Testy z dydaktyki
Dydaktyka ogólna jest ogólną teorią kształcenia, która dzieli się na teorię nauczania i uczenia się oraz teorie wychowania.
Wynikiem procesy kształcenia jest wykształcenie.
Nauczanie jest praca nauczyciela z uczniami organizowaną zazwyczaj w szkole w czasie zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych.
Podstawowymi metodami badań są obserwacja i eksperyment. Nawyk jest doskonale wyćwiczoną umiejętnością.
Dobór treści nauczania zależy od stawianych szkole wymagań:
a) naukowych
b) dydaktycznych
c) społecznych
Wymagania dydaktyczne, wysuwane wobec treści nauczania są następujące: a) treść nauczania powinna być dostosowana do możliwości i potrzeb uczniów;
b) treść nauczania należy realizować w sposób systematyczny w układzie liniowym, spiralnym lub koncentrycznym;
c) treść nauczania różnych przedmiotów pokrewnych powinna być powiązana przyczynowo - skutkowo i czasowo;
d) w realizacji treści nauczania trzeba uwzględniać zasadę wiązania teorii z praktyką. Szczegółowym rozwinięciem treści nauczania są podręczniki szkolne.
Nauczyciel, uczeń oraz program nauczania oto 3 składniki procesu nauczania.
Wskazanie uczniom czego i po co mają się uczyć pomaga w kształtowaniu u nich wartościowych postaw i motywacji uczenia się.
Do uogólnień tzn. opracowanie materiału, dochodzimy za pomocą takich operacji myślowych, jak analiza, synteza i porównanie.
Do podstawowych sposobów utrwalania wiedzy zaliczmy powtórzenie wiadomości, systematyczne i klasyfikowanie przerobionego z uczniami materiału nauczania. Uczenie się na pamięć oraz
(jakie) samodzielne prace uczniów.
Każdy racjonalnie organizowany proces uczenia się i nauczania musi zawierać moment oceny i kontroli uzyskanych wyników.
Cele i ilości nauczania określają czego należy uczyć, natomiast metody nauczania wskazują jak powinno się uczyć.
Poznawanie przez uczniów rzeczywistości wyłącznie za pomocą słów często nie zrozumiałych nazywamy werbalizmem.
Świadomy i aktywny udział uczniów w opanowywaniu wiadomości, umiejętności i nawyków przyczynia się do rozwijania w uczniach zdolności poznawczych oraz takich jak operacji myślowych jak analiza, synteza i porównanie.
Najczęstszym sposobem utrwalania wiadomości jest powtórzenie mechaniczne zakuwanie.
Zasadę stopniowania trudności nazywamy inaczej zasadą przystępczości.
Do grupy metod opartych na słowie należą opis, opowiadanie, wykład, pogadanka, dyskusja oraz praca z książką.
Komeński i Pestalozzi przywiązywali duże znaczenie do stosowania w nauczaniu metod oglądowych.
Wyższą formą pogadanki jest dyskusja.
W laboratoryjnej metodzie nauczania dominuje ( jaki) cel kształcący ( poznawczy ). Istnieją następujące rodzaje kontroli wyników nauczania kontrola ustna, pisemna i prace praktyczne.
Wybór metod nauczania uzależniony jest od ogólnych celów pracy dydaktycznej, szczegółowych zadań dydaktycznych np. powtarzanie materiału, zaznajomienie uczniów z nowymi faktami itp. Charakterystycznych właściwości poszczególnych przedmiotów nauczania możliwości uczniów.
Lekcja jest podstawową jednostką nauczania w czasie której nauczyciel ma osiągnąć główne cele pracy dydaktyczno - wychowawczej.
Po pogadance wstępnej w czasie której uświadamia się uczniom temat i cele lekcji następuje kolejny etap lekcji co jest opracowaniem (jakiego) nowego materiału.
Budowa lekcji poświeconej opracowaniu nowego tematu ( materiału ) może być następująca:
a) sprawdzenie pracy domowej
b) uświadomienie uczniom tematu i celu lekcji oraz ustalenie planu opracowania tematu
c) opracowanie (jakiego) nowego materiału
d) zadanie pracy domowej
e) usystematyzowanie i utrwalenie podstawowych zagadnień
Praca zbiorowa wypływa korzystnie na wytworzenie się więzi społecznej w klasie utrudnia indywidualizowanie treści i tempa uczenia się.
Efektywność pracy szkolnej zależy przede wszystkim od trzech czynników: biologicznych, pedagogiczno - dydaktycznych i ekonomiczno - społecznych.
Według ( podać nazwisko ) Jan Konopnicki główna przyczyna intelektualnych niepowodzeń szkolnych jest niski poziom umysłowy dziecka.
Niepowodzenia dydaktyczne Czesław Kupisiewicz dzieli na niepowodzenia ukryte i niepowodzenia jawne.
Jan Konopnicki wymienia intelektualne, emocjonalne i szkolne niepowodzenia.
Nowy system organizacyjny szkolnictwa w Polsce przewiduje 6 lat szkoły podstawowej, 3 lata gimnazjum, 2 lata szkoły zawodowe, 3 lata licea uzupełniające, 3 lata wyższe szkoły zawodowe
(studia 1 stopnia) 5 lat jednolite studia magisterskie.
Nauczanie jest praca nauczyciela z uczniami organizowaną zazwyczaj w szkole w czasie zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych.
Podstawowymi metodami badań są obserwacja i eksperyment. Nawyk jest doskonale wyćwiczoną umiejętnością.
Dobór treści nauczania zależy od stawianych szkole wymagań:
a) naukowych
b) dydaktycznych
c) społecznych
Wymagania dydaktyczne, wysuwane wobec treści nauczania są następujące:
a) treść nauczania powinna być dostosowana do możliwości i potrzeb uczniów;
b) treść nauczania należy realizować w sposób systematyczny w układzie liniowym, spiralnym lub koncentrycznym;
c) treść nauczania różnych przedmiotów pokrewnych powinna być powiązana przyczynowo - skutkowo czasowo;
d) w realizacji treści nauczania trzeba uwzględniać zasadę wiązania teorii z praktyką. Szczegółowym rozwinięciem treści nauczania są podręczniki szkolne.
Nauczyciel, uczeń oraz program nauczania oto 3 składniki procesu nauczania.
Wskazanie uczniom czego i po co mają się uczyć pomaga w kształtowaniu u nich wartościowych postaw motywacji uczenia się.
Do uogólnień tzn. opracowanie materiału, dochodzimy za pomocą takich operacji myślowych, jak analiza, synteza i porównanie.
Do podstawowych sposobów utrwalania wiedzy zaliczmy powtórzenie wiadomości, systematyczne i klasyfikowanie przerobionego z uczniami materiału nauczania. Uczenie się na pamięć oraz
( jakie) samodzielne prace uczniów.
Każdy racjonalnie organizowany proces uczenia się i nauczania musi zawierać moment oceny i kontroli uzyskanych wyników.
Cele i ilości nauczania określają czego należy uczyć, natomiast metody nauczania wskazują jak powinno się uczyć.
Poznawanie przez uczniów rzeczywistości wyłącznie za pomocą słów często nie zrozumiałych nazywamy werbalizmem.
Świadomy i aktywny udział uczniów w opanowywaniu wiadomości, umiejętności i nawyków przyczynia się do rozwijania w uczniach zdolności poznawczych oraz takich jak operacji myślowych jak analiza, synteza i porównanie.
Najczęstszym sposobem utrwalania wiadomości jest powtórzenie mechaniczne zakuwanie. Zasadę stopniowania trudności nazywamy inaczej zasadą przystępczości.
Do grupy metod opartych na słowie należą opis, opowiadanie, wykład, pogadanka, dyskusja oraz praca; książką·
Komeński i Pestalozzi przywiązywali duże znaczenie do stosowania w nauczaniu metod oglądowych. Wyższą formą pogadanki jest dyskusja.
W laboratoryjnej metodzie nauczania dominuje ( jaki) cel kształcący ( poznawczy).
Istnieją następujące rodzaje kontroli wyników nauczania kontrola ustna, pisemna i prace praktyczne. Wybór metod nauczania uzależniony jest od ogólnych celów pracy dydaktycznej, szczegółowych zadań dydaktycznych np. powtarzanie materiału, zaznajomienie uczniów z nowymi faktami itp. Charakterystycznych właściwości poszczególnych przedmiotów nauczania możliwości uczniów. Lekcja jest podstawową jednostką nauczania w czasie której nauczyciel ma osiągnąć główne cele pracy dydaktyczno - wychowawczej.
Po pogadance wstępnej w czasie której uświadamia się uczniom temat i cele lekcji następuje kolejny eta}J lekcji co jest opracowaniem ( jakiego) nowego materiału.
Budowa lekcji poświeconej opracowaniu nowego tematu ( materiału) może być następująca:
a) sprawdzenie pracy domowej
b) uświadomienie uczniom tematu i celu lekcji oraz ustalenie planu opracowania tematu
c) opracowanie (jakiego) nowego materiału
d) zadanie pracy domowej
e) usystematyzowanie i utrwalenie podstawowych zagadnień
Praca zbiorowa wypływa korzystnie na wytworzenie się więzi społecznej .