ELEMENTARNE WIADOMOŚCI O SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ

I. SPRAWNOŚĆ  FIZYCZNA – to zespół cech, których wyrazem jest funkcjonalna wydolność organizmu.

W ramach sprawności fizycznej wyróżniamy:

1. Zdolności kondycyjne (siła, wytrzymałość, szybkość).

2. Gibkość.

3. Zdolności koordynacyjne.

Sprawnym fizycznie jest człowiek posiadający wydolny układ krążenia i oddychania, silne mięśnie i sprawny aparat ruchu. Potrafi wykonać pracę wymagającą wytrzymałości, siły, szybkości i odporności na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych.

     SPRAWNOŚĆ  RUCHOWA -  to umiejętności wszechstronnego władania własnym ciałem.

Zdobywa się ją poprzez opanowanie dużego zakresu umiejętności i nawyków ruchowych.

II. FAIR  PLAY : ZASADY fair play ( czystej gry ) powinni respektować w takim samym stopniu zarówno studenci, sportowcy, nauczyciele wf-u i przede wszystkim trenerzy. Obejmują one :

• respektowanie zasad gry ( ew. zawodów ),

• traktowanie ich za niepodważalne i ostateczne,

• przyjmowanie z godnością ewentualnej porażki zgodnie z zasadą ‘’przegrana jest nauką dla pokonanego’’,

• niestosowanie fauli,

• wyeliminowanie agresywnego zachowania,

• dążenie do podnoszenia swoich umiejętności.

PRZYKŁADOWE zasady FAIR  PLAY:

1. Szanuj przeciwnika, podaj rękę przed i po rywalizacji;

2. Nie stosuj przemocy;

3. Nie odgrywaj się na przeciwniku;

4. Bądź wyrozumiały dla przeciwnika;

5. Obserwuj i ucz się zasad gry;

6. Pocieszaj przeciwnika;

7. Nie wyśmiewaj się z przegranego;

8. Nie dyskutuj z sędziami;

9. Zachowuj się godnie, gdy przegrasz i wygrasz;

10. Pokonuj przeciwnika umiejętnościami a nie agresją.

III. TRENING  czy  WYCHOWANIE  FIZYCZNE

Skuteczność osiągania efektów zależy w głównym stopniu od częstotliwości, optymalnej intensywności oraz od rodzaju stosowania wysiłków.

            Okres pobytu studenta w Uczelni – a szczególnie na zajęciach wychowania fizycznego – to czas, który należy poświęcić na wdrażanie go do samodzielnego aktywnie fizycznego stylu życia.

            Zatem : głównym zadaniem wychowania fizycznego we współczesnym szkolnictwie wyższym nie jest kształtowanie ciała lecz przygotowanie młodzieży ( studentów ) do całożyciowej aktywności fizycznej, czyli wykształcenie w nich nawyku bycia aktywnym i umiejętnego ( sprzyjającego zdrowiu ) spędzania czasu wolnego.

            Systematycznie prowadzone zajęcia sportowe ( np. trzy razy w tygodniu ) możemy nazwać treningiem, który prowadzi do uzyskania indywidualnych, dla każdego studenta efektów kształcenia.

            Takie możliwości stwarza uczestnictwo w studenckich sekcjach sportowych, które dają szansę rozszerzenia programów obowiązkowego wychowania fizycznego.

  SKRÓCONE PRZEPISY GRY W PIŁKĘ SIATKOWĄ

Podstawowe przepisy i zasady gry w siatkówkę:

Boisko do gry ma kształt prostokąta o wymiarach 9 m x 18 m. Linia środkowa dzieli boisko na dwa równe pola gry o wymiarach 9 m x 9 m. Na każdym polu, w odległości 3 m od linii środkowej, wyznacza się równolegle linie oddzielające pole ataku od pola obrony. Nad linią środkową zawieszona jest siatka, umocowana na słupkach w ten sposób, aby można było regulować jej wysokość.

Zgodnie z ustalanymi przepisami wysokość zawieszenia siatki wynosi dla kobiet i juniorek 224 cm, dla młodziczek do lat 15-215 cm. dla mężczyzn, juniorów 243 cm. dla młodzików do lat 15-235 cm
Piłka do gry w siatkówkę powinna być kulista, o obwodzie 65-67 cm i ciężarze 250-280 g.

Zawodnicy

W grze biorą udział 2 drużyny. Każda drużyna występująca na boisku liczy 6 zawodników, a pełny jej skład łącznie z rezerwowymi powinien wynosić 12 osób.
Zawodników każdej drużyny obowiązuje jednolity ubiór (koszulki, spodenki) z numerami na koszulkach.
Zawodnicy rezerwowi mogą wejść do gry na następujących warunkach:
- zmiana musi być zgłoszona u sekretarza zawodów.
- zmiany zawodników dokonuje się w czasie przerw w grze (piłka martwa), na prośbę kapitana lub trenera drużyny,
- w jednym secie można dokonać 6 zmian. tzn. każdy z zawodników rozpoczynających grę może zejść i powrócić na boisko na swoje miejsce.
Zawodnicy rozpoczynający grę ustawieni na swoich polach - w linii ataku i linii obrony.
Po wykonaniu zagrywki zawodnicy mogą zająć dowolne miejsce na boisku. Rotacja następuje zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Zasady gry i podstawowe przepisy

Mecz siatkówki rozgrywa się do 3 wygranych setów. Seta wygrywa ten zespół, który pierwszy osiągnie 25 punktów przy koniecznej przewadze 2 punktów. Punkt może zdobyć każda drużyna, zarówno ta, która wykonuje zagrywkę (serw), jak i ta, która zagrywkę przyjmuje. Punkty zdobywa drużyna, która prawidłowym zagraniem spowoduje dotknięcie piłki boiska przeciwnika. Zdobywa się również punkt wtedy, gdy przeciwnik popełni błąd.
Piłka może być odbijana każdą częścią ciała. Jeśli piłka jest podnoszona, pchana, rzucana uznaje się ją za przetrzymaną.

W grze nie wolno:
- dotykać siatki w obrębie piłki,
- przekraczać linii środkowej,
- zawodnikowi obrony atakować z pola ataku,
- drużynie odbijać piłki więcej niż 3 razy (4 razy z odebraniem po bloku),
- odbijać piłki kolejno 2 razy z rzędu przez tego samego zawodnika (z wyjątkiem odbicia po bloku).

	Przyznanie zagrywki, ewentualnie punktu
	Koniec seta (meczu)
	Piłka w boisku
	Piłka poza boiskiem (aut)
	Nieprawidłowe odbicie (piłka przetrzymana, "niesiona")
	Piłka dotknięta (np. podczas bloku)
	Podwójny kontakt z piłką (podwójne odbicie)
	Cztery odbicia
	Dotknięcie siatki przez zawodnika
	Błąd obustronny (powtórzenie akcji)
Sygnalizacja sędziów liniowych
	Piłka w boisku
	Piłka poza boiskiem (aut)
	Piłka dotknięta (np. podczas bloku)