Imię i nazwisko	Wydział	Kierunek	Prowadząca	Data	Ocena
Magdalena Sołtyniak	Budowy Maszyn i Zarządzania	Inżynieria Materiałowa	Mgr inż. Dorota Nowicka	17.11.2011

Temat: Polimery

Ćwiczenie 1

Otrzymywanie kleju polimerowego.

Na szkiełku zegarowym umieszczamy wiórki polimetakrylanu i odważamy 0,1g tej substancji. Do wiórek dodajemy 4 cm³ octanu etylu. Całość mieszamy bagietką i przykrywamy szalką Petriego
( powtarzamy tą czynność, co 10 min). Jako że jest to proces długotrwały przechodzimy
do ćwiczenia 2.

Ćwiczenie 2

Otrzymanie żywicy mocznikowo – formaldehydowej.

Odważamy 1g mocznika oraz odlewamy do probówki 2 cm³ formaliny. Do formaliny dodajemy mocznik i mieszamy bagietką. Dodajemy 10 kropli stężonego HCl i mieszamy.

Obserwacje:

Zaszła szybka reakcja, zmienił się kolor (z przeźroczystego na biały) i stan skupienia ( z ciekłego w stały). Otrzymane ciało stałe jest kruche i wydziela drażniący zapach ( z powodu zawartego w składzie chemicznym kwasu solnego).

Aminoplasty, tworzywa sztuczne będące produktami polikondensacji aldehydów, głównie aldehydu mrówkowego ze związkami zawierającymi grupy aminowe m.in. z mocznikiem znajdują zastosowanie m.in. jako kleje, środki impregnujące, spoiwa do płyt wiórowych, lakiery chemoutwardzalne, produkuje się z nich także artykuły gospodarstwa domowego i elektrotechniczne (łatwo się barwią).

Jeszcze raz przeprowadzamy proces powstania żywicy mocznikowo – formaldehydowej, jednak zmieniamy proporcje składników.

Do 2 cm³ formaliny dodajemy 0,5 g mocznika. Następnie dodajemy 10 kropli HCl i mieszamy.

Obserwacje:

Reakcja zachodzi dużo wolniej niż w pierwszym przypadku , nie zmienia się stan skupienia ( gęsta ciecz) zmiana koloru mniej zauważalna niż za pierwszym razem.

Dodano jedenastą krople HCl .

Obserwacje:

Gwałtowna zmiana gęstości. Stan skupienia powstałej substancji można określić, jako „nie do końca stały”.

Wracamy do ćwiczenia 1

Po 10 min – wiórki zaczynają się rozpuszczać; konsystencja nie ulega zmianie

Po 20 min – zmiana konsystencji -> gęstość wzrosła, wyglądem przypomina koloid, wyraźnie zmniejsza się przeźroczystość, większość wiórek uległa rozpuszczeniu

Po 30 min – kolejny wzrost gęstości -> konsystencja białka kurzego, wiórki prawie w całości uległy rozpuszczeniu, barwa mętna

Po 30 min sklejono otrzymanym klejem dwie płytki szklane a po 20 min sprawdzamy jego trwałość.

Reakcja otrzymywania polimetakrylanu metylu.

Wnioski:
Ćwiczenie 1: Po kilku minutach można zauważyć, że sklejone płytki trzymają się, aczkolwiek nie można całkowicie określić trwałości sklejenia, ponieważ nie było możliwości sprawdzenia tego po dłuższym czasie.

Ćwiczenie 2: Reakcja powstawania żywicy mocznikowo – formaldehydowej następuje szybko po dodaniu do składników stężonego kwasu solnego. Dzięki temu otrzymujemy białą, kruchą substancje stałą. Gdy zmienimy proporcje składników reakcja nie zachodzi gwałtownie i nie otrzymujemy podobnego efektu końcowego jak w poprzednim doświadczeniu.