Lévi-Strauss C.- Trójkąt kulinarny, Leach E., C.- Lévy-Strauss, rozdz. Ostrygi, wędzony łosoś i ser Stilon
Mózg jest wytworem natury, wszyscy ludzie są zwierzętami z gatunku homo sapiens , możemy wiec przypuszczać, że wytwory kulturowe ludzkich umysłów, będą przedstawiały pewne uniwersalne wartości. Celem analiz jest odkrycie, w jaki sposób relacje istniejące w przyrodzie stanowią wzór dla wytworów kultury, które zawierają takie same relacje.
Na podstawie językoznawczej koncepcji Jakobsona o trójkątach samogłoskowych i spółgłoskowych Levi-Strauss tworzy koncepcje „trójkąta kulinarnego”, zauważa, że tak jak nie ma na świecie społeczności pozbawionej języka mówionego, tak nie ma takiej, która nie warzyłaby przynajmniej części potraw.
Hipoteza: działalność kulinarna zakłada system mieszczący się w trójkątnym polu semantycznym ( wyznacza je od zewnątrz), którego wierzchołki odpowiadają trzem kategoriom: „surowego", „warzonego" i „zepsutego". Sposoby warzenie pokarmu tworzą kolejny system: I pieczenie- bezpośredni kontakt ze środkiem przetwarzającym, ogniem; częściowo uwarzone, II gotowanie- surowa żywność ulega rozkładowi, za pośrednictwem wody oraz naczynia ( kulturowego), III wędzenie, powolne i całkowite warzenie pokarmu, bez urządzeń kulturowych, za pośrednictwem powietrza
Jedzenie warzone-świeże i surowe-przetwarzane za pomocą środków kulturowych.Jedzenie zgniłe- świeże i surowe- przetworzone za pomocą środków naturalnych. Tworzą się tu dwie opozycje binarne :Przetworzone-nieprzetworzone; Kultura-natura. Surowe znajduje się pomiędzy: natura a kultura. Nie ma to jednak wpływu na rozważania Levi-Straussa, twierdzi on, że podstawowe sposoby warzenia pokarmów tworzą kolejny system będący odwrotnością pierwszego. Zwierzęta po prostu zjadają swoje ofiary, przy wyborze tego, co jadalne kierują się instynktem, ludzi obowiązują konwencje ustalane w społecznościach. Określają one, co i w jakich okolicznościach powinno się jeść. Okazje te są sytuacjami społecznymi, musi więc istnieć ustalona homologia między systemem różnych typów pożywienia i sytuacji społecznych. Bez względu na miejsce zamieszkania, ludzie dzielą pożywienie na kategorie , a każda z nich jest traktowana inaczej.
DANIA → SUROWE → WĘDZONE → GOTOWANE → ZGNIŁE
Klasyfikacja jedzenia jest właściwa dla wszystkich społeczności ludzkich, bez względu na kulturę.
Levi-Strauss twierdzi, że przyznanie jedzeniu pieczonemu wyższej rangi, niż gotowanemu jest uniwersalna cechą kultury. Gotowane- endo-kuchnia, Ameryka: tryb osiadły, kobiety, oszczędność, ludowość. Pieczone- egzo-kuchnia, Ameryka: tryb wędrowny, mężczyźni, rozrzutność, arystokratyczność. „Gotowanie jest metodą całkowitego wykorzystania mięsa i jego soków, podczas gdy pieczenie pociąga niszczenie i stratę.”. Wędzenie- obecność przedzielającego powietrza. wędzarnia musi być natychmiast po wykorzystaniu rozebrana,. gotowanie i wędzenie mają tę wspólną właściwość używane w nim przybory trwałością. Dwuznaczność „pieczonego" jest wewnętrzna, natomiast dwuznaczność „wędzonego" i „gotowanego" zewnętrzna,
Trójkąt kulinarny (forma pierwotna)
NIEPRZETWORZONE KULTURA ↔ NATURA
STAN SUROWCA SUROWE
(stopień przetworzenia) ↕ ↙ ↘
WARZONE-------------------------ZGNIŁE
PRZETWORZONE
Trójkąt kulinarny (forma rozwinięta)
SUROWE Pieczone
Powietrze woda
Wędzone gotowane WARZONE ZGNIŁE