„DOKONANIE OCENY RYZYKA ZAWODOWEGO DWOMA METODAMI- EKONOMISTA”

Klaudia Ciesielska kl. II BHP

EKONOMISTA: to zawód wszechstronny i bardzo popularny na rynku pracy. Stwarza on duże szanse zatrudnienia na różnorodnych stanowiskach pracy. Nabyte umiejętności zawodowe umożliwiają absolwentowi utworzenie i prowadzenie własnej działalności oraz zatrudnienie na wielu stanowiskach w różnych jednostkach organizacyjnych. Ekonomiści są osobami cenionymi na rynku pracy, ponieważ posiadają umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów występujących we współczesnych przedsiębiorstwach.

Ocenę ryzyka zawodowego można rozumieć jako dokładne sprawdzenie i ocenę, co w miejscu pracy może zaszkodzić lub wyrządzić krzywdę pracownikom. Dzięki niej można zweryfikować czy zastosowano wystarczające środki ograniczające lub eliminujące zagrożenia oraz określić, co należy jeszcze zrobić, aby do tego doprowadzić.

Zagrożenia wynikające z zawodu Ekonomisty:

Lp.	Zagrożenie	Źródło	Skutki	Środki zapobiegawcze
1	Urazy kręgosłupa	Nieprawidłowa pozycja przy komputerze, przenoszenie ciężkich przedmiotów np. komputery, drukarki	Ból, choroby kręgosłupa, niezdolność do pracy (A)	Szkolenia o prawidłowym siedzeniu przed komputerem, przerwy w pracy, wózki do przewozu ciężkiego sprzętu
2.	Problemy ze wzrokiem	Złe światło, praca z komputerem	Pogorszenie bądź utrata wzroku, ból, zmęczenie (B)	Przerwy w pracy, dostosowanie światła, okulary z filtrem do pracy z komputerem
3.	Porażenie prądem	Przewody elektryczne, sprzęt elektryczny np. komputery, drukarki	Poparzenia prądem elektrycznym, kalectwo, śmierć (C)	Stosowanie znaków ostrzegawczych, stosowanie odpowiednich zabezpieczeń
4.	Potknięcia, upadki	Śliska, uszkodzona nawierzchnia	Złamania, zwichnięcia, śmierć, utrata przytomności, (D)	Naprawa uszkodzonej nawierzchni, oznaczenia np. śliska podłoga, zabezpieczenie krawędzi schodów przed ześlizgnięciem się stopy
5.	Substancje chemiczne	Np. tusze od drukarek, detergenty,	Poparzenia substancjami chemicznymi, zatrucia, alergie (E)	Stosowanie odpowiednich pojemników, oznakowania, instrukcje
6.	Grzyby, pleśnie	Zła wentylacja, wilgoć	Alergie, choroby np. zapalenie płuc (F)	Odpowiednia wentylacja,
7.	Hałas	Praca maszyn, rozmowy ludzi w biurze	Ból, zmęczenie, rozdrażnienie (G)	Zastosowania cichszej technologii, przerwy w pracy,
8.	Stres	Ciężka praca, duży nakład obowiązków, złe relacje z rówieśnikami/ przełożonymi, niezadowoleni klienci	Złość, zmęczenie, depresję, (H)	Przerwy w pracy, spotkania integracyjne, rozwiązywanie konfliktów
9.	Monotonia	Rutynowa praca	Depresja, rozleniwienie, rozkojarzenie (I)	Różnorodna/ urozmaicona praca, przerwy w pracy

METODA nr 1: „ PN III”

W metodzie tej korzysta się z dwóch parametrów ryzyka: ciężkości następstw występujących na stanowisku pracy zagrożeń oraz prawdopodobieństwa z jakim następstwa te mogą wystąpić. Szacowanie zarówno ciężkości następstw jak i ciężkości ich wystąpienia określa na trzech poziomach: małym, średnim i dużym dla każdego występującego zagrożenia, zgodnie z wyżej przedstawioną tabelą. Zgodnie z tą tabelą następuje określenie poziomu ryzyka - w skali trójstopniowej, jako małego, średniego i dużego.

Prawdopodobieństwo wystąpienia możliwych następstw zagrożenia	Ciężkość następstw zagrożeń
	Mała
	Średnia
	Duża

M- mała

Ś-średnia

D-duża

Lp.	Zagrożenie	Ciężkość	Prawdopodobieństwo	Ryzyko	Środek zapobiegawczy	Ryzyko
1.	Urazy kręgosłupa	Średnia	Duże	Duże	A	Średnie
2.	Problemy ze wzrokiem	Średnia	Duże	Duże	B	Średnie
3.	Porażenia prądem	Duża	Małe	Średnie	C	Małe
4.	Potknięcia, upadki	Duża	Średnie	Duże	D	Średnie
5.	Substancje chemiczne	Średnia	Małe	Małe	E	Małe
6.	Grzyby, pleśnie	Mała	Małe	Małe	F	Małe
7.	Hałas	Średnia	Duże	Duże	G	Średnie
8.	Stres	Średnia	Duże	Duże	H	Średnie
9.	Monotonia	Mała	Średnie	Małe	I	Małe

METODA nr 2: „ GRAF RYZYKA”

Grafy ryzyka jest to grupa metod oceny ryzyka, które wzorowane są na teorii grafów. Grafy są uporządkowaną, zorientowaną przez zaznaczenie kierunkowymi strzałkami siecią węzłów. Węzły ze strzałkami kierunkowymi tworzą ścieżki. Przy zastosowaniu grafu do oceny ryzyka, węzłom przypisywane są parametry ryzyka o określonym znaczeniu, ścieżkom zaś ścieżki ryzyka. Grafy ryzyka są metodami wieloparametrowymi, w których prawdopodobieństwo skutków zdarzenia opisywane jest jako funkcja innych parametrów mających istotne znaczenie w ocenie ryzyka

1-2 – ryzyko małe,

3-5 – ryzyko średnie

6-7 – ryzyko duże.

Wielkość skutków zdarzenia:

S1- lekkie obrażenia lub dyskomfort

S2- ciężkie obrażenia jednej lub więcej osób

S3- śmierć jednej osoby

S4- śmierć wielu osób

Czas narażenia na ryzyko związane z narażeniem:

A1- rzadkie do częstego

A2- częste do stałego

Możliwość ochrony przed zagrożeniem:

G1- efektywna przy spełnieniu pewnych warunków

G2- nie dająca żadnych efektów

Prawdopodobieństwa wystąpienia niepożądanego zdarzenia:

W1- bardzo małe

W2- małe

W3- relatywnie małe

Lp.	Zagrożenie	Wielkość	Czas trwania	Możliwość ochrony	Możliwość wystąpienia	Ryzyko	Środek zapobiegawczy	Ryzyko
1	urazy kręgosłupa	S1	-	-	-	Małe	A	Małe
2	Problemy ze wzrokiem	S1	-	-	-	Średnie	B	Małe
3	Porażenie prądem	S3	A1	G1	W1	Średnie	C	Małe
4	Potknięcia, upadki	S3	A1	G1	W1	Średnie	D	Małe
5	Substancje chemiczne	S2	A1	G1	W1	Małe	E	Małe
6	Grzyby, pleśnie	S1	-	-	-	Małe	F	Małe
7	Hałas	S1	-	-	-	Małe	G	Małe
8	Stres	S2	A2	G2	W3	Średnie	H	Małe
9	Monotonia	S1	-	-	-	Małe	I	Małe