwi膮zane z jej zmian膮 na nowocze艣niejsze systemy pozwalaj膮ce na u偶ytkowanie kart mikroprocesowych. Koszt wprowadzenia tych nowoczesnych rozwi膮za艅 jest tak wysoki, 偶e bankom i innym instytucjom wydaj膮cym karty p艂atnicze op艂aca si臋 ponosi膰 koszty zwi膮zane z nadu偶yciami w pos艂ugiwaniu si臋 kartami, z kt贸rych cz臋艣膰 przerzucana jest na klient贸w.”

    Zastosowanie tego rodzaju pami臋ci zapewnia mo偶liwo艣膰 zapisania znacznych ilo艣ci danych, co pozwala na rozszerzenie zar贸wno kontroli autentyczno艣ci karty, jak i jej posiadacza do dokonania zamierzonej transakcji. W pami臋ci takiej karty opr贸cz podstawowych informacji mo偶na zapisa膰 r贸wnie偶 programy ich przetwarzania np. limity kredytowe przyznane posiadaczowi lub dane o polisie ubezpieczeniowej lub o stanie zdrowia posiadacza.

    „Karty mikroprocesowe na masow膮 skal臋 zosta艂y zastosowane w telefonii w drugiej po艂owie lat 80. Obecnie karty te znajduj膮 bardzo wiele zastosowa艅. Na masow膮 skal臋 stosowane s膮 w kartach telefonicznych, telefonach kom贸rkowych, kartach parkingowych, czy komunikacji publicznej. W bankowo艣ci karty mikroprocesowe rozpocz臋to wykorzystywa膰 w latach 90. Pierwszy projekt na masow膮 skal臋 zosta艂 zrealizowany przez banki francuskie.”

    „Karta mikroprocesowa mo偶e s艂u偶y膰 do obs艂ugi kilku rachunk贸w bankowych. Podstawow膮 zalet膮 takich kart jest to, 偶e mog膮 by膰 u偶ywane bez infrastruktury telekomunikacyjnej, koniecznej do procedury autoryzacyjnej kart z paskiem magnetycznym. Powoduje to i偶 koszty obs艂ugi karty mikroprocesowych s膮 ni偶sze o po艂ow臋 od koszt贸w obs艂ugi kart wyposa偶onych w pasek magnetyczny” Karty mikroprocesowe s膮 niepor贸wnywalnie bezpieczniejsze od kart z paskiem magnetycznym. Ka偶da taka karta w fazie produkcji ma nadawany kod, co stanowi zabezpieczenie w przypadku ich kradzie偶y.

    Karty mikroprocesowe mo偶na podzieli膰 na karty typu:

    Mikroprocesowe karty p艂atnicze s膮 kartami kontaktowymi, tzn. 偶e do u偶ycia karty potrzebny jest bezpo艣redni kontakt z czytnikiem karty. W przeciwie艅stwie do kart wyposa偶onych w pasek magnetyczny, akceptacja kart mikroprocesowych ma zasi臋g lokalny, ograniczony najcz臋艣ciej do kraju w jakim s膮 one wydawane.

    Mikroprocesowe karty p艂atnicze mo偶na podzieli膰 na:

    1. karty wst臋pnie 艂adowane

    1. wielofunkcyjne karty mikroprocesowe

    Zalety karty mikroprocesowej spowoduj膮 w przysz艂o艣ci wyparcie kart magnetycznych. Powstanie kart p艂atniczych wyposa偶onych w procesor, mo偶e w przysz艂o艣ci rozwi膮za膰 wiele problem贸w prawnych niezwi膮zanych z rozliczeniami finansowymi, mo偶e mi臋dzy innymi zast膮pi膰 dokumenty b臋d膮ce obecnie w obiegu prawnym.

    5 Klasyfikacja ze wzgl臋du na obszar funkcjonowania

    Wa偶n膮 cech膮 kart wydawanych przez banki jest obszar, na kt贸rym s膮 akceptowane- wi臋kszo艣膰 z nich akceptowana jest na ca艂ym 艣wiecie. Istnieje jednak wiele rodzaj贸w kart p艂atniczych, kt贸re swoim zasi臋giem obejmuj膮 wy艂膮cznie okre艣lone terytoria.

    5.1 Karty lokalne

    Karty lokalne s膮 rzadko艣ci膮 i najcz臋艣ciej stanowi膮 form臋 przej艣ciow膮. Funkcjonuj膮 w ramach jednego lub kilku bank贸w, b膮d藕 w ramach jednego systemu ich akceptacji. Karty lokalne mog膮 pe艂ni膰 r贸wnie偶 funkcje p艂atnicze przy czym akceptowane s膮 wy艂膮cznie w niewielkiej sieci sklep贸w, z kt贸rym bank podpisuje indywidualne umowy. Najcz臋艣ciej karty lokalne funkcjonuj膮 w obr臋bie jednego lub kilku miast i dodatkowo pe艂ni膮 r贸wnie偶 rol臋 kart parkingowych lub bilet贸w komunikacji miejskiej.

    5.2 Karty krajowe

    Karta krajowa to karta kt贸r膮 posiadacz mo偶e pos艂ugiwa膰 si臋 jedynie na obszarze kraju, w kt贸rym wydawca ma swoj膮 siedzib臋. Na og贸艂 jest to kraj, w kt贸rym r贸wnocze艣nie zamieszkuje posiadacz. Karta krajowa najcz臋艣ciej posiada logo mi臋dzynarodowej organizacji p艂atniczej (np. Visa czy Master Card) jednak zasi臋g jej funkcjonowania zosta艂 ograniczony tylko do obszaru jednego kraju.”

    Pan Jacek Masiota uwa偶a, i偶: „liczba kart o zasi臋gu krajowym ulega stopniowo istotnej redukcji”, twierdzi 偶e: „艂膮czy si臋 to m.in. z rozleg艂ym zjawiskiem migracji zarobkowej ludzi oraz wzrostem zainteresowa艅 podr贸偶niczych”

    5.3 Karty mi臋dzynarodowe

    „Istotn膮 cech膮 mi臋dzynarodowych kart p艂atniczych jest to, 偶e jej posiadacz mo偶e czyni膰 z niej u偶ytek nie tylko we w艂asnym kraju, ale tak偶e poza jego granicami. W chwili obecnej mo偶na korzysta膰 z takich kart praktycznie na ca艂ym 艣wiecie. Istnieje jednak wym贸g, aby karta by艂a honorowana w ramach jakiej艣 organizacji, czy systemu (np. Visa International). Wi臋kszo艣膰 kart p艂atniczych b臋d膮cych w obiegu prawnym ma cechy kart mi臋dzynarodowych”

    6 Pozosta艂e karty p艂atnicze

    6.1 Karty bankomatowe

    Karta bankomatowa s艂u偶y wy艂膮cznie do dokonywania wyp艂at got贸wki w bankomacie b膮d藕 innych operacji, kt贸re mo偶liwe s膮 do wykonania z u偶yciem tego urz膮dzenia, np. zmiana kodu PIN, sprawdzenie stanu rachunku, wydrukowanie historii transakcji na rachunku, z艂o偶enie prostego zlecenia p艂atniczego, operacje czekowe czy dost臋p do funkcji depozytowych w bankomacie. Poniewa偶 producenci bankomat贸w oraz banki staraj膮 si臋 wyposa偶y膰 bankomaty w r贸偶ne dodatkowe funkcje, coraz cz臋艣ciej zdarza si臋, 偶e w bankomacie mo偶emy wykonywa膰 r贸wnie偶 specyficzne operacje bezgot贸wkowe czy transakcje p艂atnicze np. do艂adowanie konta telefonu kom贸rkowego. Mo偶na zatem stwierdzi膰, i偶 karta bankomatowa posiada r贸wnie偶 pewne ograniczone i 艣ci艣le okre艣lone funkcje karty p艂atniczej, dzi臋ki kt贸rym mo偶liwe jest wykonanie pewnych transakcji bezgot贸wkowych za po艣rednictwem bankomatu.

    „Karta bankomatowa mo偶e r贸wnie偶 posiada膰 mo偶liwo艣膰 wyp艂aty got贸wki poza bankomatem - najcz臋艣ciej dotyczy to sytuacji wyp艂aty got贸wki w kasie banku, kt贸ra wyposa偶ona jest w elektroniczny terminal umo偶liwiaj膮cy dodatkowo weryfikacj臋 kodu PIN. Najcz臋艣ciej banki wydaj膮ce karty bankomatowe ograniczaj膮 jej funkcjonalno艣膰 wy艂膮cznie do transakcji wyp艂aty got贸wki z bankomatu. Zdarza si臋 jednak, i偶 bank wydaj膮cy kart臋 bankomatow膮 umo偶liwia wykonywanie ni膮 transakcji r贸wnie偶 poza bankomatami, w specjalnych samoobs艂ugowych urz膮dzeniach s艂u偶膮cych np. do dokonywania p艂atno艣ci za bilety komunikacji, zap艂at臋 za parking lub autostrad臋 b膮d藕 zap艂at臋 za rozmowy telefoniczne z publicznych aparat贸w dostosowanych do akceptacji kart. Powy偶sze rozszerzenia funkcji powoduj膮 jednak, i偶 taka karta musi zosta膰 okre艣lona jako karta p艂atnicza (funkcjonuj膮ca wy艂膮cznie w 艣rodowisku elektronicznym) i nie mo偶e by膰 okre艣lana jako wy艂膮cznie karta bankomatowa.”

    Decyduj膮c si臋 na wyb贸r karty bankomatowej nale偶y zwraca膰 uwag臋 na nast臋puj膮ce informacje:

    „Poniewa偶 funkcjonalno艣膰 kart bankomatowych jest bardzo ograniczona, zdecydowana wi臋kszo艣膰 bank贸w wydaje karty p艂atnicze z funkcj膮 kart bankomatowych, kt贸re jednocze艣nie mog膮 s艂u偶y膰 zar贸wno do przeprowadzenia transakcji w bankomacie jak i do dokonywania p艂atno艣ci w punktach handlowo-us艂ugowych. Warto jeszcze doda膰, i偶 karty bankomatowe mog膮 by膰 wydawane jako lokalne b膮d藕 mog膮 by膰 wydawane w ramach jednego z mi臋dzynarodowych system贸w kart bankomatowych, w贸wczas akceptowane s膮 przez wszystkie bankomaty na 艣wiecie oznaczone symbolem danego systemu”

    6.2 Karty niebankowe

    „Wydawc膮 kart p艂atniczych mog膮 r贸wnie偶 by膰 podmioty sfery niebankowej. Podmioty te na gruncie prawa Unii Europejskiej okre艣la si臋 mianem instytucji finansowych, czyli takich, kt贸re wykonuj膮 us艂ugi finansowe. Szczeg贸ln膮 odmian膮 kart niebankowych s膮 karty tzw. T&E (Travel and Entertainment) , kt贸re s膮 zarazem kartami przedp艂atnymi i s膮 wydawane przez dwie wielkie organizacje mi臋dzynarodowe- American Express oraz Diners Club, zajmuj膮cych si臋 jedynie dokonywaniem rozlicze艅 z tytu艂u ich u偶ywania. Karty te, z uwagi na wysokie op艂aty zwi膮zane z ich wydaniem, przeznaczone s膮 dla os贸b dysponuj膮cych znacznymi zasobami pieni臋偶nymi. Poprzez szereg dodatkowych uprawnie艅, takich jak darmowe ubezpieczenia, zni偶ka przy nabywaniu bilet贸w lotniczych czy przy wynajmie samochod贸w, wydawca kart T&E zapewnia swoim klientom kompleksow膮 obs艂ug臋 na ca艂ym 艣wiecie.

    6.3 Karty z艂ote

    Karty z艂ote oferowane s膮 najlepszym i najlepiej sytuowanym klientom. Opr贸cz presti偶u zapewniaj膮 one wy偶sze limity wydatk贸w i wiele dodatkowych us艂ug. Posiadaczom kart tego typu oferowane s膮 m.in. zni偶ki przy nabywaniu bilet贸w lotniczych, wynajmie samochod贸w, rezerwacji hoteli etc. Wydawca zapewnia r贸wnie偶 ca艂odobow膮 pomoc (np. ochron臋 prawn膮 i medyczn膮). Dodatkowo posiadacz z艂otej karty korzysta najcz臋艣ciej ze specjalnego pakietu ubezpieczeniowego. Z艂ota karta traktowana jest przez banki jako ukoronowanie wsp贸艂pracy klienta z bankiem.

    6.4 Karty platynowe

    Karty platynowe s膮 przeznaczone dla grupy klient贸w o najwy偶szych dochodach, kt贸rzy korzystaj膮 ze specjalnej obs艂ugi w ramach instytucji private banking. S膮 to klienci, kt贸rych dochody pozwalaj膮 na wydawanie du偶ych kwot na w艂asne potrzeby oraz na posiadanie na rachunku bie偶膮cym znacznych kwot pieni臋偶nych. Opr贸cz nieograniczonego limitu wydatk贸w otrzymuj膮 oni bardzo szeroki pakiet us艂ug pozap艂atniczych. Posiadanie tego typu karty wi膮偶e si臋 zatem ze statusem materialnym jej posiadacza. Z uwagi na brak regulamin贸w tego typu kart, prawa i obowi膮zki posiadacza karty platynowej normuje indywidualnie, ka偶dorazowo formu艂owana umowa o wydanie karty p艂atniczej. W Polsce banki raczej nie emituj膮 kart platynowych, znaczniejsza ich liczba wydawana jest przez banki kraj贸w Unii Europejskiej.”

    6.5 Karta identyfikacyjna

    „Karta identyfikacyjna jest szeroko stosowana w naszym codziennym 偶yciu np. jako karta kontroli dost臋pu do okre艣lonych budynk贸w czy pomieszcze艅, karta biblioteczna czy karta sta艂ego klienta. Kart identyfikacyjne posiadaj膮 r贸wnie偶 cz臋sto r贸偶ne dodatkowe funkcje, np. funkcje rabatowe a nawet funkcje p艂atnicze. Podstawowym celem karty jest szybka identyfikacja jej posiadacza - w tym celu karta identyfikacyjna posiada numer, kt贸ry mo偶e by膰 zapisany bezpo艣rednio na karcie oraz r贸wnie偶 w spos贸b umo偶liwiaj膮cy jego elektroniczne odczytanie. W zastosowaniach bankowych, karty identyfikacyjne s艂u偶膮 do sprawdzenia to偶samo艣ci klienta banku podczas realizowania przez niego operacji w oddziale banku. Zastosowanie kart identyfikacyjnych nie tylko upraszcza i skraca proces sprawdzenia to偶samo艣ci klienta w oddziale banku, ale r贸wnie偶 dzi臋ki zastosowaniu kodu PIN zapewnia wi臋kszy poziom bezpiecze艅stwa ni偶 tradycyjne metody oparte na por贸wnaniu wzoru podpisu b膮d藕 sprawdzeniu dokumentu to偶samo艣ci. Karta identyfikacyjna w zastosowaniach bankowych mo偶e pe艂ni膰 r贸wnie偶 funkcje karty gwarancyjnej do wydawanych przez bank czek贸w- realizacja czeku wymaga w贸wczas przedstawienia karty osobie realizuj膮cej czek oraz z艂o偶enie na czeku podpisu odpowiadaj膮cego wzorowi umieszczonemu na karcie. Jak zatem wida膰, kart膮 identyfikacyjn膮 jest praktycznie ka偶da karta bankomatowa i karta p艂atnicza- posiadaj膮 bowiem te elementy, dzi臋ki kt贸rym bankomat b膮d藕 obs艂uga punktu handlowo-us艂ugowego dokonuj膮 pewnego rodzaju identyfikacji posiadacza karty. Zatem banki raczej nie wydaj膮 dodatkowych, osobnych kart identyfikacyjnych - do tego celu wykorzystuj膮 wydane ju偶 klientom ich karty bankomatowe lub p艂atnicze.”

    Wykres 5

    Liczba transakcji got贸wkowych i bezgot贸wkowych polskich posiadaczy kart p艂atniczych (mln szt.)

    0x01 graphic

    殴r贸d艂o: opracowanie w艂asne na podstawie Visa International

    7 Karta p艂atnicza a inne instytucje prawne

    „Pojawienie si臋 kart p艂atniczych na szerok膮 skal臋 w Polsce przynios艂o ze sob膮 nie tylko problemy techniczno- organizacyjne, kt贸re musz膮 pokona膰 instytucje emituj膮ce karty. Nie mniej wa偶nym problemem jest scharakteryzowanie prawnych aspekt贸w u偶ywania kart w powszechnym obrocie. Jako instrument rozliczeniowy karta p艂atnicza zosta艂a wymieniona w 搂 10 zarz膮dzenia Prezesa NBP z dnia 11 grudnia 1992r w sprawie form i trybu rozlicze艅 pieni臋偶nych za po艣rednictwem bank贸w. Przed nowelizacj膮 stanowi艂 on, 偶e na warunkach okre艣lonych w umowach strony mog膮 stosowa膰 w rozliczeniach bezgot贸wkowych tak偶e okresowe rozliczenia saldami, rozliczenia planowe oraz karty kredytowe. Chocia偶 mowa tu by艂a tylko o kartach kredytowych, kt贸re s膮 jednym z rodzaj贸w kart p艂atniczych, to jednak mo偶na by艂o wyrazi膰 pogl膮d, 偶e przepis odnosi艂 si臋 do pozosta艂ych rodzaj贸w kart. Z zarz膮dzenia Prezesa NBP wynika艂o, 偶e karty kredytowe razem z poleceniem przelewu, czekiem rozrachunkowym nale偶膮 do form rozlicze艅 bezgot贸wkowych. Sytuacj臋 t膮 zmieni艂a nowela zarz膮dzenia w kt贸rym `karty kredytowe' zosta艂y zast膮pione poj臋ciem `karty p艂atnicze'.

    Nowe prawo bankowe potwierdzaj膮c, 偶e karty p艂atnicze s膮 instrumentami rozlicze艅 pieni臋偶nych bezgot贸wkowych, okre艣la bankowe rozliczenia pieni臋偶ne jako dokonywanie zmian w stanie 艣rodk贸w pieni臋偶nych na rachunkach bankowych na zlecenie klienta lub w wyniku czynno艣ci, kt贸re z mocy prawa powoduj膮 wskazane zmiany w stanie praw maj膮tkowych klienta. Stanowi wi臋c wprost, 偶e rozliczenia te mog膮 by膰 przeprowadzane za pomoc膮 kart p艂atniczych.

    Karty p艂atnicze nie mog膮 spe艂nia膰 funkcji pieni膮dza zastrze偶onej dla pieni膮dza got贸wkowego, poniewa偶 nie s膮 emitowane przez bank centralny i nie zosta艂 im przypisany przez pa艅stwo atrybut umarzania zobowi膮za艅 pieni臋偶nych. Karty p艂atnicze mog膮 jednak zalicza膰 si臋 do sfery zwi膮zanej z pieni膮dzem bankowym. Wi膮偶e si臋 to g艂贸wnie ze 藕r贸d艂ami jego kreacji, gdy偶 i wp艂aty pieni膮dza got贸wkowego na rachunki bankowe, i udzielanie kredytu przez bank jest zwi膮zane z kreowaniem karty p艂atniczej. Posiadacz tej karty otrzymuje j膮 od banku w贸wczas, gdy dysponuje odpowiednimi 艣rodkami na rachunku bankowym w postaci regularnych wp艂yw贸w lub lokaty, a tak偶e gdy otrzyma艂 od banku kredyt. Zatem kart臋 p艂atnicz膮 mo偶emy traktowa膰 jako odzwierciedlenie pieni膮dza bankowego, kt贸rego obieg realizowany jest w formie rozlicze艅 bankowych i kt贸ry ma zwykle posta膰 zapis贸w elektronicznych. Pieni膮dz bankowy poprzez dokonywanie rozlicze艅 przemieszcza si臋 pomi臋dzy rachunkami stron, a bank dokonuje odpowiednich ksi臋gowa艅 na rachunkach wierzycieli i d艂u偶nik贸w. Dlatego w tym sensie mo偶emy m贸wi膰 o karcie p艂atniczej jako pieni膮dzu `plastikowym', kt贸ry ma zdolno艣膰 umarzania zobowi膮za艅 pieni臋偶nych. Karta p艂atnicza posiada jednak te cechy tylko znajduj膮c si臋 w systemie rozlicze艅 bankowych, gdy偶 poza nim staje si臋 tylko i wy艂膮cznie zwyk艂ym kawa艂kiem plastiku, wartym tyle, ile materia艂, z kt贸rego zosta艂a zrobiona.”

    7.1 Karta p艂atnicza jako znak legitymacyjny

    W 偶yciu codziennym z mocy umowy lub zwyczaju powszechnie wyst臋puj膮 rzeczy, kt贸re nale偶膮 do kategorii znak贸w legitymacyjnych. Mo偶na tu wymieni膰 np. papiery legitymacyjne, dokumenty na okaziciela, znaki na okaziciela, znaki warto艣ciowe, znaki op艂at.

    „Znaki legitymacyjne s膮 grup膮 bardzo zr贸偶nicowan膮 wewn臋trznie i sprawiaj膮c膮 trudno艣ci w jej usystematyzowaniu. W wielu przypadkach stanowi膮 dow贸d istnienia umowy i wi膮偶膮 si臋 z okre艣lonym stosunkiem prawnym np. bilety kolejowe, znaczki pocztowe, polisy ubezpieczeniowe, ksi膮偶eczki oszcz臋dno艣ciowe. S膮 wi臋c dokumentami wskazuj膮cymi obowi膮zek 艣wiadczenia od ich przedstawienia.”

    W celu scharakteryzowania znak贸w legitymacyjnych mo偶na przyj膮膰 nast臋puj膮ce ich cechy:

    „Maj膮c na uwadze te cechy znak贸w legitymacyjnych oraz fakt, 偶e nie mo偶na ustanowi膰 ostrych kryteri贸w, od kt贸rych uzale偶nione by艂oby zaliczenie pewnego przedmiotu lub dokumentu do tej kategorii, mo偶na zauwa偶y膰, 偶e karta p艂atnicza mo偶e by膰 zakwalifikowana do kategorii znak贸w legitymacyjnych. Charakteryzuje si臋 ona bowiem nieumarzalno艣ci膮, mo偶e utraci膰 sw膮 wa偶no艣膰 i by膰 zastrze偶ona. Nie jest papierem warto艣ciowym, nie zawiera w sobie tre艣ci zobowi膮zania, nie oznacza wielko艣ci 艣wiadczenia, jakie ma by膰 spe艂nione za jej okazaniem, bez niej nie jest mo偶liwe wykazanie uprawnienia, jakie mo偶na zrealizowa膰 za jej po艣rednictwem.

    7.2 Karta p艂atnicza jako dokument

    „W my艣l kodeksu karnego dokumentem jest ka偶dy przedmiot, z kt贸rym zwi膮zane jest okre艣lone prawo albo kt贸ry ze wzgl臋du na zawart膮 w nim tre艣膰 stanowi dow贸d prawa, stosunku prawnego lub okoliczno艣ci mog膮cej mie膰 znaczenie prawne. Dokumentem jest ka偶dy przedmiot lub zapis na komputerowym no艣niku informacji, z kt贸rym jest zwi膮zane okre艣lone prawo albo kt贸ry ze wzgl臋du na zawart膮 w nim tre艣膰 stanowi dow贸d prawa, stosunku prawnego lub okoliczno艣ci maj膮cej znaczenie prawne. Brzmienie tego przepisu obejmuje karty p艂atnicze ju偶 w zwi膮zku z sam膮 ich istot膮, gdy偶 zawieraj膮 one informacje uj臋te na pasku magnetycznym lub w mikroprocesorze. Karta p艂atnicza jest w rzeczywisto艣ci miniaturowym dokumentem, pozwalaj膮cym odczyta膰 zawarte w niej dane przy u偶yciu specjalnych czytnik贸w.

    7.3 Karta p艂atnicza jako 艣rodek dowodowy

    Jako 艣rodek dowodowy karta p艂atnicza b臋dzie s艂u偶y膰 zawsze w sytuacji, gdy konieczne stanie si臋 wykazanie istnienia lub nieistnienia okre艣lonego prawa lub obowi膮zku, a tak偶e stanu faktycznego. Istotne jest, 偶e ka偶da karta p艂atnicza zawiera w sobie widoczne oznaczenie w艂a艣ciciela, czyli banku - emitenta karty, posiadacza karty, kt贸rym jest imiennie oznaczona osoba fizyczna lub prawna, a tak偶e osoby, kt贸ra w imieniu podmiotu instytucjonalnego kart膮 si臋 pos艂uguje, oraz terminu wa偶no艣ci karty. Ponadto na awersie karty znajduje si臋 w widocznym miejscu jej indywidualny numer”

    Poszukiwanie konkurencyjnych rozwi膮za艅 zwi臋kszaj膮cych atrakcyjno艣膰 kart p艂atniczych spowodowa艂o, 偶e wiele bank贸w wprowadzi艂o kart wielofunkcyjne. Karty takie s膮 pod wieloma wzgl臋dami powi膮zane z kilkoma rachunkami posiadacza karty. Jedna karta p艂atnicza mo偶e by膰 jednocze艣nie np. debetow膮 i kredytow膮, bankomatow膮 i firmow膮, mikroprocesow膮. Oznacza to, i偶 dokonana wcze艣niej typologia kart p艂atniczych na podstawie wyr贸偶nionych kryteri贸w, by艂a niezb臋dna.

    Rozdzia艂 III

    Karty p艂atnicze w ofercie banku PKO BP

    1 Historia banku PKO BP

    Historia Banku si臋ga pocz膮tk贸w II Rzeczypospolitej Polskiej. Dnia 8 lutego 1919 r., na podstawie dekretu Naczelnika Pa艅stwa J贸zefa Pi艂sudskiego powsta艂a Pocztowa Kasa Oszcz臋dno艣ciowa, kt贸ra by艂a pa艅stwow膮 instytucj膮 obrotu pieni臋偶nego podlegaj膮c膮 Ministrowi Poczt i Telegraf贸w. Na podstawie ustawy z dnia 19 maja 1920 r. nazwa Pocztowej Kasy Oszcz臋dno艣ciowej zosta艂a zmieniona na Pocztow膮 Kas臋 Oszcz臋dno艣ci oraz zosta艂a jej nadana osobowo艣膰 prawna. Ustawa likwidowa艂a tak偶e jej podleg艂o艣膰 wobec Ministra Poczty i Telegraf贸w. Powy偶sza ustawa zosta艂a uchylona w 1924 r. i w p贸藕niejszym okresie Pocztowa Kasa Oszcz臋dno艣ci dzia艂a艂a na podstawie rozporz膮dzenia Prezydenta RP. W 1928 r. Pocztowa Kasa Oszcz臋dno艣ci upowa偶niona zosta艂a do rozszerzenia swojej dzia艂alno艣ci na dzia艂alno艣膰 w zakresie ubezpiecze艅 na 偶ycie. W okresie przedwojennym Pocztowa Kasa Oszcz臋dno艣ci gromadzi艂a wk艂ady oszcz臋dno艣ciowe na oko艂o 3,5 mln ksi膮偶eczkach, udziela艂a kredyt贸w, prowadzi艂a obr贸t czekowy oraz przekazowy z zagranic膮. Ponadto, w 1927 r. Pocztowa Kasa Oszcz臋dno艣ci obj臋艂a patronat nad Szkolnymi Kasami Oszcz臋dno艣ciowymi. W zakresie dzia艂alno艣ci inwestycyjnej, Kasa wsp贸艂finansowa艂a jedne z najwa偶niejszych. Istotne zmiany w zakresie dzia艂alno艣ci Pocztowej Kasy Oszcz臋dno艣ci nast膮pi艂y w wyniku powojennej reformy bankowej. Dekret Rady Ministr贸w z dnia 25 pa藕dziernika 1948 r. o reformie bankowej znacznie ogranicza艂 liczb臋 podmiot贸w, kt贸re mog膮 zajmowa膰 si臋 dzia艂alno艣ci膮 bankow膮. Powy偶szy dekret likwidowa艂 dotychczasow膮 Pocztow膮 Kas臋 Oszcz臋dno艣ci, a jednocze艣nie powo艂a艂 do 偶ycia nowy bank pa艅stwowy - Powszechn膮 Kas臋 Oszcz臋dno艣ci. Na podstawie powy偶szego dekretu Minister Skarbu w dniu 19 grudnia 1949 r. wyda艂 dwa rozporz膮dzenia zwi膮zane z utworzeniem Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci:

    Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci rozpocz臋艂a dzia艂alno艣膰 z dniem 1 stycznia 1950 r. i z tym dniem na jej rzecz przekazane zosta艂y aktywa i pasywa zlikwidowanej Pocztowej Kasy Oszcz臋dno艣ci. Mimo zmiany nazwy, nie zosta艂a jednak zerwana ci膮g艂o艣膰 tradycji. Symbolicznym 艂膮cznikiem by艂y dobrze pami臋tane przez opini臋 publiczn膮 literki skr贸tu: `PKO'.

    „Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci mia艂a pocz膮tkowo zakres dzia艂a艅 nieco ograniczony w por贸wnaniu do Pocztowej Kasy Oszcz臋dno艣ci. Pozbawiono j膮 prawa do wynajmowania kasetek, deponowania depozyt贸w i obrotu przekazowego z zagranic膮. Zlecone wcze艣niej zadania dotycz膮ce administrowania Spo艂ecznym Funduszem Oszcz臋dzania i nadzorowania Pracowniczych Kas Po偶yczkowo-Zapomogowych skomplikowa艂y dzia艂alno艣膰 Kasy. Na to wszystko na艂o偶y艂a si臋 przeprowadzona w 1950 r. wymiana pieni臋dzy. Uprzywilejowanie wk艂ad贸w PKO podczas tej operacji spowodowa艂o przyp艂yw zaufania do Banku i szybki wzrost oszcz臋dno艣ci.”

    „W 1960 r. uchwalone zosta艂o nowe prawo bankowe, kt贸re potwierdzi艂o status Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci jako banku pa艅stwowego. Zgodnie z przyj臋tym w 1961 r. statutem, Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci by艂a bankiem pa艅stwowym powo艂anym do gromadzenia oszcz臋dno艣ci pieni臋偶nych i obs艂ugi rozlicze艅 pieni臋偶nych ludno艣ci oraz okre艣lonych przez Ministra Finans贸w organizacji politycznych, zawodowych, spo艂ecznych i innych. Pozytywny wp艂yw na jej rozw贸j mia艂y zmiany w prawie bankowym, a w szczeg贸lno艣ci wprowadzenie odpowiedzialno艣ci Skarbu Pa艅stwa za zobowi膮zania z tytu艂u wk艂ad贸w oszcz臋dno艣ciowych, zagwarantowanie tajemnicy rachunk贸w oraz umo偶liwienie dokonywania zapis贸w testamentowych na rzecz najbli偶szej rodziny bez post臋powania spadkowego. W latach 1969-1970 dzia艂alno艣膰 Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci zosta艂a rozszerzona na kredytowanie budownictwa mieszkaniowego oraz obs艂ug臋 rataln膮 sprzeda偶y. Ustaw膮 z dnia 12 czerwca 1975 r. Prawo bankowe, z dniem 1 lipca 1975 r. Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci zosta艂a w艂膮czona w struktury NBP, co 艂膮czy艂o si臋 r贸wnie偶 z przej臋ciem przez NBP jej maj膮tku. W 1982 r. pojawi艂y si臋 pierwsze prawne przes艂anki odrodzenia Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci, tj. jej wydzielenia ze struktury NBP, jednak偶e samo wydzielenie nast膮pi艂o dopiero 5 lat p贸藕niej. Powsta艂a w 1987 r. Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci - bank pa艅stwowy nie by艂a nast臋pc膮 prawnym Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci dzia艂aj膮cej do roku 1975, poniewa偶 opr贸cz powszechnych kas oszcz臋dno艣ci, na podstawie powy偶szego rozporz膮dzenia wydzieleniu z NBP i w艂膮czeniu do Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci - banku pa艅stwowego uleg艂y wchodz膮ce w sk艂ad NBP inne dodatkowe departamenty i kom贸rki organizacyjne zajmuj膮ce si臋 komercyjn膮 dzia艂alno艣ci膮 bankow膮. Zgodnie z nadanym statutem, Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci - bank pa艅stwowy zosta艂 bankiem oszcz臋dno艣ciowo-kredytowym oraz dewizowym obs艂uguj膮cym osoby fizyczne i prawne, jednostki gospodarki uspo艂ecznionej, w tym sp贸艂dzielnie budownictwa mieszkaniowego i jednostki gospodarki nieuspo艂ecznionej.

    Transformacja ustrojowa oraz reformy gospodarcze zapocz膮tkowane w Polsce pod koniec 1989 r. stworzy艂y nowe szanse rozwojowe dla Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci - banku pa艅stwowego. W 1992 r. zosta艂 nadany mu nowy statut, zgodnie z kt贸rym bank zosta艂 uniwersalnym bankiem depozytowo-kredytowym i dewizowym, obs艂uguj膮cym osoby fizyczne i prawne oraz inne podmioty b臋d膮ce osobami krajowymi i zagranicznymi. Po raz pierwszy w historii, Bankowi zosta艂o odebrane prawo pos艂ugiwania si臋 piecz臋ci膮 z god艂em pa艅stwowym. W 1993 r. powo艂ana zosta艂a pierwsza w historii Banku Rada Nadzorcza, funkcjonuj膮ca na zasadach podobnych do sp贸艂ek prawa handlowego. Lata 1993-1998 to okres wielkiej modernizacji technologicznej i strukturalnej w Banku, polegaj膮cej m.in. na regionalizacji Banku, utworzeniu 13 oddzia艂贸w regionalnych w 1994 r., oraz dalszych zmianach organizacyjnych. W grudniu 1993 roku, zgodnie z Ustaw膮 o Restrukturyzacji, Bank otrzyma艂 obligacje restrukturyzacyjne o warto艣ci nominalnej 573.420 tys. z艂. Zosta艂y one przyznane na zwi臋kszenie funduszy w艂asnych Banku oraz na utworzenie dodatkowych rezerw celowych na nale偶no艣ci w sytuacji nieregularnej do poziomu wymaganego przez NBP. Obligacje restrukturyzacyjne s膮 oprocentowane wed艂ug stopy procentowej ustalonej dla poszczeg贸lnych okres贸w odsetkowych jako 艣rednia arytmetyczna z obowi膮zuj膮cych szesnastego dnia w miesi膮cu st贸p kredytu redyskontowego NBP. Pocz膮wszy od czerwca 1995 r., cz臋艣膰 naliczonych odsetek jest co p贸艂 roku wyp艂acana PKO BP do wysoko艣ci kwoty wyliczonej w oparciu o bazow膮 stop臋 oprocentowania, kt贸ra wynosi nie mniej ni偶 5% w stosunku rocznym. Pozosta艂a cz臋艣膰 naliczonych odsetek jest kapitalizowana. Wykup kapita艂u i odsetek skapitalizowanych rozpocz膮艂 si臋 w czerwcu 1995 r. i b臋dzie kontynuowany co p贸艂 roku do grudnia 2008 r.

    W latach 1999-2003 Bank realizowa艂 Program Naprawczy, maj膮cy na celu wypracowanie stabilnych podstaw rozwoju, umo偶liwiaj膮cych bezpieczne i efektywne funkcjonowanie Banku. Obowi膮zek opracowania i przeprowadzenia przez PKO BP Programu Naprawczego wynika艂 z art. 142 Prawa Bankowego i by艂 konsekwencj膮 straty bilansowej netto za 1998 r. w wysoko艣ci 1,3 mld z艂. G艂贸wnymi przyczynami spadku rentowno艣ci Banku w 1998 r. by艂o zaostrzenie kryteri贸w klasyfikacji jako艣ci Kredyt贸w Starego Portfela i konsekwencje dostosowania zasad rachunkowo艣ci od standard贸w mi臋dzynarodowych.”

    „Przygotowany przez Bank Program Naprawczy na lata 1999-2003, przedstawiaj膮cy za艂o偶enia i kierunki sanacji Banku zosta艂 ostatecznie zaakceptowany przez KNB w dniu 6 grudnia 2000 r. Celem Programu Naprawczego by艂o trwa艂e usuni臋cie przyczyn straty powsta艂ej w 1998 r. i stworzenie Bankowi korzystnych warunk贸w dzia艂ania w perspektywie wieloletniej. Realizacja Programu Naprawczego i osi膮gni臋cie podstawowych cel贸w finansowo-kapita艂owych uwarunkowana by艂a udzieleniem Bankowi wsparcia przez instytucje zewn臋trzne, do kt贸rych nale偶a艂o obj臋cie por臋czeniami Skarbu Pa艅stwa wi臋kszo艣ci Kredyt贸w Starego Portfela, pomoc NBP w postaci czasowego zwolnienia Banku z obowi膮zku utrzymywania cz臋艣ci rezerwy obowi膮zkowej oraz wcze艣niejszy wykup przez NBP cz臋艣ci obligacji nabytych przez Bank w zwi膮zku z obni偶eniem stopy rezerwy obowi膮zkowej, dokapitalizowanie Banku przez Skarb Pa艅stwa oraz udzielenie zwrotnej po偶yczki przez BFG.
    Uzyskany z pomocy zewn臋trznej zysk brutto w 艂膮cznej kwocie 1.103 mln z艂 stanowi艂 nieco ponad 20% skumulowanych zysk贸w Banku za okres realizacji Programu Naprawczego. Osi膮gni臋cie przez Bank korzystniejszych ni偶 zak艂adano w Programie Naprawczym wynik贸w finansowych by艂o rezultatem nie tylko uzyskanej pomocy zewn臋trznej, ale przede wszystkim wzmo偶enia w艂asnych dzia艂a艅 naprawczych i rozwojowych, zmierzaj膮cych do zwi臋kszenia przychod贸w i racjonalizacji koszt贸w.

    Znacz膮ca poprawa sytuacji Banku i uzyskane efekty finansowe osi膮gni臋te zosta艂y dzi臋ki rygorystycznemu przestrzeganiu dyscypliny kosztowej, podj臋ciu szeregu dzia艂a艅 w obszarze racjonalizacji koszt贸w, a tak偶e przeprowadzonej restrukturyzacji w strukturze zatrudnienia oraz w procesach zarz膮dzania Bankiem. Wobec przedterminowego zrealizowania za艂o偶e艅 Programu Naprawczego, Przewodnicz膮cy KNB wyrazi艂 zgod臋 na zako艅czenie post臋powania naprawczego z dniem 31 maja 2003 r.

    W 2000 r. dokonano przekszta艂cenia PKO-bp w jednoosobow膮 sp贸艂k臋 akcyjn膮 Skarbu Pa艅stwa na podstawie rozporz膮dzenia Rady Ministr贸w z dnia 18 stycznia 2000 r. w sprawie przekszta艂cenia Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci banku pa艅stwowego w jednoosobow膮 sp贸艂k臋 akcyjn膮 Skarbu Pa艅stwa pod nazw膮 Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci Bank Polski Sp贸艂ka Akcyjna (Dz. U. nr 5, poz. 55) wydanego na podstawie art. 44 Prawa Bankowego. Na podstawie powy偶szego rozporz膮dzenia, dnia 28 marca 2000 r. sporz膮dzony zosta艂 akt przekszta艂cenia banku pa艅stwowego. Ze wzgl臋du na fakt, 偶e Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci by艂a bankiem pa艅stwowym, jedynym za艂o偶ycielem Banku by艂 Skarb Pa艅stwa.


    W dniu 12 kwietnia 2000 r. wydane zosta艂o przez S膮d Rejonowy dla m. st. Warszawy Wydzia艂 XVI Gospodarczy Rejestrowy postanowienie o wpisie do rejestru handlowego, pod numerem RHB 60069 Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci Banku Polskiego Sp贸艂ki Akcyjnej z siedzib膮 w Warszawie, o kapitale akcyjnym w wysoko艣ci 700.000.000 z艂, dziel膮cym si臋 na 70.000.000 akcji imiennych o warto艣ci nominalnej 10 z艂.”

    PKO Bank Polski jest najwi臋kszym uniwersalnym bankiem komercyjnym w Polsce, niekwestionowanym liderem pod wzgl臋dem warto艣ci aktyw贸w, wolumenu depozyt贸w, kredyt贸w, liczby plac贸wek w艂asnych i bankomat贸w, liczby kont osobistych i obs艂ugiwanych kart bankowych. Na dzie艅 30 czerwca 2004 r. warto艣膰 aktyw贸w Banku og贸艂em wynosi艂a 86,0 mld z艂. Dzia艂alno艣膰 Grupy PKO BP, poza us艂ugami bankowymi, obejmuje tak偶e 艣wiadczenie innych specjalistycznych us艂ug finansowych. PKO Bank Polski wraz z jednostkami zale偶nymi zapewnia kompleksow膮 ofert臋 produkt贸w i us艂ug finansowych.

    Cechami wyr贸偶niaj膮cymi Bank oraz Grup臋 PKO BP s膮:

    1. Najwi臋ksza sie膰 dystrybucji w Polsce

    Posiadaj膮c na dzie艅 30 czerwca 2004 r. 1.222 plac贸wki w艂asne, 3.140 agencji, 1.785 bankomat贸w oraz 177 terminali samoobs艂ugowych, Bank dysponuje najbardziej rozleg艂膮 i r贸wnomiernie roz艂o偶on膮 sieci膮 dystrybucyjn膮 produkt贸w i us艂ug bankowych w Polsce. Dzia艂alno艣膰 sieci oddzia艂贸w, ekspozytur, agencji oraz bankomat贸w jest uzupe艂niana nowoczesnymi kana艂ami dystrybucji, takimi jak bankowo艣膰 telefoniczna oraz internetowa.

    1. Pozycja lidera na rynku depozyt贸w

    Bank jest zdecydowanie najwi臋kszym bankiem w Polsce pod wzgl臋dem warto艣ci przyj臋tych depozyt贸w, kt贸rych warto艣膰 na dzie艅 30 czerwca 2004 r. wynosi艂a 73,1 mld z艂, co stanowi艂o (na podstawie danych NBP) oko艂o 21,0% 艂膮cznej kwoty depozyt贸w bankowych w Polsce. Na dzie艅 30 czerwca 2004 r. Bank prowadzi艂 oko艂o 17,4 mln rachunk贸w depozytowych dla klient贸w. Baza depozytowa zapewnia Bankowi stabilne 藕r贸d艂o finansowania dalszego rozwoju.

    1. Pozycja lidera na rynku kredyt贸w

    Bank zajmuje pierwsz膮 pozycj臋 na rynku us艂ug bankowych w Polsce pod wzgl臋dem warto艣ci udzielonych kredyt贸w. Na dzie艅 30 czerwca 2004 r. warto艣膰 nale偶no艣ci z tytu艂u udzielonych kredyt贸w (bez odsetek wymagalnych i niewymagalnych) wynosi艂a 39,3 mld z艂, co stanowi艂o (na podstawie danych NBP) 14,2% nale偶no艣ci z tytu艂u udzielonych kredyt贸w sektora bankowego w Polsce. Bank posiada wieloletnie do艣wiadczenie na rynku finansowania nieruchomo艣ci oraz rozleg艂膮 wiedz臋 w zakresie warunk贸w rynkowych w tym segmencie rynku us艂ug bankowych. Czynniki te pozwalaj膮 Bankowi na utrzymywanie pozycji lidera na rynku kredyt贸w mieszkaniowych z udzia艂em na dzie艅 30 czerwca 2004 r. (na podstawie danych NBP) w wysoko艣ci 28,6% w stosunku do ca艂kowitego salda udzielonych kredyt贸w mieszkaniowych przez polski sektor bankowy.

    1. Szeroka baza klient贸w

    Bank posiada najwi臋ksz膮 baz臋 klient贸w spo艣r贸d wszystkich bank贸w w Polsce, licz膮c膮 oko艂o 7,9 mln klient贸w indywidualnych, oko艂o 390 tys. MiSP oraz oko艂o 13 tys. klient贸w korporacyjnych. Stabilna baza klient贸w stwarza Bankowi doskona艂e mo偶liwo艣ci w zakresie rozwoju sprzeda偶y szerokiej oferty produkt贸w finansowych Grupy PKO BP.

    1. Silna baza kapita艂owa

    Bank posiada siln膮 baz臋 kapita艂ow膮 i wska藕nik wyp艂acalno艣ci na poziomie 19,89% wed艂ug stanu na 30 czerwca 2004 r. Pod wzgl臋dem warto艣ci kapita艂贸w w艂asnych Bank zajmuje drug膮 pozycj臋 na rynku us艂ug bankowych w Polsce. Ich warto艣膰 (艂膮cznie z zyskiem netto za pierwsze p贸艂rocze 2004 r. oraz odpisami aktualizuj膮cymi) wynios艂a na dzie艅 30 czerwca 2004 r. 7.175,9 mln z艂.

    1. Efektywny i do艣wiadczony Zarz膮d

    Obecny Zarz膮d dysponuje wieloletnim do艣wiadczeniem w polskiej bankowo艣ci. Od powo艂ania w 2002 r., Zarz膮d sukcesywnie polepsza wyniki finansowe Banku oraz prowadzi dzia艂ania maj膮ce na celu zwi臋kszenie efektywno艣ci operacyjnej Banku w ramach przyj臋tej strategii na lata 2003-2005. Zysk netto Banku w 2003 r. wyni贸s艂 1.228.194 tys. z艂 co stanowi艂o (na podstawie danych NBP) 48,9% zysku netto ca艂ego sektora bankowego w Polsce.

    1. Silna marka

    Bank prowadzi dzia艂alno艣膰 pod mark膮 PKO BP od wielu lat, a marka ta jest jedn膮 z niewielu na polskim rynku, kt贸ra by艂a rozpoznawalna na d艂ugo przed transformacj膮 ustrojow膮 w Polsce. Zgodnie z badaniami firmy Pentor pod tytu艂em "Audyt bankowo艣ci detalicznej" za II kwarta艂 2003 r. bank uzyska艂 najlepsze wyniki rozpoznawalno艣ci marki, w tym znajomo艣ci spontanicznej w wysoko艣ci 81%, a znajomo艣ci wspomaganej 95%. Dodatkowo Bank jest najwi臋kszym bankiem w Polsce z wi臋kszo艣ciowym udzia艂em polskiego kapita艂u, co mo偶e mie膰 pozytywny wp艂yw na jego postrzeganie przez polskich klient贸w.

    2 Misja Banku

    Misja Banku zawarta w przyj臋tej przez Zarz膮d i Rad臋 Nadzorcz膮 „Strategii Powszechnej Kasy Oszcz臋dno艣ci Banku Polskiego na lata 2003-2005” okre艣la, i偶:

    „Powszechna Kasa Oszcz臋dno艣ci Bank Polski jest i pozostanie krajowym bankiem uniwersalnym o polskim charakterze, dla kt贸rego najwi臋ksz膮 warto艣ci膮 jest klient. Zachowuj膮c wiod膮c膮 pozycj臋 w bankowo艣ci detalicznej, Bank pe艂ni r贸wnie偶 wiod膮c膮 rol臋 w obs艂udze samorz膮d贸w terytorialnych, ma艂ych i 艣rednich przedsi臋biorstw, kredyt贸w mieszkaniowych oraz obs艂udze funduszy unijnych. Bank zapewnia swoim akcjonariuszom efektywne zarz膮dzanie powierzonymi kapita艂ami oraz stwarza warunki do pe艂nego rozwoju zawodowego pracownik贸w”

    Wype艂niaj膮c powy偶sz膮 misj臋, Bank realizuje obecnie strategi臋, kt贸ra zak艂ada osi膮gni臋cie nast臋puj膮cych cel贸w:

    3 Oferta kart p艂atniczych - klienci indywidualni

    3.1 B艂臋kitna karta kredytowa

    „Przeznaczenie karty

    Korzy艣ci

    Posiadacze karty

    B艂臋kitn膮 Kart臋 Kredytow膮 mo偶e otrzyma膰 osoba fizyczna o pe艂nej zdolno艣ci do czynno艣ci prawnych, kt贸ra udokumentuje dochody netto minimum 850 z艂.

    Limity

    Regulamin b艂臋kitnej karty kredytowej m贸wi, 偶e: „wysoko艣膰 limitu kredytowego, PKO BP S.A. ustala indywidualnie dla ka偶dego Wnioskodawcy, na podstawie informacji zawartych we wniosku oraz informacji posiadanych przez PKO BP S.A. Wysoko艣膰 limitu kredytowego zale偶y od zdolno艣ci kredytowej Wnioskodawcy i jest okre艣lona w umowie.”

    Limit kredytowy jest to dopuszczalna kwota, do wysoko艣ci kt贸rej mo偶e si臋 on zad艂u偶y膰 z tytu艂u operacji dokonanych przy u偶yciu karty g艂贸wnej i kart dodatkowych. Wysoko艣膰 limitu okre艣lana jest w zaokr膮gleniu do 100 z艂otych. Dost臋pny limit kredytowy dla B艂臋kitnej Karty Kredytowej wynosi od 200 do 2 000z艂. Dzienny limit wyp艂at got贸wki ustalany indywidualnie przez posiadacza rachunku karty kredytowej. „Limit kredytowy pomniejszony o kwoty dokonanych operacji, odsetek op艂at i prowizji nale偶nych PKO BP S.A. z tytu艂u u偶ywania kart oraz powi臋kszony o dokonane wp艂aty z tytu艂u sp艂aty zad艂u偶enia, stanowi dost臋pny limit kredytowy.”

    Warunki otrzymania

    „Regulamin karty okre艣la, i偶 „warunkiem zawarcia umowy o wydanie karty jest z艂o偶enie w oddziale PKO BP S.A.:

    1. wype艂nionego przez Wnioskodawc臋 wniosku

    2. dokument贸w wymienionych we wniosku”

    Minimalny doch贸d konieczny do wydania karty to 850 z艂 netto.

    W celu uzyskania karty nale偶y w Oddziale PKO Banku Polskiego:

    1. Z艂o偶y膰 wype艂niony wniosek o wydanie karty

    2. Przedstawi膰 dokumenty finansowe potwierdzaj膮ce wysoko艣膰 osi膮ganych dochod贸w

    3. Wype艂ni膰 deklaracj臋 o ubezpieczenie obowi膮zkowe

    4. Podpisa膰 umow臋.

    „Po zawarciu umowy, najp贸藕niej w terminie 14 dni roboczych nast臋puj膮cych po chwili z艂o偶enia przez Wnioskodawc臋 prawid艂owo wype艂nionego wniosku wraz z kompletem wymaganych i prawid艂owo wype艂nionych dokument贸w posiadacz karty otrzyma na adres korespondencyjny PIN oraz nieaktywn膮 kart臋”

    Posiadacz karty g艂贸wnej mo偶e ubiega膰 si臋 w oddziale o wydanie dodatkowych kart kredytowych dla siebie lub os贸b przez siebie wskazanych. Dodatkowa karta mo偶e zosta膰 wydana osobie wskazanej przez posiadacza karty g艂贸wnej, pod warunkiem uko艅czenia 13-tego roku 偶ycia.

    Rachunek karty kredytowej

      1. Srebrna karta kredytowa

    „Przeznaczenie karty

    Korzy艣ci

    Posiadacze karty

    Srebrn膮 Kart臋 Kredytow膮 mo偶e otrzyma膰 osoba fizyczna o pe艂nej zdolno艣ci do czynno艣ci prawnych, kt贸ra udokumentuje dochody netto minimum 1 500 z艂.

    „Posiadacz karty mo偶e ubiega膰 si臋 o wydanie kart dodatkowych dla siebie lub os贸b przez siebie wskazanych. Warunkiem ubiegania si臋 o wydanie karty dodatkowej jest z艂o偶enie w oddziale PKO BP S.A. wniosku zawieraj膮cego dane U偶ytkownika karty oraz jego wz贸r podpisu”

    Limity

    „Limit kredytowy jest to ustalona indywidualnie dla ka偶dego Posiadacza rachunku karty kredytowej dopuszczalna kwota, do wysoko艣ci kt贸rej mo偶e si臋 on zad艂u偶y膰 z tytu艂u operacji dokonanych przy u偶yciu karty g艂贸wnej i kart dodatkowych. Wysoko艣膰 limitu okre艣lana jest w zaokr膮gleniu do 100 z艂otych. Dost臋pny limit kredytowy dla Srebrnej Karty Kredytowej wynosi od 1 000 do 10 000 z艂. Dzienny limit wyp艂at got贸wki ustalany indywidualnie przez Posiadacza rachunku karty kredytowej.”

    „Posiadacz karty mo偶e wykorzystywa膰 艣rodki finansowe w wysoko艣ci nie przekraczaj膮cej przyznanego mu limitu kredytowego. Je偶eli posiadacz karty posiada r贸wnie偶 kart臋 dodatkow膮, mo偶e wykorzystywa膰 艣rodki finansowe przy u偶yciu karty dodatkowej, do wysoko艣ci limitu, jaki okre艣li艂 na tej karcie.”

    Warunki otrzymania

    Minimalny doch贸d konieczny do wydania karty聽to 1500 z艂 netto.

    „W celu uzyskania karty nale偶y w Oddziale PKO Banku Polskiego:

    1. Z艂o偶y膰 wype艂niony wniosek o wydanie karty

    2. Przedstawi膰 dokumenty finansowe potwierdzaj膮ce wysoko艣膰 osi膮ganych dochod贸w

    3. Wype艂ni膰 deklaracj臋 o ubezpieczenie obowi膮zkowe

    4. Podpisa膰 umow臋.

    Posiadacz karty g艂贸wnej mo偶e ubiega膰 si臋 w oddziale o wydanie dodatkowych kart kredytowych dla siebie lub os贸b przez siebie wskazanych. Dodatkowa karta mo偶e zosta膰 wydana osobie wskazanej przez posiadacza karty g艂贸wnej, pod warunkiem uko艅czenia 13-roku 偶ycia.”

    Rachunek karty kredytowej

    3.3 Z艂ota karta kredytowa

    Przeznaczenie karty

    Korzy艣ci

    Posiadacze karty

    Z艂ot膮 Kart臋 Kredytow膮 mo偶e otrzyma膰 osoba fizyczna o pe艂nej zdolno艣ci do czynno艣ci prawnych, kt贸ra udokumentuje dochody netto minimum 5 000 z艂.

    Limity

    „Limit kredytowy jest to ustalona indywidualnie dla ka偶dego Posiadacza rachunku karty kredytowej dopuszczalna kwota, do wysoko艣ci kt贸rej mo偶e si臋 on zad艂u偶y膰 z tytu艂u operacji dokonanych przy u偶yciu karty g艂贸wnej i kart dodatkowych. Wysoko艣膰 limitu okre艣lana jest w zaokr膮gleniu do 100 z艂otych. Dost臋pny limit kredytowy dla Z艂otej Karty Kredytowej wynosi od 5.000 do 50.000 z艂. Dzienny limit wyp艂at got贸wki ustalany indywidualnie przez Posiadacza rachunku karty kredytowej.”

    Regulamin m贸wi, i偶 „PKO BP S.A. ma prawo do jednostronnego obni偶enia wysoko艣ci limitu kredytowego w przypadku nieterminowej sp艂aty zad艂u偶enia przez Posiadacza karty lub stwierdzenia zagro偶enia jego terminowej sp艂aty.”

    Warunki otrzymania

    Minimalny doch贸d konieczny do wydania karty聽to 5000 z艂聽netto.

    „W celu uzyskania karty nale偶y w Oddziale PKO Banku Polskiego:

    1. Z艂o偶y膰 wype艂niony wniosek o wydanie karty

    2. Przedstawi膰 dokumenty finansowe potwierdzaj膮ce wysoko艣膰 osi膮ganych dochod贸w

    3. Wype艂ni膰 deklaracj臋 o ubezpieczenie obowi膮zkowe

    4. Podpisa膰 umow臋.

    Posiadacz karty g艂贸wnej mo偶e ubiega膰 si臋 w oddziale o wydanie dodatkowych kart kredytowych dla siebie lub os贸b przez siebie wskazanych. Dodatkowa karta mo偶e zosta膰 wydana osobie wskazanej przez posiadacza karty g艂贸wnej, pod warunkiem uko艅czenia 13-roku 偶ycia.”

    Rachunek karty kredytowej

    Zawarcie umowy o wydanie i u偶ywanie karty kredytowej

    Umowa jest:

    3.4 Karta Diners Club

    Przeznaczenie karty

    Karta Diners Club jest presti偶owym instrumentem p艂atniczym umo偶liwiaj膮cym jej posiadaczom realizacj臋 operacji bezgot贸wkowych i got贸wkowych na ca艂ym 艣wiecie. Jest to karta o charakterze elitarnym, adresowana g艂贸wnie do os贸b aktywnych, cz臋sto podr贸偶uj膮cych s艂u偶bowo i prywatnie.

    Kart臋 PKO Diners Club mo偶na u偶ywa膰 zar贸wno w kraju jak i za granic膮:

    wsz臋dzie tam gdzie widnieje znak akceptacji Diners Club lub Cirrus.

    Korzy艣ci

    Z posiadaniem Karty Diners Club wi膮偶膮 si臋 nast臋puj膮ce korzy艣ci dla klienta:

    Posiadacze karty

    Karta jest przeznaczona dla os贸b posiadaj膮cych rachunek oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowy w PKO BP od co najmniej 3 miesi臋cy, wnosz膮cych na rachunek systematyczne wp艂aty w 艣redniomiesi臋cznej wysoko艣ci wyliczonej za okres ostatnich trzech miesi臋cy - minimum 5.000 z艂.

    Limity

    „Limit cykliczny to kwota, do wysoko艣ci kt贸rej mog膮 by膰 dokonywane operacje przy u偶yciu karty g艂贸wnej i kart dodatkowych, b臋d膮ca do dyspozycji posiadacza i u偶ytkownika karty w ci膮gu jednego cyklu rozliczeniowego. Wysoko艣膰 miesi臋cznego limitu wydatk贸w ustalana jest w porozumieniu z posiadaczem, z uwzgl臋dnieniem minimalnych i maksymalnych limit贸w, tj w przedziale od 15.000 do 80.000 z艂. Tygodniowy limit wyp艂at got贸wki (7 kolejnych dni) wynosi 1.000 USD.Maksymalna wysoko艣膰 limitu operacji - 80.000 PLN Minimalna wysoko艣膰 limitu operacji - 15.000 PLN. Limity dotycz膮 wszystkich kart DINERS CLUB wydanych do rachunku. Ustalony limit jest wsp贸lny dla karty g艂贸wnej i kart dodatkowych - ka偶dy posiadacz lub u偶ytkownik karty swoimi operacjami go pomniejsza.”

    Warunki otrzymania

    Posiadacz rachunku w celu otrzymania karty Diners Club powinien:

    W przypadku wyst膮pienia o kart臋 Diners Club klient musi dodatkowo spe艂ni膰 warunek posiadania rachunku w PKO Banku Polskim przez min. 3 miesi膮ce oraz posiada膰 艣rodki do ustalenia minimalnego limitu na kart臋. Klient otrzymuje kart臋 przesy艂k膮 polecon膮, natomiast PIN ustalany jest przez klienta samodzielnie na specjalnym formularzu. Istnieje mo偶liwo艣膰 wydania karty dodatkowej osobie wskazanej przez posiadacza rachunku.

    3.5 PKO Visa Classic

    Przeznaczenie karty

    Umo偶liwia dost臋p do got贸wki w kraju i za granic膮, w bankomatach i punktach us艂ugowych oznaczonych symbolem VISA lub VISA ELECTRON.

    Regulamin karty ustala, i偶: „karta s艂u偶y do:

    1. wyp艂at got贸wki w bankomatach i plac贸wkach bank贸w oznaczonych znakiem akceptacji umieszczonym na karcie

    2. dokonywania p艂atno艣ci za towary lub us艂ugi w tym operacji dokonywanych przez internet, realizowanych telefonicznie lub pisemnie

    3. korzystania z innych us艂ug oferowanych przez PKO BP S.A. i dost臋pnych przy u偶yciu karty”

    Korzy艣ci

    Posiadacze karty

    PKO VISA Classic mo偶e otrzyma膰 osoba fizyczna o pe艂nej zdolno艣ci do czynno艣ci prawnych spe艂niaj膮ca nast臋puj膮ce warunki:

    Limity

    „Maksymalny limit cykliczny ( kwota, do wysoko艣ci kt贸rej posiadacz karty mo偶e dokonywa膰 operacji przy u偶yciu karty, w jednym cyklu rozliczeniowym) - 12.500 z艂. Minimalny limit cykliczny - 1.500 z艂. Dzienny limit wyp艂at got贸wki w bankomatach - 1.500 z艂. Limity ustalane s膮 przez oddzia艂 prowadz膮cy rachunek posiadacza karty na podstawie wysoko艣ci wp艂yw贸w. Do limitu s膮 wliczane transakcje got贸wkowe, bezgot贸wkowe oraz op艂aty.


    W kasach banku mo偶na wyp艂aci膰 got贸wk臋 do wysoko艣ci limitu miesi臋cznego.
    Przy dokonywaniu wyp艂at got贸wki lub p艂atno艣ci bezgot贸wkowych nie s膮 sprawdzane 艣rodki na rachunku, sprawdzany jest tylko limit cykliczny i dzienny.

    Warunki otrzymania

    O kart臋 mo偶na wyst膮pi膰 ju偶 po 3 miesi膮cach od momentu otwarcia rachunku oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowego w PKO Banku Polskim. Istnieje mo偶liwo艣膰 zaliczenia historii rachunku posiadanego w innym banku.”

    Posiadacz rachunku w celu otrzymania karty powinien:

    W przypadku wyst膮pienia o kart臋 PKO Visa Classic i Diners Club klient musi dodatkowo spe艂ni膰 warunek - musi posiada膰 rachunek min. 3 miesi膮ce i 艣rodki do ustalenia minimalnego limitu na kart臋.

    3.6 PKO Ekspres

    Przeznaczenie karty

    Karta s艂u偶y do:

    1. wyp艂aty got贸wki w bankomatach i plac贸wkach bank贸w oznaczonych znakiem akceptacji umieszczonym na karcie

    2. dokonywania p艂atno艣ci za us艂ugi i towary

    3. korzystania z funkcji depozytowej bankomat贸w na zasadach okre艣lonych w odr臋bnym regulaminie

    4. korzystania z terminali samoobs艂ugowych na zasadach okre艣lonych w odr臋bnej umowie

    5. korzystania z innych us艂ug oferowanych przez PKO BP S.A. i dost臋pnych przy u偶yciu karty

    6. dokonywania operacji przez internet, telefonicznie lub w formie pisemnej

    Korzy艣ci

    Posiadacze karty

    Karta wydawana posiadaczom rachunku oszcz臋dno艣ciowo - rozliczeniowego (SUPERKONTA, SUPERKONTA STUDENT, Z艁OTEGO KONTA) w PKO BP.

    Limity

    „Limity dzienne ustalane s膮 przez oddzia艂 prowadz膮cy rachunek Klienta w porozumieniu z Klientem. Maksymalny limit wyp艂aty got贸wki - od 100 do 2.500 z艂 dziennie. Maksymalny limit operacji p艂atniczych - od 100 do 4.000 z艂 dziennie. Dla Klient贸w posiadaj膮cych ROR kr贸cej ni偶 3 m-ce limity nie mog膮 by膰 wy偶sze ni偶 1000 z艂 dla wyp艂aty got贸wki i 2000 z艂 dla operacji p艂atniczych. Posiadacze kart PKO Ekspres mog膮 dokonywa膰 operacji zar贸wno w bankomatach jak i w punktach us艂ugowo-handlowych oznaczonych symbolem VISA , do wysoko艣ci wolnych 艣rodk贸w na rachunku, ale nie przekraczaj膮cych przyznanych limit贸w na kart臋.”

    Wydanie karty

    Karta wydawana jest po zawarciu umowy mi臋dzy Posiadaczem a PKO BP S.A.

    „PKO BP S.A. wysy艂a PIN, b臋d膮cym zaproszeniem do odbioru karty w oddziale PKO BP S.A. prowadz膮cym rachunek. Karta zostaje wydana osobie, kt贸rej dane s膮 umieszczone na karcie, po sprawdzeniu to偶samo艣ci tej osoby. Karta powinna by膰 podpisana przez osob臋, kt贸rej dane s膮 umieszczone na karcie, niezw艂ocznie po jej otrzymaniu.”

    4.1 PKO Graffiti

    „Przeznaczenie karty

    Korzy艣ci

    Posiadacze karty

    Karta wydawana do rachunku SUPERKONTO GRAFFITI dla najm艂odszych Klient贸w PKO BP (w wieku 13-18 lat, kt贸rzy nie uko艅czyli nauki w szkole 艣redniej)

    Limity
    ”O wysoko艣ci limit贸w: miesi臋cznego i dziennego decyduje osoba, kt贸ra udziela osobie ma艂oletniej pe艂nomocnictwa rodzajowego do korzystania ze 艣rodk贸w zgromadzonych na rachunku SUPERKONTO GRAFFITI oraz do korzystania z karty dzienny limit wyp艂at got贸wki:

    dzienny limit operacji p艂atniczych:

    Posiadacze kart mog膮 dokonywa膰 operacji, do wysoko艣ci wolnych 艣rodk贸w na rachunku, ale nie przekraczaj膮cych przyznanych limit贸w na kart臋.”

    4.2 Karta Kredytowa STUDENT

    „Przeznaczenie karty

    Korzy艣ci

    Posiadacze karty

    Karta jest przeznaczona dla student贸w, kt贸rzy nie uko艅czyli 26 roku 偶ycia.

    Limity

    Limit kredytowy jest to ustalona indywidualnie dla ka偶dego Posiadacza karty kredytowej dopuszczalna kwota, do wysoko艣ci kt贸rej mo偶e on si臋 zad艂u偶a膰 z tytu艂u operacji dokonywanych przy u偶yciu karty. Wysoko艣膰 limitu okre艣lana jest w zaokr膮gleniu do 100 z艂. Dost臋pny limit kredytowy dla Karty Kredytowej STUDENT wynosi od 500 do 1 500 z艂.”

    Warunki otrzymania

    Warunkiem otrzymania karty jest:

    W celu uzyskania karty nale偶y w Oddziale PKO Banku Polskiego:

    1. Z艂o偶y膰 wype艂niony wniosek o wydanie karty

    2. Przed艂o偶y膰 orygina艂 za艣wiadczenia z uczelni

    3. Przedstawi膰 dokumenty potwierdzaj膮ce udokumentowane 藕r贸d艂o dochod贸w - w przypadku klient贸w nie posiadaj膮cych SUPERKONTA STUDENT

    4. Okaza膰 wa偶n膮 legitymacj臋 studencka i dow贸d osobisty lub paszport

    5. Wype艂ni膰 deklaracj臋 przyst膮pienia do obowi膮zkowego ubezpieczenia.

    6. Podpisa膰 umow臋.

    ZAKO艃CZENIE

    W zako艅czeniu mojej pracy chcia艂abym og贸lnie podsumowa膰 temat w niej zawarty. Uwa偶am, 偶e po przeczytaniu tej pracy czytelnik dowie si臋 wiele z zakresu kart p艂atniczych. W ka偶dym rozdziale stara艂am si臋 zawrze膰 jak najwi臋cej informacji dotycz膮cych mojego tematu.

    Karty p艂atnicze to temat wsp贸艂czesny, dotycz膮cy coraz wi臋kszej liczby Polak贸w. Tre艣膰 zawarta w mojej pracy pomo偶e nie jako zrozumie膰 艣wiat plastikowego pieni膮dza.

    Celem mojej pracy by艂o przybli偶enie czytelnikowi informacji o kartach p艂atniczych. Pokazanie jak ukazywa艂a si臋 przesz艂o艣膰 kart p艂atniczych, jak przebiega艂 rozw贸j i jak by艂y akceptowane przez u偶ytkownik贸w jako nowa us艂uga finansowa.

    W rozdziale pierwszym przybli偶y艂am czytelnikowi podstawowe informacje z zakresu kart p艂atniczych. Przypomnia艂am jak przebiega艂 rozw贸j pieni膮dza oraz jak rozwija艂y si臋 karty p艂atnicze na 艣wiecie i w Polsce. Czytelnik w tym rozdziale dowie si臋 jak powinna wygl膮da膰 karta, jakie posiada zabezpieczenia oraz z jakimi zagro偶eniami mo偶e si臋 zetkn膮膰 u偶ywaj膮c karty p艂atniczej.

    W rozdziale drugim stara艂am si臋 przybli偶y膰 czytelnikowi wybrane typy kart p艂atniczych. Chcia艂am przedstawi膰 do czego s艂u偶膮 poszczeg贸lne karty, jakie maj膮 zalety i wady. Zawarte informacje maj膮 na celu pom贸c czytelnikowi w wyborze odpowiedniej dla siebie karty p艂atniczej. Chcia艂am przedstawi膰 z jakimi funkcjami mo偶emy si臋 zetkn膮膰 wybieraj膮c kart臋 p艂atnicz膮 i czym si臋 kierowa膰 aby wybra膰 kart臋 odpowiadaj膮c膮 naszym wymaganiom.

    Rozdzia艂 trzeci w pe艂ni po艣wi臋cony jest najpopularniejszemu wed艂ug mnie bankowi jakim jest PKO BP. Przybli偶y艂am histori臋, proces tworzenia oraz rozw贸j tego banku. Pokaza艂am czym si臋 kieruje i jakie zadania stawia sobie bank PKO BP. Scharakteryzowa艂am wybrane karty p艂atnicze oferowane przez bank. Przedstawi艂am informacje dotycz膮ce przeznaczenia karty, pokaza艂am z jakimi korzy艣ciami wi膮偶e si臋 dana karta i jakie s膮 warunki jej otrzymania. Czytelnik decyduj膮c si臋 na za艂o偶enie konta w banku PKO BP po zapoznaniu si臋 z tre艣ci膮 mojej pracy b臋dzie mia艂 艂atwiejszy wyb贸r karty p艂atniczej.

    Uwa偶am, 偶e po lekturze mojej pracy ka偶dy u偶ytkownik karty p艂atniczej b臋dzie bogatszy o wiedz臋 z zakresu u偶ytkowania i mo偶liwo艣ci jaki daje plastikowy pieni膮dz.

    Moim celem by艂o napisanie przewodnika po 艣wiecie kart p艂atniczych. Mam nadziej臋 偶e osi膮gn臋艂am sw贸j cel.

    BIBLIOGRAFIA

      1. Bury Andrzej „Karty p艂atnicze 1998/99”; CeDeWu; Warszawa 1998r

      2. Bury Andrzej „Karty p艂atnicze w Polsce”; CeDeWu; Warszawa 2000r

      3. Flejtarski S., 艢wiecka B. „Rynek kart p艂atniczych. Historia i perspektywy plastikowego pieni膮dza”; Szczecin 1996

      4. G艂uchowski Jan „Leksykon finans贸w”; Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne; Warszawa 2001

      5. Gospodarowicz Andrzej „Bankowo艣膰 elektroniczna”; PWE, 2005r

      6. Gregorczuk-Fedorowicz K. „Plastik” Gazeta Bankowa 1997

      7. Grodzicki J., Kaszubski R.W „Karty p艂atnicze-jak korzysta膰 z plastikowego pieni膮dza” Przegl膮d Podatkowy 1999r

      8. Kobosko Micha艂 „Plastikowe pieni膮dze? Karty p艂atnicze -zalety i wady”; Muza S.A.; Warszawa 2001r

      9. Kowalczyk Przemys艂aw „ Analiza roli i struktury rynku kart p艂atniczych w Polsce w kontek艣cie przeobra偶e艅 w bankowo艣ci detalicznej”; seria wydawnicza im.Mariana Kantona; Warszawa 2000r

      10. Kubas Monika, Molski Marian „Karta elektroniczna: bezpieczny no艣nik informacji”; Warszawa 2002r

      11. Kukulski Jacek, Pluta Ireneusz „Karty p艂atnicze - teoria i praktyka”; Dom Wydawniczy ABC 1998r

      12. Lepczy艅ski B艂a偶ej „ Bankowo艣膰 detaliczna- perspektywy, rekomendacje”; CeDeWu; 2002r

      13. Masiota Jacek „Elektroniczne instrumenty p艂atnicze”; Oficyna Wydawnicza Branta; Bydgoszcz-Pozna艅 2003r

      14. Smaga M. „Karty p艂atnicze”; Krak贸w 1998r

      15. Sosnowski Jaros艂aw „Systemy elektroniczne w marketingu”; Wydawnictwo Uniwersytetu 艁贸d藕kiego; 艁贸d藕 1999r

      16. Szmydt Wojciech „Bankowe elektroniczne instrumenty p艂atnicze w praktyce”; Artpress Studio Grafiki komputerowej sp.j.; 2004r

      17. Stecki Leopold „Karty Kredytowe”; 1998r

      18. Szpringer W. „Ochrona klienta us艂ug bankowych w Unii Europejskiej i w Polsce”; Twigger; 1999r

      19. Szpringer W. „Bezpiecze艅stwo systemu bankowego- konkurencja czy wsp贸艂praca”; Twigger; 2001r

      20. 艢wiecka Beata „Rynek kart p艂atniczych w Polsce w aspekcie integracji z Uni膮 Europejsk膮”; Wroc艂aw 2000r

      21. 艢wiecka Beata „Bankowo艣膰 elektroniczna”; CeDeWu; Warszawa 2004r

      22. http://www.polcard.pl

      23. http://www.pkobp.pl

    SPIS WYKRES脫W

    Wykres 1 Liczba kart Visa w wybranych krajach Unii Europejskiej (mln sztuk)

    Wykres 2 Udzia艂 w rynku kart wydawanych przez polskie banki........................... str.19

    Wykres 3 Struktura wyemitowanych kart p艂atniczych na przestrzeni lat 1998-2002 (%)................................................................................... str. 41

    Wykres 4 Struktura udzia艂owa kart wg sposobu rozliczania nimi p艂atno艣ci (stan na koniec 2002r)...................................................................................................... str.41

    Wykres 5 Liczba transakcji got贸wkowych i bezgot贸wkowych polskich posiadaczy kart p艂atniczych (mln sztuk).......................................................................... str.52


    J.Sosnowki „Systemy elektroniczne w marketingu”; Wydawnictwo Uniwersytetu 艁贸dzkiego; 艁贸d藕 1999; str. 133

    W.Szmydt „Bankowe elektroniczne instrumenty p艂atnicze w praktyce”; Artpress Studio Grafiki Komputerowej sp.j. 2004; str. 13-15

    B.艢wiecka „Bankowo艣膰 elektroniczna”; Wyd. CeDeWu; Warszawa 2004r str. 49

    ibidem

    W.Szmydt „Bankowe...” ; op.cit. str 39-40

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 168

    W.Szmydt „Bankowe...” ; op.cit. str 39-40

    B. 艢wiecka „Bankowo艣膰...” op.cit.; str. 64-65

    P.Kowalczyk „Analiza roli i struktury rynku kart p艂atniczych w Polsce w kontek艣cie przeobra偶e艅 w bankowo艣ci detalicznej”; Seria wydawnicza im. Mariana Kantona; Warszawa 2000; str. 51-52

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 169

    B. 艢wiecka „Bankowo艣膰...” op.cit.; str. 64-65

    P.Kowalczyk „Analiza...”; op.cit.; str. 54

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 172

    J.Masiota „Elektroniczne instrumenty p艂atnicze”; Oficyna Wyd. Branta; Bydgoszcz-Pozna艅 2003r; str.24-25

    B. 艢wiecka „Bankowo艣膰...” op.cit.; str. 67

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit.; str. 25

    B. 艢wiecka „Bankowo艣膰...” op.cit.; str. 69-70

    http://www.money.pl

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 176

    B. 艢wiecka „Bankowo艣膰...”; op.cit.; str. 73-74

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 177-178

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 183

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 187

    „Karty p艂atnicze w Polsce” Andrzej Bury; CeDeWu Warszawa 2001r; str. 16

    A.Bury „Karty...” op.cit.; str 16

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 164

    A.Bury „Karty...” op.cit. str. 14-15

    „Karty p艂atnicze 1998/99” Andrzej Bury; CeDeWu; Warszawa 1998; str. 29

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 164

    A.Bury „Karty p艂atnicze 1998/99” op.cit.; str. 29-31

    A.Bury „Karty p艂atnicze 1998/99” op.cit.; str. 177

    J.Sosnowski „Systemy...”; op.cit. str 135

    A.Bury „Karty p艂atnicze 1998/99” op.cit.; str. 177-182

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit.; str. 217-219

    ibidem str. 219

    W.Szmydt „Bankowe ...” op.cit.; str 98

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.42-43

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.42-44

    ibidem str. 44-45

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str. 45

    ibidem str. 45

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str. 46

    ibidem str. 47-48

    B. 艢wiecka „Bankowo艣膰...” op.cit str.52

    http://www.money.pl

    http://www.polcard.pl

    A.Bury „Karty ...” op.cit. str.24

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.48

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.49

    B. 艢wiecka „Bankowo艣膰...” op.cit str.52

    A.Bury „Karty ...” op.cit. str.26

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.49

    http://www.investbank.com.pl

    ibidem

    A.Bury „Karty ...” op.cit. str.28

    http://www.investbank.com.pl

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.50

    A.Bury „Karty ...” op.cit. str. 29

    B. 艢wiecka „Bankowo艣膰...” op.cit. str. 53

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.52

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.59-60

    A.Bury „Karty ...” op.cit. str.34

    A.Bury „Karty ...” op.cit. str.36

    A.Bury „Karty ...” op.cit. str. 36

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.56

    A.Bury „Karty ...” ibidem str. 37

    www.investbank.com.pl

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str.62

    ibidem str.62

    http://www.money.pl

    A.Bury „Karty ...” op.cit. str.101

    http://www.money.pl

    J.Masiota „Elektroniczne...” op.cit. str. 65-68

    http://www.money.pl

    „Karty p艂atnicze- teoria i praktyka” Jacek Kukulski, Ireneusz Pluta; Dom Wydawniczy ABC 1998r; str. 31-33

    W. Szmydt „Bankowe ...” op.cit.; str. 54

    J.Kukulski, I.Pluta „Karty ...” op.cit. str. 36

    J.Kukulski, I.Pluta „Karty ...” op.cit str. 38

    www.pkobp.pl

    ibidem

    opracowanie w艂asne na podstawie danych PKO BP

    www.pkobp.pl

    opracowanie w艂asne na podstawie danych PKO BP

    www.pkobp.pl

    opracowanie w艂asne na podstawie danych PKO BP

    www.pkobp.pl

    zob. 搂16 regulaminu b艂臋kitnej karty kredytowej

    zob. 搂17 pkt. 1 regulaminu b艂臋kitnej karty kredytowej

    zob. 搂7 pkt. 1 regulaminu b艂臋kitnej karty kredytowej

    opracowanie w艂asne na podstawie danych PKO BP SA

    zob. 搂8 pkt. 1 regulaminu b艂臋kitnej karty kredytowej

    www.pkobp.pl

    www.pkobp.pl

    zob. 搂 11 pkt 1,2 regulaminu srebrnej karty kredytowej

    opracowanie w艂asne na podstawie danych PKO BP SA

    zob. 搂17 pkt. 2 regulaminu srebrnej karty kredytowej

    patrz: www.pkobp.pl

    www.pkobp.pl

    www.pkobp.pl

    zob. 搂20 regulaminu z艂otej karty kredytowej

    www.pkobp.pl

    opracowanie w艂asne na podstawie danych PKO BP SA

    www.pkobp.pl

    opracowanie w艂asne na podstawie www.pkobp.pl

    zob. 搂15 regulaminu karty PKO Visa Classic

    www.pkobp.pl

    ibidem

    opracowanie w艂asne na podstawie danych PKO BP

    zob. 搂 16 regulaminu karty PKO Ekspres

    www.pkobp.pl

    ibidem

    zob. 搂 4 pkt. 1,2,3 regulaminu karty PKO Ekspres

    www.pkobp.pl

    www.pkobp.pl

    www.pkobp.pl

    ibidem

    opracowanie w艂asne na podstawie danych PKO BP

    12



    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    Praca Licencjacka - Karty p艂atnicze w ofercie banku pko bp, PRACA MAGISTERSKA IN呕YNIERSKA DYPLOMOWA
    Praca karty magnet, Rozdzia艂 I, Karty p艂atnicze narodzi艂y si臋 w Stanach Zjednoczonych ju偶 pocz膮tkiem
    karty p艂atnicze (power point)
    Praca licencjacka
    praca licencjacka K Siek
    Aneks nr 2 Prospekt PKO BP 05 10 2009
    postawy i zmiana postaw, praca licencjacka - materia艂y
    praca-licencjacka-b7-4934, Dokumenty(8)
    inflacjaaa, SZKO艁A, SZKO艁A, PRACA LICENCJACKA, notatki
    praca-licencjacka-b7-4921, Dokumenty(8)
    praca-licencjacka-b7-4583, Dokumenty(8)
    praca-licencjacka-b7-5039, Dokumenty(8)
    praca-licencjacka-b7-4533, Dokumenty(8)
    praca licencjacka(1), Zachomikowane, Nauka, Studia i szko艂a, praca licencjacka
    praca-licencjacka-b7-4989, Dokumenty(8)
    praca-licencjacka-b7-4874, Dokumenty(8)

    wi臋cej podobnych podstron