Portret psychologiczny T. Judyta
Tomasz Judym pochodził z biednej rodziny robotniczej, był synem szewca - alkoholika. Jego rodzinny dom jak go sam nazywa to :”suteryna, wilgotny grób pełen śmierdzącej pary”. Dzięki pracowitości i pomocy finansowej ciotki zdobył wykształcenie średnie a potem skończył medycynę. Działał w myśl pozytywistycznej pomocy najuboższym. Widział krzywdę i nieszczęście ludzkie innych ludzi. Czuł się odpowiedzialny za los biednych ludzi. Ponosił porażki spowodowane jego bezkompromisową i konsekwentną postawą. Obawiał się małżeństwa, założenia rodziny o czym próbował przekonać Joasię. Jest rozdarty wewnętrznie. Mimo decyzji, którą podjął wciąż kocha Joasię.
Doktor Tomasz Judym jako romantyk w swoim działaniu kieruje się ideałami ideałami uczuciem, nie umie realnie patrzeć na rzeczywistość, chce naprawić świat, poprawić sytuację najuboższych warstw społecznych, jest to cechą prometeizmu. Wszystko, co robi czyni dla dobra i szczęścia innych a jego szczęście jest nieważne. Odrzuca nawet miłość Joanny i spokojne życie jakie daje małżeństwo, gdyż uważa że to przeszkodziłoby w niesieniu pomocy innym. Judyta cechuje bunt wobec zastanej sytuacji i rozterki związane z rozmyślaniem nad sensem istnienia.
Uważam, że postać Tomasza Judyta to wzór godny do naśladowania. Rezygnuje z własnego szczęścia dla szczęścia innych ludzi.