1.Klimaks – w klasycznej teorii sukcesji to końcowe, stabilne stadium rozwojowe biocenozy (zobacz sukcesja ekologiczna). Stan końcowy rozwoju biocenozy uwarunkowany jest lokalnym klimatem. Wytworzone w danym układzie klimatycznym, glebowym itp. jest ostatnim zbiorowiskiem więc żadne inne mu nie zagrażają W Polsce zbiorowiskiem klimaksowym są lasy. 2.Zbiorowiska trawiaste w strefie klimatu umiarkowanego nie są zbiorowiskami naturalnymi (klimaksowymi). W strefie umiarkowanej naturalną formacją roślinną są lasy. 95% zbiorowisk trawiastych ma pochodzenie antropogeniczne, przy nie używanych gruntach dochodzi do zakrzaczenia a następnie stopniowego zaniku zbiorowiska trawiastego na rzecz pojawiania się lasów. 3.Kryteria podziału użytków zielonych: - ze względu na wysokość nad poziomem morza: A)niżowe (do 350m.n.p.m.) B)terenów górzystych (powyżej 350m.n.p.m.) a)podgórza (350-500m.n.p.m.) b)górski (500-1000m.n.p.m.) c)wysokogórskie (ponad 1000m.n.p.m.) -ze względu na stosunki wodne:a)faza płynna b)faza ciekła c)faza stała 4. Plon biologiczny – ilość, wielkość suchej masy jaka powstaje w ciągu okresu wegetacji na powierzchni 1ha danego użytku zielonego. Wielkość plonu biologicznego – zależy od warunków siedliskowych. Waha się od 15-25t suchej masy. Struktura plonu biologicznego – plon b. w produkcji roślinnej tworzy się zarówno nad jak i pod powierzchnią gleby. Tworzy się go 100-120 cm w warstwie poziomej, z czego ok 60 cm w warstwie pod ziemią i 60 cm w warstwie nadziemnej. Masa korzeniowa ok. 10t. 5. Dynamika wzrostu roślinności łąkowo pastwiskowej składa się z 3 etapów: I. powolny wzrost i rozwój II.dynamiczny wzrost i rozwój III. słabnąca dynamika , zachodzące zmiany, śmierć. Roślinność trwała (trawy, zbiorowiska trawiaste) w ciągu roku mogą przechodzić kilka razy poszczególne fazy: I.Faza kiełkowania i wschody – nie ma jej u roślinności trawiastej. Swój wzrost zaczynają od fazy krzewienia. I etap rozpoczynają po zimie lub po skoszeniu, kosztem składników pokarmowych nagromadzonych wcześniej. W maju – 50-60% składników pobranych z gleby wykorzystują na przyrost plonu, 20%- procesy życiowe, ok 25% zatrzymują w trzonie regeneracyjnym aby zapewnić sobie energię na kolejna regenerację po skoszeniu. Sierpień/wrzesień – inny rozkład wykorzystania składników pokarmowych: 50% - procesy życiowe, 30% - przyrost plonu, ok 20% zatrzymują w sobie. II faza – rozwojowa - dla traw trwa 12-14 dni. III faza dojrzewania trwa ok 5-6tyg. Etap powolnego wzrostu szacuje się do momentu kiedy przyrost dobowy będzie dochodził do 100 kg. Powyżej 100 kg etap dynamicznego wzrostu. Między 15-20 dniem rozwoju przyrost dobowy nawet do 600 kg na dobę. W miarę powstawania coraz większej powierzchni asymilacyjnej przyrost dobowy również staje się większy. Spadek dynamiki wzrostu jest spowodowany pojawieniem się konkurencji wewnątrz samego łanu ( wzrost intensywności przeprowadzania procesu fotosyntezy, zasłanianie światła, zwiększenie grubości łanu, zacienienie dolnych liści i pędów które zasychają. 6.Dojrzałość pastwiskowa – pierwsza dojrzałość, którą rośliny osiągają po załamaniu szczytu. Stan roślinności, której wysokość wynosi 15-20 cm, trawy osiągające tę dojrzałość, znajdują się w końcu fazy kłoszenia lub na początku fazy strzelania w źdźbło. 5-6 razy odrastają na nizinach w ciągu lata. W maju wystarczy +/- 3 tyg , z każdym miesiącem osiągniecie dojrzałości pastwiskowej wydłuża się o 5 dni. Dojrzałość kośna – trawy osiągają ją w późniejszym okresie, po osiągnieciu dojrzałości pastwiskowej. 2 tygodnie dłużej powinno rosnąć rośliny mające osiągnąć d. kośna niż te które osiągnęły dojrzałość pastwiskową. Pierwszą dojrzałość kośną trawy osiągają w okresie kłoszenia. Jest to najlepsza faza do skoszenia jeżeli roślina ma być przeznaczona na kiszonkę. Jeżeli chce się mieć dobrą kiszonkę, w warunkach niżowych kosić 2-3 razy , w warunkach górskich 2 razy. 7. Obliczanie wielkości kwater, jakie dane są potrzebne, liczba kwater potrzebna do prowadzenia racjonalnej gosp pastwiskowej. Liczba kw. potrzebna do prow. rac. gosp. pastwiskowej: 6-8 kwater stałych. Przyjmuje się, że w okresie 1 połowa lata, w okresie wiosennym czas wypasu 1 kwatery powinien wynosić 3-4 dni. Natomiast już od lipca czas wypasu 1 kwatery 5-6 dni. Wielkość kwater/ha=(wielkość stada x ilość zielonki w kg na jedną sztukę x ilość dni)/ (plon ok.10000kg x współczynnik korzystania). Liczba kw.=(czas wzrostu roślin/ czas wypasu kwatery)+liczba grup wypasowych. 8. Kryteria ustalania jednorazowych dawek azotu, dobowe zapotrzebowanie, orientacyjny czas wzrostu roślin. Na niżu zbiorowiska są w stanie racjonalniej wykorzystać dawki azotu (170-180kg/rocznie). W rejonach górskich uzasadniona ilość to 120-130kg/ha rocznie. Jednorazowe ilości zależą od: -dobowego zapotrzebowania roślin na ten składnik na powierzchni 1ha. (dla wszystkich roślin waha się od 1,8-1,9kg w okresie wiosennym, obniżając się w miarę okresu wegetacji do 1kg na koniec sierpnia, początek września)-orientacyjnego czas wzrostu roślin

(21 dni w maju czyli potrzebujemy ok. 41kg azotu.) Jednorazowe dawki azotu 50kg w maju, 30kg w sierpniu. W przypadku pastwisk dawki powinny wyglądać (przy max. dawce) : 50-40-40-40lub30 kg/ha W przypadku łąk czas wzrostu roślin jest dłuższy- przyjmujemy okres wegetacji od końca maja do połowy czerwca (ilość dni) x 1,8kg czyli około 75-80kg w maju, drugie nawożenie ok. 60, 3 ok. 50. W górach ostatnie nawożenie azotem: do 15-20 sierpnia, bo później ten składnik będzie słabo wykorzystany 9.Różnice w nawożeniu pastwisk i łąk. Łąki nawozimy 2-3 razy większymi dawkami, pastwiska nawozimy 3-4 razy mniejszymi dawkami. 10.Wymienić metody regeneracji, która najtańsza, która najdroższa, na czym polega metoda zachowawcza, podsiewna i pełnej uprawy. 1. Metoda zachowawcza- polega ona na zastosowaniu racjonalnego użytkowania i nawożenia. To zbiorowisko nie jest przez nas niszczone, próbujemy go tylko naprawić. Metoda najtańsza spośród 3 wymienionych. Metoda zalecana gdy w zbiorowisku występuje pewna ilość gat. wartościowych. Jeżeli ilość chwastów i gat. inwazyjnych nie jest zbyt duża- w rejonach gdzie gleba jest płytka, miąższość gleby jest mała np. w górach. 3-4lata czekania na efekt. 2. Metoda podsiewu- polega ona na wprowadzeniu do danego zbiorowiska 1,2 bądź 3 gat wartościowych. Musimy uszkodzić starą darń, aby nasiona mogły się skontaktować z glebą, wykonuje się je od 20-50% np. za pomocą glebogryzarki bądź brony talerzowej. Norma wysiewu danego gatunku zależna od stopnia uszkodzenia darni. Termin wczesnowiosenny podsiewu i koniec lata (druga połowa sierpnia). 3.Metoda pełnej uprawy, metoda radykalna- całkowite zniszczenie danego zbiorowiska roślinnego głównie za pomocą orki i innych zabiegów uprawowych i wysianiu na tym terenie nowej mieszanki, szybko uzyskujemy efekty tej metody, mamy przerwę w produkcji użytku, jest to metoda najdroższa. 11.Stosunek tężyczkowy. Tężyczka- nadmiar potasu w paszy, powoduje on ograniczenie przyswajania przez org. zwierzęcy magnezu i wapnia. Mg- funkcjonowanie układu nerw. Ca-bufor naszego układu. Stosunek tężyczkowy- nie powinien przekraczać 2,2 Przy stosunku K:Ca+Mg 1,40- 0 przypadków tężyczki, przy stosunku 1,4-1,8- 0,06 przyp. tężyczki, przy stos. 1,8-2,2- 1,7 %przyp. tężyczki, przy 2,2-2,6- 5,1% przypadków tężyczki