Wykład II.
Móżdżek – związany z ruchami dowolnymi.
- Kontroluje utrzymanie równowagi ciała i ruchu oczu w czasie poruszania się.
- Bierze udział w inicjacji, planowaniu i właściwej koordynacji ruchów.
- Ma podobną budowę do mózgu, tak samo posiada korę, śródmózgowie i płaty.
Pień mózgu.
Rysunek.
Pień mózgu – ośrodek kontroli oddechu i rytmu pracy serca.
-Skupisko neuronów noradrenergicznych.
-Skupisko neuronów dopaminergicznych ( część brzuszna / akrywka układu nagrody ) ---
-Skupisko neuronów serotoninergicznych ( jądra szwu)
-Twór siatkowy ( reguluje procesy wzbudzania)
- Jądra nerwów czaszkowych -droga ważnych szlaków występujących i zstępujących p. korowo-rdzeniowa.
Śródmózgowie.
Podwzgórze – Regulacja podstawowych funkcji życiowych. Ogniwo układu reagowania na stres. Integracja aktywności autonomicznej i neurohormonalnej – adekwatna na wszelkie
bodźce biologiczne znaczące. Półkula symetryczna.
Wzgórze – Stacja przekaźnikowa na drodze do kory – układy czuciowe przekazują informacje do odpowiednich jąder wzgórza, te do wyspecjalizowanych obszarów kory. Uczestniczy w procesach uwagi i w kontroli snu.
Ciało migdałowe – Syndrom Klüver’a - Bucy.
- Zanik reakcji emocjonalnych ( brak lęku)
- Zmiany w hierarchii społecznej, zanik więzi społecznych.
- Wzmożona eksploracja przedmiotów, często za pomocą ust ( hyperorality )
- Zmiany nawyków żywieniowych ( łącznie z koprofagią )
- Zanik zachowań macierzyńskich
- Hyperseksualność.
Jądra migdałowe – dokonują wartościującej analizy bodźca. Analiza i integracja bodźców sensorycznych oraz przetwarzanie ich na bodźce biologiczne znaczące, co w konsekwencji prowadzi do pobudzenia emocjonalnego.
Hipokamp – Podstawowa rola w ustalaniu i przechowywaniu asocjacji związanych z kontekstem – tworzy reprezentację, obraz kontekstu, na który składają się nie tylko poszczególne bodźce ale i związki między nimi ( pamięć epizodyczna, przestrzenna ) wraz z innymi strukturami przyśrodkowego płata skroniowego bierze udział w konsolidacji śladów pamięciowych.
Układ limbiczny.
- Struktury korowe.
- Struktury podkorowe.
- Ciało migdałowe:
Podwzgórze.
Hipokamp
- Jądra podstawy:
Sterowanie ruchami dowolnymi.
Regulacja postawy i napięcia mięśni.
Uczenie się nawyków ruchowych.
Planowanie sekwencji zachowania.
Ruchowa ekspresja emocji.
Stacja przekaźnikowa z emocji na ruch.
Składowa układu nagrody
Kora mózgowa.
- Kora mózgowa jest utworzona przez istotę szarą.
- Większa część powstała w filogenezie najpóźniej.
- Steruje funkcjami psychicznymi.
- Steruje funkcjami poznawczymi.
- Steruje złożonymi formami zachowania.
- Starsze formacje wypukliły się do środka. Uczestniczą w funkcjach węchowych, popędowo – emocjonalnych procesach pamięci ( węchomózgowie ).
- Płaty mózgu ( ciemieniowy, czołowy, potyliczny, skroniowy )
Funkcje kory.
Płat potyliczny ( kora wzrokowa ) – różne aspekty widzenia. Uszkodzenie powoduje ślepotę ( prawa kora – ślepota w lewym oku ) także utratę wyobraźni wzrokowej.
Płat skroniowy ( kora słuchowa ) – Pierwszorzędowa kora słuchowa, pola asocjacyjne
( kształt, zapach )
- Przetwarzanie dźwięku, rozumienie mowy.
- Złożona analiza informacji wzrokowych ( rozpoznawanie twarzy ).
- Pamięć.
Płat ciemieniowy – punkt docelowy sygnałów o wrażeniach dotykowych, położeniu ciała, informacji z receptorów napięcia mięśni i ścięgien oraz pole asocjacyjne.
Płat czołowy – Pierwszorzędowa kora ruchowa – sterowanie ruchami dowolnymi – każda część ciała reprezentowana oddzielnie.
Kora przedczołowa.
Kora przedczołowa – Nie jest obszarem pierwszorzędowym dla żadnego zmysłu. Wszystkie ośrodki czuciowe wysyłają do niej swoje aksony – integracja informacji.
Funkcje:
- Myślenie abstrakcyjne.
- Twórcze rozwiązywanie problemów.
- Dostosowywanie zachowania do okoliczności, samokontrola „ monitor moralny ‘’
- Integracja procesów afektywnych i poznawczych.
Objawy uszkodzeń:
- Brak samokontroli.
- Impulsywność.
- Niestabilność emocjonalna.
- Brak umiejętności społecznych i troski o konsekwencje zachowań.
- Zachowanie nieadekwatne do sytuacji.
- Brak elastyczności umysłowej.
- Nieumiejętność planowania.
- Deficyty uwagi i koncentracji.
- Brak reakcji wegetatywnych w sytuacjach, które normalnie je wywołują.