OBWODY ELEKTRYCZNE PRĄDU STAŁEGO. ŁĄCZENIE OPORNIKÓW SZEREGOWO I RÓWNOLEGLE.

WSTĘP TEORETYCZNY

I prawo Kirchhoffa
 
Suma natężeń prądów wpływających do punktu węzłowego jest równa sumie natężeń prądów wypływających z tego punktu.
 

Łączenie oporów
 
Połączenie szeregowe
 
W połączeniu szeregowym odbiorników opór zastępczy jest równy sumie oporów poszczególnych odbiorników
 

 
Cechy połączenia: przez każdy opornik wchodzący w skład połączenia przepływa prąd o tym samym natężeniu. Suma spadków napięcia na poszczególnych opornikach połączenia jest równa napięciu przyłożonemu do połączenia. Połączenie to stosuje się w celu zwiększenia oporu.
 
Połączenie równoległe
 
W połączeniu równoległym odbiorników odwrotność oporu zastępczego jest równa sumie odwrotności oporów poszczególnych odbiorników.
 

 
Cechy połączenia: na każdym oporze wchodzącym w skład połączenia jest ten sam spadek napięcia, który jest równy napięciu przyłożonemu do połączenia. Suma natężeń prądów przepływających przez elementy połączenia jest równa natężeniu prądu wpływającego do połączenia. Połączenie stosuje się w celu zmniejszenia oporu. Uzyskany opór jest mniejszy od najmniejszego wchodzącego w skład połączenia.

Wzór na prawo Ohma - postać 1

 

I  - natężenie prądu (w układzie SI w amperach – A)
U  - napięcie między końcami przewodnika (w układzie SI w woltach – V)

Wzór na prawo Ohma - postać 2

Inaczej prawo Ohma można sformułować także w postaci zapisu symbolicznego:

I ~ U  (I jest proporcjonalne do U)

Natężenie prądu płynącego przez przewodnik jest proporcjonalne do przyłożonego napięcia.