Choroba Parkinsona

Przewlekłą, spowodowana niedoborem neuroprzekaźników dopaminy, produk. w prążkowiu - w mózgu - ukł.pozapiramidowy - do mm.

-istota czarna

-gałka blada

-jądro soczewkowate z pokrywą

-jądro czerwienne

-spadek dopaminy powstały w wyniku postępującego rozpadu istoty czarnej

Przyczyna:nieznana, genetyczna

Parkinsonizm

-wtórny po zatruciach manganem, lekach po miażdżycy, pourazowy.

Często w wieku 50-60 lat u kobiet i mężczyzn

Objawy: drżenie spoczynkowe we wczesnym okresie podczas rozluźnienia i ruchów czynnych przechodzi, w dalszych stadiach przy czynnych ruchach drżenie obejmuje głowę i ręce

a)sztywność - wzrost napięcia mm. w strach, emocje nasilają ją, przykurcze dające bóle-nocne

b)hipolineza i akineza zaburzenie motoryczne i zaburzenie planowania ruchu dowolnego i automatycznego

-zaburzenia koordynacji ruchowej ,maskowatość twarzy tzn. skąpa mimika

-zaburzenia postawy i chodu

-zaburzenia połykania i mowy

-dysartia - nie może artkułowć

-dysfonia - brak głosu, dźwięku

-zaburzenia poznawcze - intelektualne. Otępienie , zaburzenia pamięci i możliwości uczenia się

-depresja

rehabilitacja:

ma znaczenie szczególnie w I okresie choroby

Warunek skuteczności rehabilitacji

-dobre nastawienie emocjonalne

sprawność umysłowa

-brak objawów psychiatrycznych

Cel:

-wykorzystanie istniejących - nabytych wzorców ruchowych. Sposobem na ich utzrymanie jest częste powtarzanie ruchu z bodźcem dźwiękowym. Powtarzanie ruchu z różną częstością bodźce dotykowe, wzrokowe do wykonania ruchu.

Ćw. w Parkinsonie

-ćw. zmian pozycji z pozycji leżącej

-ćw. w pozycji siedzącej są bardzo ważne ze względu na mobilizację odc. kręg.

-ćw. przenoszenia ciężaru ciała

-ćw. odruchów postawy

-ćw. przechodzenia z siedzenia do stania - wykorzystania piłek

-0ćw. odruchów postawy w pozycji stojącej z wykorzystaniem lasek, drabinek na ruchomej platformie

-ćw., chody z wykorzystaniem bodźców słuchowych, wzrokowych, dotykowych

-występują zaburzenia oceny odległości u przestrzeni - ćw. uzmysławiające to

-nauka samodzielnego chodzenia = przenoszenie laski, piłek itp.

-pomoc przy zmianie kierunku chodu

-nauka zmiany długości kroku, chodzenia na dużej postawie

-ćw. ruchów precyzyjnych - pisania, ruchy naprzemienne

-ćw. oddechowe - dysartii i fonacji

-ćw.mm. mimicznych

-przy zwalczaniu sztywności:

streching, ćw. w podwieszeniu całkowitym

-ćw. znoszące drżenia - przez naukę wykonywania drobnych ruchów celowych

-pacjenci mają bóle kostne, stawów: ćw. bierne, streching, mobilizacja stawów

---