PEDAGOGIKA PORÓWNAWCZA_02 - zeszły rok

Cechą pedagogiki porównawczej jest odmienność oświatowa.

I metoda porównawcza:

• Można ją odnaleźć w innych naukach

• Brak wspólnego języka nie jest metodą swoistą

• Badania analiz statystycznych - brak danych statystycznych w różnych krajach o oświacie utrudnia metodę porównawczą.

• Należy brać pod uwagę czynniki bezrobocia, ubóstwa

• Przejście od podejścia ilościowego do jakościowego

• Trudność związana ze statystyką: pedagog współczesny odwołał się do badań ilościowych, ilościowych a coraz bardziej bierze pod uwagę sens, jaki można nadać zjawiskom wychowawczym (czyli jakościowy)

Metoda badań naukowych:

• Porównanie jako metoda badań naukowych daje możliwość opisania prawidłowości opisujących zjawiska oświatowe

Główne koncepcje teoretyczno-metodologiczne:

• Uniwersalizacja praktyki oświatowej

• (PACHOCIŃSKI) Mechanistyczna Koncepcja Upowszechniania Koncepcji Oświatowej

• Dominuje nurt pozytywistyczny

• Badania mają charakter ilościowy

• Odwołanie do analiz statystycznych

• Nurt pozytywistyczny ważny dla pedagogiki ogólnej (również pedagogiki porównawczej)

• Pedagogowie wzorują się na naukach przyrodniczych w celu odnajdywania praw, prawidłowości tworzonych przez nasz świat.

• MARC A JULLIEN de PARIS XVIII/XIX w:
  - proponował prowadzenie tablic statystycznych
  - prekursor pedagogiki porównawczej

• „Zarys pedagogiki porównawczej” - RYSZARD PACHOCIŃSKI:
  - jedna z pierwszych książek o planie badań systemów oświatowych

• po I W.Ś. pojawił się koordynator de PARIS - PEDRO ROSSELO

• pedagogika porównawcza stanowi instrument porozumienia międzynarodowego

• międzynarodowego badań tych będzie można sformułować prądy w wychowaniu prawidłowości, dlatego będzie można stworzyć teorie uniwersalistyczne (mówiąc o oświacie w całym kraju) i na świecie

ZASADY ROSSELO:

1. Życie społeczne i szkoła wzajemnie na siebie oddziaływają

2. Pakty oświatowe pozostają wobec siebie we wzajemnej zależności

PRAWIDŁOWOŚCI wg ROSSELO:

1. Po wojnach, rewolucjach i wielkich przemianach społecznych następują okresy wielkich reform w wychowaniu.

2. Wpływ państwa na oświatę wzrasta

3. Szkoła średnia upowszechnia się

4. Szkoła z instytucji dla uprzywilejowanych staje się instytucją dla wszystkich

5. Szkoła pamięci przekształca się w szkołę intelektu, a szkoła intelektu przekształca się w szkołę praktycznego działania

6. Nadszedł okres szybkiego rozwoju szkolnictwa technicznego i zawodowego

7. W szkolnictwie kształcących nauczycieli mniej dba się o przekazywanie wiadomości, które nauczyciele mają przekazać swoim uczniom, a bardziej dba się o to jak nauczyć nauczycieli metody przekazywania tych wiadomości.

ROZUMIENIE DZIAŁANIA OŚWIATY:

• Humanistyczny nurt badawczy

• Analiza rozumiejąca - do odkrywania sensu oświatowego nie można opisać tego za pomocą analiz statystycznych

• TRIANGULACJA - połączenie obu podejść tworzy się 3 możliwość

• Osobą, która się zaznaczyła w rozumieniu działania oświaty jest MICHAEL SADLER

• W badania porównawcze należy wnikać w siłę duchową narodu po to, by lepiej zrozumieć system oświatowy

• Dopiero badania edukacji do odniesienia się do ducha narodu pozwala lepiej zrozumieć oświatę

• „to co się dzieje poza szkołą znaczy więcej niż to co się dzieje w szkole dla zrozumienia wychowawczego” MICHAEL SADLER.

• „Praktyczna korzyść z badań porównawczych systemów oświatowych pozwala lepiej zrozumieć swój system” MICHAEL SADLER.

• Kontynuatorem Michale Sadlera był IZAAC KANDEL.

• „Pedagogika porównawcza” 1993 J.KANDEL

• należy badań w oparciu o metody pozytywistyczne i humanistyczne.

METODA BADAŃ J.KANDELA:

• analiza historyczna - poszukujemy czynników, które mogłyby nam wyjaśnić dlaczego zaszła taka sytuacja

• opis wybranych problemów - wspólne dla państw, które badamy

• samo badanie struktury (oświaty) nie ma sensu

• należy wyjaśnić przyczyny badanych zjawisk (nawiązuje to do analizy historycznej)

• analiza porównawcza, która polega na porównywaniu różnic pomiędzy systemami i poszukiwanie przyczyn, które warunkują tę różnicę.

• Tworzenie filozofii pedagogicznej na podstawie obserwowanej praktyki.

NICHOLAS HANS - badacz z Wielkiej Brytanii; autor pracy „Pedagogika porównawcza studium czynników i tradycji oświatowych”

SCHENIDER - 3 gr. Czynników:

• Naturalne

• Religijne

• Świeckie

• W obrębie czynników naturalnych HANS za SCHEINDEREM wyróżnia:
  - język
  - rasę
  - środowisko

• HANS za SCHNEIDEREM mówi o: religiach oświatowych, chrześcijańskiej, islam

• HANS za SCHNEIDEREM: humanizm, socjalizm, nacjonalizm

• SCHNEIDER - prekursor myśli wychowania europejskiego

• Zastrzeżenia do metodologii badań humanistycznych
  - rzecz związana z intuicyjnością i dowolnością

HILKER:

• Autor pojęcia „wartość nadrzędna”

• Przekroczył pewne ograniczenia podejścia humanistycznego przez zwrócenie szczególnej uwagi na metody badawcze

• Pedagogika porównawcza nie może być nauką NOMOTETYCZNĄ (nauką przyrodniczą)

• Nauka, która dąży od odkrywania zjawisk wychowawczych

• Odwołujemy sens zjawisk poprzez odwoływanie się do cz….

GEORGE BEREDAY - prekursor twierdzenia że pedagogika ma charakter badań interpersonalnych

• zadanie studentów to przygotowanie monografii.

• Rodzaje studiów:
  - monograficzne
  - porównawcze

• Fazy studiów monograficznych:
  - opisowa
  - wyjaśniająca

• Fazy studiów porównawczych:
  - jukstapozycja - wstępna konfrontacja danych z różnych krajów w celu wyjaśnienia kryteriów porównania
  - opisowa
  - wyjaśniająca
  - analiza oświaty w wybranych krajach

BRIAN HOLMES - w oparciu o prace J.DEWEY'a zaproponował metodę problemową w pedagogice porównawczej.

FAZY PRZYJĘTE PRZEZ HOLMES'a ZA DEWEY'em:

1. niejasność i problem

2. hipoteza lub poszukiwanie rozwiązania

3. analiza problemu

4. analiza kontekstu

5. logiczna dedukcja konsekwencji

6. weryfikacja

---