Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny

Katedra Konstrukcji Żelbetowych i Technologii Betonu

Wydział Budownictwa i Architektury

Budownictwo grupa 7

Sprawozdanie z doświadczenia laboratoryjnego nr 2:

Badanie uziarnienia kruszywa – krzywa uziarnienia.

Wykonali:

Katarzyna Smentek

Grzegorz Skorupiński

1. Wstęp:

Badanie uziarnienia (składu granulometrycznego) kruszywa polega na określeniu zawartości w nim poszczególnych frakcji. Badanie wykonuje się metodą sitową. Metoda ta polega na rozdziale kruszywa na frakcje zawierające ziarna o różnej wielkości, poprzez przesiewanie przez zestaw sit, w wyniku czego ziarna o odpowiednich średnicach pozostają na kolejnych sitach, o coraz mniejszych rozmiarach oczek. Po zważeniu poszczególnych klas ziarnowych określa się ile procent materiału pozostało na każdym sicie w stosunku do całości materiału. Otrzymane wyniki służą do wykreślenia (w postaci wykresu) charakterystyki uziarnienia badanej partii materiału, czyli krzywej uziarnienia.

1. Wykonanie badania:

- komplet suchych, czystych sit ustawiamy w kolumnę na wstrząsarce w ten sposób, że na górze znajduje się sito o największym wymiarze oczek a pod nim sita o kolejno coraz mniejszym wymiarze (31,5; 16; 8; 4; 2; 1; 0,5; 0,25; 0,125 mm ). Pod sitem dolnym umieszcza się płaskie, dopasowane do sita naczynie do zbierania najdrobniejszych frakcji przesiewu,

- na górne sito wsypuje się wysuszoną i zważoną próbkę, przykrywa górne sito szczelnym wieczkiem i uruchamia wstrząsarkę

- wstrząsanie powinno trwać 10 minut,

- po wyłączeniu wstrząsarki zawartość pozostałą na każdym sicie przesiewamy ręcznie, przez co najmniej 1 minutę nad czystym arkuszem białego papieru. Jeżeli na arkuszu po tej czynności znajdą się ziarna, przesypujemy je z kartki na sito następne o drobniejszym wymiarze oczek natomiast pozostałość na sicie, którym wstrząsaliśmy, przesypujemy do plastykowego, wytarowanego naczynia i oznaczamy masę ziaren,

- wszystkie powyższe czynności wykonujemy z dużą dokładnością tak aby straty masy w stosunku do wyjściowej były jak najmniejsze, różnica między kruszywa wyjściową m_s a sumą mas wszystkich frakcji m₁ + m₂ + m₃ + .... nie powinna przekraczać 0,5 % wartości m_s. Jeżeli przekracza, badanie wykonujemy jeszcze raz, jeżeli nie, to przy obliczaniu wyników rozrzucamy różnicę proporcjonalnie do mas pozostałych na poszczególnych sitach i dodajemy do tych wartości.

1. Obliczanie wyników:

- notujemy w formularzu dokładną masę pozostałości na każdym sicie,

- wprowadzamy poprawki do poszczególnych mas,

- obliczamy procentową zawartość poszczególnych frakcji,

- aby uzyskane dane z analizy sitowej przygotować do wykonania krzywej uziarnienia sumuje się kolejno procentowe zawartości danych frakcji wraz z frakcjami większymi,

− na wykres nanosimy sumy zawartości frakcji wraz z większymi

1. Obliczanie wagowej zawartości danych frakcji w stosie okruchowym projektowanym na punkt piaskowy równy 45%:

25 < PP < 50

PP1 > PP > PP2

$$X = \frac{PP1 - PP}{PP - PP2}$$

$$X = \frac{K2}{K1}$$

$$Y = \frac{K1 + X \bullet K2}{1 + X}$$

PP- projektowany punkt piaskowy
PP1 – punkt piaskowy kruszywa nr 1
PP2 – punkt piaskowy kruszywa nr 2
K1 – kruszywo nr 1
K2 – kruszywo nr 2

Przykładowe obliczenie:

$$X = \frac{60,83 - 45}{45 - 14,67} = 0,52$$

$$Y_{4} = \frac{22 + 0,52 \bullet 27,83}{1 + 0,52} = 24$$

Sito	Frakcja	Pozostało na sicie	Przeszło	Projekt
		K1 [kg]	K2 [kg]	K1 [%]
31,5	31,5-63			0,00
16	16-31,5			0,00
8	8-16	0,5	2,95	8,33
4	4-8	1,32	1,67	22,00
2	2-4	0,53	0,5	8,83
1	1-2	0,4	0,13	6,67
0,5	0,5-1	0,99	0,24	16,50
0,25	0,25-0,5	1,79	0,39	29,83
0,125	0,125-0,25	0,43	0,11	7,17
0	0-0,125	0,04	0,01	0,67
Waga próbki labolatoryjnej	6	6
PUNKT PIASKOWY (PP)	45
PP1	60,83
PP2	14,67
X	0,52