Zakładanie osnowy geodezyjnej było naszym pierwszym ćwiczeniem terenowym. Osnowę geodezyjną założyliśmy w okolicy domu studenckiego „Akapit”. Naszymi głównymi punktami były 4 wbite paliki (długości około 10 cm) , które wystawały ponad ziemię( około 1 cm) . Zakładanie osnowy polegało na wbiciu za pomocą siekierki 4 palików w rogach osnowy. Dla ułatwienia znalezienia naszych głównych punktów oznaczyliśmy je poprzez naklejenie na górną część palika białej taśmy oraz wyznaczyliśmy kilka stałych punktów( hydrant, znak drogowy, narożnik Domu studenckiego) dla każdego palika. Odległość miedzy poszczególnymi palikami mierzyliśmy przy pomocy taśmy mierniczej.
W tym ćwiczeniu mieliśmy za zadanie zmierzyć wysokości poszczególnych punktów osnowy geodezyjnej którą założyliśmy w obrębie Domu studenckiego „Akapit”. Pierwszy zadaniem było jednak sprawdzenie poprawności niwelatora. Sprawdzeniu podlega warunek równoległości osi głownej libelli niwelacyjnej „II” do osi celowej „cc”. Ustawiliśmy dwie łaty niwelacyjne w odległości 20 m od niwelatora. Zmierzyliśmy wysokości w dwóch położeniach, wyniki jakie odczytaliśmy były takie same. Następnie niwelator ustawiliśmy bliżej jednej z łat niwelacyjnych i powtorzylismy pomiar. Róznice wysokości były takie same a to oznacza ze niwelator działa poprawnie.
Po sprawdzeniu poprawności niwelatora przeszliśmy do mierzenia wysokości punktów osnowy geodezyjnej. Określanie wysokości rozpoczęliśmy od znanego repera państwowego (DK200) który znajduje się na Domu studenckim „Ikar”, wysokość tego repera wyosi 211,502 m. Łatę niwelacyjna ustawiliśmy na reperze państwowym a druga łatę ustawiliśmy na jednym z punktów osnowy geodezyjnej, wysokość tego punktu wyliczyliśmy ze wzoru: pomiar wstecz – pomiar w przód. Następne punkty wyznaczaliśmy poprzez przenoszenie łaty ( która stała na stanowisku pomiaru wstecz) na kolejny punkt osnowy geodezyjnej. Dla sprawdzenia czy dobrze obliczaliśmy wysokości, nasze ćwiczenie zakonczylismy na reperze państwowym w którym zaczynaliśmy pomiary. Sprawdzenie wyadło idelanie gdyż wykość początkowa i konćowa wyniosła 211,502. Otrzymana odchylka wyniosła 0 mm, natomiast dopuszczalna ± 7 mm.