TECHNOLOGIA INFORMACYJNA- wykład
Temat: KRYZYS OPROGRAMOWANIA: MODEL PRZYPADKÓW UŻYCIA
Jakość oprogramowania- czynniki:
Poprawność określa czy oprogramowanie wypełnia postawione przed nim zadania i czy jest wolne od błędów (niezawodność)
Łatwość użycia jest miarą stopnia łatwości korzystania z oprogramowania
Czytelność pozwala na określenie wysiłku niezbędnego do zrozumienia oprogramowania
Ponowne użycie charakteryzuje przydatność oprogramowania całego lub tylko pewnych fragmentów do wykorzystania w innych produkcjach programistycznych
Stopień strukturalizacji (modularność) określa jak łatwo oprogramowanie daje się podzielić na części o dobrze wyrażonej semantyce i dobrze wyspecyfikowanej wzajemnej interakcji
Efektywność opisuje stopień wykorzystania zasobów sprzętowych i programowych stanowiących podstawę działania oprogramowania
Przenaszalność mówi o łatwości przenoszenia oprogramowania na inne platformy sprzętowe czy programowe
Skalowalność opisuje zachowanie się oprogramowania przy rozroście liczby użytkowników, objętości przetwarzanych danych dołączania nowych składników itp.
Współdziałanie charakteryzuje zdolność oprogramowania do niezawodnej współpracy z innym niezależnie skonstruowanym oprogramowaniem
Symptomy kryzysu oprogramowania:
Uzależnienie organizacji od systemów komputerowych I przyjętych technologii przetwarzania informacji, które nie są stabilne w długim horyzoncie czasowym
Problemy współdziałania niezależnie zbudowanego oprogramowania szczególnie istotne przy dzisiejszych tendencjach integracyjnych
Problemy przystosowania już istniejących i działających systemów do nowych wymagań, tendencji i platform sprzętowo- programowych
Frustracje informatyków wynikające ze zbyt szybkiego postępu w zakresie narzędzi i metod wytwarzania oraz uciążliwości i długotrwałości procesów produkcji i pielęgnacji oprogramowania. Znaczące zmiany w przemyśle informatycznym następują co 5- 7 miesięcy w porównaniu do 5- 7 lat w innych dziedzinach
Źródła złożoności oprogramowania:
Redukcja złożoności oprogramowania:
Złożoność powoduje, że głównym problemem w procesie konstrukcji produktów informatycznych stał się człowiek (analityk, projektant, programista) z jego różnymi uwarunkowaniami fizycznymi, psychologicznymi i mentalnymi.
Wniosek: Technologie komputerowe powinny być zorientowane…
Mechanizmy kompozycji i dekompozycji czyli podział na części o dobrze wyrażonej semantyce i dobrze wyspecyfikowanej wzajemnej interakcji (strukturalizacja oprogramowania):
Można komponować większe jednostki oprogramowania z mniejszych
Można dekomponować złożone struktury na fragmenty, a następnie rozpatrywać te fragmenty niezależnie od siebie, niezależnie od całości
Ponowne użycie- pozwala na wykorzystanie wcześniej wytworzonych schematów, metod, wzorów, komponentów projektu, komponentów oprogramowania
Zasada sprzyjania naturalnym ludzkim własnością- pozwala na dysponowanie modeli pamięciowych i realizacyjnych systemów do mechanizmów percepcji i rozumienia świata przez ludzi.
Kohezja- …
Skojarzenie- oznacza stopień powiązania elementów składowych oprogramowania (jak rodzina: mama, tata, dzieci…)
Zadania inżynierii oprogramowania:
Redukcja złożoności oprogramowania
Programowanie, wykorzystanie technik i narzędzi ułatwiających pracę nad złożonymi systemami
Upowszechnienie metod