Ad. 10
Co to jest nauka i jakie są jej funkcje?
Nauka - społeczna działalność ludzi mająca na celu obiektywne i adekwatne poznanie rzeczywistości wyrastające z potrzeb jej opanowania i przekształcenia przez człowieka; historycznie nie ukształtowana i stale rozwijająca się forma świadomości społecznej, która odzwierciedla obiektywne cechy i prawidłowości rzeczywistości przyrodniczej i społecznej. Nauka jako wytwór działalności badawczej zawiera:
zespoły zdań prawdziwych o rzeczywistości, jej cechach i rządzących nią prawach;
teorie naukowe o poszczególnych dziedzinach naukowych;
wypracowane przez poszczególne dyscypliny - metody i techniki uzyskiwania adekwatnej wiedzy o świecie;
badania naukowe, gromadzi, przekazuje i wdraża ich wyniki do praktyki społecznej.
Nauka spełnia różnorodne funkcje społeczne, związane z jej poznawczymi i praktycznymi celami, a zwłaszcza:
funkcje diagnostyczne - dostarczanie wiedzy o stanie rzeczy;
funkcje prognostyczne - dostarczanie wiedzy o ogólnych prawidłowościach przebiegu zjawisk, pozwalające przewidzieć przyszłe konsekwencje ich rozwoju;
funkcje instrumentalni -techniczne - dostarczanie wiedzy o sposobach i środkach realizacji zamierzonych celów;
funkcje humanistyczne - zaspokajanie intelektualnych potrzeb ludzi w zakresie poznania rzeczywistości i dostarczenie podstaw do kształtowania racjonalnego poglądu na świat.
Encyklopedia powszechna PWN
Jakie są cechy szczególne nauki organizacji i zarządzania?
Nauki praktyczne i teoretyczne: funkcje, rezultaty, metodologia.
Historyczne uwarunkowania specyfiki nauki organizacji i zarządzania. Podaj przykłady konkretnych twierdzeń i wytycznych sprawnego działania oraz ich historycznych uwarunkowań.
Co to są metafory organizacji? Jaką rolę pełnią w naszej nauce?
Metafora - to inaczej przenośnia, analogia; metaforą posługujemy się wtedy, gdy o jednej rzeczy mówimy tak, jak by była inną; użycie metafory jest konsekwencją sposobu myślenia i sposobu widzenia - sprawą indywidualną dla każdego człowieka (postmodernizm w zarządzaniu - G.Morgan)
W nauce metafory zajmują miejsce twierdzeń naukowych. Twierdzenia naukowe czy pseudonaukowe są właściwie z zamierzenia zamknięciem dyskusji. Metafory - odwrotnie - otwierają rzeczywistość, są zaproszeniem, wyzwaniem do dyskusji, do sporu, wyzwaniem rzuconym wszystkim ludziom, którym wydaje się, że świat zawiera pewne prawa, które należy poznać i się im przyporządkować i na tym koniec. Metafory skłaniają do dalszego drążenia problemu.
Przedstaw wybraną metaforę i jej możliwe implikacje dla praktyki zarządzania.
Przykładem może tu być metafora legolandu. Ma ona zobrazować fakt, iż organizacja ciągle zmienia swój kształt, że w każdej chwili jest czymś innym, zachowując jednak swoją tożsamość. Menedżer dba przede wszystkim o to, by nie porwały się lub nie poplątały cieniutkie niteczki w niewidzialny sposób łączące ze sobą poszczególne fragmenty legolandu (S. Kwiatkowski).
Innym przykładem może być metafora organizmu. Organizacja działa jak organizm ludzki, wszystko jest ze sobą ściśle powiązane nawet jak nie widać tego gołym okiem. I gdy choć jeden narząd zaczyna chorować wpływa to na osłabienie całego organizmu. Tak samo dzieje się w organizacji, gdy jakaś jej część nie działa jak należy.
Są jeszcze metafory: maszyny, mózgu, systemu politycznego, psychicznego więzienia, teatru, kultury, latających dywanów.