Temat: Jak trwać i wzrastać w nowym życiu?

Cel: Uświadomienie sobie konieczności pielęgnowania w sobie nowego życia. Kto rodzi się do nowego życia musi pielęgnować w sobie wzrost życia Bożego

Wstęp: (dzielenie)

1. Jakie było Twoje postanowienie i jak wyglądała jego realizacja w życiu.

2. Krótkie odpowiedzi na pytania (każdy odpowiada):

   1. W jaki sposób wzrastam w nowym życiu?

   2. Jak dbam o rozwój nowego życia we mnie?

   3. Co i kto mi w tym pomaga?

Odkrycie w Słowie Bożym (teksty do lektury i dzielenia się na spotkaniu):

1. Co jest charakterystyczną cechą chrześcijańskiego życia? (Ef 4, 11-16; 21 – 24)

2. Co jest kresem, a co źródłem stałego rozwoju życia chrześcijańskiego? (Flp 1, 3-11; Ef 2, 19 – 22)

3. Dlaczego wielu chrześcijan nie rozwija w sobie nowego życia, dlaczego życie to wegetuje, zamiera? (Mt 13, 1 – 8)

4. Elementy konieczne dla wzrostu nowego życia:

• (Dz 17,11) ….……………………………………………………………

• (Mt 16, 41)….……………………………………………………………

• (Ef 4, 22-24) .……………………………………………………………

• (J 6, 53-57)….……………………………………………………………

• (Mt 5, 14-16; Dz 1,8) ....…………………………………………………

• (1, Kor, 12, 4 – 13) ………...……………………………………………

Odkrycie w KKK (lektura i dzielenie się):

Wytrwać w miłości

2742 "Nieustannie się módlcie" (1 Tes 5,17), "dziękujcie zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa" (Ef 5, 20), "wśród wszelakiej 2098 modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych" (Ef 6,18). "Nie zostało nam nakazane nieustannie pracować, czuwać, prosić, natomiast prawem jest dla nas modlitwa nieustanna"Ewagriusz z Pontu, Capita practica ad Anatolium, 49: PG 40, 1245 C.. Ten niezmordowany zapał może płynąć tylko z miłości. Wbrew naszemu znużeniu i lenistwu walka modlitwy 162 jest walką pokornej, ufnej i wytrwałej miłości. Miłość ta otwiera nasze serca na trzy oświecające i ożywiające prawdy dotyczące modlitwy:

2743 Modlitwa jest zawsze możliwa. Czas chrześcijanina jest czasem Chrystusa Zmartwychwstałego, który jest "z nami przez wszystkie dni" (Mt 28, 20), niezależnie od jakichkolwiek burzPor. Łk 8, 24.. Nasz czas jest w ręku Boga:

Można modlić się często i gorąco. Nawet na targu czy w czasie samotnej przechadzki, siedząc w swoim sklepiku czy też kupując lub sprzedając, a nawet przy gotowaniuŚw. Jan Chryzostom, Eclogae ex diversis homiliis, 2: PG 63, 585 A..

2744 Modlitwa jest życiową koniecznością. Dowód przez przeciwieństwo jest nie mniej przekonujący: jeśli nie pozwalamy prowadzić się Duchowi, popadamy w niewolę grzechuPor. Ga 5, 16-25.. Jakże Duch Święty może być "naszym Życiem", jeśli nasze serce jest od Niego daleko?

Nic nie jest tak ważne jak modlitwa; sprawia ona, że to co niemożliwe, staje się możliwe, to, co trudne, staje się łatwe. Jest niemożliwe, aby grzeszył człowiek, który się modliŚw. Jan Chryzostom, Sermones de Anna, 4, 5: PG 54, 666..

Kto się modli, z pewnością się zbawia; kto się nie modli, z pewnością się potępiaŚw. Alfons Liguori, Del gran mezzo della preghiera..

2745 Modlitwa i życie chrześcijańskie są nierozłączne, gdyż chodzi o tę samą miłość i o to samo wyrzeczenie, które wypływa z miłości; tę samą synowską i miłującą zgodność z zamysłem miłości Ojca; tę samą przekształcającą jedność w Duchu Świętym, który coraz bardziej nas upodabnia do Jezusa Chrystusa; 2660 tę samą miłość do wszystkich ludzi, tę miłość, jaką Jezus nas umiłował. "Wszystko da wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali" (J 15, 16-17).

Ten tylko modli się nieustannie, kto modlitwę łączy z czynami, a czyny z modlitwą. Tylko w ten sposób możemy uznać za możliwą do urzeczywistnienia zasadę nieustannej modlitwyOrygenes, De oratione, 12..

Modlitwa końcowa

1. Dziękczynienie za dar Nowego Życia i prośba o umocnienie dla uczestników (może być litanijnie lub wstawienniczo).

2. Modlitwa za wspólnotę. Tajemnica różańca oraz wspólne odczytanie „modlitwy wspólnoty”.

Zastosowanie w życiu (teksty dla uczestników)

1. Naucz się na pamięć:

   1. Tak więc nie jesteście już obcymi i przybyszami, ale mieszkańcami na równi ze świętymi i domownikami Boga. Jesteście zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, a kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim złączona cała budowla wzrasta, aby stać się świętą w Panu świątynią. W Nim także wy wspólnie budujecie, aby być mieszkaniem Boga w Duchu. (Ef 2, 19 – 22)

   2. Inne teksty: 2 Kor 6, 1-4a; Rz 12, 1-2; Kol 1, 9 -11;

2. W czasie lektury słowa i modlitwy rozważ: Co możesz zrobić, abyś był „ziemią żyzną i wydał owoc; jakie są warunki duchowego wzrostu i przynoszenia owocu? (J 15, 1 – 8)