06. Metoda Counselling Language Learning (CLL)

Metoda ta, zwana także Community Language Learning, w skrócie CLL, powstała w USA
w wyniku pozytywnych doświadczeń nauczycieli w pracy nad wykorzystaniem technik psychoanalitycznych i terapeutycznych w nauczaniu.

Metoda ta opiera się na założeniu, że wszelkie posługiwanie się językiem, a także wszelkie próby uczenia się go to proces międzyludzki czyli grupowy, zawsze związany z interakcją
i komunikacją. Opiera się także na przekonaniu, iż porozumiewanie się między ludźmi zachodzi jedynie w obrębie spraw, na których temat uczestnicy tej interakcji naprawdę chcą porozmawiać. Stąd w metodzie tej opanowywanie języka toczy się podobnie jak komunikacja w grupie terapeutycznej. Mówią tylko ci, którzy naprawdę chcą coś powiedzieć, a mówią tylko o tym, co rzeczywiście chcą zakomunikować pozostałym.

Na początku mogą to oczywiście zrobić tylko w języku ojczystym. Dlatego nauczyciel-tłumacz stojący poza kręgiem grupy podaje wersję obcojęzyczną tej wypowiedzi, nagrywa ją na płytę i zapisuje. Wtedy uczeń wypowiada wersję obcojęzyczną już samodzielnie. Tak powstaje wspólny „podręcznik” na bieżąco tworzony przez grupę uczących się. Decyzją uczących się jest więc to, czy w ogóle będą mówić, co powiedzą, jak wyznaczą tym sposobem bieg własnej nauki oraz czego nauczą się pomiędzy spotkaniami.

Metoda ta wniosła do naszej wiedzy o nauczaniu przekonanie, że przebieg i wyniki procesu opanowywania języka to nie tylko problem nauczyciela, ale że jest za nie odpowiedzialny przede wszystkim sam uczeń, a rola nauczyciela sprowadza się do podania uczniowi informacji, stworzenia mu odpowiednich warunków do nauki, a także dostarczenia psychicznego i językowego wsparcia. Metoda CLL akcentuje odpowiedzialność uczących się za własną naukę, jej cele, treść i przebieg. Nadaje się więc tylko dla uczących się o silnej motywacji do nauki i jasno sprecyzowanych zainteresowaniach.